ΚΑὶ ἐγένετο μετὰ τὴν τελευτὴν ἰησοῦ και ἐπηρώτων ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐν κυρίω λέγοντες, τίς ἀναβήσεται ἡμῖν πρὸς τὸν χαναναῖον ἀφηγούμενος τοῦ πολεμῆσαι ἐν ἀυτῶ; κὰι ἐῖπεν κύριος, ἰούδας ἀναβήσεται, ἰδοὺ δέδωκα τὴν γῆν ἐν χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἰούδας πρὸς συμεὼν τὸν ἀδελφὸν ἀυτοῦ, ἀνάβηθι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῶ κλήρω μου κὰι πολεμήσομεν ἐν τῶ χαναναίω, κὰι πορεύσομαι κὰι ἐγὼμετὰ σοῦ ἐν τῶ κλήρω σου. κὰι ἐπορεύθη μετ᾿ ἀυτοῦ συμεών,κὰι ἀνέβη ἰούδας. κὰι ἔδωκεν κύριος τὸν χαναναῖον κὰι τὸν φερεζαῖον ἐν χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς ἐν βεζὲκ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν. κὰι ἑῦρον τὸν ἀδωνιβεζὲκ ἐν βεζὲκ κὰι ἐπολέμησαν ἐν ἀυτῶ,κὰι ἐπάταξαν τὸν χαναναῖον κὰι τὸν φερεζαῖον. κὰι ἔφυγεν ἀδονιβεζέκ, κὰι κατεδίωξαν ὀπίσσω ἀουτοῦ κὰι ἐλαβοσαν ἀυτὸν κὰι ἀπέκοψαν τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν ἀυτοῦ κὰι τῶν χειρῶν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀδονιβεζέκ, ἑβδομήκοντα βασιλεῖς τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν ἀυτῶν κὰι τῷν χειρῶν ἀυτῷν ἀποκεκομμένοι ἦσαν συλλέγοντες τὰ ὑποκάτω τῆς τραπέζης μου. καθὼς ὀῦν ἐποίησα, ὅυτως ἀνταπέδωκέν μοι ὁ θεός. κὰι ἤγαγον ἀυτὸν ἐις ἱερουσαλήμ, κὰι ἀπέθανεν ἐκεῖ. κὰι ἐπολέμησαν ὁι ὑιοὶ ἰούδα ἐν ἱερουσαλὴμ κὰι ἐκατελάβοντο ἀυτὴν κὰι ἐπάταξαν ἀυτὴν ἐν στόματι ῥομφαίας, κὰι τὴν πόλιν ἐνέπρησαν ἐν πυρί. κὰι μετὰ ταῦτα κατέβησαν ὁι ὑιοὶ ἰούδα πολεμῆσαι τῶ χαναναίω τῶ κατοικοῦντι τὴν ὀρινὴν κὰι τὸν νότον κὰι τὴν πεδινήν. κὰι ἐπορεύθη ἰούδας πρὸς τὸν χαναναῖον τὸνταοικοῦντα ἐν χεβρών, τὸ δὲ ὄνομα χεβρὼν ἦν ἔμπροσθεν καριαθαρβώθ. κὰι ἐπάταξαν τὸν σεσὶ κὰι τὸν ἀχιμὰν κὰι τὸν θολμὶ γεννήματα τοῦ ἐνάκ. κὰι ἐπορεύθησαν ἐκεῖθεν πρὸς τοὺς κατοικοῦντας δαβίρ, κὰι τὸ ὄνομα δαβὶρ ἔμπροσθεν πόλις γραμμάτων. κὰι ἐῖπεν χαλέβ, ὃς ἂν πατάξη τὴν πόλιν τῶν γραμμάτων κὰι προκαταλάβηται ἀυτήν, δώσω ἀυτῶ τὴν ἀχσὰν θυγατέρα μου ἐις γυναῖκα. κὰι προκατελάβετο ἀυτὴν γοθονιήλ ὑιὸς κενὲζ ἀδελφὸς χαλὲβ ὁ νεώτερος ὑπὲρ ἀυτόν. κὰι ἔδωκεν ἀυτῶ τὴν ἀχσὰν θυγατέρα ἀυτοῦ ἐις γυναῖκα. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐισπορεύεσθαι ἀυτήν, κὰι ἔπε{ι}σεν ἀυτὴν ἀιτῆσαι παρὰ τοῦ πατρὸς ἀυτῆς τὸν ἀγρόν. κὰι ἐγόγγυζεν ἐπάνω τοῦ ὑποζυγίου. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ χαλὲβ τί ἐστί σοι; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἀχσάν, δός δή μοι ἐυλογίαν, ὅτι ἐις γῆν νότου ἐκ δέδοσαί με, κὰι δώσης μοι λύτρωσιν ὕδατος. κὰι ἔδωκεν ἀυτῆ χαλὲβ λύτρωσιν μετεώρων κὰι λύτρωσιν ταπεινῶν. κὰι ὁι ὑιοὶ ἰωθὼρ τοῦ κιναίου πενθεροῦ μωυσῆ ἀνέβησαν ἐκ τῆς πίλεως τῶν φοινίκων πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰούδα ἐις τὴν ἔρημον ἰούδα τὴν ὀῦσαν ἐν τῶ νότω ἐπὶ καταβάσεως ἀρὰδ κὰι ἐπορεύθη,κὰι κατώκησαν μετὰ τοῦ λαοῦ. κὰι ἐπορεύθη ἰούδας μετὰ συμεὼν τοῦ ἀδελφοῦ ἀυτοῦ κὰι ἐπάταξαν τὸν χαναναῖον τὸν κατοικοῦντα σεφέθ. κὰι ἀνε{νε}μάτισαν ἀυτὴν κὰι ἐξωλόθρευσαν ἀυτὴν, κὰι ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τῆς πόλεως ἐξολόθρευσις. κὰι ἐκληρονόμησεν ἰούδας τὴν γάζαν κὰι τὸ ὅριον ἀυτῆς, κὰι τὴν ἀκκαρὼν, κὰι τὸ ὅριον ἀυτῆς. κὰι τὴν ἄζωτον κὰι τὰ περισπόρια ἀυτῆς. κὰι ἦν κύριος μετὰ ιούδα, κὰι ἐκληρονόμησεν τὸ ὄρος, ὅτι ὀυκ ἐδύνατο κληρονομῆσαι τοὺς κατοικοῦντας τὴν κ{υ}λάδα ὅτι διεστείλατο ἀυτοῖς, κὰι ἅρματα σιδηρᾶ ἀυτοῖς, κὰι ἔδωκαν τῶ χαλὲβ τὴν χεβρὼν καθὰ ἐλάλησε μωυσῆς. καὶ ἐξῆρεν ἐκεῖ τοὺς τρεῖς ὑιοὺς ἐνάκ. καὶ τὸν ἰεβουσαῖον τὸν κατοικοῦντα ἰερουσαλὴμ ὀυκ ἐζῆραν ὁι ὑιοὶ βενιαμίν. κὰι κατώκησεν ὁ ἰεβουσαῖος μετὰ τῶν ὑιῶν βενιαμὶν ἐν ἱερουσαλὴμ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἀνέβησαν ὁι ὑιοὶ ἰωσὴφ καί γε ἀυτοὶ ἐις βαιθήλ, κὰι κύριος μετ᾿ ἀυτῶν. κὰι παρενέβασλον ὀῖκος ἰσραὴλ κατὰ βαιθήλ. τὸ δὲ ὄνομα τῆς πόλεως ἦν ἔμπροσθεν λουζά. κὰι ἐῖδον ὁι φυλάσσοντες ἄνδρα ἐκ πορευόμενον ἐκ τῆς πόλεως, κὰι ἔλαβον ἀυτὸν κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, δεῖξον ἡμῖν τὴν ἔισοδον τῇς πόλεως, κὰι ποιήσομεν μετὰ σοῦ ἔλεος. κὰι ἔδειξεν ἀυτοῖς τὴν ἔισοδον τῆς πόλεως, κὰι ἐπάταξαν τὴν πόλιν ἐν στόματι ῥομφαίας, τὸν δὲ ἄνδρα κὰι τὴν συγγένειαν ἀυτοῦ ἐξαπέστειλαν. κὰι ἀπῆλθεν ὁ ἀνὴρ ἐις γῆν χεπτίν, κὰι ὠκοδόμησεν ἐκεῖ πόλιν, κὰι ἐκάλεσε τὸ ὄνομα ἀυτῆς λουζά, τοῦτο ὄνομα ἀυτῆς ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ὀυκ ἐκληρονόμησεν μανασσῆς τὴν βεθσὰν ὀυδὲ τὰς θυγατέρας ἀυτῆς, ὀυδὲ τὴν ἐκθανὰχ κὰι τὰς θυγατέρας ἀυτῆς, ὀυδὲ τοὺς κατοικοῦντας δὼρ κὰι τὰς θυγατέρας ἀυτῆς, ὀυδὲ τοὺς κατοικοῦντας μαγεδδὼν κὰι τὰς θυγατέρας ἀυτῆς, ὀυδὲ τοὺς κατοικοῦντας ἰεβλὰμ ὀυδὲ τὰς θυγατέρας ἀυτῆς. κὰι ἤρξατο ὁ χαναναῖος κατοικεῖν ἐν τῆ γῆ ταύτη. κὰι ἐγένετο ὅτε ἐνίσχυσεν ἰσραὴλ κὰι ἔθετο τὸν χαναναῖον ἐις φόρον κὰι ἐξαίρων ὀυκ ἐξῆρεν ἀυτόν. κὰι ἐφραῒμ ὀυκ ἐξῆρεν τὸν χαναναῖον τὸν κατοικοῦντα ἐν γαζέρ, κὰι κατώκει ὁ χαναναῖος ἐν μέσω ἀυτοῦ ἐν γαζέρ. κὰι ζαβουλὼν ὀυκ ἐξῆρε τοὺς κατοικοῦντας κετρὼν κὰι τοὺς κατοικοῦντας νααλώλ. κὰι κατώκησεν ὁ χαναναῖος ἐν μέσω ἀυτοῦ, κὰι ἐγένετο ἐις φόρον. κὰι ἀσὴρ ὀυκ ἐξῆρεν τοὺς κατοικοῦντας ἀκχὼ κὰι τοὺς κατοικοῦντας σιδῶνα κὰι τοὺς κατοικοῦντας ἀχλὰβ κὰι τὴν ἀχαζὶβ κὰι τὴν ἐλβὰ κὰι τὴν ἀφὲκ κὰι τὴν ῥοώβ. κὰι κατώκησεν ὁ ἀσὴρ ἐν μέσω τοῦ χαναναίου τοῦ κατοικοῦντος τὴν γῆν, ὅτι ὀυκ ἐδυνήθη ἐξάραι ἀυτόν. κὰι νεφθαλὶν ὀυκ ἐξῆρε τοὺς κατοικοῦντας βεθσαμής, κὰι τοὺς κατοικοῦντας βεθανάχ. κὰι κατώκησεν ἰσρηὰλ ἐν μέσω τοῦ χαναναίου τοῦ κατοικοῦντος τὴν γῆν. ὁι δὲ κατοικοῦντες βαιθσαμὴς κὰι τὴν βεθενὲθ ἐγενήθησαν ἀυτοῖς ἐις φόρον. κὰι ἐξέθλιψεν ὁ ἀμορραῖος τοὺς ὑιοὺς δὰν ἐις τὸ ὄρος, ὅτι ὀυκ ἀφῆκεν ἀυτὸν καταβῆναι ἐις τὴν κοιλάδα. κὰι ἤρξατο ὁ ἀμορραῖος κατοικεῖν ἐν τῶ ὄρει τῶ ἅρες ὁῦ ἁι ἄρκτοι κὰι ἁι ἀλώπεκες. κὰι ἐβρύνθη χεὶρ ὄικου ἰωσὴφ ἐπὶ τὸν ἀμορραῖον, κὰι ἐγένετο ἐις φὸρον. κὰι τὸ ὅριον τοῦ ἀμορραίου ἐπάνω ἀκραβὶν ἀπὸ τῇς πέτρας καὶ ἐπάνω.

Καὶ ἀνέβη ἄγγελος κυρίου ἀπὸ γαλγὰλ ἐπὶ τὸν κλαυθμῶνα. κὰι ἐῖπ῾εν πρὸς ἀυτούς, κύριος ἀνεβίβασεν ὑμᾶς ἐξ ἀιγύπτου κὰι ἐισήγαγεν ὑμᾶς ἐις τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν τοῖς πατράσιν ὑμῶν τοῦ δοῦναι ὑμῖν. κὰι ἐῖπεν ὀυ διασκεδάσω τὴν διαθήκην μου μεθ᾿ ὑμῶν ἐις τὸν ἀιῶνα. κὰι ὑμεῖς ὀυ διαθήσεσθε διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐις τὴν γῆν ταύτην, ὀυδὲ τοῖς θεοῖς ἀυτῶν ὀυμὴ προσκυνήσετε, ἀλλὰ τὰ γλυπτὰ ἀυτῶν συντρίψατε κὰι τὰ θυσιαστήρια ἀυτῶν κατασκάψατε, κὰι ὀυκ ἐισηκούσατε τῆς φωνῆς μου, ὄυτε ταῦτα ἐποιήσατε. κὰι ἐγὼ ἐῖπα ὀυ προσθήσω τοῦ μετοικῆσαι τὸν λαὸν ὃν ἐῖπα τοῦ ἐξῶσαι ἀυτοὺς ἐκ προσώπου ὑμῶν, καὶ ἔσονται ὑμῖν ἐις συνοχάς, κὰι ὁι θεοὶ ἀυτῶν ἔσονται ὑμῖν ἐις σκάνδαλον. καὶ ἐγένετο ὡς ἐλάλησεν ὁ ἄγγελος κυρίου τοὺς λόγους τούτους πρὸς πάντας ὑιοὺς ἰσραήλ, κὰι ἐπῆραν ὁ λαὸς τὴν φωνὴν ἀυτῶν κὰι ἔκλαυσαν. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου κλαυθμών, κὰι ἔθυσαν ἐκεῖ τῶ κυρίω. κὰι ἐξαπέστειλεν ὁ ἰησοῦς τὸν λαόν, κὰι ἀπῆλθον ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἕκαστος ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ κὰι ἐις τὴν κληρονομίαν ἀυτοῦ κατακληρονομῆσαι τὴν γῆν. κὰι ἐδούλευσεν ὁ λαὸς τῶ κυρίω πάσας τὰς ἡμέρας ἰησοῦ κὰι πάσας τὰς ἡμέρας τῶν πρεσβυτέρων, ὅσοι ἐμακροημέρευσαν μετὰ ἰησοῦν, ὅσοι ἔγνωσαν πᾶν τὸ ἔργον κυρίου τὸ μέγα ὃ ἐποίησεν τῶ ἰσραήλ. κὰι ἐτελεὺτησεν ὁ ἰησοῦς ὑιὸς ναυῆ δοῦλος κυρίου ὑιὸς ἑκατὸν δέκα ἐτῶν. κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν ἐν ὁρίω τῆς κληρονομίας ἀυτοῦ ἐν θαμναθαρὲς ἐν ὄρει ἐφραΐμ ἀπὸ βορρᾶ τοῦ ὄρους γαάς. κὰι πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη προσετέθησαν πρὸς τοὺς πατέρας ἀυτῶν. κὰι ἀνέστη γενεὰ ἑτέρα μετ᾿ ἀυτούς, ὃι ὀυκ ἔγνωσαν τὸν κύριον, καὶ τὸ ἔργον ὃ ἐποίησεν τῶ ἰσραήλ. κὰι ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου, καὶ ἐλάτρευον τῆ βααλίμ, κὰι ἐγκατέλιπον κυρίον τὸν θεὸν τῶν πατέρων ἀυτῶν, τὸν ἐξαγαγόντα ἀυτοὺς ἐκ γῆς ἀιγύπτου, καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν λαῶν τῷν περικύκλω ἀυτῶν, κὰι προσεκύνησαν ἀυτούς, κὰι παρώργισαν τὸν κύριον, καὶ ἐγκατέλιπον τὸν κύριον, κὰι ἐλάτρευσαν τῆ βαὰλ κὰι ταῖς ἀστάρται. κὰι ὠργίσθη θυμῶ κύριος τῶ ἰσραήλ, κὰι παρέδωκεν ἀυτοὺς ἐν χειρὶ προνομευόντων, κὰι κατεπρονόμευσαν ἀυτούς. κὰι ἀπέδοτο ἀυτοὺς ἐν χειρὶ τῶν ἐχθρῶν ἀυτῶν κυκλόθεν. κὰι ὀυκ ἠδυνήθησαν ἀντιστῆναι κατὰ πρόσωπον τῶν ἐχθρῶν ἀυτῶν ἐνπᾶσιν ὁῖς ἐπόρνευον. κὰι χεὶρ κυρίου ἦν ἐν ἀυτοῖς ἐις κακά, καθὼς ἐλάλησεν κύριος κὰι καθὼς ὤμοσεν κύριος ἀυτοῖς, κὰι ἐξέθλιψεν ἀυτοὺς σφόδρα.καὶ ἤγειρεν κύριος ἀυτοῖς κριτάς, κὰι ἔσωσεν ἀυτοὺς κύριος ἐκ χειρὸς τῶν προνομευόντων ἀυτούς. κὰι τῶνκριτῶν ἀυτῶν ὀυκ ἐπήκουσαν, ὅτι ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων,κὰι προσεκύνησαν ἀυτοῖς, κὰι παρώργισαν τὸν κύρι{ρι}ον, κὰι ἐξέκλιναν ταχὺ ἐκ τῆς ὁδοῦ ἧς ἐπορεύθησαν ὁι πατέρες ἀυτῶν τοῦ ἐισακούειν τὰς ἐντολὰς κυρίου, ὀυκ ἐποίησαν ὅυτως. καὶ ὅτε ἤγειρεν κύριος ἀυτοῖς κριτὰς, καὶ ἦν κύριος μετὰ τοῦ κριτοῦ, καὶ ἔσωσεν ἀυτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ἀυτῶν πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ κριτοῦ, ὅτι παρεκλήθη κύριος ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ ἀυτῶν ἀπὸ προσώπου τῶν πολιορκούντων ἀυτοὺς κὰι κακούντων ἀυτούς. κὰι ἐγένετο ὡς ἀπέθνησκεν ὁ κριτὴς κὰι ἀπέστρεφον κὰι πάλιν διέφθειραν ὑπὲρ τοὺς πατέρας ἀυτῶν πορευθῆναι ὀ πίσω θεῶν ἑτέρων, κὰι λατρεύειν ἀυτοῖς, κὰι προσκυνεῖν ἀυτοῖς. ὀυκ ἀπέρριψαν τὰ ἐπιτηδεύματα ἀυτῶν, κὰι ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ἀυτῶν τῆς σκληρᾶς. κὰι ὠργίσθη θυμῶ κύριος ἐν τῶ ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν, ἀνθ᾿ ὧν ὅσα ἐγκατέλιπε τὸ ἔθνος τοῦτο τὴν διαθήκην μου ἓν ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ἀυτῶν, κὰι ὀυκ ἐπήκουσαν τῆς φωνῆς μου, κὰι ἐγὼ ὀυ προσθήσω τοῦ ἐξάραι ἄνδρα ἐκ προσώπου ἀυτῶν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν ὧν ἐγκατέλιπεν ἰησοῦς, κὰι ἀφῆκεν τοῦ πειράσαι ἐν ἀυτῶ τὸν ἰσραὴλ ἐι φυλάσσωνται ἀυτοὶ τὴν ὁδὸν κυρίου πορεύεσθαι ἐν ἀυτῆ ὃν τρόπον ἐφύλαξαν ὁι πατέρες ἀυτῶν ἣ ὄυ. κὰι ἀφῆκεν κύριος τὰ ἔθνη ταῦτα τοῦ μὴ ἐξάραι ἀυτὰ τοτάχος κὰι ὀυ παρέδωκενἀυτὰ ἐν χειρὶ ἰησοῦ.

Καὶ ταῦτα τὰ ἔθνη κατέλιπεν ἰησοῦς ὥστε πειράσαι ἐν ἀυτοῖς τὸν ἰσραὴλ πάντας τοὺς μὴ ἐγνωκότας πάντας τοὺς πολέμους χαναάν, πλὴν διὰ τὰς γενεὰς τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ τοῦ διδάξαι ἀυτοὺς πόλεμον, πλὴν ὁι ἔμπροσθεν ἀυτῶν ὀυκ ἔγνωσαν ἀυτά, τὰς πέντε σατραπιὰς τῶν ἀλλοφύλων κὰι πάντα τὸν χαναναῖον κὰι τὸν σιδώνιον κὰι τὸν ἐυαῖον τὸν κατοικοῦντα τὸν λίβανον ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ βαὰλ ἐρμὼν ἕως λαβὼ ἡμάθ. κὰι ἐγένετο ὥστε πειράσαι ἐν ἀυτοῖς τὸν ἰσραὴλ γνῶναι ἐι ἀκούσονται τὰς ἐντολὰς κυρίου, ἃς ἐνετείλατο τοιςς πατράσιν ἀυτῶν ἐν χειρὶ μωυσῆ. κὰι ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κατώκησαν ἐν μέσω τοῦ χαναναίου κὰι τοῦ χεπταίου κὰι τοῦ ἀμορραίου κὰι τοῦ φερεζαίου κὰι τοῦ ἐυαίου κὰι τοῦ ἰεβουσαίου. κὰι ἔλαβον τὰς θυγατέρας ἀυτῶν ἑαυτοῖς ἐις γυναῖκας, κὰι τὰς θυγατέρας ἀυτῶν ἔδωκαν τοῖς ὑοῖς ἀυτῶν, κὰι ἐλάτρευσαν τοῖς θεοῖς ἀυτῶν κὰι ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου κὰι ἐπελάθοντο κυρίου τοῦ θεοῦ ἀυτῶν, κὰι ἐλάτρευσαν τῆ βααλίμ κὰι τοῖς ἄλσεσιν. κὰι ὠργίσθη θυμῶ κύριος ἐν τῶ ἰσραήλ, κὰι ἀπέδοτο ἀυτοὺς ἐις χεῖρας χουσανρεσαθαῒμ βασιλέως συρίας μεσοποταμίας, κὰι ἐδούλευσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἀυτῶ ὀκτὼ ἔτη. κὰι ἔκραξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον, κὰι ἤγειρεν κύριος σωτῆρα τῶ ἰσραήλ, κὰι ἔσωσεν ἀυτοὺς τὸν γοθονιὴλ ὑιὸν κενὲζ ἀδελφοῦ χαλὲβ ὁ νεώτερος ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ἐπ᾿ ἀυτὸν πνεῦμα κυρίου κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ. κὰι ἐξῆλθεν ἐπὶ τὸν πόλεμον,κὰι παρέδωκε κύριος ἐν χειρὶ ἀυτοῦ τὸν χουσανρεσαθαῒμ βασιλέα τῆς συρίας. κὰι ἐκραταιώθη ἡ χεὶρ ἀυτοῦ ἐπὶ τὸν χουσανρεσαθαίμ. κὰι ἡσύχασεν ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη. κὰι ἀπέθανεν γοθονιὴλ ὑιὸς κενέζ. κὰι προσέθεντο ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου, κὰι ἐνίσχυσεν κύριος τὸν ἐγλὼν βασιλέα μωὰβ ἐπὶ τὸν ἰσραήλ, διὰ τὸ πεποιηκέναι ἀυτοὺς τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου. κὰι προσήγαγεν πρὸς ἀυτοὺς πάντας τοὺς ὑιοὺς ἀμμὼν κὰι ἀμαλήκ, κὰι ἐπορεύθη κὰι ἐπάταξεν τὸν ἰσρηάλ, κὰι ἐκληρονόμησεν πόλιν τῶν φοινίκων. κὰι ἐδούλευσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τῶ ἐγλὼν βασιλεῖ μωὰβ δεκαοκτὼ ἔτη. κὰι ἐκέκραξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον, κὰι ἤγειρεν κύριος ἀυτοῖς σωτῆρα τὸν ἀὼδ ὑιὸν γηρᾶ ὑιοῦ τοῦ ἰεμινὶ ἄνδρα ἀμφοτεροδέξιον. κὰι ἀπέστειλαν ὁι ὑιοὶ ιἰσραὴλ δῶρα ἐν χειρὶ ἀυτοῦ τῶ ἐγλὼν βασιλεῖ μωάβ. κὰι ἐποίησεν ἑαυτῶ ἀὼδ μάχαιραν δίστομον σπιθαμῆς τὸ μῆκος ἀυτῆς, κὰι περιεζώσατο ἀυτὴν ὑπὸ τὴν μανδύαν ὑπὸ τὸν μηρὸν τὸν δεξιὸν ἀυτοῦ. κὰι προσήνεγκεν τὰ δῶρα τῶ ἐγλὼν βασιλεῖ μωὰβ. κὰι ἐγλὼν ἀνὴρ ἀστεῖος σφόδρα. κὰι ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν ἀὼδ προσφέρων τὰ δῶρα, κὰι ἐξαπέστειλεν τοὺς ἄιροντας τὰ δῶρα, κὰι ὑπὲστρεψεν ἀπὸ τῶν γλυπτῶν μετὰ τῆς γαλγάλ. κὰι ἐῖπεν ἀὼδ, λόγος μοι κρυφίος πρὸς σὲ βασιλεῦ. κὰι ἐῖπενἐγλὼν πρὸς ἀυτὸν σιώπα, κὰι ἐξῆλθον ἀπ᾿ ἀυτοῦ πάντες ὁι παρεστηκότες ἀυτῶ. κὰι ἀὼδ ἐισῆλθεν πρὸς ἀυτόν, κὰι ἀυτὸς ἐκάθητο ἐν τῶ ὑπερώω τῶ θερινῶ ἀυτοῦ μονώτατος. κὰι ἐῖπεν ἀώδ, λόγος θεοῦ μοι πρὸς σὲ βασιλεῦ, κὰι ἐξανέστη ἐκ τοῦ θρόνου ἐγλὼν ἐγγὺς ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ἅμα τῶ ἀναστῆναι, κὰι ἐξέτεινεν ἀὼδ τὴν χεῖρα τὴν ἀριστερὰν ἀυτοῦ, κὰι ἔλαβεν τὴν μάχαιραν ἀπὸ τοῦ μηροῦ τοῦ δεξιοῦ, κὰι ἐνέπηξεν ἀυτὴν ἐις τὴν κοιλίαν ἐγλών. κὰι ἐπεισήνεγκεν καὶ γε τὴν λαβὴν ὀπίσω τῆς φλογός, κὰι ἀπέκλεισεν τὸ στέαρ κατὰ τῆς φλογός, ὅτι ὀυκ ἐξέσπασεν τὴν μάχαιραν ἐκ τῆς κοιλίας ἀυτοῦ.κὰι ἐξῆλθεν ἐις τὴν προστάδα, κὰι ἐξῆλθεν ἀὼδ τοὺς διατεταγμένους κὰι ἀπέκλεισεν τὰς θύρας τοῦ ὑπερώου ἐπ᾿ ἀυτόν, κὰι ἐσφήνωσεν. κὰι ἀυτὸς ἐξῆλθεν, κὰι ὁι παῖδες ἀυτοῦ ἐισῆλθον, κὰι ἰδοὺ ἁι θύραι τοῦ ὑπερώου ἀποκεκλεισμέναι. κὰι ἐῖπαν, μήποτε πρὸς δίφρους κάθηται ἐν τῆ ἀποχωρήσει τοῦ κοιτῶνος,κὰι προσέμειναν ἀισχυνόμενοι. κὰι ἰδοὺ ὀυκ ἦν ὁ ἀνοίγων τὰς θύρας τοῦ ὑπερώου. κὰι ἔλαβον τὴν κλεῖδα κὰι ἤνοιξαν. κὰι ἰδοὺ ὁ κύριος ἀυτῶν πεπτωκὼς ἐπὶ τὴν γῆν τεθνηκώς. κὰι ἀὼδ διεσώθη ἕως ἐθορυβοῦντο. κὰι ὀυκ ἦν ὁ προσνοῶν ἀυτῶ, κὰι ἀυτὸς παρῆλθεν τὰ γλυπτὰ, κὰι διεσώθη ἐις σειρωθά, κὰι ἐγένετο ἡνίκα ἦλθεν κὰι ἐσάλπισαν κερατήνη ἐν ὄρει ἐφραΐμ, κὰι κατέβησαν σὺν ἀυτῶ ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ ὅρους, κὰι ἀυτὸς ἔμπροσθεν ἀυτῶν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτούς,κατάβητε ὀ῾πίσω μου, ὅτι παρέδωκεν κύριος ὁ θεὸς τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν τὴν μωὰβ ἐν χειρὶ ἡμῶν. κὰι κατέβησαν ὀπίσω ἀυτοῦ κὰι προκατελάβοντο τὰς διαβάσεις τοῦ ἰορδάνου τῆς μωάβ. κὰι ὀυκ ἀφῆκαν ἄνδρα διαβῆναι. κὰι ἐπάταξαν τὴν μωὰβἐν τῶ καιρῶ ἐκειςνω ὡσεὶ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν πάντας τοὺς μαχητὰς κὰι πάντα ἄνδρα δυνάμεως, κὰι ὀυ διεσώθη ἀνὴρ. κὰι ἐνετράπη μωὰβ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ὑπὸ τὴν χεῖρα ἰσραήλ, κὰι ἡ σύχασεν ἡ γῆ ὀγδοήκοντα ἔτη. κὰι μετὰ τοῦτον ἀνέστη σαμεγὰρ ὑιὸς ἀνὰθ κὰι ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους ἐις ἑξακοσίους ἄνδρας ἀροτρόποδι τῶν βοῶν, κὰι ἔσωσεν ἀυτὸς τὸν ἰσραήλ.

Καὶ προσέθεντο ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου, κὰι ἀὼδ ἀπέθανεν κὰι ἀπέδοτο ἀυτοὺς κύριος ἐν χειρὶ ἰαβὶν βασιλέως χαναάν, ὃς ἐβασίλευσεν ἐν ἀσώρ. κὰι ὁ ἄρχων τῆς δυνάμεως ἀυτοῦ σισάρα. κὰι ἀυτὸς κατώκει ἐν ἀρισὼθ τῶν ἐθνῶν. κὰι ἐκέκραξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον ὅτι ἑννακόσια ἅρματα σιδηρᾶ ἦν ἀυτῶ. κὰι ἀυτὸς ἔθλιψεν τὸν ἰσραὴλ κατακράτως ἔικοσι ἔτη. κὰι δεββωρὰ γυνὴ προφῆτις γυνὴ λαφιδὼθ ἀυτὴ ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω. κὰι ἀυτὴ ἐκάθητο ὑπὸ φοίνικα δεββωρὰ ἀναμέσον τῆς ῥαμὰ κὰι ἀναμέσον βαιθὴλ ἐν ὄρει ἐφραΐμ, κὰι ἀνέβαινον πρὸς ἀυτὴν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐκεῖ τοῦ κρίνεσθαι. κὰι ἀπέστειλεν δεββωρὰ κὰι ἐκάλεσεν τὸν βαρὰκ ὑιὸν ἀβινεὲμ ἐκ κάδης νεφθαλί. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ὀυχὶ ἐνετείλατο κύριος ὁ θεός σοι,κὰι ἀπελεύση ἐις ὄρος θαβώρ, κὰι λήψη μετὰ σεαυτοῦ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν ἀπὸ τῶν ὑιῶν νεφθαλὶ κὰι ἀπὸ τῶν ὑιῶν ζαβουλών. κὰι ἐπάξω πρὸς σὲ ἐις τὸν χειμάρρουν κισὼν τὸν σισάρα ἄρχοντα τῆς δυνάμεως ἰαβίν, κὰι τὰ ἅρματα ἀυτοῦ κὰι τὸ πλῆθος ἀυτοῦ, κὰι παραδώσω ἀυτὸν ἐν τῇ χειρί σου. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὴν βαράκ,ἐὰν πορευθῆς μετ᾿ ἐμοῦ, πορεύσομαι. κὰι ἐὰν μὴ πορευθῆς, ὀυ πορεύσομαι. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν δεββωρά, πορευομένη πορεύσομαι μετὰ σοῦ. πλὴν γίνωσκε ὅτι ὀυκ ἔσται τὸ προτέρημά σου ἐις τὴν ὁδὸν ἣν σύ πορεύη ὅτι ἐν χειρὶ γυναικὸς ἀποδώσεται κύριος τὸν σισάρα. κὰι ἀνέστη δεββωρὰ κὰι ἐπορεύθη μετὰ τοῦ βαρὰκ{} ἐκ κάδης. κὰι παρήγγειλεν βαρὰκ τῶ ζαβουλὼν κὰι τῶ νεφθαλὶ ἐις κεδές, κὰι ἀνέβησαν καταπόδας ἀυτοῦ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν, κὰι ἀνέβη μετ᾿ ἀυτοῦ δεββωρά. κὰι ὁι πλησίον του κιναίου ἐχωρίσθησαν ἀπὸ κενὰ ἀπὸ τῶν ὑιῶν ὀβὰβ γαμβροῦ μωυσῆ. κὰι ἔπηξεν τὴν σκηνὴν ἀυτοῦ ἕως δρυὸς ἀναπαυομένων, ἥ ἐστιν ἐχόμενα κεδές. κὰι ἀνήγγειλαν τῶ σισάρα, ὅτι ἀνέβη βαρὰκ ὑιὸς ἀβινεὲμ ἐπ ὄρους θαβώρ. κὰι ἐκάλεσεν σισάρα πάντα τὰ ἅρματα ἀυτοῦ ἐννακόσια ἅρματα σιδηρᾶ, κὰι πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ᾿ ἀυτοῦ ἀπὸ ἀρισὼθ τῶν ἐθνῶν ἐις τὸν χειμάρρουν κισών. κὰι ἐῖπεν δεββωρὰ πρὸς βαράκ, ἀνάστηθι, ὅτι ἅυτη ἡ ἡμέρα ἐν ἧ παρέδωκεν κύριος τὸν σισάρα ἐν χειρί σου. ὀυκ ἰδοὺ κύριος ἐλεύσεται ἔμπροσθέν σου; κὰι κατέβη βαρὰκ ἀπὸ τοῦ ὄρους θαβὼρ κὰι δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι ἐξέστησεν κύριος τὸν σισάρα κὰι πάντα τὰ ἅρματα ἀυτοῦ κὰι πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν ἀυτοῦ ἐν στόματι ῥομφαίας ἐνώπιον βαράκ. κὰι κατέβη σισάρα ἀπὸ τοῦ ἅρματος κὰι ἔφυγεν τοῖς ποσίν ἀυτοῦ. κὰι βαρὰκ διώκων ὀπίσω τῶν ἁρμάτων κὰι ὀπίσω τῆς παρεμβολῆς ἕως δρυμοῦ τῶν ἐθνῶν, κὰι ἕπεσεν πᾶσα ἡ παρεμβολὴ σισάρας ἐν στόματι ῥομφαίας, ὀυ κατελείφθη ἕως ἑνός. κὰι σισάρα ἀνεχώρησεν τοῖς ποσὶν ἀυτοῦ ἐις σκηνὴν ἰαὴλ γυναικὸς χαβὲρ τοῦ κιναίου, ὅτι ἐιρήνη ἀναμέσον ἰαβὶν βασιλέως ἀσὼρ κὰι ἀναμέσον τοῦ ὄικου χαβὲρ τοῦ κιναίου. κὰι ἐξῆλθεν ἰαὴλ ἐις ἀπάντησιν σισάρα, κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ἔκνευσον κύριέ μου ἔκνευσον πρός με μὴ φοβοῦ. κὰι ἐξένευσεν πρὸς ἀυτὴν ἐις τὴν σκηνήν, κὰι συνεκάλυψεν ἀυτὸν ἐν τῆ δέρρη ἀυτῆς. κὰι ἐῖπεν σισάρα πρὸς ἀυτήν, πότισον δή με μικρὸν ὕδωρ, ὅτι ἐδίψησα. κὰι ἤνοιξεν τὂν ἀσκὸν τοῦ γάλακτος κὰι ἐπότισεν ἀυτόν, κὰι συνεκάλυψεν τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτήν, στῆθι ἐν τῆ θύρα τῆς σκηνῆς. κὰι ἔσται ἐάν τις ἔλθη πρὸς σὲ κὰι ἐρωτήση σε κὰι ἔιπη σοι,ἔστιν ἐνταῦθα ἀνήρ; κὰι ἐρεῖς ὀυκ ἔστιν. κὰι ἔλαβεν ἰαὴλ γυνὴ χαβὲρ τὸν πάσσαλον τῆς σκηνῆς κὰι ἔθηκεν τὴν σφύραν ἐν τῆ χειρὶ ἀυτῆς, κὰι ἐισῆλθεν πρὸς ἀυτὸν ἡσυχῆ, κὰι ἐνέκρουσε τὸν πάσσαλον ἐν τῆ γνάθω ἀυτοῦ κὰι διήλασεν ἐν τῆ γῆ. κὰι ἀυτὸς ἀπ{}εσκάρισεν ἀναμέσον τῶν ποδῶν ἀυτῆς. κὰι ἐξέψυξεν κὰι ἀπέθανεν. κὰι ἰδοὺ βαρὰκ διώκων τὸν σισάρα, κὰι ἐξῆλθεν ἰαὴλ ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, δεῦρο κὰι δείξω σοι τὸν ἄνδρα ὃν σὺ ζητῖς. κὰι ἐισῆλθεν πρὸς ἀυτήν, κὰι ἰδοὺ σισάρα πεπτωκὼς νεκρός, κὰι ὁ πάσσαλος ἐν τῆ γνάθω ἀυτοῦ. κὰι ἐταπείνωσεν κύριος ὁ θεὸς ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη τὸν ἰαβὶν βασιλέα χαναὰν ἐνώπιον ὑιῶν ἰσραὴλ κὰι ἐπορεύετο χεὶρ ὑιῶν ἰσρηὰλ πορευομένη κὰι σκληρυνομένη ἐπὶ ἰαβὶν βασιλέα χαναὰν ἕως ἐξωλόθρευσαν ἀυτόν.

Καὶ ἦσεν δεββωρὰ κὰι βαρὰκ ὑιὸς ἀβινοὲμ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ἐῖπεν ἐν τῶ ἄρξασθαι ἀρχηγοὺς ἐν ἰσραὴλ ἐν προαιρέσει λαοῦ ἐυλογεῖτε κύριον. ἀκούσατε βασιλεῖς ἐνωτίζεσθε σατράπαι, ἐγὼ τῶ κυρίω ἄσομαι κὰι ψαλῶ τῶ θεῶ ἰσραήλ. κύριε ἐν τῆ ἐξόδω σου ἐκ σηὶρ ἐν τῶ ἐπαίρειν σε ἐξ ἀγροῦ ἐδώμ, γῆ ἐσείσθη καί γε ὀυρανὸς ἐταράχθη, κὰι ἁι νεφέλαι ἔσταξαν ὕδωρ. ὄρη ἐσαλεύθησαν ἀπὸ προσώπου κυρίου, τοῦτο σινὰ ἀπὸ προσώπου κυρίου θεοῦ ἰσραήλ. ἐν ἡμέραις σαμεγὰρ ὑιοῦ ἀνὰθ ἐν ἡμέραις ἰαὴλ ἐξέλιπον ὁδοὺς κὰι ἐπορεύθησαν τρίβους. ἐπορεύθησαν ὁδοὺς διεστραμμένας. ἐξέλιπον ὁι κατοικοῦντες ἐν τῶ ἰσραὴλ ἐξέλιπον ἕως ὁῦ ἀνέστη δεββωρά, ὅτι ἀνέστη μήτηρ ἐν τῶ ἰσραήλ. ἡρέτησαν θεοὺς καινοὺς τότε ἐπολέμησαν πόλεις ἀρχόντων, σκέπη νεανίδων σιρομάστων ἀνώφθη. καὶ σιρομὰστησεν τεσσαράκοντα χιλιάσιν ἐν τῶ ἰσραὴλ. ἡ καρδία μου ἐπὶ τὰ διατεταγμένα τῶ ἰσραὴλ. ὁι δυνάσται τοῦ λαοῦ ἐυλογεῖτε τὸν κύριον. ἐπιβεβηκότες ἐπὶ ὑποζυγίων ἐπιλαμπινῶν καθήμενοι ἐπὶ κριτηρίου, κὰι πορευόμενοι ἐφ᾿ ὁδῶ, φθέγξασθε φωνὴν ἀνακρουομένων ἀναμέσον ἐυφραινομένων. ἐκεῖ δώσουσιν δικαιοσύνην κυρίω. δίκαιοι ἐνίσχυσαν ἐν τῶ ἰσραήλ. τότε κατέβη ἐις τὰς πόλεις ἀυτοῦ ὁ λαὸς κυρίου. ἐξεγείρου ἐξεγείρου δεββωρά, ἐξεγείρου ἐξεγείρου λάλει μετ᾿ ὠδῆς. ἐξανίστασο βαρὰκ κὰι ἀιχμαλώτιζε ἀιχμαλωσίαν σου ὑιὸς ἀβιν{ε}έμ, τότε ἐμεγαλύνθη ἡ ἰσχὺς ἀυτοῦ. κύριε ταπείνωσόν μοι τοὺς ἰσχυρωτέρους μου. λαὸς ἐφραῒμ ἐτιμωρήσαντο ἀυτοὺς ἐν κοιλάδι. ἀδελφός σου βενιαμὶν ἐν λαοῖς σου. ἐξ ἐμοῦ μαχεὶρ κατέβησαν ἐξερευνῶντες, κὰι ἐκ ζαβουλὼν ἐνισχύοντες ἐν σκήπτρω γραμματέως. κὰι ἄρχοντες ἐν ἰσσάχαρ μετὰ δεββώρας κὰι ἰσσάχαρ ὅυτω βαρὰκ ἐν τῆ κοιλάδι, ἐξαπέστειλεν πεζοὺς ἀυτοῦ ἐν διαιρέσεσιν ῥουβήμ. μεγάλοι ἀκριβασμοὶ καρδίας, ἱνατί μοι κάθησθε ἀναμέσον τῶν μοσφαθαΐμ τοῦ ἐισακούειν συριγμοὺς ἐξεγειρόντων τοῦ διελθεῖν ἐις τὰ τοῦ ῥουβήμ. μεγάλοι ἐξιχνιασμοὶ καρδίας γαλαάδ, ἐν τῶ πέραν τοῦ ἰορδάνου κατεσκήνωσεν. κὰι δὰν ἱνατί παροικεῖς πλοίοις; ἀσήρ παρώκησεν παρ᾿ ἀιγιαλὸν θαλασσῶν, κὰι ἐπὶ τὰς διακοπὰς ἀυτοῦ κατεσκήνωσεν. ζαβουλὼν λαὸς ὀνειδίσας ψυχὴν ἀυτοῦ ἐις θάνατον κὰι νεφθαλὶ ἐπὶ ὕλη ἀγροῦ. ἦλθον βασιλεῖς κὰι παρετάξαντο, τότε ἐπολέμησαν βασιλεῖς χαναὰν ἐν τεννὰχ ἐπὶ τοῦ ὕδατος μαγεδδώ, πλεονεξίαν ἀργυρίου ὀυκ ἔλαβον. ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ ἐπολεμήθησαν, ὁι ἀστ{έ}ρες ἐκ τῆς τάξεως ἀυτῶν ἐπολέμησαν μετὰ σισάρα. χειμάρρους κισσὼν ἐξέβαλεν ἀυτούς, χειμάρρους καδημίμ, χειμάρρους κισσών, καταπατήσει ἀυτοὺς ψυχή μου δυνατή. τότε ἀπεκόπησαν πτέρναι ἵππων μαδαρὼθ δυναστῶν ἀυτοῦ. καταρᾶσθε μερώζ. ἐῖπεν ὁ ἄγγελος κυρίου, καταράσει καταράσασθε τοὺς ἐνοίκους ἀυτῆς ὅτι ὀυκ ἦλθον ἐις τὴν βοήθειαν. κύριος βοηθὸς ἡμῶν κύριος ἐν μαχηταῖς δυνατός. ἐυλογηθείη ἐκ γυναικῶν ἰαὴλ γυνὴ χάβερ τοῦ κιναίου. ἐκ γυναικῶν ἐν σκηνῆ ἐυλογηθείη. ὕδωρ ἤτησεν ἀυτήν, κὰι γάλα ἔδωκεν ἀυτῶ ἐν λακάνη, ἰσχυρῶν προσήγγισενβούτυρον, τὴν χεῖρα ἀυτῆς ἐις πάσσαλον ἐξέτεινεν, τὴν δεξιὰν ἀυτῆς ἐις ἀποτομὰς κατακοπτόντων, κὰι ἀπέτεμε σισάρα, ἀπέτριψεν τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ κὰι συνέθλασεν κὰι διήλασεν τὴν γνάθον ἀυτοῦ. ἀναμέσον τῶν ποδῶν ἀυτῆς συγκύψας ἔπεσεν, ἐκοιμήθη μεταξὺ ποδῶν ἀυτῆς, ἔκαμψεν ἔπεσεν, ἐν ὧ ἔκαμψεν ἐκεῖ ἔπεσεν ταλαιπόρως. διὰ τῆς θυρίδος διέκυπτεν κὰι κατεμάνθανεν ἡ μήτηρ σισάρα διὰ τῆς δικτυωτῆς διατί ἠσχάτισεν τὸ ἅρμα ἀυτοῦ παραγενέσθαι, διατί ἐχρόνισαν ἴχνη ἁρμάτων ἀυτοῦ. σοφαί ἀρχουσῶν ἀυτῇς ἀνταπεκρίναντο πρὸς ἀυτήν. και ἀυτη δὲ ἀνταπεκρίνατο ἐν ῥήμασιν ἀυτῆς, ὀυχὶ ἑυρήσουσιν ἀυτὸν διαμερίζοντα σκύλα; φιλιάζων φίλοις ἐις κεφαλὴν δυνατοῦ σκύλα βαμμάτων τῶ σισάρα, σκύλα βαμμάτων ποικιλίας βαφῆ. βαμμα ποικιλτῶν τῶ τραχήλω ἀυτοῦ σκύλα. ὅυτως ἀπόλλυντο πάντες ὁι ἐχθροί σου κύριε. κὰι ὁι ἀγαπῶντες ἀυτὸν καθὼς ἡ ἀνατολὴ ἡλίου ἐν δυναστεία ἀυτοῦ. κὰι ἡσύχασεν ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη.

Καὶ ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου, κὰι παρέδωκεν ἀυτοὺς κύριος ἐν χειρί μαδιὰμ ἑπτὰ ἔτη. κὰι κατίσχυσεν χεὶρ μαδιὰμ ἐπὶ ἰσραήλ. ἀπὸ προσώπου μαδιὰμ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ μάνδρας ἐν τοῖς ὄρεσιν κὰι τοιςς σπηλαίοις κὰι τοῖς ὀχυρώμασιν. κὰι ἐγένετο ὅτε ἔσπειρεν ἀνὴρ ἰσραὴλ κὰι ἀνέβαινεν μαδιὰμ κὰι ἀμαλὴκ κὰι ὁι ὑιοὶ ἀνατολῶν κὰι ἀνέβαινον ἐπ᾿ ἀυτόν, κὰι παρενέβαλον ἀπ᾿ ἀυτούς, κὰι διέφθειραν τὰ ἐφόρια τῆς γῆς ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἐις γάζαν, κὰι ὀυχ ὑπελίποντο ὑπόστασιν ζωῆς ἐν ἰσραὴλ κὰι ποίμνιον κὰι μόσχον κὰι ὄνον, ὅτι ἀυτοὶ κὰι τὰ κτήνη ἀυτῶν ἀνέβαινον κὰι τὰς σκηνὰς ἀυτῶν παρέφερον, κὰι παρεγένοντο ὡς ἀκρίδες ἐις πλῆθος, κὰι ἀυτοῖς κὰι ταῖς καμήλοις ἀυτῶν ὀυκ ἦν ἀριθμός, κὰι παρεγίνοντο ἐν τῆ γῆ ἰσραὴλ τοῦ διαφθεῖραι ἀυτήν. κὰι ἐπτώχευσεν ἰσραὴλ σφόδρα ἀπὸ προσώπου μαδιὰμ,κὰι ἐκέκραξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον. κὰι ἐγένετο ἐπεὶ ἐκέκραξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον διὰ μαδιάμ, ἐξαπέστειλεν κύριος ἄνδρα προφήτην πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, ἐγώ ἐιμι ὁ ἀναβιβάσας ὑμᾶς ἐξ ἀιγύπτου, κὰι ἐξήλγαγον ὑμᾶς ἐξ ὄικου δουλείας, κὰι ἐξειλάμην ὑμᾶς ἐκ χειρὸς ἀιγύπτου κὰι ἐκ χειρὸς πάντων τῶν θλιβόντων ὑμᾶς, κὰι ἐξέβαλον ἀυτοὺς ἐκ προσώπου ὑμῶν, κὰι ἔδωκα ὑμῖν τὴν γῆν ἀυτῶν. κὰι ἐῖπα ὑμῖν ἐγώ ἐιμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν, ὀυ φοβηθήσεσθ τοὺς θεοὺς τοῦ ἀμορραίου ἐν ὁῖς ὑμεῖς κατοικεῖτε ἐν τῆ γῆ ἀυτῶν, κὰιὀυκ ἐισηκούσατε τῆς φωνῆς μου. κὰι ἦλθεν ἄγγελος κυρίου κὰι ἐκάθισεν ὑπὸ τὴν δρὺν τὴν ὀῦσαν ἐν ἐφρὰ τὴν τοῦ ἰωὰς πατρὸς ἐζρί.κὰι γεδεὼν ὁ ὑιὸς ἀυτοῦ ἐράβδιζεν πυροὺς ἐν ληνῶ τοῦ ἐκφυγεῖν ἐκ προσώπου μαδιάμ, κὰι ὤφθη ἀυτῶ ἄγγελος κυρίου κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, κύριος μετὰ σοῦ δυνατὸς τῆ ἰσχύϊ. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν γεδεών, ἐν ἐμοί κύριέ μου, κὰι ἐι ἔστιν κύριος μεθ᾿ ἡμῶν; κὰι ἱνατί ἑῦρεν ἡμᾶς πάντα τὰ κακὰ ταῦτα; κὰι ποῦ ἐστὶν πάντα τὰ θαυμάσια ἀυτοῦ, ὅσα διηγήσαντο ἡμῖν ὁι πατέρες ἡμωςν λέγοντες, ὀυχὶ ἐξ ἀιγύπτου ἀνήγαγεν ἡμᾶς κύριος; κὰι νῦν ἀπώσατο ἡμᾶς κύριος κὰι παρέδωκεν ἡμᾶς ἐν χειρὶ μαδιάμ. κὰι ἐπέβλεψεν πρὸς ἀυτὸν ὁ ἄγγελος κυρίου, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, πορεύου ἐν τῆ ἰσχύϊ σου ταύτη, κὰι σώσεις τὸν ἰσραήλ, ἰδοὺ ἐξαπέστειλά σε. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν γεδεών, ἐν ἐμοί κύριέ μου ἐν τίνι σώσω τὸν ἰσραήλ; ἰδοὺ ἡ χιλιάς μου ταπεινοτέρα ἐν μανασσῆ, κὰι ἐγώ ἐιμι μικρὸς ἐν τῶ ὄικω τοῦ πατρός μου. κὰι ἐῖπενπρὸς ἀυτὸν κύριος, ὅτι ἔσομαι μετὰ σοῦ, κὰι πατάξεις τὴν μαδιὰμ ὡσεὶ ἄνδρα ἕνα. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν γεδεών, κὰι ἐι ἑῦρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, κὰι ποιήσης μοι σημεῖον ὅτι σὺ λαλεῖς μετ᾿ ἐμοῦ, μὴ κ{}ηθῆς ἐντεῦθεν ἕως ἐλθεῖν με πρὸς σέ, κὰι ὄισω τὴν θυσίαν μου, κὰι θύσω ἐνώπιόν σου. κὰι ἐῖπεν, ὠγὼ καθήσομαι ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι σε. κὰι γεδεὼν ἐισῆλθεν κὰι ἐποίησεν ἔριφον ἀιγῶν κὰι ὀῖφι ἀλεύρου ἄζυμα κὰι τὰ κρέα ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ κανοῦν κὰι τὸν ζωμὸν ἐξέχεεν ἐις χύτραν, κὰι ἐξήνεγκεν πρὸς ἀυτὸν ὑπὸ τὴν δρὺν κὰι προσεκύνησεν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν ὁ ἄγγελος κυρίου, λάβε τὰ κρέα κὰι τοὺς ἀζύμους, κὰι θὲς πρὸς τὴν πέτραν ἐκείνην, κὰι τὸν ζωμὸν ἔκχεον. κὰι ἐπίησεν γεδεὼν ὅυτως. κὰι ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος κυρίου τὸ ἄκρον τῆς ῥάβδου τῆς ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι ψ῞ψατο τῶν κρεῶν κὰι τῶν ἀζύμων, κὰι ἀνήφθη πῦρ ἐκ τῆς πέτρας κὰι κατέφαγεν τὰ κρέα κὰι τοὺς ἀζύμους. κὰι ὁ ἄγγελος κυρίου ἀπῆλθεν ἐξ ὀφθαλμῶν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖδεν γεδεὼν ὅτι ἄγγελος κυρίου ἐστίν. κὰι ἐῖπεν γεδεών, ὄιμοι κύριε κύριε ὅτι ἐπὶ τοῦτο ἐῖδον τὸν ἄγγελον κυρίου πρόσωπον πρὸς πρόσωπον. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ κύριος ἐιρήνη σοι,μὴ φοβοῦ ὀυ μὴ ἀποθάνης. κὰι ὠκοδόμησεν ἐκεῖ γεδεὼν θυσιαστήριον τῶ κυρίω, κὰι ἐκάλεσεν ἀυτὸ κυρίου ἐιρήνη ἕως τῇς ἡμέρας ταύτης ἔτι ἀυτοῦ ὄντος ἐν ἐφραθὰ πατρὸς τοῦ ἐζρί. κὰι ἐγενήθη τῆ νυκτὶ ἐκείνη, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ κύριος, λάβε τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν τοῦ πατρός σου κὰι τὸν μόσχον τὸν δεύτερον τὸν ἑπταετῆ, κὰι καθελεῖς τὸ θυσιαστήριον τοῦ βαὰλ ὅ ἐστιν τοῦ πατρός σου, κὰι τὸ ἄλσος τὸ ἐπ᾿ ἀυτὸ ἐκκόψεις, κὰι ὀικοδομήσεις τὸ θυσιαστήριον κυρίω τῶ θεῶ σου τῶ ὀφθέντι σοι ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους μαὼζ τούτου ἐν τῆ παρατάξει,κὰι λήψη σὺν τῶ μόσχω τῶ δευτέρω, κὰι ἀνοίσεις ὁλοκαύτωμα ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ ἄλσους ὁῦ ἐκκόψεις. κὰι ἔλαβε γεδεὼν δέκα ἄνδρας ἀπὸ τῶν δούλων ἀυτοῦ, κὰι ἐπίησεν καθὰ ἐλάλησεν πρὸς ἀυτὸν κύριος. κὰι ἐγένετο ὡς ἐφοβήθη τὸν ὀῖκον τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ κὰι τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως τοῦ μὴ ποιῆσαι ἡμέρας, κὰι ἐποίησεν νυκτός. κὰι ὤρθρισαν ὁι ἄνδρες τῆς πόλεως τοπρωΐ, κὰι ἰδοὺ κατεσκαμμένον τὸ θυσιαστήριον τοῦ βαάλ, κὰι τὸ ἄλσος τὸ ἐπ᾿ ἀυτῶ ἐκκομμένον, κὰι ὁ μόσχος ὁ σιτευτὸς ἀνηνεγμένος ἐις ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ὠκοδομημένον. κὰι ἐῖπεν ἀνὴρ πρὸς τὸνπλησίον ἀυτοῦ, τίς ἐποίησεν τὸ πρᾶγμα τοῦτο; κὰι ἀ{ν}ήταζον κὰι ἐξεζήτουν. κὰι ἐῖπαν, γεδεὼν ὑιὸς ἰωὰς ἐποίησεν τοῦτο. κὰι ἐῖπαν ὁι ἄνδρες τῇς πόλεως πρὸς ἰωάς, ἐξάγαγε τὸν ὑιόν σου, κὰι ἀποθανέτω, ὅτι κατέσκαψεν τὸ θυσιαστήριον τοῦ βαάλ, κὰι ὅτι ἔκοψεν τὸ ἄλσος τὸ ἐπ᾿ ἀυτῶ. κὰι ἐῖπεν ἰωὰς πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς ἐπανισταμένους ἐπ᾿ ἀυτόν, μὴ ὑμεῖς νῦν δικάζεσθε περὶ τοῦ βαάλ; ἢ ὑμεῖς σώζετε ἀυτόν; ὃς ἀντιδίκησεν ἀυτῶ ἀποθανέτω ἕως πρωΐ. ἐι θεὸς ἀυτὸς ἐστίν, ἐκδικήσει ἑαυτόν, ὅτι κατέσκαψεν τὸ θυσιαστήριον ἀυτοῦ. κὰι ἐκάλεσεν ἀυτὸν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἱεροβοὰλ λέγων, δικαστήριον τοῦ βαάλ, ὅτι κατέσκαψε τὸ θυσιαστήριον ἀυτοῦ. κὰι πᾶσα μαδιὰμ κὰι ἀμαλὴκ κὰι ὁι ὑιοὶ ἀνατολῶν συνήχθησαν ἐπιτοαυτό, κὰι διέβησαν κὰι παρενεβάλοσαν ἐν τῆ κοιλάδι {ἰεζραέλ}. κὰι πνεῦμα θεοῦ ἑ᾿νεδυνάμωσεν τὸν γεδών, κὰι ἐσάλπισεν ἐν κερατίνη, κὰι ἐβόησεν ἀβιέζερ ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι ἀγγέλους ἐξαπέστειλεν ἐν παντὶ μανασσῆ, κὰι ἐβόησεν κὰι ἀυτὸς ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι ἀγγέλους ἐξαπέστειλεν ἐν ἀσὴρ κὰι ἐν ζαβουλὼν κὰι ἐν νεφθαλί. κὰι ἀνέβησαν ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν γεδεὼν πρὸς τὸν θεόν, ἐι σώζεις ἐν τῆ χειρί μου τὸν ἰσραὴλ ὃν τρόπον ἐλάλησας, ἰδοὺ ἐγὼ ἀπερείδομαι τὸν πόκον τῶν ἐρίων ἐν τῶ ἅλωνι. κὰι ἐὰν δρόσος γένηται ἐπὶ τὸν πόκον μόνον κὰι ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ξηρασία, κὰι γνώσομαι ὅτι σώσεις ἐν χειρί μου τὸν ἰσραὴλ ὃν τορ´πον ἐλάλησας. κὰι ἐγένετο ὅυτως. κὰι ὤρθρισεν γεδεὼν τῆ ἐπαύριον κὰι ἀπεπίασεν τὸν πόκον κὰι ἀπέσταξε δρόσος ἐκ τοῦ πόκου πλήρης λεκάνη ὕδατος. κὰι ἐΙςπεν γεδεὼν πρὸς τὸν θεὸν, μὴ ὀργισθήτω ὁ θυμός σου ἐν ἐμοί, κὰι λαλήσω ἔτι ἅπαξ κὰι πειράσω ἔτι ἅπαξ ἐν τῶ πόκω, κὰι γενηθήτω ἔτι ξηρασία ἐπὶ τὸν πόκον μόνον, ἐπὶ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν γενηθήτω δρόσος. κὰι ἐποίησεν ὁ θεὸς ὅυτως ἐν τῆ νυκτὶ ἐκείνη, κὰι ἐγένετο ξηρασία ἐπὶ τὸν πόκον μόνον, ἐπὶ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν ἐγένετο δρόσος.

Καὶ ὤρθρισεν ἱεροβάαλ ἀυτός ἐστιν γεδεὼν κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι παρενέβαλον ἐπὶ πηγὴν ἀρέδ, κὰι παρεμβολὴ μαδιὰμ ἦν ἀυτῶ ἀπὸ βορρᾶ ἀπὸ βουνοῦ τοῦ ἀβὼρ ἐν τῆ κοιλάδι. κὰι ἐῖπεν κύριος πρὸ στὸν γεδεών, πολὺς ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ ὥστε μὴ παραδοῦναί με τὴν μαδιὰμ ἐν χειρὶ ἀυτῶν, μὴ ποτε καυχήσηται ἰσραὴλ ἐπ᾿ ἐμὲ λέγων, ἡ χείρ μου ἔσωσέν με. κὰι ἐῖπεν κύριος πρὸς ἀυτόν, λάλησον ἐις τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ λέγων, τίς ὁ φοβούμενος κὰι δειλός, ἀποστραφήτω. κὰι ἐξώρμησαν ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ γαλαὰδ κὰι ἀπεστράφησαν ἀπὸ τοῦ λαοῦ ἔικοσι κὰι δύο χιλιάδες, κὰι δέκα χιλιάδες ὑπελείφθησαν. κὰι ἐῖπεν κύριος πρὸς γεδεών, ἔτι ὁ λαὸς πολύς, κατάγαγε ἀυτοὺς ἐις τὸ ὕδωρ, κὰι δοκιμῶ ἀυτούς σοι ἐκεῖ. κὰι ἔσται ὃν ἂν ἔιπω πρός σε, ὁῦτος πορεύσεται μετὰ σοῦ, ἀυτὸς πορεύσεται μετὰ σοῦ. κὰι πάντα ὃν ἂν ἔιπω ὅτι ὀυ πορεύσεται μετὰ σοῦ, κὰι ἀυτὸς ὀυ πορεύσεται. κὰι κατεβίβασεν τὸν λαὸν ἐις τὸ ὕδωρ. κὰι ἐῖπεν κύριος πρὸς γεδεών, πᾶς ὃς ἂν λάψη τῇ γλώσση ἀυτοῦ ἐκ τοῦ ὕδατος ὡς ἂν λάψη ὁ κύων, στήσεις ἀυτὸν καταμόνας. κὰι πᾶς ὃς ἂν κάμψη ἐπὶ τὰ γόνατα ἀυτοῦ τοῦ πιεῖν, μεταστήσεις ἀυτὸν καθ᾿ ἁυτόν. κὰι ἐγένετο ἀριθμὸς πᾶς τῶν λαψάντων ἐν τῆ γλώσση ἀυτῶν τριακόσιοι ἄνδρες, κὰι πᾶς ὁ ἐπίλοιπος τοῦ λαοῦ ἔκαμψαν ἐπὶ τὰ γόνατα ἀυτῶν τοῦ πιεῖν ὕδωρ. κὰι ἐῖπεν κύριος πρὸς γεδεών, ἐν τοῖς τριακοσίοις ἀνδράσιν τοῖς λάψασιν σώσω ὑμᾶς, κὰι δώσω τὴν μαδιὰμ ἐν χειρί σου. κὰι πᾶς ὁ λαὸς ἀποτρεχέτω ἀνὴρ ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ. κὰι ἔλαβεν τὸν ἐπισιτισμὸν τοῦ λαοῦ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτῶν κὰι τὰς κερατίνας ἀυτῶν, κὰι πάντα ἄνδρα ἰσραὴλ ἐξαπέστειλεν ἐις τὸ σκήνωμα ἀυτοῦ. τῶν δὲ τριακοσίων ἀνδρῶν ἐκράτησεν. ἡ δὲ παρεμβολὴ μαδιὰμ ἦν ἀυτοῦ ὑποκάτωθεν ἐν τῆ κοιλάδι. κὰι ἐγενήθη ἐν τῆ νυκτὶ ἐκείνη κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν κύριος, ἀνάστα κατάβηθι ἐις τὴν παρεμβολήν, ὅτι παρέδωκα ἀυτὴν ἐν τῆ χειρί σου. ἐι δὲ φοβῆ σὺκαταβῆναι, κατάβηθι σὺ κὰι φαρὰ τὸ παιδάριόν σου ἐις τὴν παρεμβολήν, κὰι ἀκούση τί λαλοῦσιν. κὰι μετὰ ταῦτα ἐνισχύσουσιν ἁι χεῖρές σου, κὰι καταβήση ἐν τῆ παρεμβολῆ. κὰι κατέβη ἀυτὸς κὰι φαρὰ τὸ παιδάριον ἀυτοῦ ἐις μερος τῶν πεντήκοντα τῶν ἐν τῆ παρεμβολῆ. κὰι μαδιὰμ κὰι ἀμαλὴκ κὰι πάντες ὁι ὑιοὶ ἀνατολῶν παρεμβεβλήκεισαν ἐν τῆ κοιλάδι ὡς ἀκρὶς ἐις πλῆθος, κὰι ταῖς καμήλοι ἀυτῶν ὀυκ ἔστιν ἀριθμός, ἀλλ᾿ ἦσαν ὥσπερ ἡ ἄμμος ἡ ἐπὶ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης ἐις πλῆθος. κὰι ἐισῆλθεν γεδεών, κὰι ἰδοὺ ἀνὴρ ἐξηγεῖτο τῶ πλησίον ἀυτοῦ τὸ ἐνύπνιον. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ τὸ ἐνύπνιον ὃ ἐνυπνιάσθην. κὰι ἰδοὺ μαγὶς ἄρτου τοῦ κριθίνου κυρλιομένη ἐν τῆ παρεμβολῆ μαδιάμ, κὰι ἦλθεν ἑώς τῆς σκηνῆς μαδιάμ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτήν, κὰι κατέστρεψεν ἀυτήν, κὰι ἔπεσεν ἡ σκηνή. κὰι ἀπεκρίθη ὁ πλησιόν ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, ὀυκ ἔστιν ἅυτη ἀλλ᾿ ἢ ῥομφαία γεδεὼν ὑιοῦ ἰωὰς ἀνδρὸς ἰσραήλ. παρέδωκεν ὁ θεὸς ἐν τῆ χειρί ἀυτοῦ τὴν μαδιὰμ κὰι πᾶσαν τὴν παρεμβολήν. κὰι ἐγένετο ὡς ἤκουσεν γεδεὼν τὴν διήγησιν τοῦ ἐνυπνίου κὰι τὴν σύγκρισιν ἀυτοῦ, κὰι προσεκύνησεν κύριον, κὰι ἐπέστρεψεν ἐις τὴν παρεμβολήν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν, ἀνάστητε ὅτι παρέδωκεν κύριος ἐν χερσὶν ὑμωςν τὴν παρεμβολὴν μαδιάμ, κὰι διεῖλεν τοὺς τριακοσίους ἄνδρας ἐις τρεῖς ἀρχάς, κὰι ἔδωκεν κερατίνας ἐν χειρὶ πάντων κὰι ὑδρίας κενὰς κὰι λαμπάδας ἐν μέσω τῶν ὑδριῶν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτούς, ἀπ᾿ ἐμοῦ ὄψεσθε, κὰι ὅυτως ποιήσετε. κὰι ἐγὼ ἰδοὺ ἐισπορεύομαι ἐν μέσω τῆς παρεμβολῆς, κὰι ἔσται ὡς ἂν ποιήσω ὅυτως ποιήσετε. κὰι σαλπίσω τῆ κερατίνη ἐγὼ κὰι πάντες ὁι μετ᾿ ἐμοῦ, και σαλπιεῖτε ταῖς κερατίναις κὰι ὑμεῖς κύκλω ὅλης τῆς παρεμβολῆς, κὰι ἐρεῖτε τῶ κυρίω κὰι τῶ γεδεών. κὰι ἐισῆλθεν γεδεὼν κὰι ἑκατὸν ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ ἐν μέρει τῆς παρεμβολῆς ἀρχομένης τῆς φυλακῆς τῆς μεσούσης, πλὴν ἐγέρσει ἤγειραν τοὺς φυλάσσοντας. κὰι ἐσάλπισαν ταῖς κερατίναις κὰι ἐξετίναξαν τὰς ὑδρίας τὰς ἐν ταῖς χερσὶν ἀυτῶν, κὰι ἐσάλπισαν ἁι τρεῖς ἀρχαὶ ταῖς κερατίναις, κὰι συνέτριψαν τὰς ὑδρίας, κὰι ἐλάβοντο ἐν τῆ χειρὶ τῆ ἀριστερᾶ ἀυτῶν τῶν λαμπάδων, κὰι ἐν τῆ δεξιᾶ ἀυτῶν ἁι κερατίναι τοῦ σαλπίζειν. κὰι ἀνέκραξαν ῥομφαία τῶ κυρίω κὰι τῶ γεδεών. κὰι ἔστησαν ἕκαστος καθ᾿ ἑαυτὸν κύκλω τῆς παρεμβολῆς κὰι ἔδραμον πᾶσα ἡ παρεμβολὴ κὰι ἐσήμαναν, κὰι ἔφυγον. κὰι ἐσάλπισαν ἁι τριακόσιαι κερατίναι. κὰι ἔθετο κύριος μάχαιραν ἀνδρὸς ἐν τῶ πλησίον ἀυτοῦ κὰι ἐν ὅλη τῆ παρεμβολῆ. κὰι ἔφυγεν ἡ παρεμβολή. ἕως τῆς βαιθασεπτά. κὰι ἦν συνηγμένη ἕως χείλους ἀβελμεουλὰ κὰι ἐπὶ ταβάθ. κὰι ἐβόησεν ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐκ νεφθαλὶμ κὰι ἐξ ἀσὴρ κὰι ἐκ παντὸς μανασσῆ, κὰι κατεδίωξαν ὀπίσω μαδιάμ. κὰι ἀγγέλους ἐξαπέστειλεν γεδεὼν ἐν παντὶ ὄρει ἐφραῒμ λέγων, κατάβητε ἐις συνάντησιν μαδιάμ, κὰι καταλάβετε ἑαυτοῖς τὸ ὕδωρ ἕως βαιθβηρὰ κὰι τὸν ἰορδάνην. κὰι ἐβόησεν πᾶς ἀνὴρ ἐφραῒμ κὰι προκατελάβοντο ἑαυτοῖς ὕδωρ ἕως βαιθβηρὰ κὰι τὸν ἰορδάνην. κὰι συνέλαβον τοὺς δύο ἄρχοντας μαδιὰμ τὸν ὀρὴβ κὰι τὸν ζήβ, κὰι ἀπέκτειναν τὸν ὀρὴβ ἐν σοὺρ ὠρήβ, κὰι τὸν ζὴβ ἀπέκτειναν ἐν ἰακὲβ ζήβ. κὰι κατεδίωξαν τὴν μαδιάμ, κὰι τὴν κεφαλὴν ὠρὴβ κὰι ζὴβ ἤνεγκαν πρὸ σγεδεὼν ἐκ τοῦ πέραν τοῦ ἰορδάνου.

κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν ἀνὴρ ἐφραΐμ, τί τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ ἐπίησας ἡμῖν τοῦ μὴ καλέσαι ἡμᾶς ὅτε ἐξεπορεύθης πολεμῆσαι ἐν τῆ μαδιάμ; κὰι ἐκρίνοντο μετ᾿ ἀυτοῦ κραταιῶς. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτούς, τί ἐποίησα νῦν καθὼς ὑμεῖς, ὀυχὶ κρεῖπτον ἐπιφύλλιον ἐφραῒμ ἢ τρυγητὸς ἀβιέζερ. ἐν χειρὶ ὑμῶν παρέδωκεν κύριος τοὺς ἄρχοντας μαδιὰμ τὸν ὠρὴβ κὰι τὸν ζήβ. κὰι τί ἠδυνήθην ποιῆσαι καθὼς ὑμεῖς; τότε ἀνῆκεν τὸ πνεῦμα ἀυτῶν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐν τῶ λαλῆσαι ἀυτὸν μετ᾿ ἀυτῶν τὸν λόγον τοῦτον. κὰι ἦλθεν γεδεὼν ἐπὶ τὸν ἰορδάνην, κὰι διέβη ἀυτὸς κὰι ὁι τριακόσιοι ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ ὀλιγοψυχοῦντες κὰι πεινῶντες. κὰι ἐῖπεν τοῖς ἀνδράσιν σοκχώθ, δότε δὴ ἄρτους ἐις τὴν τροφὴν τῶ λαῶ τῶ μετ᾿ ἐμοῦ ὅτι πεινῶσιν. ἐγὼ δὲ διώκω ὀπίσω ζεβεὲ κὰι σαλμανὰ βασιλέων μαδιάμ. κὰι ἐῖπον ὁι ἄρχοντες σοκχώθ, μὴ χεὶρ ζεβεὲ κὰι σαλμανὰ νῦν ἐν τῆ χειρί σου, ὅτι δώσωμεν τῆ στρατιᾶ σου ἄρτους; κὰι ἐῖπεν γεδεών, ὀυχ ὅυτως ἐν τῶ δοῦναι κύριον τὸν ζεβεὲ κὰι τὸν σαλμανὰ ἐν τῆ χειρί μου, κὰι καταξανῶ τὰς σάρκας ὑμῶν ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου κὰι ἐν τοῖς τριβόλοις. κὰι ἀνέβη ἐκεῖθεν ἐις φανουήλ, κὰι ἐλάλησεν πρὸς ἀυτοοὺς κατὰ ταῦτα. κὰι ἀπεκρίθησαν ἀυτῶ ἄνδρες φανουὴλ ὃν τρόπον ἀπεκρίθησαν ἀυτῶ ὁι ἄνδρες σοκχώθ. κὰι ἐῖπεν τοῖς ἀνδράσι φανουὴλ λέγων, ἐν τῶ ἐιστρέφειν με μετ᾿ ἐιρήνης κατασκάψω τὸν πύργον τοῦτον. κὰι ζεβεὲ κὰι σαλμανὰ ἐνκαρκάρ κὰι ἡ παρεμβολὴ ἀυτῶν μετ᾿ ἀυτῶν ὡς πέντε κὰι δέκαχιλιάδες πάντες ὁι καταλειφθέντες ἐν πάση τῆ παρεμβολῆ ὑιῶν ἀνατολῶν. κὰι ὁι πεπτωκότες ἦσαν ἑκατὸν κὰι ἔικοσι χιλιάδες ἀνδρῶν ἐσπασμένων ῥομφαίαν. κὰι ἀνέβη γεδεὼν ὁδόν τῶν κατοικούντων ἐν σκηναῖς ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς ναβαΐ κὰι ἐξεναντίας ναβέ, κὰι ἐπάταξεντὴν παρεμβολήν. ἡ δὲ παρεμβολὴ ἦν πεποιθυῖα. κὰι ἔφυγεν ζεβεὲ κὰι σαλμανά, κὰι ἐδίωξεν ὀπίσω ἀυτῶν, κὰι ἐκράτησεν τοὺς δύο βασιλεῖς μαδιάμ ζεβεὲ κὰι τὸν σαλμανὰ κὰι πᾶσαν τὴνπαρεμβολὴν ἀυτῶν ἐξέστρεψεν. κὰι ἀνέστρεψεν γεδεὼν ὑιὸς ἰωὰς ἐκ τοῦ πολέμου ἀπὸ ἀναβάσεως ἄρες, κὰι συνέλαβεν παιδάριον ἐκ τῶν ἀνδρῶν σοκχώθ, κὰι ἐπηρώτησεν ἀυτόν, κὰι ἀπεγράψατο πρὸς ἁυτὸν τοὺς ἄρχοντας σοκχὼθ κὰι τοὺς πρεσβυτέρους ἀυτῆς ἑβδομήκοντα κὰι ἑπτὰ ἄνδρας. κὰι παρεγένετο πρὸς τοὺς ἄρχοντας σοκχώθ, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἰδοὺ ζεβεὲ κὰι σαλμανὰ δι᾿ ὃυς ὠν ειδίσατέ με λέγοντες, μὴ χεὶρ ζεβεὲ κὰι σαλμανὰ νῦν ἐν τῆ χειρί σου, ὅτι δώσωμεν τοῖς ἀνδράσιν σου τοῖς ἐκλυομένοις ἄρτους; κὰι ἔλαβεν τοὺς ἄρχοντας κὰι τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως κὰι κατεδίωξεν ἀυτοὺς ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου, κὰι τὰς βαρκηνίμ, κὰι κατέξανεν ἐν ἀυτοῖς ἄνδρας σοκχώθ.κὰι τὸν πύργον φανουὴλ κατέσκαψεν, κὰι ἀπέκτεινε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως. κὰι ἐῖπεν πρὸς ζεβεὲ κὰι σαλμανά, ποῦ ὁι ἄνδρες ὃυς ἀπεκτείνατε ἐν θαβώρ; κὰι ἐῖπαν, ὡς σὺ ὡς ἀυτοὶ ὅμοιός σοι ὅμοιος ἀυτοῖς ὡς ἐῖδος ὑιῶν βασιλέων. κὰι ἐῖπεν γεδεών, ἀδελφοί μου ὑιοὶ τῆς μητρός μου ἐισίν. ζῆ κύριος ἐι ἐζωογονήσατε ἀυτοὺς ὀυκ ἂν ἀπέκτεινα ὑμᾶς. κὰι ἐῖπεν τῶ ἰεθὲρ τῶ πρωτοτόκω ἀυτοῦ, ἀναστὰς ἀπόκτεινον ἀυτούς, κὰι ὀυκ ἔσπασεν τὸ παιδάριον τὴν μάχαιραν ἀυτοῦ, ὅτι ἐφοβήθη ὅτι ἦν νεώτερος. κὰι ἐῖπεν ζεβεὲ κὰι σαλμανά, ἀνάστα δὴ σὺ κὰι ἀπάντησον ἡμῖν, ὅτι ὡς ἀνὴρ κὰι ἡ δύναμις ἀυτοῦ.κὰι ἀνέστη γεδεών, κὰι ἀνε{ῖ}λεν τὸν ζεβεὲ κὰι τὸν σαλμανά. κὰι ἔλαβεν τοὺς μηνίσκους τοὺς ἐν τοῖς τραχίλοις τῶν καμήλων ἀυτῶν. κὰι ἐῖπεν ἀνὴρ ἰσραὴλ πρὸς γεδεών, ἄρχε ἐν ἡμῖν σὺ κὰι ὁ ὑιός σου κὰι ὁ ὑιός τοῦ ὑιοῦ σου, ὅτι σέσωκας ἡμᾶς ἐκ χειρὸς μαδιάμ. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτοὺς γεδεών, ὀυκ ἄρξω ἐγὼ ὑμῶν, κὰι ὀυκ ἄρξει ὁ ὑιός μου ἐν ὑμῖν, κύριος ἄρξει ὑμῶν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτοὺς γεδεών, ἀιτήσομαι παῤ ὑμῶν ἄιτησιν, κὰι δότε μοι ἀνὴρ ἐνώτιον τῶν σκύλων ἀυτοῦ, ὅτι ἐνώτια χρυσᾶ ἦν ἀυτοῖς, ὅτι ἰσμαηλῖται ἦσαν. κὰι ἐῖπαν διδόντες δώσομεν. κὰι ἀνέπτυξεν τὸ ἱμάτιον ἀυτοῦ, κὰι ἔρριψεν ἐκεῖ ἀνὴρ ἐνώτιον χρυσοῦν τῶν σκύλων ἀυτοῦ. κὰι ἐγενήθη ὁ σταθμὸς τῶν ἐνωτίων τῶν χρυσῶν ὧν ἠτήσατο, σίκλοι χίλιοι κὰι ἑπτακόσιοι χρυσοῖ, πλὴν τῶν σιρώνων τῶν ὁρμίσκων κὰι τῶν περιβολαίων τῶν πορφυρῶν τῶν ἐπὶ τοῖς βασιλεῦσι μαδιάμ, κὰι πλὴν τῶν κλοιῶν τῶν ἐν τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων ἀυτῶν. κὰι ἐποίησεν ἀυτῶ γεδεὼν ἐις ἐφούδ, κὰι ἔστησεν ἀυτὸ ἐν τῆ πόλει ἀυτοῦ ἐν ἐφρά. κὰι ἐξεπόρνευσεν πᾶς ἰσραὴλ ὀπίσω ἀυτοῦ ἐκεῖ. κὰι ἐγένετο τῶ γεδεὼν κὰι τῶ ὄικω ἀυτοῦ ἐις σκάνδαλον. κὰι ἐνετράπη μαδιὰμ ἐνώπιον τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ὀυ προσέθεντο ἔτι ἆραι κεφαλὴν ἀυτῶν, κὰι ἡσύχασεν ἡ γῆ τεσσαράκοντα ἔτη ἐν ἡμέραις γεδεών. κὰι ἐπορεύθη ἱεροβάαλ ὑιὸς ἰωὰς κὰι κατώκησεν ἐν τῶ ὄικω ἀυτοῦ. κὰι τῶ γεδεὼν ἦσαν ἑβδομήκοντα ὑιοὶ ἐκπορευόμενοι ἐκ μηρῶν ἀυτοῦ, ὅτι γυναῖκες πολλαὶ ἦσαν ἀυτῶ. κὰι ἡ παλλακὴ ἀυτοῦ ἐν σικήμοις ἔτεκεν ἀυτῶ καί γε ἀυτὴ ὑιόν, κὰι ἐπέθηκεν τὸ ὄνομα ἀυτοῦ ἀβιμέλεχ. κὰι ἀπέθανε γεδεὼν ὑιὸς ἰωὰς ἐν πολιᾶ ἀγαθῆ, κὰι ἐτάφη ἐν τῶ τάφω ἰωὰς τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἐν ἐφρὰ πατρὸς ἐζρὶ κὰι ἐγενήθη ὡς ἀπέθανεν γεδεών, κὰι ἀπεστράφησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ, κὰι ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω τῶν βααλίμ, κὰι ἔθεντο ἁυτοῖς τὸ βαὰλ βερίθ ἐις διαθήκην τοῦ ἐῖναι ἀυτοῖς ἀυτὸν ἐις θεόν, κὰι ὀυκ ἐμνήσθησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κυρίου τοῦ θεοῦ ἀυτῶν τοῦ ῥυσαμένου ἀυτοὺς ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν ἀυτῶν κυκλόθεν, κὰι ὀυκ ἐποίησαν ἔλεος μετὰ τοῦ ὄικου ἱεροβάαλ γεδεὼν κατὰ πᾶσαν τὴν ἀγαθοσύνην ἣν ἐποίησεν μετὰ ἰσραήλ.

Καὶ ἐπορεύθη ἀβιμέλεχ ὁ ὑιὸς ἱεροβάαλ ἐις σίκημα πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς τῆς μητρὸς ἀυτοῦ, κὰι ἐλάλησεν πρὸς ἀυτοὺς κὰι πρὸς πᾶσαν τὴν συγγένειαν τοῦ ὄικου τῆς μητρὸς ἀυτοῦ λέγων, λαλήσατε δὴ ἐν ὠσίν πάντων τῶν ἀνδρῶν σικέμων, ποῖον βέλτιον ὑμῖν τὸ ἄρχειν ὑμῶν ἑβδομήκοντα ἄνδρας πάντας ὑιοὺς ἱεροβάαλ, ἢ κυριεύειν ὑμῶν ἄνδρα ἕνα; κὰι μνήσθητε ὅτι ὀστοῦν ὑμῶν κὰι σὰρξ ὑμῶν ἐιμὶ ἐγὼ. κὰι ἐλάλησαν ὁι ἀδελφοὶ τῆς μητρὸς ἀυτοῦ περὶ ἀυτοῦ ἐν τοῖς ὠσὶν πάντων τῶν ἀνδρῶν σικήμων πάντας τοὺς λόγους τούτους. κὰι ἔκλινεν ἡ καρδία ἀυτῶν ὀπίσω ἀβιμέλεχ ὅτι ἐῖπαν ἀδελφὸς ἡμῶν ἐστίν. κὰι ἔδωκαν ἀυτῶ ἑβδομήκοντα ἀργυρίου ἐκ τοῦ ὄικου βαὰλ βερὶθ διαθήκης. κὰι ἐμισθώσατο ἐν ἀυτοῖς ἀβιμέλεχ ἄνδρας καενοὺς κὰι θαμβουμένους κὰι ἐπορεύθησαν ὀπίσω ἀυτοῦ, κὰι ἐισῆλθον ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἐις ἐφραθά, κὰι ἀπέκτεινεν τοὺς ἀδελφοὺς ἀυτοῦ ὑιοὺς ἱεροβάαλ ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἐπὶ λίθον ἕνα. κὰι ὑπελείφθη ἰωθὰμ ὑιὸς ἱεροβάαλ ὁ νεώτερος,ὅτι ἐκρύβη. κὰι συνήχθησαν πάντες ὁι ἄνδρες σικήμων, κὰι πᾶς ὁ ὀῖκος μααλώ, κὰι ἐπορεύθησαν κὰι ἐβασίλευσαν τὸν ἀβιμέλεχ βασιλέα πρὸς τῆ βαλάνω τῆς στάσεως τῆς ἐν σικήμοις. κὰι ἀνήγγειλαν τῶ ἰωθάμ, κὰι ἐπορεύθη, ἔστησεν ἐν τῆ κορυφῆ τοῦ ὄρους γαριζίν, κὰι ἐπῆρεν τὴν φωνὴν ἀυτοῦ κὰι ἐκάλεσεν κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἀκούσατέ μου ἄνδρες σικήμων, κὰι ἀκούσαι ὑμῶν θεός, πορευόμενα ἐπορεύθησαν τὰ ξύλα τοῦ χρίσαι ἐπ᾿ ἀυτῶν βασιλέα. κὰι ἐῖπαν τῆ ἐλαία βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς ἡ ἐλαία, ἀφείσασα τὴν πιότητά μου ἣν ἐν ἐμοί ἐδόξασεν ὁ θεὸς κὰι ὁι ἄνθρωποι, πορευθῶ ἄρχειν τῶν ξύλων; κὰι ἐῖπαν τὰ ξύλα τῆ συκῆ, δεῦρο βασίλευσον ἐφ᾿ ἡμῶν.κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς ἡ συκῆ, ἀφείσασα τὴν γλυκύτητά μου κὰι τὰ γεννήματά μου τὸ ἀγαθόν, πορευθῶ ἄρχειν τῶν ξύλων; κὰι ἐῖπαν τὰ ξύλα τῆ ἀμπέλω, δεῦρο βασίλευε σὺ ἐφ᾿ ἡμῶν, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς ἡ ἄμπελος ἀφείσασα τὸν ὀῖκόν μου τὴν ἐυφροσύνην τοῦ θεοῦ κὰι τῶν ἀνθρώπων, πορευθῶ ἄρχειν ἐπὶ τῶν ξύλων; κὰι ἐῖπεν πάντα τὰ ξύλα πρὸς τὴν ῥάμνον, δεῦρο σὺ βασίλευε ἐφ᾿ ἡμῶν, κὰι ἐῖπεν ἡ ῥάμνος πρὸς τὰ ξύλα, ἐι ἐν ἀληθεία ὑμεῖς χρίετέ με τοῦ βασιλεύειν ἐφ᾿ ὑμᾶς, δεῦτε πεποίθατε ἐν τῆ σκέπη μου, κὰι ἐιμή, ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῆς ῥάμνου κὰι καταφάγοι τὰς κέδρους τοῦ λιβάνου. κὰι νῦν ἐι ἐν ἀληθεία κὰι ἐν τελειότητι ἐποιήσατε κὰι ἐβασιλεύσατε τὸν ἀβιμέλεχ, κὰι ἐι καλῶς ἐποιήσατε μετὰ ἱεροβάαλ κὰι μετὰ τοῦ ὄικου ἀυτοῦ, κὰι ἐι κατὰ τὸ ἀνταπόδομα τῆς χειρὸς ἀυτοῦ ἐποιήσατε ἀυτῶ, ὡς ἐπολέμησεν ὁ πατήρ μου ὑπὲρ ὑμῶν, κὰι ἔρριψεν ψυχὴν ἀυτοῦ ἐξεναντίας, κὰι ἐξείλατο ὑμᾶς ἐκ χειρὸς μαδιάμ, κὰι ὑμεῖς ἐπανέστητε ἐπὶ τὸν ὀῖκον τοῦ πατρός μου σήμερον, κὰι ἀπεκτείνατε τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἐπὶ λίθον ἕνα, κὰι ἐβασιλεύσατε τὸν ἀβιμέλεχ ὑιὸν τῆς παιδίσκης ἀυτοῦ ἐπὶ τοὺς ἄνδρας σικήμων, ὅτι ἀδελφὸς ὑμῶν ἐστίν. κὰι ἐι ἐν ἀληθεία κὰι τελειότητι ἐποιήσατε μετὰ ἱεροβάαλ κὰι τοῦ ὄικου ἀυτοῦ τῆ ἡμέρα ταύτη, κὰι ἐυφρανθείητε ἐν ἀβιμέλεχ κὰι ἐυφρανθείη κὰι ἀυτὸς ἐν ὑμῖν. ἐι μή, ἐξέλθοι πῦρ ἐξ ἀβιμέλεχ κὰι καταφάγοι τοὺς ἄνδρας σικήμων κὰι τὸν ὀῖκον μαλώ, κὰι ἐξέλθοι πῦρ ἐκ τῶν ἀνδρῶν σικήμων κὰι ἐκ τοῦ ὄικου μαλὼ κὰι καταφάγοι τὸν ἀβιμέλεχ. κὰι ἀπέδρα ἰωθὰμ κὰι ἔφυγεν κὰι ἐπορεύθη ἐις βηρά, κὰι κατώκησεν ἐκεῖ ἀπὸ προσώπου ἀβιμέλεχ τοῦ ἀδελφοῦ ἀυτοῦ. κὰι ἦρξεν ἀβιμέλεχ ἐπὶ τῶ ἰσραὴλ τρία ἔτη, κὰι ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς πνεῦμα πονηρὸν ἀναμέσον ἀβιμέλεχ κὰι ἀναμέσον τῶν ἀνδρῶν σικήμων, κὰι ἠ θέτησαν ὁι ἄνδρες σικήμων ἐν τῶ ὄικω ἀβιμέλεχ τοῦ ἐπαγαγεῖν τὴν ἀδικίαν τῶν ἑβδομήκοντα ὑιῶν ἱεροβάαλ, κὰι τὸ ἁῖμα ἀυτῶν ἐπιθεῖναι ἐπὶ ἀβιμέλεχ τὸν ἀδελφὸν ἀυτῶν τὸν ἀποκτείναντα ἀυτούς, κὰι ἐπὶ τοὺς ἄνδρας σικήμων τοὺς κατισχύσαντες τὰς χεῖρας ἀυτῶν, ὥστε ἀποκτεῖναι τοὺς ἀδελφοὺς ἀυτοῦ. κὰι ἔθεντο ἀυτῶ ὁι ἄνδρες σικήμων ἔνεδρα ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν ὀρέων, κὰι ἀνήρπαζον πάντας τοὺς διαπορευομένους ἐπ᾿ ἀυτῶν ἐν τῆ ὁδῶ. κὰι ἀπηγγέλη τῶ ἀβιμέλεχ κὰι ἦλθεν γαὰλ ὑιὸς ἀβὲδ κὰι ὁι ἀδελφοὶ ἀυτοῦ, κὰι παρῆλθον ἐις σίκημα κὰι ἐπεποίθησαν ἐν ἀυτῶ ἄνδρες σικήμων. κὰι ἦλθον ἐις ἀγρὸν κὰι ἐτρύγησαν τοὺς ἀμπελῶνας ἀυτῶν κὰι ἐπάτουν, κὰι ἐποίουν χορούς. κὰι ἐισῆλθον ἐις ὀ{ῖνι}ον θεοῦ ἀυτῶν, κὰι ἔφαγον κὰι ἔπιον, κὰι κατηρῶντο τὸν ἀβιμέλεχ. κὰι ἐῖπεν γαὰλ ὑιὸς ἀβὲδ τί ἐστὶν ἀβιμέλεχ, κὰι τίς ἐστὶν ὑιὸς συχέμ, ὅτι δουλεύσομεν ἀυτῶ; ὀυχ ὁῦτος ὑιὸς ἱεροβάαλ κὰι ζεβοὺλ ὁ ὢν ἐπίσκοπος ἀυτοῦ, δοῦλος ἀυτοῦ σὺν τοῖς ἀνδράσιν ἐμμὼρ πατρὸς συχέμ; κὰι τί ὅτι δουλεύσωμεν ἀυτῶ ἡμεῖς; κὰι τίς δώη τὸν λαὸν τοῦτον ἐν τῆ χειρί μου; κὰι μεταστήσω τὸν ἀβιμέλεχ,κὰι ἐρῶ τῶ ἀβιμέλεχ, πλήθυνον τὴν δύναμίν σου κὰι ἔξελθε. κὰι ἤκουσεν ζεβοὺλ ὁ ἄρχων τῆς πόλεως τοὺς λόγους γαὰλ ὑιοῦ ἀβέδ, κὰι ἐθυμώθη ὀργῆ. κὰι ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς ἀβιμέλεχ μετὰ δώρων λέγων, ἰδοὺ γαὰλ ὑιὸς ἀβὲδ κὰι ὁι ἀδελφοὶ ἀυτοῦ παραγεγόνασιν ἐις σίκημα κὰι ὅιδε πολιορκοῦσιν τὴν πόλιν ἐπὶ σέ. κὰι νῦν ἀνάστηθι νυκτὸς σὺ κὰι ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ κὰι ἐνέδρευε τῶ ἀγρῶ. και ἔσται τοπρωὶ ἅμα τῶ ἀνατεῖλαι τὸν ἥλιον κὰι ὀρθρίσεις κὰι ἐκτενεῖς ἐπὶ τὴν πόλιν. κὰι ἰδοὺ ἀυτὸς κὰι ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ ἐκπορεύεται πρὸς σέ,κὰι ποιήσεις ἀυτῶ καθάπερ ἂν ἕυρη ἡ χείρ σου. κὰι ἀνέστη ἀβιμέλεχ κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ νυκτὸς κὰι ἐνέδρευσαν ἐπὶ σίκημα τέσσαρες ἀρχάι. κὰι ἐγένετο πρωῒ κὰι ἐξῆλθεν γαὰλ ὑιὸς ἀβέδ, κὰι ἔστη πρὸς τὴν θύραν τῆς πύλης τῇς πόλεως, κὰι ἀνέστη ἀβιμέλεχ κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ ἐκ τῶν ἐνέδρων. κὰι ἐῖδεν γαὰλ ὑιὸς ἀβὲδ τὸν λαὸν κὰι ἐῖπεν πρὸς ζεβούλ, ἰδοὺ λαὸς καταβαίνων ἀπὸ τῶν κορυφῶν τῶν ὀρέων. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν ζεβούλ, τὴν σκιὰν τῶν ὀρέων σὺ ὁρᾶς ὡς ἄνδρας. κὰι προσέθετο ἔτι γαὰλ τοῦ λαλῆσαι. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ λαὸς καταβαίνων κατὰ θάλασσαν ἀπὸ τοῦ ἐχόμενα τοῦ ὀμφαλοῦ τῆς γῆς, κὰι ἀρχὴ μία παραγίνεται ἀπὸ ὁδοῦ δρυὸς ἀποβλεπόντων. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν ζεβούλ, ποῦ ἐστὶν τὸ στόμα σου τὸ λέγον τίς ἐστὶν ἀβιμέλεχ, ὅτι δουλεύσομεν ἀυτῶ; ὀυχ ἰδοὺ ὁῦτός ἐστιν ὁ λαὸς ὃν ἐξουδένωσας ἐν ἀυτῶ; ἔξελθε δὴ νῦν κὰι πολέμει πρὸς ἀυτόν. κὰι ἐξῆλθεν γαὰλ ἀπὸ προσώπου τῶν ἀνδρῶν σικήμων, κὰι ἐπολέμησεν πρὸς ἀβιμέλεχ. κὰι κατεδίωξεν ἀυτὸν ἀβιμέλεχ, κὰι ἔφυγον ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ, κὰι ἔπεσον τραυματίαι πολλοὶ ἕως θυρῶν τῆς πόλεως. κὰι ἐκάθισεν ἀβιμέλεχ ἐν ἀριμά, κὰι ἐξέβαλεν ζεβοὺλ τὸν γαὰλ κὰι τοὺς ἀδελφοὺς ἀυτοῦ τοῦ μὴ ὀικεῖν ἐν σικήμοις. κὰι ἐγενήθη τηεπαύριον, κὰι εξῆλθεν ὁ λαὸς ἐις τὸ πεδίον, κὰι ἀπηγγέλη τῶ ἀβιμέλεχ κὰι παρέλαβεν τὸνλαὸν κὰι διεῖλεν ἀυτὸν ἐις τρεῖς ἀρχάς, κὰι ἐνέδρευσεν ἐν ἀγρῶ. κὰι ἐῖδεν, κὰι ἰδοὺ λαὸς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς πόλεως κὰι ἐπανέστη ἐπ᾿ ἀυτούς κὰι ἐπάταξεν ἀυτούς. κὰι ἀβιμέλεχ κὰι ἀρχαὶ ἁι μετ᾿ ἀυτοῦ ἐξέτειναν, και ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς πύλης τῆς πόλεως. κὰι ἁι δύο ἀρχαὶ ἐξεχύθησαν ἐπὶ πάντας τοὺς ἐν τῶ ἀγρῶ κὰι ἐπάταξεν ἀυτούς. κὰι ἀβιμέλεχ ἐπολέμει ἐν τῆ πόλει ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην. κὰι κατελάβοντο τὴν πόλιν, κὰι τὸν λαὸν τὸν ἐν ἀυτῆ ἀπέκτειναν, κὰι καθεῖλεν τὴν πόλιν κὰι ἔσπειρεν ἀυτὴν ἅλας. κὰι ἤκουσαν πάντες ὁι ἄνδρες τοῦ πύργου σικήμων, κὰι ἐισῆλθεον ἐις τὸ ὀχύρωμα ὄικου τοῦ βηθὴλ βερίθ. κὰι ἀπηγγέλη τῶ ἀβιμέλεχ, ὅτι συνήχθησαν πάντες ὁι ἄνδρες τοῦ πύργου σικήμων. κὰι ἀνέβη ἀβιμέλεχ ἐις ὄρος σελμὼν ἀυτὸς κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἔλαβεν ἀβιμέλεχ τὴν ἀξίνην ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι ἔκοψεν φορτίον ξύλων, κὰι ἔλαβεν ἀυτό, κὰι ἐπέθηκεν ἐπὶ τοὺς ὤμους ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν πρὸς τὸν λαὸν τὸν μετ᾿ ἀυτοῦ, τί ἔιδετέ με ποιοῦντα, ταχέως ποιήσατε, ὡς κὰι ἐγώ. κὰι ἔκοψαν καί γε πάντες ἀυτοὶ ἕκαστος φορτίον, κὰι ἦραν, κὰι ἐπορεύθησαν ὀπίσω ἀβιμέλεχ, κὰι ἐπέθηκαν ἐπὶ τὸ ὀχύρωμα, κὰι ἐνέπρησαν ἐπ᾿ ἀυτοὺς τὸ ὀχύρωμα ἐν πυρί, κὰι πάντες ἀπέθανον ὁι ἂνδρες πύργου σικήμων ὡσεὶ χίλιοι ἄνδρες κὰι γυναῖκες. κὰι ἐπορεύθη ἀβιμέλεχ ἐις θηβής, κὰι περιεκάθησεν ἀυτήν, κὰι προκατελάβετο ἀυτήν.κὰι πύργος ἦν ὀχυρὸς ἐν μέσω τῆς πόλεως. κὰι ἔφυγον ἐκεῖ πάντες ὁι ἄνδρες κὰι ἁι γυναῖκες κὰι πάντες ὁι ἡγούμενοι τῆς πόλεως. κὰι ἀπέκλεισαν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς, κὰι ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ δῶμα τοῦ πύργου. κὰι ἦλθεν ἀβιμέλεχ ἕως τοῦ πύργου, κὰι ἐξεπολέμησαν ἀυτόν. κὰι ἤγγισεν ἀβιμέλεχ ἕως τῆς θύρας τοῦ πύργου ἐμπρῆσαι ἀυτὸν ἐν πυρί. κὰι ἔρριψεν γυνὴ μία κλάσμα μύλου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀβιμέλεχ, κὰι συνέκλασεν τὸ κρανίον ἀυτοῦ. κὰι ἐβόησεν τοτάχος πρὸς τὸ παιδάριον τὸ ἀῖρον τὰ σκεύη ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, σπάσαι τὴν μάχαιράν σου κὰι θανάτωσόν με, μήποτε ἔιπωσιν ὅτι γυν` ἀπέκτεινεν ἀυτόν. κὰι ἐξεκέντησεν ἀυτὸν τὸ παιδ{ά}ριον ἀυτοῦ, κὰι ἀπέθανεν ἀβιμέλεχ· κὰι ἐῖδεν ἀνὴρ ἰσραὴλ ὅτι ἀπέθανεν ἀβιμέλεχ. κὰι ἀπῆλθον ἀνὴρ ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ, κὰι ἐπέστρεψεν ὁ θεὸς τὴν κακίαν ἀβιμέλεχ ἣν ἐποίησεν τῶ πατρὶ ἀυτοῦ, ἀποκτεῖναι τοὺς ἑβδομήκοντα ἀδελφοὺς ἀυτοῦ. κὰι πᾶσαν τὴν κακίαν ἀνδρῶν σικήμων ἐπέστρεψεν ὁ θεὸς ἐις τὴν κεφαλὴν ἀυτῶν. κὰι ἐπῆλθεν ἐπ᾿ ἀυτοὺς ἡ κατάρα ἰωαθὰμ τοῦ ὑιοῦ ἱεροβάαλ.

Καὶ ἀνέστη μετὰ ἀβιμέλεχ τοῦ σῶσαι τὸν ἰσραὴλ θωλὰ ὑιὸς φουὰ ὑιὸς πατραδέλφου ἀυτοῦ, ἀνὴρ ἰσσάχαρ, κὰι ἀυτὸς κατώκει ἐν σαμὶρ ἐν ὅρει ἐφραΐμ. κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ἔικοσι κὰι τρία ἔτη, κὰι ἀπέθανεν κὰι ἐτάφη ἐν σαμίρ. κὰι ἀνέστη μετ᾿ ἀυτὸν ἰαΐρ ὁ γαλααδίτης, κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ἔικοσι κὰι δύο ἔτη. κὰι ἐγένοντο ἀυτῶν τριάκοντα ὑιοὶ ἐπιβεβηκότες ἐπὶ τριάκοντα πώλους. κὰι τριάκοντα πόλεις ἀυτοῖς. κὰι ἀυτὰς ἐκάλεσεν ἐπαύλεις ἰαΐρ ἕως τῆς ἡμέρας ταυτης, ἅι ἐισιν εν τῆ γῆ γαλαάδ. κὰι ἀπέθανεν ἰαῒρ κὰι ἐτάφη ἐν καμών. κὰι προσέθεντο ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου, κὰι ἐλάτρευσαν τοῖς βααλλὶμ κὰι τοῖς ἀσταρὼθ κὰι τοῖς θεοῖς συρίας κὰι τοῖς θεοῖς σιδῶνος κὰι τοῖς θεοῖς μωὰβ κὰι τοῖς θεοῖς ὑιῶν ἀμμὼν κὰι τοῖς θεοῖς τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἐγκατέλιπον τὸν κύριον κὰι ὀυκ ἐδούλευσαν ἀυτῶ. κὰι ἐθυμώθη ὀργῆ κύριος ἐν τῶ ἰσραήλ, κὰι ἀπέδοτο ἀυτοὺς ἐν χειρὶ ἀ῾λλοφύλων κὰι ἐν χειρὶ ὑιῶν ἀμμών. κὰι ἐσάθρωσαν κὰι ἔθλασαν τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐν τῶ ἐνιαυτῶ ἐκείνω, ὀκτωκαίδεκα ἔτη πάντας τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ τοὺς ἐν τῶ πέραν τοῦ ἰορδάνου ἐν γῆ τοῦ ἀμορραίου ἐν τῆ γαλααδίτιδι. κὰι διέβησαν ὁι ὑιοὶ ἀμμὼν τὸν ἰορδάνην ἐκπολεμῆσαι, κὰι ἐν τῶ ἰούδα κὰι βενιαμίν κὰι ἐν τῶ ὄικω ἐφραΐμ, κὰι ἐθλίβησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ σφόδρα. κὰι ἔκραξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον λέγοντες, ἡμάρτομέν σοι ὅτι ἐγκατελίπομεν τὸν θεὸν ἡμῶν κὰι ἐλατρεύσαμεν τοῖς βααλλίμ. κὰι ἐιπεν κύριος πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ, ὀυχὶ ὁι ἀιγύπτιοι κὰι ὁι ἀμορραῖοι κὰι ὁι ὑιοὶ ἀμμὼν κὰι μωὰβ κὰι ἀλλόφρυλοι κὰι σιδώνιοι κὰι ἀμαλὴκ κὰι χαναὰν ἐξέθλιψαν ὑμᾶς, κὰι ἐκεκράξατε πρός με, κὰι ἔσωσα ὑμᾶς ἐκ χειρὸς ἀυτῶν; κὰι ὑμεῖς ἐγκατελίπετέ με, κὰι ἐλατρεύσατε θεοῖς ἑτέροις, διὰ τοῦτο ὀυ προσθήσω τοῦ σῶσαι ὑμᾶς, βαδίζετε κὰι βοᾶτε πρὸς τοὺς θεοὺς ὃυς ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς, κὰι ἀυτοὶ σωσάτωσαν ὑμᾶς ἐν καιρῶ θλίψεως ὑμῶν. κὰι ἐῖπαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον, ἡμάρτομεν, ποίησον σὺ ἡμῖν κατὰ πάντα ὅσα ἂν ἀρέσκη ἐνώπιόν σου, πλὴν κύριε ἐελοῦ ἡμᾶς ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη. κὰι μετέστησαν τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου ἀυτῶν κὰι ἐλάτρευσαν τῶ κυρίω, κὰι ὀλιγοψύχησεν ἐν τῶ πόπω ἰσραήλ. κὰι ἀνέβησαν ὁι ὑιοὶ ἀμμὼν κὰι παρενέβαλον ἐν γαλαάδ. κὰι ἐξῆλθον ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κὰι παρενέβαλον ἐν τῆ ἀμασσηφά. κὰι ἐῖπον ὁι τοῦ λαοῦ ἄρχοντες γαλαάδ, ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον ἀυτοῦ, τίς ἀνὴρ ὃς ἄρξεται πολεμῆσαι ἐν τοῖς ὑιοῖς ἀμμὼν κὰι ἔσται ἐις κεφαλὴν πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν ἐν γαλαάδ;

Καὶ ἰεφθάε ὁ γαλααδίτης ἦν δυνατὸς ἐν ἰσχύϊ κὰι ἀυτὸς ὑιὸς γυναικὸς πόρνης. κὰι ἔτεκεν τῶ γαλαὰδ τὸν ἰεφθάε. κὰι ἔτεκεν ἡ γυνὴ γαλαὰδ ἀυτῶ ὑιούς. κὰι ἠνδρύνθησαν ὁι ὑιοὶ τῆς γυναικός. κὰι ἐξέβαλον τὸν ἰεφθάε. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ὀυ κληρονομήσεις ἐν τῶ ὄικω τοῦ πατρὸς ἡμῶν, ὅτι ὑιὸς γυναικὸς ἑταίρας σὺ ἐῖ. κὰι ἀπέδρα ἰεφθάε ἐκ προσώπου τῶν ἀδελφῶν ἀυτοῦ, κὰι κατώκησεν ἐν γῆ τώβ. κὰι συνελέγοντο πρὸς τὸν ἰεφθάε ἄνδρες λιτοί, κὰι συνεξεπορεύοντο μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας κὰι ἐπολέμησαν ὁι ὑιοὶ ἀμμὼν μετὰ ἰσραήλ. κὰι ἐγενήθη ἡνίκα ἐπολέμησαν ὑιοὶ ἀμμὼν μετὰ ἰσραήλ, κὰι ἐπορεύθησαν ὁι πρεσβύτεροι γαλαὰδ παραλαβεῖν τὸν ἰεφθάε ἐν γῆ τώβ. κὰι ἐῖπον πρὸς ἰεφθάε, δεῦρο κὰι ἔση ἡμῖν ἐις ἡγούμενον, κὰι πολεμήσομεν τοῖς ὑιοῖς ἀμμών. κὰι ἐῖπεν ἰεφθάε τοῖς πρεσβυτέροις γαλαάδ, ὀυχ᾿ ὑμεῖς ἐμισήσατέ με κὰι ἐξεβάλετέ με ἐκ τοῦ ὄικου τοῦ πατρός μου κὰι ἐξαπεστείλατέ με ἀφ᾿ ὑμῶν; κὰι τί ὅτι ἤλθετε πρός με νῦν ἡνίκα ἐθλίβητε; κὰι ἐῖπαν ὁι πρεσβύτεροι γαλαὰδ πρὸς ἰεφθάε, ὀυχ᾿ ὅυτως νῦν συνήλθομεν πρὸς σὲ κὰι συμπορεύση ἡμῖν κὰι πολεμήσομεν ἐν τοῖς ὑιοῖς ἀμμών, κὰι ἔση ἡμῖν ἐις κεφαλὴν πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν γαλαάδ. κὰι ἐῖπεν ἰεφθάε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους γαλαάδ, ἐι ἐπιστρέφετέ με ὑμεῖς πολεμῆσαι ἐν τοῖς ὑιοῖς ἀμμών, κὰι παραδῶ κύριος ἀυτοὺς ἐνώπιον ἐμοῦ, ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν ἐις κεφαλήν. κὰι ἐῖπαν ὁι πρεσβύτεροι γαλαὰδ πρὸς ἰεφθάε, κύριος ἔσται ὁ ἀκούων ἀναμέσον ἡμῶν, ἐι μὴ κατὰ τὸ ῥῆμά σου ὅυτως ποιήσομεν. κὰι ἐπορεύθη ἰεφθάε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων γαλαάδ, κὰι κατέστησαν ὁ λαὸς ἀυτὸν ἐπ᾿ ἀυτῶν ἐις κεφαλὴν κὰι ἐις ἡγούμενον. κὰι ἐλάλησεν ἰεφθάε πάντας τοὺς λόγους ἀυτοῦ ἐνώπιον κυρίου ἐν μασσηφά. κὰι ἀπέστειλεν ἰεφθάε ἀγγέλους πρὸ σβασιλέα ὑιῶν ἀμμὼν λέγων, τί ἐμοὶ κὰι σοί, ὅτι ἥκεις πρός με σὺ πολεμῆσαί με ἐν τῆ γῆ μου; κὰι ἐῖπεν βασιλεὺς ἀμμὼν πρὸς τοὺς ἀγγέλους ἰεφθάε, διότι ἔλαβεν ἰσραὴλ τὴν γῆν μου ἐν τῆ ἀναβάσει ἀυτοῦ ἐξ ἀιγύπτου ἀπὸ ἀρνὼν ἕως ἰαβὼκ κὰι ἕως τοῦ ἰορδάνου, κὰι νῦν ἐπίστρεψον ἀυτὰς μετ᾿ ἐιρήνης. κὰι προσέθετο ἔτι ἰεφθάε κὰι ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς τὸν βασιλέα ὑιῶν ἀμμών, κὰι ἐῖπαν ἀυτῶ, τάδε λέγει ἰεφθάε, ὀυκ ἔλαβεν ἰσραὴλ τὴν γῆν μωὰβ κὰι τὴν γῆν ὑιῶν ἀμμὼν ἐν τῆ ἀναβάσει ἀυτῶν ἐξ ἀιγύπτου, ἀλλ᾿ ἐπορεύθη ἰσραὴλ ἐν τῆ ἐρήμω ἕως θαλάσσης ἐρυθρᾶς, κὰι ἦλθεν ἕως κάδης. κὰι ἐξαπέστειλεν ἰσραὴλ ἀγγέλους πρὸς βασιλέα ἐδὼμ λέγων, παρελεύσομαι διὰ τῆς γῆς σου, κὰι ὀυκ ἤκουσεν βασιλεὺς ἐδώμ. κὰι πρὸς βασιλέα μωὰβ ἀπέστειλεν, κὰι ὀυκ ἠθέλησεν. κὰι ἐκάθησεν ἰσραὴλ ἐν κάδης, κὰι διῆλθεν ἐν τῇ ἐρήμω, κὰι ἐκύκλωσεν τὴν γῆν ἐδὼμ κὰι τὴν γῆν μωάβ. κὰι παρεγένετο κατ᾿ ἀνατολὰς ἡλίου τῆς γῆς μωάβ, κὰι παρενέβαλον ἐν τῶ πέραν ἀρνών, κὰι ὀυκ ἐισῆλθον ἐις τὸ ὅριον μωάβ, ὅτι ἀρνὼν ἦν ὅριον μωάβ. κὰι ἀπέστειλεν ἀγγέλους ἰσραὴλ πρὸς σηὼν βασιλέα τῶν ἀμορραίων βασιλέα ἐσεβών, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἰσραήλ, παρελεύσομαι διὰ τῆς γῆς σου ἕως τοῦ τόπου μου. κὰι ὀυκ ἠθέλησεν σηὼν τὸν ἰσραὴλ διελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων ἀυτοῦ. κὰι συνήγαγεν σηὼν πάντα τὸν λαὸν ἀυτοῦ, κὰι παρενέβαλεν ἐις ἰασσά, κὰι ἐπολέμησεν μετὰ ἰσραήλ. κὰι παρέδωκεν κύριος ὁ θεὸς ἰσραὴλ τὸν σηὼν κὰι σύμπαντα τὸν λαὸν ἀυτοῦ ἐν χειρὶ ἰσραήλ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς κὰι ἐκληρονόμησεν ἰσραὴλ πᾶσαν τὴν γῆν ἀυτοῦ τοῦ ἀμορραίου τοῦ κατοικοῦντος ἐν τῆ γῆ ἐκείνη. κὰι ἐκληρονόμησεν πᾶν τὸ ὅριον τοῦ ἀμορραίου ἀπὸ ἀρνὼν κὰι ἕως τοῦ ἰαβὸκ κὰι ἀπὸ τῆς ἐρήμου κὰι ἕως τοῦ ἰορδάνου. κὰι νῦν κύριος ὁ θεὸς ἰσραὴλ ἐξῆρεν τὸν ἀμορραῖον ἐκ προσώπου λαοῦ ἀυτοῦ ἰσραήλ, κὰι σὺ κληρονομήσεις ἀυτόν; ὀυχὶ ὅσα κατεκληρονόμησέν σοι χαμὼς ὁ θεός σου ἀυτὰ κατακληρονομήσεις; κὰι πάντα ὅσα κατεκληρονόμησεν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἐκ προσώπου ὑμῶν ἀυτὰ κληρονομήσομεν. κὰι νῦν μὴ κρεὶσσων ἐῖ σὺ βαλὰκ ὑιοῦ σεφὼρ βασιλέως μωάβ; μὴ μάχη ἐμαχήσατο μετὰ ἰσραὴλ ἢ πολέμω{ }ἐπολέμησεν ἀυτοῖς; ἐν τῶ ὀικῆσαι ἰσραὴλ ἐν ἐσεβὼν κὰι ἐν ταῖς θυγατράσιν ἀυτῆς, κὰι ἐν ἀροὴρ κὰι ἐν ταῖς θυγατράσιν ἀυτῆς, κὰι ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν ταῖς παρὰ τὸν ἰορδάνην τριακόσια ἔτη. τί ὅτι ὀυκ ἐρρύσαντο ἀυτοὺς ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω; κἀγὼ ὀυχ᾿ ἥμαρτόν σοι, κὰι σὺ ποιεῖς μετ᾿ ἐμοῦ πονηρίαν τοῦ πολεμῆσαι ἐν ἐμοί. κρίναι κύριος ὁ κρίνων σήμερων ἀναμέσον ὑιῶν ἰσραὴλ κὰι ἀναμέσον ὑιῶν ἀμμών; κὰι ὀυκ ἐισήκουσεν βασιλεὺς ὑιῶν ἀμμὼν τῶν λόγων ἰεφθάε ὧν ἀπέστειλεν πρὸς ἀυτόν. κὰι ἐγενήθη ἐπὶ ἰεφθάε πνεῦμα κυρίου, κὰι διέβη τὴν γαλαὰδ κὰι τὴν μανασσῆ, κὰι διέβη τὴν σκοπιὰν γαλαάδ, κὰι ἀπὸ σκοπιᾶς γαλαὰδ ἐις τὸ πέραν ὑιῶν ἀμμών. κὰι ἤυξατο ἰεφθάε ἐυχὴν τῶ κυρίω, κὰι ἐῖπεν, ἐὰν παραδόσει παραδῶς τοὺς ὑιοὺς ἀμμὼν ἐν χειρί μου, κὰι ἔσται ὁ ἐκπορευόμενος ὃς ἂν ἐξέλθοι ἐκ τῶν θυρῶν τοῦ ὄικου μου ἐις ἀπάντησίν μου ἐν τῶ ἐπιστρέψαι με ἐν ἐιρήνη ἀπὸ τῶν ὑιῶν ἀμμών, κὰι ἔσται τῶ κυρίω, κὰι ἀνοίσω ἀυτὸν ὁλοκαύτωμα. κὰι διέβη ἰεφθάε πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἀμμὼν τοῦ πολεμῆσαι πρὸς ἀυτούς. κὰι παρέδωκεν ἀυτοὺς κύριος ἐν χειρί ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς ἀπὸ ἀροὴρ κὰι ἕως τοῦ ἐλθεῖν μενίθ ἔικοσι πόλεις ἕως ἀβὲλ ἀμπελών πληγὴν μεγάλην σφόδρα. κὰι ἐνετράπησαν ὁι ὑιοὶ ἀμμὼν ἀπὸ προσώπου ὑιῶν ἰσραὴλ. κὰι ἦλθεν ἰεφθάε ἐις μασσιφὰ ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ, κὰι ἰδοὺ ἡθυγάτηρ ἀυτοῦ ἐξεπορεύετο ἐις ἀπάνττησιν ἀυτοῦ ἐν τυμπάνοις κὰι χοροῖς, κὰι ἀυτὴ μονογενὴς ἀυτῶ. κὰι ὀυκ ἔστιν ἀυτῶ πλὴν ἀυτῆς ὑιὸς ἢ θυγάτηρ. κὰι ἐγενήθη ἡνίκα ἐῖδεν ἀυτὴν κὰι διέρρηξεν τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, ὄιμοι θυγάτηρ μου ἐμπεποδοστάτηκάς μοι ἐις σκῶλον ἐγένου ἐν ὀφθαλμοῖς μου. ἐγὼ δὲ ἤνοιξα τὸ στόμα μου περὶ σοῦ πρὸς κύριον, κὰι ὀυ δυνήσομαι τοῦ ἀποστρέψαι. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ἐι ἐν ἐμοὶ ἤνοιξας τὸ στόμα σου πρὸς τὸν κύριον, ποίησόν μοι ὃν τρόπον ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ στόματός σου ἀνθ᾿ ὧν ἐποίησέν σοι κύριος ἐκδικήσεις ἐκ τῶν ἐχθρῶν σου ἐκ τῶν ὑιῶν ἀμμών. κὰι ἐῖπεν πρὸς τὸν πατέρα ἀυτῆς, κὰι ποίησόν μοι τὸ ῥῆμα τοῦτο, ἔασόν με δύο μῆνας, κὰι πορεύσομαι κὰι καταβήσομαι ἐπὶ τὰ ὄρη, κὰι κλαύσομαι ἐπὶ τὰ παρθένιά μου ἐγὼ κὰι ἁι συνεταιρίδες μου. κὰι ἐῖπεν πορεύου, κὰι ἐξαπέστειλεν ἀυτὴν δύο μῆνας. κὰι ἐπορεύθη ἀυτὴ κὰι ἁι συνεταιρίδες ἀυτῆς, κὰι ἔκλαυσεν ἐπὶ τὰ παρθένια ἀυτῆς ἐπὶ τὰ ὄρη. κὰι ἐγένετο μετὰ τέλος δύο μηνῶν κὰι ἀνέκαμψεν πρὸς τὸν πατέρα ἀυτῆς, κὰι ἐπετέλεσεν ἰεφθάε τὴν ἐυχὴν ἀυτοῦ ἣν ἤυξατο, κὰι ἅυτη ὀυκ ἔγνω ἄνδρα. κὰι ἐγενήθη ἐις πρόσταγμα ἰσραήλ, ἐξ ἡμερῶν ἐις ἡμέρας συνεπορεύοντο ἁι θυγατέρες ἰσραὴλ θρηνεῖν τὴν θυγατέρα ἰεφθάε τοῦ γαλααδίτου τέσσαρας ἡμέρας ἐν τῶ ἐνιαυτῶ.

Καὶ συνήχθησαν ὁι ὑιοὶ ἐφραῒμ κὰι ἦλθον ἐις σεφηνά, κὰι ἐῖπον πρὸς ἰεφθάε, τί ὅτι ἐπορεύθης πολεμῆσαι πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἀμμών, κὰι ἡμᾶς ὀυ κέκληκας πορευθῆναι μετὰ σοῦ. τὸν ὀῖκόν σου ἐμπρήσομεν ἐπὶ σὲ ἐν πυρί. κὰι ἐῖπεν ἰεφθάε πρὸς ἀυτούς, ἀνὴρ ἀντιδικῶν ἤμην ἐγὼ κὰι ὁ λαός μου, κὰι ὁι ὑιοὶ ἀμμὼν ἐταπείνουν με σφόδρα, κὰι ἐβόησα πρὸς ὑμᾶς, κὰι ὀυκ ἐσώσατέ με ἐκ χειρὸς ἀυτῶν, κὰι ἰδὼν ὅτι ὀυκ ἦν ὁ σώζων, κὰι ἐθέμην τὴν ψυχήν μου ἐν τῆ χειρί μου, κὰι διέβην πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἀμμών, κὰι παρέδωκεν ἀυτοὺς κύριος ἐν χειρί μου. κὰι ἱνατί ἀνέβητε πρὸς με τῆ ἡμέρα ταύτη πολεμεῖν ἐν ἐμοί; κὰι συνήθροισεν ἰεφθάε πάντας τοὺς ἄνδρας γαλαάδ, κὰι ἐπολέμει τὸν ἐφραΐμ. κὰι ἐπάταξαν ἄνδρες γαλαὰδ τὸν ἐφραΐμ, ὅτι ἐῖπαν ὁι διασεσωσμένοι τοῦ ἐφραΐμ, ὑμεῖς γαλαὰδ ἐν μέσω τοῦ ἐφραῒμ κὰι ἐν μέσω τοῦ μανασσῆ. κὰι προκατελάβετο γαλαὰδ τὰς διαβάσεις τοῦ ἰορδάνου τοῦ ἐφραΐμ. κὰι ἐγενήθη ὅτε ἐῖπαν ὁι διασεσωσμένοι τοῦ ἐφραΐμ, διαβῶμεν δή, κὰι ἐῖπον ἀυτῶ ὁι ἄνδρες γαλαάδ, μὴ ἐκ τοῦ ἐφραῒμ ὑμεῖς; κὰι ἐῖπεν ὀυκ ἐσμέν. κὰι ἐῖπον ἀυτοῖς, ἔιπατε δὴ στάχυς σύνθημα. κὰι ἐῖπον κὰι ὀυ κατηύθυναν τοῦ λαλῆσαι ὅυτως. κὰι ἐπελάβοντο ἀυτούς, κὰι ἔσφαζον ἀυτοὺς ἐπὶ τὰς διαβάσεις τοῦ ἰορδάνου. κὰι ἔπεσαν ἐξ ἐφραῒμ ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω τεσσαράκοντα κὰι δύο χιλιάδες. κὰι ἔκρινεν ἰεφθάε τὸν ἰσραὴλ ἓξ ἔτη, κὰι ἀπέθανεν ἰεφθάε ὁ γαλααδίτης κὰι ἐτάφη ἐν τῆ πόλει ἀυτοῦ γαλαάδ. κὰι ἔκρινεν μετ᾿ ἀυτὸν τὸν ἰσραὴλ ἐβεσὰν ἐκ βηθλεέμ. κὰι ἐγένοντο ἀυτῶ τριάκοντα ὑιοὶ κὰι τριάκοντα θυγατέρες ἁι ἐξαπεσταλμέναι ἔξω, κὰι τριάκοντα γυναῖκας ἐισήγαγεν τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ ἀπὸ ἔξωθεν. κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ἑπτὰ ἔτη, κὰι ἀπέθανεν ἐβεσάν, κὰι ἐτάφη ἐν βηθλεέμ. κὰι ἔκρινεν μετ᾿ ἀυτὸν τὸν ἰσραὴλ ἀιλὼμ ὁ ζαβουλωνίτης, κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ δέκα ἔτη. κὰι ἀπέθανεν ἀιλὼμ ὁ ζαβουλωνίτης κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν ἐν ἀιλὶμ ἐν γῆ ζαβουλών. κὰι ἔκρινεν μετ᾿ ἀυτὸν τὸν ἰσραὴλ ἀβδὼμ ὑιὸς ἑλλὴλ ὁ ἐφαραθωνίτης. κὰι ἐγένοντο ἀυτῶ τεσσαράκοντα ὑιοὶ κὰι τριάκοντα ὑιοὶ τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ ἐπιβαίνοντες ἐπὶ ἑβδομήκοντα πώλους. κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ὀκτὼ ἔτη. κὰι ἀπέθανεν ἀβδὼν ὑιὸς ἑλλὴλ ὁ φαραθωνίτης, κὰι ἐτάφη ἐν φαραθὼν ἐν γῆ ἐφραῒμ ἐν ὄρει λανάκ{,}

Καὶ προσέθεντο ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἔναντι κυρίου, κὰι παρέδωκεν ἀυτοὺς κύριος ἐν χειρὶ ἀλλοφύλων τεσσαράκοντα ἔτη. κὰι ἐγένετο ἀνὴρ ἑῖς ἐξ ἀραὰ ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ δάν, κὰι ὄνομα ἀυτῶ μανῶε, κὰι ἡ γυνὴ ἀυτοῦ στεῖρα, κὰι ὀυκ ἔτικτεν. κὰι ὤφθη ἄγγελος κυρίου πρὸς τὴν γυναῖκα, κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτήν, ἰδοὺ δὴ σὺ στεῖρα και ὀυ τέτοκας, κὰι ἐν γαστρὶ ἕξεις κὰι τέξη ὑιόν, κὰι νῦν φύλαξαι κὰι μὴ πίης ὀῖνον κὰι σικέραν, κὰι μὴ φάγη πᾶν ἀκάθαρτον, ὅτι ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἕξεις κὰι τέξη ὑιόν. κὰι σίδηρος ὀυκ ἀναβήσεται ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ, ὅτι ναζηραῖον τῶ θεῶ ἔσται τὸ παιδάριον ἐκ τῆς γαστρός, κὰι ἀυτὸς ἄρξεται σώζειν τὸν ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων. κὰι ἦλθεν ἡ γυνὴ κὰι ἐῖπεν τῶ ἀνδρὶ ἀυτῆς λέγουσα, ὅτι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἦλθεν πρός με, κὰι ἡ ὅρασις ἀυτοῦ ὡς ὅρασις ἀγγέλου τοῦ θεοῦ ἐπιφανὴς σφόδρα, κὰι ἠρώτων ἀυτὸν πόθεν ἐστὶν, κὰι τὸ ὄνομα ἀυτοῦ ὀυκ ἀπήγγειλέν μοι. κὰι ἐῖπεν πρός με, ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἕξεις κὰι τέξη ὑιόν. κὰι νῦν μὴ πίης ὀῖνον κὰι σικέραν, κὰι μὴ φάγης πᾶσαν ἀκαθαρσίαν, ὅτι ναζηραῖον θεοῦ ἔσται τὸ παιδάριον ἀπὸ τῆς γαστρὸς ἕως ἡμέρας θανάτου ἀυτοῦ. κὰι ἐδεήθη μανῶε τοῦ κυρίου. κὰι ἐῖπεν ἐν ἐμοὶ κύριε, ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ὃν ἀπέστειλας πρὸς ἡμᾶς ἐλθέτω δὴ ἔτι πρὸς ἡμᾶς, κὰι φωτισάτω ἡμᾶς τί ποιήσωμεν τῶ παιδαρίω τῶ τικτομένω. κὰι ἐπήκουσεν ὁ θεὸς τῆς φωνῆς μανῶε, κὰι παρεγένετο ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἔτι πρὸς τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ καθημένην ἐν τῶ ἀγρῶ, κὰι μανῶε ὁ ἀνὴρ ἀυτῆς ὀυκ ἦν μετ᾿ ἀυτῇς. κὰι ἐτάχυνεν ἡ γυνὴ κὰι ἐξέδραμεν κὰι ἀπήγγειλεν τῶ ἀνδρὶ ἀυτῆς κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ ὦπταί μοι ὁ ἀνὴρ ὁ ἐλθὼν τῆ ἡμέρα ἐκείνη πρός με. κὰι ἀνέστη κὰι ἐπορεύθη μανῶε ὀπίσω τῆς γυναικὸς ἀυτοῦ κὰι ἦλθεν πρὸς τὸν ἄνδρα, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ἐι σὺ ἐῖ ὁ ἀνὴρ ὁ λαλήσας πρὸς τὴν γυναῖκα; κὰι ἐῖπεν ὁ ἄγγελος ἐγώ. κὰι ἐῖπεν μανῶε, νῦν διελθόντος τοῦ ῥήματός σου τί ἔσται τὸ σύγκριμα τοῦ παιδαρίου κὰι τὰ ἔργα ἀυτοῦ; κὰι ἐῖπεν ὁ ἄγγελος κυρίου πρὸς μανῶε, ἀπὸ πάντων ὧν ἐῖπα πρὸς τὴν γυναῖκα φυλαξάσθω, ἀπὸ πάντων ὅσα ἐκπορεύεται ἐξ ἀμπέλου ὀυ φάγεται, κὰι ὀῖνον κὰι σικέραν μὴ πιέτω, κὰι πᾶν ἀκάθαρτον μὴ φαγέτω, πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ἀυτῆ φυλαξάσθω. κὰι ἐῖπεν μανῶε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου, βιασόμεθα δή σε κὰι ποιήσομεν ἐνώπιόν σου ἔριφον ἀιγῶν. κὰι ἐῖπεν ὁ ἄγγελος κυρίου πρὸς μανῶε, ἐὰν βιάση με ὀυ φάγομαι τὸν ἄρτον σου. κὰι ἐὰν ποιήσης ὀλοκαυτώματα τῷ κυρίω ἀνοίσεις ἀυτά, ὅτι ὀυκ ἔγνω μανῶε ὅτι ἄγγελος κυρίου ἐστίν. κὰι ἐῖπεν μανῶε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου, τί ὄνομά σοι; ἵνα ὅταν ἔλθη τὸ ῥῆμά σου δοξάσωμέν σε. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ ἄγγελος κυρίου, ἱνατί τοῦτο ἐρωτᾶς τὸ ὄνομά μου; κὰι ἀυτὸ ἐστὶ θαυμαστόν. κὰι ἔλαβε μανῶε τὸν ἔριφον τῶν ἀιγῶν κὰι τὴν θυσίαν, κὰι ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὴν πέτραν τῶ κυρίω τῶ θαυμαστὰ ποιοῦντι, κὰι μανῶε κὰι ἡ γυνὴ ἀυτοῦ ἐθεώρουν. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἀναβῆναι τὴν φλόγα ἐπάνωθεν τοῦ θυσιαστηρίου ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι ἀνέβη ὁ ἄγγελος κυρίου ἐν τῆ φλογί τοῦ θυσιαστηρίου. κὰι μανῶε κὰι ἡ γυνὴ ἀυτοῦ ἐθεώρουν, κὰι ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ὀυ προσέθηκεν ἔτι ὁ ἄγγελος κυρίου ὀφθῆναι πρὸς μανῶε κὰι πρὸς τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ. τότε ἔγνω μανῶε ὅτι ἄγγελος κυρίου ἐστί. κὰι ἐῖπεν μανῶε πρὸς τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ, θανάτω ἀποθανούμεθα ὅτι θεὸν ἑωράκαμεν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἡ γυνὴ ἀυτοῦ, ἐι ἐβούλετο κύριος θανατῶσαι ἡμᾶς, ὀυκ ἂν ἐδέξατο ἐκ τῆς χειρὸ σἡμῶν ὁλοκαύτωμα κὰι θυσίαν, κὰι ὀυκ ἂν ἐφώτισεν ἡμᾶς πάντα ταῦτα, κὰι καθὼς ὁ καιρὸς κὰι ὀυκ ἂν ἀκουστὰ ἐποίησεν ἡμῖν ταῦτα. κὰι ἔτεκεν ἡ γυνὴ ὑιόν, κὰι ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα ἀυτοῦ σαμψών, κὰι ἠυξήνθη τὸ παιδάριον κὰι ἐυλόγησεν ἀυτὸν κύριος. κὰι ἤρξατο πνεῦμα κυρίου συμπορεύεσθαι ἀυτῶ ἐν παρεμβολῆ δὰν ἀναμέσον σαραὰ κὰι ἀναμέσον ἐσθαόλ.

Καὶ κατέβη σαμψὼν ἐις θαμναθά, κὰι ἐῖδεν γυναῖκα ἐν θαμναθὰ ἐκ τῶν θυγατέρων τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἀνέβη κὰι ἀπήγγειλεν τῶ πατρὶ ἀυτοῦ κὰι τῆ μητρὶ ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, γυναῖκα ἑώρακα ἐν θαμναθὰ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν ἀλλοφύλων, κὰι νῦν λάβετε ἀυτήν μοι γυναῖκα. κὰι ἐῖπαν ἀυτῶ ὁ πατὴρ ἀυτοῦ κὰι ἡ μήτηρ ἀυτοῦ, μὴ ὀυκ ἔστιν ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν ἀδελφῶν σου, κὰι ἐν παντὶ τῶ λαῶ μου γυνή, ὅτι σὺ πορεύση λαβεῖν γυναῖκα ἐκ τῶν ἀλλοφύλων τῶν ἀπεριτμήτων; κὰι ἐῖπεν σαμψὼν πρὸς τὸν πατέρα ἀυτοῦ, ταύτην λάβε μοι, ὅτι ἀυτὴ ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς μου. κὰι ὁ πατὴρ ἀυτοῦ κὰι ἡ μήτηρ ἀυτοῦ ὀυκ ἔγνωσαν ὅτι παρὰ κυρίου ἐστίν, ὅτι ἀνταπόδομα ἀυτὸς ἐκζητεῖ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω ἀλλόφυλοι ἐκυρίευο{ν} τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι κατέβη σαμψὼν κὰι ὁ πατὴρ ἀυτοῦ κὰι ἡ μήτηρ ἀυτοῦ ἐις θαμναθά, κὰι ἐξέκλινεν ἐις ἀμπελῶνας θαμναθά, κὰι ἰδοὺ σκύμνος λέοντος ὀρυόμενος ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ, κὰι κατηύθυνεν ἐπ᾿ ἀυτὸν πνεῦμα κυρίου κὰι διέσπασεν ἀυτὸν ὡς ἔριφον ἀιγῶν, κὰι ὀυδὲν ἦν ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι ὀυκ ἀπήγγειλεν τῶ πατρὶ ἀυτοῦ κὰι τῆ μητρί ἀυτοῦ ἃ ἐποίησεν. κὰι κατέβησαν κὰι ἐλάλησαν τῆ γυναικί, κὰι ἤρεσεν ἐνώπιον σαμψών. κὰι ἐπέστρεψεν μεθ᾿ ἡμέρας λαβεῖν ἀυτήν, κὰι ἐξέκλινεν ἰδεῖν τὸ πτῶμα τοῦ λέοντος, κὰι ἰδοὺ συστροφὴ μελισσῶν ἐν τῶ στόματι τοῦ λέοντος κὰι μέλι. κὰι ἐξεῖλεν ἀυτὸ ἐις τὸ στόμα ἀυτοῦ, κὰι ἐπορεύθη πορευόμενος κὰι ἔσθων, κὰι ἐπορεύθη πρὸς τὸν πατέρα ἀυτοῦ κὰι τὴν μητέρα ἀυτοῦ, κὰι ἔδωκεν ἀυτοῖς κὰι ἔφαγον, κὰι ὀυκ ἀπήγγειλεν ἀυτοῖς, ὅτι ἐκ τῇς ἕξεως τοῦ λέοντος ἐξεῖλεν τὸ μέλι. κὰι κατέβη ὁ πατὴρ ἀυτοῦ πρὸς τὴν γυναῖκα, κὰι ἐποίησεν ἐκεῖ σαμψὼν πότον ἑπτὰ ἡμέρας, ὅτι ὅυτως ἐποίουν ὁι νεανίσκοι. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ φοβεῖσθαι ἀυτοὺς ἀυτόν. κὰι προσκατέστησαν ἀυτῶ τριάκοντα ἑταίρους, κὰι ἦσαν μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς σαμψών, προβαλῶ δὴ ὑμῖν πρόβλημα, κὰι ἐὰν ἀπαγγέλλοντες ἀπαγγελεῖτέ μοι τὸ πρόβλημα ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ πότου κὰι ἕυρητε, δώσω ὑμῖν τριάκοντα σινδόνας κὰι τριάκοντα στολὰς ἱματίων. κὰι ἐὰν μὴ δύνησθε ἀπαγγεῖλαί μοι, κὰι δώσετε ὑμεῖς ἐμοὶ τριάκοντα σινδόνας κὰι τριάκοντα στολὰς ἱματίων. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ προβαλοῦ τὸ πρόβλημά σου, κὰι ἀκουσόμεθα ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἐκ τοῦ ἔσθοντος ἐξῆλθεν βρῶσις κὰι ἐξ ἰσχυροῦ ἐξῆλθεν γλυκύ, κὰι ὀυκ ἠδυνήθησαν ἀπαγγεῖλαι τὸ πρόβλημα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας. κὰι ἐγένετο ἐν τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη, κὰι ἐῖπον τῆ γυναικὶ σαμψών, ἀπάτησον δὴ τὸν ἄνδρα σου, κὰι ἀπαγγειλάτω σοι τὸ πρόβλημα, μή ποτε ἐμπυρίσωμέν σε κὰι τὸν ὀῖκον τοῦ πατρός σου ἐν πυρί, ἢ πτωχεῦσαι ἐκαλέσατε ἡμᾶς; κὰι ἔκλαυσεν ἡ γυνὴ σαμψὼν πρὸ σἀυτόν, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, μεμίσηκάς με κὰι ὀυκ ἠγάπησάς με, ὅτι τὸ πρόβλημα ὃ προεβάλου τοῖς ὑιοῖς τοῦ λαοῦ μου κὰι ἐμοὶ ὀυκ ἀπήγγειλας ἀυτό. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ σαμψών, ἰδοὺ τῶ πατρί μου κὰι τῆ μητρί μου ὀυκ ἀπήγγειλα ἀυτὸ κὰι σοὶ ἀπαγγελῶ; κὰι ἔκλαυσεν ἐπ᾿ ἀυτὸν ἐπὶ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας ἐν ἁῖς ἦν ἐν ἀυταῖς ὁ πότος.κὰι ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη ἀπήγγειλεν ἀυτῆ ὅτι παρηνόχλησεν ἀυτόν. κὰι ἀυτὴ ἀπήγγειλεν τοῖς ὑιοῖς τοῦ λαοῦ ἀυτῆς. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ ὁι ἄνδρες τῆς πόλεως ἐν τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη πρὶν δύναι τὸν ἥλιον, τί γλυκύτερον μέλ{ι}τος κὰι τὶ ἰσχυρότερον λέοντος. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς σαμψών, ἐι μὴ κατεδαμάσατε τὴν δάμαλίν μου ὀυκ ἂν ἕυρετε τὸ πρόβλημά μου, κὰι κατεύθυνεν ἐπ᾿ ἀυτὸν {} πνεῦμα κυρίου, καὶ κατέβη ἐις ἀσκάλωνα, κὰι ἔπαισεν ἐκεῖθεν τριάκοντα ἄνδρας, κὰι ἔλαβεν τὰς στολὰς ἀυτῶν, καὶ ἔδωκεν τοῖς ἀπαγγείλασι τὸ πρόβλημα. και ἐθυμώθη ὀργῆ σαμψών, κὰι ἀνέβη ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ. κὰι συνώκησεν ἡ γυνὴ σαμψὼν τῶ νυμφαγωγῶ ἀυτοῦ, ὃς ἦν ἑταῖρος ἀυτοῦ.

Καὶ ἐγένετο μεθ᾿ ἡμέρας ἐν ἡμέραις θερισμοῦ πυρῶν, κὰι ἐπεσκέψατο σαμψὼν τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ φέρων ἔριφον ἀιγῶν, κὰι ἐῖπεν ἐισελεύσομαι πρὸς τὴν γυναῖκά μου ἐις τὸν κοιτῶνα, κὰι ὀυκ ἀφῆκεν ἀυτὸν ὁ πατὴρ ἀυτῆς ἐισελθεῖν. κὰι ἐῖπεν ὁ πατὴρ ἀυτῆς ἐῖπας ἐῖπα ὅτι μισῶν ἐμίσησας ἀυτήν, κὰι ἔδωκα ἀυτὴν τῶ συνεταίρω σου. o᾿υκ ἰδοὺ ἡ ἀδελὴ ἀυτῆς ἡ νεωτέρα κρείσσων ἀυτῆς ἐστίν, ἔστω σοι ἀντ᾿ ἀυτῆς. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ σαμψὼν ἀθῶός ἐιμι το άπαξ ἀπὸ τῶν ἀλλοφύλων, ὅτι ποιῶ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν κακά. κὰι ἐπορεύθη σαμψὼν κὰι συνέλαβεν τριακοσίους ἀλώπεκας, κὰι ἔλαβεν λαμπάδας κὰι συνέδησεν κέρκον πρὸς κέρκον κὰι ἔθηκεν λαμπάδα μίαν ἀναμέσον τῶν δύο κέρκων ἐν τῶ μέσω, κὰι ἐξῆψεν πῦρ ἐν ταῖς λαμπάσιν κὰι ἐξαπέστειλεν ἐις τὰ δράγματα τῶν ἀλλοφύλων κὰι ἐνεπύρισεν τοὺς στάχυας, κὰι τὰ προτεθερισμένα ἀπὸ στοιβῆς κὰι ἕως ἐστῶτος κὰι ἕως ἀμπελῶνος κὰι ἐλαίας. κὰι ἐΙςπαν, ὁι ἀλλόφυλοι, τίς ἐποίησεν ταῦτα; κὰι ἐῖπαν, σαμψὼν ὁ γαμβρὸς τοῦ θαμναθαίου, ὅτι ἔλαβεν τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ κὰι ἔδωκεν ἀυτὴν τῶ συνεταίρω ἀυτοῦ. κὰι ἀνέβησαν ὁι ἀλλόφυλοι κὰι ἐνεπύρισαν ἀυτὴν κὰι τὴν ὀικίαν τοῦ πατρὸς ἀυτῆς ἐν πυρί. καὶ ἐῖπεν ἀυτοιςς σαμψών, ἐὰν ποιήσητε ὄυτως ὀυκ ἐυδοκήσω, ἀλλὰ τὴν ἐκδίκησίν μου ἐξ ἑνὸς ἑκάστου ὑμῶν ποιήσομαι. κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς κνήμην ἐπὶ μηρὸν πληγὴν μεγάλην. κὰι κατέβη κὰι ἐκάθησεν ἐν τρυμαλιᾶ τῆς πέτρας ἠτάμ. κὰι ἀνέβησαν ὁι ἀλλόφυλοι κὰι παρενέβαλον ἐπὶ τὸν ἰούδαν κὰι ἐξερρίφησαν ἐν λεχί. κὰι ἐῖπον ἀυτοῖς πᾶς ἀνὴρ ἰούδα, ινατί ἀνέβητε ἐφ᾿ ἡμᾶς; κὰι ἐῖπον ὁι ἀλλόφυλοι, δῆσαι τὸν σαμψών ἀνέβημεν, κὰι ποιῆσαι ἀυτῶ ὃν τρόπον ἐποίησεν ἡμῖν. καὶ κατέβησαν τρισχίλιοι ἄνδρες ἐξ ἰούδα ἐπὶ τρυμαλιὰν πέτρας ἠτάμ. κὰι ἐῖπον πρὸς σαμψών ὀυκ ὀῖδας ὅτι ἄρχουσιν ἡμῶν ὁι ἀλλόφυλοι, κὰι ἱνατί ταῦτα ἐποίησας ἡμῖν; κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς σαμψών, καθὼς ἐποίησαν ἡμῖν ὅυτως ἐποίησα ἀυτοῖς. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ τοῦ δῆσαί σε ἐκατέβημεν κὰι παραδοῦναί σε ἐις χεῖρας ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς σαμψὼν ὀμόσα τέ μοι μὴ ἀποκτεῖναί με ὑμεῖς, κὰι μή ποτε συναντήσητέ μοι ὑμεῖς. κὰι ὤμοσαν ἀυτῶ λέγοντες ὀυχί, ἀλλὰ δεσμῶ δήσομέν σε κὰι παραδώσομέν σε ἐις χεῖρας ἀυτῶν, θανάτω δὲ ὀυ θανατώσομέν σε. κὰι ἔδησαν ἀυτὸν δυσὶ καλωδίοις καινοῖς κὰι ἀνήγαγον ἀυτὸν ἐκ τῆς πέτρας, κὰι ἀυτὸς ἦλθεν ἕως σιαγόνος. κὰι ὁι ἀλλόφυλοι ἠλάλαξαν, κὰι ἔδραμον ἐις συνάντησιν ἀυτοῦ. κὰι κατεύθυνεν ἐπ᾿ ἀυτὸν πνεῦμα κυρίου, κὰι ἐγένετο τὰ καλώδια τὰ ἐν τοῖς βραχίοσιν ἀυτοῦ ὡσεὶ στυππίον, ἡνίκα ἂν ὀσφρανθῆ πυρός, κὰι διελύθησαν ὁι δεσμοὶ ἀπὸ τῶν βραχιόνων ἀυτοῦ. κὰι ἑῦρεν σιαγόνα ὄνου ἐρριμμένην, κὰι ἐξέτεινεν τὴν χεῖρα ἀυτοῦ κὰι ἔλαβεν ἀυτήν, κὰι ἐπάταξεν ἐν ἀυτῆ χιλίους ἄνδρας. κὰι ἐῖπεν σαμψὼν ἐν σιαγόνι ὄνου ἐξαλείφων ἐξήλειψα ἀυτούς, ὅτι ἐν σιαγόνι ὄνου ἐπάταξα χιλίους ἄνδρας. κὰι ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσεν λαλῶν κὰι ἔρριψεν τὴν σιαγόνα ἀπὸ τῆς χειρὸς ἀυτοῦ, κὰι ἐκάλεσεν τὸν τόπον ἐκεῖνον ἀναίρεσις σιαγόνος. κὰι ἐδίψησεν σφόδρα κὰι ἐβόησεν πρὸς κύριον κὰι ἐῖπεν, σὺ ἔδωκας ἐν χειρὶ τοῦ δούλου σου τὴν σωτηρίαν τὴν μεγάλην ταὺτην, κὰι νῦν ἀποθανοῦμαι ἐν δίψει κὰι ἐμπεσοῦμαι ἐν χειρὶ τῶν ἀπεριτμήτων; κὰι ἤνοιξεν ὁ θεὸς τὸ τραῦμα τῆς σιαγόνος, κὰι ἐξῆλθεν ἐξ ἀυτοῦ ὕδατα κὰι ἔπιεν, κὰι ἐπέστρεψεν τὸ πνεῦμα ἀυτοῦ κὰι ἔζησεν. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα ἀυτῆς πηγὴ ἐπικαλουμένου ἥ ἐστιν ἐν σιαγόνι ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ἐν ἡμέραις ἀλλοφύλων ἔικοσι ἔτη.

Καὶ ἐπορεύθη σαμψὼν ἐκεῖθεν ἐις γάζαν, κὰι ἐῖδεν ἐκεῖ γυναῖκα πόρνην, κὰι ἐισῆλθεν πρὸς ἀυτήν, κὰι ἀπηγγέλη τοῖς γαζαίοις λέγοντες, ἥκει σαμψὼν ἐνταῦθα κὰι κατεκύκλωσαν κὰι ἐνήδρευσαν ἀυτὸν ὅλην τὴν νύκτα λέγοντες, ἕως φωτὸς πρωῒ μείνωμεν κὰι ἀποκτείνωμεν ἀυτόν. κὰι ἐκοιμήθη σαμψὼν ἕως τοῦ μεσονυκτίου, κὰι ἀνέστη περὶ τὸ μεσονύκτιον κὰι ἐπελάβετο τῶν θυρῶν τῆς πύλης τῆς πόλεως κὰι τῷν δύο σταθμῶν, κὰι ἀνεβάστασεν ἀυτὰς σὺν τῶ μοχλῶ κὰι ἐπέθηκεν ἐπὶ τῶ ὄμω ἀυτοῦ κὰι ἀνήνεγκεν ἀυτὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους ὅ ἐστιν ἐπὶ πρόσωπον χεβρών. κὰι ἐγένετο μετὰ ταῦτα κὰι ἠγάπησεν γυναῖκα ἐπὶ τοῦ χειμάρρου σωρήκ, κὰι ὄνομα ἀυτῆ δαλιλά. κὰι ἀνέβησαν πρὸς ἀυττὴν ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπον ἀυτῆ ἀπάτησον ἀυτόν, κὰι ἐῖδε ἐν τίνι ἡ ἰσχὺς ἀυτους ἐστὶν ἡ μεγάλη κὰι ἐν τίνι δυνησόμεθα πρὸς ἀυτόν. κὰι δήσομεν ἀυτὸν ὥστε ταπεινῶσαι ἀυτόν. κὰι ἡμεῖς δώσομέν σοι ἀνὴρ χιλίους κὰι ἑκατὸν ἀργυρίου σίκλους. κὰι ἐῖπεν δαλιλὰ πρὸς σαμψών, ἀπάγγειλόν μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύς σου ἡ μεγάλη κὰι ἐν τίνι δεθήση τοῦ ταπεινωθῆναί σε. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὴν σαμψών, ἐὰν δήσωσίν με ἐν ἑπτὰ νευρίαις ὑγραῖς μὴ διεφθαρμέναις κὰι ἀσθενήσω κὰι ἔσομαι ὡς ἑῖς τῶν ἀνθρώπων. κὰι ἀνήνεγκαν ἀυτῆ ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων ἑπτὰ νευρίας ὑγρὰς μὴ διεφθαρμένας, κὰι ἔδησεν ἀυτὸν ἐν ἀυταῖς, κὰι τὸ ἔνεδρον ἐκάθητο ἀυτοῦ ἐν τῶ ταμίω. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ἀλλόφυλοι ἐπὶ σὲ σαμψών, κὰι διέρρηξεν τὰς νευρὰς ὃν τρόπον διασπᾶται κλῶσμα στιππύου ἐν τῶ ὀσφρανθῆναι ἀυτὸ πυρός, κὰι ὀυκ ἐγνώσθη ἡ ἰσχὺς ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν δαλιλὰ πρὸς σαμψών, ἰδοὺ παρελογίσωμε κὰι ἐλάλησας πρός με ψευδῆ. νῦν ὀῦν ἀπάγγειλόν μοι ἐν τίνι δεθήση. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτήν{.} ἐὰν δεσμῶ δήσωσίν με ἐν καλωδίοις καινοῖς ἐν ὁῖς ὀυκ ἐγενήθη ἔργον, κὰι ἀσθενήσω κὰι ἔσομαι ὡς ἑῖς τῶν ἀνθρώπων. κὰι ἔλαβεν ἀυτῶ καλώδια καινὰ κὰι ἔδησεν ἀυτὸν ἐν ἀυτοῖς. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ὁι ἀλλόφυλοι ἐπὶ σὲ σαμψών, κὰι τὸ ἔνεδρον ἐκάθητο ἐν τῷ ταμίω. κὰι διέσπασεν ἀυτὰ ἀπὸ τῶν βραχιόνων ἀυτοῦ ὡς ῥάμμα. κὰι ἐῖπεν δαλιλὰ πρὸ σσαμψών, ἕως νῦν παρελογίσω με κὰι ἐλάλησας πρός με ψευδῆ. ἀνάγγειλον δή μοι ἐν τίνι δεθήση. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτήν, ἐὰν ὑφάνης τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς κεφαλῆς μου μετὰ τοῦ διάσματος κὰι ἐγκρούσης ἐν τῶ πασσάλω ἐις τὸν τοῖχον, κὰι ἔσομαι ἀσθενής. κὰι ἐποίησεν ἀυτῶ δαλιλὰ ὅυτως, κὰι ἐδιάσατο τοὺς ἑπτὰ βοστρύχους τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ μετὰ τῆς ἐκστάσεως κὰι κατέκρουσεν ἐν τοῖς πασσάλοις ἐις τὸν τοῖχον. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ἀλλόφυλοι ἐπὶ σὲ σαμψών. κὰι ἐξηγέρθη ἐκ τοῦ ὕπνου ἀυτοῦ κὰι ἐξέσπασεν τοὺς πασσάλους ἐν τῶ ὑφάσματι ἐκ τοῦ τοίχου κὰι τὸ δίασμα, κὰι ὄυκ ἐγνώσθη ἡ ἰσχὺς ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν δαλιλά. πῶς ἐρεῖς ἠγάπηκά σε κὰι ἡ καρδία σου ὀυκ ἔστιν μετ᾿ ἐμοῦ, τοῦτο τρίτον παρελογίσω με κὰι ὀυκ ἀπήγγειλάς μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύς σου ἐστὶνἡ μεγάλη. κὰι ἐγένετο ὅτε κατειργάσατο ἀυτὸν τοῖς λόγοις ἀυτῇς ὅλην τὴν νύκτα κὰι παρηνόχλησεν ἀυτὸν κὰι ὀλιγοψύχησεν ἕως ἐις θάνατον, κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῆ πάντα τὰ ἀπ{ὸ} καρδίας ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ, ξυρὸν ὀυκ ἀναβήσεται ἐπὶ τὴν κεφαλή{ν} μου, ὅτι ναζηραῖος θεοῦ ἐγὼ ἐκκοιλίας μητρός μου, κὰι ἐὰν ξυρήσωμαι ἀποστήσεται ἀπ᾿ ἐμοῦ ἡ ἰσχύς μου, κὰι ἀσθενήσω, κὰι ἔσομαι κατὰ πάντας τοὺς ἀνθρωπούς. κὰι ἐῖδεν δαλιλὰ ὅτι ἀπήγγειλεν ἀυτῆ πάντα τὰ ἀπὸ καρδίας ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστειλεν κὰι ἐκάλεσεν τοὺς σατράπα{ρ} τῶν ἀλλοφύλων λέγουσα, ἀνάβητε το ἀπαξ, ὅτι ἀνήγγειλέν μοι πᾶσαν τὴν καρδίαν ἀυτοῦ. κὰι ἀνέβησαν πρὸς ἀυτὴν πᾶσαι ἁι σατραπεῖαι τῶν ἀλλοφύλων κὰι ἀνήνεγκαν τὸ ἀργύριον ἐν ταῖς χερσὶν {ἀυ}τῶν. κὰι ἐκοίμισεν ἀυτὸν ἀναμέσον τῶν γονάτων ἀυτῆς. κὰι ἐκάλεσεν τὸν κουρέα κὰι ἐξύρισεν τοὺς ἑπτὰ βοστρύχους τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ, κὰι ἤρξατο ταπεινοῦσθαι κὰι ἀπέστη ἡ ἰσχὺς ἀυτοῦ ἀπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ δαλιλά, ἀλλόφυλοι ἐπὶ σὲ σαμψών. κὰι ἐξηγέρθη ἐκ τοῦ ὕπι{} ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπεν ἐξελεύσομαι κὰι ποιήσω καθὼς ἀεὶ κὰι ἀποτινάξομαι, κὰι ἀυτὸς ὀυκ ἔγνω ὅτι κύριος ἀπέστη ἀπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐπελάβοντο ἀυτοῦ ὁι ἀλλόφυλοι κὰι ἐξώρυξαν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ, κὰι κατήγαγον ἀυτὸν ἐις γάζαν, κὰι ἔδησαν ἀυτὸν ἐν πέδαις χαλκαῖς, κὰι ἦν ἀλήθων ἐν ὄικω τῆς φυλακῆς. κὰι ἤρξατο ἡ θρὶξ τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ ἀνατέλλειν ἡνίκα ἐξυρήθη. κὰι ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων συνήχθησαν τοῦ θύσαι θυσίαν μεγάλην δαγὼν τῶ θεῶ ἀυτῶν κὰι τοῦ ἐυφρανθῆναι. κὰι ἐῖπαν παρέδωκεν ὁ θεὸς ἡμῶν ἐν χειρὶ ἡμῶν σαμψὼν τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν. κὰι ἐῖδεν ἀυτὸν ὁ λαὸς κὰι ἤνεσαν τοὺς θεοὺς ἀυτῶν, ὅτι ἐῖπαν παρέδωκεν ὁ θεὸς ἡμῶν ἐν χειρὶ ἡμῶν τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν κὰι τὸν ἐξερημοῦντα τὴν γῆν ἡμῶν, ὅστις ἐπλήθυνεν τοὺς τραυματίας ἡμῶν. κὰι ἐγένετο ὅτε ἠγαθύνθη ἡ καρδία ἀυτῶν, κὰι ἐῖπαν, καλέσατε τὸν σαμψὼν ἐξ ὄικου τῆς φυλακῆς κὰι παιξάτω ἐνώπιον ἡμῶν. κὰι ἐκάλεσαν τὸν σαμψὼν ἐξ ὄικου τῆς φυλακῆς, κὰι ἐνέπαιζον ἀυτῶ, κὰι ἔστησαν ἀυτὸν ἀναμέσον τῶν δύο στύλων. κὰι ἐῖπεν σαμψὼν πρὸς τὸ παιδάριον τὸν χειραγωγοῦντα ἀυτόν, ἐπανάπαυσόν με δὴ κὰι ποίησον ψηλαφῆσαί με τοὺς στύλους ἐφ᾿ ὧν ὁ ὀῖκος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ ἀυτῶν, κὰι ἐπιστήρισόν με ἐπ᾿ ἀυτούς. ὁ δὲ ὀῖκος ἦν πλήρης ἀνδρῶν κὰι γυναικῶν, κὰι ἐκεῖ πάντες ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐπὶ τοῦ δώματος ὡσεὶ τρισχίλιοι ἄνδρες κὰι γυναῖκες ἐμβλέποντες ἐμπαιζόμενον τὸν σαμψών. κὰι ἐβόησεν σαμψὼν πρὸς κύριον κὰι ἐῖπεν, κύριε κύριε μνήσθητί μου κὰι ἐνίσχυσόν με διπλὴν κὰι το άπαξ τοῦτο ὁ θεός, κὰι ἐκδικήσω ἐκδίκησιν μίαν ἀντί τῶν ὀφθαλμῶν μου ἐκ τῶν ἀλλοφύλων. κὰι περιέλαβεν σαμψὼν τοὺς δύο στύλους τοὺς μέσους ἐφ᾿ ὧν ὁ ὀῖκος ἐπεστήρικτο ἐπ᾿ ἀυτῶν, κὰι ἐπεστηρίξατο ἐπ᾿ ἀυτοὺς ἕνα ἐν τῆ δεξιᾶ ἀυτοῦ κὰι ἕνα ἐν τῆ ἀριστερᾶ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν σαμψών, ἀποθανέτω ἡ ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἔκλινεν ἐν ἰσχύει, κὰι ἔπεσεν ὁ ὀῖκος ἐπὶ τοὺς σατράπας κὰι ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν ἐν ἀυτῶ. κὰι ἐγένοντο ὁι τεθνηκότες ὃυς ἐθανάτωσεν σαμψὼν ἐν τῶ θανάτω ἀυτοῦ πλείους ἤπερ ἐθανάτωσεν ἐν τῆ ζωῆ ἀυτοῦ.κὰι κατέβησαν ὁι ἀδελφοὶ ἀυτοῦ κὰι πᾶς ὁ ὀῖκος τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ, κὰι ἔλαβον ἀυτὸν κὰι ἀνέβησαν κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν ἀναμέσον σαραὰ κὰι ἀναμέσον ἐχθαὸλ ἐν τῷ τάφω μανῶε τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ. κὰι ἀυτὸς ἔκρινεν τὸν ἰσραὴλ ἔικοσι ἔτη.

Καὶ ἐγένετο ἀνὴρ ἐξ ὄρους ἐφραῒμ κὰι ὄνομα ἀυτοῦ μιχά, κὰι ἐῖπεν τῆ μητρὶ ἀυτοῦ, χιλίους κὰι ἑκατὸν ἀργυρίου τοὺς συλληφθέντας σοι,κὰι ἐξώρκισας κὰι ἐῖπας ἐν τοῖς ὠσίν μου, ἰδοὺ τὸ ἀργύριον παρ᾿ ἐμοί, ἐγὼ ἔλαβον ἀυτό. κὰι ἐῖπεν ἡ μήτηρ ἀυτοῦ, ἐυλογημένος ὁ ὑιός μου ἐν τῶ κυρίω, κὰι ἀπέδωκεν τοὺς χιλίους κὰι ἑκατὸν ἀργυρίου τῆ μητρὶ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἡ μήτηρ ἀυτοῦ, ἁγιασμὸν ἡγίασα τὸ ἀργύριον τῶ κυρίω ἐκ τῆς χειρός μου καταμόνας τοῦ ποιῆσαι γλυπτὸν κὰι χωνευτόν, κὰι νῦν ἀποδώσω ἀυτό σοι. κὰι ἀπέδωκεν τὸ ἀργύριον τῇ μητρὶ ἀυτοῦ, κὰι ἔλαβεν ἡ μήτηρ ἀυτοῦ διακοσίους τοῦ ἀργυρίου, κὰι ἔδωκενἀυτὸ τῶ χωνευτῆ κὰι ἐποίησεν ἀυτὸ γλυπτὸν κὰι χωνευτόν. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ὄικω μιχά, κὰι ὁ ὀῖκος μιχὰ ἀυτῶ ὀῖκος θεοῦ. κὰι ἐποίησεν ἐφοὺδ κὰι θεραφίν. κὰι ἐνέπλησε τὴν χεῖρα ἑνὸς τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ, κὰι ἐγενήθη ἀυτῶ ἐις ἱερέα. ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ὀυκ ἦν βασιλεὺς ἐν ἰσραήλ, ἀνὴρ τὸ ἐυθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς ἀυτοῦ ἐποίει. κὰι ἐγένετο παιδάριον ἐκ βηθλεὲμ ἰούδα ἐκ τῆς συγγενείας ἰούδα κὰι ἀυτὸς λευίτης, κὰι ἀυτὸς παρώκει ἐκεῖ.κὰι ἐπορεύθη ὁ ἀνὴρ ἐκ τῆς πόλεως βηθλεὲμ ἰούδα παροικεῖν ὁῦ ἂν ἕυρη. κὰι παρεγενήθη ἐις ὄρος ἐφραῒμ ἕως ὄικου μιχὰ οτῦ ποιῆσαι τὴν ὁδὸν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ μιχά, πόθεν ἔρχη; κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, λευίτης ἐγώ ἐιμι ἐκ βηθλεὲμ ἰούδα, κὰι ἐγὼ πορεύομαι παροικεῖν ὁῦ ἂν ἕυρω. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ μιχά, κάθου μετ᾿ ἐμοῦ, κὰι γίνου μοι ἐις πατέρα κὰι ἐις ἱερέα, κὰι ἐγὼ δώσω σοι δέκα ἀργυρίου ἐις ἡμέρας κὰι ζεῦγος ἱματίων κὰι τὰ πρὸς τὸ ζῆν σου. κὰι ἐπορεύθη ὁ λευίτης κὰι ἤρξατο παροικεῖν παρὰ τῶ ἀνδρί. κὰι ἐγενήθη ἀυτῶ τὸ παιδάριον ὡς ἑῖς τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ. κὰι ἐνέπλησεν μιχὰ τὴν χεῖρα τοῦ λευίτου, κὰι ἐγενήθη ἀυτῶ τὸ παιδάριον ἐις ἱερέα, κὰι ἦν ἐν τῶ ὄικω μιχά. κὰι ἐῖπεν μιχά, νῦν ἔγνων ὅτι ἠγαθοποίησέν μοι κύριος, ὅτι ἐγενήθη μοι ὁ λευίτης ἐις ἱερέα.

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ὀυκ ἦν βασιλεὺς ἐν ἰσραήλ. κὰι ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἡ φυλὴ τοῦ δὰν ἐζήτει ἑαυτῆ κληρονομίαν τοῦ κατοικεῖν, ὅτι ὀυκ ἐνέπεσεν ἀυτῆ ἕως τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ἐν μέσω φυλῶν ἰσραὴλ κληρονομία. κὰι ἐξαπέστειλαν ὁι ὑιοὶ δὰν ἐκ τῶν συγγενειῶν ἀυτῶν πέντε ἄνδρας ἀπὸ μέρους ἀυτοῦ ἄνδρας ὑιοὺς δυνάμεως ἐκ σαραὰ κὰι ἐσθαὸλ τοῦ κατασκέψασθαι τὴν γῆν κὰι ἐξιχνιάσαι ἀυτήν. κὰι ἐῖπαν πρὸς ἀυτούς, πορεύεσθε κὰι ἐξερευνήσατε τὴν γῆν, κὰι παρεγένοντο ἐις ὄρος ἐφραῒμ ἕως ὄικου μιχὰ κὰι κατέπαυσαν ἐκεῖ, ἀυτῶν ὄντων παρὰ τῶ ὄικω μιχά. κὰι ἀυτοὶ ἔγνωσαν τὴν φωνὴν τοῦ παιδαρίου τοῦ λευΐτου κὰι ἐξέκλιναν ἐκεῖ. κὰι ἐῖπαν ἀυτῷ, τίς σε ἤγαγεν ὧδε; κὰι τί σὺ ποιεῖς ἐνταῦθα; κὰι τί σοι ἐστὶν ὧδε; κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτούς, ὅυτω κὰι ὅυτως ἐποίησέν μοι μιχά, κὰι ἐμισθώσατό με κὰι ἐγενήθην ἀυτῶ ἐις ἱερέα. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ἐπερώτησον δὴ ἐν τῶ θεῶ, κὰι γνωσόμεθα ἐι κατευοδοῖ ἡ ὁδὸς ἡμῶν ἣν ἡμεῖς πορευόμεθα ἐπ᾿ ἀυτήν. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς ὁ ἱερεύς, πορεύεσθε ἐις ἐιρήνην, ἐνώπιον κυρίου ἡ ὁδὸς ὑμῶν καθ ἣν πορεύεσθε ἐν ἀυτῆ. κὰι ἐπορεύθησαν ὁι πέντε ἄνδρες κὰι παρεγένοντο ἐις λαϊσά, κὰι ἐῖδον τὸν λαὸν τὸν {ἐν} ἀυτῆ, κατοικοῦντα ἐν ἐλπίδι κατὰ τὴν σύγκρισ{ιν} τῶν σιδωνίων ἡσυχάζοντας ἐν ἐλπίδι, κὰι μὴ δυναμένους λαλῆσαι ῥῆμα ἐν τῆ γῆ. κληρονόμος θησαυροῦ, ὅτι μακράν ἐισιν ἀπὸ σιδῶνος, κὰι λόγος ὀυκ {ἦ}ν ἀυτοῖς μετὰ συρίας. κὰι παρεγένοντο ὁι πέντε ἄνδρες πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς ἀυτῶν ἐις σαραὰ κὰι ἐις ἐσθαόλ, κὰι ἔλεγον ἀυτοῖς ὁι ἀδελφοὶ ἀυτῶν, τί ὑμεῖς κάθησθε; κὰι ἐῖπαν ἀνάστητε κὰι ἀναβῶμεν ἐπ᾿ ἀυτούς, ὅτι ἑωράκαμεν τὴν γῆν, κὰι ἰδοὺ ἀγαθὴ σφόδρα. κὰι ὑμεῖς σιωπᾶτε, μὴ ὀκνήσητε τοῦ πορευθῆναι κὰι ἐισελθεῖν τοῦ κατακληρονομῆσαι τὴν γῆν. ἡνίκα ἂν ἐισέλθητε ἥξετε πρὸς λαὸν πεποιθότα, κὰι ἡ γῆ ἐυρύχωρος χερσίν. ὅτι παρέδωκεν ἀυτὴν ὁ θεὸς ἐν χειρὶ ὑμῶν, τόπος ὀυκ ἔστιν ἐκεῖ ὑστέρημα παντὸς ῥήματος ὅσα ἐν τῆ γῆ. κὰι ἀπῆραν ἐκεῖθεν ἐκ συγγενείας τοῦ δὰν ἐκ σαραὰ κὰι ἐκ ἐσθαὸλ ἐξακόσιοι ἄνδρες περιεζωσμένοι σκεύη πολεμικά. κὰι ἀνέβησαν κὰι παρενέβαλον ἐν καριαθιαρὶμ ἐν ἰούδα. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τῶ τόπω ἐκείνω παρεμβολὴ δὰν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. ἰδοὺ κατόπισθεν καριαθιαρὶμ κὰι παρῆλθον ἐκεῖθεν ἕως τοῦ ὄρους ἐφραΐμ, κὰι ἦλθον ἕως ὄικου μιχά. κὰι ἀπεκρίθησαν ὁι πέντε ἄνδρες ὁι πορευθέντες κατασκέψασθαι τὴν γῆν λαϊσά. κὰι ἐῖπον πρὸς οτὺς ἀδελφούς ἀυτῶν. ἐι ὄιδατε ὅτι ἔστιν ἐν τοῖς ὄικοις τούτοις ἐφοὺδ κὰι θεραφίμ κὰι γλυπτὸν κὰι χωνευτόν. κὰι νῦν γνῶτε τί ποιήσετε, κὰι ἐξέκλιναν ἐκεῖ, κὰι ἐισῆλθον ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ παιδαρίου τοῦ λευίτου ὀῖκον μιχά, κὰι ἠρώτησαν ἀυτὸν ἐν ἐιρήνη, κὰι ὁι ἐξακόσιοι ἄνδρες περιεζωσμένοι σκεύη πολεμικὰ ἀυτῶν ἐστηλωμένοι παρὰ τὴν θύραν τοῦ πυλῶνος ὁι ἐκ τῶν ὑιῶν δάν. κὰι ἀνέβησαν ὁι πέντε ἄνδρες ὁι παραπορευόμενοι κατασκέψασθαι τὴν γῆν, κὰι ἐπελθόντες ἐκεῖ ἔλαβον τὸ γλυπτὸν κὰι τὸ ἐφοὺδ κὰι τὸ θεραφίμ κὰι τὸ χωνευτόν. κὰι ὁ ἱερεὺς ἐστηλωμένος παρὰ τὴν θύραν τοῦ πυλῶνος, κὰι ὁι ἑξακόσιοι ἄνδρες ὁι περιεζωσμένοι σκεύη πολεμικά, κὰι ὁῦτοι ἐισῆλθον ἐις ὀῖκον μιχά, κὰι ἔλαβον τὸ γλυπτὸν κὰι τὸ ἐφοὺδ κὰι τὸ θεραφὶμ κὰι τὸ χωνευτόν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτοὺς ὁ ἱερεύς, τί ὑμεῖς ποιεῖτε; κὰι ἐῖπον πρός ἀυτόν, κώφευσον ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ στόμα σου κὰι ἐλθὲ μεθ᾿ ἡμῶν, κὰι ἔση ἡμῖν ἐις πατέρα κὰι ἐις ἱερέα. μὴ βέλτιον ἐῖναί σε ἱερέα ὄικου ἀνδρὸς ἑνὸς ἢ γενέσθαι σὲ ἱερέα φυλῆς και συγγενείας ἐν ἰσραήλ. κὰι ἠγαθύνθη ἡ καρδία τοῦ ἱερέως. κὰι ἔλαβεν τὸ ἐφοὺδ κὰι τὸ θεραφὶμ κὰι τὸ γλυπτὸν κὰι τὸ χωνευτόν,κὰι ἐισῆλθεν ἐν μέσω τοῦ λαοῦ, κὰι ἐπέστρεψαν κὰι ἀπῆλθον κὰι ἔθηκαν τὴν παροικίαν κὰι τὴν κτῆσιν ἀυτῶν τὴν ἔνδοξον ἔμπροσθεν ἀυτῶν. ἀυτοὶ δὲ ἐμάκρυναν ἀπὸ ὄικου μιχά. κὰι ἰδοὺ μιχὰ κὰι ὁι ἄνδρες ὁι ὄντες ἐν ταῖς ὀικίαις μετὰ τοῦ ὄικου μιχά, ἔκραζον κὰι κατέλαβον τοὺς ὑιοὺς δάν, κὰι ἐβόησαν πρὸς ὑιοὺς δάν. κὰι ἐπέστρεψαν ὁι ὑιοὶ δὰν τὰ πρόσωπα ἀυτῶν, κὰι ἐῖπον πρὸς μιχά, τί ἐστίν σοι ὅτι ἔκραξας; κὰι ἐῖπεν, τοὺς θεοὺς ὃυς ἐπίησα ἐλάβετε, κὰι τὸν ἱερέα, κὰι ἀπήλθετε. κὰι τί μοι ἔτι, κὰι τί τοῦτό μοι λέγετε, τί τοῦτο κράζεις. κὰι ἐῖπον πρὸς ἀυτὸν ὁι ὑιοὶ δάν, μὴ ἀκουσθήτω ἡ φωνή σου μεθ᾿ ἡμῶν, μή ποτε ἀπαντήσωσιν ὑμῖν ἄνδρες κατώδυνοι ψυχῆ, κὰι προσθήσεις τὴν χυψήν σου κὰι τὴν ψυχὴν τοῦ ὄικου σου. κὰι ἐπορεύθησαν ὁι ὑιοὶ δὰν ἐις τὴν ὁδὸν ἀυτῶν. κὰι ἐῖδεν μιχὰ ὅτι ἰσχυρότεροι ἀυτοῦ ἐισίν, κὰι ἐξένευσεν κὰι ἀνέστρεψεν ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ. κὰι ἀυτοὶ ἔλαβον ὅσα ἐποίησεν μιχά, κὰι τὸν ἱερέα ὃς ἦν ἀυτῶ, κὰι ἦλθον ἐπὶ λαϊσὰ ἐπὶ λαὸν ἡσυχάζοντα κὰι πεποιθότα. κὰι ἐπάταξαν ἀυτοὺς ἐν στόματι ῥομφαίας, κὰι τὴν πόλιν ἐνέπρησαν πυρί. κὰι ὀυκ ἔστιν ὁ ἐξαιρούμενος, ὅτι μακράν ἐστιν ἀπὸ σιδῶνος, κὰι λόγος ὀυκ ἔστιν ἀυτοῖς μετὰ ἀνθρώπου. κὰι ἅυτη ἐν κοιλάδι ἥ ἐστιν τοῦ ὄικου ῥοάβ. κὰι ὠκοδόμησαν τὴν πόλιν κὰι κατώκησαν ἐν ἀυτῆ, κὰι ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τῆς πόλεως δὰν κατὰ τὸ ὄνομα δὰν τοῦ πατρός ἀυτῶν, ὃς ἐγεννήθη τῶ ἰσραήλ. κὰι ἦν λαῒς ὄνομα τῆ πόλει το πρότερον. κὰι ἀνέστησαν ἑαυτοῖς ὑιοὶ δὰν τὸ γλυπτὸν. κὰι ἰωνάθαν ὑιὸς γηρσὸν ὑιοῦ μανασσῆ ἀυτὸς κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ ἦσαν ἱερεῖς τῆ φυλῆ δὰν ἕως τῆς ἡμέρας τῆς μετοικεσίας τῆς γῆς. κὰι ἔταξαν ἑαυτοῖς τὸ γλυπτὸν μιχὰ ὃ ἐποίησεν πάσας τὰς ἡμέρας {} ὅσας ἦν ὁ ὀῖκος τοῦ θεοῦ ἐν συλώ. κὰι ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις κὰι βασιλεὺς ὀυκ ἦν ἐν ἰσραήλ.

Καὶ ἐγένετο ἀνὴρ λευίτης παροικῶν ἐν μηροῖς ὄρους ἐφραΐμ, κὰι ἔλαβεν ἑαυτῶ ὁ ἀνὴρ γυναῖκα παλλακὴν ἐκ βηθλεὲμ ἰουδά. κὰι ὠργίσθη ἀυτῶ ἡ παλλακὴ ἀυτοῦ. κὰι ἀπῆλθεν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ πατρὸς ἀυτῆς ἐις βηθλεὲμ ἰούδα, κὰι ἐγένετο ἐκεῖ ἡμέρας τετράμηνον. κὰι ἀνέστη ὁ ἀνὴρ ἀυτῆς κὰι ἐπορεύθη κατόπισθεν ἀυτῆς τοῦ λαλῆσαι ἐπὶ τὴν καρδίαν ἀυτῆς τοῦ διαλλάξαι ἀυτήν, κὰι τὸ παιδάριον ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ κὰι ζεῦγος ὑποζυγίων. κὰι ἐπορεύθη ἕως ὄικου πατρὸς ἀυτῇς. κὰι ἐῖδεν ἀυτὸν ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος, κὰι παρῆν ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ, κὰι ἐισήγαγεν ἀυτὸν ὁ γαμβρὸς ἀυτοῦ ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος, κὰι ἐκάθισεν μετ᾿ ἀυτοῦ τρεῖς ἡμέρας κὰι ἔφαγονκὰι ἔπιον κὰι ὕπνωσαν ἐκεῖ. κὰι ἐγενήθη τῆ ἡμέρα τῆ τετάρτη κὰι ὤρθρισαν τοπρωΐ, κὰι ἀνέστη τοῦ ἀπελθεῖν. κὰι ἐῖπεν ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος πρὸς τὸν γαμβρὸν ἀυτοῦ, στήρισον τὴν καρδίαν σου κλάσματι ἄρτου κὰι μετὰ τοῦτο πορεύεσθε. κὰι ἐκάθησαν κὰι ἔφαγον ἀμφότεροι ἐπὶ τὸ ἀυτὸ κὰι ἔπιον. κὰι ἐῖπεν ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος πρὸς τὸν ἄνδρα, ἀρξάμενος ἀυλήσθητι κὰι ἀγαθυνθήτω ἡ καρδία σου. κὰι ἀνέστη ὁ ἀνὴρ ἀπελθεῖν. κὰι ἐβιάσατο ἀυτὸν ὁ γαμβρὸς ἀυτοῦ, κὰι ἐκάθησεν κὰι ἠυλίσθη ἐκεῖ κὰι ὤρθρισεν τοπρωῒ τῆ ἡμέρα τῆ πέμπτη τοῦ ἀπελθεῖν. κὰι ἐῖπεν ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος στήρισον δὴ τὴν καρδίαν σου ἄρτω κὰι στρατεύθητι ἕως κλίνη ἡ ἡμέρα. κὰι ἔφαγον κὰι ἔπιον ἀμφότεροι. κὰι ἀνέστη ὁ ἀνὴρ τοῦ ἀπελθεῖν ἀυτὸς κὰι ἡ παλλακὴ ἀυτοῦ κὰι τὸ παιδάριον ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ γαμβρὸς ἀυτοῦ ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος, ἰδοὺ δὴ κέκλικεν ἡ ἡμέρα ἐις ἑσπέραν, κατάλυσον δὴ ὧδε ἔτι σήμερον κὰι μείνατε ὧδε, κὰι ἀγαθυνθήτω ἡ καρδία σου, κὰι ὀρθριεῖτε ἄυριον ἐις τὴν ὁδὸνὑμῶν, κὰι ἀπελεύση ἐις τὸ σκήνωμά σου. κὰι ὀυκ ἠθέλησεν ὁ ἀνὴρ ἀυλισθῆναι. κὰι ἀνέστη κὰι ἀπῆλθεν κὰι παρεγένετο ἕως κατέναντι ἰεβοῦς, ἅυτη ἐστὶν ἱερουσαλήμ, κὰι μετ᾿ ἀυτοῦ ζεῦγος ὑποζυγίων ἐπισεσαγμένων, κὰι ἡ παλλακὴ ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ, ἀυτοὶ κατὰ ἰεβοῦς, κὰι ἡ ἡμέρα κεκλι{κ}υῖα σφόδρα. κὰι ἐῖπεν τὸ παιδάριον πρὸς τὸν κύριον ἀυτοῦ, δεῦρο δὴ κὰι ἐκκλίνωμεν ἐις τὴν πόλιν τοῦ ἰεβουσαίου ταύτην, κὰι ἀυλισθῶμεν ἐν ἀυτῆ. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν ὁ κύριος ἀυτοῦ, ὀυ μὴ ἐκκλινοῦμεν ἐις πόλιν ἀλλοτρίου ἣ ὀυκ ἔστιν ἐκ τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ, κὰι πορευσόμεθα ἕως γαβαά. κὰι ἐῖπεν τῶ παιδαρίω ἀυτοῦ, δεῦρο κὰι ἐγγίσωμεν ἑνὶ τῶν τόπων, κὰι ἀυλισθῶμεν ἐν γαβαὰ ἢ ἐν ῥαμᾶ. κὰι παρῆλθον, κὰι ἔδυ ἀυτοῖς ὁ ἥλιος ἐχόμενα τῆς γαβαὰ ἥ ἐστιν τοῦ βενιαμΐν. κὰι ἐξέκλιναν ἐκεῖ τοῦ ἐισελθεῖν κὰι καταλῦσαι ἐν γαβαά. κὰι ἐισῆλθεν κὰι ἐκάθισεν ἐν τῆ πλατεία τῆς πόλεως, κὰι ὀυκ ἔστιν ἀνὴρ ὁ συνάγων ἀυτοὺς ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ καταλῦσαι. κὰι ἰδοὺ ἀνὴρ πρεσβύτης ἐισῆλθεν ἀπὸ τῶν ἔργων ἀυτοῦ ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἑσπέρας, κὰι ὁ ἀνὴρ ἐξ ὄρους ἐφραΐμ, κὰι ἀυτὸς παρώκει ἐν γαβαά, κὰι ὁι ἄνδρες τοῦ τόπου ὑιοὶ βενιαμίν. κὰι ἀναβλέψας τοῖς ὀφθαλμοῖς ἀυτοῦ ἐῖδεν τὸν ἄνδρα τὸν ὁδιπόρον ἐν τῆ πλατεία τῆς πόλεως. κὰι ἐῖπεν ὁ ἀνὴρ ὁ πρεσβύτης, ποῦ πορεύη, κὰι πόθεν ἔρχη; κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, διαβαίνομεν ἡμεῖς ἐκ βηθλεὲμ ἰούδα ἕως μηρὸν ὄρους τοῦ ἐφραΐμ. ἐκεῖθεν δὲ ἐγὼ ἐιμι, κὰι ἐπορεύθην ἔως βηθλεὲμ ἰούδα, κὰι ἐις τὸν ὀῖκόν μου ἐγὼ ἀποτρέχω, κὰι ὀυκ ἔστιν ἀνὴρ συνάγων με ἐις ὀικίαν. καί γε ἄχυρα κὰι χορτάσματα ὑπάρχει τοῖς ὄνοις ἡμῶν, καί γε ἄρτος κὰι ὀῖνος ὑπάρχει μοι κὰι τῆ δούλη σου κὰι τῶ παιδαρίω τοῖς δούλοις σου, ὀυκ ἔστιν ὑστέρημα παντὸς πράγματος. καὶ ἐῖπεν ὁ ἀνὴρ ὁ πρεσβύτης, ἐιρήνη σοι, πλὴν πᾶν τὸ ὑστέρημά σου ἐπ᾿ ἐμέ, πλὴν ἐν τῆ πλατεία μὴ καταλύσης. κὰι ἐισήγαγεν ἀυτὸν ἐις τὴν ὀικίαν ἀυτοῦ κὰι παρενέβαλεν τοῖς ὑποζυγίοις ἀυτοῦ, καὶ ἔνιψαν τοὺς πόδας ἀυτῶν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον. ἀυτῶν δὲ ἀγαθυνθέντων τῆ καρδία ἀυτῶν, καὶ ἰδοὺ ὁι ἄνδρες τῆς πόλεως ἄνδρες ὑιοὶ παρανόμων περιεκύκλωσαν τὴν ὀικίαν κὰι ἔκρουσαν ἐπὶ τὴν θύραν, κὰι ἐῖπαν πρὸ στὸν ἄνδρα τὸν κύριον τῆς ὀικίας τὸν πρεσβύτην λέγοντες, ἐξάγαγε τὸν ἄνδρα τὸν ἐισελθόντα ἐις τὴν ὀικίαν σου, ἵνα γνῶμεν ἀυτόν. κὰι ἐξῆλθεν πρὸς ἀυτοὺς ὁ ἀνὴρ ὁ κύριος τῆς ὀιίας, κὰι ἐῖπεν πρὸ σἀυτούς, μηδαμῶς ἀδελφοί μου μὴ πονηρεύσησθε μετὰ τὸ ἐισελθεῖν τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐις τὴν ὀικίαν μου, μὴ ποιήσητε τὴν ἀφροσύνην ταύτην. ἰδοὺ θυγάτηρ μου ἡ παρθένος κὰι ἡ παλλακή, ἐξάξω δὴ ἀυτάς, κὰι ταπεινώσατε ἀυτάς, κὰι ποιήσατε ἀυταῖς τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν, κὰι τῶ ἀνδρὶ τούτω μὴ ποιήσητε τὸ ῥῆμα τῆς ἀφροσύνης ταύτης. κὰι ὀυκ ἠθέλησαν ὁι ἄνδρες ἀκοῦσαι ἀυτοῦ, κὰι ἐπελάβετο ὁ ἀνὴρ τῆς παλλακῆς κὰι ἐξ{ό}γαγεν ἀυτὴν πρὸς ἀυτοὺς ἔξω. κὰι ἔγνωσαν ἀυτήν, κὰι ἐνέπαιξαν ἀυτὴν ὅλην τὴν νύκτα ἕως τοπρωΐ. κὰι ἐξαπέστειλαν ἀυτὴν ἅμα τῶ ἀναβῆναι τὸν ὄρθρον. κὰι ἦλθεν ἡ γυνὴ τοπρωῒ κὰι ἐπεσεν παρὰ τὴν θύραν τοῦ πυλῶνος τοῦ ὄικου τοῦ ἀνδρὸς ὁῦ ἦν ὁ κύριος ἀυτῆς ἐκεῖ ἕως ὁῦ διέφαυσεν. κὰι ἀνέστη ὁ κύριος ἀυτῆς τοπρωῒ κὰι ἤνοιξεν τὰς θύρας τοῦ ὄικου, κὰι ἐξῆλθεν τοῦ ἀπελθεῖν ἐις τὴν ὁδὸν ἀυτοῦ. κὰι ἰδοὺ ἡ γυνὴ ἡ παλλακὴ ἀυτοῦ πεπτωκυῖα παρὰ τὴν θύραν, κὰι ἁι χεῖρες ἀυτῆς ἐπὶ τὸ πρόθυρον. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτήν, ἀνάστηθι κὰι ἀπέλθωμεν. κὰι ὀυκ ἀπεκρίθη ἀυτῶ ἀλλὰ ἐτεθνήκει. κὰι ἀνέλαβεν ἀυτὴν ἐπὶ τὸ ὑποζύγιον, κὰι ἀνέστη ὁ ἀνὴρ κὰι ἀπῆλθεν ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ. κὰι ἐισῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ κὰι ἔλαβεν μάχαιραν κὰι ἐπελάβετο τῆς παλλακῆς ἀυτοῦ, κὰι ἐμέλησεν ἀυτὴν κατὰ τὰ ὀστᾶ ἀυτῆς ἐις δώδεκα μερίδας, κὰι ἐξαπέστειλεν ἀυτὰ ἐις πάσας φυλὰς ἰσραήλ. κὰι ἐγένετο πᾶς ὁ ὁρῶν ἔλεγε, ὄυτε ἐγενήθη ὄυτε ὤφθη ὅυτως ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἀναβάσεως ὑιῶν ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης· θέσθε δὴ ἑαυτοῖς περὶ ἀυτῆς βουλὴν κὰι λαλήσατε.

Καὶ ἐξῆλθον πάντες ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κὰι ἐξεκκλησιάσθη ἡ συναγωγὴ ὡς ἀνὴρ ἑῖς ἀπὸ δὰν κὰι ἕως βηρσαβαιὲ κὰι γῆς γαλαὰδ πρὸς κύριον ἐις μασσηφα, κὰι ἔστη τὸ κλίμα παντὸς τοῦ λαοῦ πᾶσαι ἁι φυλαὶ ἰσραὴλ ἐν τῆ ἐκκλησία τοῦ λαοῦ τοῦ θεοῦ τετρακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν πεζῶν σπωμένων ῥομφαίαν. κὰι ἤκουσαν ὁι ὑιοὶ βενιαμίν, ὅτι ἀνέβησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐις μασσηφά, κὰι ἐῖπαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ λαλήσατε ποῦ ἐγένετο ἡ κακία ἅυτη; κὰι ἀπεκρίθη ὁ ἀνὴρ ὁ λευίτης ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικὸς τῆς πεφονευμένης, κὰι ἐῖπεν, ἐις γαβαὰ τῇς βενιαμὶν ἦλθον ἐγὼ κὰι ἡ παλλακή μου τοῦ καταλύσαι, κὰι ἀνέστησαν ἐπ᾿ ἐμὲ ὁι ἄνδρες ὁι τῆς γαβαά, κὰι περιεκύκλωσαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὴν ὀικίαν νυκτός, κὰι ἐμὲ ἠθέλησαν ἀποκτεῖναι, κὰι τὴν παλλακήν μου ἐταπείνωσαν κὰι ἐνέπαιξαν ἀυτῆ, κὰι ἀπέθανεν. κὰι ἐπελαβόμην τῆς παλλακῆς μου, κὰι ἐμέλησα ἀυτὴν κὰι ἐξαπάστειλα ἐν παντὶ ὁρίω κληρονομίας ἰσραήλ, ὅτι ἐποίησαν ἀφροσύνην ἐν ἰσραήλ. ἰδοὺ πάντες ὑμεῖς ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ δότε ἁυτοῖς λόγον κὰι βουλὴν ὧδε. κὰι ἀνέστη πᾶς ὁ λαὸς ὡς ἀνὴρ ἑῖς λέγων, ὀυκ ἐισελευσόμεθα ἀνὴρ ἐις τὸ σκήνωμα ἀυτοῦ κὰι ὀυκ ἐκκλινοῦμεν ἀνὴρ ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ. κὰι νῦν τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ ποιήσομεν τῆ γαβαά, ἀναβησόμεθα ἐπ᾿ ἀυτὴν ἐν κλήρω. κὰι ληψώμεθα δέκα ἄνδρας τοῖς ἑκατὸν ταῖς πάσαις φυλαῖς τοῦ ἰσραήλ, κὰι ἑκατὸν τοῖς χιλίοις, κὰι χιλίους τοῖς μυρίοις λαβεῖν ἐπισιτισμὸν τῶ λαῶ ἐπιτελέσαι τοῖς ἐισπορευομένοις τῆ γαβαὰ τοῦ βενιαμὶν κατὰ πᾶσαν τὴν ἀφροσύνην ἣν ἐποίησεν ἐν ἰσραήλ. κὰι συνήχθη πᾶς ἀνὴρ ἐις τὴν πόλιν ὡς ἀνὴρ ἑῖς ἐρχόμενοι. κὰι ἐξαπέστειλαν ἁι φυλαὶ ἰσραὴλ ἄνδρας ἐν πάση φυλῆ βενιαμὶν λέγοντες, τίς ἡ κακία ἅυτη ἡ γενομένη ἐν ὑμῖν, κὰι νῦν δότε τοὺς ἄνδρας τοὺς ἀσεβεῖς τοὺς ἐν γαβαά, κὰι θανατώσομεν ἀυτούς, κὰι ἐξαροῦμεν κακίαν ἐξ ἰσραήλ. κὰι ὀυκ ἠθέλησαν βενιαμὶν ἐισακούειν τῆς φωνῆς τῶν ἀδελφῶν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι συνήχθησαν ὁι ὑιοὶ βενιαμὶν ἐκ τῶν πόλεων ἀυτῶν ἐις γαβαὰ ἐξελθεῖν τοῦ πολεμῆσαι μετὰ ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐπεσκέπησαν ὁι ὑιοὶ βενιαμὶν ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνη ἐκ τῶν πόλεων, ἔικοσι κὰι πέντε χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ῥομφαίαν χωρὶς τῶν κατοικούντων τὴν γαβαά. ὁῦτοι ὃι ἐπεσκέπησαν ἑπτακόσιοι ἄνδρες νεανίσκοι ἐκλεκτοὶ ἐκ παντὸς τοῦ λαοῦ ἀμφωτεροδέξιοι, πάντες ὁῦτοι σφενδονῖται βάλλοντες λίθους πρὸς τὴν τρίχα κὰι ὀυ διαμαρτάνοντες. κὰι πᾶς ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐπεσκέπησαν χωρὶς τῶν ὑιῶν βενιαμὶν τετρακόσιαι χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ῥομφαίαν πάντες ὁῦτοι ἄνδρες πολεμισταί. κὰι ἀνέστησαν κὰι ἀνέβησαν ἐις βαιθὴλ κὰι ἐπηρώτησαν ἐν τῶ θεῶ. κὰι ἐῖπαν ὑιοὶ ἰσραήλ, τίς ἀναβήσεται ἡμῖν ἀφηγούμενος πολεμῆσαι μετὰ ὑιῶν βενιαμίν; κὰι ἐῖπεν κύριος, ἰούδας ἀναβήσεται ἀφηγούμενος. κὰι ἀνέστησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τοπρωΐ, κὰι παρενέβαλον ἐπὶ τὴν γαβαά. κὰι ἐξῆλθον ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐις πόλεμον μετὰ βενιαμίν. κὰι παρετάξαντο μετ᾿ ἀυτῶν ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐις πόλεμον πρὸς τὴν γαβαά.κὰι ἐξῆλθον ὁι ὑιοὶ βενιαμὶν ἐκ τῆς πόλεως, κὰι διέφθειραν ἐν ἰσραὴλ ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνη δύο κὰι ἔικοσι χιλιάδας ἀνδρῶν ἐπὶ τῆν γῆν. κὰι ἐνίσχυσαν ὁ λαὸς ἀνὴρ ἰσραὴλ κὰι προσέθεντο παρατάξασθαι πόλεμον ἐν τῶ τόπω ὧ παρετάξαντο ἐκεῖ ἐν τῆ ἡμέρα τῆ πρώτη. κὰι ἀνέβησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κὰι ἔκλαυσαν ἐνώπιον κυρίου ἕως ἑσπέρας. κὰι ἐπηρώτησαν ἐν κυρίω λέγοντες, ἐι προσθῶ προσεγγίσαι ἐις πόλεμον μετὰ ὑιῶν βενιαμίν τοῦ ἀδελφοῦ μου; κὰι ἐῖπεν κύριος, ἀνάβητε πρὸς ἀυτόν. και προσήλθοσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς ὑιοὺς βενιαμὶν ἐν τῇ ἡμέρα τῆ δευτέρα. κὰι ἐξῆλθεν βενιαμὶν ἐις ἀπάντησιν ἀυτῶν ἐκ τῇς γαβαὰ ἐν τῇ ἡμέρα τῆ δευτέρα, κὰι διέφθειραν ἔτι ἐκ τοῦ λαοῦ ὀκτωκαίδεκα χιλιάδας ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν γῆν, πάντες ὁῦτοι ἐσπασμένοι ῥομφαίαν. κὰι ἀνέβησαν πάντες ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κὰι πᾶς ὁ λαός, κὰι ἤλθοσαν ἐις βαιθὴλ κὰι ἔκλαυσαν, κὰι ἐκάθησαν ἐκεῖ ἔναντι κυρίου. κὰι ἐνήστευσαν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἕως ἑσπέρας, κὰι ἀνήνεγκαν ὁλοκαύτωμα σωτηρίου ἔναντι κυρίου. κὰι ἐπηρώτησαν ὁι ὑιοὶἰσραὴλ ἐν κυρίω κὰι ἐκεῖ ἡ κιβωτὸς διαθήκης κυρίου ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, κὰι φινεὲς ὑιὸς ἐλεάζαρ ὑιοῦ ἀαρὼν παρεστηκὼς ἐνώπιον ἀυτῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις λέγων, ἐι προσθήσω ἔτι ἐξελθεῖν ἐις πόλεμον μετὰ ὑιῶν βενιαμίν τοῦ ἀδελφοῦ μου ἢ κοπάσω; κὰι ἐῖπεν κύριος ἀνάβητε κὰι ἄυριον παραδώσω ἀυτὸν ἐν τῆ χειρί σου. κὰι ἔθηκαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἔνεδρα ἐν τῆ γαβαὰ κύκλω, κὰι ἀνέβησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς τὸν βενιαμὶν ἐν τῆ ἡμέρα τῆ τρίτη, κὰι παρετάξαντο πρὸς τὴν γαβαὰ καθὼς ἅπαξ κὰι ἅπαξ. κὰι ἐξῆλθον ὁι ὑιοὶ βενιαμὶν ἐις ἀπάντησιν τοῦ λαοῦ κὰι ἐξελκύσθησαν ἐκ τῆς πόλεως: κὰι ἤρξαντο τύπτειν ἐκ τοῦ λαοῦ τραυματίας καθὼς ἅπαξ κὰι ἅπαξ ἐν ταῖς ὁδοῖς, ὧν ἐστὶ μία ἀναβαίνουσα ἐις βαιθὴλ κὰι μία ἀναβαίνουσα ἐις γαβαά, ὡσεὶ τριάκοντα ἄνδρας ἐν τῶ ἰσραήλ. κὰι ἐῖπαν ὁι ὑιοὶ βενιαμὶν προσκόπτονται ἀυτοὶ ἐνώπιον ἡμῶν καθὼς ἔμπροσθεν. κὰι ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐῖπαν, φύγωμεν κὰι ἐκσπάσωμεν ἀυτοὺς ἐκ τῆς πόλεως ἐις τὰς ὁδούς. κὰι πᾶς ἀνὴρ ἰσραὴλ ἀνέστη ἐκ τοῦ τόπου ἀυτοῦ κὰι παρετάξαντο ἐν βααλθαμάρ, κὰι τὸ ἔνεδρον ἰσραὴλ ἐπάλαιεν ἐκ τοῦ τόπου ἀυτοῦ ἀπὸ δυσμῶν τῆς γαβαά. κὰι παρεγένοντο ἐξ ἐναντίας γαβαὰ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν ἐκλεκτῶν ἐκ παντὸς ἰσραήλ. κὰι ὁ πόλεμος ἐβαρύνθη, κὰι ἀυτοὶ ὀυκ ἔγνωσαν ὅτι ἀφῆπται ἐπ᾿ ἀυτοὺς ἡ κακία. κὰι ἐτρόπωσεν κύριος τὸν βενιαμὶν κατὰ πρόσωπον ἰσραήλ. κὰι διέφθειραν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐν τῶ βενιαμὶν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐικοσιπέντε χιλιάδας κὰι ἑκατὸν ἄνδρας, πάντες {ὁ}ῦτοι σπώμενοι ῥομφαίαν. κὰι ἐῖδον ὁι ὑιοὶ βενιαμὶν ὅτι τετρόπωνται, κὰι ἔδωκεν ἀνὴρ ἰσραὴλ τόπον τῶ βενιαμίν, ὅτι ἤλπισαν ἐπὶ τὸ ἔνεδρον ὃ ἔταξαν πρὸς τὴν γαβαά. κὰι τὸ ἔνεδρον ὤρμησεν κὰι ἐξεχύθησαν πρὸς τὴν γαβαά. κὰι ἐπορεύθη τὸ ἔνεδρον κὰι ἐπάταξαν ὅλην τὴν πόλιν ἐν στόματι ῥομφαίας. κὰι ἡ συνταγὴ ἦν ἀνδρὶ ἰσραὴλ πρὸς τὸ ἔνεδρον, μάχαιρα, τοῦ ἀνενέγκαι ἀυτοὺς πυρσὸν τοῦ καπνοῦ ἀπὸ τῆς πόλεως. κὰι ἀνέστρεψαν ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐν τῶ πολέμω. κὰι βενιαμὶν ἦρκται τοῦ τύπτειν τραυματίας ἐν τῶ ἀνδρὶ ἰσραὴλ ὡς τριάκοντα ἄνδρας, ὅτι ἐῖπαν πλὴν τροπούμενος τροποῦται ἀυτὸς ἐναντίον ἡμῶν καθὼς ὁ πόλεμος ὁ ἔμπροσθεν. κὰι ὁ πυρσὸς ἤρξατο ἀναβαίνειν ἐκ τῆς πόλεως στύλος καπνοῦ. κὰι ἐπέβλεψεν βενιαμίν ὀπίσω ἀυτοῦ, κὰι ἰδοὺ ἀνέβη συντέλεια τῆς πόλεως ἐις τὸν ὀυρανόν. κὰι ἀνὴρ ἰσραὴλ ἀπέστρεψεν. κὰι ἔσπευσεν ἀνὴρ βενιαμίν, κὰι ἐῖδεν ὅτι ἧπται ἀυτοῦ ἡ κακία. κὰι ἔκλινεν ἐνώπιον ἀνδρὸς ἰσραὴλ ἐις τὴν ὁδὸν τῇς ἐρήμου, κὰι ὁ πόλεμος κατέφθασεν ἀυτόν, κὰι ὁι ἀπὸ τῶν πόλεων διέφθειραν ἀυτὸν ἐν μέσω ἀυτῶν, κὰι κατέκοψαν τὸν βενιαμίν. κὰι ἐδίωξαν ἀυτὸν καταπόδας ἀυτοῦ, κὰι κατεπάτησαν ἀυτὸν ἕως ἐξ ἐναντίας τῆς γαβαὰ ἀπο ἀνατολῶν ἡλίου. κὰι ἔπεσαν ἐκ τοῦ βενιαμὶν ὀκτωκαίδεκα χιλιάδες ἀνδρῶν. σύμπαντες ὁῦτοι ἄνδρες δυνατοί. κὰι ἐξέκλιναν κὰι ἔφυγον ἐις τὴν ἔρημον πρὸς τὴν πέτραν τὴν ῥεμμών. κὰι ἐκαλαμίσαντο ἀυτὸν ἐν ταῖς ὁδοῖς πέντε χιλιάδας ἀνδρῶν. κὰι προσεκολλήθησαν ὀπίσω ἀυτοῦ ἕως γαδαάμ, κὰι ἐπάταξαν ἐξ ἀυτοῦ δισχιλίους ἄνδρας. κὰι ἐγένοντο πάντες ὁι πεπτωκότες ἐν τῶ βενιαμῒν ἔικοσι κὰι πέντε χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ῥομφαίαν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, ὁι πάντες ὁῦτοι ἄνδρες δυνατοί. κὰι ἐξέκλιναν κὰι ἔφυγον ἐις τὴν ἔρημον πρὸς τὴν πέτραν τὴν ῥεμμὼν ἑξακόσιοι ἄνδρες, κὰι ἐκάθησαν ἐν τῆ πέτρα ῥεμμὼν τετράμηνον. κὰι ἀνὴρ ἰσραὴλ ἀνέστρεψεν ἐις τοὺς ὑιοὺς βενιαμίν, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς ἐν στόματι ῥομφαίας ἀπὸ πόλεως ἑξῆς ἕως κτήνους ἕως παντὸς τοῦ ἑυρεθέντος ἐις πάσας τὰς πόλεις, κὰι τὰς πόλεις τὰς ἑυρεθείσας ἐξαπέστειλαν ἐν πυρί.

Καὶ ἀνὴρ ἰσραὴλ ὤμοσενἐν μασσηφὰ λέγοντες, ἀνὴρ ἐξ ἡμῶν ὀυ δώσει τὴν θυγατέρα ἀυτοῦ τῶ βενιαμὶν ἐις γυναῖκα. κὰι παρεγένοντο ὁ λαὸς ἐις βαιθήλ, κὰι ἐκάθησαν ἐκεῖ ἕως ἑσπέρας ἐνώπιον τοῦ θεοῦ. κὰι ἐπῆραν τὴν φωνὴν ἀυτῶν, κὰι ἔκλαυσαν κλαυθμόν μέγαν, κὰι ἐῖπαν, ἱνατί κύριε ὁ θεὸς ἰσραὴλ ἐγενήθη τοῦτο ἐν τῶ ἰσραὴλ τοῦ ἐπισκεπῆναι σήμερον ἐν τῶ ἰσραὴλ φυλὴν μίαν. κὰι ἐγένετο τῆ ἐπαύριον, κὰι ὤρθρισαν ὁ λαὸς κὰι ὠκοδόμησαν ἐκεῖ θυσιαστήριον, κὰι ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώματα σωτηρίου. κὰι ἐῖπον ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ, τίς ὁ μὴ ἀναβὰς ἐν τῆ ἐκκλησία ἐκ πασῶν φυλῶν ἰσραὴλ πρὸς κύριον; ὅτι ὄρκος μέγας ἦν τῶ μὴ ἀναβάντι πρὸς κύριον ἐις μασσηφᾶ λέγοντες, θανάτω ἀποθανεῖται. κὰι παρεκλήθησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ περὶ βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ ἀυτῶν. κὰι ἐῖπον, ἀφήρηται σήμερον φυλὴ μία ἐξ ἰσραήλ, τί ποιήσωμεν ἀυτοῖς τοῖς ὑπολειφθεῖσιν ἐις γυναῖκας; κὰι ἡμεῖς ὠμόσαμεν τῶ κυρίω τοῦ μὴ δοῦναι ἀυτοῖς ἀπὸ τῶν θυγατέρων ἡμῶν ἐις γυναῖκας. κὰι ἐῖπον τίς μία τῶν φυλῶν ἰσραήλ, ἥτις ὀυκ ἀνέβη πρὸς κύριον ἐις μασσηφά; κὰι ἰδοὺ ὀυκ ἦλθονἀνὴρ ἐις τὴν παρεμβολὴν ἀπὸ ἰαβὶς γαλαὰδ ἐις τὴν ἐκκλησίαν. κὰι ἐπεσκέπη ὁ λαός, κὰι ἰδοὺ ὀυκ ἔστιν ἐκεῖ ἀνὴρ ἀπὸ τῶν κατοικούντων ἰαβὶς γαλαάδ. κὰι ἀπέστειλαν ἐκεῖ ἡ συναγωγὴ δώδεκα χιλιάδας ἀνδρῶν ἀπὸ τῶν ὑιῶν τῆς δυνάμεως. κὰι ἐνετείλαντο ἀυτοῖς λέγοντες πορεύθητε κὰι πατάξατε πάντας τοὺς κατοικοῦντας ἰαβὶς γαλαὰδ ἐν στόματι ῥομφαίας, κὰι τὰς γυναῖκας κὰι τὸν λαόν. κὰι ὁῦτος ὁ λόγος ὃν ποιήσετε, πᾶν ἀρσενικὸν κὰι πᾶσαν γυναῖκα γινώσκουσαν κοίτην ἄρσενος ἀναθεματιεῖτε. κὰι ἑῦρον ἀπὸ τῶν κατοικούντωνἰαβὶς γαλαὰδ τετρακοσίας νεάνιδας παρθένους, ἃι ὀυκ ἔγνωσαν ἄνδρα ἐις κοίτην ἄρσενος. κὰι ἤγαγον ἀυτὰς ἐις τὴν παρεμβολὴνἐις συλὼ ἥ ἐστιν ἐν γῆ χαναάν. κὰι ἀπέστειλαν πᾶσα ἡ συναγωγή, κὰι ἐλάλησαν πρὸς τοὺς ὑιοὺς βενιαμὶν τοὺς ἐν τῆ πέτρα ῥεμμών, κὰι ἐκάλεσαν ἀυτοὺς ἐν ἐιρήνη. κὰι ἀπέστρεψεν βενιαμίν πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω, κὰι ἔδωκαν ἀυτοῖς τὰς γυναῖκας, ἅιτινες ἦσαν ἐκ τῶν γυναικῶν ἰαβὶς γαλαάδ. κὰι ἤρεσεν ἀυτοῖς ὅυτως, κὰι ὁ λαὸς παρεκλήθη τῶ βενιαμίν, ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριος διακοπὴν ἐν ταῖς φυλαῖς ἰσραήλ. κὰι ἐῖπον ὁι πρεσβύτεροι τῆς συναγωγῆς, τί ποιὴσομεν τοῖς ἐπιλοίποις ἐις τὰς γυναῖκας; ὅτι ἠφάνισται ἐκ τοῦ βενιαμὶν γυνή. κὰι ἐῖπεν κληρονομία διασεσωσμένη τῶ βενιαμὶν κὰι ὀυ μὴ ἐξαλειφθῆ φυλὴ ἐξ ἰσραήλ. κὰι ἡμεῖς ὀυ δυνησόμεθα δοῦναι ἀυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ τῶν θυγατέρων ἡμῶν, ὅτι ὠμόσαμεν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ λέγοντες, ἐπικατάρατος ὁ διδοὺς γυναῖκα τῶ βενιαμίν. κὰι ἐῖπαν ἰδοὺ ἑορτὴ τῶ κυρίω ἐν συλὼ ἀφ᾿ ἡμερῶν ἐις ἡμέρας ἥ ἐστιν ἀπὸ βορρᾶ τῆς βαιθὴλ κατ᾿ ἀνατολὰς ἡλίου ἐν τῆ διόδω τῇ ἀναβαινούση ἐκ βαιθὴλ ἐις σίκιμα κὰι ἀπὸ νότου τοῦ λιβάνου τῆς λεβωνά. κὰι ἐνετείλαντο τοῖς ὑιοῖς βενιαμὶν λέγοντες, ἀπέλθατε κὰι ἐνεδρεύσατε ἐν τοῖς ἀμπελῶσι, κὰι ὄψεσθε, κὰι ἰδοὺ ὡς ἂν ἐξέλθωσιν ἁι θυγατέρες τῶν κατοικούντων συλὼ χορεύουσαι ἐν χοροῖς, κὰι ἐξελεύσεσθε ἀπὸ τῶν ἀμπελώνων κὰι ἁρπάσατε ὑμῖν ἀνὴρ γυναῖκα ἑαυτῶ ἀπὸ τῶν θυγατέρων συλὼ, κὰι ἀπελεύσεσθε ἐις τὴν γῆν βενιαμίν. κὰι ἔσται ὅταν ἔλθωσιν ὁι πατέρες ἀυτῶν ἢ ὁι ἀδελφοὶ ἀυτῶν κρίνεσθαι πρὸς ἡμᾶς, κὰι ἐροῦμεν πρὸς ἀυτούς, ἐλεήσατε ἀυτοὺς, ὅτι ὀυκ ἔλαβεν ἀνὴρ ἑαυτῶ γυναῖκα ἐν τῶ πολέμω, ὅτι ὀυχ᾿ ὑμεῖς δεδώκατε ἀυτοῖς κατὰ τὸν καιρὸν ὃν ἐπλημμελήσατε. κὰι ἐποίησαν ὅυτως ὁι ὑιοὶ βενιαμίν κὰι ἔλαβον γυναῖκας κατὰ τὸν ἀριθμὸν ἀυτῶν ἀπὸ τῶν χορευουσῶν, ὧν διήρπασαν, κὰι ἀπῆλθον, κὰι ἐπέστρεψαν ἐπὶ τὴν κληρονομίαν ἀυτῶν. κὰι ὠκοδόμησαν ἑαυτοῖς πόλεις κὰι κατώκησαν ἐν ἀυταῖς. κὰι περιεπάτησαν ἐκεῖθεν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐν τῶ καιρῶ ἐνείνω ἀνὴρ ἐις τὴν φυλὴν ἀυτοῦ κὰι ἐις τὴν συγγένειαν ἀυτοῦ, κὰι ἐξῆλθεν ἐκεῖθεν ἀνὴρ ἐις τὴν κληρονομίαν ἀυτοῦ. ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ὀυκ ἦν βασιλεὺς ἐν ἰσραήλ. ἀνὴρ τὸ ἐυθὲς ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἀυτοῦ ἐποίει.