ΚΑὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ἐν τῶ κρίνειν τοὺς κριτὰς κὰι ἐγένετο λιμὸς ἐν τῆ γῆ, κὰι ἐπορεύθη ἀνὴρ ἀπὸ βηθλεὲμ τῆς ἰουδαίας τοῦ παροικῆσαι ἐν ἀγρῶ μωὰβ ἀυτὸς κὰι ἡ γυνὴ ἀυτοῦ κὰι ὁι δύο ὑιοὶ ἀυτοῦ. κὰι ὄνομα τῶ ἀνδρὶ ἐλιμέλεχ, κὰι ὄνομα τῆ γυναικὶ ἀυτοῦ νοομί. κὰι ὄνομα τοῖς δυσὶν ὑιοῖς ἀυτοῦ μααλὼν κὰι χελεών, ἐφραθαῖοι ἐκ γῆς ἰούδα. κὰι ἤλθοσαν ἐις ἀγρὸν μωάβ, κὰι ἦσαν ἐκεῖ. κὰι ἀπέθανεν ἐλιμέλεχ ὁ ἀνὴρ τῆς νοομί, κὰι κατελείφθη ἡ γυνὴ ἅυτη κὰι ὁι δύο ὑιοὶ ἀυτῆς. κὰι ἐλάβοσαν ἑαυτοῖς γυναῖκας μωαβίτιδας, ὄνομα τῇ μιᾶ ὀρφὰ κὰι ὄνομα τῆ δευτέρα ῥούθ. κὰι κατώκησαν ἐκεῖ ὡς δέκα ἕτη. κὰι ἀπέθανον καί γε ἀμφότεροι μααλὼν κὰι χελεών. κὰι κατελείφθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῶν δύο ὑιῶν ἀυτῆς κὰι ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἀυτῆς. κὰι ἀνέστη ἅυτη κὰι ἁι δύο νύμφαι ἀυτῆς κὰι ἀπέστρεψαν ἐξ ἀγροῦ μωάβ, ὅτι ἥκουσαν ἐν ἀγρῶ μωὰβ ὅτι ἐπέσκεπται κύριος τὸν λαὸν ἀυτοῦ τοῦ δοῦναι ἀυτοῖς ἄρτους. κὰι ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ τόπου ὁῦ ἦν ἐκεῖ κὰι ἁι δύο νύμφαι ἀυτῆς μετ᾿ ἀυτῇς, κὰι ἐπορεύοντο ἐν τῇ ὁδῶ τοῦ ἐπιστρέψαι ἐις γῆν ἰούδα. κὰι ἐῖπεν νοομὶ ταῖς δυσὶ νύμφαις ἀυτῆς, πορεύθητε δὴ ἀποστράφητε ἑκάστη ἐις ὀῖκον μητρὸς ἀυτῆς. ποιήσαι κύριος μεθ᾿ ὑμῶν ἔλεος, καθὼς ἐποιήσατε μετὰ τῶν τεθνηκότων κὰι μετ᾿ ἐμοῦ. δώη κύριος ὑμῖν κὰι ἕυροιτε ἀνάπαυσιν ἑκάστη ἐν ὄικω ἀνδρὸς ἀυτῆς. κὰι κατεφίλησεν ἀυτὰς κὰι ἐπῆραν τὴν φωνὴν ἀυτῶν κὰι ἔκλαυσαν κὰι ἐῖπον ἀυτῆ, μετὰ σοῦ ἐπιστρέψομεν ἐπὶ τὸνλαόν σου. κὰι ἐῖπεν νοομὶ ἐπιστρέψομεν ἐπὶ τὸνλαόν σου. κὰι ἐῖπεν νοομὶ ἐπιστράφητε δὴ θυγατέρες μου, ἱνατί πορεύεσθε μετ᾿ ἐμοῦ, μὴ ἔτι μοι ὑιοὶ ἐν τῇ κοιλία μου, κὰι ἔσονται ὑμῖν ἐις ἄνδρας; ἐπιστράφητε θυγατέρες μου πορεύθητε δὴ ὅτι γεγήρακα τοῦ μὴ ἐῖναι ἀνδρί, διότι ἐῖπα ἔστι μοι ὑπόστασις τοῦ γενηθῆναί με ἀνδρὶ κὰι τέξομαι ὑιούς, μὴ ἀυοτὺς προσδέξεσθε ἕως ὁῦ ἀνδρυνθῶσιν; ἢ ἀυτοῖς κατασχεθήσεσθε τοῦ μὴ γενέσθαι ἀνδρί; μὴ θυγατέρες μου, ὅτι ἐπικράνθη μοι σφόδρα ὑπὲρ ὑμᾶς, ὅτι ἐξῆλθεν ἐν ἐμοὶ χεὶρ κυρίου. κὰι ἐπῆραν τὴν φωνὴν ἀυτῶν κὰι ἔκλαυσαν ἔτι. κὰι κατεφίλησεν ὀρφὰ τὴν πενθερὰν ἀυτῆς, κὰι ἀπέστρεψεν ἐις τὸν λαὸν ἀυτῇς, ῥοὺθ δὲ ἠκολούθησεν ἀυτῆ. κὰι ἐῖπεν νοομὶ πρὸς ῥούθ, ἰδοὺ ἀνέστρεψενἡ σύνυμφός σου πρὸς τὸν λαὸν ἀυτῆς κὰι πρὸς τοὺς θεοὺς ἀυτῆς, ἐπιστράφητι δὴ κὰι σὺ ὀπίσω τῆς συνύμφης σου. ἐῖπεν δὲ ῥούθ, μὴ ἀπαντήσαι μοι τοῦ καταλιπεῖν σε ἢ ἀποστρέψαι ὄπισθέν σου, ὅτι σὺ ὁῦ ἐὰν πορευθῆς πορεύσομαι, κὰι ὁῦ ἐὰν ἀυλισθῆς ἀυλισθήσομαι, ὁ λαός σου λαός μου κὰι ὁ θεός σου θεός μου. κὰι ὁῦ ἐὰν ἀποθάνης ἀποθανοῦμαι, κἀκεῖ ταφήσομαι. τάδε ποιήσαι κύριός μοι, κὰι τάδε προσθείη, ὅτι θάνατος διαστελεῖ ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι σοῦ. ἰδοῦσα δὲ νοομί ὅτι κραταιοῦται ἀυτὴ τοῦ πορεύεσθαι μετ᾿ ἀυτῆς, ἐκόπασεν τοῦ λαλῆσαι πρὸς ἀυτὴν ἔτι. ἐπορεύθησαν δὲ ἀμφότεραι ἕως τοῦ παραγενέσθαι ἀυτὰς ἐις βηθλεέμ. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐλθεῖν ἀυτὰς ἐις βηθλεὲμ κὰι ἤχησεν πᾶσα ἡ πόλις ἐπ᾿ ἀυταῖς. κὰι ἐῖπαν ἐι ἅυτη ἐστὶν νοομί; κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτάς, μὴ δὴ καλεῖτέ με νοομὶ, καλέσατέ με πικράν, ὅτι ἐπικράνθη ἐν ἐμοὶ ὁ ἱκανὸς σφόδρα. ἐγὼ ἐπορεύθην πλήρης, κὰι κενὴν ἀπέστρεψέ με κύριος, κὰι ἱνατί καλεῖτέ με νοομί, κὰι κύριος ἐταπεινωσέν με, κὰι ὁ ἱκανὸς ἐκάκωσέ με. κὰι ἐπέστρεψε νοομὶ κὰι ῥοὺθ ἡ μοαβίτης ἡ νύμφη ἀυτῇς μετ᾿ ἀυτῆς ἐπιστρέφουσαι ἐξ ἀγροῦ μωάβ. ἁῦται δὲ παρεγενήθησαν ἐις βηθλεὲμ ἐν ἀρχῆ θερισμοῦ κριθῶν.

Καὶ τῆ νοομὶ ἀνὴρ γνώριμος τῶ ἀνδρὶ ἀυτῆς, ὁ δὲ ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύει ἐκ τῆς συγγενείας ἐλιμέλεχ, κὰι ὄνομα ἀυτῶ βόοζ. κὰι ἐῖπεν ῥοὺθ ἡ μωαβίτις πρὸς νοομί, πορευθῶ δὴ ἐις ἀγρὸν κὰι συνάξω ἐν τοῖς στάχυσιν κατόπισθεν ὁῦ ἂν ἕυρω χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀυτοῦ. ἐῖπεν δὲ ἀυτῆ, πορεύου θύγατερ. κὰι ἐπορεύθη. κὰι ἐλθοῦσα σενέλεξεν ἐν τῶ ἀγρῶ κατόπισθεν τῶν θεριζόντων. κὰι περιέπεσεν περιπτώματι τῆ μερίδι τοῦ ἀγροῦ βόοζ ἐκ συγγενείας ἀβιμέλεχ. κὰι ἰδοὺ βόοζ ἦλθεν ἐκ βηθλεέμ. κὰι ἐῖπεν τοῖς θερίζουσιν, κύριος μεθ᾿ ὑμῶν. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ἐυλογήσαι σε κύριος. κὰι ἐῖπεν βόοζ τῶ παιδαρίω ἀυτοῦ τῶ ἐφεστῶτι ἐπὶ τοὺς θερίζοντας, τίνος ἡ νεᾶνις ἅυτη; κὰι ἀπεκρίθη τὸ παιδάριον τὸ ἐφεστὸς ἐπὶ τοὺς θερίζοντας κὰι ἐῖπεν, ἡ παῖς ἡ μωαβίτις ἐστὶν ἡ ἀποστραφεῖσα μετὰ νοομὶ ἐξ ἀγροῦ μωάβ. κὰι ἐῖπεν συλλέξω δὴ κὰι συνάξω ἐν τοῖς δράγμασιν ὄπισθεν τῶν θεριζόντων. κὰι ἦλθεν κὰι ἔστη ἀπὸ πρωῒ κὰι ἕως ἑσπέρας ὀυκ ἀπέπαυσεν ἐν τῶ ἀγρῶ μικρόν. κὰι ἐῖπεν βόοζ πρὸς ῥούθ, ὀυκ ἤκουσας θύγατερ, μὴ πορευθῆς συλλέξαι ἐν ἀγρῶ ἑτέρω, κὰι σὺ ὀυ πορεύση ἐντεῦθεν, ὧδε κολλήθητι μετὰ τῶν κορασίων μου, κὰι ὁι ὀφθαλμοί σου ἐις τὸν ἀγρὸν ὁῦ ἂν θερίζωσιν, κὰι πορεύση κατόπισθεν ἀυτῶν, ἰδοὺ ἐνετειλάμην τοῖς παιδαρίοις τοῦ μὴ ἅψασθαί σου. κὰι ὅτε διψήσεις κὰι πορεύση ἐις τὰ σκεύη κὰι πίεσαι ὅθεν ὑδρεύονται τὰ παιδάρια. κὰι ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον ἀυτῆς κὰι πορσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, τί ὅτι ἑῦρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου τοῦ ἐπιγνῶναί με κὰι ἐγώ ἐιμι ξένη; κὰι ἀπεκρίθη βόοζ κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ, ἀπαγγελεία ἀπηγγέλη μοι πάντα ὅσα πεποίηκας μετὰ τῆς πενθερᾶς σου μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν ἄνδρα σου. κὰι πῶς κατέλιπες τὸν πατέρα σου κὰι τὴν μητέρα σου κὰι τὴν γῆν γενέσεώς σου κὰι ἐπορεύθης πρὸς λαὸν ὃν ὀυκ ἤδης χθὲς κὰι τρίτης. ἀποτίσαι κύριος τὴν ἐργασίαν σου κὰι γένοιτο ὁ μισθός σου πλήρης παρὰ κυρίου τοῦ θεοῦ ἰσραήλ, πρὸς ὃν ἦλθες πεποιθέναι ὑπὸ τὰς πτέρυγας ἀυτους. ἡ δὲ ἐῖπεν ἕυροιμι χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου κύριέ μου. ὅτι παρεκάλεσάς με κὰι ὅτι ἐλάλησας ἐπὶ καρδίαν τῆς δούλης σου, κὰι ἰδοὺ ἐγὼ ὀυκ ἔσομαι ὡς μία τῶν παιδισκῶν σου. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ βόοζ, τῆ ὥρα τοῦ φαγεῖν πρόσελθε ὧδε κὰι φάγεσαι τὸν ἄρτον κὰι βάψεις τὸν ψωμόν σου ἐν τῶ ὄξει. κὰι ἐκάθησε ῥοὺθ ἐκ πλαγίων τῶν θεριζόντων, κὰι ἐβούνισεν ἀυτῆ βόοζ ἄλφιτον, κὰι ἔφαγεν κὰι ἐνεπλήσθη κὰι κατέλιπεν, κὰι ἀνέστη τοῦ συλλέγειν. κὰι ἐνετείλατο βόοζ τοῖς παιδαρίοις ἀυτοῦ λέγων, καὶ γε ἀναμέσον τῶν δραγμάτων συλλεγέτω, κὰι μὴ καταισχύνητε ἀυτήν. καί γε παραβάλλοντες παραβαλεῖτε ἀυτῆ ἐκ τῶν βεβουνισμένων κὰι ἄφετε ἀυτήν, κὰι συλλέξει, κὰι ὀυκ ἐπιτιμήσετε ἀυτῆ. κὰι συνέλεξεν ἐν τῶ ἀγρῶ ἕως ἑσπέρας κὰι ἐρράβδισεν ἃ συνέλεξεν, και ἐγενήθη ὡς ὀῖφι κριθῶν. κὰι ἦρεν κὰι ἐισῆλθεν ἐις τὴν πόλιν. κὰι ἐῖδεν ἡ πενθερὰ ἀυτῆς ἃ συνέλεξεν, κὰι ἐξενέγκασα ῥοὺθ ἔδωκεν ἀυτῆ ἃ κατέλιπεν ἐξ ὧν ἐνεπλήσθη. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ἡ πενθερὰ ἀυτῆς, ποῦ συνέλεξας σήμερον κὰι ποῦ ἐποίησας, ἔιη ὁ ἐπιγνούς σε ἐυλογημένος. κὰι ἀπήγγειλεν ῥοὺθ τῆ πενθερᾶ ἀυτῆς ποῦ ἐποίησεν. κὰι ἐῖπεν τὸ ὄνομα τοῦ ἀνδρὸς μεθ᾿ ὁῦ ἐποίησα μετ᾿ ἀυτοῦ σήμερον βόοζ. κὰι ἐῖπεν νοομὶ τῆ νύμφη ἀυτῆς, ἐυλογητός ἐστι τῶ κυρίω, ὅτι ὀυκ ἐγκατέλιπεν τὸ ἔλεος ἀυτοῦ μετὰ τῶν ζώντων κὰι μετὰ τῶν τεθνηκότων. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ νοομί, ἐγγίζει ἡμῖν ὁ ἀνὴρ ἐκ τῶν ἀγχιστευόντων ἡμῖν ἐστίν. κὰι ἐῖπεν ῥοὺθ πρὸς τὴν πενθερὰν ἀυτῆς, καὶ γε ὅτι ἐῖπεν πρός με μετὰ τῶν παιδαρίων τῶν ἐμῶν προσκολλήθητι ἕως ἂν τελέσωσιν ὅλον τὸν ἀμητὸν ὃς ὑπάρχει μοι. κὰι ἐῖπεν νοομὶ πρὸς ῥοὺθ τὴν νύμφην ἀυτῆς, ἀγαθὸν θύγατερ ὅτι ἐξῆλθες μετὰ τῶν κορασίων ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἀπαντήσονταί σοι ἐν ἀγρῶ ἑτέρω. καὶ προσεκολλήθη ῥοὺθ τοῖς κυρασίοις βόοζ συλλέγειν ἕως συνετέλεσεν τὸν θερισμὸν τῶν κριθῶν κὰι τὸν θερισμὸν τῶν πυρῶν.

Καὶ ἐκάθησεν μετὰ τῆς πενθερᾶς ἀυτῆς, κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ νοομὶ ἡ πενθερὰ ἀυτῆς, θύγατερ ὀυ μὴ ζητήσω σοι ἀνάπαυσιν ἵνα ἐῦ γένηταί σοι. κὰι νῦν ὀυχὶ βόοζ γνώριμος ἡμῖν ὁῦ ἦς μετὰ τῶν κορασίων ἀυτοῦ; ἰδοὺ ἀυτὸς λικμᾶ τὸν ἅλωνα τῶν κριθῶν ταύτη τῆ νυκτί. σὺ δὲ λούση κὰι ἀλείψη κὰι περιθήσεις τὸν ἱματισμόν σου ἐπὶ σεαυτῇ, κὰι ἀνάβηθι ἐπὶ τὴν ἅλω. μὴ γνωρισθῆς τῶ ἀνδρὶ ἕως τοῦ συντελέσαι ἀυτὸν τοῦ φαγεῖν κὰι πιεῖν. κὰι ἔσται ἐν τῶ κοιμηθῆναι ἀυτόν, κὰι γνώση τὸν τόπον ὁῦ κοιμᾶται ἐκεῖ, κὰι ἐλεύση κὰι ἀποκαλύψεις τὰ πρὸς ποδῶν ἀυτοῦ κὰι κοιμηθήση. κὰι ἀυτὸς ἀπαγγελεῖ σοι ἃ ποιήσεις. ἐῖπεν δὲ ῥοὺθ πρὸς ἀυτήν, πάντα ὅσα ἂν ἔιπης μοι πρός με ποιήσω. κὰι κατέβη ἐις τὴν ἅλω, κὰι ἐποίησεν κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο ἀυτῆ ἡ πενθερὰ ἀυτῆς. κὰι ἔφαγεν βόοζ κὰι ἕπιεν κὰι ἠγαθύνθη ἡ καρδία ἀυτοῦ, κὰι ἦλθεν τοῦ κοιμηθῆναι ἐν μερίδι τῆς στοιβῆς. ἡ δὲ ἦλθεν κρυφῆ κὰι ἀπεκάλυψεν τὰ πρὸς ποδῶν ἀυτοῦ κὰι ἐκάθευδεν. ἐγένετο δὲ ἐν τῶ μεσονυκτίω κὰι ἐξέστη ὁ ἀνὴρ κὰι ἐταράχθη, κὰι ἰδοὺ γυνὴ ἐκοιμᾶτο πρὸς ποδῶν ἀυτοῦ. ἐῖπε δὲ τίς ἐῖ σύ; ἡ δὲ ἐῖπεν ἐγώ ἐιμι ῥοὺθ ἡ δούλη σου, κὰι περιβαλεῖς τὸ πτερύγιόν σου ἐπὶ τὴν δούλην σου, ὅτι ἀγχιστεὺς ἐῖ σύ. κὰι ἐῖπεν βόοζ, ἐυλογημένη σὺ τῷ κυρίω θύγατερ, ὅτι ἠγάθυνας τὸ ἔλεός σου τὸ ἔσχατον ὑπὲρ τὸ πρῶτον τοῦ μὴ πορευθῆναί σε ὀπίσω νεανιῶν ἤτοι πτωχὸς ἤτοιπλούσιος. κὰι νῦν θύγατερ μὴ φοβοῦ. πάντα ὅσα ἂν ἔιπης πρός με ποιήσω σοι. ὀῖδεν γὰρ πᾶσα φυλὴ λαοῦ μου ὅτι γυνὴ δυνάμεως ἐῖ σύ, κὰι νῦν ἀληθῶς ἀγχιστεύς ἐιμι ἐγὼ καί γε ἔστιν ἀγχιστεὺς ἐν γῆ ὢν ὑπὲρ ἐμέ. ἀυλίσθητι τὴν νύκτα κὰι ἔσται τοπρωΐ ἐὰν ἀγχιστεύση σε, ἀγαθόν, ἀγχιστευέτω. ἐὰν δὲ μὴ βούληται ἀγχιστεῦσαί σε, ἀγχιστεύσω σε ἐγώ. ζῆ κύριος, κοιμήθητι ἕως πρωΐ. κὰι ἐκοιμήθη πρὸς ποδῶν ἀυτοῦ ἕως πρωῒ. ἡ δὲ ἀνέστη πρὸ τοῦ ἐπιγνῶναι ἄνδρα τὸν πλησίον ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν βόοζ, μὴ γνωσθήτω ὅτι ἐλήλυθε γυνὴ ἐις τὴν ἅλω. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ, φέρε τὸ περίζωμα τὸ ἐπάνω σου, κὰι κράτησον ἀυτό. ἡ δὲ ἐκράτησεν ἀυτὸ κὰι ἐμέτρησεν ἓξ κριθῶν κὰι ἐπέθηκεν ἐπ᾿ ἀυτὴν, κὰι ἐισῆλθεν ἐις τὴν πόλιν. κὰι ῥοὺθ ἐισῆλθεν πρὸς τὴν πενθερὰν ἀυτῆς. ἡ δὲ ἐῖπεν τί σὺ θύγατερ; κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῆ σύμπαντα ὅσα ἐποίησεν ἀυτῆ ὁ ἀνήρ. κὰι ἐῖπεν τὰ ἕξ τῶν κριθῶν ταῦτα ἔδωκέν μοι, ὅτι ἐῖπεν πρός με, μὴ ἐισέλθης κενὴ πρὸ στὴν πενθεράν σου. ἡ δὲ ἐῖπεν κάθου θύγατερ ἕως τοῦ ἐπιγνῶναί σε πῶς ὀυ πεσεῖται ῥῆμα. ὀυ γὰρ μὴ ἡσυχάσεει ὁ ἀνὴρ ἕως ἂν τελέση τὸ ῥῆμα σήμερον.

Καὶ βόοζ ἀνέβη ἐπὶ τὴν πύλην κὰι ἐκάθησεν ἐκεῖ, κὰι ἰδοὺ ὁ ἀγχιστεὺς παρεπορεύετο ὃν ἐῖπεν βόοζ, κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν βόοζ, ἐκκλίνας κάθησον ὧδε κρύφιε. κὰι ἐξέκλινεν κὰι ἐκάθησεν, κὰι ἔλαβεν βόοζ δέκα ἄνδρας ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τῆς πόλεως, κὰι ἐῖπεν, καθήσατε ὧδε. κὰι ἐκάθησαν. κὰι ἐῖπεν βόοζ τῶ ἀγχιστευτῆ, τὴν μερίδα τοῦ ἀγροῦ ἥ ἔστιν τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν τοῦ ἐλιμέλεχ, ὂν ἀπέδοτο νοομὶ ἡ ἐπιστρέψασα ἐξ ἀγροῦ μωάβ. κἀγὼ ἐῖπα ἀποκαλύψω τὸ ὀῦς σου λέγων, κτῆσαι ἐναντίον τῶν καθημένων κὰι ἐναντίον τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ μου. ἐι ἀγχιστεύεις ἀγχίστευε, ἐι δὲ μὴ ἀγχιστεύεις ἀνάγγειλόν μοι κὰι γνώσομαι, ὅτι ὀυκ ἔστιν πάρεξ σοῦ τοῦ ἀγχιστεῦσαι, κἀγω ἐιμὶ μετὰ σέ. ὁ δὲ ἐῖπεν, ἐγώ ἐιμι, ἀγχιστεύσω. κὰι ἐῖπεν βόοζ ἐν ἡμήρα τοῦ κτήσασθαί σε τὸν ἀγρὸν ἐκ χειρὸς νοομὶ κὰι παρὰ ῥοὺθ τῆς μωαβίτιδος γυναικὸς τοῦ τεθνηκότος, κὰι ἀυτὴν κτήσασθαί σε δεῖ ὥστε ἀναστῆσαι τὸ ὄνομα τοῦ τεθνηκότος ἐπὶ τῆς κληρονομίας ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ὁ ἀγχιστεὺς τῶ βόοζ, ὀυ δυνήσομαι ἀγχιστεῦσαι ἐμαυτῶ, μήποτε διαφθείρω τὴν κληρονομίαν μου. ἀγχίστευσον σεαυτῶ σὺ τὴν ἀγχιστείαν μου ὅτι ὀυ δυνήσομαι ἀγχιστεῦσαι. κὰι τοῦτο τὸ δικαίωμα ἔμπροσθεν ἐν τῶ ἰσραὴλ ἐπὶ τὴν ἀγχιστείαν κὰι ἐπὶ τὸ ἀντάλλαγμα τοῦ στῆσαι πάντα λόγον. ὑπελύετο ὁ ἀνὴρ τὸ ὑπόδημα ἀυτοῦ κὰι ἐδίδου τῶ πλησίον ἀυτοῦ τῶ ἀγχιστεύοντι τὴν ἀγχιστείαν ἀυτοῦ. κὰι τοῦτο ἦν μαρτύριον ἐν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν ὁ ἀγχιστεὺς τῶ βόοζ, κτῆσαι σεαυτῶ τὴν ἀγχιστείαν μου, κὰι ὑπελύσατο τὸ ὑπόδημα ἀυτοῦ κὰι ἔδωκεν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπεν βόοζ τοῖς πρεσβυτέροις κὰι παντὶ τῶ λαῶ, μάρτυρες ὑμεῖς σήμερον, ὅτι κέκτημαι πάντα τὰ τοῦ ἀβιμέλεχ κὰι πάντα ὅσα ὑπάρχει τῶ χελεὼν κὰι τῶ μααλὼν ἐκ χειρὸς νοομί. καί γε ῥοὺθ τὴν μωαβίτην τὴν γυναῖκα μααλὼν κέκτημαι ἐμαυτῶ ἐις γυναῖκα, τοῦ ἀναστῆσαι τὸ ὄνομα τνῦ τεθνηκότος ἐπὶ τῆς κληρονομίας ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἐξολοθρευθήσεται τὸ ὄνομα τοῦ τεθνηκότος ἐκ τῶν ἀδελφῶν ἀυτοῦ κὰι ἐκ τῇς πύλης τοῦ τόπου ἀυτοῦ, μάρτυρες ὑμεῖς σήμερον. κὰι ἐῖπον πᾶς ὁ λαὸς ὁι ἐν τῆ πύλη, μάρτυρες. κὰι ὁι πρεσβύτεροι ἐῖπον δώη κύριος τὴν γυναῖκά σου τὴν ἐισπορευομένην ἐις τὸν ὀῖκόν σου ὡς ῥαχὴλ κὰι ὡς λίαν ἃι ὠκοδόμησαν ἀμφότεραι τὸν ὀῖκον ἰσραήλ. κὰι ποιήσαι δύναμιν ἐν ἐφραθά, κὰι ἔσται ὄνομα ἐν βηθλεέμ. κὰι γένοιτο ὁ ὀῖκός σου ὡς ὀῖκος φαρές, ὃν ἔτεκε θάμαρ τῶ ἰούδα. ἐκ τοῦ σπέρματός σου δώη σοι κύριος ἐκ τῆς παιδίσκης ταύτης τέκνὰ. κὰι ἔλαβε βόοζ τὴν ῥοὺθ ἑαυτῶ γυναῖκα κὰι ἐισῆλθεν πρὸς ἀυτήν. κὰι ἔδωκε κύριος ἀυτῆ κύησιν, κὰι ἔτεκεν ἀυτῶ ὑιόν. κὰι ἐῖπον ἁι γυναῖκες πρὸς νοομί, ἐυλογητὸς κύριος, ὃς ὀυ κατέλυσέ σοι σήμερον τὸν ἀγχιστεύοντα, κὰι καλέσαι τὸ ὄνομά σου ἐν ἰσραήλ, κὰι ἔσται σοι ἐις ἐπιστρέφοντα ψυχὴν κὰι τοῦ διαθρέψαι τὴν πολιάν σου, ὅτι ἡ νύμφη σου ἡ ἀγαπήσασά σε ἔτεκεν ὀυτὸν ἥ ἐστιν ἀγαθή σοι ὑπὲρ ἑπτὰ ὑιούς. κὰι ἔλαβε νοομὶ τὸ παιδάριον κὰι ἔθηκεν ἀυτὸ ἐις τὸν κόλπον ἀυτῆς, κὰι ἐγενήθη ἀυτῶ ἐις τιθηνόν. κὰι ἐκάλεσαν ἀυτῶ ἁι γείτονες ὄνομα λέγουσαι, ἐτέχθη ὑιὸς τῆ νοομὶ, κὰι ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα ἀυτοῦ ὠβήδ. ὁῦτος πατὴρ ἰεσσαὶ πατρὸς δαυίδ. κὰι ἁῦται ἁι γενέσεις φαρές. φαρὲς ἐγέννησε τὸν ἐσρών,κὰι ἐσρὼν ἐγέννησε τὸν ἀράμ, κὰι ἀρὰμ ἐγέννησε τὸν ἀμιναδάβ, κὰι ἀμιναδὰβ ἐγέννησε τὸν ναασσών, κὰι ναασσὼν ἐγέννησε τὸν σαλμών, κὰι σαλμὼν ἐγέννησε τὸν βοόζ, κὰι βοὸζ ἐγέννησε τὸν ὠβήδ, κὰι ὠβὴδ ἐγέννησε τὸν ἰεσσαί, κὰι ἰεσσαὶ ἐγέννησε τὸν δαυίδ.