ΚΑὶ ἠθέτησε μωὰβ ἐν ἰσραὴλ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν ἀχαάβ, κὰι ἔπεσεν ὀχοζίας διὰ τοῦ δικτυωτοῦ τοῦ ἐν τῶ ὑπερώω ἀυτοῦ τῶ ἐν σαμαρεία, κὰι ἠρρώστησε, κὰι ἀπέστειλεν ἀγγέλους. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, πορεύθητε κὰι ἐπερωτήσατε διὰ τοῦ βάαλ μυίαν θεὸν ἀκκαρῶν, ἐι ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας μου ταύτης. κὰι ἐπορεύθησαν ἐερωτῆσαι, κὰι ἄγγελος θεοῦ ἐλάλησε πρὸς ἡλίαν τὸν θεσβύτην λέγων, ἀναστὰς ἀπάντησον τοῖς ἀγγέλοις ὀχοζίου βασιλέως σαμαρείας, κὰι λάλησον πρὸς ἀυτούς, ἐι διὰ τὸ μὴ ἐῖναι θεὸν ἐν ἰσραήλ, ὑμεῖς πορεύεσθε ἐπερωτῆσαι διὰ τοῦ βάαλ μυίαν θεὸν ἀκκαρῶν; διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος, ἡ κλίνη ἐφ᾿ ἧς ἀνέβης ἐπ᾿ ἀυτῆς, ὀυ καταβήση ἀπ᾿ ἀυτῆς, ὅτι ἐν ἀυτῆ θανάτω ἀποθανῆ. κὰι ἐπορεύθη ἡ λίας, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς. κὰι ἐπεστράφησαν ὁι ἄγγελοι πρὸς ἀυτόν. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, τί ὅτι ἐπεστρέψατε; κὰι ἐῖπον πρὸς ἀυτόν, ἀνὴρ ἀνέβη ἐις συνάντησιν ἡμῶν, κὰι ἐῖπε πρὸς ἡμᾶς, δεῦτε ἀποστράφητε πρὸς τὸν βασιλέα τὸν ἀποστείλαντα ὑμᾶς, κὰι ἔιπατε ἀυτῶ, τάδε λέγει κύριος, ἐι παρὰ τὸ μὴ ἐῖναι θεὸν ἐν ἰσραήλ, πορεύη σὺ ἐκζητῆσαι ἐν τῶ βάαλ μύιαν θεὸν ἀκκαρῶν διὰ τοῦτο ἡ κλίνη ἐφ᾿ ἧς ἀνέβης ἐπ᾿ ἀυτῆς, ὀυ καταβήση ἀπ᾿ ἀυτῆς, ὅτι θατάτω ἀποθανῆ. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς ὁ βασιλεύς,τίς ἡ κρίσις τοῦ ἀνδρὸς τοῦ ἀναβάντος ἐις συνάντησιν ὑμῖν, κὰι λαλήσαντος πρὸς ὑμᾶς τοὺς λόγους τούτους; κὰι ἐῖπον, ἀνὴρ δασὺς κὰι ζώνη δερματίνη περιεζωσμένος τὴν ὀσφὺν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν, ἡλίας ὁ θεσβύτης ὁῦτος. κὰι ἀποστέλλει πρὸς ἀυτὸν πεντηκόνταρχον κὰι τοὺς πεντήκοντα ἀυτοῦ, κὰι ἐπορεύθησαν πρὸς ἀυτόν. ἀυτὸς δὲ ἐκάθητο ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους. κὰι ἐλάλησεν πρὸς ἀυτὸν ὁ πεντηκόνταρχος κὰι ἐῖπεν, ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ τάδε λέγει ὁ βασιλεύς, κατάβηθι. κὰι ἀπεκρίθη ἡλίας κὰι ἐῖπε πρὸς τὸν πεντηκόνταρχον, ἐι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐιμὶ ἐγώ, καταβήσεται πῦρ ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ κὰι καταφάγεται σὲ κὰι τοὺς πεντήκοντά σου. κὰι κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ κὰι κατέφαγεν ἀυτὸν κὰι τοὺς πεντήκοντα ἀυτοῦ. κὰι προσθεὶς ὁ βασιλεὺς ἀπέστειλε πρὸς ἀυτὸν πεντηκόνταρχον ἕτερον κὰι τοὺς πεντήκοντα ἀυτοῦ. κὰι ἀνέβη ὁ πεντηκόταρχος κὰι ἐλάλησεν πρὸς ἀυτόν, κὰι ἐῖπεν, ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ τάδε λέγει ὁ βασιλεύς, ταχέως κατάβηθι. κὰι ἀπεκρίθη ἡλίας κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, ἐι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐιμὶ ἐγώ, καταβήσεται πῦρ ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ κὰι καταφάγεται σὲ κὰι τοὺς πεντήκοντά σου. κὰι κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ κὰι κατέφαγεν ἀυτὸν κὰι τοὺς πεντήκοντα ἀυτοῦ. κὰι προσθεὶς ὁ βασιλεὺς ἔτι ἀπέστειλε πεντηκόνταρχον τρίτον κὰι τοὺς πεντήκοντα ἀυτοῦ. κὰι ἦλθεν ὁ πεντηκόνταρχος ὁ τρίτος, κὰι ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ γόνατα ἀυτοῦ ἀπέναντι τοῦ ἡλίου, κὰι ἐδεήθη ἀυτοῦ, κὰι ἐλάλησεν πρὸς ἀυτὸνλέγων, ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ ἐντιμωθήτω δὴ ἡ ψυχή μου κὰι ἁι ψυχαὶ τῶν δούλων σου τῶν πεντήκοντα ἐν ὀφθαλμοῖς σου. ἰδοὺ γὰρ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ κὰι κατέφαγε τοὺς δύο πεντηκοντάρχους τοὺς πρώτους κὰι ἑκάστου τοὺς πεντήκοντα, κὰι νῦν ἐν τιμωθήτω δὴ ἡ ψυχὴ τῶν δούλων σου ἐν ὀφθαλμοῖς σου. κὰι ἐλάλησεν ἄγγελος κυρίου πρὸς ἡλίαν λέγων, κατάβηθι μετ᾿ ἀυτοῦ μὴ φοβηθῆς ἀπὸ προσώπου ἀυτῶν. κὰι ἀναστὰς κατέβη ἡλίας, κὰι ἐπορεύθη μετ᾿ ἀυτῶν πρὸς τὸν βασιλέα. κὰι ἐλάλησε πρὸς ἀυτόν, τάδε λέγει κύριος, ἀνθ᾿ ὧν ἀπέστειλας ἀγγέλους ἐπερωτῆσαι ἐν τῶ βαὰλ μύιαν θεὸν ἀκκαρῶν ὡσεὶ μὴ ἦν θεὸς ἐν ἰσραὴλ τοῦ ἐπερωτῆσαι τὸν λόγον ἀυτοῦ, διὰ τοῦτο ἡ κλίνη ἐφ᾿ ἧς ἀνέβης ἐπ᾿ ἀυτῆς ὀυ καταβήση ἀπ᾿ ἀυτῆς, ὅτι θανάτω ἀποθανῆ. κὰι ἀπέθανεν κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἡλίας. κὰι ἐβασίλευσεν ἰωρὰμ ὁ ἀδελφὸς ὀχοζίου ἀντ᾿ ἀυτοῦ, ὅτι ὀυκ ἦν ἀυτῶ ὑιὸς ἐν τῶ ἔτει τῶ δευτέρω ἰωρὰμ ὑιοῦ ἰωσαφὰτ βασιλέως ἰούδα. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ὀχοζίου κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ;

{Α}αὶ ἐγένετο ἐν τῶ ἀναγαγεῖν κύριον τὸν ἡλίαν ἐν συσσεισμῶ ὡς ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι ἐπορέυθη ἡλίας κὰι ἐλισεαὶ ἐκ γαλγάλων. κὰι ἐῖπεν ἡλίας πρὸς ἐλισεαί, κάθου δὴ ἐνταῦθα, ὅτι κύριος ἀπέσταλκέ με ἕως βαιθήλ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ζῆ κύριος κὰι ζῆ ἡ ψυχή σου, ἐι ἐγκαταλείψω σε. κὰι ἔρχονται ἐις βαιθήλ. κὰι ἐξῆλθον ὁι ὑιὸι τῶν προφητῶν ὁι ἐν βαιθὴλ πρὸς ἐλισεαί, κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ἐι δὴ ἔγνως ὅτι σήμερον λαμβάνει κύριος τὸν κύριόν σου ἐπάνωθεν τῆς κεφαλῆς σου. κὰι ἐῖπε, καί γε ἐγὼ ἔγνων, σιωπᾶτε. κὰι ἐῖπεν ἡλίας τῶ ἐλισεαί, κάθου δὴ ἐνταῦθα, ὅτι κύριος ἀπέσταλκέ με ἐις ἱεριχώ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ζῆ κύριος κὰι ζῆ ἡ ψυχή σου, ἐι ἐγκαταλείψω σε. κὰι ἦλθον ἐις ἱεριχὼ κὰι ἤγγισαν ὁι ὑιὸι τῶν προφητῶν ὁι ἐν ἱεριχὼ πρὸς ἐλισεαί, κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ἐι δὴ ἔγνως ὅτι σήμερον λαμβάνει κύριος τὸν κύριόν σου ἐπάνω τῆς κεφαλῆς σου; κὰι ἐῖπεν, ἐγὼ ἔγνων, σιωπᾶτε.κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἡλίας, κάθου δὴ ἐνταῦθα, ὅτι κύριος ἀπέσταλκέ με ἕως τοῦ ἰορδάνου. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ζῆ κύριος κὰι ζῆ ἡ ψυχή σου, ἐι ἐγκαταλείψω σε. κὰι ἐπορέυθησαν ἀμφότεροι κὰι πεντήκοντα ἄνδρες ἀπὸ τῶν ὑιῶν τῶν προφητῶν ἦλθον, κὰι ἔστησαν ἐξεναντίας μακρόθεν. ἀμφότεροι δὲ ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ἰορδάνου. κὰι ἔλαβεν ἡλίας τὴν μηλωτὴν ἀυτοῦ κὰι ἔιλησεν ἀυτήν, κὰι ἐπάταξεν ἐν ἀυτῆ τὰ ὕδατα, κὰι διηρέθη τὸ ὕδωρ ἔνθεν κὰι ἔνθεν. κὰι διέβησαν ἀμφότεροι διὰ ξηρᾶς. κὰι ἐγένετο ὡς διῆλθεν, ἐῖπεν ἡλίας τῶ ἐλισεαί, ἄιτησαι τί ποίησω σοι πρὶν ἢ ἀναληφθῆναί με ἀπὸ σοῦ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, γενηθήτω δὴ τὸ πνεῦμα τὸ ἐπὶ σοὶ διασσῶς ἐπ᾿ ἐμέ. κὰι ἐῖπεν ἡλίας ἐσκλήρυνας τοῦ ἀιτήσασθαι, πλὴν ἐὰν ἴδης με ἀναλαμβανόμενον ἀπὸ σοῦ, ἔσται σοι ὅυτως. ἐὰν δὲ μὴ ἴδης, ὀυ μὴ γένηται. κὰι ἐγένετο ἀυτῶν πορευομένων κὰι λαλούντων, κὰι ἰδοὺ ἅρμα πυρὸς κὰι ἵπποι πυρός, κὰι διεχώρισαν ἀναμέσον ἀμφοτέρων. κὰι ἀνελήφθη ἡλίας ἐν συσσεισμῶ ἕως ἐις τὸν ὀυρανόν. κὰι ἐλισεαὶ ἑώρα κὰι ἀυτὸς ἐβόα, πάτερ πάτερ, ἅρμα ἰσραὴλ κὰι ἱππεὺς ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἐῖδε ἀυτὸν ἔτι. κὰι ἐκράτησεν ἐλισεαὶ τοῦ ἱματίου ἀυτοῦ κὰι διέρρηξεν ἀυτὸ ἐις δύο, κὰι ἔιλετο τὴν μηλωτὴν ἡλίου ὁ ἐλισεαὶ τὴν πεσοῦσαν ἐπάνωθεν ἀυτοῦ. κὰι ἐέστρεψεν ἐλισεαὶ κὰι ἔστη ἐπὶ τοῦ χείλους τοῦ ἰορδάνου, κὰι ἔλαβε τὴν μηλωτὴν ἡλίου, ἥ ἔπεσεν ἐπάνωθεν ἀυτοῦ κὰι ἐπάταξε τὰ ὕδατα κὰι ὀυ διηρέθη. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ποῦ ἐστὶν θεὸς ἡλίου ἀφώ, κὰι ἐπάταξε τὰ ὕδατα κὰι διηρέθη ἔνθα κὰι ἔνθα. κὰι ἦλθε διὰ ξηρᾶς κὰι ἐῖδον ὁι ὑιοὶ τῶν προφητῶν ὁι ἐν ἱεριχὼ ἐξεναντίας ἀναστρέφοντα ἀυτόν. κὰι ἐῖπον, ἐπαναπέπαυται τὸ πνεῦμα ἡλίου ἐπὶ ἐλισεαί. κὰι ἐπορεύθησαν ἐις συνάντησιν ἀυτῶ κὰι προσεκύνησαν ἀυτῶ ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἐῖπον πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ δή ἐισι μετὰ τῶν παίδων σου πεντήκοντα ἄνδρες ὑιοὶ δυνάμεως, πορευθέντες δὴ ζητησάτωσαν τὸν κύριόν σου, μή ποτε ἦρεν ἀυτὸν πνεῦμα κυρίου,κὰι ἔρριψεν ἀυτὸν ἐφ᾿ ἓν τῶν ὀρέων ἢ ἐπὶ ἕνα τῶν βουνῶν. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ὀυκ ἀποστελεῖτε. κὰι παρεβιάσαντο ἀυτὸν ἕως ἠσχύνετο. κὰι ἐῖπεν, ἀποστείλατε. κὰι ἀπέστειλαν πεντήκοντα ἄνδρας, κὰι ἐζήτησαν τρισὶν ἡμέραις, κὰι ὀυχ ἑῦρον. κὰι ἀνέστρεψαν πρὸς ἀυτόν. κὰι ἐλισεαὶ {ἠ} κάθητο ἐν ἱεριχώ, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ὀυκ ἐῖπον ὑμῖν μὴ πορεύεσθε; κὰι ἐῖπον ὁι ἄνδρες τῆς πόλεως πρὸς ἐλισεαί, ἰδοὺ δὴ ἡ κατοίκησις τῆς πόλεως ταύτης ἀγαθὴ καθὼς σὺ κύριε ὁρᾶς, κὰι τὰ ὕδατα ποιηρὰ, κὰι ἡ γῆ ἀτεκνουμένη. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, λάβετέ μοι ὑδρίσκην καινήν, κὰι ἐμβάλετε ἐκεῖ ἅλας. κὰι ἔλαβον ἀυτῶ, κὰι ἐξῆλθεν ἐπὶ τὴν διέξοδον τῶν ὑδάτων κὰι ἔῤῥιψεν ἐκεῖ τὸ ἅλας. κὰι ἐῖπεν, τάδε λέγει κύριος, ἴαμαι τὰ ὕδατα ταῦτα, ὀυκ ἔσται ἔτι ἐκεῖθεν ἀποθνήσκων ὀυδὲ ἀτεκνουμένη. κὰι ἰάθη τὰ ὕδατα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης κατὰ τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησεν ἐλισεαί. κὰι ἀνέβη ἐλισεαὶ ἐκεῖθεν ἐις βαιθήλ, κὰι ἀυτοῦ ἀναβαίνοντος ἐν τῆ ὁδῶ, ἐξῆλθε παιδάρια μικρὰ ἐκ τῆς πόλεως κὰι κατέπαιζον ἀυτοῦ, κὰι ἔλεγον ἀυτῶ, ἀνάβαινε φαλακρὲ ἀνάβαινε φαλακρέ. κὰι ἐξένευσεν ὀπίσω ἁυτοῦ, κὰι ἐῖδεν ἀυτά, κὰι κατηράσατο ἀυτὰ ἐν ὀνόματι κυρίου. κὰι ἐξῆλθον δύο ἄρκοι ἐκ τοῦ δρυμοῦ, κὰι ἀνέρρηξαν ἐξ ἀυτῶν τεσσαράκοντα κὰι δύο παιδάρια. κὰι διῆλθεν ἐκεῖθεν ἐις τὸ ὄρος τὸ καρμήλιον, κὰι ἐκεῖθεν ἐπέστρεψεν ἐις σαμαρείαν.

Καὶ ἰωρὰμ ὑιὸς ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν ἐν ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία ἐν ὀκτωκαιδεκάτω ἔτει ἰωσαφὰτ βασιλέως ἰούδα. κὰι ἐβασίλευσεν δώδεκα ἔτη, κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, πλὴν ὀυχ ὡς ὁ πατὴρ ἀυτοῦ κὰι ἡ μητὴρ ἀυτοῦ. κὰι μετέστησε τὰς στήλας τοῦ βαὰλ, ἃς ἐποίησεν ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, πλὴν ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ, ἐκολλήθη, κὰι ὀυκ ἀπέστη ἀπ᾿ ἀυτῶν. κὰι μεσὰ βασιλεὺς μωὰβ ἦν νωκήδ, κὰι ἦν φέρων φόρον, κὰι ἐπιστρέφων τῶ βασιλεῖ ἰσραὴλ ἑκατὸν χιλιάδας ἀρνῶν κὰι ἑκατὸν χιλιάδας κριῶν ἐπὶ πόκων. κὰι ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν ἀχαάβ, ἠθέτησεν μωὰβ ἐν βασιλεῖ ἰσραήλ. κὰι ἐξῆλθεν ἰωρὰμ ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ ἐκ σαμαρείας ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, κὰι ἐπεσκέψατο τὸν ἰσραήλ. κὰι ἐπορεύθη κὰι ἀπέστειλεν πρὸς ἰωσαφὰτ βασιλέα ἰούδα λέγων, βασιλεὺς μωὰβ ἠθέτησεν ἐν ἐμοί, ἐι πορεύση μετ᾿ ἐμοῦ ἐπὶ μωὰβ ἐις πόλεμον; κὰι ἐῖπεν, πορεύσομαι. ὅμοιός σοι, ὅμοιος ἐμοί, κὰι ὡς ὁ λαός σου ὁ λαός μου, κὰι ὡς ὁι ἵπποι σου ὁι ἵπποι μου. κὰι ἐῖπεν ποία ὁδῶ ἀναβησόμεθα; κὰι ἐῖπεν, ὁδὸν ἐρήμου ἐδώμ. κὰι ἐπορεύθη ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ κὰι ὁ βασιλεὺς ἰούδα κὰι ὁ βασιλεὺς ἐδώμ, κὰι ἐπορέυοντο κυκλοῦντες ὁδὸν ἑπτὰ ἡμερῶν, κὰι ὀυκ ἦν ὕδωρ τῆ παρεμβολῆ κὰι τοῖς κτήνεσι τοῖς ἐν τοῖς ποσὶν ἀυτῶν. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς ἰσραήλ, ὢ ὅτι κέκληκεν κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς τούτους παραδοῦναι ἀυτοὺς ἐις χεῖρα μωάβ. κὰι ἐῖπεν ἰωσαφὰτ πρὸς ἀυτόν, ἐι ἔστιν ἐνταῦθα προφήτης τοῦ κυρίου, κὰι ἐπερωτήσομεν τὸν κύριον δι᾿ ἀυτοῦ; κὰι ἀπεκρίθη ἑῖς τῶν παίδων τοῦ βασιλέως ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν, ἔστιν ἐνταῦθα ἐλισεαὶ ὑιὸς σαφάτ, ὃς ἐπέχεεν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἡλίου. κὰι ἐῖπεν ἰωσαφάτ, ἔστιν ἐν ἀυτῶ ῥῆμα κυρίου; κὰι κατέβη πρὸς ἀυτὸν βασιλεὺς ἰσραὴλ κὰι ἰωσαφὰτ βασιλεὺς ἰούδα κὰι ὁ βασιλεὺς ἐδώμ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς τὸν βασιλέα ἰσραήλ, τί ἐμοὶ κὰι σοί; δεῦρο πρὸς τοὺς προφήτας τοῦ πατρός σου κὰι πρὸς τοὺς προφήτας τῆς μητρός σου. κὰι ἐΙ̍πεν ἀυτῶ ὁ βασιλεὺς ἰσραήλ, μὴ ὅτι κέκληκε κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς τούτους τοῦ παραδοῦναι ἀυτοὺς ἐις χεῖρας μωάβ; κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ζῆ κύριος τῶν δυνάμεων ὧ παρέστην ἐνώπιον ἀυτοῦ, ὅτι ἐιμὴ πρόσωπον τοῦ ἰωσαφὰτ βασιλέως ἰούδα ἐγὼ λαμβάνω, ἐι ἐισέβλεψα πρὸς σὲ ἢ ἐῖδόν σε. κὰι νῦν λάβετέ μοι ψάλλοντα. κὰι ἐγένετο ὡς ἔψαλλεν ὁ ψάλλων, κὰι ἐγένετο ἐπ᾿ ἀυτοῦ χεὶρ κυρίου, κὰι ἐῖπεν, τάδε λέγει κύριος, ποιήσατε τὸν χειμάρρουν τοῦτον βοθύνους βοθύνους, ὅτι τάδε λέγει κύριος, ὀυκ ὄψεσθε πνεῦμα, ὄυτε μὴ ἴδετε ὑετόν. κὰι ὁ χειμάρρους ὁῦτος πλησθήσεται ὕδατος, κὰι πίεσθε ὑμεῖς κὰι ἁι παρεμβολαὶ ὑμῶν, κὰι ἁι κτήσεις ὑμῶν κὰι τὰ κτήνη ὑμῶν.κὰι κοῦφον τοῦτο ἐνώπιον κυρίου,κὰι δώσει κύριος τὴν μωὰβ ἐις χεῖρας ὑμῶν. κὰι πατάξετε πᾶσαν πόλιν ὀχυρὰν κὰι πᾶσαν πόλιν ἐκλεκτήν, κὰι πᾶν ξύλον ἀγαθὸν καταβαλεῖτε, κὰι πάσας πηγὰς ὕδατος ἐμφράξετε, κὰι πᾶσαν μερίδα ἀγαθὴν ἀχρειώσετε ἐν λίθοις. κὰι ἐγένετο ἐν τῆ πρωΐα ἀναβαινούσης τῆς θυσίας, κὰι ἰδοὺ ὕδατα ἤρχετο ἐξ ὁδοῦ ἐδώμ, κὰι ἐπλήσθη ἡ γῆ τῶν ὑδάτων. κὰι πᾶσα μωὰβ ἤκουσεν ὅτι ἀνέβησαν ὁι βασιλεῖς πολεμῆσαι ἀυτούς, κὰι ἐβόησαν ἐκ παντὸς περιζωννυμένου παραζώνην κὰι ἐπάνω, κὰι ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ὁρίου, κὰι ὄρθρισαν το πρωῒ, κὰι ὁ ἥλιος ἀνέτειλεν ἐπὶ τὰ ὕδατα. κὰι ἐῖδε μωὰβ τὰ ὕδατα ἐξεναντίας πυρρὰ ὡσεὶ ἇιμα. κὰι ἐῖπεν ἇιμα τοῦτο ῥομφαίας. ἐμαχέσαντο ὁι βασιλεῖς, κὰι ἐπάταξεν ἕκαστος τὸν πλησίον ἀυτοῦ, κὰι νῦν ἐπὶ τὰ σκύλα μωάβ. κὰι παραγίνονται ἐις τὴν παρεμβοὴν ἰσραήλ. κὰι ἀνίσταται ἰσραὴλ κὰι τύπτει τὸν μωάβ. κὰι ἔφυγε μωὰβ ἐκ προσώπου ἀυτῶν κὰι ἐισῆλθον ἐισπορευόμενοι κὰι τύπτοντες τὸν μωάβ, κὰι τὰς πόλεις καθεῖλον, κὰι πᾶσαν μερίδα ἀγαθήν, ἔρριψεν ἀνὴρ τὸν λίθον ἀυτοῦ κὰι ἐνέπλησεν ἀυτήν, κὰι πᾶσαν πηγὴν ὕδατος ἐνέφραξαν, κὰι πᾶν ξύλον ἀγαθὸν κατέβαλον, ἕως τοῦ καταλιπεῖν λίθον ἐν τοίχω τεκτονικῆς. κὰι περιεκύκλωσαν ὁι σφενδονῖται, κὰι ἐπάταξαν ἀυτήν. κὰι ἐῖδεν ὁ βασιλεὺς μωὰβ ὅτι κεκραταίωται ὑπὲρ ἀυτὸν ὁ πόλεμος, κὰι ἔλαβε μεθ᾿ ἑαυτοῦ ἑπτακοσίους ἄνδρας σπωμένους ῥομφαίαν, διακόψαι πρὸς βασιλέα ἐδώμ, κὰι ὀυκ ἠδυνήθησαν. κὰι ἔλαβεν τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ τὸν πρωτότοκον ὃν ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἀνήνεγκεν ἀυτὸν ὁλοκαύτωσιν ἐπὶ τὸ τεῖσχος, κὰι ἐγένετο μετάμελος μέγας ἐν ἰσραήλ. κὰι ἀπῆραν ἀπ᾿ ἀυτοῦ κὰι ἀπέστρεψαν ἐις τὴν γῆν ἀυτῶν.

Καὶ γυνὴ μία ἀπὸ τῶν ὑιῶν τῶν προφητῶν ἐβόα πρὸς ἐλισεαὶ λέγουσα, ὁ δοῦλός σου ὁ ἀνήρ μου τέθνηκεν, κὰι σὺ ὀῖδας, ὅτι ὁ δοῦλός σου ἦν φοβούμενος τὸν κύριον. κὰι ὁ δανιστὴς ἦλθε λαβεῖν τοὺς δύο ὑιούς μου ἐις δούλους ἑαυτῶ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῇ ἐλισεαί, τί ποιήσω σοι; ἀπάγγειλόν μοι, τί σοι ἔστιν ἐν τῶ ὄικω σου; ἡ δὲ ἐῖπεν, ὀυκ ἔστι τῆ δούλη σου ὀυθέν, ἀλλ᾿ ἢ ἀγγεῖον ἐλαίου ἐν τῶ ὄικω ὧ ἀλείψομαι. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτήν, δεῦρο ἄιτησαι σεαυτῆ ἀγγεῖα ἔξωθεν παρὰ πάντων τῶν γειτόνων σου σκέυη κενά, κὰι μὴ ὀλιγώσης, κὰι ἐισελέυση κὰι ἀποκλείσεις τὴν θύραν ἐπὶ σεαυτὴν κὰι ἐπὶ τὰ τέκνα σου, κὰι ἐκχέης ἐις τὰ ἀγγεῖα ταῦτα, κὰι τὸ πληρωθὲν ἀρεῖς. κὰι ἀπῆλθεν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἡ γυνὴ κὰι ἐποίησεν ὅυτως. κὰι ἀπέκλεισε τὴν θύραν ἐφ᾿ ἑαυτὴν κὰι ἐπὶ τὰ τέκνα ἀυτῆς, κὰι ἀυτοὶ προσῆγον ἀυτῆ, κὰι ἀυτὴ ἐνέχεεν τὸ ἔλαιον. κὰι ἐγένετο ὡς ἐπληρώθη πάντα τὰ ἀγγεῖα, κὰι ἐῖπε πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἀυτῆς, ἐγγίσατέ μοι σκεῦος, κὰι ἐῖπον ἀυτῆ ὀυκ ἔστιν ἔτι ἀγγεῖον,κὰι ἔστη τὸ ἔλαιον. κὰι παραγίνεται,κὰι παραγγέλλει τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ. ὁ δὲ ἐῖπεν ἀυτῇ, πορεύου κὰι ἀπόδου τὸ ἔλαιον,κὰι ἀπότισον τὸ δάνειον, κὰι σὺ κὰι ὁι ὑιόι σου ζήσεσθε ἐν τῶ καταλοίπω. κὰι ἐγένετο ἡμέρα, κὰι διῆλθεν ἐλισεαὶ ἐις σωνάμ, κὰι ἐκεῖ γυνὴ μεγάλη, κὰι ἐκράτησεν ἀυτὸν φαγεῖν ἄρτον. κὰι ἐγένετο ἀφ᾿ ἱκανοῦ τοῦ ἐισπορέυσθαι ἀυτόν, ἐξέκλινεν ἀυτὸν φαγεῖν ἄρτον. κὰι ἐῖπεν ἡ γυνὴ πρὸς τὸν ἄνδρα ἀυτῆς, ἰδοὺ δὴ ὀῖδα ὅτι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ὁῦτος ἅγιος διαπορέυεται ἐφ᾿ ἡμᾶς διαπαντὸς, ποιήσωμεν δὴ ἀυτῶ ὑπερῶον μικρόν, κὰι θῶμεν ἀυτῶ ἐκεῖ κλίνην κὰι τράπεζαν κὰι δίφρον κὰι λυχνίαν, κὰι ἔσται ἐν τῶ ἀυτὸν ἔρχεσθαι πρὸς ἡμᾶς κὰι ἐκκλινεῖ ἐκεῖ. κὰι ἐγένετο ἡμέρα, κὰι ἔρχεται ἐλισεαὶ ἐκεῖ, κὰι ἐξέκλινεν ἐις τὸ ὑπερῶον, κὰι ἐκοιμήθη ἐκεῖ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς γιεζί τὸ παιδάριον ἀυτοῦ,κάλεσον τὴν σωναμίτην ταύτην. κὰι ἐκάλεσεν ἀυτήν,κὰι ἔστη ἐνώπιον ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν τῶ παιδαρίω, ἐιπὲ πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ ἐξέταξας ἡμῖν πᾶσαν τὴν ἔκταξιν ταύτην, τί ποιήσομέν σοι; ἐι ἔστι σοι λόγος λαλῆσαι πρὸς τὸν βασιλέα ἢ πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς δυνάμεως; ἡ δὲ ἐῖπεν, ἐν μέσω τοῦ λαοῦ μου ἐγὼ κατοικῶ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς γιεζί, τί δεῖ ποιῆσαι ἀυτῇ; κὰι ἐῖπε γιεζί, κὰι μάλα ὀυκ ἔστιν ἀυτῆ ὑιός, κὰι ὁ ἀνὴρ ἀυτῇς πρεσβύτης. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, κάλεσον ἀυτήν. κὰι ἐκάλεσεν ἀυτήν, κὰι ἐλθοῦσα ἔστη παρὰ τὴν θύραν. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς ἀυτήν, ἐις τὸν καιρὸν τοῦτον, ὡς ἡ ὥρα ἅυτη, ζῶσα σὺ περιειληφῦια ὑιόν. ἡ δὲ ἐῖπε, μὴ κύριε ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ, μή διαψέυση τὴν δούλην σου. κὰι συνέλαβεν ἡ γυνὴ κὰι ἔτεκεν ὑιὸν ἐις τὸνκαιρὸν τοῦτον ὡς ἡ ὥρα ζῶσα, ὡς ἐλάλησε πρὸς ἀυτὴν ἐλισεαί. κὰι ἠδρύνθη τὸ παιδάριον, κὰι ἐγένετο ἡμέρα θερισμοῦ,κὰι ἐξῆλθε τὸ παιδάριον πρὸς τὸν πατέρα ἀυτοῦ πρὸς τοὺς θερίζοντας. κὰι ἐῖπε πρὸς τὸν πατέρα ἀυτοῦ, τὴν κεφαλὴν μου τὴν κεφαλήν μου. κὰι ἐῖπεν τῶ παιδαρίω, ἄγαγε ἀυτὸν πρὸς τὴν μητέρα ἀυτοῦ. κὰι ἦρεν ἀυτὸν κὰι ἐισήνεγκεν ἀυτὸν πρὸς τὴν μητέρα ἀυτοῦ, κὰι ἐκάθισεν ἀυτὸν ἡ μήτηρ ἀυτοῦ ἐπὶ τὰ γόνατα ἀυτῆς ἕως τοῦ μεσημβρινοῦ, κὰι ἀπέθανεν. κὰι ἀνήνεγκεν ἀυτὸν κὰι ἐκόιμισεν ἀυτὸν ἐπὶ τὴν κλίνην τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ. κὰι ἀπέκλεισε τὴν θύραν ἐπ᾿ ἀυτὴν κὰι ἐξῆλθεν, κὰι ἐκάλεσεν τὸν ἄνδρα ἀυτῆς, κὰι ἐῖπεν, ἀπόστειλον δή μοι ἓν τῶν παιδαρίων, κὰι μίαν τῶν ὄνων, κὰι δραμοῦμαι ἕως τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, κὰι ἐπιστρέψω.κὰι ἐῖπεν, τί ὅτι σὺ σήμερον πορέυη πρὸς ἀυτόν, κὰι ὀυ νουμηνία κὰι ὀυ σάββατον; ἡ δὲ ἐῖπεν, ἐιρήνη. κὰι ἐπέσαξε τὴν ὄνον κὰι ἐῖπε τῶ παιδαρίω ἀυτῆς, ἄγε κὰι πορέυου κὰι μὴ ἐπίσχης μοι τοῦ ἐπιβῆναί με ἕως τοῦ ἐιπεῖν σοι. κὰι πορέυση κὰι ἐλέυση πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ ἐις τὸ ὄρος τὸ καρμήλιον. κὰι ἐξῆλθε κὰι ἐπορέυθη ἕως τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ ἐις τὸ ὄρος. κὰι ἐ῾γένετο ὡς ἐῖδεν ἀυτὴν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐξεναντίας, κὰι ἐῖπεν γιεζὶ τῶ παιδαρίω ἀυτοῦ, ἰδοὺ ἡ σουναμίτις ἐκείνη, νῦν δράμε ἐις συνάντησιν ἀυτῆς,κὰι ἐρεῖς ἀυτῆ, ἐιρήνη σοί; ἐιρήνη τῶ ἀνδρί σου; ἐιρήνη τῶ παιδαρίω σου; κὰι ἔδραμεν ἐις ἀπάντησιν ἀυτῆς, κὰι ἐῖπεν ἐιρήνη σοί; ἐιρήνη τῶ ἀνδρί σου; ἐιρήνη τῶ παιδαρίω σου; ἡ δὲ ἐῖπεν, ἐιρήνη. κὰι κατέυθυνε πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ ἐις τὸ ὄρος. κὰι ἐκράτησε τῶν ποδῶν ἀυτοῦ. κὰι προσῆλθε γιεζὶ ἀπώσασθαι ἀυτὴν, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτὸν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ἄφες ἀυτήν, ὅτι κατώδυνος ἡ ψυχὴ ἀυτῆς, κὰι κύριος ἀπέκρυψεν ἀπ᾿ ἐμοῦ κὰι ὀυκ ἀνήγγειλέ μοι. κὰι ἐῖπεν ἡ γυνή, μὴ ἠτησάμην ὑιὸν παρὰ τοῦ κυρίου μου; ὀυκ ἐῖπον ὀυ πλανήσεις μετ᾿ ἐμοῦ; κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ τῶ γιεζί, ζῶσαι τὴν ὀσφύν σου, κὰι λάβε τὴν βακτηρίαν μου ἐν τῆ χειρί σου κὰι πορέυου, κὰι ἐὰν ἕυρης τινά, μὴ ἐυλογήσης ἀυτόν, κὰι ἐὰν ἐυλογήση σε τίς, μὴ ἀποκριθῆς ἀυτῶ, κὰι ἐπιθήσεις τὴν βακτηρίαν μου ἐπὶ τὸ πρόσωπον τοῦ παιδαρίου. κὰι ἐῖπεν ἡ μήτηρ τοῦ παιδαρίου, ζῆ κύριος κὰι ζῆ ἡ ψυχή σου, ἐι ἐγκαταλείψω σε. κὰι ἀνέστη ἐλισεαί, κὰι ἐπορέυθη ὀπίσω ἀυτῆς, κὰι γιεζὶ διῆλθεν ἔμπροσθεν ἀυτῶν, κὰι ἐπέθηκε τὴν βακτηρίαν ἐπὶ πρόσωπον τοῦ παιδαρίου, κὰι ὀυκ ἦν φωνὴ κὰι ὀυκ ἦν ἀκρόασις. κὰι ὑπέστρεψεν ὁ γιεζὶ ἐις ἀπάντησιν τῶ ἐλισεαί, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῶ λέγων, ὅτι ὀυκ ἐξεγήγερται τὸ παιδάριον. κὰι ἐισῆλθεν ἐλισεαὶ ἐις τὸν ὀῖκον, κὰι ἰδοὺ τὸ παιδάριον τεθνηκὸς κεκοιμισμένον ἐπὶ τὴν κλίνην ἀυτοῦ, κὰι ἐισῆλθεν ἐλισεαὶ κὰι ἀπέκλεισε τὴν θύραν κατὰ τῶν δύο ἀυτῶν. κὰι προσηύξατο πρὸς κύριον, κὰι ἀνέβη κὰι ἐκοιμήθη ἐπὶ τὸ παιδάριον, κὰι ἐπέθηκε τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ κὰι τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ, κὰι τὸ στόμα ἀυτοῦ ἐπὶ τοῦ στόματος ἀυτοῦ, κὰι τὰς χεῖρας ἀυτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας ἀυτοῦ,κὰι συνέκαμψεν ἐπ᾿ ἀυτὸν, κὰι ἐνεφύσησεν ἐπ᾿ ἀυτόν, κὰι διεθερμάνθησαν ἁι σάρκες τοῦ παιδαρίου. κὰι ἐπέστρεψεν ἐλισεαί, κὰι διῆλθεν ἐν τῆ ὀικία ἔνθεν κὰι ἔνθεν, κὰι ἀνέβη κὰι συνεκάλυψεν ἐπὶ τὸ παιδάριον κὰι ἐνέπνευσεν ἐπ᾿ ἀυ{ν}τό,κὰι ἠνδρίσατο τὸ παιδάριον ἑπτάκις, κὰι διεκινήθη τὸ παιδάριον κὰι διήνοιξε τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ. κὰι ἐκάλεσεν ἐλισεαί τὸν γιεζί, κὰι ἐῖπεν,κάλεσόν μοι τὴν σουναμίτιν τάυτην. κὰι ἐκάλεσεν ἀυτήν, κὰι ἐισῆλθε πρὸς ἀυτόν. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ ἀυτῆ, λάβε τὸν ὑιόν σου. κὰι ἐισελθοῦσα ἡ γυνὴ ἔπεσε πρὸς τοὺς πόδας ἀυτοῦ ἐπὶ τὰ γόνατα ἀυτῆς, κὰι προσεκύνησεν ἀυτῶ ἐπὶ τὴν γῆν κὰι ἦρε τὸν ὑιὸν ἀυτῆς κὰι ἐξῆλθεν. κὰι ἐλισεαὶ ἐπέστρεψεν ἐις γάλγαλα.κὰι ἦν λιμὸς ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι ὁι ὑιὸι τῶν προφητῶν ἐκόθηντο ἐνώπιον ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ τῶ παιδαρίω ἀυτοῦ, ἐπίστησον τὸν λέβητα τὸν μέγαν, κὰι ἔψει ἔψημα τοῖς ὑιοῖς τῶν προφητῶν, κὰι ἐξῆλθεν ἐις τὸν ἀγρὸν συλλέξαι ἀριώθ. κὰι ἑῦρεν ἄμπελον ἀγρίαν, κὰι συνέλεξεν ἀπ᾿ ἀυτῆς τολύπην ἀγρίαν πλῆρες τὸ ἱμάτιον ἀυτοῦ, κὰι ἐισῆλθεν κὰι ἐνέβαλεν ἐις τὸν λέβητα τοῦ ἐψήματος, ὅτι ὄυκ ἤδει. κὰι ἐνέχεεν τοῖς ἀνδράσιν φαγεῖν, κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐσθίειν ἀυτοὺς ἐκ τοῦ ἐψήματος, κὰι ἀυτοὶ ἀνεβόησαν κὰι ἐῖπον, θάνατος ἐν τῶ λέβητι ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ. κὰι ὀυκ ἠδύναντο φαγεῖν. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, λάβετε ἄλευρον κὰι ἐμβάλετε ἐις τὸν λέβητα. κὰι ἐνέβαλον. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς γιεζί, ἔγχει τῶ λαῶ κὰι ἐσθιέτωσαν. κὰι ὀυκ ἐγένετο {ρ}ῆμα πονηρὸν ἔτι ἐν τῶ λέβητι. κὰι ἦλθεν ἀνὴρ ἐκ βαὰλ σαλισά, κὰι ἤνεγκεν τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ ἄρτους πρωτογεννημάτων ἔικοσι κριθίνους, κὰι παλάθας ἐν τῆ πήρα ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, δότε τῶ λαῶ κὰι ἐσθιέτωσαν. κὰι ἐῖπεν ὁ λειτουργὸς ἀυτοῦ, τί δῶ ἐνώπιον ἑκατὸν ἀνδρῶν τοῦτο; κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, δός τῶ λαῶ κὰι ἐσθιέτωσαν, ὅτι τάδε λέγει κύριος, φάγονται κὰι καταλείψουσιν. κὰι ἔφαγον κὰι κατέλιπον κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου.

Καὶ νεεμὰν ὁ ἀρχιστράτηγος βασιλέως συρίας ἦν ἄνθρωπος μέγας ἐνώπιον τοῦ κυρίου ἀυτοῦ κὰι τεθαυμασμένος προσώπω, ὅτι δι᾿ ἀυτοῦ ἔδωκε κύριος σωτηρίαν τῆ συρία. κὰι ὁ ἀνὴρ ἦν δυνατὸς ἰσχύϊ λεπρός. κὰι ἐξῆλθον ἐκ συρίας μονόζωνοι, κὰι ἠχμαλώτευσαν ἐκ γῆς ἰσραὴλ νεανίδα μικράν,κὰι ἦν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς νεεμάν. κὰι ἐῖπε τῆ κυρία ἀυτῆς, ὄφελον ὀφθείη ὁ κύριός μου ἐνώπιον τοῦ προφήτου ἐν σαμαρεία, κὰι δεηθείη του προσώπου ἀυτοῦ, κὰι ἀποσυνάξει ἀπ᾿ ἀυτοῦ τὴν λέπραν ἀυτοῦ. κὰι ἐισῆλθε κὰι ἀνήγγειλε τῶ κυρίω ἀυτῆς, κὰι ἐῖπεν, ὅυτω κὰι ὅυτως ἐλάλησεν ἡ νεανὶς ἡ ἐκ γῆς ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς συρίας, δεῦρο ἄπελθε κὰι ἀποστελῶ βιβλίον πρὸς τὸν βασιλέα ἰσραὴλ. κὰι ἐπορέυθη κὰι ἔλαβεν ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ δέκα τάλαντα ἀργυρίου κὰι ἑξακισχιλΐους χρυσοῦς κὰι δέκα ἀλλασσομένας στολάς,κὰι ἤνεγκεν τὸ βιβλίον τῶ βασιλεῖ ἰσραὴλ λέγων, κὰι νῦν ὡς ἂν κομισθῆ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς σέ, ἰδοὺ ἀπέσταλκά σοι τὸν δοῦλόν μου τὸν νεεμὰν κὰι ἀποσυνάξεις ἀυτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ὡς ἀνέγνω ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ τὸ βιβλίον, διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν,μὴ θεὸς ἐγὼ θανατῶσαι κὰι ζωογονῆσαι, ὅτι ὁῦτος ἀποστέλλει πρός με ἀποσυνάξαι ἄνδρα ἀπὸ τῆς λέπρας ἀυτοῦ; πλὴν γνῶτε κὰι ἴδετε, ὅτι προφασίζεται ὁῦτος πρός με.κὰι ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἐλισεαὶ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ὅτι διέρρηξεν ὁ βασιλεὺς τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ, κὰι ἀπέστειλε πρὸς τὸν βασιλέα ἰσραὴλ λέγων, ἱνατί διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου; παραγενέσθω δὴ πρός με νεεμὰνκὰι γνώσεται, ὅτι ἐστὶ προφήτης ἐν ἰσραήλ. κὰι παρεγένετο νεεμὰν σὺν τοῖς ἅρμασιν ἀυτοῦ κὰι ἵπποις ἀυτοῦ, κὰι ἔστη ἐπὶ τῆς θύρας τοῦ ὄικου ἐλισεαί, κὰι ἀπέστειλεν ἐλισεαὶ πρὸς ἀυτὸν ἄγγελον λέγων, πορευθεὶς λοῦσαι ἐν τῶ ἰορδάνη ἕβδομον. κὰι ἐπιστρέψει ἡ σάρξ σου ἐπὶ σοὶ κὰι καθαρισθήση. κὰι ἐθυμώθη νεεμὰν κὰι ἀπῆλθεν κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἔλεγον, ἐξελέυσεται πρός με κὰι στήσεται κὰι ἐπικαλέσεται ἐν ὀνόματι κυρίου θεοῦ ἀυτοῦ, κὰι ἐπιθήσει τὴν χεῖρα ἀυτοῦ ἐπὶ τὸ λεπρὸν κὰι ἀποσυνάξει ἀυτό. ὀυκ ἀγαθὸς ἀμανὰ κὰι φαρφὰρ ποταμοὶ δαμασκοῦ ὑπὲρ τὸν ἰορδάνην κὰι ὑπὲρ πάντα τὰ ὑδατα ἰσραήλ; ὀυχί πορευθεὶς λούσομαι ἐν ἀυτοῖς κὰι καθαρισθήσομαι; κὰι ἐπέστρεψε κὰι ἀπῆλθεν ἐν θυμῶ. κὰι προσῆλθον ὁι παῖδες ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπον πρὸς ἀυτόν, πατέρ ἐι μέγαν λελάληκε λόγον πρὸς σέ ὁ προφήτης, ὀυκ ἂν ἐπόιησας καθότι ἐῖπε πρὸς σέ; λοῦσαι κὰι καθαρίσθητι. κὰι κατέβη νεεμάν, κὰι ἐβαπτίσατο ἐν τῶ ἰορδάνη ἑπτάκις κατὰ τὸ ρῆμα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, κὰι ἐπέστρεψεν ἡ σὰρξ ἀυτοῦ ὡς σὰρξ παιδαρίου μικροῦ, κὰι ἐκαθαρίσθη.κὰι ἐπέστρεψε νεεμὰν πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ ἀυτὸς κὰι ἡ παρεμβολὴ ἀυτοῦ, κὰι ἦλθε κὰι ἔστη ἐνώπιον ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ δὴ ἔγνωκα, ὅτι ὀυκ ἔστι θεὸς ἐν πάση τῆ γῆ, ὅτι ἀλλ᾿ ἢ ἐν τῶ ἰσραήλ. κὰι νῦν λάβε ἐυλογίαν ἐκ χειρὸς τοῦ δούλου σου. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ζῆ κύριος ὧ παρέστην ἐνώπιον ἀτοῦ, ἐι λήψομαι. κὰι παρεβιάσατο ἀυτὸν λαβεῖν,κὰι ὀυκ ἠθέλησε. κὰι ἐῖπε νεεμάν, κὰι ἐιμὴ δοθήτω τῶ δούλω σου γόμος ζέυγους ἡμιόνων γῆς, ὅτι ὀυ ποιήσει ἔτι ὁ δοῦλός σου ὁλοκάυτωμα ἢ θυσίαν θεοῖς ἑτέροις, ἀλλ᾿ ἢ τῶ κυρίω μόνω, κὰι περὶ τοῦ λόγου τούτου ἰλάσεταί μοι κύριος τῶ δούλω σου ἐν τῶ ἐισπορέυεσθαι τὸν κύριόν μου ἐις ὀῖκον ῥεμὰν προσκυνῆσαι ἐκεῖ, ὅτι ἀυτὸς ἐπαναπόυσεται ἐπὶ τῆς χειρός μου. κὰι προσκυνήσω ἐν ὄικω ρεμὰν ἐν τῶ προσκυνεῖν ἀυτὸν ἐις ὀῖκον ῥεμάν, κὰι ἰλασεταί μοι κύριος τῶ δούλω σου ὑπὲρ τοῦ λόγου τούτου. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς νεεμάν, πορέυου ἐν ἐιρήνη, κὰι ἀπῆλθεν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐν χαβραθὰ τῆς γῆς. κὰι ἐῖπε γιεζὶ τὸ παιδάριον ἐλισεαὶ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, ἐδοὺ ἐφείσατο ὁ κύριός μου τοῦ νεεμὰν τοῦ σύρου τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸς ἀυτοῦ ἃ ἐνηνόχει. ζῆ κύριος ὅτι ἐιμὴ δραμοῦμαι ὀπίσω ἀυτοῦ κὰι λήψομαί τι παρ᾿ ἀυτοῦ.κὰι κατεδίωξε γιεζὶ ὀπίσω νεεμὰν.κὰι ἐῖδεν ἀυτὸν νεεμὰν τρέχοντα ὀπίσω ἀυτοῦ, κὰι κατεπήδησεν ἀπὸ τοῦ ἅρματος ἀυτοῦ ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, ἐιρήνη. κὰι ἐῖπε γιεζὶ, ἐιρήνη. ὁ κύριός μου ἀπέσταλκέ με λέγων, ἰδοὺ νῦν παραγεγόνασι πρός με δύο παιδάρια ἐξ ὄρους ἐφραῒμ ἀπὸ τῶν ὑιῶν τῶν προφητῶν, δός δὴ ἀυτοῖς τάλαντον ἀργυρίου κὰι δύο ἀλλασσομένας στολάς. κὰι ἐῖπε νεεμάν, ἐπιεικαίως λάβε δύο τάλαντα ἀργυρίου. κὰι ἐβιάσατο ἀυτὸν κὰι ἔδωκεν ἀυτῶ δύο τάλαντα ἀργυρίου ἐν δυσὶ θυλακίοις κὰι δύο ἀλλασσομένας στολάς, κὰι ἐπέθηκεν ἐπὶ δύο παιδάρια ἀυτοῦ, κὰι ἦραν ἔμπροσθεν ἀυτοῦ κὰι ἔρχονται ἐις τὸ σκοτεινόν, κὰι ἔλαβεν ἐκ χειρὸς τῶν παιδαρίων κὰι παρέθετο ἐν ὄικω, κὰι ἐξαπέστειλε τὰ παιδάρια κὰι ἀπῆλθον. κὰι ἀυτὸς ἐισῆλθε κὰι παρέστη τῶ κυρίω ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτὸνἐλισεαί, πόθεν γιεζί; κὰι ἐῖπεν γιεζὶ, ὀυ πεπόρευται ὁ δοῦλός σου ἔνθα κὰι ἔνθα. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἐλισεαί, ὀυχὶ ἡ καρδία μου ἐπορέυθη μετὰ σοῦ ὅτε κατεπήδησεν νεεμὰν ἀπὸ τοῦ ἅρματος ἀυτοῦ ἐις συνάντησίν σοι. κὰι νῦν ἕλαβες τὸ ἀργύριον κὰι τὰ ἱμάτια, κὰι λήψη ἐν ἀυτῶ κύπους κὰι ἐλαιῶνας κὰι ἀμπελῶνας κὰι ποίμνια κὰι βουκόλια κὰι δούλους κὰι δούλας. κὰι ἡ λέπρα νεεμὰν κολληθήσεται ἐν σοὶ κὰι ἐντῶ σπέρματί σου ἕως ἀιῶνος, κὰι ἐξῆλθε γιεζὶ ἐκ προσώπου ἀυτοῦ λεπρὸς ὡσεὶ χιὼν.

Καὶ ἐῖπον ὁι ὑιοὶ τῶν προφητῶν πρὸς ἐλισεαί, ἰδοὺ δὴ ὁ τόπος ἐν ὧ ἡμεῖς ὀικοῦμεν ἐνώπιόν σου στενὸς ἀφ᾿ ἡμῶν. πορευθῶμεν δὴ ἕως τοῦ ἰορδάνου κὰι λάβωμεν ἐκεῖθεν ἀνὴρ δοκὸν μίαν κὰι ποιήσωμεν ἑαυτοῖς σκέπην τοῦ ὀικεῖν ἐκεῖ. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, πορέυεσθε. κὰι ἐῖπεν ὁ ἑῖς ἐπιεικαίως, δεῦρο μετὰ τῶν δούλων σου. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, ἐγὼ πορέυσομαι μεθ᾿ ὑμῶν, κὰι ἐπορέυθη μετ᾿ ἀυτῶν, κὰι ἔρχονται ἐπὶ τὸν ἰορδάνην, κὰι τέμνουσι ξύλα. κὰι ἐγένετο τοῦ ἑνὸς καταβάλλοντος τὸν δοκὸν κὰι ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ στελέχους τὸ σίδηρον ἐις τὸ ὕδωρ, κὰι ἐβόησεν ὁ ἀνὴρ κὰι ἐῖπεν, ὢδὴ κύριε, κὰι ἀυτὸ κεχρησμένον. κὰι ἐῖπεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ποῦ ἔπεσεν; κὰι ἔδειξεν ἀυτῶ τὸν τόπον. κὰι ἀπέκλασεν ἐλισεαὶ ξύλον κὰι ἔρριψεν ἐκεῖ,κὰι ἐπεπόλασε τὸ σίδηρον. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ, μετεώρισον κὰι λάβε σεαυτῶ. κὰι ἐξέτεινεν τὴν χεῖρα ἀυτοῦ κὰι ἔλαβεν ἀυτό. κὰι βασιλὲυς συρίας ἦν πολεμῶν τὸν ἰσραήλ, κὰι συνεβουλέυσατο τοῖς παισὶν ἀυτοῦ λέγων, ἐις τὸν τόπον φελωνὶ ἐλμωνὶ ποιήσομεν ἔνεδρον. κὰι ἐπέστειλεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ πρὸς τὸν βασιλέα ἰσραὴλ λέγων, πρόσεχε τοῦ μὴ διελθεῖν τὸν τόπον τοῦτον, ὅτι ἐκεῖ σύροι ἐνεδρέυουσιν. κὰι ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ ἐις τὸν τόπον ὃν ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, κὰι ἰφυλάξατο ἐκεῖθεν ὀυχ ἅπαξ ὀυδὲ δὶς, κὰι ἐξέστη ἡ καρδία τοῦ βασιλέως συρίας περὶ τοῦ λόγου τούτου. κὰι ἐκάλεσε τοὺς παῖδας ἀυτοῦ κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτοὺς, ὀυκ ἀπαγγέλλετέ μοι, τίς προδίδωσί με τῶ βασιλεῖ ἱσραήλ; κὰι ἐῖπεν ἑῖς ἐκ τῶν παίδων ἀυτοῦ, ὀυχί κύριέ μου βασιλεῦ, ἀλλ᾿ ἢ ἐλισεαὶ ὁ προφήτης ὁ ἐν ἰσραήλ, ἀπαγγέλλει τῶ βασιλεῖ ἰσραὴλ πάντα ὅσα ἂν λαλήσης ἐν τῶ ταμιείω τοῦ κοιτῶνός σου. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεύς, πορέυθητε κὰι ἴδετε ποῦ ἐστιν ὁῦτος, κὰι ἀποστείλας λήψομαι ἀυτόν. κὰι ἀπήγγειλαν ἀυτῶ λέγοντες, ἰδοὺ ἐν δωθαείμ. κὰι ἀπέστειλεν ἵππους κὰι ἅρματα κὰι δύναμιν βαρείαν, κὰι ἦλθον νυκτὸς κὰι περιεκύκλωσαν τὴν πόλιν. κὰι ὤρθρισεν ὁ λειτουργὸς τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ ἀναστῆναι το πρωὶ κὰι ἐξῆλθεν. κὰι ἰδοὺ δύναμις κυκλοῦσα τὴν πόλιν κὰι ἵπποι κὰι ἅρματα. κὰι ἐῖπεν τὸ παιδάριον ἀυτοῦ πρὸς ἀυτόν, ὦ κύριε τί ποιήσομεν. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, μὴ φοβοῦ, ὅτι πλείους ὁι μεθ᾿ ἡμῶν ὑπὲρ τοὺς μετ᾿ ἀυτῶν. κὰι προσήυξατο ἐλισεαὶ κὰι ἐῖπεν, κύριε ἄνοιξον τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ κὰι ἰδέτω. κὰι διήνοιξε κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ παιδαρίου κὰι ἐῖδεν. κὰι ἰδοὺ τὸ ὄρος ὅλον πλῆρες ἵππων, κὰι ἅρμα πυρὸς περικύκλω ἐλισεαί, κὰι κατέβησαν πρὸς ἀυτόν.κὰι προσήυξατο ἐλισεαὶ πρὸς κύριον κὰι ἐῖπεν, πάταξον δὴ τὸ ἔθνος τοῦτο ἀορασία. κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς κύριος ἀορασία κατὰ τὸ ῥῆμα ἐλισεαί. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ πρὸς ἀυτούς, ὀυχὶ ἅυτη ἡ ὁδὸς κὰι ὀυχ ἅυτη ἡ πόλις, δεῦτε ὀπίσω μου, κὰι ἐπάξω ὑμᾶς πρὸς τὸν ἄνδρα ὃν ζητεῖτε, κὰι ἀπήγαγεν ἀυτοὺς ἐις σαμάρειαν. κὰι ἐγένετο ὡς ἐισῆλθον ἐις σαμάρειαν, κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, κύριε διάνοιξον τοὺς ὀφθαλμοὺς τούτων, κὰι ἰδέτωσαν. κὰι διήνοιξε κύριος τοὺς ὀφαλμοὺς ἀυτῶν κὰι ἐῖδον. κὰι ἰδοὺ ἀυτοὶ ἐν μέσω σαμαρείας. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ πρὸς ἐλισεαὶ ὡς ἐῖδεν ἀυτούς, ἐιπατάξας πατάξω πάτερ; κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ, ὀυ πατάξεις, ὃυς ἠχμαλώτευσας ἐν ρομφαία σου κὰι τόξω σου, σὺ πατάξεις. παράθες ἀυτοῖς ἄρτοῦς κὰι ὕδωρ κὰι φαγέτωσαν κὰι πιέτωσαν κὰι ἀπελθέτωσαν πρὸς τὸν κύριον ἀυτῶν. κὰι παρέθηκεν ἀυτοῖς παράθεσιν μεγάλην, κὰι ἔφαγον κὰι ἔπιον κὰι ἀπέστειλεν ἀυτούς, κὰι ἀπῆλθον πρὸς τὸν κύριον ἀυτῶν. κὰι ὀυ προσέθεντο ἔτι μονόζωνοι συρίας ἐλθεῖν ἐις γῆν ἰσραήλ. κὰι ἐγένετο μετὰ ταῦτα κὰι συνήθροισεν ὑιὸς ἄδερ βασιλεὺς συρίας πάσας τὰς παρεμβολὰς ἀυτοῦ, κὰι ἀνέβη κὰι περιεκάθισαν ἐπὶ σαμάρειαν. κὰι ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐν σαμαρεία. κὰι ἰδοὺ περιεκάθητο ἐπ᾿ ἀυτὴν ἕως τοῦ γενέσθαι κεφαλὴν ὄνου ὀγδοήκοντα σίκλων ἀργυρίου, κὰι τέταρτον τοῦ κάβου κόπρου περιστερῶν πέντε σίκλων ἀργυρίου. κὰι ἦν ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ διαπορευόμενος ἐπὶ τοῦ τείχους. κὰι γυνὴ ἐβόησε πρὸς ἀυτὸν λέγουσα,σῶσόν με κύριε βασιλεῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ὁ βασιλεύς, μὴ σώσαι σε κύριος, πόθεν σὲ σώσω, ἀπὸ τῆς ἅλω ἢ ἀπὸ τῆς ληνοῦ; κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ὁ βασιλεύς, τί ἔστι σοι; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἡ γυνή, ἡ γυνὴ ἅυτη ἐῖπέ μοι, δός τὸν ὑιόν σου κὰι καταφάγωμεν ἀυτὸν σήμερον, κὰι τὸν ὑιόν μου φαγόμεθα ἄυριον. κὰι ἠψήσαμεν τὸν ὑιόν μου κὰι ἐφάγομεν ἀυτόν, κὰι ἐῖπον ἀυτῆ ἐν τῆ ἡμέρα τῆ ἄλλη, δός τὸν ὑιόν σου κὰι καταφάγωμεν ἀυτόν, κὰι ἔκρυψεν τὸν ὑιὸν ἀυτῆς. κὰι ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τῆς γυναικός, κὰι διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ κὰι ἀυτὸς διεπορέυετο ἐπὶ τοῦ τείχους. κὰι ἐῖδεν ὁ λαὸς κὰι ἰδοὺ σάκκος ἐπὶ τῆς σαρκὸς ἀυτοῦ ἔσωθεν. κὰι ἐῖπεν, τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς κὰι τάδε προσθείη, ἐι στήσεται κεφαλὴ ἐλισεαὶ ὑιοῦ σαφὰτ ἐπ᾿ ἀυτῶ σήμερον, κὰι ἐλισεαὶ ἐκάθητο ἐπὶ τῶ ὄικω ἀυτοῦ, κὰι ὁι πρεσβύτεροι ἐκάθηντο μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ἄνδρα ἐκ προσώπου ἀυτοῦ πρὸς ἀυτόν. κὰι πρὶν ἐλθεῖν τὸν ἄγγελον πρὸς ἀυτόν, κὰι ἐλισεαὶ ἐῖπε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους, ἑωράκατε ὅτι ἀπέστειλεν ὁ ὑιὸς τοῦ φονευτοῦ ὁῦτος ἀφελεῖν τὴν κεφαλήν μου; ἴδετε ὡς ἐὰν ἔλθη ὁ ἄγγελος ἀποκλείσατε τὴν θύραν, κὰι ἐκθλίψατε ἀυτὸν ἐν τῆ θύρα. ὀυκ ἰδοὺ φωνὴ τῶν ποδῶν τοῦ κυρίου ἀυτοῦ κατόπισθεν ἀυτοῦ; ἔτι ἀυτοῦ λαλοῦντος μετ᾿ ἀυτῶν, κὰι ἰδοὺ ὁ ἄγγελος κατέβη πρὸς ἀυτόν, κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἅυτη ἡ κακία παρὰ τοῦ κυρίου, τί δεηθῶ τοῦ κυρίου ἔτι.

Καὶ ἐῖπεν ἐλισεαί, ἄκουσον τὸνλόγον κυρίου, τάδε ἐῖπε κύριος ὡς ἡ ὥρα ἅυτη, ἄυριον μέτρον σεμιδάλεως σίκλου, κὰι δύο μέτρα κριθῶν σίκλου ἐντῆ πύλει σαμαρείας. κὰι ἀπεκρίθη ὁ τριστάτης ἐφ᾿ ὃν ἐπανεπάυετο ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῆς χειρὸς ἀυτοῦ τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ, κὰι ἐῖπεν, κὰι ἐὰν κύριος ποιήση καταράκτας ἐν τῶ ὀυρανῶ, ἐι ἔσται τὸ ῥῆμα τοῦτο; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἐλισεαί, ἰδοὺ σὺ ὄψε{ι} ἐν σου, κὰι ἐκεῖθεν ὀυ μὴ φάγης. κὰι τέσσαρες λεπροὶ ἄνδρες ἦσαν παρὰ τὴν θύραν τῆς πόλεως, κὰι ἐῖπεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον ἀυτοῦ, τί ἡμεῖς καθήμεθα ἕως ἂν ἀποθάνωμεν; ἐὰν ἔιπωμεν ἐισέλθωμεν ἐις τὴν πόλιν, κὰι ὁ λιμὸς ἐν τῆ πόλει, κὰι ἀποθανόυμεθα ἐκεῖ, κὰι ἐὰν καθήσωμεν ὧδε, ἀποθανούμεθα. κὰι νῦν δεῦτε κὰι ἐμπέσωμεν ἐις τὴν παρεμβοὴν συρίας, ἐὰν ζωογονήσωσιν ἡμᾶς, κὰι ζησόμεθα. κὰι ἐὰν θανατώσωσιν ἡμᾶς, ἀποθανούμεθα. κὰι ἀνέστησαν ἐν τῶ σκότει ἐισελθεῖν ἐις τὴν παρεμβολὴν συρίας. κὰι ἐισῆλθον ἕως μέρους τῆς παρεμβολῆς συρίας, κὰι ἰδοὺ ὀυκ ἦν ἀνὴρ ἰκεῖ. κὰι κύριος ἀκουστὴν ἐποίησε τὴν παρεμβολὴν συρίας φωνῆ ἁρμάτων κὰι φωνῆ ἵππων κὰι φωνῆ δυνάμεως μεγάλης. κὰι ἐῖπεν ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον ἀυτοῦ, ἰδοὺ νεμίσθωται ἐφ᾿ ἡμᾶς βασιλεὺς ἰσραὴλ τοὺς βασιλεῖς τῶν χεπταίων κὰι τοὺς βασιλεῖς ἀιγύπτου τοῦ ἐλθεῖν ἐφ᾿ ἡμᾶς. κὰι ἀνέστησαν κὰι ἀπέδρασαν ἐν τῶ σκότει κὰι ἐγκατέλιπον τὰς σκηνὰς ἀυτῶν κὰι τοὺς ἵππους ἀυτῶν κὰι τοὺς ὄνους ἀυτῶν, ὡς ἦσαν ἐν τῆ παρεμβολῆ, κὰι ἔφυγον κατὰ τὰς ψυχὰς ἀυτῶν. κὰι ἦλθον ὁι λεπροὶ ὁῦτοι ἕως μέρους τῆς παρεμβολῆς, κὰι ἐισῆλθον ἕως σκήνωμα ἕν, κὰι ἔφαγον κὰι ἔπιον κὰι ἦραν ἐκεῖθεν ἀργύριον κὰι χρυσίον κὰι ἱματισμόν, κὰι ἀπῆλθον κὰι κατέκρυψαν. κὰι ἐπιστρέψαντες ὁι λεπροὶ ὁῦτοι ἐισῆλθον ἐις σκηνὴν ἄλλην, κὰι ἔλαβον ἐκεῖθενκὰι ἀπῆλθον, κὰι κατέκρυψαν. κὰι ἐῖπον ὁι λεπροὶ ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον ἀυτοῦ, τί ὅυτως ἡμεῖς ποιοῦμεν σήμερον; κὰι ἡ ἡμέρα ἅυτη ἡμέρα ἐυαγγελισμοῦ ἐστι,κὰι ἡμεῖς σιωπῶμεν κὰι μένουμεν ἕως φωτὸς τοῦ πρωί, κὰι ἑυρήσομεν ἀδικίαν. νῦν ὀῦν πορευθῶμεν κὰι ἀναγγείλωμεν ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ βασιλέως. κὰι ἐισῆλθον κὰι ἐβόησαν ἐις τὴν πύλην τῆς πόλεως, κὰι ἀνήγγειλαν ἀυτοῖς λέγοντες, ἐισήλθομεν ἐις τὴν παρεμβολὴν συρίας, κὰι ἰδοὺ ὀυκ ἦν ἐκεῖ ἀνὴρ ὀυδὲ φωνὴ ἀνθρώπου, ἀλλ᾿ ἢ ἵππος δεδεμένος κὰι ὄνος δεδεμένος κὰι σκηναὶ ἀυτῶν ὡς ἐισίν. κὰι ἐκάλεσαν τοὺς θυρωροὺς κὰι ἀναγγέλλουσιν ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ βασιλέως ἔσω. κὰι ἀνέστη ὁ βασιλεὺς νυκτὸς κὰι ἐῖπεν τοῖς παισὶν ἀυτοῦ, ἀπαγγελῶ ὑμῖν ἃπεποιήκασιν ἡμῖν ὁι σύροι. ἔγνωσαν ὅτι πεινῶμεν ἡμεῖς, κὰι ἐξῆλθον ἐκ τῆς παρεμβολῆς κρυβῆναι ἐν ἀγρῶ λέγοντες, ἐξελέυσονται ἐκ τῆς πόλεως, κὰι συλληψόμεθα ἀυτοὺς ζῶντας κὰι ἐισελεύσομεθα ἐις τὴν πόλιν. κὰι ἀπεκρίθη ἑῖς τῶν παίδων ἀυτοῦ λέγων, λαβέτωσαν δὴ τῶν ἵππων τῶν ὑπολελειμμένων ἐνταῦθα πέντε τῶν καταλειφθέντων ἐν παντὶ ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν ἐκλειπόντων, ἰδοὺ ἐισὶν πᾶν τὸ πλῆθος ἰσραὴλ τὸ ἐλλίπον, κὰι ἀποστελοῦμεν κὰι ὀψόμεθα. κὰι ἔλαβον δύο ἀναβάτας ἵππων, κὰι ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ ὀπίσω τῆς συρίας λέγων, πορεύθητε κὰι ἴδετε. κὰι ἐπορέυθησαν ὀπίσω ἀυτῶν ἕως τοῦ ἰορδάνου. κὰι ἰδοὺ πᾶσα ἡ ὁδὸς πλήρης ἱματισμοῦ κὰι σκευῶν ῶν ἔρριψαν ὁι σύροι ἐν τῶ θαμβεῖσθαι ἀυτοὺς. κὰι ἀπέστρεψαν ὁι ἄγγελοι κὰι ἀνήγγειλαν τῶ βασιλεῖ. κὰι ἐξῆλθεν ὁ λαός, κὰι διήρπασαν τὴν παρεμβολὴν συρίας. κὰι ἐγένετο μέτρον σεμιδάλεως σίκλου, κὰι δύο μέτρα κριθῆς σίκλου κατὰ τὸν λόγον κυρίου. κὰι ὁ βασιλεὺς κατέστησεν ἐπὶ τῆς πύλης τὸν τριστάτην, ἐφ᾿ ὁ ὸν ἐπανεπάυετο ἐπὶ τῆς χειρὸς ἀυτοῦ, κὰι κατεπάτησεν ἀυτὸν ὁ λαὸς ἐπὶ τῆς πύλης κὰι ἀπέθανεν καθὼς ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ὃς ἐλάλησεν ἐν τῶ καταβῆναι τὸν ἄγγελον πρὸς ἀυτόν. κὰι ἐγένετο καθὰ ἐλάλησεν ἐλισεαὶ πρὸς τὸν βασιλέα λέγων, μέτρον σεμιδάλεως σίκλου κὰι δύο μέτρα κριθῶν σίκλου ἔσται ἄυριον ὡς ἡ ἡμέρα ἅυτη ἐν τῆ πύλη σαμαρείας. κὰι ἀπεκρίθη ὁ τριστάτης τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ κὰι ἐῖπεν, κὰι ἐὰν κύριος ποιήση καταράκτας ἐν τῶ ὀυρανῶ, ἐι ἔσται τὸ ῥῆμα τοῦτο; κὰι ἐῖπεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ἰδοὺ ὄψει τοῖς ὀφθαλμοῖς σου κὰι ἐκεῖθεν ὀυ φάγη. κὰι ἐγένετο ὅυτως, κὰι συνεπάτησεν ἀυτὸν ὁ λαὸς ἐν τῆ πύλη κὰι ἀπέθανεν.

Καὶ ἐλισεαὶ ἐλάλησε πρὸς τὴν γυναῖκα ἧς ἐζωοπόιησεν τὸν ὑιὸν ἀυτῆς λέγων, ἀνάστηθι κὰι πορέυου σὺ κὰι ὁ ὀῖκός σου κὰι παρόικει ὁῦ ἐὰν παροικήσης, ὅτι κύριος κύριε κληκε λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι παρέσται ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτὰ ἔτη. κὰι ἐποίησεν ἡ γυνὴ κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, κὰι ἐπορέυθη ἀυτὴ κὰι ὁ ὀῖκος ἀυτῆς, κὰι παρώκει ἐν γῆ ἀλλοφύλων ἑππτὰ ἔτη. κὰι ἐγένετο μετὰ τὸ τέλος τῶν ἑπτὰ ἐτῶν κὰι ἐπέστρεψεν ἡ γυνὴ ἐκ γῆς ἀλλοφύλων, κὰι ἐξῆλθε βοῆσαι πρὸς τον` βασιλέα περὶ τοῦ ὄικου ἀυτῆς κὰι περὶ τῶν ἀγρῶν ἀυτῆς. κὰι ὁ βασιλεὺς ἐλάλει πρὸς γιεζὶ τὸ παιδάριον ἐλισεαὶ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ λέγων, διήγησαί μοι πάντα τὰ μεγαλεῖα ἃ ἐποίησεν ἐλισεαί. κὰι ἐγένετο ἀυτοῦ διηγουμένου τῶ βασιλεῖ, ὡς ἐζωοποίησεν ὑιὸν τὸν τεθνηκότα, κὰι ἰδοὺ ἡ γυνή, ἧς ἐζωοποίησε τὸν ὁιὸν ἀυτῆς βοῶσα πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τοῦ ὄικου ἀυτῆς κὰι περὶ τῶν ἀγρῶν ἀυτῆς. κὰι ἐῖπεν γιεζί, κύριε βασιλεῦ ἅυτη ἡ γυνὴ κὰι ὁῦτος ὁ ὑιὸς ἀυτῆς ὃν ἐζωοποίησεν ἐλισεαί. κὰι ἠρώτησεν ἀυτὴν ὁ βασιλεύς. κὰι διηγήσατο ἡ γυνὴ ἀυτῶ. κὰι ἔδωκεν ἀυτῆ ὁ βασιλεὺς ἐυνοῦχον ἕνα λέγων, ἐπίστρεψον ἀυτῆ πάντα τὰ ἑαυτῆς, κὰι πάντα τὰ γεννήματα τῶν ἀγρῶν ἀυτῆς ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς κατέλιπε τὴν γῆν ἕως τοῦ νῦν. κὰι ἦλθεν ἐλισεαὶ ἐις δαμασκόν. κὰι ὁ ὑιὸς ἄδερ βασιλεὺς συρίας ἦν ἀρρωστῶν. κὰι ἀπήγγειλαν ἀυτῶ λέγοντες, ἥκει ἐντᾶυθα ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς τῶ ἀζαήλ, λάβε ἐις τὴν χεῖρά σου δῶρα κὰι πορέυου ἐις ἀπάντησιν τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, κὰι ἐπιζήτησον τὸν κύριον δι᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπον ἐι ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας μου τάυτης; κὰι ἐπορέυθη ἀζαὴλ ἐις ἀπάντησιν τῶ ἐλισεαί, κὰι ἔλαβεν ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ ἐκ πάντων τῶν ἀγαθῶν δαμασκοῦ ἄρσιν τεσσαράκοντα καμήλων. κὰι ἦλθε κὰι ἔστη ἐνώπιον ἐλισεαὶ κὰι ἐῖπεν, ὁ ὑιός σου ὑιὸς ἄδερ βασιλεὺς συρίας ἀπέσταλκέ με πρὸς σὲ λέγων, ἐι ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας μου τάυτης; κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν ἐλισεαί, πορέυου κὰι ἐιπέ ἀυτῶ ζωῆ ζήση, κὰι ἀυτὸς θανάτω ἀποθανεῖται, καθὼς ἔδειξέ μοι κύριος. κὰι ἔστη ἀζαὴλ κατὰ πρόσωπον ἀυτοῦ, κὰι παρέθηκεν ἐνώπιον ἀυτοῦ τὰ δῶρα ἕως ἠσχύνετο. κὰι ἔκλαυσεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, κὰι ἐῖπεν ἀζαήλ, τί ὅτι ὁ κύριος μου κλαίει; κὰι ἐῖπεν, ὅτι ὀῖδα ὅσα ποιήσεις τοῖς ὑοιοι̍ς ηἰσηῤ¯` ἁσοδηφιδσφ α;ἠοιασφγκακά. σὺ τὰς πόλεις ἀυτῶν τὰς ἐστερεωμένας ἐμπρήσεις ἐν πυρί, κὰι τοὺς ἐκλεικαοπσιεηῤ τ ἀυτῶν ἰος δοπφἰηαἐν ῥομφαία, κὰι τὰ νήπια ἀυτῶν ἐδαφιεῖς, κὰι τὰς ἐν γαστρὶ ἐχόυσας ἀυτῶν διαρρήξεις. κὰι ἐῖπεν ἀζαήλ, τίς ἐστὶν ὁ᾿ δου; ἀωηιοφδσὁ κύων ὁ τεθνηκώς, ὅτι ποιήσω τὸ ῥῆμα τὸ μέγα τοῦτο; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἐλισεαί, ἔδειξέ μοι κύριος σὲ βασιλέυοντα ἐπὶ συρίαν. κὰι ἀπῆλθεν ἀζαὴλ ἀπὸ ἐλισεαὶ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, κὰι ἦλθε πρὸς τὸν κύριον ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ κύριος ἀυτοῦ, τί ἐῖπέν σοι ἐλισεαί; κὰι ἐῖπεν, ἔιρηκέ μοι, ὅτι ζωῆ ζήση. κὰι ἐγένετο τῆ ἐπάυριον, κὰι ἔλαβε τὸ στρῶμα κὰι ἔβαψεν ἀυτὸ ὕδατι, κὰι ἐπέβασλεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ κὰι ἀπέθανεν, κὰι ἐβασίλευσεν ἀζαὴλ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. ἐν ἔτει πέμπτω τοῦ ἰωρὰμ ὑοι\¯99α δφς;ηὀασφγ δ;οιἠ ἀχαὰβ βασιλέως ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν ἰωρὰμ ὑιὸς ἰωσαφὰτ βασιλεὺς ἰούδα, ὑιὸς τριάκοντα κὰι δύο ἐτῶν ἦν ἰωρὰμ ἐν τῶ βασλεύειν ἀυτόν, κὰι ὀκτὼ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ἐπορέυθη ἐν ὁδῶ βασιλέων ἰσραὴλ καθὼς ἐποίησεν ὀῖκος ἀχαάβ, ὅτι θυγάτηρ ἀχαὰβ ἦν ἀυτῶ ἐις γυναῖκα. κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου. κὰι ὀυκ ἠθέλησε κύριος διαφθεῖραι τὸν ἰούδαν διὰ δαυὶδ τὸν δοῦλον ἀυτοῦ, καθὰ ἐῖπεν ἀυτῶ δοῦναι ἀυτῶ λύχνον κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας. ἐν ταῖς ἡμέραις ἀυτοῦ ἠθέτησεν ἐδὼμ ὑποκάτωθεν χειρὸς ἰούδα. κὰι ἐβασίλευσεν ἐφ᾿ ἑαυτὸν βασιλέα, κὰι ἀνέβη ἰωρὰμ ἐις σιώρ ἀυτὸς κὰι πάντα τὰ ἅρματα ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ὡς ἀνέστη νυκτὸς, κὰι ἐπάταξε τὸν ἐδὼμ κυκλοῦντα ἐπ᾿ ἀυτόν, κὰι τοὺς ἄρχοντας τῶν ἁρμάτων. κὰι ἔφυγὲν ὁ λαὸς ἐις τὰ σκηνώματα ἀυτοῦ, κὰι ἠθέτησεν ἐδὼμ ὑποκάτωθεν χειρὸς ἰούδα ἕως τῆς ἡμέρας τάυτης. τότε ἠθέτησε λοβνὰ ἐν τῶ καρῶ ἐκείνω. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἰωρὰμ κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἐκοιμήθη ἰωρὰμ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ,κ κὰι θάπτεται μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ, κὰι ἐβασίλευσεν ὀχοζίας ὑὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. ἐν ἔτει δωδεκάτω τοῦ ἰωρὰμ ὑιοῦ ἀχαὰβ βασιλέως ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν ὀχοζίας ὑιὸς ἰωρὰμ βασιλέως ἰούδα, ὑιὸς ἔικοσι κὰι δύο ἐτῶν ἦν ὀχοζίας ὑιὸς ἰωρὰμ ἐν τῶ βασιλέυειν ἀυτόν. κὰι ἐβασίλευσεν ἐνιαυτὸν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ γοθολία θυγάτηρ ἀμρί βασιλέως ἰσραήλ. κὰι ἐπορέυθη ἐν ὁδῶ ὄικου ἀχαάβ, κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, καθὼς ὀῖκος ἀχαάβ, ὅτι γαμβρὸς ὄικου ἀχαὰβ ἐστίν. κὰι ἐπορέυθη ὀχοζίας μετὰ ἰωρὰμ ὑοῦ ἀχαὰβ ἐις πόλεμον ἐπὶ ἀζαὴλ βασιλέα συρίας ἐις ραμὰθ γαλαάδ. κὰι ἐπάταξαν ὁι σύροι τὸν ἰωράμ. κὰι ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς ἰωρὰμ τοῦ ἰατρευθῆναι ἐν ἰεζραὴλ ἀπὸ τῶν πληγῶν ὧν ἐπάταξαν ἀυτὸν ὁι σύροι ἐν ῥαμὰθ γαλαάδ, ἐν τῶ πολεμεῖν ἀυτὸν μετὰ ἀζαὴλ βασιλέως συρίας. κὰι ὀχοζίας ὑιὸς ἰωρὰμ βασιλεὺς ἰούδα κατέβη τοῦ ἰδεῖν τὸν ἰωρὰμ ὑιὸν ἀχαὰβ ἐν ἰεζραήλ, ὅτι ἠρρώστει ἀυτός.

Καὶ ἐλισεαὶ ὁ προφήτης ἐκάλεσεν ἕνα τῶν ὑιῶν τῶν προφητῶν, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ζῶσαι τὴν ὀσφύν σου, κὰι λάβε τὸν φακὸν τοῦ ἐλαίου τοῦ ἐν τῆ χειρί σου, κὰι πορέυθητι ἐις ῥαμὰθ γαλαάδ, κὰι ἐισελέυση κὰι ὄψει ἐκεῖ ἰοὺ ὑιὸν ἰωσαφὰτ ὑιοῦ ναμεσσΐ, κὰι ἐισελέυση κὰι ἀναστήσεις ἀυτὸν ἐκ μέσου τῶν ἀδελφῶν ἀυτοῦ, κὰι ἐισάξεις ἀυτὸν ἐις τὸ ταμιεῖον ἐκ ταμιείου, κὰι λήψη τὸν φακὸν τοῦ ἐλαίου, κὰι ἐπιχεεῖς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ. κὰι ἐρεῖς, τάδε λέγει κύριος, κέχρικά σε ἐις βασιλέα ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἀνοίξεις τὴν θύραν κὰι φέυξη κὰι ὀυχ ὑπομενεῖς. κὰι ἐπορέυθη τὸ παιδάριον ὁ προφήτης ἐις ῥαμὰθ γαλαάδ, κὰι ἐισῆλθε. κὰι ἰδοὺ ὁι ἄρχοντες τῆς δυνάμεως ἐκάθηντο. κὰι ἐῖπεν, λόγος μοι πρὸς σὲ ὁ ἄρχων. κὰι ἐῖπεν ἰού, πρὸς τίνα ἐκ πάντων ἡμῶν; κὰι ἐῖπεν, πρὸς σὲ ὁ ἄρχων. κὰι ἀνέστη κὰι ἐισῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον, κὰι ἐπέχεεν τὸ ἔλαιον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸ σἰσραήλ, κέχρικά σε ἐις βασιλέα ἐπὶ τὸν λαὸν κυρίου ἐπὶ τὸν ἰσραήλ, κὰι ἐξολοθρέυσεις τὸν ὀῖκον ἀχαὰβ τοῦ κυρίου σου ἐκ προσώπου μου, κὰι ἐκδικήσεις τὰ ἅιματα τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν, κὰι τὰ ἅιματα πάντων τῶν δούλων κυρίου ἐκ χειρὸς ἰεζάβελ κὰι ἐκ χειρὸς ὅλου τοῦ ὄικου ἀχαάβ, κὰι ἐξολοθρεύσεις τῶ ἀχαὰβ ὀυροῦντα῾πρὸς τοῖχον, κὰι συνεχόμενον κὰι ἐγκαταλελειμμένον ἐν ἰσραήλ. κὰι δώσω τὸν ὀῖκον ἀχαὰβ ὡς τὸν ὀῖκον ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, κὰι ὡς τὸν ὀῖκον βασᾶ ὑιοῦ ἀχία. κὰι τὴν ἰεζάβελ καταφάγονται ὁ ι κύνες ἐν μερίδι τοῦ ἀγροῦ ἰεζραήλ, κὰι ὀυκ ἔσται ὁ θάπτων. κὰι ἤνοιξε τὴν θύραν κὰι ἔφυγεν. κὰι ἰοὺ ἐξῆλθε πρὸς τοὺς παῖδας τοῦ κυρίου ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ἐιρήνη; κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἐιρήνη. τί ὅτι ἐισῆλθεν ὁ ἐπίληπτος ὁῦτος πρὸς σέ; κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, ὑμεῖς ὄιδατε τὸν ἄνδρα κὰι τὴν ἀδολεσχίαν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπον, ἄδικον, ἀλλὰ ἀνάγγειλον ἡμῖν. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ὅυτω κὰι ὅυτως ἐλάλησε πρός με λέγων, τάδε λέγει κύριος, κέχρικά σε ἐις βασιλέα ἐπὶ τὸν λαόν μου ἰσραήλ. κὰι ἀκούσαντες ἔσπευσαν κὰι ἔλαβον ἀνὴρ τὸ ἱμάτιον ἀυτοῦ κὰι ἔθηκαν ὑποκάτωθεν ἰοὺ ἐπὶ γαρὲμ τῶν ἀναβαθμῶν. κὰι ἐσάλπισαν ἐν κερατίνη, κὰι ἐῖπον, βεβασίλευκεν ἰού. κὰι συνεστράφη ἰοὺ ὑιὸς ἰωσαφὰτ υἱοιυα;σοδ ιγηφα;σοδιφγ᾿η ἐπὶ ἰωράμ. κὰι ἰωρὰμ ἐφύλασσεν ἐν ῥαμὰθ γαλαὰδ ἀυτὸς κὰι πᾶς ἰραὴλ ἀπὸ προσώπου ἀζαὴλ βασιλέως συρίας. κὰι ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς ἰωρὰμ ἰατρευθῆαι ἐν ἰεζραὴλ ἀπὸ τῶν πληγῶν ὧν ἐπάταξαν ἀυτὸν ὁι σύροι ἐν τῶ πολεμεῖν ἀυτὸν μετὰ ἀζαὴλ βασιλέως συρίας. κὰι ἐῖπεν ἰού, ἐι ἔχετε ὑμεῖς τὴν ψυχὴν ὑμῶν μετ᾿ ἐμοῦ, μὴ ἐξερχέσθω διασωζομενος ἐκ τῆς πόλεως τοῦ πορευθῆναι κὰι ἀπαγγεῖλαι ἐν ἰεζραήλ. κὰι ἐπέβη ἰοὺ κὰι ἐπορέυθη ἐις ἰεζραήλ, διότι ἰωρὰμ ἐθεραπέυετο ἐν ἰεζραήλ. κὰι ὀχοζίας βασιλεὺς ἰούδα κατέβη ἰδεῖν τὸν ἰωράμ. κὰι ὁ σκοπὸς ἑιστήκει ἐπὶ πύργου ἐν ἰεζραὴλ κὰι ἐΙ̍δε τὸν κονιορτὸν τοῦ ὄχλου ἰοὺ ἐν τῶ παραγίνεσθαι ἀυτόν. κὰι ἐῖπεν,κ ὀχλον ἐγὼ ὁρῶ. κὰι ἐῖπεν ἰωράμ, λάβετε ἐπιβάτην ἵππου, κὰι ἀποστείλατε ἐις ἀπάντησιν ἀυτῶν, κὰι ἐιπάτω, ἐι ἐιρήνη. κὰι ἐπορέυθη ὁ ἐπιβάτης τοῦ ἵππου ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς, ἐι ἐιρήνη. κὰι ἐῖπεν ἰού, τί σοι κὰι ἐιρήνη; ἐπίστρεφε ἐις τὰ ὀπίσω μου. κὰι ἀνήγγειλεν ὁ σκοπὸς λέγων, ἦλθεν ὁ ἄγγελος ἕως ἀυτῶν κὰι ὀυκ ἀνέστρεψε. κὰι ἀπέστειλεν ἀναβάτην ἵππου δέυτερον κὰι ἦλθεν ἕως ἀυτῶν. κὰι ἐΙ̍πεν, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς, ἐι ἐιρήνη. κὰι ἐῖπεν ἰού, τί σοι κὰι ἐιρήνη; ἐπίστρεφε ἐις τὰ ὀπίσω μου. κὰι ἀνήγγειλεν ὁ σκοπὸς λέγων, ἦλθεν κὰι ὁῦτος ἕως ἀυτῶν κὰι ὀυκ ἀνέστρεψεν. κὰι ἡ ἀγωγὴ ὡς ἀγωγὴ ἰοὺ ὑιοῦ ναμεσσί, διότι ἐν παραλλαγῆ ἦγεν. κὰι ἐῖπεν ἰωράμ, ζέυξατε ἅρματα. κὰι ἔζευξαν. κὰι ἐξῆλθεν ἰωρὰμ βασιλεὺς ἰσραὴλ κὰι ὀχοζίας βασιλεὺς ἰούδα, ἀνὴρ εν τῶ ἅρματι ἀυτοῦ ἐις ἀπάντησιν ἰού. κὰι ἑῦρον ἀυτὸν ἐν τῆ μερίδι ναβοὺθ τοῦ ἰζραηλίτου. κὰι ἐγένετο ὡς ἐῖδεν ἰωρὰμ τὸν ἰού, κὰι ἐῖπεν, ἐι ἐιρήνη ἰού; κὰι ἐῖπεν ἰού, τί σοι κὰι ἐιρήνη; ἁι πορνεῖαι ἰεζάβελ τῆς μητρός σου κὰι τὰ φάρμακα ἀυτῆς τὰ πολλά. κὰι ἐπέστρεψεν ἰωρὰμ τὰς χεῖρας ἀυτοῦ τοῦ φυγεῖν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ὀχοζίαν, δόλος ὀχοζία. κὰι ἰοὺ ἐπλήρωσεν τὰς χεῖρας ἀυτοῦ ἐν τῶ τόξω, κὰι ἐπάτ;αξεν τὸν ἰωρὰμ ἀναμέσον τῶν βραχιόνων ἀυτοῦ, κὰι ἐξῆλθε τὸ βέλος διὰ τῆς καρδίας ἀυτοῦ, κὰι ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ γόνατα ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἰοὺ πρὸς βαδεκὰρ τὸν τριστάτην ἀυτοῦ, ἆρον κὰι ῥίψον ἀυτὸν ἐν τῆ μερίδι τοῦ ἀγροῦ ναβοὺθ τοῦ ἰζραηλίτου, διότι μέμνημαι ἐγώ, ὅτε ἐγὼ κὰι σὺ ἐπιβεβηκότες ἐπὶ ζέυγους ὀπίσω ἀχαὰβ τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ, κὰι κύριος ἔλαβεν ἐπ᾿ ἀυτόν τὸ λῆμμα τοῦτο λέγων, ἐι μὲν τὰ ἅιματα ναβοὺθ κὰι τὰ ἅιματα τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ ἐῖδον ἐχθὲς φησὶ κύριος, κὰι ἀνταποδώσω σοι ἐν τῆ μερίδι τάυτη λέγει κύριος. κὰι νῦν ἄρατε κὰι ῥίψατε ἀυτὸν ἐν τῆ μερίδι κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου. κὰι ἐχοζίας βασιλεὺς ἰούδα ἐῖδεν κὰι ἔφυγεν ὁδὸν βαιθαγάν. κὰι κατεδίωξεν ἰοὺ ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν, καί γε ἀυτὸν πατάξατε ἀυτὸν ἐπὶ τῶ ἅρματι ὄντα ἐν τῆ ἀναβάσει γούρ, ἥ ἐστιν τοῦ ἰεβλαάμ. κὰι ἔφυγεν ὀχοζίας ἐις μαγεδδώ, κὰι ἀπέθανεν ἐκεῖ. κὰι ἀνήνεγκαν ἀυτὸν ὁι παῖ{,}δες ἀυτοῦ ἐις ἱερουσαλήμ, κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ. κὰι ἐν ἔτει ἑνδεκάτω ἰωρὰμ βασιλέως ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν ὀχοζίας ἐπὶ ἰούδαν. κὰι ἦλθεν ἰοὺ ἐις ἰεζραήλ. κὰι ἤκουσεν ἰεζάβελ, κὰι ἐστιβάσατο τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτῆς, κὰι ἐκόσμησεν τὴν κεφαλὴν ἀυτῇς, κὰι διέκυψεν διὰ τῆς θυρίδος. κὰι ἰοὺ ἐισεπορέυετο ἐν τῆ πόλει. κὰι ἀυτὴ ἐῖπεν, ἐι ἐιρήνη ζαμβρὶ ὁ φονεὺς τοῦ κυρίου ἀυτοῦ; κὰι ἐπῆρεν ἰοὺ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ ἐις τὴν θυρίδα, κὰι ἐῖδεν ἀυτήν, κὰι ἐῖπεν, τίς ἐῖ σύ, κατάβηθι πρός με. κὰι ἐξέκυψαν πρὸς ἀυτὸν δύο ἐυνοῦχοι ἀυτῆς. κὰι ἐῖπεν ἰού, κατασπάσατε ἀυτήν, κὰι ἔρριψαν ἀυτήν, κὰι ἐραντίσθη τὸ ἁῖμα ἀυτῆς πρὸς τὸν τοῖχον κὰι πρὸς οτὺς ἵππους, κὰι συνεπάτησαν ἀυτήν. κὰι ἐισῆλθεν ἰοὺ κὰι ἔφαγε κὰι ἔπιεν, κὰι ἐῖπεν, ἐπισκέψασθε δὴ τὴν κεκατηραμένην τάυτην, κὰι θάψατε ἀυτήν, ὅτι θυγάτηρ βασιλέως ἐστίν. κὰι ἐπορέυθησαν θάψαι ἀυτήν, κὰι ὀυχ ἑῦρον ἐν ἀυτῆ ἀλλ᾿ ἢ τὸ κρανίον κὰι τοὺς πόδας κὰι τὰ ἴχνη τῶν χειρῶν. κὰι ἐπέστρεψαν κὰι ἀνήγγειλαν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπεν ἰού, ῥῆμα κυρίου ἐστὶ τοῦτο ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ τοῦ δούλου ἀυτοῦ ἡλίου τοῦ θεσβύτου λέγων, ἐν τῆ μερίδι ἰεζραὴλ καταφάγονται ὁι κύνες τὰς σάρκας ἰεζάβελ. κὰι ἔσται τὸ θνησιμᾶιον ἰεζάβελ ὡς κοπρία ἐπὶ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ ἐν τῆ μερίδι ἰεζραήλ, ὥστε μὴ ἐιπεῖν, ἅυτη ἰεζάβελ.

Καὶ τῶ ἀχαὰβ ἑβδομήκοντα ὑιοὶ ἐν σαμαρεία. κὰι ἔγραψεν ἰοὺ βιβλίον, κὰι ἀπέστειλεν ἐις σαμάρειαν πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς πόλεως κὰι πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους κὰι πρὸς τοὺς τιθηνοὺς τῶν ὑιῶν ἀχαὰβ λέγων, κὰι νῦν ὡς ἂν ἔλθη τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς ὑμᾶς, κὰι μεθ᾿ ὑμῶν ὁι ὑιοὶ τοῦ κυρίου ὑμῶν, κὰι μεθ᾿ ὑμῶν τὰ ἅρματα κὰι ὁι ἵπποι κὰι πόλεις ὀχυραὶ κὰι ὅπλα,κὰι ὄψεσθε τὸν ἀγαθὸν κὰι ἐυθὺν ἐν τοῖς ὑιοῖς τοῦ κυρίου ὑμῶν, κὰι καταστήσατε ἀυτὸν ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ, κὰι πολεμεῖτε ὑπὲρ τοῦ ὄικου τοῦ κυρίου ὑμῶν. κὰι ἐφοβήθησαν σφόδρα κὰι ἐῖπον, ἰδοὺ ὁι δύο βασιλεῖς ὀυκ ἔστησαν κατὰ πρόσωπον ἀυτοῦ, κὰι πῶς ἡμεῖς στσόμεθα; κὰι ἀπέστειλαν ὁι ἐπὶ τοῦ ὄικου κὰι ὁι ἐπὶ τῆς πόλεως κὰι ὁι πρεσβύτεροι κὰι ὁι τιθηνοὶ πρὸς ἰοὺ λέγοντες, ἡμεῖς δοῦλοί σου, κὰι πάντα ὅσα ἂν ἔιπης ἡμῖν ποιήσομεν, κὰι ὀυ βασιλεύσομεν ὀυδένα, τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου ποιήσομεν. κὰι ἔγραψεν πρὸς ἀυτοὺς ἰοὺ βιβλίον δεύτερον λέγων, ἐι ἐμοὶ ἐστὲ ὑμεῖς, κὰι τῆς φωνῆς μου ἀκούετε, λάβετε κεφαλὰς ἀνδρῶν ὑιῶν τοῦ κυρίου ὑμῶν, κὰι ἐνέγκατε πρός με ὡς ἡ ὥρα ἅυτη ἄυριον ἐις ἰεζραήλ. κὰι ὁι ὑιοὶ τοῦ βασιλέως ἦσαν ἑβδομήκοντα ἄνδρες, ὃυς ὁι ἁδροὶ τῆς πόλεως ἐξέτρεφον ἀυτούς. κὰι ἐγένετο ὡς ἦλθε πρὸς ἀυτοὺς τὸ βιβλίον, κὰι ἔλαβον οτὺς ὑιοὺς τοῦ βασιλέως κὰι ἔσφαξαν ἀυτοὺς ἑβδομήκοντα ἄνδρας, κὰι ἔθηκαν τὰς κεφαλάς ἀυτῶν ἐις καρτάλλους, κὰι ἀπέστειλαν ἀυτῶ ἐις ἰεζραήλ. κὰι ἦλθεν ἄγγελος κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῶ λέγων, ἤνεγκαν τὰς κεφαλὰς τῶν ὑιῶν τοῦ βασιλέως. κὰι ἐῖπεν ἰού, θέτε ἀυτὰς δύο βουνοὺς παρὰ τὴν πύλην τῆς πόλεως ἕως πρωΐ. κὰι ἐγένετο πρωῒ κὰι ἐξελθὼν κατέστη ἐν τῆ πύλη τῆς πόλεως,κὰι ἐῖπε πρὸς πάντα τὸν λαόν, δίκαιοι ὑμεῖς, ἰδοὺ ἐγὼ συνεστράφην ἐπὶ τὸν ἐμαυτοῦ κύριον, κὰι ἀπέκτεινα ἀυτόν, κὰι τούτους πάντας τίς ἐπάταξεν; ἴδετε ὅτι ὀυ πεσεῖται ἀπὸ τῶν λόγων κυρίου ἐπὶ τὴν γῆν, ὧν ἐλάλησεν κατὰ τοῦ ὄικου ἀχαάβ. κὰι ἐποίησεν κύριος ὅσα ἐλάλησεν ἐν χειρὶ τοῦ δούλου ἀυτοῦ ἡλίου. κὰι ἐπάταξεν ἰοὺ πάντας τοὺς καταλειφθέντας ἐν τῶ ὄικω ἀχαὰβ ἐν ἰεζραήλ, κὰι πάντας τοὺς ἁδροὺς ἀυτοῦ, κὰι πάντας τοὺς γνωστοὺς ἀυτοῦ, κὰι τοὺς ἱερεῖς ἀυτοῦ, ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆναι ἀυτοῦ κατάλειμμα. κὰι ἀνέστη κὰι ἐπορέυθη ἰοὺ ἐις σαμάρειαν. κὰι ἀυτὸς ἦν ἐν τῆ ὁδῶ βαιθακὰδ τῶν ποιμένων, κὰι ἑῦρε τοὺς ἀδελφοὺς ὀχοζίου τοῦ βασιλέως ἰούδα. κὰι ἐῖπεν, τίνες ὑμεῖς; κὰι ἐῖπον, ἀδελφοὶ ὀχοζίου ἡμεῖς, κὰι κατέβημεν ἐις ἐιρήνην τῶν ὑιῶν τοῦ βασιλέως κὰι τῶν ὑιῶν τῆς δυναστευούσης. κὰι ἐῖπεν ἰού, συλλάβετε ἀυτοὺς ζῶντας. κὰι συνέλαβον ἀυτούς, κὰι ἔσφαξαν ἀυτοὺς ἐν βασιθακὰδ τεσσαράκοντα κὰι δύο ἄνδρας, κὰι ὀυ κατέλιπεν ἐξ ἀυτῶν ὀυδένα. κὰι ἐπορέυθη ἐκεῖθεν ἰού, κὰι ἑῦρε τὸν ἰωναδὰβ ὑιὸν ῥηχὰβ ἐν τῆ ὁδῶ ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῦ, κὰι ἐυλόγησεν ἀυτόν. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτὸν ἰού, ἐι ἔστιν ἐυθεία ἡ καρδία σου μετὰ τῆς καρδίας μου, καθώς ἐστιν ἡ ἐμὴ καρδία μετὰ τῆς καρδίας σου. κὰι ἐῖπεν ἰωναδάβ, ἔστιν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἰού, ἐι ἔστι, δός τὴν χεῖρά σου. κὰι ἐπέδωκε τὴν χεῖρα ἀυτοῦ. κὰι ἀνεβίβασεν ἀυτὸν πρὸς ἀυτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, δεῦρο μετ᾿ ἐμοῦ, κὰι ἴδε ἐν τῶ ζηλῶσάι με τῶ κυρίω, κὰι ἐπεκάθισεν ἀυτὸν ἐν τῶ ἅρματι ἀυτοῦ, κὰι ἐισῆλθεν ἐις σαμάρειαν,κὰι ἐπάταξεν πάντας τοὺς ὑπολελειμμένους τοῦ ἀχαὰβ ἐν σαμαρεία, ἕως τοῦ ἀφανίσαι ἀυτὸν κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν πρὸς ἡλίαν. κὰι συνήθροισεν ἰοὺ πάντα τὸν λαὸν. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, ἀχαὰβ ἐδουλευσεν τῶ βάαλ ὀλίγα, κὰι ἐγὼ δουλέυσω ἀυτῶ πολλά. κὰι νῦν καλέσατε πρός με πάντας τοὺς προφήτας τοῦ βάαλ κὰι οτὺς ἱερεῖς ἀυτοῦ. κὰι πάντας τοὺς δούλους ἀυτοῦ, ἀνὴρ μὴ ἀπολειφθήτω ἐξ ἀυτῶν, ὅτι θυσίαν μεγάλην ἐγὼ ποιῶ τῶ βάαλ. πᾶς ὃς ἂν ἀπολειφθῆ, ὀυ ζήσεται. κὰι ἰοὺ ἐποίησεν ἐν πτερνισμῶ, ἵνα ἀπολέση πάντας τοὺς δούλους τοῦ βάαλ. κὰι ἐῖπεν ἰού, ἁγιάσατε θεραπείαν τοῦ βάαλ. κὰι ἐκήρυξε, κὰι ἀπέστειλεν ἰοὺ ἐν παντὶ ἰσραήλ, κὰι ἦλθον πάντες ὁι δοῦλοι τοῦ βάαλ, ὀυκ ἀπελείφθη ἀνήρ, ὃς ὀυ παρεβένετο. κὰι ἐισῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ βάαλ, κὰι ἐπλήσθη ὁ ὀῖκος στόμα ἐπὶ στόμα.κὰι ἐῖπεν ἰοὺ τῶ ἐπὶ τοῦ ὄικου, ἐξένεγκε ἐνδύματα πᾶσι τοῖς δούλοις τοῦ βάαλ. κὰι ἐξήνεγκεν ἀυτοῖς ὁ στολιστής. κὰι ἐισῆλθεν ἰοὺ κὰι ἰωναδὰδ ὑιὸς ῥηχὰβ ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ βάαλ. κὰι ἐῖπεν ἰοὺ τοῖς δούλοις τοῦ βάαλ, ἐρευνήσατε κὰι ἴδετε ἐι ἔστι μεθ᾿ ὑμῶν τῶν δούλων κυρίου. κὰι ἐῖπον ὀυκ ἐισίν, ἀλλ᾿ ἢ ὁι δοῦλοι τοῦ βάαλ μονώτατοι. κὰι ἐισῆλθον τοῦ ποιῆσαι τὰς θυσίας κὰι τὰ ὁλοκαυτώματα, κὰι ἔστησεν ἰοὺ ἑαυτῶ ἔξω ὀγδοήκοντα ἄνδρα.ς κὰι ἐῖπεν, ἀνὴρ ὃς ἂν διασωθῆ ἐκ τῶν ἀνδρῶν ὧν ἐγὼ ἐισάγω ἐπὶ χεῖρας ὑμῶν, ἡ ψυχὴ ἀυτοῦ ἀντὶ τῆς ψυχῆς ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ὡς συνετέλεσαν ποιοῦντες τὴν ὁλοκάυτωσιν, κὰι ἐῖπεν ἰοὺ τοῖς παρατρέχουσιν κὰι τοι̍ς τριστάταις, ἐισελθόντες πατάξατε ἀυτούς, ἀνὴρ μὴ ἐξελθέτω ἐξ ἀυτῶν. κὰι ἐπάταξαν ἀυτοὺς ὁι παρατρέχοντες κὰι ὁι τριστάται ἐν στόματι ῥομφαίας, κὰι ἔῤῥιψαν κὰι ἐπορέυθησαν ἕως τοῦ ναοῦ τοῦ βάαλ. κὰι ἐξήνεγκαν τὴν στήλην τοῦ βάαλ κὰι ἐνέπρησαν ἀυτήν,κὰι κατέσπασαν τὰς στήλας τοῦ βάαλ. κὰι καθεῖλον τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ, κὰι τὸν ὀῖκον τοῦ βάαλ ἔθετο ἐις κοπρῶνα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἠφάνισεν ἰοὺ τὸν βάαλ ἐξ ἰσραήλ, πλὴν ἀπὸ ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ, ὀυκ ἀπέστη ἰοὺ ἀπὸ ὄπισθεν ἀυτῶν, ἐπορεύετο ὀπίσω τῶν δαμάλεων τῆς ἁμαρτίας τῶν χρυσῶν τῶν ἐν βαιθὴλ κὰι ἐν δάν.κὰι ἐῖπε {κύριος} πρὸς ἰού, ἀνθ᾿ ὧν ἠγάθυνας τοῦ ποιῆσαι τὸ ἐυθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς μου, κὰι ἐποίησας κατὰ πάντα τὰ ἐν τῆ καρδία μου, τῶ ὄικω ἀχαὰβ ὑιοὶ τέταρτοι καθίσονταί σοι ἐπὶ θρόνου ἰσραήλ. κὰι ὀυκ ἐφύλαξεν ἰοὺ πορέυεσθαι ἐν νόμω κυρίου θεοῦ ἰσραὴλ ἐν ὅλη καρδία ἀυτοῦ. ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ. ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἤρξατο κύριος συγκόπτειν ἐν τῶ ἰσραήλ. κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς ἀζαὴλ ἐν παντὶ ὁρίω ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ ἰρδάνου κατὰ ἀνατολὰς ἡλίου πᾶσαν τὴν γῆν γαλαὰδ κὰι τοῦ γὰδ κὰι τοῦ ῥουβῒν κὰι τοῦ μανασσῆ, ἀπὸ ἀροὴρ ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμάῤῥου ἀρνὼν κὰι τὴν γαλαὰδ κὰι τὴν βασάν. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἰοὺ κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν κὰι πᾶσα ἡ δυναστεία ἀυτοῦ κὰι ἁι συνάψεις ἃς συνῆψεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τω̍ν ἡμερῶν τῷν βασιλέων ἰσραήλ; κὰι ἐκοιμήθη ἰοὺ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ, κὰι θάπτεται ἐν σαμαρεία, κὰι ἐβασίλευσεν ἰωαχὰς ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτου̍. κὰι ἁι ἡμέραι ἃς ἐβασίλευσεν ἰοὺ ἐπὶ ἰσραὴλ ἔικοσι κὰι ὀκτὼ ἔτη ἐν σαμαρεία.

Καί γοθολία ἡ μήτηρ ὀχοζίου ἐῖδεν ὅτι ἀπέθανεν ὁ ὑιὸς ἀυτῆς, κὰι ἀνέστη κὰι ἀπώλεσεν πᾶν τὸ σπέρμα τῆς βασιλείας. κὰι ἔλαβεν ἰωσαβεαὶ ἡ θυγάτηρ τοῦ βασιλέως ἐωράμ, ἀδελφὴ δὲ ὀχοζίου τὸν ἰωὰζ ὑιὸν ὀχοζίου τοῦ ἀδελφοῦ ἀυτῆς, κὰι ἔκλεψεν ἀυτὸν ἐκ μέσου τῶν ὑιῶν τοῦ βασιλέως τῶν θανατουμένων, ἀυτὸν κὰι τὴν τροφὴν ἀυτοῦ. κὰι ἔκρυψεν ἀυτὸν ἐν τῶ ταμιείω τῶν κλινῶν ἐκ προσώπου γοθολίας, κὰι ὀυκ ἐθανατώθη. κὰι ἦν μετ᾿ ἀυτῆς ἐν ὄικω κυρίου κεκρυμμένος ἓξ ἔτη. κὰι γοθολία ἐβασίλευσεν ἐπὶ τῆς γῆς. κὰι ἐν τῶ ἔτει τῶ ἑβδόμω ἀπέστειλεν ἰωϊαδὲ ὁ ἱερεύς, κὰι ἔλαβεν τοὺς ἑκατοντάρχους τω̍ν χορρὶ κὰι τῶν ῥασήμ, κὰι ἐισήγαγεν ἀυτοὺς πρὸς ἑαυτὸν ἐις ὀῖκον κυρίου, κὰι διέθετο ἀυτοῖς διαθήκην, κὰι ὥρκισεν ἀυτοὺς ἐνώπιον κυρίου, κὰι ἔδειξεν ἀυτοῖς τὸν ὑιὸν τοῦ βασιλέως. κὰι ἐνετείλατο ἀυτοῖς λέγων, τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ ἐποιήσατε, τὸ τρίτον ἐξ ὑμῶν ὁι ἐισπορευόμενοι τὸ σάββατον, φυλασσέτωσαν τὴν φυλακὴν ὄικου τοῦ βασιλέως, κὰι τὸ τρίτον ἐν τῆ πύλη τῶν ὁδῶν, κὰι τὸ τρίτον ἐν τῆ πύλη ὀπίσω τῶν παρατρεχόντων, κὰι φυλάξετε τὴν φυλακὴν τοῦ ὄικου μεσσαέ. κὰι δύο χεῖρες ἐν ὑμῖν, πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος τὸ σάββατον φυλάξουσι τὴν φυλακὴν ὄικου κυρίου ἐπὶ τὸν βασιλέα. κὰι κυκλώσατε περὶ τὸν βασιλέα κύκλω ἀνήρ, κὰι τὸ σκεῦος ἀυτοῦ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ,κὰι ὁ ἐισερχόμενος ἐις τὰ σαδηρὼθ ἀποθανεῖται. κὰι γίνεσθε μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν τῶ ἐισπορεύεσθαι ἀυτὸν κὰι ἐν τῶ ἐκπορεύεσθαι. κὰι ἐποίησαν ὁι ἑκατόνταρχοι κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο ἀυτοι̍ς ἰωιαδὲ ὁ ἱερεύς. κὰι ἔλαβον ἕκαστος τοὺς ἄνδρας ἀυτοῦ τοὺς ἐισπορευομένους τὸ σάββατον μετὰ τῶν ἐκπορευομένων τὸ σάββατον. κὰι ἐισῆλθον πρὸς ἰωιαδὲ τὸν ἱερέα, κὰι ἔδωκεν ἀυτοι̍ς ὁ ἱερεὺς τοῖς ἑκατοντάρχοις τὰς φαρέτρας κὰι τὰ δόρατα δαυὶδ τοῦ βασιλέως, ἃ ἦν ἐν ὄικω κυρίου, κὰι ἔστησαν ὁι παρατρέχοντες ἕκαστος, κὰι τὰ σκεύη ἀυτοῦ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ ἀπὸ τῆς ὠμίας τοῦ ὄικου τῆς δεξια̍ς ἕως τῆς ὠμίας τοῦ ὄικου τῆς ἀριστερᾶς τοῦ θυσιαστηρίου κὰι του̍ ὄικου περὶ τὸν βασιλέα κύκλω, κὰι ἐξήγαγε τὸν ὑιὸν τοῦ βασλέως, κὰι ἔδωκεν ἐπ᾿ ἀυτὸν τὸ ἁγίασμα κὰι τὸ μαρτύριον, κὰι ἔχρισεν ἀυτὸν κὰι ἐβασίλευσεν ἀυτόν. κὰι ἐκρότησαν ὁ λαὸς ταῖς χερσὶν ἀυτῶν, κὰι ἐῖπον, ζήτω ὁ βσαιλεύς. κὰι ἤκουσε γοθολία τὴν φωνὴν τῶν παρατρεχόντων κὰι τοῦ λαοῦ, κὰι ἦλθε πρὸς τὸν λαὸν ἐις ὀῖκον κυρίου, κὰι ἐῖδεν. κὰι ἰδοὺ οὁ βασιλεὺς ἑιστήκει ἐπὶ τοῦ στήλου κατὰ τὸ κρῖμα. κὰι ὁι ὠδοὶ κὰι ἁι σάλπιγγες περὶ τὸν βασιλέα, κὰι πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς χαίρων κὰι σαλπίζων ἐν σάλπιγξιν. κὰι διέρρηξεν τὸν ἱματισμὸν ἀυτῆς γοθολία, κὰι ἐβόησεν, σύνδεσμος σύνδεσμος. κὰι ἐνετείλατο ἰωιαδὲ ὁ ἱερεὺς τοι̍ς ἑκατοντάρχοις κὰι τοῖς ἐπισκόποις δυνάμεως, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, ἐξαγάγετε ἀυτὴν ἔξωθεν τῶν σαδηρώθ,κὰι ὁ ἐισπορευόμενος ὀπίσω ἀυτῆς ἀποθανεῖται ρομφαία, ὅτι ἐῖπεν ὁ ἱερεύς, μὴ ἀποθάνη ἐν ὄικω κυρίου. κὰι ἐπέβαλον ἀυτῆ χεῖρας, κὰι ἐισήγαγον ἀυτὴν ὁδὸν ἐισόδου τῶν ἵππων ὄικου τοῦ βασιλέως, κὰι ἐθανάτωσαν ἀυτὴν ἐκεῖ. κὰι διέθετο ἰωιαδὲ ὁ ἱερεὺς διαθήκην ἀναμέσον κυρίου κὰι ἀναμέσον τοῦ βασιλέως κὰι ἀναμέσον τοῦ λαοῦ τοῦ ἐῖναι ἐις λαὸν τῶ κυρίω. κὰι ἐισῆλθε πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ βάαλ, κὰι κατέσπασαν ἀυτὸν κὰι τὰ θυσιαστήρια ἀυτοῦ, κὰι τὰς ἐικόνας ἀυτοῦ συνέτριψαν ἐπιμελῶς. κὰι τὸν ματθὰν τὸν ἱερέα τοῦ βάαλ ἀπέκτειναν πρὸ προσώπου τῶν θυσιαστηρίων. κὰι κατέστησεν ὁ ἱερεὺς ἐπισκόπους ἐν ὄικω κυρίου. κὰι ἔλαβεν τοὺς ἑκατοντάρχους τῶν χορρὶ κὰι τῶν ῥασείμ, κὰι πάντα τὸν λαὸν τῆς γῆς, κὰι κατήγαγον τὸν βασιλέα ἐξ ὄικου κυρίου, κὰι ἐισήγαγον ἀυτὸν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν παρατρεχόντων ὄικου τοῦ βασιλέως. κὰι ἐκάθισαν ἀυτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου τῶν βασιλέων. κὰι ἐχάρη πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς, κὰι ἡ πόλις ἡσύχασεν. κὰι τὴν γοθολίαν ἐπάταξεν ἐν ῥομφαία ἐν ὄικω τῶν βασιλέων, ὑιὸς ἑπτὰ ἐτῶν ἰωὰς ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτὸν.

Εν ἕτει ἑβδόμω ἰοὺ βασιλεύει ἰωάς,κὰι τεσσαράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ σαβαία ἐκ βηρσαβεαί. κὰι ἐποίησεν ἰωὰς τὸ ἐυθὲς ἐνώπιον κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἐφώτιζεν ἀυτὸν ἰωιαδὲ ὁ ἱερέυς, πλὴν τῶν ὑψηλῶν ὀυκ ἀπέστησεν, ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίαζον κὰι ἐθυμίων ἐν τοι̍ς μετεώροις. κὰι ἐῖπεν ἰωὰς τοι̍ς ἱερεῦσιν, πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν ἁγίων τὸ ἐισοδιαζόμενον ἐν ὄικω κυρίου ἀργύριον συντιμήσεως ἀνδρός,ἀργύριον συντιμήσεως ψυχῶν, πᾶν ἀργύριον ὃ ἂν ἀναβῆ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἐισενεγκεῖν ἐις ὀῖκον κυρίου, λαβέτωσαν ἑαυτοῖς ὁι ἱερεῖς ἀνὴρ ἀπὸ τῆς πράσεως ἀυτῶν, κὰι ἀυτοὶ κραταιώσουσι τὸ βεδὲκ τοῦ ὄιου κυρίου ἐις πάντα ὁῦ ἂν ἑυρεθῆ ἐκεῖ βεδέκ. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐικοστῶ κὰι τρίτω ἔτει τοῦ βασιλέως ἰωὰς ὀυκ ἐκραταίωσαν ὁι ἱερεῖς τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου. κὰι ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς ἰωὰς τὸν ἰωιαδὲ τὸν ἱερέα κὰι τοὺς ἱερεῖς. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτούς, τί ὅτι ὀυ κραταιοῦτε τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου; κὰι νῦν μὴ λάβητε τὸ ἀργύριον ἀπὸ τῶν πράσεων ὑμῶν, ὅτι ἐις τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου δώσετε ἀυτό. κὰι συνεφώνησαν ὁι ἱερεῖς τοῦ μὴ λαβεῖν ἀργύριον παρὰ τοῦ λαοῦ, κὰι τοῦ μὴ ἐνισχύσαι τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου. κὰι ἔλαβεν ἰωιαδὲ ὁ ἱερεὺς κιβωτὸν μίαν, κὰι ἐποίησεν ἐν ἀυτῆ ὀπὴν μίαν κὰι ἔθηκεν ἀυτὴν παρὰ τὸ θυσιαστήριον ἐν δεξιᾶ ἐισπορευομένων ἀνδρῶν ἐις ὀῖκον κυρίου. κὰι ἐδίδουν ἐκεῖ ὁι ἱερεῖς ὁι φυλάσσοντες τὰ πρόθυρα πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ ἐισφερόμενον ἐις τόν ὀῖκον κυρίου, κὰι ἐγένετο ὡς ἐῖδον ὅτι πολὺ τὸ ἀργύριον τὸ ἐν τῇ κιβωτῶ, ἀνέβη ὁ γραμματεὺς τοῦ βαισλέως κὰι ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας, κὰι ἔσφιγξαν κὰι ἠρίθμησαν τὸ ἀργύριον τὸ ἑυρεθὲν ἐν ὄικω κυρίου, κὰι ἔδωκαν ἀυτὸ ἐπὶ χεῖρας τῶν ποιούντων τὰ ἔργα τῷν ἐπισκόπων ὄικου κυρίου. κὰι ἐξωδίασαν ἀυτὸ τοῖς τέκτοσι τῶν ξύλων κὰι τοῖς ὀικοδόμοις τοῖς ποιοῦσιν ἔργον ἐν ὄικω κυρίου, κὰι τοῖς τειχισταῖς κὰι τοῖς ὀικοδόμοις τῶν λίθων κὰι τοῖς ξύσταις τῶν λίθων, τοῦ κτήσασθαι λίθους λελατομημένους κὰι ξύλα τοῦ κραταιῶσαι τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου κυρίου, ἐις πάντα ὅσα ἐξωδιάσθη ἐπὶ τὸν ὀῖκον τοῦ κραταιῶσαι ἀυτόν, πλὴν ὀυ ποιηθήσονται ὄικω κυρίου θύραι ἀργυραῖ ἧλοι φιάλαι σάλπιγγες πᾶν σκεῦος χρυσοῦν ἢ ἀργυροῦν ἐκ τοῦ ἀργυιρ´ου τοῦ ἐισενεχθέντος ἐις ὀῖκον κυρίου. ὅτι τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα ἔδωκαν ἀυτό, κὰι ἐκραταίωσαν ἐν ἀυτῶ τὸν ὀῖκον κυρίου. κὰι ὀυκ ἐξελογίζοντο τοὺς ἄνδρας ὁῖς ἐδίδοτο τὸ ἀργύριον ἐπὶ χεῖρας ἀυτῶν δοῦναι τοῖς ποιοῦσι τὸ ἔργον, ὅτι ἐν ποίστει ἀυτοὶ ἐποίουν. ἀργύριον δὲ περὶ πλημμελίας κὰι ἀργύριον περὶ ἁμαρτίας ὀυκ ἐισηνέχθη ἐις τὸν ὀῖκον κυρίου, ὅτι τοῖς ἱερεῦσιν ἐγένετο. τότε ἀνέβη ἀζαὴλ βασιλεὺς συρίας, κὰι ἐπολέμησεν ἐπὶ γέθ, κὰι προκατελάβετο ἀυτήν. κὰι ἔθετο ἀζαὴλ τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ ἀναβῆναι ἐπὶ ἱερουσαλήμ. κὰι ἔλαβεν ἰωὰς βασιλεὺς ἰούδα πάντα τὰ ἅγια ἃ ἡγίασεν ἰωσαφὰτ κὰι ἰωρὰμ κὰι ὀχοζίας ὁι πατέρες ἀυτοῦ βασιλεῖς ἰούδα, κὰι τὰ ἅγια ἀυτοῦ, κὰι πᾶν τὸ χρυσίον τὸ ἑυρεθὲν ἐν θησαυροῖς ὄικου κυρίου κὰι ἐν τῶ ὄικω τοῦ βασιλέως, κὰι ἀπέστειλε τῶ ἀζαὴλ βασιλεῖ τῆς συρίας, κὰι ἀνέβη ἀπὸ ἱερουσαλήμ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἰωὰς κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἀνέστησαν ὁι δοῦλοι ἀυτοῦ κὰι ἐποίησαν σύνδεσμον κὰι ἐπάταξαν τὸν ἰωὰς ἐν ὄικω μαλλὼ τῶ ἐν τῆ καταβάσει σελλά. κὰι ἰωζάχαρ ὑιὸς σεμαὰθ κὰι ἰωζαβὰθ ὑιὸς σεμμὴρ ὁι δοῦλοι ἰωὰς ἐπάταξαν ἀυτὸν κὰι ἀπέθανεν. κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ, κὰι ἐβασίλευσεν ἀμασίας ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ.

Εν ἔτει ἐικοστὼ κὰι τρίτω τοῦ ἰωὰς ὑιοῦ ὀχοζίου βασιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν ἰωάχαζ ὑιὸς ἰοὺ ἐπ᾿ ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία ἑπτακαίδεκα ἔτη, κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίλου, κὰι ἐπορεύθη ὀπίσω τῶν ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ, ὀυκ ἀπέστη ἀπ᾿ ἀυτῶν. κὰι ἐθυμώθη ὀργῆ κύριος ἐπὶ τὸν ἰσραήλ, κὰι παρέδωκεν ἀυτοὺς ἐις χεῖρας ἀζαὴλ βασιλέως συρίας, κὰι ἐις χεῖρας ὑιοῦ ἄδερ ὑιοῦ ἀζαήλ πάσας τὰς ἡμέρας. κὰι ἰωάχαζ ἐδεήθη τοῦ προσώπου κυρίου, κὰι ἐπηκουσεν ἀυτοῦ κύριος, ὅτι ἐῖδε τὴν θλίψιν τοῦ ἰσραήλ, ὅτι ἔθλιψεν ἀυτοὺς βασιλεὺς συρίας. κὰι ἔδωκε κύριος σωτηρίαν τῶ ἰσραήλ, κὰι ἐξήγαγεν ἀυτοὺς ὑποκάτωθεν τῶν χειρῶν συρίας, κὰι ἐκάθισαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐν τοι̍ς σκηνώμασιν ἀυτῶν καθώς ἐχθὲς κὰι τρίτης, πλὴν ὀυκ ἀπέστησαν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ὄικου ἱεροβοάμ, ὃς ἐξήμαρτεν τὸν ἰσραήλ, ἐν ἀυταῖς ἐπορεύθησαν. καί γε τὸ ἄλσος ἐστάθη ἐν σαμαρεία, ὅτι ὀυχ ὑπελείφθη τῶ ἰωάχαζ λαὸς ἀλλ᾿ ἢ πεντήκοντα ἱππεῖς κὰι δέκα ἅρματα κὰι δέκα χιλιάδες πεζῶν, ὅτι ἀπώλεσεν ἀυτοὺς βασιλεὺς συρίας, κὰι ἔθετο ἀυτοὺς ὡς χοῦν ἐις καταπάτησιν. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἰωάχαζ κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν κὰι ἁι δυναστεῖαι ἀυτοῦ, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ; κὰι ἐκοιμήθη ἰωάχαζ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ, κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν ἐν σαμαρεία, κὰι ἐβασίλευσεν ἰωὰς ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. ἐν ἔτει τριακοστῶ κὰι ἑβδόμω τοῦ ἰωὰς βασιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν ἰωὰς ὑιὸς ἰωάχαζ ἐπὶ ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία ἓξ κὰι δέκα ἔτει. κὰι ἐποίησεν ἰωὰς τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου. ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ πασῶν ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ, ἐν ἀυταῖς ἐπορεύθη. κὰι τὰ ποιπὰ τῶν λόγων ἰωὰς κὰι πάντα ὅσα ἐποίησε κὰι ἁι δυναστεῖαι ἀυτοῦ ἃς ἐποίησε μετὰ ἀμασσίου βασιλέως ἰούδα, ὀιχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου λόγων τω̍ν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ; κὰι ἐκοιμήθη ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ. κὰι ἱεροβοὰμ ἐκάθησεν ἐπὶ τοῦ θρόνου ἀυτοῦ.κὰι ἐτάφη ἰωὰς ἐν σαμαρεία μετὰ τῶν βασιλέων ἰσραήλ. κὰι ἐλισεαὶ ἠρρώστησεν τὴν ἀρρωστείαν ἀυτοῦ δι᾿ ἣν ἀπέθανεν. κὰι κατέβη ἰωὰς βασιλεὺς ἰσραὴλ πρὸς ἀυτὸν κὰι ἔκλαυσεν ἐπὶ πρόσωπον ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπεν πάτερ πάτερ ἅρμα ἰσραὴλ κὰι ἱππεὺς ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἐλισεαί, λάβε τόξον κὰι βολίδας. κὰι ἔλαβεν πρὸς ἀυτὸν τόξον κὰι βέλη. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ τῶ βασιλεῖ ἰσραήλ, ἐπιβίβασον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ τόξον. κὰι ἐπεβίβασεν τὴν χεῖρα ἀυτοῦ, κὰι ἐπέθηκεν ἐλισεαὶ τὰς χεῖρας ἀυτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως. κὰι ἐῖπεν, ἄνοιξον τὴν θυρίδα κατὰ ἀνατολάς. κὰι ἤνοιξεν. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαί, τόξευσον. κὰι ἐτόξευσεν, κὰι ἐῖπεν, βέλος σωτηρίας τῶ κυρίω κὰι βέλος σωτηρίας ἐν συρία, κὰι πατάξεις τὴν συρίαν ἐν ἀφὲκ ἕως συντελείας. κὰι ἐῖπεν ἐλισεαὶ τῶ ἰωάς, λάβε βέλη. κὰι ἔλαβεν. κὰι ἐῖπεν τῶ βασιλεῖ, πάταξον ἐις τὴν γῆν. κὰι ἐπάταξεν τρὶς κὰι ἴστη. κὰι ἐλυπήθη ἐπ᾿ ἀυτῶ ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ. κὰι ἐῖπεν, ἐι ἐπάταξας πεντάκις ἢ ἑξάκις, τότε ἂν ἐπάταξας τὴν συρίαν ἕως συντελείας, κὰι νῦν τρὶς πατάξεις τὴν συρίαν. κὰι ἐλισεαὶ ἀπέθανεν, κὰι θάπτουσιν ἀυτόν, κὰι μονόζωνοι μοὰβ ἦλθον ἐν τῆ γῆ ἐλθόντος τοῦ ἐνιαυτοῦ. κὰι ἐγένετο ἀυτῶν θαπτόντων ἄνθρωπον {ον} ἕνα,κὰι ἰδοὺ ἐῖδον τὸν μονόζωνον, κὰι ἔρριψαν τὂν ἄνδρα ἐν τῶ τάφω ἐλισεὰι κὰι ἐπορεύθη. κὰι ἥψατο τῶν ὀστῶν ἐλισεαὶ κὰι ἔζησε κὰι ἔστη ἐπὶ τοὺς πόδας ἀυτοῦ. κὰι ἀζαὴλ βασιλεὺς συρίας ἐξέθλιψε τὸν ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας ἰωάχαζ. κὰι ἠλέησε κύριος ἀυτοὺς κὰι ὠκτείρησεν ἀυτούς. κὰι ἐπέβλεψεν πρὸς ἀυτοὺς διὰ τὴν διαθήκην ἀυτοῦ τὴν μετὰ ἁβραὰμ κὰι ἰσαὰκ κὰι ἰακὼβ. κὰι ὀυκ ἠθέλησε κύριος διαφθεῖραι ἀυτούς, κὰι ὀυκ ἀπέρριψεν ἀυτοὺς ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ ἕως νῦν. κὰι ἀπέθανε ἀζαὴλ βασιλεὺς συρίας. κὰι ἐβασίλευσεν ὑιὸς ἄδερ ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐπέστρεψεν ἰωὰς ὑιὸς ἰωάχαζ κὰι ἔλαβεν τὰς πόλεις ἐκ χειρὸς ὑιοῦ ἄδερ ὑιοῦ ἀζαήλ, ἃς ἔλαβεν ἐκ χειρὸς ἰωάχαζ τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἐν τῶ πολέμω. κὰι ἐπάταξεν ἀυτὸν τρὶς ἰωάς, κὰι ἀπέστρεψε τὰς πόλεις ἰσραήλ.

Εν ἔτει δευτέρω τοῦ ἰωὰς ὑιοῦ ἰωάχαζ βασιλέως ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν ἀμεσσίας ὑιὸς ἰωὰς βασιλέως ἰούδα, ὑιὸς ὢν ἔικοσι κὰι πέντε ἐτῶν ἀμεσσίας ἐν τῶ βσιλεύειν ἀυτόν. κὰι ἔικοσι κὰι ἐννέα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ ἰωαδὴν ἐξ ἱερουσαλὴμ. κὰι ἐποίησεν τὸ ἐυθὲς ἐνώπιον κυρίου, πλὴν ὀυχ ὡς δαυὶδ ὁ πατὴρ ἀυτοῦ. κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ πατὴρ ἀυτοῦ ἰωὰς ἐποίησεν, πλὴν τὰ ὑψηλὰ ὀυκ ἐξῆρεν, ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίαζε κὰι ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς. κὰι ἐγένετο ὡς ἐκραταιώθη ἡ βασιλεία ἐν τῆ χειρὶ ἀμεσσίου, ἐπάταξεν τοὺς παῖδας ἀυτοῦ τοὺς πατάξαντας τὸν πατέρα ἀυτοῦ. τοὺς δὲ ὑιοὺς τῶν παταξάντων ὀυκ ἐθανάτωσεν, καθὼς γέγραπται ἐπὶ βιβλίου νόμου μωυσῆ, ὡς ἐνετείλατο κύριος λέγων, ὀυκ ἀποθανοῦνται πατέρες περὶ τέκνων, ὀυδὲ ὑιοὶ ἀποθανοῦνται ὑπὲρ πατέρων, ἀλλ᾿ ἢ ἕκαστος ἐν τῆ ἁμαρτία ἀυτοῦ ἀποθανεῖται. ἀυτὸς ἀμεσσίας ἐπάταξεν τὸν ἐδὼμ ἐν γέμελα δέκα χιλίαδας, κὰι συνέλαβε τὴν πέτραν ἐν τῶ πολέμω, κὰι ἐκάλεσε τὸ ὄνομα ἀυτῆς ἰεκθοὴλ ἕως τῆς ἡμέρας τάυτης. τότε ἀπέστειλεν ἀμεσσίας ἀγγέλους πρὸς ἰωὰς ὑιὸν ἰωάχαζ ὑιοῦ ἰοὺ βασιλέως ἰσραὴλ λέγων, δεῦρο κὰι ὀφθῶμεν ἐν προσώποις. κὰι ἀπέστειλεν ἰωὰς βσιλεὺς ἰσραὴλ πρὸς ἀμεσσίαν βασιλέα ἰούδα λέγων, ὁ ἀκχὰχ ὁ ἐν τῶ λιβάνω ἀπέστειλε πρὀς τὴν κέδρον τὴν ἐν τῶ λιβάνω λέγων, δός τὴν θυγατέρα σου τῶ ὑιῶ μου ἐις γυναῖκα. κὰι διῆλθε τὰ θυρία τοῦ ἀγροῦ τὰ ἐν τῶ λιβάνω κὰι συνεπάτησεν τὸν ἀκχάχ. πατάξας ἐπάταξας τὴν ἰδουμαίαν, κὰι ἐπῆρέν σε ἡ καρδία σου, ἐν δοξάσθητι καθήμενος ἐν τῶ ὄικω σου. κὰι ἱνατί ἐρίζεις ἐν κακία, κὰι πεσῆ σὺ κὰι ἰούδας μετὰ σοῦ, κὰι ὀυκ ἤκουσεν ἀμεσσίας. κὰι ἀνέβη ἰωὰς βασιλεὺς ἰσραήλ, κὰι ὤφθησαν ἐν προσώποις ἀυτὸς κὰι ἀμεσσίας βασιλεὺς ἰούδα ἐν βασιθσαμὶς τῆς ἰουδαίας. κὰι ἔπεσεν ὁ λαὸς ἰούδα ἐνώπιον ἰσραήλ, κὰι ἔφυγον ἀνὴρ ἐις τὸ σκήνωμα ἀυτοῦ. κὰι τὸν ἀμεσσίαν ὑιὸν ἰωὰς βασιλέα ἰούδα συνέλαβεν ἰωὰς βασιλεὺς ἰσραὴλ ἐν βαιθσαμίς, κὰι ἤγαγεν ἀυτὸν ἐις ἱερουσαλήμ. κὰι καθεῖλεν τοὺς τείχους ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τῆς πύλης ἐφραὶμ ἕως τῆς πύλης τῆς γωνίας τετρακοσίους πήχεις. κὰι ἔλαβεν τὸ χρυσίον κὰι τὸ ἀργύριον κὰι πάντα τὰ σκεύη τὰ ἑυρεθέντα ἐν ὄικω κυρίου, κὰι ἐν θησαυροῖς ὄικου τοῦ βασιλέως,κὰι τοὺς ὑιοὺς τῶν συμμίξεων, κὰι ἀπέστρεψεν ἐις σαμάρειαν. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἰωὰς ὅσα ἐποίησεν ἐν δυναστεία ἀυτοῦ, ἃ ἐπολέμησε μετὰ ἀμεσσίου βασιλέως ἰούδα, ὀυχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ; κὰι ἐκοιμήθη ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ, κὰι ἐτάφη ἐν σαμαρεία μετὰ τῶν βασιλέων ἰσραῄλ. κὰι ἐκάθησεν ἱεροβοὰμ ὑίὸς ἀυτοῦ ἐπὶ τοῦ θρόνου ἀυτοῦ. κὰι ἔζησεν ἀμεσσίας ὑιὸς ἰωὰς βασιλεὺς ἰούδα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν ἰωὰς ὑιὸν ἰωάχαζ βασιλέα ἰσραὴλ πεντεκαίδεκα ἔτη. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἀμεσσίου κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶνβασιλέων ἰούδα; κὰι συνεστράφη σύστρεμμα ἐπὶ ἀμεσσίαν ἐν ἱερουσαλὴμ κὰι ἔφυγεν ἐις λαχίς, κὰι ἀπέστειλαν ὀπίσω ἀυτοῦ ἐις λαχὶς κὰι ἐθανάτωσαν ἀυτὸν ἐκεῖ, κὰι ἦραν ἀυτὸν ἐπὶ τῶν ἵππων, κὰι ἐτάφη ἐν ἱερουσαλὴμ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ. κὰι ἔλαβεν πᾶς ὁ λαὸς ἰούδα τὸν ἀζαρίαν ὑιὸν ἀυτοῦ, κὰι ἀυτὸς ἦν ὑιὸς ἑκκαίδεκα ἐτῶν, κὰι ἐβασίλευσαν ἀυτὸν ἀντὶ τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἀμεσσίου. ἀυτὸς ὠκοδόμησε τὴν ἐλὼθ κὰι ἐπέστρεψεν ἀυτὴν τῶ ἰούδα μετὰ τὸ κοιμηθῆναι τὸν βασιλέα μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ. ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτω ἀμεσσίας ὑιοῦ ἰωὰς βασιλέως ἰούδα, ἐβασίλευσεν ἱεροβοὰμ ὑιὸς ἰωὰς βασιλέως ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία ἐπὶ ἰσραὴλ τεσσαράκοντα κὰι ἓν ἔτος. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ. ἀυτὸς ἀπεκατέστησεν τὸ ὅριον ἰσραὴλ ἀπὸ τῇς ὁδοῦ ἀιμὰθ ἕως τῆς θαλάσσης τῆς πρὸς ἑσπέραν, κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου θεοῦ ἰσραήλ, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου ἀυτοῦ ἰωνὰ τοῦ ὑιοῦ ἀμαθὶ τοῦ προφήτου, τοῦ ἀπὸ γαιθεφέρ. ὅτι ἐῖδε κύριος τὴν ταπείνωσιν τοῦ ἰσραὴλ πικρὰν σφόδρα, διότι ἐλεπτύνθη, κὰι ὀλιγοστοὺς κὰι συνεχομένους κὰι ἐγκαταλελειμμένους, κὰι ὀυκ ἦν ὁ βοηθῶν τῶ ἰσρηάλ. κὰι ὀυκ ἐλάλησε κύριος τοῦ διαφθεῖραι τὸ ὄνομα τοῦ ἰσραὴλ ὑποκάτωθεν τοῦ ὀυρανοῦ. κὰι ἔσωσεν ἀυτοὺς κύριος ἐν χειρὶ ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ἰωάς. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἱεροβοὰμ κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν κὰι ἁι δυναστεῖαι ἀυτοῦ κὰι ὅσα ἐπολέμησεν κὰι ὅσα ἐπέστρεψεν τὴν δαμασκὸνκὰι τὴν ἀιμὰθ τῶ ἰούδα ἐν ἰσραήλ, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέωσν ἰσραήλ; κὰι ἐκοιμήθη ἱεροβοὰμ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ μετὰ τῶν βασιλέων ἰσραήλ. κὰι ἐβασίλευσεν ζαχαρίας ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ.

Εν ἔτει ἐικοστῶ κὰι ἑβδόμω τοῦ ἱεροβοὰμ βασιλέως ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν ἀζαρίας ὑιὸς ἀμεσσίου βασιλέως ἰούδα, ὑιὸς ἑκκαίδεκα ἐτῶν ἀζαρίας ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν, κὰι πεντήκοντα κὰι δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ ἰεχελία ἐξ ἱερουσαλήμ. κὰι ἐποίησε τὸ ἐυθὲς ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ἀμεσσίας ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, πλὴν τῶν ὑψηλῶν ὀυκ ἐξῆρεν, ἐτι ὁ λαὸς ἔθυεν κὰι ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς. κὰι ἥψατο ὁ κύριος τοῦ βασιλέως κὰι ἐπέβαλεν ἀυτῶ λέπραν ἕως ἡμέρας θανάτου ἀυτοῦ, κὰι ἐκάθητο ἐν ὄικω ἀχφσώθ. κὰι ἰωαθὰν ὑιὸς τοῦ βασιλέως ἐπὶ τοῦ ὄικου κρίνων τὸν λαὸν τῆς γῆς. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἀζαρίου κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἐκοιμήθη ἀζαρίας μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ,κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ,κὰι ἐβασίλευσεν ἰωαθὰμ ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. ἔτει τριακοστῶ κὰι ὀγδόω ἀζαρίου βασιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν ζαχαρίας ὑιὸς ἱεροβοὰμ ἐν σαμαρεία ἐπὶ ἰσραὴλ ἑξάμηνον. κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησαν ὁι πατέρες ἀυτοῦ. ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ. κὰι συνεστράφη ἐπ᾿ ἀυτὸν σαλοὺμ ὑιὸς ἰαβής,κὰι ἐπάταξεν ἀυτὸν ἐν κεβλαάμ, κὰι ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ζαχαρίου, ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ. ὁῦτος ὁ λόγος κυρίου ὃν ἐλάλησεν πρὸς ἰοὺ λέγων, ὑιοὶ τέταρτοι καθίσονταί σοι ἐπὶ θρόνου ἰσραήλ. κὰι ἐγένετο ὅυτως. κὰι σαλοὺμ ὑιὸς ἰαβὴς ἐβασίλευσεν ἐν ἔτει τριακοστῶ κὰι ἐννάτω τοῦ ἀζαρίου βασιλέως ἰούδα, κὰι ἐβασίλευσεν μῆνα ἡμερῶν ἐν σαμαρεία. κὰι ἀνέβη μαναὴμ ὑιὸς γαδὶ ἐκθερσὰ κὰι ἐισῆλθεν ἐις σαμάρειαν, κὰι ἐπάταξε τὸν σαλοὺμ ὑιὸν ἰαβὴς ἐν σαμαρεία κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτόν,κὰι ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων σαλοὺμ κὰι ἡ συστροφὴ ἀυτοῦ ἣν συνῆψεν, ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ. τότε ἐπάταξε μαναὴμ τὴν θεφσὰ κὰι πάντα τὰ ἐν ἀυτῆ, κὰι τὰ ὅρια ἀυτῆς ἀπὸ θερσά, ὅτι ὀυκ ἤνοιξεν ἀυτῶ, κὰι ὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας διέρρηξεν. ἐν ἔτει τριακοστῶ κὰι ἐννάτω τοῦ ἀζαρίου βασιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν μαναὴμ ὑιὸς γαδὶ ἐπὶ ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία δέκα ἔτη. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου. ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ. ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ μαναὴμ ἀνέβη φοὺλ βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἔδωκε μαναὴμ τῶ φοὺλ χίλια τάλαντα ἀργυρίου, τοῦ ἐῖναι χεῖρα ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ, τοῦ κραταιῶσαι τὴν βασιλείαν ἀυτοῦ ἐν χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι μαναὴμ ἐξήνεγκε τὸ ἀργύριον ἐπὶ τὸν ἰσραὴλ ἐπὶ πάντα δυνατὸν ἰσχύϊ δοῦναι τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων πεντήκοντα σίκλους τῶ ἀνδρὶ τῶ ἑνί. κὰι ἀπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς ἀσσυρίων, κὰι ὀυκ ἔστη ἔτι ἐν τῆ γῆ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων μαναὴμ κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ; και ἐκοιμήθη μαναὴμ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ,κὰι ἐβασίλευσε φακεΐα ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. ἐν ἔτει πεντηκοστῶ τοῦ ἀζαρίου βσιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν φακεΐα ὑιὸς μαναὴμ ἐπὶ ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία δύο ἔτη. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ ὃς ἐξήμαρτε τὸν ἰσραήλ. κὰι συνεστράφη ἐπ᾿ ἀυτὸν φακεαὶ ὑιὸς ῥωμελίου ὅ τριστάτης ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτὸν ἐν σαμαρεία ἐν ὄικω τοῦ βασιλέως μετὰ τοῦ ἀργὸβ κὰι μετὰ τοῦ ἀριέ, κὰι μετ᾿ ἀυτοῦ πεντήκοντα ἄνδρες ἀπὸ τῶν ὑιῶν τῶν γαλααδιτῶν, κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτὸν κὰι ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων φακεΐα κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ. ἐν ἔτει πεντηκοστῶ κὰι δευτέρω τοῦ ἀζαρίου βσαιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν φακεαὶ ὑιός ῥωμελίου ἐπὶ ἰσραὴλ ἐν σαμαρεία ἔτη ἔικοσι. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ πασῶν τῶν ἁμαρτιῶν ἱεροβοὰμ ὑιοῦ ναβάτ, ὃς ἐξῄμαρτε τὸν ἰσραήλ. ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ φακεαί βασιλέως ἰσρηὰλ ἀνέβη θεγλάθ φαλασὰρ βασιλεὺς ἀσσυρίων,κὰι ἔλαβε τὴν ναῒν κὰι τὴν ἄβελ κὰι τὴν βαιθμααχὰ κὰι τὴν ἰωνὼχ κὰι τὴν κενὲζ κὰι τὴν ἀσὼρ κὰι τὴν γαλαὰδ κὰι τὴν γαλιλαίαν πᾶσαν γῆν νεφθαλείμ,κὰι ἀπώκισεν ἀυτούς ἐις ἀσσυρίους. κὰι συνέστρεψε σύστρεμμα ὠσηὲ ὑιὸς ἠλὰ ἐπὶ φακεαὶ ὑιὸν ρωμελίου κὰι ἐπάταξεν ἀυτὸν κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτόν, κὰι ἐβασίλευσεν ἀντ᾿ ἀυτοῦ ἐν ἔτει ἐικοστῶ ἰωθὰμ ὑιοῦ ὀζίου. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων φακεαὶ κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰσραήλ. ἐν ἔτει δευτέρω τοῦ φακεαὶ ὑιοῦ ῥωμελίου βασιλέως ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν ἰωθὰμ ὑιὸς ὀζίου βασιλέως ἰούδα, ὑιὸς ἔικοσι κὰι πέντε ἐτῶν ἦν ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν, κὰι ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβσίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ ἱερουσὰ θυγάτηρ σαδούκ. κὰι ἐπίησε τὸ ἐυθὲς ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὀζίας ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, πλὴν τὰ ὑψηλὰ ὀυκ ἐξῆρεν, ἔτι ὁ λαὸς ἔθυεν κὰι ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς. ἀυτὸς ὠκοδόμησε τὴν πύλην ὄικου κυρίου τὴν ὑψηλήν. κὰι τὰ λοιπὰ τω̍ν λόγων ἰωθὰμ πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἤρξατο κύριος ἀποστέλλειν ἐν ἰούδα τὸν ῥασσὼν βασιλέα συρίας, κὰι τὸν φακεαὶ ὑιὸν ῥωμελίου. κὰι ἐκοιμήθη ἰωθὰμ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ, κὰι ἐτάφη ἐν πόλει δαυὶδ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ, κὰι ἐβασίλευσεν ἄχαζ ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ.

Εν ἔτει ἑπτακαιδεκάτω τοῦ φακεαὶ ὑιοῦ ῥωμελίου ἐβασίλευσεν ἄχαζ ὑιὸς ἰωθὰμ βασιλέως ἰούδα, ὑιὸς ἔικοσιν ἐτῶν ἦν ἄχαζ ἐν τῶ βασιλέυειν ἀυτόν. κὰι ἑκκάιδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ὀυκ ἐποίησεν τὸ ἐυθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου θεοῦ, καθὼς δαυὶδ ὁ πατὴρ ἀυτοῦ. κὰι ἐπορεύθη ἐν ὁδῶ βασιλέων ἰσραήλ, καί γε κὰι τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ διῆγεν ἐν πυρὶ κατὰ τὰ βδελύγματα τω̍ν ἐθνῶν, ὧν ἐξῆρε κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ἐθυσίαζε κὰι ἐθυμία ἐν τοῖς ὑψηλοῖς κὰι ἐπὶ τῶν βουνῶν κὰι ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους. τότε ἀνέβη ῥαασὼν βασιλεὺς συρίας κὰι φακεαὶ ὑιὸς ῥωμελίου βσαιλεὺς ἰσραὴλ ἐπὶ ἱερουσαλὴμ ἐις πόλεμον, κὰι ἐπολιόρκουν τὸν ἄχαζ κὰι ὀυκ ἠδύναντο πολεμεῖν. ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω ἀπέστρεψε ῥαασὼν βασιλεὺς συρίας τὴν ἀϊλὰθ τῆ συρία, κὰι ἐξέβαλε τοὺς ἰουδαίους ἐξ ἀϊλάθ, κὰι ἦλθον ὁι ἰδουμαῖοι ἐις ἀϊλάθ, κὰι κατώκησαν ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας τάυτης. κὰι ἀπέστειλεν ἄχαζ ἀγγέλους πρὸς θαγλὰθ φαλασὰρ βασιλέα ἀσσυρίων λέγων, δοῦλός σου κὰι ὑιός σου ἐγώ, ἀνάβηθι κὰι ῥῦσαί με ἐκ χειρὸς βασιλέως συρίας κὰι ἐκ χειρὸς βασιλέως ἰσραήλ, ὅτι ἐπανέστησάν μοι. κὰι ἔλαβεν ἄχαζ τὸ ἀργύριον κὰι τὸ χρυσίον τὸ ἑυρεθὲν ἐν θησαυροῖς ὄικου κυρίου κὰι ὄικου τοῦ βασιλέως, κὰι ἀπέστειλεν τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων δῶρα. κὰι ἤκουσεν ἀυτοῦ ὁ βασιλεὺς ἀσσυρίων, κὰι ἀνέβη βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐπὶ δαμασκόν, κὰι συνέλαβεν ἀυτὴν, κὰι ἀπώκισε τὴν πόλιν, κὰι τὸν ῥασσὼν ἐθανάτωσεν.κὰι ἐπορέυθη ὁ βασιλεὺς ἄχαζ ἐις συνάντησιν τῶ θαγλὰθ φαλασὰρ βασιλεῖ ἀσσυρίων ἐις δαμασκὸν. κὰι ἐῖδε τὸ θυσιασήριον τὸ ἐν δαμασκῶ. κὰι ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς ἄχαζ πρὸς ὀυρίαν τὸν ἱερέα τὴν ὁμοίωσιν τοῦ θυσιαστηρίου κὰι τὸν ῥυθμὸν ἀυτοῦ κατὰ πᾶσαν ποίησιν ἀυτοῦ, κὰι ὠκοδόμησε θυσιαστήριον ὀυρίας κατὰ πάντα ὅσα ἀπέστειλεν ἀυτῶ ὁ βασιλεὺς ἄχαζ ἐκ δαμασκοῦ, ὅυτως ἐποίησεν ὀυρίας ὁ ἱερεὺς ἕως τοῦ ἐλθεῖν τὸν βασιλέα ἐκ δαμασκοῦ. κὰι ἦλθεν ὁ βασιλεὺς ἐκ δαμασκοῦ,κὰι ἐῖδε τὸ θυσιαστήριον. κὰι προσῆλθε πρὸς τὸ θυσιαστήριον ὁ βασιλεὺς κὰι ἀνέβη ἐπ᾿ ἀυτό, κὰι ἀνήνεγκε τὴν ὁλοκάυτωσιν κὰι τὴν θυσίαν ἀυτοῦ, κὰι τὴν σπονδὴν ἀυτοῦ ἔσπεισεν ἀυτῶ, κὰι προσέχεεν ἐπ᾿ ἀυτῶ τὸ ἁῖμα τῶν ἐιρηνικῶν ἀυτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. τὸ δὲ χαλκοῦν θυσιαστήριον ὃ ἦν ἐναντίον κυρίου προσήγαγεν ἀυτὸ ἀπ` προσώπου τοῦ ὄικου ἐκ μέσου τοῦ θυσιαστηρίου κὰι ἐκ μέσου τοῦ ὄικου κυρίου, κὰι ἔδωκεν ἀυτὸ ἐπὶ μηρὸν τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ βορράν. κὰι ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς ἄχαζ τῶ ὀυρία τῶ ἱερεῖ λέγων, ἀνάβηθι ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ μέγα, κὰι ἐπ᾿ ἀυτὸ πρόσφερε τὴν ὁλοκάυτωσιν τὴν πρωϊνὴν κὰι τὴν θυσίαν τὴν ἑσπερινὴν κὰι τὰς ὁλοκαυτώσεις τοῦ βασιλέως κὰι τὰς θυσίας ἀυτοῦ, κὰι τὴν ὁλοκάυτωσιν παντὸς οτῦ λαοῦ κὰι τὰς θυσίας ἀυτῶνκὰι τὰς σπονδὰς ἀυτῶν, κὰι πᾶν ἁῖμα ὁλοκαυτώσεως κὰι πᾶν ἁῖμα θυσίας ἐν ἀυτῷ προχεεῖς. κὰι τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἔσται μοι ἐις το πρωί. κὰι ἐποίησεν ὀυρίας ὁ ἱερεὺς κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο ἀυτῶ ἄχαζ ὁ βασιλεύς. κὰι συνέκοψεν ἄχαζ ὁ βασιλεὺς τὰ συγκλείσματα τῶν μεχωνὼθ κὰι μετῆρε. κὰι μετῆρεν ἀπ᾿ ἀυτῶν τὸν λουτῆρα κὰι τὴν θάλασσαν, κὰι κατεβίβασεν ἀπὸ τῶν μόσχων τῶν χαλκῶν τῶν ὑπ᾿ ἀυτήν, κὰι ἔθηκεν ἀυτὴν ἐπὶ βάσιν λιθίνην. κὰι τὸ θεμέλιον τῆς καθέδρας τῶν σαββάτων ὠκοδόμησεν ἐν ὄικω κυρίου, κὰι τὴν ἔισοδον τοῦ βασιλέως τὴν ἐξωτέραν ἐπέστρεψεν ἐν ὄικω κυρίου ἀπὸ προσώπου τοῦ βασιλέως ἀσσυρίων. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἄχαζ ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἐκοιμήθη ἄχαζ μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ κὰι ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ, κὰι ἐβασίλευσεν ἐζεκίας ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ.

Εν ἔτει δωδεκάτω ἄχαζ βασιλέως ἰούδα ἐβασίλευσεν ὠσηὲ ὑιὸς ἠλὰ ἐν σαμαρεία ἐπὶ ἰσραὴλ ἐννέα ἔτη. κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, πλὴν ὀυχ ὡς ὁι βασιλεῖς ἰσραὴλ ὃι ἦσαν ἔμπροσθεν ἀυτοῦ. ἐπ᾿ ἀυτὸν ἀνέβη σαλμανασὰρ βασιλεὺς ἀσσυρίων, κὰι ἐγένετο ἀυτῶ ὠσηὲ δοῦλος κὰι ἔφερεν ἀυτῶ δῶρα. κὰι ἑῦρεν ὁ βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐν ὠσηὲ ἐπιβουλήν, διότι ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς σουὰ βασιλέα ἀιγύπτου, κὰι ὀυκ ἤνεγκεν δῶρα τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων ἐνιαυτὸν κατ᾿ ἐνιαυτόν, κὰι ἐπολιόρκησεν ἀυτὸν ὁ βασιλεὺς ἀσσυρίων, κὰι ἔδησεν ἀυτὸν ἐν ὄικω φυλακῆς. κὰι ὁ βασιλεὺς ἀσσυρίων ἀνέβη ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν κὰι ἀνέβη ἐις σαμάρειαν, κὰι ἐπολιόρκησεν ἀυτὴν τρία ἔτη. ἐν δὲ τῶ ἐννάτω ἔτει ὠσηὲ συνέλαβε τὴν σαμάρειαν ὁ βασιλεὺς τῶν ἀσσυρίων, κὰι ἀπώκισεν τὸν ἰσραὴλ ἐις ἀσσυρΐους,κὰι κατώκισεν ἀυτοὺς ἐν ἐλαὰ κὰι ἐν ἁβὼρ ποταμοῖς γοζάν ἐν ὁρίοις μῄδων. κὰι ἐγένετο ὅτε ἥμαρτον ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τῶ κυρίω τῶ θεῶ ἀυτῶν τῶ ἀγαγόντι ἀυτοὺς ἐξ ἀιγύπτου ὑποκάτωθεν χειρὸς φαραὼ βασιλέως ἀιγύπτου, κὰι ἐφοβήθησαν θεοὺς ἑτέρους,κὰι ἐπορεύθησαν τοῖς δικαιώμασι τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῆρε κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ὁι βασιλεῖς ἰσραὴλ ὅσα ἐποίησαν, κὰι ἠμφιέσαντο ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ λόγους ἀδίκους κατὰ κυρίου θεοῦ ἀυτῶν. κὰι ὠκοδόμησαν ἑαυτοι̍ς ὑψηλὰ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν ἀυτῶν ἀπὸ πύργου φυλασσόντων ἕως πόλεως ὀχυρᾶς. κὰι ἐστήλωσαν ἑαυτοῖς ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ στήλας κὰι ἄλση ἐν παντὶ βουνῶ ὑψηλῶ κὰι ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους,κὰι ἐθυμίων ἐκεῖ ἐν πᾶσι τοῖς ὑψηλοῖς, καθὼς τὰ ἔθνη ἃ ἀπώκισε κύριος ἐκ προσώπου ἀυτῶν, κὰι ἐποίησαν κοινωνούς,κὰι ἐχάραξαν τοῦ παροργίσαι τὸνκύριον κὰι ἐλάτρευσαν τοῖς ἐιδώλοις, ὁῖς ἐῖπεν κύριος ἀυτοῖς ὀυ ποίησετε τὸ ῥῆμα τοῦτο. κὰι διεμαρτύρατο τῶ ἰσραὴλ κὰι τῶ ἰούδα ὁ κύριος ἐν χερσὶ πάντων τῶν προφητῶν ἀυτοῦ, παντὸς ὁρῶντος λέγων, ἀποστράφητε ἀπὸ τῶν ὁδῶν ὑμῶν τῶν πονηρῶν,κὰι φυλάξατε τὰς ἐντολάς μου κὰι τὰ δικαιώματά μου κὰι πάντα τὸν νόμον μου, ὃν ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν, ὅσα ἀπέστειλα πρὸς ἀυτοὺς ἐν χειρὶ τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν,κὰι ὀυκ ἤκουσαν,κὰι ἐσκλήρυναν τὸν νῶτον ἀυτῶν ὑπὲρ τὸννῶτον τῶν πατέρων ἀυτῶν,ὃι ὀυκ ἐπίστευσαν κυρίω τῶ θεῶ ἀυτῶν,κὰι ἀπώσαντο τὴν δϊαθήκην ἀυτοῦ κὰι τὰ δικαιώματα ἃ διέθετο τοῖς πατράσιν ἀυτῶν, κὰι τὰ μαρτύρια ἀυτοῦ ὅσα διεμαρτύρατο ἀυτοῖς, κὰι ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ματαίων κὰι ἐματαιώθησαν, κὰι ὀπίσω τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλω ἀυτῶν, ὧν ἐνετείλατο κύριος ἀυτοῖς τοῦ μὴ ποιῆσαι κατὰ ταῦτα. κὰι ἐγκατέλιπον τὰς ἐντολὰς κυρίου του θεοῦ ἀυτῶν, κὰι ἐποίησαν ἑαυτοῖς χωνευτὰ δύο δαμάλεις,κὰι ἐποίησαν ἄλσος, κὰι προσεκύνησαν πάση τῆ στρατιᾶ τοῦ ὀυρανοῦ.κὰι ἐλάτρευσαν τῶ βάαλ,κὰι διήγαγον τοὺς ὑιοὺς ἀυτῶν κὰι τὰς θυγατέρας ἀυτῶν ἐν πυρί. κὰι ἐμαντεύοντο μαντείας κὰι ὀιωνίζοντο ὀιωνισμοῖς. κὰι ἐπράθησαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρόν ἐνώπιον κυρίου τοῦ παροργίσαι ἀυτόν. κὰι ἐθυμώθη κύριος σφόδρα ἐν τῷ ἰσραήλ,κὰι ἀπέστησεν ἀυτοὺς ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ, ὀυχ ὑπελείφθη πλὴν φυλὴ ἰούδα μονωτάτη. καί γε ἰούδας ὀυκ ἐφύγαξε τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ ἀυτοῦ. κὰι ἐπορέυθησαν ἐν τοῖς δικαιώμασιν ἰσραὴλ ὁῖς ἐποίησαν, κὰι ἀπώσατο κύριος ἃπαν τὸ σπέρμα ἰσραήλ. κὰι ἐθυμώθη κύριος ἐπ᾿ ἀυτοῖς, κὰι ἐσάλευσεν ἀυτοὺς κὰι ἔδωκεν ἀυτοὺς ὁ κύριος ἐν χειρὶ τῶν διαρπαζόντων ἀυτούς, ἕως ὁῦ ἀπέρριψεν ἀυτοὺς ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ. πλὴν ὅτι ἐρράγη ὁ ἰσραὴλ ἀπὸ τοῦ ὄικου δαυίδ,κὰι ἐβασίλευσαν ἐφ᾿ ἑαυτοῖς τὸν ἱεροβοὰμ ὑιὸν ναβάτ, κὰι ἀπώσατο ὁ ἱεροβοὰμ τὸνἰσραὴλ ἀπὸ ὄπισθεν τοῦ κυρίου, κὰι ἐξήμαρτεν ἀυτοὺς ἁμαρτίαν μεγάλην, κὰι ἐπορέυθησαν ὁι ὑιοὶ ἰσρηὰλ ἐν πάσαις ἁμαρτίαις ἱεροβοὰμ ἁῖς ἐποίησεν, ὀυκ ἀπέστησαν ἀπ᾿ ἀυτῶν ἕως ὁῦ μετέστησε κύριος τὸνἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ, ὡς ἐλάλησε κύριος ἐν χειρὶ πάντων τῶν δούλων ἀυτοῦ τῶν προφητῶν. κὰι ἀπωκίσθη ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς ἀυτοῦ ἐις ἀσσυρίους ἕως τῆς ἡμέρας τάυτης. κὰι ἤγαγεν βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐκ βαβυλῶνος κὰι ἐκ χωθὰ κὰι ἀπὸ ἀουὰν κὰι ἀπὸ ἀιμὰθ κὰι ἀπο σεμφαρουαΐμ, κὰι κατώκισεν ἀυτοὺς ἐν ταῖς πόλεσιν σαμαρείας ἀντὶ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐκληρονόμησαν τὴν σαμάρειαν κὰι τὰς πόλεις ἀυτῆς,κὰι κατώκησαν ἐν ἀνταῖς. κὰι ἐγένετο μετὰ τὸ κατωκισθῆναι τὰ ἔθνη τᾶυτα ἐκεῖ ἐν ἀρχῆ, ὀυκ ἐφοβήθησαν τὸν κύριον. κὰι ἀπέστειλε κύριος ἐις ἀυτοὺς λέοντας, κὰι ἐθανάτουν ἐν ἀυτοῖς. κὰι ἐῖπον τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων λέγοντες, τὰ ἔθνη ἃ ἀπώκισας κὰι κατώκισας ἐν ται̍ς πόλεσι σαμαρείας, ὀυκ ἔγνωσαν τὸ κρῖμα τοῦ θεοῦ τῇς γῆς. κὰι ἀπέστειλεν ἐις ἀυτοὺς λέοντας,κὰι ἰδοὺ ἐισὶ θανατοῦντες ἀυτούς, καθότι ὀυκ ὄιδασι τὸ κρῖμα τοῦ θεοῦ τῆς γῆς. κὰι ἐνετείλατο βασιλεὺς ἀσσυρίων λέγων, ἀπαγάγετε ἐκεῖ ἕνα τῶν ἱερέων ὧν ἀπώκισα ἐκ σαμαρείας,κὰι πορευθήτω κὰι κατοικήτω ἐκεῖ, κὰι φωτιεῖ ἀυτοῖς τὸ κρῖμα τοῦ θεοῦ τῆς γῆς. κὰι ἤγαγον ἕνα τῶν ἱερέων ὧν ἀπώκισαν ἀπὸ σαμαρείας, κὰι ἐκάθισεν ἐν βαιθήλ. κὰι ἦν ὁ ἱερεὺς φωτίζων ἀυτοῖς πῶς φοβηθῶσι τὸν κύριον. κὰι ἦσαν ποιοῦντες ἔθνος ἔθνος τοὺς θεοὺς ἀυτῶν. κὰι ἔθηκανἀυτοὺς ἐν ὄικοις τῶν ὑψηλῶν, ὧν ἐποίησαν ὁι σαμαρεῖται ἔθνος ἔθνος ἐν ταῖς πόλεσιν ἀυτῶν ἐν ἇις κατώκουν ἐν ἀυταῖς. κὰι ὁι ἄνδρες βαβυλῶνος ἐποίησαν τὴν σοκχὼθ βανὼθ. κὰι ἄνδρες χοὺθ ἐποίησαν τὸν νηρειγέλ. κὰι ἄνδρες ἀιμὰθ ἐπίησαν τὴν ἀσιμά. κὰι ὁι ἐυαῖοι ἐποίησαν τὴν νιβχὰζ κὰι τὴν θαρθάκ. κὰι ὁι σεπραρουὶμ κατέκαιον ἐν πυρὶ τὰ τέκνα ἀυτῶν τῶ ἀδραμέλεχ θεῶ σεπφαρουίμ, κὰι ἦσαν φοβούμενοι τὸν κύρίον. κὰι ἐποίησαν ἐξ ἀυτῶν ἱερεῖς τῶν ὑψυλῶν ἀπὸ μέρους,κὰι ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἐν τοῖς ὄικοις τῶν ὑψηλων. τὸν κύριον ἀυτοὶ ἐφοβοῦντο, κὰι τοῖς θεοῖς ἀυτῶν ἐλάτρευον κατὰ τὸ κρῖμα τῶν ἐθνῶν, ὅθεν ἀπώκισεν ἀυτοὺς ἐκεῖθεν. ἕως τῆς ἡμέρας τάυτης ὅυτως ἐποίουν κατὰ τὸ κρῖμα ἀυτῶν τὸ ἀπ᾿ ἀρχῆς. ὀυκ ἦσαν φοβούμενοι τὸν κύριον, κὰι ὀυκ ἐποίησαν κατὰ τὰ δικαιώματα κὰι τὰ κρίματα κὰι τὰς ἐντολὰς κὰι κατὰ τὸν νόμον ὃν ἐνετείλατο κύριος τοῖς ὑιοῖς ἰακώβ, ὧ ἐπέθηκεν ὄνομα ἰσραήλ, κὰι διέθετο κύριος μετ᾿ ἀυτῶν διαθήκην. κὰι ἐνετείλατο ἀυτοῖς λέγων, ὀυ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους, κὰι ὀυ προσκυνήσετε ἀυτοῖς, κὰι ὀυ λατρέυσετε ἀυτοῖς, κὰι ὀυ θύσετε ἀυτοῖς, ὅτι ἀλλ᾿ ἢ κυρίω τῶ ἀγαγόντι ὑμᾶς ἐκ γῆς ἀιγύπτου ἐν ἰσχύϊ μεγάλη κὰι ἐν βραχίονι ὑψυλῶ ἀυτὸν φοβηθήσεσθε, κὰι ἀυτῶ προσκυνήσετε, κὰι ἀυτῶ θύσετε, κὰι τὰ δικαιώκατα ἀυτοῦ κὰι τὰ κρίματα κὰι τὰς ἐντολὰς κὰι τὸν νόμον ὃν ἔγραψεν ὑῖν φυλάξεσθε ποιεῖν πάσας τὰς ἡμέρας, κὰι ὀυ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους,κὰι τὴν διαθήκην ἣν ἔθετο μεθ᾿ ὑμῶν ὀυκ ἐπιλήσεσθε, κὰι ὀυ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους, ὅτι ἀλλ᾿ ἢ κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν ἀυτὸν φοβηθήσεσθε, κὰι ἀυτὸς ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν, κὰι ὀυκ ἤκουσαν ἀλλ᾿ ἢ ἐν τοῖς δικαιώμασιν ἀυτῶν τοῖς πρώτοις ἀυτοὶ ἐποίουν. κὰι ἦσαν τὰ ἔθνη ταῦτα φοβούμενοι τὸν κύριον, κὰι τοῖς γλυπτοῖς ἀυτῶν ἐδούλευον. καί γε ὁι ὑιοὶ ἀυτῶν κὰι ὁι ὑιοὶ τῶν ὑιῶν ἀυτῶν καθὼς ἐποίησαν ὁι πατέρες ἀυτῶν ἀυτοὶ ποιοῦσιν ἕως τῇς ἡμέρας τάυτης.

Καὶ ἐγένετο ἐν ἔτει τρίτω τοῦ ὠσηὲ ὑιοῦ ἡλᾶ βασιλέως ἰσραήλ, ἐβασίλευσεν ἐζεκίας ὑιὸς ἄχαζ βασιλέως ἰούδα, ὑιὸς ἔικοσι κὰι πέντε ἐτῶν ἦν ἐν τῶ βασιλέυειν ἀυτόν, κὰι ἔικοσι κὰι ἐννέα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ ἀβὶ θυγάτηρ ζαχαρίου. κὰι ἐποίησε τὸ ἐυθὲς ἐζεκίας ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν δαυὶδ ὁ πατὴρ ἀυτοῦ. ἀυτὸς ἐξῆρε τὰ ὑψηλὰ κὰι συνέτριψε τὰς στήλας κὰι τὰ ἄλση ἐξέκοψε. κὰι συνέκοψεν ἐζεκίας τὸν ὄφιν τὸν χαλκοῦν, ὃν ἐποίησε μωυσῆς, ὅτι ἕως τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ἦσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ θυμιῶντες ἀυτῶ,κὰι ἐκάλεσαν ἀυτὸν νεεσθάν. ἐν κυρίω θεῶ ἰσραὴλ ἤλπισεν. ὀυκ ἐγένετο μετ᾿ ἀυτὸν ὅμοιος ἀυτῶ ἐν τοῖς βασιλεῦσιν ἰούδα, κὰι ἐν τοῖς γενομένοις ἔμπροσθεν ἀυτοῦ. κὰι ἐκολλήθη τῶ κυρίω, ὀυκ ἀπέστη ἀπὸ ὄπισθεν ἀυτοῦ, κὰι ἐφύλαξε τὰς ἐντολὰς ἀυτοῦ ὅσας ἐνετείλατο κύριος τῶ μωυσῆ, κὰι ἦν κύριος μετ᾿ ἀυτοῦ, ἐν πᾶσιν ὁῖς ἐποίησε συνῆκεν. κὰι ἠθέτησεν ἐν τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων, κὰι ὀυκ ἐδούλευσεν ἀυτῶ. ἀυτὸς ἐπάταξε τοὺς ἀλλοφύλους ἕως γάζης κὰι ἕως ὁρίου ἀυτῆς ἀπὸ πύργου φυλασσόντων κὰι ἕως πόλεως ὀχυρᾶς. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἔτει τῶ τετάρτω βασιλεύοντος ἐζεκίου, ἀυτὸς ἐνιαυτὸς ἕβδομος τῶ ὠσηὲ ὑιῶ ἡλᾶ βασιλεῖ ἰσραήλ, ἀνέβη σαλμανασὰρ βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐπὶ σαμάρειαν, κὰι ἐπολιόρκει ἀυτὴν κὰι κατελάβετο ἀυτὴν ἐις τέλος τριῶν ἐτῶν. ἐν ἔτει ἕκτω τοῦ ἐζεκίου, ἀυτὸς ἐνιαυτὸς ἔννατος τῶ ὠσηὲ βασιλεῖ ἰσραήλ, συνελήφθη σαμάρεια. κὰι ἀπώκισε βασιλεὺς ἀσσυρίων τὴν σαμάρειαν ἐις ἀσσυρίους, κὰι ἔθετο ἀυτοὺς ἐν ἐλαὰ κὰι ἐν ἁβὼρ ποταμοῖς γοζὰν κὰι ἐν ὅροις μήδων, ἀνθ᾿ ὧν ὀυκ ἤκουσαν τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ἀυτῶν, κὰι παρέβησαν τὴν διαθήκην ἀυτοῦ, πάντα ὅσα ἐνετείλατο μωυσῆς ὁ δοῦλος κυρίου, κὰι ὀυκ ἤκουσαν κὰι ὀυκ ἐποίησαν. κὰι ἐν τῶ τεσσαρεσκαιδεκάτω ἔτει βασιλέως ἐζεκΐου ἀνέβη σενναχηρὶβ βασιλὲυς {σσ} ἀσσυρίων ἐπὶ τὰς πόλεις ἰούδα τὰς ὀ χυράς, κὰι συνέλαβεν ἀυτάς, κὰι ἀπέστειλεν ἐζεκίας βασιλεὺς ἰούδα ἀγγέλους πρὸς τὸν βασιλέα τῶν ἀσσυρίων ἐις λάχις λέγων, ἡμάρτηκα ἀποστράφηθι ἀπ᾿ ἐμοῦ, κὰι ὅσα ἂν ἐπιθῆς ἐπ᾿ ἐμὲ βαστάσω. κὰι ἐπέβαλε βασιλεὺς ἀσσυρίων ἐπὶ ἐζεκίαν βασιλέα ἰούδα τριακόσια τάλαντα ἀργυρίου κὰι τριάκοντα τάλαντα χρυσίου. κὰι ἔδωκεν ἐζεκίας πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ ἑυρεθὲν ἐν ὄικω κυρίου κὰι ἐν θησαυροῖς ὄικου τοῦ βσιλέως. ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω κατέκοψεν ἐζεκίας ὁ βασιλεὺς ἰούδα τὰς θύρας τοῦ ναοῦ κυρίου κὰι τὰ ἐστηριγμένα ἃ ἐχρύσωσεν ἐζεκίας βασιλεὺς ἰούδα. κὰι ἔδωκεν ἀυτὰ τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων. κὰι ἀπέστειλε βασιλεὺς ἀσσυρίων τὸν θαρθὰν κὰι τὸν ῤαψαρὶς κὰι τὸν ῥαψάκην ἐκ λάχις πρός τὸν βασιλέα ἐζεκίαν ἐν δυνάμει βαρεία ἐις ἱερουσαλήμ, κὰι ἀνέβησαν κὰι ἦλθον ἐις ἱερουσαλήμ, κὰι ἔστησαν ἐν τῶ ὑδραγωγῶ τῆς ἄνω κολυμβήθρας, ἥ ἐστιν ἐν τῆ ὁδῶ τοῦ ἀγροῦ τοῦ γναφέως. κὰι ἐβόησαν πρὸς ἐζεκίαν, κὰι ἐξῆλθε πρὸς ἀυτοὺς ἐλιακὶμ ὑιὸς χελκίου ὁ ὀικονόμος, κὰι σωβνὰς ὁ γραμματεὺς, κὰι ἰωὰχ ὑιὸς ἀσὰφ ὁ ἀναμιμνήσκων. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτοὺς ῥαψάκης, ἔιπατε δὴ πρὸς ἐζεκίαν, τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας βασιλεὺς ἀσσυρίων, τίς ἡ πεποίθησις ἅυτη ἣν πέποιθας; πλὴν λόγοις χειλέων κὰι βουλῆ παράταξις γίνεται ἐις πόλεμον. κὰι νῦν ἐπὶ τίνι πέποιθας, ὅτι ἠθέτησας ἐν ἐμοί; ἰδοὺ πέποιθας σεαυτῶ ἐπὶ τὴν ῥάβδον τὴν καλαμίνην τὴν τεθλασμένην τάυτην ἐπ᾿ ἄιγυπτον; ὡς ἐὰν ἐπιστηριχθῆ ἀνὴρ ἐπ᾿ ἀυτήν, ἐισελεύσεται ἐις τὴν χεῖρα ἀυτοῦ κὰι τρήσει ἀυτήν. ὅυτως ἐστὶ φαραὼ βασιλεὺς ἀιγύπτου πᾶσι τοῖς πεποιθόσιν ἐπ᾿ ἀυτῶ. κὰι ἐὰν ἔιπης πρός με, ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν πεποίθαμεν, ὀυχὶ ἀυτὸς ἐζεκΐας ἀπέστησε τὰ ὑψηλὰ ἀυτοῦ κὰι τὰ θυσιαστήρια ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπε τῶ ἰούδα κὰι τῆ ἱερουσαλὴμ ἐνώπιον τοῦ θυσιαστηρίου τούτου, προσκυνήσατο ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι νῦν μίχθητι τῶ κυρίω μου τῶ βασιλεῖ ἀσσυρίων, κὰι δώσωσοι δισχιλίους ἵππους, ἐι δυνήση δοῦναι σεαυτῶ ἐπιβάτας ἐπ᾿ ἀυτούς. κὰι πῶς ἀποστρέφεις τὸ πρόσωπον τοπάρχου ἑνὸς τῶν δούλων τοῦ κυρίου μου τῶν ἐλαχίστων. κὰι ἤλπισας σεαυτῶ ἐπ᾿ ἄιγυπτον ἐπὶ ἅρματα κὰι ἱππέας. κὰι νῦν μὴ ἄνευ τοῦ κυρίου ἀνέβημεν ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον τοῦ διαφθεῖραι ἀυτόν; κύριος ἐῖπεν πρός με, ἀνάβηθι ἐπὶ τὴν γῆν τάυτην κὰι διάφθειρον ἀυτήν. κὰι ἐῖπεν ἐλιακὶμ ὁ τοῦ χελκίου κὰι σοβνὰς κὰι ἰωὰχ πρὸς ῥαψάκην, λάλησον πρὸς τοὺς παῖδάς σου συριστί, ἀκούομεν γὰρ ἡμεῖς, κὰι μὴ λάλει πρὸς ἡμᾶς ἰουδαϊστὶ ἐν τοῖς ὠσὶ τοῦ λαοῦ τοῦ ἐπὶ τοῦ τείχους. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτοὺς ῥαψάκης, μὴ πρὸς τὸν κύριόν σου ἢ πρὸς σὲ ἀπέσταλκέ με κύριός μου λαλῆσαι τοὺς λόγους τούτους; ὀυχὶ πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς καθημένους ἐπὶ τοῦ τείχους, ἵνα φάγωσι τὴν κόπρον ἀυτῶν κὰι πίωσι τὸν ὀῦρον ἀυτῶν μεθ᾿ ὑμῶν ἅμα; κὰι ἔστη ῥαψάκης κὰι ἐβόησε φωνῆ μεγάλη ἰουδαϊστί,κὰι ἐλάλησε κὰι ἐῖπεν, ἀκούσατε τοὺς λόγους τούτους τοῦ βασιλέως τοῦ μεγάλου βασιλέως ἀσσυρίων, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς, μὴ ὑμᾶς ἐπαιρέτω ἐζεκίας, ὅτι ὀυ μὴ δυνήση ἐξελέσθαι ὑμᾶς ἐκ χειρός μου. κὰι μὴ ἐπελπιζέτω ὑμᾶς ἐζεκίας ἐπὶ κύριον λέγων, ἐξαιρούμενος ἐξελεῖται ὑμᾶς ὁ κύριος, κὰι ὀυ μὴ παραδωθῆ ἡ πόλις ἅυτη ἐις χεῖρας βασιλέως ἀσσυρίων. μὴ ἀκούετε ἐζεκίου, ὅτι τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς ἀσσυρίων, ποιήσατε μετ᾿ ἐμοῦ ἐυλογίαν, κὰι ἐξέλθετε πρός με,κὰι φάγεται ἕκαστος τὴν ἄμπελον ἀυτοῦ κὰι ἕκαστος τὴν συκῆν ἀυτοῦ κὰι πίεται ἕκαστος τὸ ὕδωρ τοῦ λάκκου ἀυτοῦ ἕως ἂν ἔλθω, κὰι λάβω ὑμᾶς ἐις γῆν ὡς ἐις τὴν γῆν ὑμῶν, γῆν σίτου κὰι ὄινου κὰι ἄρτου κὰι ἀμπελόνων, γῆν ἐλαίου κὰι μέλιτος, κὰι ζήσεσθε κὰι ὀυκ ἀποθανεῖσθε. κὰι μὴ ἀκούετε ἐζεκίου, ὅτι ἀπατᾶ ὑμᾶς λέγων, κύριος ἐξελεῖται ὑμᾶς. μὴ ῥυόμενοι ἐρύσαντο ὁι θεοὶ τῶν ἐθνῶν ἕκαστος τὴν γῆν ἀυτοῦ ἐκ χειρὸς βασιλέως ἀσσυρίων; ποῦ ἐισὶν ὁι θεοὶ ἀιμὰθ κὰι ἀρφάδ; κὰι ποῦ ἐισὶν ὁι θεοὶ σεπφαρουὶν ἁνὰ κὰι ἀούα; μὴ ἐξείλοντο τὴν σαμάρειαν ἐκ χειρός μου; τίς ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν γαιῶν ὃς ἐξείλετο τὴν γῆν ἀυτοῦ ἐκ χειρός μου, ὅτι ἐξελεῖται κύριος τὴν ἱερουσαλὴμ ἐκ χειρός μου; κὰι ἐσιώπησαν κὰι ὀυκ ἀπεκρίθησαν ἀυτῶ λόγον, ὅτι ἐντολὴ τοῦ βασιλέως ἅυτη λέγοντος, ὀυκ ἀποκριθήσεσθε ἀυτῶ. κὰι ἐισῆλθεν ἐλιακὶμ ὁ τοῦ χελκίου ὁ ὀικονόμος κὰι σοβνὰς ὁ γραμματεύς, κὰι ἰωὰχ ὁ τοῦ ἀσὰφ ὁ ἀναμιμνήσκων πρὸς ἐζεκίαν διερρηχότες τὰ ἱμάτια κὰι ἀνήγγειλαν ἀυτῶ τοὺς λόγους ῥαψάκου.

Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσε ὁ βασιλεὺς ἐζεκίας, διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ κὰι περιεβάλετο σάκκον κὰι ἐῖσῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον κυρίου, κὰι ἀπέστειλεν ἐλιακὶμ τὸν ὀικονόμον, κὰι σοβνὰν τὸν γραμματέα κὰι τοὺς πρεσβυτέρους τῶν ἱερέων περιβεβλημένους σάκκους πρὸς ἠσαΐαν ὑιὸν ἀμὼς τὸν προφήτην. κὰι ἐῖπον πρὸς ἀυτόν, τάδε λέγει ἐζεκίας, ἡμέρα θλίψεως κὰι ἐλεγμοῦ κὰι παροργισμοῦ ἡ ἡμέρα ἅυτη, ὅτι ἦλθον ὁι ὑιοὶ ἕως ὠδίνων κὰι ὀυκ ἔστιν ἰσχὺς τῆ τικτούση, ἔιπως ἐισακούσεται κύριος ὁ θεός σου πάντας τοὺς λόγους ῥαψάκου, ὃν ἀπέστειλεν ἀυτὸν βασιλεὺς ἀσσυρίων ὁ κύριος ἀυτοῦ ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα κὰι ἐλέγχειν ἐν λόγοις ὃυς ἤκουσεν κύριος ὁ θεός σου, κὰι λήψη προσευχὴν ὑπὲρ τοῦ λείμματος τοῦ ἐυρισκομένου. κὰι ἦλθον ὁι παῖδες βασιλέως ἐζεκίου πρὸς ἠσαΐαν. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς ἠσαΐας, ὅυτως ἐρεῖτε πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν, τάδε λέγει κύριος, μὴ φοβηθῆς ἀπὸ τῶν λόγων ὧν ἤκουσας, ὧν ἐβλασφήμησαν ἐις ἐμὲ τὰ παιδάρια τοῦ βασιλέως ἀσσυρίων, ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι πνεῦμα ἐν ἀυτῶ, κὰι ἀκούσεται ἀγγελίαν, κὰι ἀποστραφήσεται ἐις τὴν γῆν ἀυτοῦ, κὰι καταβαλῶ ἀυτὸν ἐν ῥομφαία ἐν τῆ γῆ ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστρεψε ῥαψάκης κὰι ἑῦρε τὸν βασιλέα ἀσσυρίων πολεμοῦντα ἐπὶ λοβνὰ, ὅτι ἤκουσεν ὅτι ἀπῆρεν ἀπὸ λάχις. κὰι ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τῶν ἀσσυρίων περὶ θαρακὰ βασιλέως τῶν ἀιθιόπων λεγόντω, ἰδοὺ ἐξελήλυθε τοῦ πολεμῆσαί σε. κὰι ἀπέστρεψεν κὰι ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς ἐζεκίαν λέγων, τάδε ἐρεῖτε πρὸς ἐζεκίαν βασιλέα ἰούδα, μήσε ἀπατάτω ὁ θεός σου ἐφ᾿ ὧ σὺ πέποιθας ἐπ᾿ ἀυτῶ λέγων, ὀυ μὴ παραδωθῆ ἱερουσαλὴμ ἐις χεῖρας βασιλέως ἀσσυρίων. ἰδοὺ σὺ ἤκουσας πάντα ὅσα ἐποίησαν βασιλεῖς ἀσσυρίων πάσαις ταῖς γαῖς, ὡς ἐξωλόθρευσαν ἀυτάς,κὰι πῶς σὺ ρυσθήση; μὴ ἐξείλοντο ὁι θεοὶ τῶν ἐθνῶν ὃυς διέφθειραν ὁι πατέρες μου τήν τε γοζὰν κὰι τὴν χαρρὰν κὰι ῥασὲφ κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀδὲν τοὺς ἐν θαλασσάρ. ποῦ ἐστὶν ὁ βασιλεὺς ἀιμὰθ κὰι ὁ βασιλεὺς ἀρφὰδ κὰι ὁ βασιλεὺς τῆς πόλεως σεπφαρουῒμ ἁνὰ κὰι ἀουά. κὰι ἔλαβεν ἐζεκίας τὸ βιβλίον παρὰ τῶν ἀγγέλων κὰι ἀνέγνω ἀυτὸ, κὰι ἀνέβη ἐιν τὸν ὀῖκον κυρίου, κὰι ἀνέπτυξεν ἀυτὸ ἐζεκίας ἐνώπιον κυρίου, κὰι προσηύξατο ὁ ἐζεκΐας πρὸς κύριον λέγων, κύριε ὁ θεὸς ἰσραὴλ ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβὶμ σὺ ἐῖ ὁ θεὸς μόνος ἐν πάσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς, σὺ ἐποίησας τὸν ὀυρανὸν κὰι τὴν γῆν, κλίνον κύριε τὸ ὀῦυς σου κὰι ἐπάκουσον, ἄνοιξον κύριε τοὺς ὀφθαλμούς σου κὰι ἴδε, κὰι ἄκουσον τῶν λόγων σενναχηρίβ, ὃυς ἀπέστειλεν ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα. ἐπαληθεία γὰρ κύριε ἠρήμωσαν βασιλεῖς ἀσσυρίων τὰ ἔθνη κὰι πάσαν τὴν γῆν ἀυτῶν, κὰι ἔδωκαν τοὺς θεοὺς ἀυτῶν ἐις τὸ πῦρ, ὀυ γὰρ ἦσαν θεοὶ ἀλλ᾿ ἢ ἔργα χειρῶν ἀνθρώπων ξύλα κὰι λίθοι, κὰι ἀπώλεσαν ἀυτούς. κὰι νῦν κύριε ὁ θεὸς ἡμῶν ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ χειρὸς ἀυτοῦ, κὰι γνώτωσαν πᾶσαι ἁι βασιλεῖαι τῆς γῆς, ὅτι σὺ ἐῖ κύριος ὁ θεὸς μόνος. κὰι ἀπέστειλεν ἠσαΐας ὑιὸς ἀμὼς πρὸς ἐζεκίαν λέγων, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, ἤκουσα ἃ προσηύξω πρός με περὶ σενναχηρίβ βασιλέως ἀσσυρίων, ὁῦτος ὁ λόγος ὃν ἐλάλησε κύριος πρὸς ἀυτόν, ἐφάυλισέ σε κὰι ἐμυκτήρισέ σε παρθένος θυγάτηρ σιών, κεφαλὴν ἐπὶ σοὶ ἐκίνησε θυγάτηρ ἱερουσαλήμ, τίνα ὠνείδισας κὰι ἐβλασφήμησας; κὰι ἐπὶ τίνα ὕψωσας τὴν φωνήν σου κὰι ἦρας ἐις ὕψος τοὺς ὀφθαλμούς σου; ἐις τὸν ἅγιον τοῦ ἰσραήλ; ἐν χειρὶ ἀγγέλων σου ὠνείδικας τὸν κύριον, κὰι ἐῖπας ἐν τῶ πλήθει τῶν ἁρμάτων μου ἐγὼ ἀνέβη ἐις ὕψος ὀρέων μέρους τοῦ λιβάνου, κὰι ἔκοψα τὸ μέγεθος τῆς κέδρου ἀυτοῦ ἐκλεκτὰ κυπαρίσσων ἀυτοῦ,κὰι ἦλθον ἐις μέρος δρυμοῦ τοῦ καρμήλου. ἐγὼ ἐφύλαξα κὰι ἔπιον ὕδατα ἀλλότρια κὰι ἐξήρανα ἀυτά, τῶ ἴχνει τῶν ποδῶν μου ποταμοὺς συνεχῆς. ὀυκ ἤκουσας ὅτι μακρόθεν ἐγὼ ἐποίησα ἀυτήν; ἐξ ἡμερῶν ἀρχῆς ἔπλασα ἀυτήν, κὰι νῦν ἤγαγον ἀυτήν. κὰι ἐγένετο ἐις ἐπάρσεις ἀποικεσιῶν μαχίμων πόλεις ὀχυράς. κὰι ὁι ἐνοικοῦντες ἐν ἀυταῖς ἠσθένησαν τῆ χειρί, ἔπτηξαν κὰι κατησχύνθησαν ἐγένοντο ὡς χόρτος ἀγροῦ κὰι χχλωρὰ βοτάνη, ὡς χλόη δωμάτων κὰι πάτημα ἀπέναντι ἑστηκότος. κὰι τὴν καθέδραν σου κὰι τὴν ἔξοδόν σου κὰι τὴν ἔισοδόν σου κὰι τὸν θυμόν σου τὸν ἐπ᾿ ἐμὲ ἔγνων, διὰ τὸ ὀργισθῆναί σε ἐπ᾿ ἐμέ, κὰι τὸ στρῆνός σου ἀνέβη ἐν τοῖς ὠσί μου, κὰι ἐμβαλῶ τὸ ἄγκιστρόν μου ἐις τοὺς μυκτῆράς σου, κὰι χαλινὸν ἐν τοῖς χείλεσί σου, κὰι ἀποστρέψω σε ἐν τῆ ὁδῶ ἧ ἦλθες ἐν ἀυτῆ, κὰι τοῦτό σοι τὸ σημεῖον, φαγὴ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον τὰ συνηγμένα,κὰι ἐν τῶ ἔτει τῶ δευτέρω τὰ ἀυτόματα, κὰι τῶ ἔτει τῶ τρίτω σπερεῖτε κὰι ἀμήσετε κὰι φυτέυσετε ἀμπελῶνας κὰι φάγεσθε τὸν καρπὸν ἀυτῶν. κὰι προσθήσει τὸ διασεσωσμένον ὄικου ἰούδα τὸ ὑπολειφθὲν ῥίζαν κάτω κὰι ποίησει καρπὸν ἄνω, ὅτι ἐξ ἱερουλὴμ ἐξελέυσεται κατάλειμμα, κὰι ἀνασωζόμενος ἐξ ὄρους σιὼν, ὁ ζῆλος κυρίου τῶν δυνάμεων ποίησει ταῦτα. διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος πρὸς βασιλέα ἀσσυρίων,ὀυκ ἐισελεύσεται ἐις τὴν πόλιν ταύτην, κὰι ὀυ τοξεύσει ἐκεῖ βέλος κὰι ὀυ προσφθάσει ἀυτὴν θυρεώ,ὀυδὲ μὴ προσχέη ἐπ᾿ ἀυτὴν πρόσχωμα. κὰι τῆ ὁδῶ ἧ ἠλθεν ἐν ἀυτῆ ἀποστραφήσεται,κὰι ἐις τὴν πόλιν ταύτν ὀυκ ἐισελεύσεται, φησὶ κύριος. κὰι ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως τάυτης τοῦ σῶσαι ἀυτὴν δι᾿ ἐμὲ κὰι διὰ δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου. κὰι ἐγένετο νυκτὸς κὰι ἐξῆλθεν ἄγγελος κυρίου κὰι ἐπάταξεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν ἀσσυρίων ἐκατὸν ὀγδοήκοντα κὰι πέντε χιλίαδας. κὰι ὤρθρισαν το πρωΐ,κὰι ἰδοὺ πάντες σώματα νεκρὰ, κὰι ἀπῆρε κὰι ἀπέστρεψεν κὰι ἐπορέυθη σενναχερὶβ βασιλεὺς ἀσσυρίων, κὰι κατώκησεν ἐν νινευῆ. κὰι ἐγένετο ἀυτοῦ προσκυνοῦντος ἐν τῶ ὄικω νεσρὰχ τοῦ θεοῦ ἀυτοῦ, ἀδρα μέλεχ κὰι σαρασάρ ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ ἐπάταξαν ἀυτὸν ἐν μαχαίρα, κὰι ἀυτοὶ διεσώθησαν ἐις γῆν ἀραρά. κὰι ἐβασίλευσεν ἀσορδὰν ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ.

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν ἐζεκίας ἕως θανάτου. κὰι ἐισῆλθε πρὸς ἀυτὸν ἠσαΐας ὑιὸς ἀμὼς ὁ προφήτης, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, τάδε λέγει κύριος, ἔντειλαι περὶ τοῦ ὄικου σου, ὅτι ἀποθνήσκεις σὺ κὰι ὀυ ζήση. κὰι ἀπέστρεψεν ἐζεκίας τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ πρὸς τὸν τοῖχον,κὰι προσήυξατο πρὸς κύριον λέγων, ὦ δὴ κύριε μνήσθητι ὡς περιεπάτησα ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθεία κὰι ἐν καρδία τελεία,κὰι τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου ἐποίησα. κὰι ἔκλαυσεν ἐζεκίας ἐν κλαθμῶ μεγάλω, κὰι ἦν ἠσαῒας ἐν τῆ ἀυλῆ τῆ μέση, κὰι ῥῆμα κυρίου ἐγένετο πρὸς ἀυτὸνλέγων, ἐπίστρεψον, κὰι ἐρεῖς πρὸς ἐζεκίαν τὸν ἡγούμενον τοῦ λαοῦ μου, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς δαυὶδ τοῦ πατρός σου, ἤκουσα τῆς προσευχῆς σου κὰι ἐῖδον τὰ δάκρυά σου, ἰδοὺ ἐγὼ ἰάσομαί σε τῆ ἡμέρα τῆ τρίτη, κὰι ἀναβήση ἐις ὀῖκον κυρίου, κὰι προσθήσω ἐπὶ τὰς ἡμέρας σου δεκαπέντε ἔτη. κὰι ἐκ χειρὸς βασιλέως ἀσσυρίων ῥύσομαί σε κὰι τὴν πόλιν τάυτην. κὰι ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης δι᾿ ἐμὲ κὰι διὰ δαυὶδ τὸν δοῦλόν μου. κὰι ἐῖπεν ἠσαΐας, λαβέτωσαν παλάθην συκῶν κὰι ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκος κὰι ὑγιάση. κὰι ἐῖπεν ἐζεκίας πρὸς ἠσαΐαν, τί τὸ σημεῖον ὅτι ἰάσεταί με κύριος, κὰι ἀναβήσομαι ἐις ὀῖκον κυρίου τῆ ἡμέρα τῆ τρίτη; κὰι ἐῖπεν ἠσαίας, τοῦτό σοι τὸ σημεῖον παρὰ κυρίου, ὅτι ποίησει κύριος τὸν λόγον ὃν ἐλάλησε. πορεύσεται ἡ σκιὰ δέκα ἀναβαθμόυς, ἢ ἀναστρέψει δέκα ἀναβαθμοὺς. κὰι ἐῖεπν ἐζεκίας, κοῦφον τὴν σκιὰν κλίναι δέκα ἀναβαθμούς, ὀυχ ὅυτως, ἀλλ᾿ ἀποστραφήτω ἡ σκιὰ δέκα ἀναβαθμοὺς ἐις τὰ ὀπίσω. κὰι ἐβόησεν ἠσαΐας ὁ προφήτης πρὸς κύριον, κὰι ἐπέστρεψεν ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς ἄχαζ ὁῖς κατέβη τοὺς δέκα ἀναβαθμοὺς ἐις τὰ ὀπίσω. ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω ἀπέστειλε βαρωδὰχ ὑιὸς βαλαδὰν βασιλεὺς βαβυλῶνος ἐπιστολὰς κὰι δῶρα πρὸς ἐζεκίαν, ἤκουσε γὰρ ὅτι ἠρρώστησεν ἐζεκίας. κὰι ἐχάρη ἐπ᾿ ἀυτοῖς ἐζεκίας, κὰι ἔδειξεν ἀυτοῖς πάντα τὸν ὀῖκον τοῦ νεχωθά κὰι τὸ ἀργύριον κὰι τὸ χρυσίον κὰι τὰ ἀρώματα κὰι τὸ ἔλαιον τὸ ἀγαθὸν κὰι τὸν ὀῖκον τῶν σκευῶν ἀυτοῦ, κὰι πάντα ὅσα ἑυρέθη ἐν τοῖς θησαυροῖς, κὰι ὀυ παρέλειπεν ὀυθὲν ὃ ὀυκ ἔδειξεν ἀυτοῖς ἐζεκίας ἐν τῶ ὄικω ἀυτοῦ κὰι ἐν παντὶ θησαυρῶ ἀυτοῦ. κὰι ἐισῆλθεν ἠσαΐας ὁ προφήτης πρὸς ἐζεκίαν τὸν βασιλέα κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, τί ἐλάλησαν πρὸς σὲ ὁι ἄνδρες ὁῦτοι, κὰι πόθεν ἧκον πρὸς σέ; κὰι ἐῖπεν ἐζεκίας ἐκ γῆς πόρρωθεν ἧκον πρός με ἐκ βαβυλῶνος. κὰι ἐῖπεν ἠσαΐας, τί ἐῖδον ἐν τῶ ὄικω σου; κὰι ἐῖπεν ἐζεκίας, πάντα ὅσα ἐν τῶ ὄικω μου ἐῖδον, ὀυκ ἦν ἐ τῶ ὄικω μου ὃ ὀυκ ἔδειξα ἀυτοῖς, κὰι ἐν τοῖς θησαυροῖς μου. κὰι ἐῖπεν ἠσαΐας πρός ἐζεκίαν, ἄκουσον τὸν λόγον κυρίου, ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται φησὶ κύριος, κὰι ἀρθήσεται πάντα τὰ ἐντῶ ὄικω σου, κὰι ὅσα ἐθησαύρισαν ὁι πατέρες σου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἐις βαβυλῶνα. ὀυχ ὑπολειφθήσεται ῥῆμα ἐῖπε κύριος. κὰι ἀπὸ τῶν ὑιῶν σου τῶν ἐξεληλυθότων ἐκ σοῦ ὧν ἐγένησας λήψονται, κὰι ἔσονται ἐυνοῦχοι ἐν τῶ ὄικω τοῦ βασιλέως βαβυλῶνος. κὰι ἐῖπεν ἐζεκίας πρὸς ἠσαΐαν, ἀγαθὸς ὁ λόγος ὃν ἐλάλησε κύριος, γενέσθω ἐιρήνη κὰι διακαιοσύνη ἐν ταῖς ἡμέραις μου. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἐζεκίου κὰι πάντα ὅσα ἐποίησε κὰι πᾶσα ἡ δυναστεία ἀυτοῦ κὰι τὴν κρήνην κὰι τὸν ὑδραγωγὸν ἃ ἐποίησε, κὰι ἐισήνεγκε τὸ ὕδωρ ἐις τὴν πόλιν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἐκοιμήθη ἐζεκίας μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ κὰι ἐτάφη ἐν πόλει δαυίδ, κὰι ἐβασίλευσε μανασσὴς ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ.

Υιὸς ἐτῶν δώδεκα μανασσὴς ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν, κὰι πεντήκοντα κὰι πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὅνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ ἔψιβα. κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, κὰι ἐπορεύθη κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῆρε κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐπέστρεψε μανασσὴς κὰι ὠκοδόμησε τὰ ὑψηλά, ἃ κατέσκαψεν ἐζεκίας ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, κὰι ἀνέστησε θυσιαστήριον τῶ βάαλ, κὰι ἐποίησεν ἄλση καθὼς ἐποίησεν ἀχαὰβ βασιλεὺς ἰσραήλ, κὰι πορσεκύνησε πάση τῆ στρατιᾶ τοῦ ὀυρανοῦ,κὰι ἐδούλευσεν ἀυτοῖς κὰι ὠκοδόμησε θυσιαστήριον ἐν ὄικω κυρίου, ἐν ὧ ἐῖπεν ἐν ἱερουσαλήμ θήσω τὸ ὄνομά μου. κὰι ὠκοδόμησε θυσιαστήρια πάση τῆ στρατιᾶ τοῦ ὀυρανοῦ ἐν ταῖς δύο ἀυλαῖς ὄικου κυρίου, κὰι διῆγε τὰ τέκνα ἀυτοῦ ἐν πυρὶ, κὰι ἐκληδονίζετο κὰι ὀιωνίζετο. κὰι ἐποίησεν ἐγγαστριμύθους, κὰι γνώστας ἐπλήθυνε τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου τοῦ παροργίσαι ἀυτόν. κὰι ἔθηκε τὸ γλυπτὸν τοῦ ἄλσους ἐν τῶ ὄικω κυρίου, ἐν ὧ ἐῖπε κύριος πρὸς δαυῒδ κὰι πρὸς σολομῶντα τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ, ἐν τῶ ὄικω τούτω ἐξελέξατο κύριος ἐνἱερουσαλὴμ ἐκ πασῶν φυλῶν ἰσραὴλ θῆναι τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ ἐις ἀιῶνα, κὰι ὀυ προσθήσω σαλεῦσαι τὸν πόδα ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς ἧς ἔδωκα τοῖς πατράσιν ἀυτῶν, πλὴν ἐὰν φυλάξωνται τοῦ ποιεῖν κατὰ πάντα ὃ ἐνετειλάμην ἀυτοῖς, κατὰ πάντα τὸν νόμον ὃν ἐνετείλατο ἀυτοῖς ὁ παῖς μου μωυσῆς, κὰι ὀυκ ἤκουσαν. κὰι μανασσὴς ἐπλάνησεν ἀυτοὺς τοῦ ποιῇσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου ὑπὲρ ἔθνη, ἃ ἐξῆρε κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐλάλησε κύριος ἐν χειρὶ τῶν παίδων ἀυτοῦ τῶν προφητῶν λέγων, ἀνθ᾿ ὧν ὅσα ἐποίησε μανασσῆς βασιλεὺς ἰούδα τὰ βδελύγματα ταῦτα τὰ πονηρά, κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ ἀμορραῖος, ὁ ἔμπροσθεν ἀυτοῦ, καί γε κὰι τὸν ἰούδαν ἐξήμαρτεν ἐν τοῖς ἐιδώλοις ἀυτοῦ, ὀυχ ὅυτω τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰραήλ; ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ ἱερουσαλὴμ κὰι ἐπὶ ἰούδαν, ὥστε παντὸς ἀκούοντος ἀυτὰ ἠχῆσαι ἀμφότερα τὰ ὦτα ἀυτοῦ, κὰι ἐκτενῶ ἐπὶ ἱερουσαλὴμ τὸ μέτρον σαμαρείας κὰι τὸν σταθμὸν ὄικου ἀχαάβ,κὰι ἐξαλείψω τὴν ἱερουσαλὴμ καθὼς ἐξαλείφεται τὸ πυξίον κὰι καταστρέφεται ἐπὶ πρόσωπον ἀυτοῦ, κὰι ἀπαλείψω τὸ ὑπόλειμμα τῆς κληρονομίας μου,κὰι παραδώσω ἀυτοὺς ἐις χεῖρας τῶν ἐχθρῶν ἀυτῶν, κὰι ἔσονται ἐις διαρπαγὴν κὰι ἐις προνομὴν πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς ἀυτῶν, ἀνθ᾿ ὧν ὅσα ἐποίησαν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς μου, κὰι ἦσαν παροργίζοντές με ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς ἐξήγαγον τοὺς πατέρας ἀυτῶν ἐξ ἀιγύπτου κὰι ἕως τῆς ἡμέρας τάυτης. καί γε ἇιμα ἀθῶον ἐξέχεεν μανασσῆς πολὺ σφόδρα ἕως ὁῦ ἔπλησε τὴν ἱερουσαλὴμ στόμα ἐπὶ στόμα ἐκτὸς τῶν ἁμαρτιῶν ἀυτοῦ, ὧν ἐξήμαρτε τὸν ἰούδαν τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς κυρίου. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων μανασσῆ κὰι παντα ὅσα ἐποίησε κὰι ἁι ἁμαρτίαι ἀυτοῦ ἃς ἥμαρτεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἐκοιμήθη μανασσῆς μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ,κὰι ἐτάφη ἐν κόπω τοῦ ὄικου ἀυτοῦ ἐν κήπω ὀζᾶ. κὰι ἐβασίλευσεν ἀμὼνὁ ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. ὑιὸς ἔικοσι κὰι δύο ἐτῶν ἀμὼν ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν. κὰι δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὄνομα τῇ μητρὶ ἀυτοῦ μεσολλὰμ θυγάτηρ ἀροὺς ἐξ ἰτεβά. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, καθὼς ἐποίησε μανασσῆς ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, κὰι ἐπορεύθη ἐν πάση ὁδῶ ἧ ἐπορεύθη ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, κὰι ἐδούλευσε τοῖς ἐιδώλοις ὁῖς ἐδούλευσεν ὁ πατὴρ ἀυτοῦ, κὰι προσεκύνησεν ἀυτοῖς, κὰι ἐγκατέλιπε κύριον τὸν θεὸν τῷν πατέρων ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἐπορεύθη ἐν ὁδῶ κυρίου, κὰι συνεστράφησαν ὁι παῖδες ἀμών ἐπ᾿ ἀυτόν,κὰι ἐθανάτωσαν τὸν βσαιλέα ἐν τῶ ὄικω ἀυτοῦ. κὰι ἐπάταξεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τοὺς ἐπιβεβουλευκότας τῶ βασιλεῖ ἀμών, κὰι ἐβασίλευσεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν ἰωσίαν ὑιὸν ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἀμὼν ὅσα ἐποίησεν, ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἔθαψαν τὸν ἀμὼν ἐν τῶ τάφω ἀυτοῦ ἐν τῶ κήπω ὀζά. κὰι ἐβασίλευσεν ἰωσίας ὁ ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ{,}

Υιὸς ὀκτὼ ἐτῶν ἰωσίας ἐν τῶ βσιλεύειν ἁυτόν, κὰι τριάκοντα κὰι ἓν ἔτος ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὄνομα τῆ μητρὶ ἀυτοῦ ἰεδδίδα θυγάτηρ ἐδεϊὰ ἐκ βασουκώθ. κὰι ἐποίησεν ἰωσίας τὸ ἐυθὲς ἐνώπιον κυρίου, κὰι ἐπορεύθη ἐν πάση ὁδῶ δαυῒδ τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ, ὀυκ ἀπέστη δεξιὰ ἢ ἀριστερά{,} κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ὀκτωκαιδεκάτω ἔτει ἰωσίου βσαιλέως ἰούδα ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν σαφὰν ὑιὸν ἐσσελίου ὑιοῦ μεσολλὰμ τὸν γραμματέα ὄικου κυρίου λέγων, ἀνάβηθι πρὸς χελκίαν τὸν ἱερέα τὸν μέγαν, κὰι χωνεύσατε τὸ ἀργύριον τὸ ἐισενεχθὲν ἐν τῶ ὄικω κυρίου ὃ συνήγαγον ὁι φυλάσσοντες τὸν σταθμὸν παρὰ τοῦ λαοῦ, κὰι δοθήτω ἐπὶ χεῖρα τῶν ποιούντων τὰ ἔργα τῶν καθεσταμένων ἐν τῶ ὄικω κυρίου. κὰι ἔδωκαν ἀυτὸ κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦ βασιλέως τοῖς ποιοῦσι τὰ ἔργα ἐν ὄικω κυρίου τοῦ κατισχύσαι τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου τοῖς τέκτοσι κὰι τοῖς ὀικοδόμοις κὰι τοῖς τειχισταῖς τοῦ κτήσασθαι ξύλα κὰι λίθους λατομητούς, τοῦ κραταιῶσαι τὸ βεδὲκ τοῦ ὄικου. πλὴν ὀυκ ἐξελογίζοντο ἀυτοὺς τὸ ἀργύριον τὸ διδόμενον ἀυτοῖς, ὅτι ἐν πίστει ἀυτοὶ ἐποίουν. κὰι ἐῖπε χελκίας ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας πρὸς σαφὰν τὸν γραμματέα, βιβλίον τοῦ νόμου ἑῦρον ἐν ὄικω κυρίου. κὰι ἔδωκε χελκίας τῶ σαφὰν τὸ βιβλίον, κὰι ἀνέγνω ἀυτό, κὰι ἐισήνεγκε σαφὰν τῶ βασιλεῖ ἰωσίας. κὰι ἐπέστεψεν ἀυτῶ ῥῆμα κὰι ἐῖεπν, ἐχώνευσαν ὁι δοῦλοί σου τὸ ἀργύριον τὸ ἑυρεθὲν ἐν ὄικω κυρίου, κὰι ἔδωκαν ἀυτὸ ἐπὶ χεῖρας τῶν ποιούντων τὰ ἔργα τῶν καθεσταμένων ἐν ὄικω κυρίου. κὰι ἀπήγγειλε σαφὰν ὁ γραμματεὺς τῶ βασιλεῖ ἰωσία λέγων, βιβλίον ἔδωκέ μοι χελκίας ὁ ἱερεύς, κὰι ἀνέγνω ἀυτὸ σαφὰν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως. κὰι ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τοῦ νόμου, διέρρηξε τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ, κὰι ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῶ χελκία τῶ ἱερεῖ κὰι τῷ ἀχικὰμ ὑιῶ σαφὰν κὰι ἀχοβὼρ ὑιῶ μιχαίου, κὰι τῶ σαφὰν τῶ γραμματεῖ κὰι τῶ ἀσαΐα τῶ δούλω τοῦ βασιλέως λέγων, δεῦτε ἐκ ζητήσατε τὸν κύριον περὶ ἐμοῦ κὰι περὶ παντὸς τοῦ λαοῦ μου κὰι περὶ παντὸς ἰούδα ὑπὲρ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τούτου τοῦ ἑυρεθέντος, ὅτι μεγάλη ἡ ὀργὴ κυρίου ἡ ἐκκεκαυμένη ἐν ἡμῖν, διότι ὀυκ ἤκουσαν ὁι πατέρες ἡμῶν τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τούτου τοῦ ποιεῖν κατὰ πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν ἀυτῶ. κὰι ἐπορεύθη χελκίας ὁ ἱερεὺς κὰι ἀχικὰμ κὰι σαφὰν κὰι ἀχοβὼρ κὰι ἀσαΐας πρὸς ἐλδὰν τὴν προφήτην γυναῖκα σελλὴμ ὑιοῦ θεκουὲ ὑιοῦ ἀρὰς τοῦ ἱματιοφύλακος. κὰι ἀυτὴ κατώκει ἐνἱερουσαλὴμ ἐν τῆ μασσενᾶ. κὰι ἐλάλησαν πρὸς ἀυτήν. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτούς, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, ἔιπατε τῶ ἀνδρὶ τῶ ἀποστείλαντι ὑμᾶς πρός με, τάδε λέγει κύριος, ἰδοὺ ἐγὼ κακὰ ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον κὰι ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν ἀυτῶ πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου ὁῦ ἀνέγνω ὁ βασιλεὺς ἰούδα, ἀνθ᾿ ὧν ἐγκατέλιπόν με κὰι ἐθυμίασαν θεοῖς ἑτέροις, ἵνα παροργίσωσί με ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν ἀυτῶν, κὰι ἐκκαυθήσεται ὁ θυμός μου ἐν τῶ τόπω τούτω, κὰι ὀυκ σβεσθήσεται. πρὸς δὲ τὸν βσιλέα ἰούδα τὸν ἀποστείλαντα ὑμᾶς τοῦ ἐκζητῆσαι τὸν κύριον, ὅυτως ἐρεῖτε πρὸς ἀυτόν, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, ἀνθ᾿ ὧν ἤκουσας τοὺς λόγους μου κὰι ἐπαλύνθη ἡ καρδία σου κὰι ἐνετράπης ἀπὸ προσώπου μου ὡς ἤκουσας ὅσα ἐλάλησα ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον κὰι ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας ἐν ἀυτῶ τοῦ γενέσθαι ἐις ἀφανισμὸν κὰι ἐις κατάραν,κὰι διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου κὰι ἔκλαυσας ἐνώπιόν μου, καί γε ἐγὼ ἤκουσα φησὶ κύριος. ὀυχὶ ὅυτως ἰδοὺ ἐγὼ προστίθημί σε πρὸς τοὺς πατέρας σου κὰι συναχθήση ἐις τὸν τάφον σου ἐν ἐιρήνη,κὰι ὀυκ ὄψονται ὁι ὄφθαλμοί σου πάντα τὰ κακὰ ἃ ἐγὼ ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον κὰι ἐπὶ τοὺς κατοικοῦντας ἀυτόν;

Καὶ ἐπέστρεψαν τῶ βασιλεῖ ῥῆμα. κὰι ἀπέστειλεν ἰωσίας ὁ βασιλεὺς κὰι συνήγαγεν πρὸς ἀυτὸν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους ἰούδα κὰι ἱερουσαλήμ. κὰι ἀνέβη ὁ βασιλεὺς ἐις ὀῖκον κυρίου κὰι πᾶς ἀνὴρ ἰούδα κὰι πάντες ὁι κατοικοῦντες ἱερουσαλὴμ μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ὁι ἱερεῖς κὰι ὁι προφῆται κὰι πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου. κὰι ἀνέγνω ἐν τοῖς ὠσὶν ἀυτῶν πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς διαθήκης τοῦ ἑυρεθέντος ἐν ὄικω κυρίου. κὰι ἔστη ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὸν στύλον κὰι διέθετο τὴν διαθήκην ἐνώπιον κυρίου τοῦ πορευθῆναι ὀπίσω κυρίου κὰι τοῦ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς ἀυτοῦ κὰι τὰ μαρτύρια ἀυτοῦ κὰι τὰ προστάγματα ἀυτοῦ ἐν ὅλη καρδία κὰι ἐν ὅλη τῆ ψυχῆ, τοῦ ἀναστῆσαι τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης τοὺς γεγραμμένους ἐν τῶ βιβλίω τούτω. κὰι ἔστη πᾶς ὁ λαὸς ἐν τῆ διαθήκη. κὰι ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς χελκία τῶ ἱερεῖ τῶ μεγάλω κὰι τοῖς ἱερεῦσι τοῖς δευτερεύο{ισι} κὰι τοῖς φυλάσσουσι τὸν σταθμόν, τοῦ ἐξαγαγεῖν ἐκ τοῦ ναοῦ κυρίου πάντα τὰ σκεύη, ἃ ἐποίησαν τῶ βάαλ κὰι τῶ ἄλσει κὰι πάση τῆ στρατιᾶ τοῦ ὀυρανοῦ. κὰι κατέκαυσεν ἀυτὰ ἔξω ἱερουσαλὴμ ἐν σαδημὼθ κεδρών, κὰι ἔλαβε τὸν χοῦν ἀυτῶν ἐις βαιθήλ. κὰι κατέκαυσε τοὺς ἱερεῖς ὃυς κατέστησαν ὁι βασιλεῖς ἰούδα τοῦ θυμιᾶν ἐν τοῖς ὑψηλοῖς κὰι ἐν ταῖς πόλεσιν ἰούδα κὰι κυκλόθεν ἱερουσαλήμ, κὰι τοὺς θυμιῶντας τῶ βάαλ κὰι τῶ ἡλίω κὰι τῆ σελήνη κὰι τοῖς μαζαλὼθ κὰι παση τῆ στρατιᾶ τοῦ ὀυρανοῦ. κὰι ἐξήνεγκε τὸ ἄλσος ἐξ ὄικου κυρίου ἔξω τῆς ἱερουσαλὴμ ἐις τὸν χειμάρρουν κεδρών,κὰι κατέκαυσεν ἀυτὰ ἐν τῶ χειμάρρω κεδρὼν κὰι ἐλέπτυνεν ἐις χοῦν, κὰι ἔρριψεν τὸν χοῦν ἐις τοὺς τάφους τῶν ὑιῶν τοῦ λαοῦ,κὰι καθεῖλε τὸν ὀῖκον τῶν καδησεὶν τὸν ἐν ὄικω κυρίου ἐν ὧ ἁι γυναῖκες ὕφαινον ἐκεῖ στολὰς τῶ ἄλσει. κὰι ἐξήγαγε πάντας τοὺς ἱερεῖς ἐκ πόλεων ἰούδα, κὰι ἐμίανε τὰ ὑψηλὰ ὁῦ ἐθυμίων ἐκεῖ ὁι ἱερεῖς ἀπὸ γαβαὰ κὰι ἕως βηρσαβεαί. κὰι καθεῖλε τὸν ὀῖκον τῶν ὑψηλῶν τὸν παρὰ τῆ θύρα τῆς πύλης ἰωσηὲ ἄρχοντος τῆς πόλεως, τὸν ὄντα ἐξ ἀριστερῶν ἀνδρὸς ἐισπορευομένου τὴν πύλην τῆς πόλεως. πλὴν ὀυκ ἀνέβησαν ὁι ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν πρὸς τὸ θυσιαστήριον κυρίου ἐν ἱερουσαλήμ, ἐι μὴ ἔφαγον ἄζυμα ἐν μέσω τῶν ἀδελφῶν ἀυτῶν, κὰι ἐμίανε τόφεθ τὸ ἐν φάραγγι ὑιοῦ ἐννόμ, τοῦ μὴ διάγειν ἄνδρα τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ κὰι τὴν θυγατέρα ἀυτοῦ ἐν πυρὶ τῶ μολώχ. κὰι κατέκαυσε τοὺς ἵππους ὃυς ἀνέθηκαν βασιλεῖς ἰούδα τῶ ἡλίω ἐν τῆ ἐισόδω ὄικου κυρίου πρὸς τὸ γαζοφυλάκιον νάθαν ἐυνούχου τοῦ βασιλέως τοῦ ἐν φαρουρείμ. κὰι τὸ ἅρμα τοῦ ἡλίου κατέκαυσεν ἐν πυρὶ κὰι τὰ θυσιαστήρια ἃ ἦν ἐπὶ τῶν δωμάτων τῶν ὑπερώ ων ἄχαζ, ἃ ἐποίησαν βασιλεῖς ἰούδα, κὰι τὰ θυσιαστήρια ἃ ἐποίησε μανασσῆς ἐν ταῖς δύο ἀυλαῖς ὅικου κυρίου κατέσπασεν ἀυτὰ ὁ βασιλεύς, κὰι καθεῖλεν ἀυτὰ ἐκεῖθεν, κὰι συνέτριψεν τὸν χοῦν ἀυτῶν ἐις τὸν χειμάρρουν κεδρών. κὰι τὸν ὀῖκον τὸν ἐπὶ προσώπου ἱερουσαλὴμ τὸν ἐκ δεξιῶν τοῦ ὄρους μασχὶθ ὃν ὠκοδόμησε σολομὼν βασιλεὺς ἰσραὴλ τῆ ἀστάρτη βδελύγματι σιδωνίων κὰι τῶ χαμὼς προσοχθίσματι μωὰβ κὰι τῶ μολὼχ βδελύγματι ὑιῶν ἀμμών, ἐμίανεν ὁ βασιλεὺς κὰι συνέτριψε τὰς στήλας, κὰι ἐξέκοψε τὰ ἄλση κὰι ἔπλησε τοὺς τόπους ἀυτῷν ὀστέων ἀνθρώπων. καί γε τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν βασιθὴλ τὸ ὑψηλὸν ὃ ἐποίησεν ἱεροβοὰμ ὑιὸς ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτε τὸνἰσραήλ, καίγε ἐκεῖνο τὸ θυσιαστήριον τὸ ὑψηλὸν καθεῖλε κὰι συνέτριψε τοὺς λίθους ἀυτοῦ, κὰι ἐλέπτυνεν ἐις χοῦν κὰι κατέκαυσε τὸ ἄλσος. κὰι ἀπέστρεψεν ἰωσίας κὰι ἐῖδεν τοὺς τάφους τοὺς ὄντας ἐκεῖ ἐν τῶ ὄρει, κὰι ἀπέστειλε κὰι ἔλαβε τὰ ὀστᾶ ἐκ τῶν τάφων, κὰι κατέκαυσεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. κὰι ἐμίανε τὸ θυσιαστήριον κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου ὃ ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν τῶ ἐστάναι ἱεροβοὰμ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐν τῆ ἑορτῆ. κὰι ἐπιστρέψας ἰωσίας ἦρε τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ ἐπὶ τὸν τάφον ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ τοῦ λαλήσαντος τοὺς λόγους τούτους, κὰι ἐῖπε, τίς ὁ σκόπελος ἐκεῖνος ὃν ἐγὼ ὁρῶ; κὰι ἐῖπον ἀυτῶ ὁι ἄνδρες τῆς πόλεως, ὁῦτος ὁ τάφος τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ τοῦ ἐληλυθότος ἐκ τοῦ ἰούδα κὰι λελαληκότος πάντας τοὺς λόγους τούτους ὃυς ἐποίησας νῦν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ἐν βαιθήλ. κὰι ἐῖπεν ἰωσίας, ἐάσατε ἀυτόν, μηδεὶς κινησάτο τὰ ὀστᾶ ἀυτοῦ. κὰι διεσώθη τὰ ὀστᾶ ἀυτοῦ μετὰ τῶν ὀστέων τοῦ προφήτου τοῦ ἥκοντος ἐκ σαμαρείας. καί γε πάντας τοὺς ὄικους τῶν ὑψηλῶν τοὺς ἐν ταῖς πόλεσι σαμαρείας ὃυς ἐποίησαν βασιλεῖς ἰσραὴλ τοῦ παροργίσαι τὸν κύριον, καθεῖλεν ἰωσίας, κὰι ἐποίησεν ἀυτοῖς κατὰ πάντα τὰ ἔργα ἃ ἐποίησεν ἐν βαιθήλ. κὰι ἔθυσε πάντας τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τοὺς ὄντας ἐκεῖ ἐπὶ τῶν θυσιαστηρίων. κὰι κατέκαυσεν ὀστᾶ ἀνθρώπων ἐπ᾿ ἀυτά.κὰι ἀπέστρεψεν ἰωσίας ἐις ἱερουσαλήμ, κὰι ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς παντὶ τῶ λαῶ λέγων, ποιήσατε τὸ πάσχα κυρίω τῶ θεῶ ὑμῶν, καθὼς γέγραπται ἐν τῶ βιβλίω τῆς διαθήκης ταύτης. ὅτι ὀυκ ἐγένετο κατὰ τὸ πάσχα τοῦτο ἀπὸ τῶν ἡμερῶν τῶν κριτῶν ὃι ἔκρινον τὸν ἰσραήλ, κὰι ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις βασιλέων ἰσραὴλ κὰι βασιλέων ἰούδα, ὅτι ἀλλ᾿ ἢ ἐν τῶ ὀκτωκαιδεκάτω ἔτει τοῦ βασιλέως ἰωσίου ἐγένετο τὸ πάσχα τοῦτο τῶ κυρίω ἐν ἱερουσαλήμ. καί γε τοὺς ἐγγαστριμύθους κὰι τοὺς γνώστας κὰι θεραφεὶν κὰι τὰ ἔιδωλα κὰι πάντα τὰ προσοχθίσματα τὰ γεγονότα ἐν τῆ γῆ ἰούδα κὰι ἐν τῆ ἱερουσαλὴμ ἐξῆρεν ὁ βασιλεὺς ἰωσίας, ἵνα στήση τοὺς λόγους τοῦ νόμου τοὺς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου, ὃυς ἑῦρε χελκίας ὁ ἱερεὺς ἐν ὄικω κυρίου. ὅμοιος ἀυτῶ ὀυκ ἐγένετο βασιλεὺς ἔμπροσθεν ἀυτοῦ, ὃς ἐπέστρεψεν πρὸς κύριον ἐν ὅλη καρδία ἀυτοῦ κὰι ἐν ὅλη ψυχῆ ἀυτοῦ, κὰι ἐν ὅλη τῆ ἰσχύϊ ἀυτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον μωυσῆ. κὰι μετ᾿ ἀυτὸν ὀυκ ἀνέστη ὅμοιος ἀυτοῦ, πλὴν ὀυκ ἀπεστράφη κύριος ἀπὸ ὀργῆς θυμοῦ ἀυτοῦ τοῦ μεγάλου, ὁῦ ἐθυμώθη ἐν ὀργῆ ἀυτοῦ ἐν τῶ ἰούδα ἐπὶ πάντας τοὺς παροργισμοὺς, ὃυς παρώργισεν ἀυτὸν μανασσῆς. κὰι ἐῖπεν κύριος, καί γε κὰι τὸν ἰούδαν ἀποστήσω ἀπὸ προσώπου μου,καθὼς ἀπέστησα τὸν ἰσραὴλ κὰι ἀπώσομαι τὴν πόλιν ταύτην ἣν ἐξελεξάμην τὴν ἱερουσαλήμ,κὰι τὸν ὀῖκον ἐις ὃν ἐῖπον ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ. κὰι τὰ λοιπὰ τῶν λόγων ἰωσίου κὰι πάντα ὅσα ἐποίησεν, ὀυχὶ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; ἐν ταῖς ἡμέραις ἀυτοῦ ἀνέβη φαραὼ νεχαὼ βασιλεὺς ἀιγύπτου ἐπὶ τὸν βασιλέα τῶν ἀσσυρίων ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐυφράτην. κὰι ἐπορεύθη ἰωσίας ὁ βασιλεὺς ἐις ἀπάντησιν ἀυτῶ, κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτὸν φαραὼ ἐν μαγεδδώ, ἐν τῶ ἰδεῖν ἀυτὸν ἀυτὸν. κὰι ἀνεβίβασαν ὁι παῖδες ἀυτοῦ νεκρὸν ἐν μαγεδδώ. κὰι ἤγαγον ἀυτὸν ἐς ἱερουσαλήμ, κὰι ἔθαψαν ἀυτὸν ἐν τῶ τάφω ἀυτοῦ ἐν πόλει δαυίδ. κὰι ἔλαβεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν ἰωάχαζ ὑιὸν ἰωσίου, κὰι ἔχρισαν ἀυτὸν κὰι ἐβασίλευσαν ἀυτὸν ἀντὶ τοῦ πατρός ἀυτοῦ. ὑιὸς ἔικοσι κὰι τριῶν ἐτῶν ἦν ἰωάχαζ ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν, κὰι τρίμηνον ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὄνομα τῆ μητρὶ ἀυτοῦ ἀμιτὰλ θυγάτηρ ἱερεμίου ἐκ λοβεννά. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησαν ὁι πατέρες ἀυτοῦ. κὰι μετέστησεν ἀυτὸνφαραὼ νεχαὼ ἐν ῥεβλαὰ ἐν γῆ ἀιμὰθ τοῦ μὴ βασιλεύειν ἀυτὸν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ἐπέβαλε φόρον ἐπὶ τὴν γῆν ἑκατὸν τάλαντα ἀργυρίου κὰι δέκα τάλαντα χρυσίου, κὰι ἐβασίλευσε φαραὼ νεχαὼ ἐπ᾿ ἀυτοὺς τὸν ἐλιακίν ὑιὸν ἰωσίου ἀντὶ ἰωσίου τοῦ πατρός ἀυτοῦ, κὰι ἐπέθηκεν ἀυτῶ ὄνομα ἰωακίμ. τὸν δὲ ἰωάχαζ ἔλαβε κὰι ἀπήγαγεν ἀυτὸν ἐις ἄιγυπτον,κὰι ἀπέθανεν ἐκεῖ. κὰι τὸ ἀργύριον κὰι τὸ χρυσίον ἔδωκεν ἰωακὶμ τῶ φαραώ, πλὴν ἐφορολόγησε τὴν γῆν τοῦ δοῦναι τὸ ἀργύριον ἐπὶ στόματος φαραώ, ἀνὴρ κατὰ δύναμιν ἀυτοῦ ἐδωκαν τὸ ἀργύριον κὰι τὸ χρυσίον μετὰ τοῦ λαοῦ τῆς γῆς δοῦναι ἀυτὸ τῶ φαραὼ νεχαώ. ὑιὸς ἔικοσι κὰι πέντε ἐτῶν ἦν ἰωακὶμ ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν, κὰι ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ. κὰι ὄνομα τῆς μητρὸς ἀυτοῦ ζαβουδὰ θυγάτηρ φαδαΐα ἐκ ρουμά. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου κατ`α πάντα ὅσα ἐποίησαν ὁι πατέρες ἀυτοῦ.

Εν ταῖς ἡμέραις ἀυτοῦ ἀνέβη ναβουχοδονόσωρ ὁ βασιλεὺς βαβυλῶνος,κὰι ἐγένετο ἀυτῶ ἰωακὶμ δοῦλος τρία ἔτη, κὰι ἐπέστρεψεν κὰι ἠθέτησεν ἐν ἀυτῶ. κὰι ἀπέστειλεν ἐπὶ τὸν ἰωακὶμ κύριος μονοζώνους τῶν χαλδαίων κὰι μονοζώνους συρίας κὰι μονοζώνους μωαβιτῶν κὰι μονοζώνους ὑιῶν ἀμμών. κὰι ἐξαπέστειλεν ἀυτοὺς ἐπὶ τὸν ἰούδαν τοῦ ἀπολύειν ἀυτὸν κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλων ἀυτοῦ τῶν προφητῶν. πλὴν θυμὸς κυρίου ἦν ἐπὶ τὸν ἰούδαν τοῦ ἀποστῆναι ἀυτὸν ἀπὸ προσώπουἀυτοῦ διὰ πάσας τὰς ἁμαρτίας μανασσῆ κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν, κὰι ἐν τῶ ἅιματι τῶ ἀθώω ὧ ἐξέχεεν, κὰι ἐνέπλησε τὴν ἱερουσαλὴμ ἅιματος ἀθώου,κὰι ὀυκ ἠ θέλησε κύριος τοῦ ἱλασθῆναι. κὰι τὰ ποιπὰ τῶν λόγων ἰωακὶμ κὰιπάντα ὅσα ἐποίησεν,ὀυκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίου λόγων ἡμερῶν τῶν βασιλέων ἰούδα; κὰι ἐκοιμήθη μετὰ τῶν πατέρων ἀυτοῦ. κὰι ἐβασίλευσεν ἰωαχὶν ὑιὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ὀυ προσέθετο ἔτι βασιλεὺς ἀιγύπτου τοῦ ἐξελθεῖν ἐκ τῆς γῆς ἀυτοῦ, διότι ἔλαβε βασιλεὺς βαβυλῶνος ἀπὸ χειμάρρου ἀιγύπτου ἕως ποταμοῦ ἐυφράτου πάντα ὅσα ἦν βασιλέως ἀιγύπτου. δέκα κὰι ὀκτὼ ἐτῶν ἦν ἰωαχὶν ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν. κὰι τρίμηνον ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ,κὰι ὄνομα τῆ μητρὶ ἀυτοῦ νεεσθὰν θυγάτηρ ἐλναθὰν ἐξ ἱερουσαλήμ. κὰι ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ πατὴρ ἀυτοῦ. ἐν τῶ καιρῶ ἐκείνω ἀνέβη ναβουχοδονόσωρ βασιλεὺς βαβυλῶνος ἐις ἱερουσαλήμ. κὰι ἦλθεν ἡ πόλις ἐν περιοχῆ,κὰι ἦλθεν ναβουχοδονόσωρ βασιλεὺς βαβυλῶνος ἐις τὴν πόλιν, κὰι ὁι παῖδες ἀυτοῦ ἐπολιόρκουν ἀυτήν. κὰι ἐξῆλθεν ἰωαχὶν βασιλεὺς ἰούδα πρὸς τὸν βασιλέα βαβυλῶνος,ἀυτὸς κὰι ἡ μήτηρ ἀυτοῦ κὰι ὁι παῖδες ἀυτοῦ κὰι ὁοι ἄρχοντες ἀυτοῦ κὰι ὁι ἐυνοῦχοι ἀυτοῦ. κὰι ἔλαβεν ἀυτοὺς βασιλεὺς βαβυλῶνος ἐν τῶ ὀγδόω ἔτει τῆς βασιλείας ἀυτοῦ. κὰι ἐξήνεγκεν ἐκεῖθεν πάντας τοὺς θησαυροὺς τοὺς ἐν ὄικω κυρίου κὰι τοὺς θησαυροὺς ὄικου τοῦ βασιλέως. κὰι συνέκοψε πάντα τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ ἃ ἐποίησε σολομὼνβασιλεὺς ἰσραὴλ ἐν τῶ ναῶ κυρίου κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου. κὰι ἀπώκισε τὴν ἱερουσαλὴμ κὰι πάντας τοὺς ἄρχοντας κὰι πάντας τοὺς δυνατοὺς ἰσχύϊ δέκα χϊλιάδας ἀιχμαλωσίας,κὰι πάντα τέκτονα κὰι τὸν συγκλείοντα, ὀυκ ὑπελείφθησαν πλὴν τῶν πενομένων τοῦ λαοῦ τῆς γῆς. κὰι μετώκισε τὸν ἰωαχὶμ ἐις βαβυλῶνα κὰι τὴν μητέρα τοῦ βασιλέως κὰι τὰς γυναῖκας ἀυτοῦ. κὰι τοὺς ἐυνούχους ἀυτοῦ κὰι τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς ἀπήγαγεν ἐν ἀπωκισμῶ ἐξ ἱερουσαλὴμ ἐις βαβυλῶνα, κὰι πάντας ἄνδρας δυνατοὺς ἑπτὰ χιλιάδας. κὰι τὸν τέκτονα κὰι τὸν συγλειστήν. χιλίους τοὺς πάντας δυνατοὺς ἄνδρας ἰσχύϊ ποιοῦντας πόλεμον ἀπήγαγεν ἀυτοὺς βασιλεὺς βαβυλῶνος μετοικεσίαν ἐις βαβυλῶνα. κὰι ἐβασίλευσε βασιλεὺς βαβυλῶνος τὸν ματθανίαν ἀδελφὸν τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἀντ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐπέθηκεν ἀυτῶ ὄνομα σεδεκίαν. ὑιὸς ἔικοσι κὰι ἑνὸς ἐτῶν ἦν σεδεκίας ἐν τῶ βσιλεύειν ἀυτόν. κὰι ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἱερουσαλήμ, κὰι ὄνομα τῆ μητρὶ ἀυτοῦ ἀμιτὰλ θυγάτηρ ἱερεμίου ἐκ λοβεννά. κὰι ἐποίησε τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ἰωακίμ, ὅτι ἐπὶ τὸν θυμὸν κυρίου ἦν ἐν ἱερουσαλὴμ κὰι ἐν τῶ ἰούδα, ἕως ἀπέρριψεν ἀυτοὺς ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ. κὰι ἠ θέτησε σεδεκίας ἐν τῶ βασιλεῖ βαβυλῶνος.

Καὶ ἐγένετο ἐν τῶ ἐννάτω ἔτει τῆς βασιλείας σεδεκίου ἐν τῶ μηνὶ τῶ δεκάτω ἑνδεκάτη τοῦ μηνός, ἦλθε ναβουχοδονόσωρ βασιλεὺς βαβυλῶνος, κὰι πᾶσα ἡ δύναμις ἀυτοῦ ἐπὶ ἱερουσαλήμ. κὰι παρενέβαλεν ἐπ᾿ ἀυτῆ κὰι περιωκοδόμησεν ἐπ᾿ ἀυτὴν τεῖχος κύκλω. κὰι ἦλθεν ἡ πόλις ἐις περιοχὴν ἕως τοῦ ἑνδεκάτου ἔτους σεδεκίου τοῦ βασιλέως ἐννάτη τοῦ μηνός. κὰι ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸς ἐν τῆ πόλει, κὰι ὀυκ ἦν ἄρτος τῶ λαῶ τῆς γῆς. κὰι ἐρράγη ἡ πόλις κὰι πάντες ὁι ἄνδρες ὁοι πολεμισταί ἐξῆλθον νυκτὸς ὁδὸν πύλης τῆς ἀναμέσον τῶν τειχῶν, ἣ ἔστι τοῦ κήπου τοῦ βασιλέως. κὰι ὁι χαλδαῖοι ἐκύκλουν τὴν πόλιν, κὰι ἐπορεύθησαν ὁδὸν τὴν ἐπὶ δυσμάς, κὰι κατεδίωξε δύναμις τῶν χαλδαίων ὀπίσω τοῦ βασιλέως,κὰι κατέλαβον ἀυτὸν κατὰ δυσμὰς ἱεριχώ, κὰι πᾶσα ἡ δύναμις ἀυτοῦ διεσπάρησαν ἀπὸ ἐπάνωθεν ἀυτοῦ, κὰι συνέλαβον τὸν βασιλέα, κὰι ἀπήγαγον ἀυτὸν πρὸς τὸν βασιλέα βαβυλῶνος ἐις δεβλαθά. κὰι ἐλάλησε μετ᾿ ἀυτοῦ κρίσιν, κὰι ἔσφαξε τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ ἐνώπιον ἀυτοῦ. κὰι τοὺς ὀφθαλμοὺς σεδεκίου ἐξετύφλωσε κὰι ἔδησεν ἀυτὸν ἐν πέδαις,κὰι ἀπήγαγεν ἀυτὸν ἐις βαβυλῶνα. κὰι ἐν τῶ μηνὶ τῶ πέμπτω ἑβδόμη τοῦ μηνός, ὁῦτος ἐνιαυτὸς ἐννεακαιδέκατος τῆς βασιλείας ναβουχοδονόσωρ βασιλέως βαβυλῶνος, ἦλθε ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος ὁ ἐστηκώς ἐνώπιον βασιλέως βαβυλῶνος ἐις ἱερουσαλήμ, κὰι ἐνέπρησεν τὸν ὀῖκον κυρίου, κὰι τὸν ὀῖκον τοῦ βασιλέως κὰι πάντας τοὺς ὄικους ἱερουσαλήμ, κὰι πάντα ὀῖκον μέγαν ἐνέπρησεν ἐν πυρί, κὰι τὸ τεῖχος ἱερουσαλὴμ καθεῖλεν ἡ δύναμις τῶν χαλδαίων κυκλόθεν, κὰι τὸ καταλειφθὲν τοῦ λαοῦ ἐν τῆ πόλει κὰι τοὺς προκεχωρηκότας τῶ βασιλεῖ βαβυλῶνος. κὰι τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ μετώκισεν ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος, κὰι τῶν πενήτων τοῦ λαοῦ τῆς γῇς ὑπελείπετο ὁ ἀρχιμάγειρος ἐις ἀμπελουργοὺς κὰι γεωργούς. κὰι τοὺς στύλους τοὺς χαλκοῦς τοὺς ἐν ὄικω κυρίου κὰι τὰς βάσεις κὰι τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν τὴν ἐν ὄικω κυρίου, συνέκοψαν ὁι χαλδαῖοι, κὰι ἔλαβον τὸν χαλκὸν ἀυτῶν κὰι ἀπήνεγκαν ἐις βαβυλῶνα κὰι τοὺς λέβητας κὰι τὰς κρεάγρας κὰι τὰς φιάλας κὰι τὰς θυΐσκας, κὰι πάντα τὰ σκεύη τὰ χαλκᾶ ἐν ὁῖς ἐλειτούργουν ἐν ἀυτοῖς, ἔλαβον, κὰι τὰ πυρεῖα κὰι τὰς φιάλας τὰς χρυσᾶς κὰι ἀργυρᾶς ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος, κὰι τοὺς στύλους δύο, κὰι τὴν θάλασσαν τὴν μίαν κὰι τὰς βάσεις, ἃς ἐποίησεν σολομὼν ἐν ὄικω κυρίου, ὀυκ ἦν σταθμὸς τοῦ χαλκοῦ πάντων τῶν σκευῶν. ὀκτωκαίδεκα πήχεων τὸ ὕψος τοῦ στύλου τοῦ ἑνὸς. κὰι τὰ ἐπιθέματα χαλκᾶ τῶν στύλων, τριῶν πήχεων τὸ ὕψος τοῦ ἐπιθέματος τοῦ ἑνός, κὰι δίκτυον κὰι ῥοαὶ ἁι ἐπὶ τὰ ἐπιθέματα κύκλω πάντα χαλκᾶ. κὰι κατὰ ταῦτα τῶ στύλω τῶ δευτέρω ἐπὶ τοῦ δικτύου. κὰι ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος τὸν σαρέα τὸν ἱερέα τὸν πρῶτον κὰι τὸν σαφανίαν τὸν ἱερέα τὸν δεύτερον κὰι τοὺς τρεῖς τοὺς φυλάσσοντας τὸν σταθμόν. κὰι ἐκ τῆς πόλεως ἔλαβεν ἐυνοῦχον ἕνα τὸν καθεσταμένον ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τοὺς πολεμιστάς. κὰι πέντε ἄνδρας τῶν ὁρώντων τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως τοὺς ἑυρεθέντας ἐν τῆ πόλει, κὰι τὸν γραμματέα τοῦ ἄρχοντος τῆς δυνάμεως τὸν ἐκτάσσοντα τὸν λαὸν τῆς γῆς. κὰι ἑξήκοντα ἄνδρας ἀπὸ τοῦ λαοῦ τῆς γῆς τοὺς ἑυρεθέντας ἐν τῆ πόλει. κὰι ἔλαβεν ἀυτοὺς ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος κὰι ἀπήγαγεν ἀυτοὺς πρὸς τὸν βασιλέα βαβυλῶνος ἐις δεβλαθά. κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς βασιλεὺς βαβυλῶνος κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτοὺς ἐν δεβλαθὰ ἐν γῆ ἀιμάθ. κὰι ἀπωκίσθη ἰούδας ἀπο τῆς γῆς ἀυτοῦ. κὰι ἐπὶ τὸν λαὸν τὸν καταλειφθέντα ἐν γῆ ἰούδα ὃν κατέλειπε ναβουχοδονόσωρ βασιλεὺς βαβυλῶνος, κατέστησεν ἐπ᾿ ἀυτὸν τὸν γοδολίαν ὑιὸν ἀχικὰμ ὑιοῦ σαφάν. κὰι ἤκουσαν πάντες ὁι ἄρχοντες τῆς δυνάμεως ἀυτοὶ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ, ὅτι καθέστησε βασιλεὺς βαβυλῶνος τὸν γοδολίαν, κὰι ἦλθον πρὸς γοδολίαν ἐις μασσηφά, κὰι ἰσμαὴλ ὑιὸς ναθανίου κὰι ἰωανὰν ὑιός καριέ, κὰι σαρέας ὑιὸς θανεμμὰθ ὁ νετοφατίτης, κὰι ἰεζονίας ὑιὸς τοῦ μαχαθίτου ἀυτοὶ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτῶν. κὰι ὤμοσεν ἀυτοῖς γοδολίας κὰι τοῖς ἀνδράσιν ἀυτῶν, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν χαλδαίων, καθήσατε ἐν τῆ γῆ, κὰι δουλεύσατε τῶ βασιλεῖ βαβυλῶνος, κὰι καλῶς ἔσται ὑμῖν. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ μηνὶ τῶ ἑβδόμω ἦλθεν ἰσμαὴλ ὑιὸς ναθανίου ὑιοῦ λισαμὰν ἐκ οτῦ σπέρματος τῆς βασιλείας, κὰι δέκα ἄνδρες μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξεν τὸν γοδολίαν κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτὸν κὰι τοὺς ἰουδαίους κὰι τοὺς χαλδαίους τοὺς ὄντας μετ᾿ ἀυτοῦ ἐν μασσηφά. κὰι ἀνέστη πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου κὰι ὁι ἄρχοντες τῆς δυνάμεως, κὰι ἐισῆλθον ἐις ἄιγυπτον, ὅτι ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τῶν χαλδαίων. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ τριακοστῶ κὰι ἑβδόμω ἔτει τῇς ἀποικεσίας ἰωαχὶν βασιλέως ἰούδα ἐν τῶ δωδεκάτω μηνὶ ἑβδόμη κὰι ἐικάδι τοῦ μηνὸς ὕψωσεν ἐβὶλ μαροδὰχ βασιλεὺς βαβυλῶνος ἐν τῶ ἐνιαυτῶ τῆς βασιλείας ἀυτοῦ τὴν κεφαλὴν ἰωαχὶν βασιλέως ἰούδα, κὰι ἐξήγαγεν ἀυτὸν ἐξ ὄικου φυλακῆς, κὰι ἐλάλησε μετ᾿ ἀυτοῦ ἀγαθά, κὰι ἔθηκε τὸν θρόνον ἀυτοῦ ἐπάνω τῶν θρόνων τῶν βασιλέων τῶν μετ᾿ ἀυτοῦ ἐν βαβυλῶνι. κὰι ἤλλαξε τὰ ἱμάτια τῆς φυλακῆς ἀυτοῦ, κὰι ἤσθιεν ἄρτον διαπαντὸς ἐνώπιον ἀυτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἀυτοῦ. κὰι ἡ ἐστιατορία ἀυτοῦ διαπαντὸς ἐστιατορία ἐδόθη ἀυτῶ ἐξ ὄικου τοῦ βασιλέως λόγον ἡμέρας ἐν ἡμέραις ἀυτοῦ πάσας τὰς ἡμερας τῆς ζωῆς ἀυτοῦ.