Ψαλμὸς τῶ ἀσάφ.

Ο θεὸς ἔστη ἐν συναγωγῆ θεῶν, ἐν μέσω δὲ θεοὺς διακρινεῖ. Εως πότε κρίνετε ἀδικίαν, κὰι πρόσωπα ἁμαρτωλῶν λαμβάνετε; Κρίνατε ὀρφανῶ κὰι πτωχῶ, ταπεινὸν κὰι πένητα δικαιώσατε. Εξέλεσθε πένητα κὰι πτωχόν, ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ ῥύσασθε ἀυτόν. Οὐκ ἔγνωσαν ὀυ δὲ συνῆκαν, ἐν σκότει διαπορεύονται. Σαλευθήτωσαν πάντα τὰ θεμέλια τῆς γῆς. Εγὼ ἐῖπα, θεοὶ ἐστὲ κὰι ὑιοὶ ὑψίστου πάντες, ὑμεῖς δὲ ὡς ἄνθρωποι ἀποθνήσκετε, κὰι ὡς ἑῖς τῶν ἀρχόντων πίπτετε. Ανάστα ὁ θεὸς κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν.