ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, τῶν ἐισπεπορευμένων ἐις ἄιγυπτον ἅμα ἰακὼβ τῶ {} ἀυτῶν, ἕκαστος πανοικὶ ἀυτῶν ἐισήλθοσαν, ῥουβήν, συμεών, λευΐ ἰούδας, ἰσάχαρ, ζαβουλών, κὰι βενιαμίν, δάν, κὰι νεφθαλί, γάδ, κὰι ἀσήρ. ἰωσὴφ δὲ ἦν ἐν ἀιγύπτω. ἦσαν δὲ πᾶσαι ψυχαὶ ἁι ἐξελθοῦσαι ἐξ ἰακώβ, πέντε κὰι ἑβδομήκοντα. ἐτελέυτησε δὲ ἰωσὴφ κὰι πάντες ὁι ἀδελφοὶ ἀυτοῦ, κὰι πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη. ὁι δὲ ὑιοὶ ἰσραὴλ ἠυξήθησαν, κὰι ἐπληθύνθησαν, κὰι χυδαῖοι ἐγένοντο, κὰι κατίχυον σφόδρα σφόδρα. ἐπλήθυνε δὲ ἡ γῆ ἀυτούς. ἀνέστη δὲ βασιλεὺς ἕτερος ἐπ᾿ ἄιγυπτον, ὃς ὀυκ ἤδει τὸν ἰωσήφ. ἐῖπε δὲ τῶ ἔθνει ἀυτοῦ, ἰδοὺ τὸ ἔθνος τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ μέγα πολὺ πλῆθος, κὰι ἰχύει ὑπὲρ ἡμᾶς. δεῦτε ὀῦν κατασοφισώμεθα ἀυτούς, μή ποτε πληθυνθῆ, κὰι ἡνίκα ἂν συμβῆ ἡμῖν πόλεμος, προστεθήσονται κὰι ἀυτοὶ πρὸς τοὺς ὑπεναντίους. κὰι ἐκ πολεμήσαντες ἡμᾶς, ἐξελεύσονται ἐκ τῆς γῆς. κὰι ἐπέστησεν ἀυτοῖς ἐπιστάτας τῶν ἔργων, ἵνα κακώσωσιν ἀυτοὺς ἐν τοῖς ἔργοις. κὰι ὠκοδόμησαν πόλεις ὀχυρὰς τῶ φαραώ, τήν τεφιθὼμ κὰι ῥαμεσσή, κὰι ὤν, ἥ ἐστιν ἡλιούπολις. καθ᾿ ὅτι δὲ ἀυτοὺς ἐταπείνουν, τοσούτω πλείους ἐγίνοντο. κὰι ἴχυον σφόδρα. κὰι ἐβδελύσσοντο ὁι ἀιγύπτιοι ἀπὸ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι κατεδυνάστευον ὁι ἀιγύπτιοι τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ βία, κὰι κατωδύνων ἀυτῶν τὴν ζωὴν ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς σκληροῖς, ἐν τῶ πηλῶ κὰι τῇ πληνθία, κὰι πᾶσι τοῖς ἔργοις τοῖς ἐν τοῖς πεδίοις, κατὰ πάντα τὰ ἔργα, ὧν κατεδουλοῦντο ἀυτοὺς μετὰ βίας. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς τῶν ἀιγυπτίων ταῖς μαίας τῶν ἑβραίων, τῆ μιᾶ ἀυτῶν ἦν ὄνομα σεφώρα, κὰι τὸ ὄνομα τῆς δευτέρας φουά, κὰι ἐῖπεν ἀυταῖς, ὅταν μαιοῦσθε τὰς ἑβραίας, κὰι ὦς πρὸς τὸ τίκτειν, ἐὰν {} ἄρσεν ἦ, ἀποκτείνατε ἀυτό, ἐὰν δὲ θῆλυ, {} ποιήσασθε ἀυτό. ἐφοβήθησαν δὲ ἁι μαῖαι τὸν θεόν, κὰι ὀυκ ἐποίησαν καθ᾿ ὅτι συνέταξεν ἀυταῖς ὁ βασιλεὺς ἀιγύπτου. κὰι ἐζωογόνουν τὰ ἄρρενα. ἐκάλεσε δὲ ὁ βασιλεὺς ἀιγύπτου τὰς μαίας, κὰι ἐῖπεν ἀυταῖς, τιότι ἐποιήσατε τὸ πρᾶγμα τοῦτο, κὰι ἐζωογονεῖτε τὰ ἄρσενα; ἐῖπαν δὲ ἁι μαῖαι τῶ φαραώ, ὀυχ ὡς ἁι γυναῖκες ἀιγύπτιαι, ἁι ἑβραῖαι, τίκτουσι γὰρ πρὶν ἢ ἐισελθεῖν πρὸς ἀυτὰς τὰς μαίας, κὰι ἔτικτον. ἐῦ δὲ ἐποίει ὁ θεὸς ταῖς μαίαις. κὰι ἐπλήθυνεν ὁ λαός, κὰι ἴχυεν σφόδρα. ἐπειδὴ ἐφοβοῦντο ἁι μαῖαι τὸν θεόν, ἐποίησεν ἑαυταῖς ὀικίας. συνέταξε δὲ φαραὼ παντὶ τῶ λαῶ ἀυτοῦ, λέγων, πᾶν ἄρσεν ὃ ἂν τεχθῆ τοῖς ἑβραίοις, ἐις τὸν ποταμὸν ῥίψατε, κὰι πᾶν θῆλυ ζωογονεῖτε ἀυτό.

ἦν δέ τις ἐκ τῆς φυλῆς λευΐ, κὰι ἔλαβεν ἐκ τῶν θυγατέρων λευΐ, κὰι ἔχεν ἀυτήν, κὰι ἐν γαστρὶ ἔλαβεν, κὰι ἔτεκεν ἄρσεν. ἰδόντες δὲ ἀυτὸ ἀστεῖον, ἐσκέπασαν ἀυτὸ μῆνας τρεῖς. ἐπειδὴ δὲ ὀυκ ἠδύναντο ἔτι κρύπτειν ἀυτό, ἔλαβεν ἀυτῶ῾ μήτηρ ἀυτοῦ θήκην, κὰι κατέχρισεν ἀυτὴν ἀσφάλτω κὰι πίσση, κὰι ἐνέβαλε τὸ παιδίον ἐις ἀυτήν, κὰι ἔθηκεν ἀυτὴν ἐις τὸ ἔλος παρὰ τὸν ποταμόν. κὰι κατεσκόπευεν ἡ ἀδελφὴ ἀυτοῦ μακρόθεν, μαθεῖν, τί τὸ ἀποβησόμενον ἀυτῶ. κατέβη δὲ ἡ θυγάτηρ φαραὼ λούσασθαι ἐπὶ τὸν ποταμόν. κὰι ἁι ἅβραι ἀυτῆς παρεπορεύοντο ἐπὶ τὸν ποταμόν. κὰι ἰδοῦσα τὴν θήκην ἐν τῶ ἔλει, ἀποστείλασα τὴν ἅβραν, ἀνείλετο ἀυτήν. ἀνοίξασα δὲ, ὁρᾶ παιδίον κλαῖον ἐν τῆ θήκη. κὰι ἐφείσατο ἀυτοῦ ἡ θυγάτηρ φαραώ. κὰι ἔφη, ἀπὸ τῶν παιδίων τῶν ἑβραίων τοῦτο. κὰι ἐῖπεν ἡ ἀδελφὴ ἀυτοῦ τῆ θυγατρὶ φαραώ, θέλεις καλέσω σοι γυναῖκα τροφεύουσαν ἐκ τῶν ἑβραίων, κὰι θηλάσεισοι τὸ παιδίον. ἐῖπε δὲ ἀυτῇ ἡ θυγάτηρ φαραώ, πορεύου, ἀπελθοῦσα δὲ ἡ νεανίς, ἐκάλεσε τὴν {} τοῦ παιδίου. ἐῖπε δὲ πρὸς ἀυτὴν ἡ θυγάτηρ φαραώ, διατήρησόν μοι τὸ παιδίον τοῦτο, κὰι θήλασόν μοι ἀυτό, ἐγὼ δὲ δώσω σοι τὸν μισθόν. ἔλαβε δὲ ἡ γυνὴ τὸ παιδίον κὰι ἐθήλαζεν ἀυτό. ἀνδρυνθέντος δὲ τοῦ παιδίου, ἐισήγαγεν ἀυτὸ πρὸς τὴν θυγατέρα φαραώ. κὰι ἐγένετο ἀυτῆ ἐις ὑιόν. ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα ἀυτοῦ μωυσῆν. λέγουσα, ὅτι ἐκ τοῦ ὕδατος ἀυτὸν ἀνειλόμην. ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πολλαῖς ἐκείναις, μέγας γενόμενος μωυσῆς, ἐξῆλθε πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς ἀυτοῦ τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ, κατανοήσας δὲ τὸν πόνον ἀυτῶν, οπρᾶ ἄνθρωπον ἀιγύπτιον τύπτοντά τινα ἑβραῖον τῶ ἀδελφῶν ἀυτοῦ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. περιβλεψάμενος δὲ ὧδε κὰι ὧδε, ὀυχ ὁρᾶ ὀυδένα, κὰι πατάξας τὸν ἀιγύπτιον, ἔκρυψεν ἀυτὸν ἐν τῆ ἄμμω. ἐξελθὼν δὲ τῇ ἡμέρα τῇ δευτέρα, ὁρᾶ δύο ἄνδρας ἑβραίους διαπληκτιζομένους. κὰι λέγει τῶ ἀδικοῦντι, διατί σὺ τύπτεις τὸν πλησίον; ὁ δὲ ἐῖπεν, τίς σεκατέστησεν ἄρχοντα κὰι δικαστὴν ἐφ᾿ ἡμᾶς. μὴ ἀνελεῖν με σὺ θέλεις, ὃν τρόπον ἀνεῖλες χθὲς τὸν ἀιγύπτιον; ἐφοβήθη δὲ μωυσῆς. κὰι ἐῖπεν, ἐι ὅυτως ἐμφανὲς γέγονε τὸ ῥῆμα τοῦτο. ἤκουσε δὲ φαραὼ τὸ ῥῆμα τοῦτο, κὰι ἐζήτει ἀνελεῖν τὸν μωυσῆν. ἀνεχώρησε δὲ μωυσῆς ἀπὸ προσώπου φαραώ, κὰι κατώκησεν ἐν γῆ μαδιάν. ἐλθὼν δὲ ἐις γῆν μαδιάν, ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ φρέατος. τῶ δὲ ἱερεῖ μαδιάν, ἦσαν ἑπτὰ θυγατέρες, ποιμαίνουσαι τὰ πρόβατα τοῦ {} ἀυτῶν ἰοθόρ. παραγενόμεναι δὲ ἤντλουν ἕως ἔπλησαν τὰς δεξαμένας, ποτΐσαι τὰ πρόβατα τοῦ {} ἀυτῶν ἰοθόρ. παραγενόμενοι δὲ ὁι ποιμένες ἐξέβαλον ἀυτάς. ἀναστὰς δὲ μωυσῆς ἐρρύσατο ἀυτάς, κὰι ἐπότισεν τὰ πρόβατα ἀυτῶν. παρεγένοντο δὲ πρὸς ῥαγουὴλ τὸν πατέρα ἀυτῶν. ὁ δὲ ἐῖπεν ἀυταῖς, τιότι ἐταχύνατε τοῦ παραγενέσθαι τήμερον; ἁι δὲ ἐῖπαν, ἄνθρωπος ἀιγύπτιος ἐρρύσατο ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ποιμένων, κὰι ἤντλησεν ἡμῖν, κὰι ἐπότισε τὰ πρόβατα ἡμῶν. ὁ δὲ ἐῖπεν ταῖς θυγατράσιν ἀυτοῦ, κὰι ποῦ ἐστιν; κὰι ἱνατί ὅυτως καταλελοίπατε τὸν ἄνθρωπον; καλέσατε ὀῦν ἀυτόν, ὅπως φάγη ἄρτον. κατωκίσθη δὲ μωυσῆς παρὰ τῶ ἀνθρωπώ. κὰι ἐξέδοτο σεπφώραν τὴν θυγατέρα ἀυτοῦ μωυσῆ γυναῖκα. ἐν γαστρὶ δὲ λαβοῦσα ἡ γυνή, ἔτεκεν ὑιόν. κὰι ἐπωνόμασε μωυσῆς τὸ ὄνομα ἀυτοῦ γηρσάμ. λέγων, ὅτι πάροικός ἐιμι ἐν γῆ ἀλλοτρία. τὸ δὲ ὄνομα τοῦ δευτέρου ἐκάλεσεν ἐλιέζερ. ὁ γὰρ θεὸς τοῦ πατρός μου βοηθός μου, κὰι ἐρρύσατό με ἐκ χειρὸς φαραώ. μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας τὰς πολλὰς ἐκείνας, ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺς ἀιγύπτου. κὰι κατεστέναξαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἀπὸ τῷν ἔργων, κὰι ἀνεβόησαν. κὰι ἀνέβη ἡ βοὴ ἀυτῶν πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν ἔργων. κὰι ἐισή κουσεν ὁ θεὸς τὸν στεναγμὸν ἀυτῷν, κὰι ἐμνήσθη ὁ θεὸς τῆς διαθήκης ἀυτοῦ τῆς πρὸς ἁβραὰμ κὰι ἰσαὰκ κὰι ἰακώβ. κὰι ἐπίδεν ὁ θεὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ, κὰι ἐπεγνώσθη ἀυτοῖς.

κὰι μωυσῆς ἦν ποιμαίνων τὰ πρόβατα ἰοθόρ τοῦ πενθεροῦ ἀυτοῦ τοῦ ἱερέως μαδίαν. κὰι ἤγαγεν τὰ πρόβατα ἐις ἔρημον. κὰι ἦλθεν ἐις τὸ ὄρος τοῦ θεοῦ χωρήβ. ὤφθη δὲ ἀυτῶ ἄγγελος κυρίου ἐν φλογὶ πυρὸς ἐκ τοῦ βάτου, κὰι ὁρᾶ, ὅτι ἡ βάτος ἐκαίετο πυρί, ἡ δὲ βάτος ὀυ κατεκαίετο. ἐῖπε δὲ μωυσῆς, παρελθὼν ὄψομαι τὸ ὅραμα τὸ μέγα τοῦτο. τί ὅτι ὀυ κατακαίεται ἡ βάτος. ὡς δὲ ἴδε κύριος ὅτι προάγει ἰδεῖν, ἐκάλεσεν ἀυτὸν κύριος ἐκ τῆς βάτου. κὰι ἐῖπεν, μωυσῆ μωυσῆ. ὁ δὲ ἐῖπεν, τί ἐστιν; ὁ δὲ ἐῖπεν, μὴ ἐγγίσης ὧδε. λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκτῶν ποδῶν σου. ὁ γὰρ τόπος ἐν ὧ σὺ ἕστηκας, γῆ ἁγία ἐστίν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ἐγώ ἐιμι ὁ θεὸς τοῦ πατρός σου, ὁ θεὸς ἁβραάμ, κὰι ὁ θεὸς ἰσαάκ, κὰι ὁ θεὸς ἰακώβ. ἀπέστρεψε δὲ μωυσῆς τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ. ἐυλαβεῖτο γὰρ καταβλέψαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἰδὼν ἴδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν ἀιγύπτω, κὰι τῆς κραυγῆς ἀυτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιοκτῶν. ὀῖδα γὰρ τὴν ὀδύνην ἀυτῶν, κὰι κατέβην ἐξελέσθαι ἀυτοὺς ἐκχειρὸς ἀιγυπτίων, κὰι ἐξαγαγεῖν ἀυτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης, κὰι ἐισαγαγεῖν ἀυτοὺς ἐις γῆν ἀγαθὴν κὰι πολλήν, ἐις γῆν ῥέουσαν γάλα κὰι μέλι, ἐις τὸν τόπον τῶν χαναναίων, κὰι χετταίων, κὰι ἀμορραίων, κὰι φερεζαίων, κὰι ἐυαίων, κὰι γεργεσαίων, κὰι ἰεβουσαίων. κὰι νῦν ἰδοὺ ἡκραυγὴ τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἥκει πρός με. κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμόν, ὃν ὁι ἀιγύπτιοι θλίβουσιν ἀυτούς. κὰι νῦν δεῦρο ἀποστείλω σε πρός φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου. κὰι ἐξάξεις τὸν λαόν μου τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου. κὰι ἐῖπεν μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν, τίς ἐιμι ἐγώ, ὅτι πορεύομαι πρὸς φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου, κὰι ὅτι ἐξάξω τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου. ἐῖπε δὲ ὁ θεὸς πρὸς μωυσῆν, λέγων, ὅτι ἔσομαι μετὰ σοῦ. κὰι τοῦτό σοι τὸ σημεῖον, ὅτι ἐγώσε ἀποστέλλω ἐν τῶ ἐξαγαγεῖν σε τὸν λαόν μου ἐξ ἀιγύπτου, κὰι λατρεύσετε τῶ θεῶ ἐν τῶ ὄρει τούτω. κὰι ἐῖπε μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν, ἰδοὺ ἐγὼ ἐλεύσομαι πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ, κὰι ἐρῶ πρὸς ἀυτούς, ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ἀπέσταλκέ με πρὸς ὑμᾶς. κὰι ἐὰν ἐρωτήσωσί με, τί το ὄνομα ἀυτῶ; τί ἐρῶ πρὸς ἀυτούς. κὰι ἐῖπεν ὁ κύριος πρὸς μωυσῆν. ἐγώ ἐιμι ὁ ὤν. κὰι ἐῖπεν, ὅυτως ἐρεῖς τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, ὁ ὢν ἀπέσταλκέ με πρὸς ὑμᾶς. κὰι ἐῖπεν ὁ θεὸς πάλιν πρὸς μωυσῆν, ὅυτως ἐρεῖς τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν, ὁ θεὸς ἁβραάμ, κὰι ὁ θεὸς ἰσαάκ, κὰι ὁ θεὸς ἰακώβ, ἀπέσταλκέ με πρὸς ὑμᾶς. τοῦτό μου ἐστὶ το ὄνομα ἀιώνιον, κὰι μνημόσυνον γενεῶν γενεαῖς. ἐλθὼν ὀῦν συνάγαγε τὴν γερουσίαν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ἐρεῖς πρὸς ἀυτούς, κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὤπται μοι, ὁ θεὸς ἁβραάμ, κὰι θεὸς ἰσαάκ, κὰι θεὸς ἰακώβ, λέγων, ἐπισκοπῆ ἐπέσκεμμαι ὑμᾶς. κὰι ὅσα συμβέβηκεν ὑμῖν ἐν ἀιγύπτω, ἑώρακα. κὰι ἐῖπα, ἀναβιβάσω ὑμᾶς ἐκ τῆς κακώσεως τῶν ἀιγυπτίων ἐις τὴν γῆν χαναναίων, κὰι χετταίων, κὰι ἀμορραιών, κὰι φερεζαίων, κὰι γεργεσαίων, κὰι ἐυαίων, κὰι ἰεβουσαίων, ἐις γῆν ῥέουσαν γάλα κὰι μέλι. κὰι ἐισακούσονταί σου τῆς φωνῆς. κὰι ἐισελεύση συ, κὰι ἡ γερουσία ἰσραὴλ πρὸς φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου. κὰι ἐρεῖς πρὸς ἀυτόν, κύριος ὁ θεὸς τῶν ἑβραίων προσκέκληται ἡμᾶς. πορευσόμεθα ὀῦν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν ἐις τὴν ἔρημον, ἵνα θύσωμεν κύριω τῶ θεῶ ἡμῶν. ἐγὼ δὲ ὀῖδα, ὅτι ὀυ προήσεται ὑμᾶς βασιλεὺς ἀιγύπτου πορευθῆναι, ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸς κραταιᾶς. κὰι ἐκτείνας τὴν χεῖρά μου πατάξω τοὺς ἀιγυπτίους ἐν πᾶσι τοῖς θαυμασίοις μου, ὁῖς ποιήσω ἐν ἀυτοῖς. κὰι μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶς. κὰι δώσω χάριν τῶ λαῶ τούτω ἐνώπιον τῶν ἀιγυπτίων. ὅταν δὲ ἀποτρέχητε, ὀυκ ᾿ἀπελεύσεσθεκενοί, ἀλλὰ ἀιτήσει γυνὴ παρὰ γείτονος κὰι συσκήνου ἀυτῆς σκεύη ἀργυρᾶ, κὰι χρυσᾶ, κὰι ἱματισμόν. κὰι ἐπιθήσετε ἐπὶ τοὺς ὑιοὺς ὑμῶν, κὰι ἐπ{}τάς θυγατέρας ὑμῶν, κὰι ἐπισυσκεύασατε τοὺς ἀιγυπτίους{.}

ἀπεκρίθη δὲ μωυσῆς, κὰι ἐῖπεν, ἐὰν ὀῦν μὴ πιστεύσωσί μοι, μὴ δὲ ἐισακούσωσι τῆς φωνῆς μου. ἐροῦσι γάρ, ὅτι ὀυκ ὤπται σοι ὁ θεός, τί ἐρῶ πρὸς ἀυτούς; ἐῖπε δὲ ἀυτῶ κύριος, τί τουτό ἐστι τὸ ἐν χειρί σου.λ ὁ δὲ ἐῖπεν, ῥάβδος. κὰι ἐῖπε, ῥίψον ἀυτὴν ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἔρριψεν ἀυτὴν ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι ἐγένετο ὄφις, κὰι ἔφυγε μωυσῆς ἀπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου κὰι ἐπιλαβοῦ τῆς κέρκου. ἐκτείνας ὀῦν τὴν χεῖρα ἐπελάβετο τῆς κέρκου. κὰι ἐγένετο ῥάβδος ἐν τῆ χειρί ἀυτοῦ, ἵνα πιστεύσωσί σοι, ὅτι ὤπται σοι κύριος ὁ θεὸς τῶν {} ἀυτῶν, ὁ θεὸς ἁβραάμ, κὰι ὁ θεὸς ἰσαάκ, κὰι ὁ θεὸς ἰακώβ. ἐῖπε δὲ ἀυτῶ κύριος πάλιν, ἐισένεγκε τὴν χεῖρά σου ἐις τὸν κόλπον σου. κὰι ἐισήνεγκε τὴν χεῖρα ἐις τὸν κόλπον ἀυτοῦ, κὰι ἐξήνεγκεν ἀυτὴν ἐκ τοῦ κόλπου ἀυτοῦ, κὰι ἐγενήθη ἡ χείρ ἀυτοῦ λεπρὸς ὡσεὶ χιών. κὰι ἐῖπε πάλιν, ἐισένεγκε τὴν χεῖρά σου ἐις τὸν κόλπον σου. κὰι ἐισήνεγκε τὴν χεῖρα ἐις τὸν κόλπον ἀυτοῦ, κὰι ἐξήνεγκεν ἀυτὴν ἐκ τοῦ κόλπου ἀυτοῦ, κὰι πάλιν ἀπεκατεστάθη ἐις τὴν χροὰν τῆς σαρκὸς ἀυτοῦ. ἐὰν δὲ μὴ πιστεύσωσί σοι, μὴ δὲ ἐισακούσωσι τῆς φωνῆς τοῦ σημείουτοῦ πρώτου, πιστεύσωσί σοι τῆς φωνῆς τοῦ σημείου τοῦ δευτέρου. κὰι ἔσται ἐὰν μὴ πιστεύσωσί σοι τοῖς δυσὶ σημείοις τούτοις, μὴ δὲ ἐισακούσωσι τῆς φωνῆς σοῦ, λήψη ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ποταμοῦ, κὰι ἐκχεεῖς ἐπὶ τὸ ξηρόν. κὰι ἔσται τὸ ὕδωρ ὃ ἂν λάβης ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἁῖμα ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς {}, δέομαι κύριε, ὀυχ ἔυλαλός ἐιμι πρὸ τῆς ἐχθὲς ὀυ δὲ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, ὀυ δὲ ἀφ᾿ ὁῦ ἤρξω λαλεῖν τῶ θεράποντί σου. ἰσχνόφωνος κὰι βραδύγλωσσος ἐγώ ἐιμι. ἐῖπε δὲ κύριος τῶ μωυσῆ, τίς ἔδωκε στόμα ἀνθρωπώ, κὰι τίς ἐποίησε δύσκωφον κὰι κωφόν, βλέποντα κὰι τυφλόν; ὀυκ ἐγὼ κύριος ὁ θεός; κὰι νῦν πορέυου, κὰι ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου, κὰι συμβιβάσω σε ἃμέλλεις λαλῆσαι. κὰι ἐῖπε μωυσῆς, δὲομαι κύριε, προχείρισαι δυνάμενον ἄλλον, ὃν ἀποστελεῖς. κὰι θυμωθεὶς ὀργῆ κύριος ἐπὶ μωυσῆν, ἐῖπεν, ὀυκ ἰδοὺ ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου ὁ λευίτης, ἐπίσταμαι, ὅτι λαλῶν λαλήσει ἀυτός σοι. κὰι ἰδοὺ ἀυτὸς ἐξελεύσεται ἐις συνάντησίν σοι. κὰι ἰδών σε χαρήσεται ἐν ἑαυτῶ. κὰι ἐρεῖς πρὸς ἀυτόν, κὰι δώσεις τὰ ῥήματά μου ἐις τὸ στόμα ἀυτοῦ. κὰι ἐγὼ ἀνοίξω τὸ στόμα σου κὰι τὸ στόμα ἀυτοῦ, κὰι συμβιβάσω ὑμᾶς, ἃ ποιήσε τε. κὰι ἀυτός σοιλαλήσει τὰ πρὸς λαόν, κὰι ἀυτὸς ἔσται σου στόμα. σὺ δὲ ἀυτῶ ἔση τὰ πρός τὸν θεόν. κὰι τὴν ῥάβδον ταύτην τὴν στραφεῖσαν ἐις ὄφιν, λήψη ἐν τῆ χειρί σου, ἐν ἧ ποιήσεις ἐν ἀυτῇ τὰ σημεῖα. ἐπορεύθη δὲ μωυσῆς, κὰι ἀπέστρεψε πρὸς ἰοθὸρ τὸν πενθερὸν ἀυτοῦ. κὰι λέγει, πορεύσομαι, κὰι ἀποστρέψω πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου τοὺς ἐν ἀιγύπτω, κὰι ὄψομαι, ἐι ἔτι ζῶσιν. κὰι ἐῖπεν ἰοθὸρ τῶ μωυσῆ, βάδιζε ὑγιαίνων. μετὰν δὲ τὰς ἡμέρας τὰς πολλὰς ἐκείνας, ἐτελείτησεν ὁ βασιλεὺς ἀιγύπτου. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν ἐν γῆ μαδιάν, βάδιζε, ἄπελθε ἐις ἄιγπτον. τεθνήκασι γὰρ πάντες ὁι ζητοῦντες τὴν ψυχήν σου. ἀναλαβὼν δὲ μωυσῆς τὴν γυναῖκα κὰι τὰ παιδία, ἀνεβίβασεν ἀυτὰ ἐπὶ τὰ ὑποζύγια, κὰι ἐπέστρεψεν ἐις ἄιγυπτον. ἔλαβε δὲ μωυσῆς τὴν ῥάβδον τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ ἐν χειρὶ ἀυτοῦ. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, πορευομένου σου κὰι ἀποστρέφοντος ἐις ἄιγυπτον, ὅρα πάντα τὰ τέρατα, ἃ ἔδωκα ἐν τῆ χειρί σου, ποιήσεις ἀυτὰ ἐναντίον φαραώ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ ἀυτοῦ τὴν καρδίαν, κὰι ὀυμὴ ἐξαποστείλη τὸν λαόν. σὺ δὲ ἐρεῖς τῶ φαραώ, τά δελέγει κύριος, ὑιὸς πρωτοτοκός μου ἰσραήλ. ἐῖπε δέ σοι, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύση. ἐι μὲν ὀῦν μὴ βούλη ἐξαποστεῖλαι ἀυτούς, ὅρα ὀῦν ἐγὼ ἀποκτενῶ τὸν ὑιόν σου τὸν πρωτότοκον. ἐγένετο δὲ ἐν τῆ {ὁδῶ} ἐν τῶ καταλύματι, συνήντησεν ἀυτῶ ἄγγελος κυρίου. κὰι ἐζήτει ἀποκτεῖναι ἀυτόν, κὰι λαβοῖσα σεπφώρα ψῆφον, περιέτεμε τὴν ἀκροβυστίαν τοῦ ὑιοῦ ἀυτῆς. κὰι προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν, ἔστη τὸ ἇμα τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου μου. κὰι ἀπῆλθεν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ὁ ἄγγελος. διότι ἐῖπεν, ἔστη τὸ ἁῖμα τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου μου. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς ἀαρών, πορεύθητι ἐις συνάντησιν μωυσῆ ἐις τὴν ἔρημον. κὰι ἐπορεύθη, κὰι συνήντησεν ἀυτῶ ἐν τῶ ὄρει τοῦ θεοῦ, κὰι κατεφίλησαν ἀλλήλους. κὰι ἀνήγγειλε μωυσῆς ἀαρών, πάντας τοὺς λόγους κύριου, ὃυς ἀπέστειλε πρὸς ἀυτόν, κὰι πάντα τὰ σημεῖα ἃ ἐνετείλατο ἀυτῶ. ἐπορεύθη δὲ μωυσῆς κὰι ἀαρών, κὰι συνήγαγον τὴν γερουσίαν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐλάλησεν ἀαρὼν πάντα τὰ ῥήματα, ἃ ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς μωυσῆν. κὰι ἐποίησε τὰ σημεῖα ἐναντίον τοῦ λαοῦ. κὰι ἐπίστευσεν ὁ λαὸς κὰι ἐχάρη, ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ κύριος τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ, κὰι ὅτι ἐῖδεν ἀυτῷν τὴν θλίψιν. κύψας δὲ ὁ λαὸς προσεκύνησαν.

κὰι μετὰ ταῦτα ἐισῆλθε μωυσῆς κὰι ἀαρὼν πρὸς φαραώ, κὰι ἐῖπαν ἀυτῶ, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ. ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα ἑορτάσωσι ἐν τῇ ἐρήμω. κὰι ἐῖπε φαραώ, τίς ἐστίν, ὁῦ ἐισακούσομαι τῆς φωνῆς ἀυτοῦ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ; ὀυκ ὀῖδα τὸν κύριον, κὰι τὸν ἰσραὴλ ὀυκ ἐξαποστελῶ. κὰι λέγουσιν ἀυτῶ, ὁ θεὸς τῶν ἑβραίων, προσκέκληται ἡμᾶς. πορευσόμεθα ὀῦν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν ἐις τὴν ἔρημον, ὅπως θύσωμεν τῶ θεῶ ἡμῶν, μήποτε συναντήση ἡμῖν θάνατος ἢ φόνος. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς βασιλεὺς ἀιγύπτου, ἱνατί μωυσῆ κὰι ἀαρὼν διαστρέφετε τὸν λαὸν ἀπὸ τῶν ἔργων; ἀπέλθετε ἕκαστος ὑμῶν πρὸς τὰ ἔργα ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν φαραώ, ἰδοὺ νῦν πολυπλήθει ὁ λαὸς τῆς γῆς, μὴ ὀῦν καταπαύσωμεν ἀυτοὺς ἀπὸ τῶν ἔργων. συνέταξε δὲ φαραὼ τοῖς ἐργοδιώκταις τοῦ λαοῦ κὰι τοῖς γραμματεῦσι, λέγων, ὀυκ ἔτιπροσθήσετε διδόναι ἄχυρον τῶ λαῶ ἐις τὴν πληνθουργίαν, καθάπερ ἐχθὲς κὰι τρίτην ἡμέραν. ἀυτοὶ πορευέσθωσαν κὰι συναγαγέτωσαν ἑαυτοῖς τὰ ἄχυρα, κὰι τὴν σύνταξιν τῆς πληνθουργίας, ἧς ἀυτοὶ ποιοῦσι καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, ἐπιβαλεῖτε ἀυτοῖς. ὀυκ ἀφελεῖτε ἀπ᾿ ἀυτῶν ὀυδέν. χολάζουσι γὰρ. διὰ τοῦτο κεκράγασι, λέγοντες, πορευθῶμεν, κὰι θύσωμεν τῶ θεῶ ἡμῶν. βαρυνέσθωσαν τὰ ἔργα τῶν ἀνθρωπών τούτων, κὰι μεριμνάτωσαν ταῦτα, κὰι μὴ μεριμνάτωσαν ἐν λόγοις κενοῖς. κατέσπευδον δὲ ἀυτοὺς ὁι ἐργοδιῶκται, κὰι γραμματεῖς τοῦ λαοῦ. κὰι ἔλεγον πρὸς τὸν λαόν, λέγοντες, τάδε λέγει φαραώ, ὀυκ ἔτιδίδωμι ὑμῖν ἄχυρα. ἀυτοὶ ὑμεῖς πορευόμενοι συλλέγετε ἑαυτοῖς ἄχυρα, ὅθεν ἂν ἕυρητε. ὀυ γὰρ ἀφαιρεῖται ἀπὸ τῆς συντάξεως ὑμῶν ὀυθέν. κὰι διεσπάρη ὁ λαὸς ἐν ὅλη γῆ ἀιγύπτου συναγαγεῖν καλάμην ἐις ἄχυρα. ὁι δὲ ἐργοδιῶκται κατέσπευδον ἀυτούς, λέγοντες, συντελεῖτε τὰ ἔργα τὰ καθήκοντα καθ᾿ ἡμέραν, καθάπερ κὰι ὅτε τὸ ἄχυρον ἐδίδοτο ὑμῖν. κὰι ἐμαστιγώθησαν ὁι γραμματεῖς τοῦ γένους τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, ὁι κατασταθέντες ἐπ᾿ ἀυτοὺς ὑπὸ τῶν ἐπιστατῶν τοῦ φαραώ, λέγοντες, διατί ὀυ συνετελέσατε τὰς συντάξεις ὑμῶν τῆς πληνθίας, καθάπερ κὰι ἐχθὲς κὰι τρίτην ἡμέραν, κὰι τὸ τῆς σήμερον. ἐισελθόντες δὲ ὁι γραμματεῖς τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κατεβόησαν πρὸς φαραώ, λέγοντες, ἱνα τί ὅυτω ποιεῖς τοῖς σοῖς ὀικέταις, ἄχυρον ὀυ δίδοται τοῖς ὀικέταις σου, κὰι τὴν πληνθίαν λέγουσιν ἡμῖν, ποιεῖτε. ἰδοὺ ὁι παῖδές σου μεμαστίγωνται. ἀδικήσεις ὀῦν τὸν λαόν σου. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, χολάζετε, χολασταί ἐστέ. διὰ τοῦτο λέγετε, πορευθῶμεν, θύσωμεν τῶ κυρίω ἡμῶν. νῦν ὀῦν πορευθέντες ἐργάζεσθε. τὸ γὰρ ἄχυρον ὑμῖν ὀυ δοθήσεται, κὰι τὴν σύνταξιν τῆς πληνθίας ἀποδώσετε. ἑώρων δὲ ὁι γραμματεῖς τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἑαυτοὺς ἐν κακοῖς, λέγοντες, ὀυκ ἀπολείψετε ἀπὸ τῆς πληνθίας τὸ καθῆκον τῆ ἡμέρα. συνήνθησαν δὲ μωυσῆ κὰι ἀαρὼν ἐρχομένοις ἐις συνάντησιν ἀυτοῖς. ἐκπορευομένων ἀυτῶν ἀπὸ φαραώ. κὰι ἐῖπον ἀυτοῖς, ἐπίδοι ὁ θεὸς ὑμᾶς κὰι κρίναι, ὅτι ἐβδελύξατε τὴν ὀσμὴν ἡμῶν ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐναντίον τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, δοῦναι ῥομφαίαν ἐις τὰς χεῖρας ἀυτοῦ, τοῦ ἀποκτεῖναι ἡμᾶς. ἐπέστρεψε δὲ μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν, κὰι ἐῖπε, κύριε, διατί ἐκάκωσας τὸν λαὸν τοῦτον; κὰι ἱνατί ἀπέσταλκάς με. κὰι ἀφ᾿ ὁῦ ἐισπεπόρευμαι πρὸς φαραὼ λαλῆσαι ἐπὶ τῶ σῶ ὀνόματι, ἐκάκωσε τὸν λαὸν τοῦτον, κὰι ὀυκ ἐῤῥύσω τὸν λαόν σου.

κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, ἤδη ὄψει ἃ ποιήσω τῶ φαραώ. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾶ ἐξαποστελεῖ ἀυτούς, κὰι ἐν βραχίονι ὑψηλῶ ἐκβαλεῖ ἀυτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἀυτοῦ. ἐλάλησε δὲ ὁ θεὸς πρὸς μωυσῆν, κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτόν, ἐγὼ κύριος. κὰι ὤφθην πρὸς ἁβραὰμ κὰι ἰσαὰκ κὰι ἰακώβ, θεὸς ὢν ἀυτῶν. κὰι τὸ ὄνομά μου κύριος ὀυκ ἐδήλωσα ἀυτοῖς. κὰι ἔστησα τὴν διαθήκην μου πρὸς ἀυτούς, ὥστε δοῦναι ἀυτοῖς τὴν γῆν τῶν χαναναίων, τὴν γῆν ἣν παρωκήκασιν. ἐν ἧ κὰι παρώκησαν ἐπ᾿ ἀυτῆς. κὰι ἐγὼ ἐισήκουσα τὸν στεναγμὸν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. ἃ ὁι ἀιγύπτιοι κατεδουλοῦντο ἀυτούς. κὰι ἐμνήσθην τῆς διαθήκης μου. βάδιζε, ἐῖπεν τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, λέγων, ἐγὼ κύριος, κὰι ἐξάξω ὑμᾶς ἀπὸ δουλείας τῶν ἀιγυπτίων. κὰι ῥύσομαι ὑμᾶς ἐκ τῆς δυναστείας ἀυτῷν, κὰι λυτρώσομαι ὑμᾶς ἐν βραχίονι ὑψηλῶ, κὰι κρίσει μεγάλη. κὰι λήψομαι ὑμᾶς ἐμαυτῶ ἐις λαόν. κὰι ἔσομαι ὑμῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ τῆς δυναστείας τῶν ἀιγυπτίων. κὰι ἐισάξω ὑμᾶς ἐις τὴν γῆν, ἐφ᾿ ἣν ἐξέτεινα τὴν χεῖρά μου, δοῦναι ἀυτὴν τῶ ἁβραὰμ κὰι τῶ ἰσαὰκ κὰι τῶ ἰακὼβ. κὰι δώσω ἀυτὴν ὑμῖν ἐν κλήρω. ἐγὼ κύριος. ἐλάλησε δὲ μωυσῆς ὅυτως τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι ὀυκ ἐισήκουσαν μωυσῆ ἀπὸ τῆς ὀλιγοψυχίας, κὰι ἀπὸ τῶν ἔργων τῶν σκληρῶν. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἔισελθε, λάλησον πρὸς φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου, ἵνα ἐξαποστείλη τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ τῆς γῆς, ἀυτοῦ, ἐλάλησε δὲ μωυσῆς ἔναντι κυρίου, λέγων, ἰδοὺ ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ὀυκ ἐισήκουσάν μου, κὰι πῶς φαραὼ ἐισακούσεταί μου, ἐγὼ δὲ ἄλογός ἐιμι. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν κὰι ἀαρών, κὰι συνέταξεν ἀυτοῖς πρὸς φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου, ἵνα ἐξαγάγη τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ τῆς γῆς ἀιγύπτου. κὰι ὁῦτοι ὁι ἀρχηγοὶ ὄικων πατριῶν ἀυτῶν. ὑιοὶ ῥουβὴν πρωτοτόκου ἰσραήλ, ἐνώχ, κὰι φαλλού, ἀσρὼμ κὰι χαρμί, ἅυτη ἡ συγγένεια ῥουβήν, κὰι ὑιοὶ συμεῶν, ἰεμουήλ, κὰι ἰαμίν, κὰι ἀώδ, κὰι ἰαχείν, κὰι σαάρ, κὰι σαοὺλ ὁ ἐκ τῆς φοινίσσης. ἁῦται ἁι πατριαὶ τῶν ὑιῶν συμεῶν. κὰι ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ὑιῶν λευί κατὰ συγγενείας ἀυτῶν, γεδσῶν, καάθ, κὰι μεραρεῖ. κὰι ταῦτα τὰ ἔτη τῆς ζωῆς λευὶ, ἑκατὸν τριακονταεπτὰ ἔτη. κὰι ὁῦτοι ὑιοὶ γεδσών. λοβεινί. κὰι σεμεί. ὀῖκοι πατριῶν ἀυτῶν, κὰι ὁι ὑιοὶ καάθ, ἀβράμ, κὰι ἰσαάρ, κὰι χεβρῶν, κὰι ὀζιήλ, κὰι τὰ ἔτη τῆς ζωῆς καὰθ ἑκατὸν τριακοντατρία ἔτη. κὰι ὑιοὶ μεραρεῖ, μοολί, κὰι ὀμουσί. ὁῦτοι ὀῖκοι πατριῶν λευί, κατὰ συγγενείας ἀυτῶν. κὰι ἔλαβεν ἅβραμ τὴν ἰωχαβὲδ θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἑαυτῶ ἐις γυναῖκα. κὰι ἐγέννησεν ἀυτῶ τόν τε ἀαρὼν κὰι μωυσῆν κὰι μαριὰμ τὴν ἀδελφὴν ἀυτῶν. τὰ δὲ ἔτη τῆς ζωῆς ἀμρὰμ ἑκατὸν τριακονταεπτὰ ἔτη. κὰι ὑιοὶ ἰσαάρ, κορέ, κὰι ναφέκ, κὰι ζεχρί. κὰι ὑιοὶ ὀζιήλ, μισαήλ, κὰι ἐλισαφάν, κὰι ζεχρί. ἔλαβε δὲ ἀαρών τὴν ἐλισάβεθ θυγατέρα ἀμιναδὰβ ἀδελφὴν ναασσῶν ἑαυτῶ γυναῖκα. κὰι ἔτεκεν ἀυτῶ τὸν τε ναδὰμ, κὰι ἀβιούδ, κὰι ἐλεάζαρ, κὰι ἰθάμαρ. ὑιοὶ δὲ κορέ, ἀσείρ, κὰι ἐλκανά, κὰι ἀβιάσαρ. ἁῦται ἁι γενέσεις κορέ. κὰι ἐλεάζαρ ὁ τοῦ ἀαρών, ἔλαβε τὴν θυγατέρα φουτιὴλ ἁυτῷ γυναῖκα, κὰι ἔτεκεν ἀυτῶ τὸν φινεές. ἁῦται ἁι ἀρχαὶ πατριᾶς λευιτῶν, κατὰ γενέσεις ἀυτῶν. ὁῦτος ἀαρὼν κὰι μωυσῆς, ὁῖς ἐῖπεν ἀυτοῖς ὁ θεὸς ἐξαγαγεῖν τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐξ ἀιγύπτου, σὺν δυνάμει ἀυτῶν. ὁῦτοί ἐισιν ὁι διαλεγόμενοι πρὸς φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου, ὥστε ἐξαγαγεῖν τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐξ ἀιγύπτου. ἀυτὸς μωυσῆς κὰι ἀαρών, ἧ ἡμέρα ἐλάλησε κύριος μωυσῆ ἐν γῆ ἀιγύπτου. κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἐγὼ κύριος, λάλησον πρὸς φαραὼ βασιλέα ἀιγύπτου, ὅσα ἐγὼ λέγω πρός σε. κὰι ἐῖπε μωυσῆς ἐναντίον κυρίου, ἰδοὺ ἐγὼ ἰσχνόφωνός ἐιμι, κὰι πῶς ἐισακούσεταί μου φαραώ.

κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἰδοὺ δέδωκά σε θεὸν φαραώ. κὰι ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου ἔσται σου προφήτης. σὺ δὲ λαλήσεις ἀυτῶ πάντα ὅσα σοι ἐντέλλομαι. ὁ δὲ ἀαρὼν ὁ ἀδελφός σου λαλήσει πρὸς φαραώ, ὥστε ἐξαποστεῖλαι τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ τῆς γῆς ἀυτοῦ. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι πληθυνῶ τὰ σημεῖά μου, κὰι τὰ τέρατά μου ἐν γῆ ἀιγύπτου, κὰι ὀυκ ἐισασούσεται ὑμῶν φαραώ, κὰι ἐπιβαλῶ τὴν χεῖρά μου ἐπ᾿ ἄιγυπτον, κὰι ἐξάξω σὺν δυνάμει μου τὸν λαόν μου τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου σὺν ἐκδικήσει μεγάλη. κὰι γνώσονται ὁι ἀιγύπτιοι, ὅτι ἐγώ ἐι μι κύριος, ἐκτείνων τῇν χεῖρά μου ἐπ᾿ ἄιγυπτον, κὰι ἐξάξω τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ μέσου ἀυτῶν. ἐποίησε δὲ μωυσῆς κὰι ἀαρὼν καθάπερ ἐνετείλατο ἀυτοῖς κύριος, ὅυτως ἐποίησαν. μωυσῆς δὲ ἦν ἐτῶν ὀγδοήκοντα, ἀαρὼν δὲ ὀγδοηκοντατριῶν ἐτῶν, ἡνίκα ἐλάλησαν πρὸς φαραώ. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν κὰι ἀαρών, λέγων, κὰι ἐὰν λαλήσει πρὸς ὑμᾶς φαραώ, λέγων, δότε ἡμῖν σημεῖον ἢ τέρας, κὰι ἐρεῖς ἀαρὼν τῶ ἀδελφῶ σου, λάβε τὴν ῥάβδον κὰι ῥίψον ἀυτὴν ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐναντίον τῷν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι ἔσται δράκων. ἐισῆλθε δὲ μωυσῆς κὰι ἀαρὼν ἐναντίον φαραώ, κὰι τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ. κὰι ἐποίησαν ὅυτως, καθάπερ ἐνετείλατο ἀυτοῖς κύριος. κὰι ἔρριψεν ἀαρὼν τὴν ῥάβδον ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐναντίον τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο δράκων. συνεκάλεσε δὲ φαραὼ τοὺς σοφιστάς, κὰι τοὺς φαρμακούς, κὰι ἐποίησαν κὰι ὁι ἐπαοιδοί τῶν ἀιγυπτίων ταῖς φαρμακίαις ἀυτῶν ὡς{}άυτως. κὰι ἔρριψαν ἕκαστος τὴν ῥάβδον ἀυτοῦ, κὰι ἐγένοντο δράκοντες. κὰι κατέπιεν ἡ ῥάβδος ἀαρὼν τὰς ἐκείνων ῥάβδους. κὰι κατίχυσεν ἡ καρδία φαραώ. κὰι ὀυκ ἐισήκουσεν ἀυτῷν, καθάπερ ἐλάλησεν ἀυτοῖς κύριος. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, βεβάρυται ἡ καρδία φαραώ, τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν. βάδισον πρὸς φαραὼ τω πρωΐ, ἰδοὺ ἀυτὸς ἐκπορεύεται ἐπὶ τὸ ὕδωρ. κὰι στήση συναντῶν ἀυτῶ ἐπὶ τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ, κὰι τὴν ῥάβδον τὴν στραφεῖσαν ἐις ὄφιν, λήψη ἐν τῆ χειρί σου. κὰι ἐρεῖς πρός ἀυτόν, κύριος ὁ θεὸς τῶν ἑβραίων ἀπέσταλκέ με πρός σε, λέγω, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι ἐν τῆ ἐρήμω, κὰι ἰδοὺ ὀυκ ἐισήκουσας ἕως τούτου. τάδε λέγει κύριος, ἐν τούτω γνώση ὅτι ἐγὼ κύριος, ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω τῆ ῥάβδω τῆ ἐν τῇ χειρί μου ἐπὶ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῶ ποταμῶ, κὰι μεταβαλεῖ ἐις ἁῖμα. κὰι ὁι ἰχθύες ὁι ἐν τῶ ποταμῶ τελευτήσουσι. κὰι ὑποζέσει ὁ ποταμός, κὰι ὀυ δυνήσονται ὁι ἀιγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἐῖπον ἀαρὼν τῶ ἀδελφῶ σου, λάβε τὴν ῥάβδον σου, κὰι ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὰ ὕδατα ἀιγύπτου, κὰι ἐπὶ τοὺς ποταμοὺς ἀυτῶν, κὰι ἐπὶ τὰς διώρυγας ἀυτῶν, κὰι ἐπὶ τὰ ἕλη ἀυτῶν, κὰι ἐπὶ πᾶν συνεστηκὸς ὕδωρ ἀυτῶν, κὰι ἔσται ἁῖμα, κὰι ἐγένετο ἁῖμα ἐν πάση τῆ γῆ ἀιγύπτου, ἐν τε τοῖς ξύλοις κὰι τοῖς λίθοις. κὰι ἐποίησαν ὅυτως μωυσῆς κὰι ἀαρών, καθάπερ ἐνετείλατο ἀυτοῖς κύριος. κὰι ἐπάρας ἀαρὼν τὴν ῥάβδον ἀυτοῦ, ἐπάταξε τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῶ ποταμῶ ἐναντίον φαραῶ, κὰι ἐναντίον τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι μετέβαλε πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῶ ποταμῶ ἐις ἁῖμα. κὰι ὁι ἰχθύες ὁι ἐν τῶ ποταμῶ, ἐτελεύτησαν. κὰι ἐπώζεσεν ὁ ποταμός. κὰι ὀυκ ἠδύναντο ὁι ἀιγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ, κὰι ἦν τὸν ἁῖμα ἐν πάση τῆ γῆ ἀιγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡς αύτως κὰι ὁι ἐπαοιδοὶ τῶν ἀιγυπτίων ταῖς φαρμακίαις ἀυτῶν. κὰι ἐσκληρύνθη ἡ καρδία φαραώ, κὰι ὀυκ ἐισήκουσεν ἀυτῶν, καθάπερ ἐῖπε κύριος. ἐπιστραφεὶς δὲ φαραώ, ἐισῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ. κὰι ὀυκ ἐπέστησε τὸν νοῦν ἀυτοῦ ὀυ δὲ ἐπὶ τούτω. ὤρυξαν δὲ πάντες ὁι ἀιγύπτιοι κύκλω τοῦ ποταμοῦ, ὥστε πιεῖν ὕδωρ. κὰι ὀυκ ἠδύναντο πιεῖν ὕδωρ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ. κὰι {} επληρώθησαν ἑπτὰ ἡμέραι, μετὰ τὸ πατάξαι κύριον τὸν ποταμόν.

ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔισελθε πρὸς φαραώ, κὰι ἐρεῖς πρὸς ἀυτόν, τάδε λέγει κύριος, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν. ἐι δὲ μὴ βούλη σὺ ἐξ αποστεῖλαι, ἰδοὺ ἐγὼ τύπτω πάντα τὰ ὅριά σου βατράχοις, κὰι ἐξερεύξεται ὁ ποταμὸς τοὺς βατράχους. κὰι ἀναβάντες, ἐισελεύσονται ἐις τοὺς ὄικους σου, κὰι ἐις τὰ ταμεῖα τῶν κοιτών ων σου, κὰι ἐπὶ τῶν κλινῶν σου, κὰι ἐις τοὺς ὄικους τῶν θεραπόντων σου, κὰι τοῦ λαοῦ σου, κὰι ἐν τοῖς φυράμασί σου, κὰι ἐν τοῖς κλιβάνοις σου. κὰι ἐπὶ σέ, κὰι ἐπὶ τὸν λαόν σου, κὰι ἐπὶ τοὺς θεράποντάς σου ἀναβήσονται ὁι βάτραχοι. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἐῖπον ἀαρὼν τῶ ἀδελφῶ σου, ἔκτεινον τῇ χειρί σου τὴν ῥάβδον ἐπὶ τοὺς ποταμούς, κὰι ἐπὶ τὰς διώρυγας, κὰι ἐπὶ τὰ ἕλη, κὰι ἀνάγαγε τοὺς βατράχους. κὰι ἐξέτεινεν ἀαρὼν τὴν χεῖρα ἐπὶ τὰ ὕδατα ἀιγύπτου, κὰι ἀνήγαγε τοὺς βατράχους. κὰι ἀνεβιβάσθη ὁ βάτραχος, κὰι ἐκάλυψε πᾶσαν τὴν γῆν ἀιγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡσαύτως κὰι ὁι ἐπαοιδοὶ τῶν ἀιγυπτίων ταῖς φαρμακίαις ἀυτῶν, κὰι ἀνήγαγον τοὺς βατράχους ἐπὶ τὴν γῆν ἀιγύπτου. κὰι ἐκάλεσε φαραὼ μωυσῆν κὰι ἀαρών, κὰι ἐῖπεν, ἐύξασθε πρὸς τὸν κύριον, κὰι περιελέτω τοὺς βατράχους ἀπ᾿ ἐμοῦ, κὰι ἀπὸ τοῦ λαοῦ μου, κὰι ἐξαποστελῶ τὸν λαόν, κὰι θύσουσι κυρίω. ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς φαραώ, τάξαι πρός με πότε ἔυξομαι {} σοῦ, κὰι {} τῶν θεραπόντων σου, κὰι {} τοῦ λαοῦ σου, ἀφανίσαι τοὶς βατράχους ἀπὸ σοῦ, κὰι ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου, κὰι ἀπὸ τῶν ὀικιῶν ὑμῶν, πλὴν ἐν τῶ ποταμῶ ὑπολειφθήσονται. ὁ δὲ ἐῖπεν, ἐισαύριον. ἐῖπεν ὀῦν, ὡς ἔιρηκας. ἵνα ἰδῆς ὅτι ὀυκ ἔστιν ἄλλος πλὴν κυρίου. κὰι περιαιρεθήσονται ὁι βάτραχοι ἀπὸ σοῦ, κὰι ἀπὸ τῶν ὀικιῶν ὑμῶν, κὰι ἀπὸ τῶν θεραπόν των σου, κὰι ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου. πλὴν ἐν τῶ ποταμῶ ὑπολειφθήσονται. ἐξῆλθε δὲ μωυσῆς κὰι ἀαρὼν ἀπὸ φαραώ. κὰι ἀνεβόησε μωυσῆς πρὸς κύριον {} τοῦ ὁρισμοῦ τῶν βατράχων, ὡς ἐτάξατο φαραώ. ἐποίησε δὲ κύριος καθάπερ ἐῖπε μωυσῆς. κὰι ἐτελεύτησαν ὁι βάτραχοι ἐκ τῶν ὀικιῶν, κὰι ἐκ τῶν ἐπαύλεων, κὰι ἐκ τῶν ἀγρῶν. κὰι συνήγαγον ἀυτοὺς θειμωνίας θειμωνίας. κὰι ἐπώζεσεν ἡ γῆ. ἰδὼν δὲ φαραώ ὅτι γέγονεν ἀνάψυξις, ἐβαρύνθη ἡ καρδία ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἐισήκουσεν ἀυτῶν, καθάπερ ἐλάλησε κύριος. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἐῖπον ἀαρών, ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴν ῥάβδον σου, κὰι πάταξον τὸ χῶμα τῆς γῆς, κὰι ἔσονται σκνίπες ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου, ἐξέτεινεν ὀῦν ἀαρὼν τῇ χειρὶ τὴν ῥάβδον, κὰι ἐπάταξε τὸ χῶμα τῆς γῆς, κὰι ἐγένοντο ὁι σκνίπες ἔντε τοῖς ἀνθρωποίς, κὰι ἐν τοῖς τετράποσι, κὰι ἐν παντὶ χώματι τῆς γῆς ἐγένοντο ὁι σκνίπες ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου. ἐποίησαν δὲ ὡς αύτως κὰι ὁι ἐπαοιδοὶ ταῖς φαρμακίαις ἀυτῶν, ἐξαγαγεῖν τὸν σκνίπα, κὰι ὀυκ ἠδύναντο· κὰι ἐγένοντο σκνίπες ἔν τε τοῖς ἀνθρώποις, κὰι ἐν τοῖς τετράποσιν. ἐῖπαν ὀῦν ὁι ἐπαοιδοὶ τῶ φαραώ, δάκτυλος θεοῦ ἐστι τοῦτο. κὰι ἐσκληρύνθη ἡ καρδία φαραώ, κὰι ὀυκ ἐισήκουσεν ἀυτῶν, καθάπερ ἐλάλησε κύριος. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ὄρθρισον το πρωὶ, κὰι στῆθι ἐναντίον φαραώ, κὰι ἰδοὺ ἀυτὸς ἐξελεύσεται ἐπὶ τὸ ὕδωρ. κὰι ἐρεῖς πρὸς ἀυτόν, τάδελέγει κύριος, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν ἐν τῆ ἐρήμω, ἐὰν δὲ μὴ βούλη ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ἐπί σε, κὰι ἐπὶ τοὺς θεράποντάς σου, κὰι ἐπὶ τὸν λαόν σου, κὰι ἐπὶ τοὶς ὄικους ὑμῶν κυνόμυιαν. κὰι πλησθήσονται ἁι ὀικίαι τῶν ἀιγυπτίων τῆς κυνομυίας, κὰι ἡ γῆ ἐφἧς ἐισὶν ἐπ᾿ ἀυτῆς. κὰι παραδοξάσω ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνη τὴν γῆν γεσέν, ἐφ᾿ ἧς ὁ λαός μου ἐστὶν ἐπ᾿ ἀυτῆς, ἐφ᾿ ἧς ὀυκ ἔσται ἐκεῖ κυνόμυια, ἵνα ἴδης, ὅτι ἐγὼ κύριος πάσης τῆς γῆς. κὰι δώσω διαστολὴν ἀναμέσον τοῦ ἐμοῦ λαοῦ, κὰι ἀναμέσον τοῦ σοῦ λαοῦ. ἐν δὲ τῆ ἐπαύριον ἔσται τὸ σημεῖον τοῦτο ἐπὶ τῆς γῆς. ἐποίησε δὲ κύριος ὁυτως. κὰι παρεγένετο ἡ κυνόμυια πλῆθος ἐις τοὺς ὄικους φαραώ, κὰι ἐις τοὺς ὄικους τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι ἐις πᾶσαν γῆν ἀιγύπτου. κὰι ἐξολοθρεύθη ἡ γῆ ἀπὸ τῆς κυνομύιας. ἐκάλεσε δὲ φαραὼ μωυσῆν κὰι ἀαρών, λέγων, ἀπελθόντες θύσατε τῶ θεῶ ὑμῶν ἐν τῆ γῆ. κὰι ἐῖπε μωυσῆς, ὀυ δυνατὸν γενέσθαι ὅυτως. τὰ γὰρ βδελύγματα τῶν ἀιγυπτίων θύσομεν κυρίω τῶ θεῶ ἡμῶν. ἐὰν γὰρ θύσωμεν τὰ βδελύγματα τῶν ἀιγυπτίων ἐναντίον ἀυτῶν, λιθοβολισθησόμεθα. ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν πορευσόμεθα ἐις τὴν ἔρημον. κὰι θύσομεν κυρίω τῶ θεῶ ἡμῶν, καθάπερ ἐῖπεν ἡμῖν. κὰι ἐῖπε φαραώ, ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμᾶς, κὰι θύσατε τῶ κυρίω τῶ θεῶ ὑμῶν ἐν τῆ ἐρήμω, ἀλλ᾿ ὀυμακρὰν ἀποτενεῖτε πορευθῆναι. ἔυξασθε ὀῦν {} ἐmοῦ πρὸς κύριον. ἐῖπε δὲ μωυσῆς, ἴδε ἐγὼ ἐξελεύσομαι ἀπὸ σοῦ, κὰι ἔυξομαι πρὸς τὸν θεόν, κὰι ἀπελεύσεται ἡ κυνόμυια ἀπὸ σοῦ, κὰι ἀπὸ τῶν θεραπόντων σου, κὰι ἀπὸ τοῦ λαοῦ σου ἄυριον. μὴ προσθῆς ἔτι φαραὼ ἐξαπατῆσαι, τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαὸν θύσαι κυρίω. ἐξῆλθε δὲ μωυσῆς ἀπὸ φαραώ, κὰι προσήυξατο πρὸς τὸν θεόν. ἐποίησε δὲ κύριος καθάπερ ἐῖπε μωυσῆς, κὰι περιεῖλε τὴν κυνόμυιαν ἀπὸ φαραώ, κὰι ἀπὸ τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι τοῦ λαοῦ ἀυτοῦ, κὰι ὀυ κατελείφθη ὀυδεμία. κὰι ἐβάρυνε φαραὼ τὴν καρδίαν ἀυτοῦ, κὰι ἐπὶ τοῦ καιροῦ τούτου, κὰι ὀυκ ἠθέλησεν ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν.

ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔισελθε πρὸς φαραώ, κὰι ἐρεῖς ἀυτῶ, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς τῶν ἑβραίων, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα μοι λατρεύσωσιν. ἐι μὲν ὀῦν μὴ βούλη ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἀλλ᾿ ἔτι ἐγκρατεῖς ἀυτούς ἰδοὺ χεὶρ κύριου ἔσται ἐν τοῖς κτήνεσί σου τοῖς ἔν τοῖς πεδίοις, ἐν τε τοῖς ἵπποις κὰι τοῖς ὑποζυγίοις, κὰι ταῖς καμήλοις, κὰι βουσί, κὰι προβάτοις θάνατος μέγας σφόδρα. κὰι παραδοξάσω ἐγὼ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἀναμέσον τῶν κτηνῶν τῶν ἀιγυπτίων κὰι ἀναμέσον τῶν κτηνῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ὀυτελευτήσει ἀπὸ πάντων τοῦ ἰσραὴλ ὑιῶν ῥητόν. κὰι ἔδωκεν ὁ θεὸς ὅρον, λέγων, ἐν τῆ ἄυριον ποιήσει κύριος τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐπὶ τῆς γῆς. κὰι ἐποίησε κύριος τὸ ῥῆμα τοῦτο τῆ ἐπάυριον. κὰι ἐτελεύτησε πάντα τὰ κτήνη τῶν ἀιγυπτίων. ἀπὸ δὲ τῶν κτηνῶν τῶν ὑιῶν ισραὴλ ὀυκ ἐτελεύτησεν ὀυδέν. ἰδὼν δὲ φαραώ, ὅτι ὀυκ ἐτελεύτησεν ἀπὸ τῷν κτηνῶν τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ὀυδέν, ἐβαρύνθη ἡ καρδία φαραώ, κὰι ὀυκ ἀπέστειλε τὸν λαόν. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν κὰι ἀαρών, λέγων, λάβετε ὑμῖν πλήρεις τὰς χεῖρας ἀιθάλης καμιναίας, κὰι πασάτω μωυσῆς ἐις τὸν ὀυρανὸν ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐναντίον τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι γενηθήτω κονιορτὸς ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἀιγύπτου, κὰι ἔσται ἐπὶ τοὺς ἀνθρωπούς, κὰι ἐπὶ τὰ τετράποδα ἕλκηφλυκτίδες ἀναζέουσαι ἔν τε τοῖς ἀνθρωποίς, κὰι ἐν τοῖς τετράποσι, κὰι ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου. κὰι ἔλαβε τὴν ἀιθάλην τῆς καμιναίας ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐναντίον τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι ἔπασεν ἀυτὴν μωυσῆς ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι ἐγένετο ἕλκη φλυκτίδες ἀναζέουσαι ἔν τε τοῖς ἀνθρώποις, κὰι ἐν τοῖς τετράποσι. κὰι ὀυκ ἠδύναντο ὁι φαρμακοὶ {στ}ῆναι ἐναντίον μωυσῆ διὰ τὰ ἕλκη. ἐγένετο γὰρ τὰ ἕλκη ἐν τοῖς φαρμακοῖς, κὰι ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου. ἐσκλήρυνε δὲ κύριος τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι ὀυκ ἐισήκουσεν ἀυτῶν καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ὄρθρισον τοπρωΐ, κὰι στῆθι ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐρεῖς πρὸς ἀυτόν, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς τῶν ἑβραίων, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι. ἐν τῶ γὰρ νῦν καιρῶ ἐγὼ ἀποστέλλω πάντα τὰ συναντήματά μου ἐις τὴν καρδίαν σου, κὰι τῶν θεραπόντων σου, κὰι τοῦ λαοῦ σου. ἵνα ἴδης, ὅτι ὀυκ ἔστιν ἄλλος, ὡς ἐγὼ ἐν πάση τῆ γῆ. νῦν γὰρ ἀποστείλας τὴν χεῖρά μου πατάξω σε, κὰι τὸν λαόν σου θανατώσω, κὰι ἐκτριβήση ἀπὸ τῆς γῆς. κὰι ἕνεκα τούτου διετηρήθης, ἵνα ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν ἰχύν μου. κὰι ὅπως διαγγελῆ τὸ ὄνομά μου ἐν πάση τῆ γῆ. ἔτι ὀῦν σὺ ἐμποιῆ τοῦ λαοῦ μου, τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι ἀυτούς, ἰδοὺ ἐγὼ βρέχω ταύτην τὴν ὥραν ἄυριον χάλαζαν πολλὴν σφόδρα, ἥτις τοιάυτη ὀυ γέγονεν ἐν ἀιγύπτω, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἔκτισται, κὰι ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. νῦν ὀῦν κατάσπευσον συναγαγεῖν τὰ κτήνη σου, κὰι ὅσα σοί ἐστιν ἐν τῷ πεδίω. πάντες γὰρ ὁι ἄνθρωποι, κὰι τὰ κτήνη, ὅσα ἂν ἑυρεθῆ ἐν τοῖς πεδίοις, κὰι μὴ ἐισέλθη ἐις ὀικίαν, πέση δὲ ἐπ᾿ ἀυτὰ ἡ χάλαζα, τελευτήσει. ὁ φοβούμενος τὸ ῥῆμα κυρίου τῶν θεραπόντων φαραώ, συνήγαγε τὰ κτήνη ἀυτοῦ ἐις τοὺς ὄικους. ὃς δὲ μὴ προσέχεν τῆ διανοία ἐις τὸ ῥῆμα κυρίου, ἀφῆκε τὰ κτήνη ἐν τοῖς πεδίοις. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι ἔσται χάλαζα ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἀιγύπτου, ἐπί τε τοὺς ἀνθρώπους κὰι τὰ κτήνη, κὰι ἐπὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐπὶ τῆς γῆς. ἐξέτεινε δὲ μωυσῆς τὴν χεῖρα ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι κύριος ἔδωκε φωνὰς κὰι χάλαζαν. κὰι διέτρεχε τὸ πῦρ ἐπὶ τῆς γῆς. κὰι ἔβρεξε κύριος χάλαζαν ἐπὶ πᾶσαν γῆν ἀιγύπτου. ἦν δὲ ἡ χάλαζα κὰι τὸ πῦρ φλογίζον ἐν τῆ χαλάζη. ἡ δὲ χάλαζα πολλή σφόδρα, ἥτις τοιάυτη ὀυ γέγονεν ἐν ἀιγύπτω, ἀφἧς γεγένηται ἐπ{᾿} ἀυτῆς ἔθνος. ἐπάταξε δὲ ἡ χάλαζα ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου πάντα ὅσα ἦν ἐν τῶ πεδίω, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους. κὰι πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐν τῶ πεδίω ἐπάταξεν ἡ χάλαζα. κὰι πάντα τὰ ξύλα τὰ ἐν τοῖς πεδίοις συνέτρειψεν. πλὴν ἐν γῆ γεσέμ, ὁῦ ἦσαν ὑιοὶ ἰσραήλ, ὀυκ ἐγένετο ἡ χάλαζα. ἀποστείλας δὲ φαραώ, ἐκάλεσε τὸν μωυσῆν κὰι ἀαρών, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἡμάρτηκα τὸ νῦν, ὁ κύριος δίκαιος, ἐγὼ δὲ κὰι ὁ λαός μου ἀσεβεῖς. προσεύξασθε ὀῦν πρὸς κύριον, κὰι παυσάσθω τοῦ γενηθῆναι φωνὰς θεοῦ, κὰι χάλαζαν, κὰι πῦρ, κὰι ἐξαποστελῶ ὑμᾶς, κὰι ὀυκ ἔτι προστεθείσεσθε μένειν. ἐῖπε δὲ ἀυτῶ μωυσῆς, ὡς ἂν ἐξέλθω τὴν πόλιν. ἐκ πετάσω τὰς χεῖράς μου πρὸς κύριον. κὰι ἁιφωναὶ παύσονται, κὰι ἡ χάλαζα, κὰι ὁ ὑετὸς ὀυκ ἔσται ἔτι. ἵνα γνῶς, ὅτι τοῦ κυρίου ἡ γῆ, κὰι σὺ κὰι ὁι θεράποντές σου. ἐπίσταμαι. ὅτι ὀυδέποτε φοβεῖσθε τὸν κύριον. τὸ δὲ λίνον κὰι ἡ κριθὴ ἐπλήγη. ἡ γὰρ κριθὴ παρεστηκύια, τὸ δὲ λίνον σπερματίζον. ὁ δὲ πυρὸς κὰι ἡ ὀλύρα ὀυκ ἐπλήγη, ὄψιμα γὰρ ἦν. ἐξῆλθε μωυσῆς ἀπὸ φαραὼ ἔξω τῆς πόλεως, κὰι ἐξεπέτασε τὰς χεῖρας πρὸς κύριον, κὰι ἁι φωναὶ ἐπάυσαντο, κὰι ἡ χάλαζα, κὰι ὁ ὑετὸς ὀυκ ἔσταξεν ἐπὶ τὴν γῆν. ἰδὼν δὲ φαραώ, ὅτι πέπαυται ὁ ὑετός, κὰι ἡ χάλαζα, κὰι ἁι φωναί, προσέθετο τοῦ ἁμαρτάνειν. κὰι ἐβάρυνεν ἀυτοῦ τὴν καρδίαν, κὰι τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, κὰι ἐσκληρίνθη ἡ καρδία φαραώ. κὰι ὀυκ ἐξαπέστειλε τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ, καθάπερ ἐλάλησε κύριος τῶ μωυσῆ.

ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἔισελθε πρὸς φαραώ. ἐγὼ γὰρ ἐβάρυνα ἀυτοῦ τὴν καρδίαν, κὰι τὴν καρδίαν τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ, ἵνα ἐξῆς ἐπέλθη τὰ σημεῖά μου ταῦτα ἐπ᾿ ἀυτούς. ὅπως διηγήσησθε ἐις τὰ ὦτα τῶν τέκνων ὑμῶν, κὰι τοῖς τέκνοις τῶν τέκνων ὑμῶν, ὅσα ἐμπέπαιχα τοῖς ἀιγυπτίοις, κὰι τὰ σημεῖά μου, ἃ ἐποίησα ἐν ἀυτοῖς. κὰι γνώσεσθε, ὅτι ἐγὼ κύριος. ἐισῆλθε δὲ μωυσῆς κὰι ἀαρὼν ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐῖπαν ἀυτῶ, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς τῶν ἑβραίων, ἕως τίνος ὀυ βούλει ἐντραπῆναί με, ἐξαπόστειλον τὸν λαόν μου, ἵνα λατρεύσωσί μοι. ἐὰν δὲ μὴ θέλης σὺ ἐξαποστεῖλαι τὸν λαόν μου, ἰδοὺ ἐγὼ ἐπάγω ταύτη τῆ ὥρα ἄυριον ἀκρίδα πολλὴν ἐπὶ πάντα τὰ ὅρια σου, κὰι καλύψει τὴν ὄψιν τῆς γῆς, κὰι ὀυδυνήση κατιδεῖν τὴν γῆν, κὰι κατέδεται πᾶν τὸ περισσὸν τὸ καταλεφθέν, ὃ κατέλιπεν ὑμῖν ἡ χάλαζα, κὰι κατέδεται πᾶν τὸ ξύλον τὸ φυόμενον ὑμῖν ἐπὶ τῆς γῆς. κὰι πλησθήσονταί σου ἁι ὀικίαι, κὰι ἁι ὀικίαι τῶν θεραπόντων σου, κὰι πᾶσαι ἁι ὀικίαι ἁι ἐν πάση τῆ γῆ τῶν ἀιγυπτίων. ἃ ὀυδέποτε ἑωράκασιν ὁι πατέρες σου, ὀυ δὲ ὁι πρόπαπποι ἀυτῶν, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας γεγόνασιν ἐπὶ τῆς γῆς ἕως τῆς ημέρας ταύτης, κὰι ἐκκλίνας μωυσῆς ἐξῆλθεν ἀπὸ φαραώ. κὰι λέγουσιν ὁι θεράποντες φαραὼ πρὸς ἀυτόν, ἕως τίνος ἔσται τοῦτο ἡμῖν σκῶλον, ἐξαπόστειλον τοὺς ἀνθρωπούς, ὅπως λατρεύσωσι κύριω τῶ θεῶ ἀυτῷν. ἢ ἐιδέναι βούλει, ὅτι ἀπόλωλεν ἄιγυπτος. κὰι ἀπέτρεψαν τόν τε μωυσῆν κὰι ἀαρὼν προσ` φαραώ, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, πορεύεσθε κὰι λατρεύσατε κυρίω τῶ θεῶ ὑμῶν. τίνες δὲ κὰι τίνες ἐισὶν ὁι πορευσόμενοι; κὰι λέγει μωυσῆς, σὺν τοῖς νεανίσκοις κὰι τοῖς πρεσβυτέροις πορευσόμεθα, σὺν τοῖς ὑιοῖς, κὰι θυγατράσι, κὰι προβάτοις, κὰι βουσὶν ἡμῶν. ἔστι γὰρ ἑορτὴ κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, ἔστω ὅυτως, κύριος μεθ᾿ ὑμῶν, καθότι ἀποστέλλω ὑμᾶς. μὴ κὰι τὴν ἀποσκευὴν ὑμῶν; ἴδετε, ὅτι πονηρία πρόκειται ὑμῖν, μὴ ὅυτως, πορεύεσθε δὲ ὁι ἄνδρες, κὰι λατρεύσατε τῶ θεῶ, τοῦτο γὰρ ἀυτοὶ ἐκζητεῖτε. ἐξέβαλον δ` ἀυτοὺς ἀπὸ προσώπου φαραώ. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν γῆν ἀιγύπτου, κὰι ἀναβήτω ἀκρὶς ἐπὶ τὴν γῆν ἀιγύπτου, κὰι κατέδεται πᾶσαν τὴν βοτάνην τῆς γῆς, κὰι πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὧν ὑπελίπε το ἡ χάλαζα. κὰι ἐξέτεινε μωυσῆς τὴν ῥάβδον ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι κύριος ἐπήγαγεν ἄνεμον νότον ἐπὶ τὴν γῆν, ἕλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην, κὰι ὅλην τὴν νύκτα. τοπρωῒ ἐγενήθη, κὰι ὁ ἄνεμος ὁ νότος ἀνέλαβε τὴν ἀκρίδα, κὰι ἀνήγαγεν ἀυτὴν ἐπὶ πᾶσαν γῆν ἀιγύπτου, κὰι κατέπαυσεν ἐπὶ πάντα τὰ ὅρια ἀιγύπτου πολλὺ σφόδρα. προτέρα ἀυτῆς ὀυ γέγονεν τοιαύτη ἀκρίς, κὰι μετὰ ταύτην ὀυκ ἔσται ὅυτως. κὰι ἐκαλυψε τὴν ὄψιν τῆς γῆς, κὰι ἐφθάρη ἡ γῆ. κὰι κατέφαγεν πᾶσαν τὴν βοτάνην τῆς γῆς, κὰι πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων, ὃς ὑπελείφθη ἀπὸ τῆς χαλάζης. ὀυχ᾿ ὑπελείφθη χλωρὸν ὀυδὲν ἐν τοῖς ξύλοις, κὰι ἐν πάση βοτάνη τοῦ πεδίου, ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου. κατέσπευσεν δὲ φαραὼ καλέσαι μωυσῆν κὰι ἀαρών, λέγων, ἡμάρτηκα ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν, κὰι ἐις ὑμᾶς. προσδέξασθε ὀῦν μου τὴν {ἁ}μαρτίαν ἔτι κὰι νῦν, κὰι προσεύξασθε πρὸς κύριον τὸν θεόν ὑμῶν, κὰι περιελέτω ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸν θάνατον τοῦτον. ἐξῆλθε δὲ μωυσῆς ἀπὸ φαραώ, κὰι ἠύξατο πρὸς τὸν θεόν. κὰι μετέβαλεν κύριος ἄνεμον ἀπὸ θαλάσσης σφοδρόν, κὰι ἐνέλαβε τὴν ἀκρίδα, κὰι ἐνέβαλεν ἀυτὴν ἐις τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν. κὰι ὀυχ ὑπελείφθη ἀκρὶς μία ἐν πάση γης ἀιγύπτου. κὰι ἐσκλήρυνε κύριος τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι ὀυκ ἐξαπέστειλε τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐις τὸν ὀυρανόν, κὰι γενηθήτω σκότος ἐπὶ τὴν γῆν ἀιγύπτου, ψηλαφητὸν σκότος. ἐξέτεινε δὲ μωυσῆς τὴν χεῖρα ἐις τὸν ὀυρανόν. κὰι ἐγένετο σκότος, γνόφος, κὰι θύελλα ἐπὶ πᾶσαν γῆν ἀιγύπτου τρεῖς ἡμέρας, κὰι ὀυκ ἐῖδεν ὀυδὲις τὸν ἀδελφὸν ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἐξανέστη ὀυδεὶς ἐκ τῆς κοίτης ἀυτοῦ τρεῖς ἡμέρας. πᾶσι δὲ τοῖς ὑιοῖς ἰσραὴλ ἦν φῶς ἐν πᾶσιν ὁῖς κατεγίνοντο. κὰι ἐκάλεσε φαραὼ μωυσῆν κὰι ἀαρών, λέγων, βαδίζετε, λατρεύετε κύριω τῶ θεῶ ὑμῶν, πλὴν τῶν προβάτων κὰι τῶν βοῶν ὑπολείπεσθε. κὰι ἡ ἀποσκευὴ ὑμῶν ἀποτρεχέτω μεθ᾿ ὑμῶν. κὰι ἐῖπε μωυσῆς, ἀλλὰ κὰι σὺ δώσεις ἡμῖν ὁλοκαυτώματα κὰι θυσίας, ἃς ποιήσομεν κυρίω τῶ θεῶ ἡμῶν, κὰι τὰ κτήνη ἡμῶν πορεύσεται μεθ᾿ ἡμῶν, κὰι ὀυχ ὑπολειψόμεθα ὁ πλήν. ἀπ᾿ ἀυτῶν γὰρ ληψόμεθα λατρεῦσαι κύρω τῶ θεῶ ἡμῶν. ἡμεῖς δὲ ὀυκ ὄιδαμεν τί λατρεύσομεν κυρίω, ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἡμᾶς ἐκεῖ. ἐσκλήρυνε δὲ κύριος τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι ὀυκ ἐβουλήθη ἐξαποστεῖλαι ἀυτούς· κὰι λέγει φαραώ, ἄπελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, πρόσεχεσεαυτῶ ἔτι μὴ προσθῆναι ἰδεῖν μου τὸ πρόσωπον. ἧδ᾿ ἂν ἡμέρα ὀφθῆς μοι, ἀποθανῆ. λέγει δὲ μωυσῆς, ὅυτως ἔιρηκας, ὀυκ ἔτι ὀφθήσομαί σοι ἐις πρόσωπον.

ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔτι μίαν πληγὴν ἐπάξω ἐπὶ φαραώ, κὰι ἐπ᾿ ἄιγυπτον, κὰι μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶς ἐντεῦθεν. ὅταν δὲ ἐξαποστέλλη ὑμᾶς, σὺν πάση ἐκβολῆ ἐκβαλεῖ ὑμᾶς. λάλησον ὀῦν κρυφῆ ἐις τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, κὰι ἀιτησάτω ἕκαστος παρὰ τοῦ πλησίον, κὰι γυνὴ παρὰ τῆς πλησίον σκεύη ἀργυρᾶ κὰι χρυσᾶ κὰι ἱματισμόν. κύριος δὲ ἔδωκε χάριν τῶ λαῶ ἐναντίον τῶν ἀιγυπτίων. κὰι ἔχρησαν ἀυτοῖς. κὰι ὁ ἄνθρωπος μωυσῆς μέγας ἐγενήθη σφόδρα, ἐναντίον τῶν ἀιγυπτίων, κὰι ἐναντίον φαραώ, κὰι ἐναντίον πάντων τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε μωυσῆς, τάδε λέγει κύριος. {} μέσας νύκτας ἐγὼ ἐισπορεύομαι ἐις μέσον ἀιγύπτου, κὰι τελευτήσει πᾶν πρωτότοκον ἐν γῆ ἀιγύπτου, ἀπὸ πρωτοτόκου φαραώ, ὃς κάθηται ἐπὶ θρόνου, κὰι ἕως τοῦ πρωτοτόκου τῆς θεραπαίνης τῆς παρὰ τὸ μύλον, κὰι ἕως πρωτοτόκου παντὸς κτήνους. κὰι ἔσται κραυγὴ μεγάλη κατὰ πᾶσαν γῆν ἀιγύπτου, ἥ τις τοιαύτη ὀυ γέγονεν, κὰι τοιαύτη ὀυκ ἔτι προστεθήσεται. κὰι ἐν πᾶσι τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ ὀυ γρύξει κύωι τῆ γλώσση ἀυτοῦ, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, ὅπως ἔιδης ὅσα παραδοξάσει κύριος ἀναμέσον τῶν ἀιγυπτίων κὰι τοῦ ἰσραήλ. κὰι καταβήσονται πάντες ὁι παῖδές σου ὁῦτοι πρός με, κὰι προσκυνήσουσί με, λέγοντες, ἔξελθε σὺ, κὰι πᾶς ὁ λθός σου ὁῦ σὺ ἀφηγῆ. κὰι μετὰ ταῦτα ἐξελεύσομαι. ἐξῆλθε δὲ μωυσῆς ἀπὸ φαραὼ μετὰ θυμοῦ, κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν. ὀυκ ἐισακούσεται ὑμῶν φαραώ, ἵνα πληθύνω τὰ σημεῖα μου, κὰι τὰ τέρατά μου ἐν τῆ γῆ ἀιγύπτου. μωυσῆς δὲ κὰι ἀαρὼν ἐποίησαν πάντα τὰ τέρατα ταῦτα ἐν γῆ ἀιγύπτου ἐναντίον φαραώ. ἐσκλήρυνε δὲ κύριος τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι ὀυκ ἠθέλησεν ἐξαποστεῖλαι τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀυτοῦ.

ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν κὰι ἀαρὼν ἐν γῆ ἀιγύπτου, λέγων, ὁ μὼν ὁῦτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, λέγων, τῆ δέκατη τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ ὄικους πατριῶν, πρόβατον κατ᾿ ὀικίαν. ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ὁι ἐν τῆ ὀικία, ὥστε μὴ ἱκανοὺς ἐῖναι ἐις τὸ πρόβατον, προσλήψεται μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον ἀυτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν, ἕκαστος τὸ ἀρκοῦν ἀυτῶ συναριθμηθήσεται ἐις πρόβατον. πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἄμωμον, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν. ἀπὸ τῶν ἀρνῶν κὰι ἀπὸ τῶν ἐρίφων λήψεσθε. κὰι ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τέσσαρες κὰι δεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου. κὰι σφάξουσιν ἀυτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγογῆς τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ πρὸς ἑσπέραν. κὰι λήψονται ἀπὸ τοῦ ἅ{}ματος, κὰι θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύοσταθμῶν, κὰι ἐπὶ τὴν φλιάν, ἐν τοῖς ὄικοις ἐν ὁῖς ἂν φάγωσιν ἀυτὰ ἐν ἀυτοῖς. κὰι φάγονται τὰ κρέα ταύτη τῆ νυκτί ὀπτὰ πυρί, κὰι ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. ὀυκ ἔδεσθε ἀπ᾿ ἀυτῶν ὠμὸν ὀυδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρὶ κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ κὰι τοῖς ἐνδοσθίοις. ὀυ καταλείψετε ἀπ᾿ ἀυτῶν ἕως πρωΐ. κὰι ὀστοῦν ὀυ συντρίψετε ἀπ᾿ ἀυτοῦ. τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἕως πρωΐ, ἐν πυρὶ κατακαύσετε. ὅυτως δὲ φάγεσθε ἀυτό, ἁι ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, κὰι τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, κὰι ἁι βακτηρίαι ὑμῶν ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν. κὰι ἔδεσθε ἀυτὸ μετὰ σπουδῆς, πάχα ἐστὶ κυρίου. κὰι διελεύσομαι ἐν γῆ ἀιγύπτου ἐν τῆ νυκτὶ ταύτη, κὰι πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῆ ἀιγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, κὰι ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν ἀιγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν. ἐγὼ κύριος. κὰι ἔσται τὸ ἁῖμα ὑμῖν ἐν σημείω ἐπὶ τῶν ὀικιῶν, ἐν ἁῖς ὑμεῖς ἔσεσθε ἐκεῖ, κὰι ὄψομαι τὸ ἁῖμα, κὰι σκεπάσω ὑμᾶς, κὰι ὀυκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῆ ἀιγύπτου. κὰι ἔσται ἡ ἡμέρα ἅυτη ὑμῖν ἐις μνημόσυνον, κὰι ἑορτάσετε ἀυτὴν ἑορτὴν κυρίω ἐις γενεὰς ὑμῶν, νόμιμον ἀιώνιον. ἑορτάσατε ἀυτὴν ἑπτὰ ἡμέρας. ἄζυμα φάγεσθε. ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῷν ὀικιῶν ὑμῶν. πᾶς ὃς ἂν φάγη ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ἰσραήλ, ἀπὸ τῆς ἡμέρας πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης. κὰι ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κεκλήσεται ἁγία. κὰι ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητή ἁγία ἔσται ὑμῖν. πᾶν ἔργον λατρευτὸν ὀυ ποιήσετε ἐν ἀυταῖς, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάση ψυχῆ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν. κὰι φυλάξασθε τὴν ἐντολὴν ταύτην. ἐν γὰρ ταύτη τῆ ἡμέρα ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς ἀιγύπτου. κὰι ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην ἐις γενεὰς ὑμῶν νόμιμον ἀιώνιον. ἐναρχομένη τῆ τεσσαρεσκαιδεκάτη ἡμέρα τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς κὰι ἐικάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας. ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη ὀυχ᾿ ἑυρεθήσεται ἐν ταῖς ὀικίαις ὑμῶν. πᾶς ὃς ἃν φάγη ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς ἰσραήλ, ἔντετοῖς γειώραις κὰι ἐν τοῖς ἀυτόχθοσι τῆς γῆς. πᾶν ζυμωτὸν ὀυκ ἔδεσθε. ἐν παντὶ κατοικητηρίω ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα. ἐκάλεσε δὲ μωυσῆς πᾶσαν τὴν γερουσίαν ἰσραήλ, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, ἀπελθόντες λάβετε ὑμῖν ἀυτοῖς πρόβατον κατὰ συγγενείας ὑμῶν, κὰι θύσατε τὸ πάχα. λήψεσθε δὲ δέσμην ὑσσώπου, κὰι βάψαντες ἀπὸ τοῦ ἅιματος τοῦ παρὰ τὴν θύραν, κὰι θίζετε τῆς φλιᾶς, κὰι ἐπ᾿ ἀμφοτέρωι τῶν σταθμῶν ἀπὸ τοῦ ἅιματος τοῦ παρὰ τὴν θύραν. ὑμεῖς δὲ ὀυκ ἐξελεύσεσθε ἕκαστος τὴν θύραν τοῦ ὄικου ἀυτοῦ ἕως πρωΐ, κὰι παρελεύσεται κύριος πατάξαι τοὺς ἀιγυπτίους, κὰι ὄψεται τὸ ἁῖμα ἐπὶ τῇς φλιᾶς, κὰι ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν σταθμῶν. κὰι παρελεύσεται κύριος τὴν θύραν, κὰι ὀυκ ἀφήσει τὸν ὀλοθρεύοντα ἐισελθεῖν ἐις τὰς ὀικίας ὑμῶν πατάξαι. κὰι φυλάξεσθε τὸν ῥῆμα τοῦτο τὸ νόμιμον σεαυτῶ, κὰι τοῖς ὑιοῖς σου ἕως ἀιῶνος. ἐὰν δὲ ἐισέλθητε ἐις τὴν γῆν, ἣν ἂν δῶ κύριος ἡμῖν καθότι ἐλάλησε, φυλάξεσθε τὴν λατρείαν ταύτην. κὰι ἔσται ἐὰν λέγωσι πρὸς ὑμᾶς ὁι ὑιοὶ ὑμῶν τίς ἡλατρεία ἅυτη; κὰι ἐρεῖτε ἀυτοῖς, θυσία τὸ πάχα τοῦτο κυρίω, ὃς ἐσκέπασε τοὺς ὄικους τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐν ἀιγύπτω, ἡνίκα ἐπάταξε τοὺς ἀιγυπτίους, τοὺς δὲ ὄικους ἡμῶν ἐῤ ῥύσατο. κὰι κύψας ὁ λαὸς προσεκύνησε. κὰι ἀπελθόντες ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ μωυσῆ κὰι ἀαρών, ὅυτως ἐποίησαν. ἐγενήθη δὲ μεσούσης τῆς νυκτός, κὰι κύριος ἐπάταξε πᾶν πρωτότοκον ἐν γῆ ἀιγύπτου, ἀπὸ πρωτοτόκου φαραὼ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου, κὰι ἕως πρωτοτόκου τῆς ἀιχμαλωτίδος τῆς ἐν τῶ λάκκω, κὰι πᾶν πρωτότοκον κτήνους. κὰι ἀνέστη φαραὼ νυκτός, κὰι πάντες ὁι θεράποντες ἀυτοῦ, κὰι πάντες ὁι ἀιγύπτιοι, κὰι ἐγενήθη κραυγὴ μεγάλη ἐν πάση γῆ ἀιγύπτου. ὀυ γὰρ ἦν ὀικία ἐν ἧ ὀυκ ἦν ἐν ἀυτῆ τεθνηκώς. κὰι ἐκάλεσε φαραὼ μωυσῆν κὰι ἀαρὼν νυκτός, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἀνάστητε, κὰι ἐξέλθετε ἐκ τοῦ λαοῦ μου, κὰι ὑμεῖς κὰι ὑιοὶ ἰσραήλ, βαδίζετε κὰι λατρεύετε κυρίω τῶ θεῶ ὑμῶν, καθὰ λέγετε, κὰι τὰ πρόβατα κὰι τοὺς βόας ὑμῶν ἀναλαβόντες πορεύεσθε, καθάπερ ἐιρήκατε, ἐυλογήσατε δὲ κἀμέ. κὰι κατεβιάζοντο ὁι ἀιγύπτιοι τὸν λαὸν σπουδῆ ἐκβαλεῖν ἀυτοὺς ἐκ τῆς γῆς. ἐῖπαν γὰρ ὅτι῾άντες ἡμεῖς ἀποθνήσκομεν. ἀνέλαβε δὲ ὁ λαὸς τὸ σταῖς ἀυτῶν πρὸ τοῦ ζυμωθῆναι τὰ φυράματα ἀυτῶν, ἐν δεδεμένα ἐν τοῖς ἱματίοις ἀυτῶν ἐπὶ τῶν ὥμων. ὁιδὲ ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν ἀυτοιςς μωυσῆς. κὰι ἤτησαν παρὰ τῶν ἀιγυπτίων σκεύη ἀργυρᾶ κὰι χρυσᾶ κὰι ἱματιςμόν. κὰι κύριος ἔδωκε χάριν τῶ λαῶ ἀυτοῦ, ἐναντίον τῶν ἀιγυπτίων, κὰι ἔχρησαν ἀυτοῖς, κὰι ἐσκυλεύσαντο τοὺς ἀιγυπτίους. ἀπάραντες δὲ ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐκ ῥαμεσσῆ ἐις σοχὼθ ἐις ἐξακοσίας χιλιάδας πεζῶν, ὁι ἄνδρες, πλὴν τῆς ἀποσκευῆς, κὰι ἐπὶ μικτος πολὺς συνανέβη ἀυτοῖς, κὰι πρόβατα, κὰι βόες, κὰι κτύνη πολλὰ σφόδρα. κὰι ἔπεψαν τὸ σταῖς ὃ ἐξήνεγκαν ἑξ ἀιγύπτου, ἐγκρυφίας ἀζύμους. ὀυ γὰρ ἐζυμώθη. ἐξέβαλον γὰρ ἀυτοὺς ὁι ἀιγύπτιοι, κὰι ὀ῾υκ ἠδυνάσθησαν ὑπομεῖναι, ὀυδὲ ἐπισιτισμὸν ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἐις τὴν ὁδόν. ἡ δὲ κατοίκησις τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἣν κατώκησαν ἀυτοὶ κὰι ὁοι πατέρες ἀυτῶν ἐν γῆ ἀιγύπτου κὰι ἐν γῆ χαναὰν ἀυτοὶ κὰι ὁοι πατέρες ἀυτῶν, τετρακόσια τριάκοντα ἔτη. κὰι ἐγένετο μετὰ τετρακόσια κὰι τριάκοντα ἔτη, ἐξῆλθε πᾶσα στρατιὰ κυρίου ἐκ γῆς ἀιγύπτου. νὺξ προφυλακῆς ἐστι τῶ κυρίω, ὥστε ἐξαγαγεῖν ἀυτοὺς ἐκ γῆς ἀιγύπτου. ἐκείνη ἡ νὺξ ἅυτη προφυλακὴ κυρίω, ὥστε πᾶσιν ὑιοῖς ἰσραὴλ ἐῖναι ἐις γενεὰς ἀυτῶν. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν κὰι ἀαρών, ὁῦτος ὁ νόμος πάχα. πᾶς ἀλλογενὴς ὀυκ ἔδεται ἀπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι πάντα ὀικέτην τινὸς ἢ ἀργυρώνητον {} τεμεῖς ἀυτόν. κὰι τότε φάγεται ἀπ᾿ ἀυτοῦ. πάροικος ἢ μισθωτὸς ὀυκ ἔδεται ἀπ᾿ ἀυτοῦ. ἐν ὀικία μιᾶ βρωθήσεται, κὰι ὀυκ ἐξοίσετε ἐκ τῆς ὀικίας τῶν κρεῶν ἔξω, κὰι ὀστοῦν ὀυ συντρίψετε ἀπ᾿ ἀυτοῦ. πᾶσα συναγωγὴ ἰσραὴλ ποιήσει ἀυτό. ἐὰν δέ τις προσέλθη ἐν ὑμῖν προσήλυτος, κὰι ποιῆ τὸ πάχα κυρίω, {} τεμεῖς ἀυτοῦ πᾶν ἀρσενικόν. κὰι τότε προσελέυσεται ποιῆσαι ἀυτό. κὰι ἔσται ὥσπερ κὰι ὁ ἀυτό χθων τῆς γῆς. πᾶς ὁ ἀπερίτμητος ὀυκ ἔδεται ἀπ᾿ ἀυτοῦ. νόμος ἑῖς ἔσται τῶ ἐγχωρίω κὰι τῶ προσελθόντι προσηλύτω ἐν ὑμῖν. κὰι ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ, καθὰ ἐνετείλατο κύριος τῷ μωυσῆ κὰι ἀαρὼν πρὸς ἀυτούς, ὅυτως ἐποίησαν κὰι ἐγένετο ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, ἐξήγαγε κύριος τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου σὺν δυνάμει ἀυτῶν.

ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἁγίασόν μοι πᾶν πρωτότοκον πρωτογενὲς διανοῖγον πᾶσαν μήτραν ἐν τοῖς ὑιοῖς ἰσραὴλ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους, ἐμόν ἐστιν. ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν, μνημονεύετε τὴν ἡμέραν ταύτην, ἐν ἧ ἐξήλθετε ἐξ ἀιτύπτου, ἐξ ὄικου δουλείας. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾶ ἐξήγαγε κύριος ὑμᾶς ἐντεῦθεν. κὰι ὀυ βρωθήσεται ζύμη. ἐν γὰρ τῆ σήμερον ὑμεῖς ἐκπορεύεσθε ἐν μηνὶ τῶν νέων. κὰι ἔσται ἡνίκα ἂν ἐισαγάγη σε κύριος ὁ θεός σου ἐις τὴν γῆν τῶν χαναναίων, κὰι χετταίων, κὰι ἐυαίων, κὰι γεργεσαίων, κὰι ἀμορραίων, κὰι φερεζαίων, κὰι ἰεβουσαίων, ἣν ὤμοσε τοῖς πατράσι σου δοῦναί σοι, γῆν ῥέουσαν γάλα κὰι μέλι. κὰι ποιήσεις τὴν λατρείαν ταύτην ἐν τῶ μηνὶ τούτω. ἓξ ἡμέρας ἔδεσθε ἄζυμα, τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη ἑορτὴ κυρίω, ἄζυμα ἔδεσθε ἑπτὰ ἡμέρας. ὀυκ ὀφθήσεταί σοι ζυμωτόν, ὀυδὲ ἔσται σοι ζύμη πᾶσι τοῖς ὁρίοις σου. κὰι ἀναγγελεῖς τῶ ὑιῶ σου ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, λέγων, διὰ τοῦτο ἐποίησε κύριος ὁ θεός μου, ὡς ἐξεπορευόμην ἐξ ἀιγύπτου. κὰι ἔσται σοι ἐις σημεῖον ἐπὶ τῆς χειρός σου, κὰι μνημόσυνον πρὸ ὀφθαλμῶν σου, ὅπως ἂν γένηται ὁ νόμος κυρίου ἐν τῶ στόματί σου. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾶ ἐξήγαγέ σε κύριος ἐξ ἀιγύπτου. κὰι φύλαξαι τὸν νόμον τοῦτον κατὰ καιροὺς ὡρῶν, ἀφ᾿ ἡμερῶν ἐις ἡμέρας. κὰι ἔσται ὡς ἂν ἐισαγάγη σε κύριος ὁ θεός σου ἐις τὴν γῆν τῶν χαναναίων, ὃν τρόπον ὥμοσε τοῖς πατράσι σου, κὰι δώσει σοι ἀυτήν. κὰι ἀφοριεῖς πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικὰ τῶ κυρίω, κὰι πᾶν διανοῖγον μήτραν ἐκ τῶν βουκολίων ἐν τοῖς κτήνεσί σου. ὅσα ἂν γένηταί σοι, τὰ ἀρσενικὰ τῷ κυρίω. πᾶν διανοῖγον μήτραν ὄνου ἀλλάξεις προβάτω. ἐὰν δὲ μὴ ἀλλάξης, λυτρώση ἀυτό. πᾶν πρωτότοκον ἀνθρώπου τῶν ὑιῶν σου λυτρώση. ἐὰν δὲ ἐρωτήση σε ὁ ὑιός σου μετὰ ταῦτα, λέγων, τί τοῦτο; κὰι ἐρεῖς ἀυτῶ, ὅτι ἐν χειρί κραταιᾶ ἐξήγαγεν ἡμᾶς κύριος ἐκ γῆς ἀιγύπτου, ἐξ ὄικου δουλείας. ἡνίκα δὲ ἐσκλήρυνε φαραὼ ἐξαποστεῖλαι ἡμᾶς, ἀπέκτεινε κύριος πᾶν πρωτότοκον ἐν γῆ ἀιγύπτου, ἀπὸ πρωτοτόκων ἀνθρώπων ἕως πρωτοτόκων κτηνῶν. διὰ τοῦτο ἐγὼ θύω τῶ κύριω πᾶν διανοῖγον μήτραν, τὰ ἀρσενικά, κὰι πᾶν πρωτότοκον τῶν ὑιῶν μου λυτρώσομαι. κὰι ἔσται ἐις σημεῖον ἐπὶ τῆς χειρός σου, κὰι ἀσάλευτον πρὸ τῷν ὀφθαλμῶν σου. ἐν γὰρ χειρὶ κραταιᾶ ἐξήγαγέ σε κύριος ἐξ ἀιγύπτου. ὡς δὲ ἐξαπέστειλε φαραὼ τὸν λαόν, ὀυχ᾿ ὡδήγησεν ἀυτοὺς ὁ θεὸς ὁδὸν γῆς φιλιστιείμ, ὅτι ἐγγὺς ἦν. ἐῖπε γὰρ ὁ θεὸς μήποτε μεταμελήσει τῶ λαῶ ἰδόντι πόλεμον, κὰι ἀποστρέφη ἐις ἄιγυπτον. κὰι ἐκύκλωσεν ὁ θεὸς τὸν λαὸν ὁδὸν τὴν ἐις τὴν ἔρημον, ἐις τὴν ἐρυθρὰν θάλασσαν. πέμπτη δὲ γενεᾶ ἀνέβησαν ὁι ὑιοί ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου. κὰι ἔλαβε μωυσῆς τὰ ὀστᾶ ἰωσὴφ μεθ᾿ ἑαυτοῦ, ὅρκω γὰρ ὥρκισεν ἰωσὴφ τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ. λέγων, ἐπισκοπῆ ἐπισκέψεται ὑμᾶς κύριος, κὰι συνανοίσετε τὰ ὀστᾶ μου ἐντεῦθεν μεθ᾿ ὑμῶν. ἐξάραντες δὲ ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐκ σοχώθ, ἐστρατοπέδευσαν ἐν ὀθὼμ παρὰ τὴν ἔρημον. ὁ δὲ θεὸς ἡγεῖτο ἀυτῶν, ἡμέρας {} ἐν στύλω νεφέλης, δεῖξαι ἀυτοῖς τὴν ὁδόν, τὴν δὲ νύκτα, ἐν στύλω πυρός. κὰι ὀυκ ἐξέλιπεν ὁ στύλος τῆς νεφέλης ἡμέρας, κὰι ὁ στύλος τοῦ πυρὸς νυκτὸς ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ.

κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, λάλησον τοιςς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι ἀποστρέψαντες στρατοπεδευσάτωσαν ἀπέναντι τῆς ἐπαύλεως, ἀναμέσον μαγδώλου κὰι ἀναμέσον τῆς θαλάσσης, ἐξεναντίας βεελσεφῶν. ἐνώπιον ἀυτῶν στρατοπεδεύσεις ἐπὶ τῆς θαλάσσης. κὰι ἐρεῖ φαραὼ περὶ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, πλανῶνται ὁῦτοι ἐν τῆ γῆ. συγκέκλεικε γὰρ ἀυτοὺς ἡ ἔρημος. ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι καταδιώξεται ὀπίσω ἀυτούς, κὰι ἐνδοξασθήσομαι ἐν φαραώ, κὰι ἐν πάση τῆ στρατιᾶ ἀυτοῦ. κὰι γνώσονται πάντες ὁι ἀιγύπτιοι, ὅτι ἐγὼ κύριος. κὰι ἐποίησαν ὅυτως. κὰι ἀνηγγέλη τῶ βασιλεῖ τῶν ἀιγυπτίων, ὅτι πέφευγεν ὁ λαός. κὰι μετεστράφη ἡ καρδία φαραώ, κὰι τῶν θεραπόντων ἀυτοῦ ἐπὶ τὸν λαόν. κὰι ἐῖπαν, τί τοῦτο πεποιήκαμεν, τοῦ ἐξαποστεῖλαι τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ, τοῦ μὴ δουλεύειν ἡμῖν. ἔζευξεν ὀῦν φαραὼ τὰ ἅρματα ἀυτοῦ, κὰι πάντα τὸν λαὸν ἀυτοῦ συναπήγαγε μεθ᾿ ἑαυτοῦ, κὰι ἔλαβεν ἑξακόσια ἅρματα ἐκλεκτά, κὰι πᾶσαν τὴν ἵππον τῶν ἀιγυπτίων, κὰι τριστάτας ἐπὶ πάντων. κὰι ἐσκλήρυνε κύριος τὴν καρδίαν φαραὼ βασιλέως ἀιγύπτου, κὰι κατεδίωξεν ὀπίσω τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. ὁι δὲ ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐξεπορεύοντο ἐν χειρὶ ὑψηλῆ, κὰι κατεδίωξαν ὁι ἀιγύπτιοι ὀπίσω ἀυτῶν. κὰι ἑῦρον ἀυτοὺς παρεμβεβληκότας παρὰ τὴν θάλασσαν. κὰι πᾶσα ἡ ἵππος κὰι τὰ ἅρματα φαραώ, κὰι ἡ στρατιὰ ἀυτοῦ, κὰι ὁι ἱππεῖς ἀυτοῦ, ἀπέναντι τῆς ἐπαύλεως, ἐξεναντίας βεελσεφῶν, κὰι φαραὼ προῆγεν. κὰι ἀναβλέψαντες ὑιοὶ ἰσραὴλ τοῖς ὀφθαλμοῖς, ὁρῶσι. κὰι ἰδοὺ ὁι ἀιγύπτιοι ἐστρατοπέδευσαν ὀπίσω ἀυτῶν. κὰι ἐφοβήθησαν σφόδρα. ἀνεβόησαν δὲ ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς κύριον. κὰι ἐῖπαν πρὸς μωυσῆν, παρὰ τῶ μὴ ὑπάρχειν μνήματα ἐν ἀιγύπτω, ἐξήγαγες ἡμᾶς τοῦ θανατῶς αι ἐν τῆ ἐρήμω. τί τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν ἐξαγαγὼν ἐξ ἀιγύπτου; ὀυ τοῦτο ἦν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλαλήσαμεν πρός σε ἐν ἀιγύπτω, λέγοντες, πάρες ἡμᾶς, ὥπως δουλέυσωμεν τοῖς ἀιγυπτίοις. κρεῖσσον γὰρ ἦν ἡμᾶς δουλεύειν τοῖς ἀιγυπτίοις; ἢ ἀποθανεῖν ἐν τῆ ἐρήμω ταύτη. ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν, θαρσεῖτε στήκετε, κὰι ὁρᾶτε τὴν σωτηρίαν τὴν παρὰ τοῦ κυρίου, ἣν ποιήσει ἡμῖν σήμερον. ὃν τρόπον γὰρ ἑωράκατε τοὺς ἀιγυπτίους σήμερον, ὀυ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν ἀυτοὺς ἐις τὸν ἀιῶνα χρόνον. κύριος πολεμήσει ὑπὲρ ὑμῶν, κὰι ὑμεῖς σιγήσεσθε. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, τί βοᾶς πρός με, λάλησον τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι ἀναζευξάτωσαν. κὰι σὺ ἔπαρον τὴν ῥάβδον σου, κὰι ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν θάλασσαν, κὰι ῥῆξον ἀυτήν, κὰι ἐισελθέτωσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐις μέσον τῆς θαλάσσης κατὰ τὸ ξηρόν. κὰι ἰδοὺ ἐγὼ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν φαραώ, κὰι τῶν ἀιγυπτίων πάντων, κὰι ἐισελεύσονται ὀπίσω ἀυτῶν, κὰι ἐνδοξασθήσομαι ἐν φαραώ, κὰι ἐν πάση τῆ στρατειᾶ ἀυτοῦ, κὰι ἐν τοῖς ἅρμασι, κὰι ἐν τοῖς ἵπποις ἀυτοῦ, κὰι γνώσονται πάντες ὁι ἀιγύπτιοι, ὅτι ἐγὼ κύριος, ἐνδοξαζομένου μου ἐν φαραώ, κὰι ἐν τοῖς ἅρμασι, κὰι ἐν τοῖς ἵπποις ἀυτοῦ. ἐξῆρε δὲ ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ὁ προπορευόμενος τῆς παρεμβολῆς τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ἐπορεύθη ἐκ τῶν ὄπισθεν. ἐξῆρε δὲ κὰι στύλος τῆς νεφέλης ἀπὸ προσώπου ἀυτῶν, κὰι ἔστη ἐκ τῶν ὀπίσω ἀυτῶν. κὰι ἐισῆλθεν ἀναμέσον τῆς παρεμβολῆς τῶν ἀιγυπτίων, κὰι ἀναμέσον τῆς παρεμβολῆς ἰσραήλ, κὰι ἔστη. κὰι ἐγένετο γνόφος κὰι σκότος. κὰι διῆλθεν ἡ νύξ. κὰι ὀυ συνέμιξαν ἀλλήλοις ὅλην τὴν νύκτα. ἐξέτεινε δὲ μωυσῆς τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν θάλασσαν. κὰι ἐπήγαγε κύριος τὴν θάλασσαν ἐν ἀνέμω νότω βιαίω ὅλην τὴν νύκτα, κὰι ἐποίησε τὴν θάλασσαν ξηράν, κὰι διεχίσθη τὸ ὕδωρ, κὰι ἐισῆλθον ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐις μέσον τῆς θαλάσσης κατὰ τὸ ξηρόν. κὰι τὸ ὕδωρ ἀυτοῖς τεῖχος ἐκ δεξιῶν κὰι τεῖχος ἐξ ἐυωνύμων. κατεδίωξαν δὲ ὁι ἀιγύπτιοι, κὰι ἐισῆλθον ὀπίσω ἀυτῶν πᾶσα ἡ ἵππος φαραώ, κὰι τὰ ἅρματα, κὰι ὁι ἀναβάται ἐις μέσον τῆς θαλάσσης. ἐγενήθη δὲ ἐν τῆ φυλακῆ τῆ ἑωθινῆ, κὰι ἐπέβλεψε κύριος ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀιγυπτίων ἐν στύλω πυρὸς κὰι νεφέλης, κὰι συνετάραξε τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀιγυπτίων, κὰι συνέδησε τοὺς ἄξονας τῶν ἁρμάτων ἀυτῶν, κὰι ἤγαγεν ἀυτοὺς μετὰ βίας. κὰι ἐῖπαν ὁι ἀιγύπτιοι, φύγωμεν ἀπὸ προσώπου ἰσραήλ. ὁ γὰρ κύριος πολεμεῖ ὑπὲρ ἀυτῶν τοὺς ἀιγυπτίους. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὴν θάλασσαν, κὰι ἀποκαταστήτω τὸ ὕδωρ κὰι ἐπικαλυψάτω τοὺς ἀιγυπτίους, ἐπὶ τε τὰ ἅρματα, κὰι ἐπὶ τοὺς ἀναβάτας. ἐξέτεινε δὲ μωυσῆς τὴν χεῖρα ἐπὶ τὴν θάλασσαν, κὰι ἀπεκατεστάθη τὸ ὕδωρ πρὸς ἡμέραν ἐπὶ χώρας. ὁι δὲ ἀιγύπτιοι ἔφυγον ἐπὶ τὸ ὕδωρ. κὰι ἐξετίναξε κύριος τοὺς ἀιγυπτίους ἐις μέσον τῆς θαλάσσης. κὰι ἐπαναστραφὲν τὸ ὕδωρ ἐκάλυψε τὰ ἅρματα κὰι τοὺς ἀναβάτας, κὰι πᾶσαν τὴν δύναμιν φαραώ, τοὺς ἐισπορευομένους ὀπίσω ἀυτῶν ἐις θὴν θάλασσαν. κὰι ὀυ κατελείφθη ἐξ ἀυτῶν ὀυδείς. ὁι δὲ ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶς ἐν μέσω τῆς θαλάσσης. τὸ δὲ ὕδωρ ἀυτῆς τεῖχος ἐκ δεξιῶν κὰι τεῖχος ἐξ ἐυωνύμων. κὰι ἐρρύσατο κύριος τὸν ἰσραὴλ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐκ χειρὸς τῶν ἀιγυπτίων. κὰι ἴδεν ἰσραὴλ τοὺς ἀιγυπτίους τεθνηκότας παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης. κὰι ἴδεν ἰσραὴλ τὴν χεῖρα τὴν μεγάλην, ἃ ἐποίησε κύριος τοῖς ἀιγυπτίοις. ἐφοβήθη δὲ ὁ λαὸς τὸν κύριον, κὰι ἐπίστευσαν τῶ θεῶ, κὰι μωυσῆ τῶ θεράποντι ἀυτοῦ.

τότε ἦσαν μωυσῆς κὰι ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὴν ὠδὴν ταύτην τῶ κύριω, κὰι ἐῖπαν, ἄσωμεν τῶ κύριω, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται. ἕππον κὰι ἀναβάτην ἔρριψεν ἐις θάλασσαν. βοηθὸς κὰι σκεπαστὴς ἐγένετό μοι ἐις {}. ὁῦτός μου θεὸς κὰι δοξάσω ἀυτόν, θεὸς τοῦ πατρός μου, κὰι ὑψώσω ἀυτόν. κύριος συντρίβων πολέμους, κύριος ὄνομα ἀυτῶ. ἅρματα φαραώ, κὰι τὴν δύναμιν ἀυτοῦ ἔρριψεν ἐις θάλασσαν. ἐπιλέκτους ἀναβάτας τριστάτας κατεπόντισεν ἐν ἐρυθρᾶ θαλάσση, πόντω ἐκάλυψεν ἀυτούς. κατέδυσαν ἐις βυθὸν ὡσεὶ λίθος. ἡ δεξιά σου κύριε δεδόξασται ἐν ἰχύϊ. ἡ δεξιά σου χεὶρ κύριε ἔθραυσεν ἐχθρούς, κὰι τῶ πλήθει τῇς δόξης σου συνέτριψας τοὺς ὑπεναντίους. ἀπέστειλας τὴν ὀργήν σου κὰι κατέφαγεν ἀυτοὺς ὡσεὶ καλάμην. κὰι διὰ πνεύματος τοῦ θυμοῦ σου διέστη τὸ ὕδωρ. ἐπάγη ὡσεὶ τεῖχος τὰ ὕδατα, ἐπάγη κὰι τὰ κύματα ἐν μέσω τῆς θαλάσσης. ἐῖπεν ὁ ἐχθρὸς διώξας καταλήψομαι, μεριῶ σκύλα, ἐμπλήσω ψυχήν μου, ἀνελῶ τῆ μαχαίρα μου, κυριεύσει ἡ χείρ μου. ἀπέστειλας τὸ πνεῦμά σου, ἐκάλυψεν ἀυτοὺς θάλασσα, ἔδυσαν ὡσεὶ μόλιβδος ἐν ὕδατι σφοδρῶ. τίς ὅμοιός σοι ἐν θεοῖς κύριε; τίς ὅμοιός σοι δεδοξασμένος ἐν ἁγίοις, θαυμαστῶς ἐνδόξως ποιῶν τέρατα; ἐξέτεινας τὴν δεξιάν σου, κατέπιεν ἀυτοὺς γῆ. ὠδήγησας τῆ δικαιοσύνη σου τὸν λαόν σου τοῦτον, ὃν ἐλυτρώσω. παρεκάλεσας τῆ ἰχύϊ σου ἐις κατάλυμα ἅγιόν σου. ἤκουσαν ἔθνη κὰι ὠργήσθησαν, ὠδῖνες ἔλαβον κατοικοῦντας φιλιστιείμ. τότε ἔσπευσαν ἡγεμόνες ἐδώμ, κὰι ἄρχοντες μωαβιτῶν, ἔλαβεν ἀυτοὺς τρόμος. ἐτάκησαν πάντες ὁι κατοικοῦντες χαναάν. ἐπιπέσοι ἐπ᾿ ἀυτοὺς φόβος κὰι τρόμος. μεγέθει βραχίονός σου ἀπολιθωθήτωσαν, ἕως ἂν παρέλθη ὁ λαός σου κύριε, ἕως ἂν παρέλθη ὁ λαός σου ὁῦτος, ὃν ἐκτήσω. ἐισαγαγὼν καταφύτευσον ἀυτοὺς ἐις ὄρος κληρονομίας σου ἐις ἕτοιμον κατοικητήριόν σου. ὃ κατειργάσω κύριε, ἁγίασμα κύριε, ὃ ἡτοίμασαν ἁι χεῖρές σου. κύριος βασιλεύων ἐις τὸν ἀιῶνα, κὰι ἐπ᾿ ἀιῶνα, κὰι ἔτι. ὅτι ἐισῆλθεν ἵππος φαραὼ σὺν ἅρμασι κὰι ἀναβάταις ἐις θάλλασσαν, κὰι ἐπήγαγεν ἐπ᾿ ἀυτοὺς κύριος τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης. ὁι δὲ῾ιοὶ ἰσραὴλ ἐπορεύθησαν διὰ ξηρᾶς ἐν μέσω τῆς θαλάσσης. ἔλαβε δὲ μαριὰμ ἡ προφῆτις ἡ ἀδελφὴ ἀαρὼν τὸ τύμπανον ἐν τῆ χειρὶ ἀυτῆς. κὰι ἐξήλθοσαν πᾶσαι ἁι γυναῖκες ὀπίσω ἀυτῆς μετὰ τυμπάνων κὰι χορῶν. ἐξῆρχε δὲ ἀυτῶν μαριάμ, λέγουσα, ἄσωμεν τῶ κυρίω, ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται. ἵππον κὰι ἀναβάτην ἔρριψεν ἐις θάλασσαν. ἐξῆρε δὲ μωησῆς τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἀπὸ θαλάσσης ἐρυθρᾶς, κὰι ἤγαγεν ἀυτοὺς ἐις τὴν ἔρημον σοῦρ. κὰι ἐπορεύοντο τρεῖς ἡμέρας ἐν τῆ ἐρήμω, κὰι ὀυχ᾿ ἕυρισκον ὕδωρ, ὥστε πιεῖν. ἦλθον δὲ ἐις μερράν, κὰι ὀυκ ἠδύναντο πιεῖν ὕδωρ ἐκ μερρᾶς. πικρὸν γὰρ ἦν. διὰ τοῦτο ἐπωνομάσθη τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου πικρία. κὰι διεγόγγυζεν ὁ λαὸς ἐπὶ μωυσῆν, λέγοντες, τί πιώμεθα. ἐβόησε δὲ μωυσῆς πρὸς κύριον. κὰι ἔδειξεν ἀυτῶ ὁ κύριος ξύλον, κὰι ἐνέβαλεν ἐις τὸ ὕδωρ, κὰι ἐγλυκάνθη τὸ ὕδωρ. ἐκεῖ ἔθετο ἀυτῶ δικαιώματα κὰι κρίσεις, κὰι ἐκεῖ ἀυτὸν ἐπείρασεν, κὰι ἐῖπεν, ἐὰν ἀκούσης τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου, κὰι τὰ ἀρεστὰ ἐναντίον ἀυτοῦ ποιήσης, κὰι ἐνωτίσης τὰς ἐντολὰς ἀυτοῦ, κὰι φυλάξης πάντα τὰ δικαιώματα ἀυτοῦ, πᾶσαν νόσον ἣν ἐπήγαγον τοῖς ἀιγυπτίοις, ὀυκ ἐπάξω ἐπί σε. ἐγὼ γάρ ἐιμι κύριος ὁ ἰώμενός σε. κὰι γὰρ ἦλθον ἐις ἐλείμ, κὰι ἦσαν ἐκεῖ δώδεκα πηγαὶ ὑδάτων, κὰι ἑβδομήκοντα στελέχη φοινίκων. παρενέβαλον δὲ ἐκεῖ παρὰ τὰ ὕδατα.

ἀπῆραν δὲ ἐξ ἐλείμ, κὰι ἦλθε πᾶσα συναγωγὴ ὑιῶν ἰσραὴλ ἐις τὴν ἔρημον σίν, ὅ ἐστιν ἀναμέσον ἐλείμ, κὰι ἀναμέσον σινά. τῆ δὲ πέντε κὰι δεκάτη ἡμέρα, τῶ μηνὶ τῶ δευτέρω ἐξεληλυθότων ἀυτῶν ἐκ γῆς ἀιγύπτου, διεγόγγυξε πᾶσα ἡ συναγωγὴ τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐπὶ μωυσῆν κὰι ἀαρών. κὰι ἐῖπαν πρὸς ἀυτοὺς ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ, ὄφελον ἀπεθάνομεν πληγέντες ὑπὸ κυρίου ἐν γῆ ἀιγύπτου, ὅταν ἐκαθίσαμεν ἐπὶ τῶν λεβήτων τῶν κρεῶν, κὰι ἠσθίομεν ἄρτους ἐις πλησμονήν, ὅτι ἐξηγάγετε ἡμᾶς ἐις τὴν ἔρημον ταύτην, ἀποκτεῖναι πᾶσαν τὴν συναγωγὴν ταύτην ἐν λιμῶ. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἰδοὺ ἐγὼ ὕω ὑμῖν ἄρτους ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ. κὰι ἐξελεύσεται ὁ λαός, κὰι συλλέξουσι τὸ τῆς ἡμέρας ἐις ἡμέραν, ὅπως πειράσω ἀυτοὺς ἐι πορεύσονται τῶ νόμω μου ἢ ὄυ. κὰι ἔσται τῆ ἡμέρα τῆ ἕκτη, κὰι ἑτοιμάσουσιν ὃ ἂν ἐισενέγκωσιν. κὰι ἔσται διπλοῦν ὃ ἂν συναγάγωσι τὸ καθ᾿ ἡμέραν ἐις ἡμέραν. ἐῖπε δὲ μωυσῆς κὰι ἀαρὼν πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν ὑιῶν ἰσραήλ, ἑσπέρας γνώσεσθε, ὅτι κύριος ἐξήγαγεν ὑμᾶς ἐκ γῆς ἀιγύπτου, κὰι πρωῒ ὄψεσθε τὴν δόξαν κυρίου ἐν τῶ ἐισακοῦσαι τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν ἐπὶ τῶ θεῶ. ἡμεῖς δὲ τί ἐσμέν, ὅτι διαγογγύζετε καθ᾿ ἡμῶν; κὰι ἐῖπε μωυσῆς ἐν τῶ διδόναι κύριον ὑμῖν ἑσπέρας κρέα φαγεῖν, κὰι ἄρτους τοπρωῒ ἐις πλησμονήν, διὰ τὸ ἐισακοῦσαι κύριον τὸν γογγυσμὸν ὑμῶν, ὃν ὑμεῖς διαγογγύζετε καθ᾿ ἡμῶν. ἡμεῖς δὲ τί ἐσμέν; ὀυ γὰρ καθ᾿ ἡμῶν ὁ γογγυσμὸς ὑμῶν ἐστιν, ἀλλ᾿ ἢ κατὰ τοῦ θεοῦ. ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς ἀαρών, ἐῖπον πάση συναγωγῆ ὑιῶν ἰσραήλ, προσέλθετε ἐναντίον τοῦ θεοῦ. ἐισακήκοε γὰρ ὑμῶν τὸν γογγυσμόν. ἡνίκα δὲ ἐλάλει ἀαρὼν πάση συναγωγῆ ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ἐπεστράφησαν ἐις τὴν ἔρημον, κὰι ἡ δόξα κυρίου ὤφθη ἐν νεφέλη. κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἐισακήκοα τὸν γογγυσμὸν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. λάλησον πρὸς ἀυτούς, λέγων, τὸ πρὸς ἑσπέραν ἔδεσθε κρέα, κὰι τοπρωῒ πλησθήσεσθε ἄρτων. κὰι γνώσεσθε, ὅτι ἐγώ ἐιμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν. ἐγένετο δὲ ἑσπέρα. κὰι ἀνέβη ἡ ὀρτυγομήτρα, κὰι ἐκάλυψε τὴν παρεμβολήν. τοπρωῒ δὲ ἐγένετο καταπαυο{}ης τῆς δρόσου κύκλω τῆς παρεμβολῆς, κὰι ἰδοὺ ἐπὶ πρόσωπον τῆς ἐρήμου λεπτὸν ὡσεὶ κόριον λευκόν, ὡσεὶ πάγος ἐπὶ τῆς γῆς. ἰδόντες δὲ ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ, ἐῖπαν ἕτερος τῶ ἑτέρω, τί ἐστί τοῦτο; ὀυ γὰρ ἔιδεισαν τί ἦν. ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς ἀυτούς, ὁῦτος ὁ ἄρτος, ὃν ἔδωκε κύριος ὑμῖν φαγεῖν, τοῦτο τὸ ῥῆμα ὃ συνέταξε κύριος. συναγάγετε ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἕκαστος ἐις τοὺς καθήκοντας γόμορ κατὰ κεφαλὴν κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν ὑμῶν, ἕκαστος ἐν ταῖς σκηναῖς ὑμῶν συλλέξατε. ἐποίησαν δὲ ὅυτως ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κὰι συνέλεξαν, ὁ τὸ πολὺ κὰι ὁ τὸ ἔλαπτον. κὰι μετρήσαντες τὸ γόμορ, ὀυκ ἐπλεόνασεν ὁ τὸ πολύ, κὰι ὁ τὸ ἔλαπτον. ὀυκ ἠλαττόνησεν ἕκαστος, ἐις τοὺς καθήκοντας παρ᾿ ἑαυτῶ συνέλεξαν. ἐῖπε δὲ μωυσῆς πρὸς ἀυτούς, μηθεὶς καταλιπέτω ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐις τοπρωῒ. κὰι ὀυκ ἤκουσαν μωυσῆν, ἀλλὰ κατέλιπόν τινες ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐις τοπρωῒ. κὰι ἐξέζεσεν σκώλικας, κὰι ἐπώζεσεν. κὰι ἐπικράνθη ἐπ᾿ ἀυτοῖς μωυσῆς. κὰι συνέλεξαν ἀυτὸ πρωῒ πρωῒ, ἕκαστος τὸ καθῆκον ἁυτῶ. ἡνίκα δὲ διεθέρμανεν ὁ ἥλιος, ἐτήκετο. ἐγένετο δὲ τῆ ἡμέρα τῆ ἕκτη, συνέλεξαν τὰ δέοντα διπλᾶ, δύο γόμορ τῶ ἑνί. ἐισήλθοσαν δὲ πάντες ὁι ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς, κὰι ἀνήγγειλαν μωυσῆ. ἐῖπε δὲ πρὸς ἀυτούς, τοῦτο τὸ ῥῆμά ἐστιν, ὃ ἐλάλησε κύριος. σάββατα ἀνάπαυσις ἁγία τῶ κυρίω. ἄυριον ὅσα ἐὰν πέσητε, πέσετε. κὰι ὅσα ἐὰν ἔψητε, ἔψετε. κὰι πᾶν πλεονάζον καταλείπετε ἀυτὸ ἐις ἀποθήκην ἐις τοπρωῒ. κὰι κατέλιπον ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐις τοπρωῒ, καθάπερ συνέταξεν ἀυτοῖς μωυσῆς. κὰι ὀυκ ἐπώζεσεν, ὀυδὲ σκώληξ απο ἐγένετο ἀυτῶ. ἐῖπε δὲ μωυσῆς, φάγετε σήμερον ἀυτὸ, ἔστι γὰρ σάββατον τῶ κυρίω, σήμερον ὀυχ᾿ ἑυρεθήσεται ἐν πεδίω. ἓξ ἡμέρας συλλέξετε. τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη σάββατον, ὅτι ὀυκ ἔσται ἐν ἀυτῆ. ἐγένετο δὲ ἐν τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη, ἐξήλθοσάν τινες ἐκ τοῦ λαοῦ συλλέξαι, κὰι ὀυχ᾿ ἑῦρον. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἕως τίνος ὀυ βούλεσθε ἐισακούειν τὰς ἐντολάς μου, κὰι τὸν νόμον μου; ἔιδετε, ὁ γὰρ κύριος ἔδωκεν ὑμῖν τὴν ἡμέραν ταύτην σάββατα, διὰ τοῦτο ἀυτὸς ἔδωκεν ὑμῖν τῆ ἡμέρα τῆ ἕκτη ἄρτους δύο ἡμερῶν. καθίσασθε ἕκαστος ἐις τοὺς ὄικους ὑμῶν παῤ ἑαυτῶ, μήτις ὑμῶν ἐκ πορευέσθω ἐκ τοῦ τόπου ἀυτοῦ τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη. κὰι ἐσαββάτισεν ὁ λαὸς τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη. κὰι ἐπωνόμασαν ἀυτὸ ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ τὸ ὄνομα ἀυτοῦ, μᾶν. ἦν δὲ ὡς σπέρμα κορίου λευκόν. τὸ δὲ γεῦμα ἀυτοῦ ὡς ἐγκρὶς ἐν μέλιτι. ἐῖπε δὲ μωυσῆς, τοῦτο τὸ ῥήμα, ὃ συνέταξε κύριος, πλήσατε τὸ γόμορ τοῦ μᾶν, ἐις ἀποθήκην ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν, ἵνα ἐίδωσι τὸν ἄρτον, ὃν ἐφάγετε ὑμεῖς ἐν τῆ ἐρήμω, ὡς ἐξήγαγεν ἡμᾶς κύριος ἐκ γῆς ἀιγύπτου. κὰι ἐῖπε μωυσῆς τῶ ἀαρών, λάβε στάμνον χρυσοῦν ἕνα, κὰι ἔμβαλε ἐις ἀυτὸν πλῆρες τὸ γόμορ τοῦ μᾶν, κὰι ἀποθήσεις ἀυτὸ ἐναντίον τοῦ θεοῦ ἐις διατήρησιν ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν, ὃν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἀπέθηκεν ἀυτὸ ἀαρὼν ἐναντίον τοῦ μαρτυρίου ἐις διατήρησιν. ὁιδὲ ὑιοὶ ἰσραὴλ ἔφαγον τὸ μᾶν ἔτη τεσσαράκοντα, ἕως ἦλθον ἐις τὴν ὀικουμένην. τὸ μᾶν ἔφαγον ἕως παρεγένοντο ἐις μέρος τῆς φοινίκης. τὸ δὲ γόμορ τὸ δέκατον τῶν τριῶν μέτρων ἦν.

κὰι ἀπῆρε πᾶσα ἡ συναγωγὴ ὑιῶν ἰσραὴλ ἐκ τῆς ἐρήμου σὶν κατὰ παρεμβολὰς ἀυτῶν, διὰ ῥήματος κυρίου. κὰι παρενέβαλον ἐν ραφιδείν. ὀυκ ἦν δὲ ὕδωρ τῶ λαῶ ὥστε πιεῖν. κὰι ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸς πρὸς μωυσῆν, λέγοντες, δός ἡμῖν ὕδωρ, ἵνα πίωμεν. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς μωυσῆς, τί λοιδορεῖσθέ με; κὰι τί πειράζετε κύριον; ἐδίψησε δὲ ἐκεῖ ὁ λαὸς ὕδατι. κὰι ἐγόγγυζεν ὁ λαὸς ἐπὶ μωυσῆν, λέγοντες, τί τοῦτο, ὅτι ἀνεβίβασας ἡμᾶς ἐξ ἀιγύπτου τοῦ ἀποκτεῖναι ἡμᾶς, κὰι τὰ τέκνα ἡμῶν, κὰι τὰ κτήνη τῶ δίψει. ἐβόησε δὲ μωυσῆς πρὸς κύριον λέγων, τί ποιήσω τῶ λαῶ τούτω. ἔτι μικρόν, κὰι καταλιθοβολήσουσί με. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, προπορεύου τοῦ λαοῦ τούτου, λάβε δὲ μετὰ σεαυτοῦ ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ, κὰι τὴν ῥάβδον, ἐν ἧ ἐπάταξας τὸν ποταμόν, λάβε ἐν τῆ χειρί σου κὰι πορεύου. ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐκεῖ, πρὸ τοῦ σε ἐλθεῖν ἐπὶ τῆς πέτρας ἐν χωρήβ. κὰι πατάξεις τὴν πέτραν, κὰι ἐξελεύσεται ἐξ ἀυτῆς ὕδωρ, κὰι πίεται ὁ λαός. ἐποίησε δὲ μωυσῆς ὅυτως ἐναντίον τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου πειρασμὸς κὰι λοιδίρησις διὰ τὴν λοιδορίαν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι διὰ τὸ πειράζειν κύριον, λέγοντας, ἐι ἔστι κύριος ἐν ἡμῖν ἢ ὄυ, ἦλθε δὲ ἀμαλὴκ κὰι ἐπολέμει τὸν ἰσραὴλ ἐν ῥαφιδίν. ἐῖπε δὲ μωυσῆς τῶ ἰησοῦ, ἐπίλεξον σεαυτῶ ἄνδρας δυνατούς, κὰι ἐξελθὼν παράταξαι τῶ ἀμαλὴκ ἄυριον. κὰι ἰδοὺ ἐγὼ ἔστηκα ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ βουνοῦ, κὰι ἡ ράβδος τοῦ θεοῦ ἐν τῆ χειρί μου. κὰι ἐποίησεν ἰησοῦς καθάπερ ἐῖπεν ἀυτῶ μωυσῆς, κὰι ἐξελθὼν παρετάξατο τῶ ἀμαλήκ. κὰι μωυσῆς κὰι ἀαρὼν κὰι ὢρ ἀνέβησαν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ βουνοῦ. κὰι ἐγένετο ὅταν ἐπῆρε μωυσῆς τὰς χεῖρας, κατίχυεν ἰσραήλ. ὅταν δὲ καθῆκεν τὰς χεῖρας, κατίχυεν ἀμαλήκ. ἁι δὲ χεῖρες μωυσῆ βαρεῖαι. κὰι λαβόντες λίθον ὑπέθηκαν ὑπ᾿ ἀυτόν. κὰι ἐκάθητο ἐπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἀαρὼν κὰι ὢρ ἐστήριζον τὰς χεῖρας ἀυτοῦ ἐντεῦθεν ἑῖς κὰι ἐντεῦθεν ἑῖς. κὰι ἐγένοντο ἁι χεῖρες μωυσῆ ἐστιρηγμέναι ἕως δυσμῶν τοῦ ἡλίου. κὰι ἐτρέψατο ἰσραὴλ τὸν ἀμαλήκ, κὰι πάντα τὸν λαὸν ἀυτοῦ ἐν φόνω μαχαίρας. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, κατάγραψον τοῦτο ἐις μνημόσυνον ἐν βιβλίω. κὰι δώσεις ἐις τὰ ὦτα ἰησοῦ, ὅτι ἀλοιφῆ ἐξαλείψω τὸ μνημόσυνον ἀμαλὴκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν ὀυρανόν. κὰι ὠκοδόμησε μωυσῆς θυσιαστήριον κύριω, κὰι ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα ἀυτοῦ κύριος καταφυγή μου, ὅτι ἐν χειρὶ κρυφαία πολεμεῖ κύριος ἐπὶ ἀμαλὴκ ἀπὸ γενεῶν ἐις γενεάς.

ἤκουσε δὲ ἰοθὼρ ὁ ἱερεὺς μαδιὰν ὁ γαμβρὸς μωυσῆ πάντα ὅσα ἐποίησε κύριος ἰσραὴλ τῶ ἑαυτοῦ λαῶ, ἐξήγαγε γὰρ κύριος τὸν ἰσραὴλ ἐξ ἀιγύπτου. ἔλαβε δὲ ἰοθὼρ ὁ γαμβρὸς μωυσῆ σεπφώραν τὴν γυναῖκα μωυσῆ μετὰ τὴν ἄφεσιν ἀυτῆς κὰι τοὺς δύο ὑιοὺς ἀυτοῦ, ὄνομα τῶ ἑνὶ ἀυτῶν γηρσάμ, λέγων, πάροικος ἤμην ἐν γῆ ἀλλοτρία, κὰι τὸ ὄνομα τοῦ δευτέρου ἐλίεζερ, λέγων, ὁ γὰρ θεὸς τοῦ πατρός μου βοηθός μου, κὰι ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς φαραώ, κὰι ἦλθεν ἰοθὼρ ὁ γαμβρὸς μωυσῆ κὰι ὁι ὑιοὶ κὰι ἡ γυνὴ πρὸς μωυσῆν ἐις τὴν ἔρημον ὁῦ παρενέβαλεν ἐπ᾿ ὄρους τοῦ θεοῦ. ἀνηγγέλη δὲ μωυσῆ, λέγοντες, ἰδοὺ ὁ γαμβρός σου ἰοθὼρ παραγίνεται πρός σε κὰι ἡ γυνή σου κὰι ὁι ὑιοὶ σου μετ᾿ ἀυτοῦ. ἐξῆλθε δὲ μωυσῆς ἐις συνάντησιν τῶ γαμβρῶ ἀυτοῦ, κὰι προσεκύνησεν ἀυτῶ, κὰι ἐφήλισεν ἀυτόν, κὰι ἠσπάσαντο ἀλλήλους, κὰι ἐισήγαγεν ἀυτοὺς ἐις τὴν σκηνήν. κὰι διηγήσατο μωυσῆς τῶ γαμβρῶ ἀυτοῦ πάντα ὅσα ἐποίησε κύριος τῶ φαραὼ κὰι τοῖς ἀιγυπτίοις ἕνεκεν τοῦ ἰσραήλ, κὰι πάντα τὸν μόχθον τὸν γενόμενον ἀυτοῖς ἐν τῆ ὁδῶ, κὰι ὅτι ἐξείλατο ἀυτοὺς κύριος ἐκ χειρὸς φαραώ, κὰι ἐκ χειρὸς τῶν ἀιγυπτίων. ἐξέστη σὲ ἰοθὼρ ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἀγαθοῖς ὁῖς ἐποίησεν ἀυτοῖς κύριος, κὰι ὅτι ἐξείλατο ἀυτοὺς κύριος ἐκ χειρὸς ἀιγυπτίων κὰι ἐκ χειρὸς φαραώ. κὰι ἐῖπεν ἰοθὼρ ἐυλογητὸς κύριος, ὅτι ἐξείλατο τὸν λαὸν ἀυτοῦ ἐκ χειρὸς τῶν ἀιγυπτίων, κὰι ἐκ χειρὸς φαραώ. νῦν ἔγνων, ὅτι μέγας κύριος παρὰ πάντας τοὺς θεοὺς ἕνεκεν τούτου, ὅτι ἐπέθεντο ἀυτοῖς, κὰι ἔλαβεν ἰοθὼρ ὁ γαμβρὸς μωυσῆ ὁλοκαυτώματα κὰι θυσίας τῶ θεῶ. παρεγένετο δὲ ἀαρὼν κὰι πάντες ὁι πρεσβύτεροι ἰσραὴλ τοῦ συμφαγεῖν ἄρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ μωυσῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ. κὰι ἐγένετο μετὰ τὴν ἐπαύριον συνεκάθισε μωυσῆς κρίνειν τὸν λαόν, παρειστήκει δὲ πᾶς ὁ λαὸς μωυσῆ ἀπὸ πρωίθεν ἕως ἑσπέρας. κὰι ἰδὼν ἰοθὼρ πάντα ὅσα ἐποίει τῶ λαῶ, λέγει ἀυτῷ, τί τοῦτο ὃ σὺ ποιεῖς τῶ λαῶ; διατί σὺ κάθησαι μόνος, πᾶς δὲ ὁ λαὸς παρέστηκέ σοι ἀπὸ πρωῒ ἕως δείλης; κὰι λέγει μωυσῆς τῶ γαμβρῶ ἀντοῦ, ὅτι παραγίνεται πρός με ὁ λαὸς ἐκ ζητῆσαι κρίσιν παρὰ τοῦ θεοῦ. ὅταν γὰρ γένηται ἀυτοῖς ἀντιλογία κὰι ἔλθωσι πρός με, διακρίνω ἕκαστον, κὰι συμβιβάζω ἀυτοὺς τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ κὰι τὸν νόμον ἀυτοῦ. ἐῖπε δὲ ὁ γαμβρὸς τῶ μωυσῆ πρὸς ἀυτόν, ὀυκ ὀρθῶς σὺ ποιεῖς τὸ ῥῆμα τοῦτο, φθορᾶ καταφθαρήση ἀνυπομονήτω κὰι σὺ, κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁῦτος, ὅς ἐστι μετὰ σοῦ. βαρύ σοι τὸ ῥῆμα τοῦτο, ὀυ δυνήση ποιεῖν σὺ μόνος. νῦν ὀῦν ἄκουσόν μου κὰι συμβουλεύσω σοι, κὰι ἔσται ὁ θεὸς μετὰ σοῦ. γίνου σὺ τῶ λαῶ τὰ πρὸς τὸν θεόν, κὰι ἀνοίσεις τοὺς λόγους ἀυτῶν πρὸς τὸν θεόν, κὰι διαμαρτύρει ἀυτοῖς τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ κὰι τὸν νόμον ἀυτοῦ, κὰι σημανεῖς ἀυτοῖς τὰς ὁδούς, ἐν ἁῖς προεύσονται ἐν ἀυταῖς, κὰι τὰ ἔργα ἃ ποιήσουσιν. κὰι σὺ σεαυτῷ σκέψαι ἀπὸ παντὸς τοῦ λαοῦ ἄνδρας δυνατοὺς κὰι θεοσεβεῖς, ἄνδρας δικαίους μισοῦντας ὑπερηφανίαν, κὰι καταστήσεις ἀυτοὺς ἐπ᾿ ἀυτοῖς χιλιάρχους κὰι ἑκατοντάρχους κὰι πεντηκοντάρχους κὰι δεκάρχους, κὰι κρινοῦσι τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν. τὸ δὲ ῥῆμα τὸ ὑπέρογκον ἀνοίσουσιν ἐπί σε, τὰ δὲ βραχέα τῶν κριμάτων κρινοῦσιν ἀυτοί, κὰι κουφιοῦσιν ἀπὸ σοῦ, κὰι συναντιλήψονταί σου. ἐὰν δὲ τὸ ῥῆμα τοῦτο ποιήσης, κὰι κατιχύσει σε ὁ θεός, κὰι δυνήση παραστῆναι, κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁῦτος ἥξει ἐις τὸν ἑαυτοῦ τόπον μετ᾿ ἐιρήνης. ἤκουσε δὲ μωυσῆς τῆς φωνῆς τοῦ γαμβροῦ ἀυτοῦ, κὰι ἐποίησεν ὅσα ἐῖπεν ἀυτῶ, κὰι ἐπέλεξεν μωυσῆς ἄνδρας δυνατοὺς ἀπὸ παντὸς ἰσραήλ, κὰι ἐποίησεν ἀυτοὺς ἐπ᾿ ἀυτῶν χιλιάρχους κὰι ἑκατοντάρχους κὰι πεντηκοντάρχους κὰι δεκάρχους, κὰι γραμματοεισαγωγωεῖς, κὰι ἔκρινον τὸν λαὸν πᾶσαν ὥραν.τὸ δὲ ῥήμα τὸ ὑπέρογκον ἀνέφερον πρὸς μωυσῆν, πᾶν δὲ ῥῆμα ἐλαφρὸν ἔκρινον ἀυτοὶ. ἐξαπέστειλε δὲ μωυσῆς τὸν ἑαυτοῦ γαμβρόν, κὰι ἀπῆλθεν ἐις τὴν γῆν ἀυτοῦ.

τοῦ δὲ μηνὸς τοῦ τρίτου τῆς ἐξόδου τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐκ γῆς ἀιγύπτου τῆ ἡμέρα ταύτη ἤλθοσαν ἐις τὴν ἔρημον τοῦ σινά, κὰι ἐξῆραν ἐξ ῥαφιδείμ, κὰι ἦλθον ἐις τὴν ἔρημον τοῦ σινά, κὰι παρενέβαλεν ἐκεῖ ἰσραὴλ κατέναντι τοῦ ὄρους. κὰι μωυσῆς ἀνέβη ἐις τὸ ὄρος τοῦ θεοῦ. κὰι ἐκάλεσεν ἀυτὸν κύριος ὁ θεὸς ἐκ τοῦ ὄρους, λέγων, τάδ᾿ ἐρεῖς τῶ ὄικω ἰακώβ, κὰι ἀναγγελεῖς τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, ἀυτοὶ ἑωράκατε ὅσα ἐποίησα τοῖς ἀιγυπτίοις, κὰι ἀνέλαβον ὑμᾶς ὡσεὶ ἐπὶ πτερύγων ἀετῶν, κὰι προσήγαγον ὑμᾶς πρὸς ἐμαυτόν. κὰι νῦν ἐὰν ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς, κὰι φυλάξησθε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν. ἐμὴ γὰρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ. ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα κὰι ἔθνος ἅγιον. ταῦτα τὰ ῥήματα ἐρεῖς τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ. ἦλθε δὲ μωυσῆς, κὰι ἐκάλεσε τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ, κὰι παρέθηκεν ἀυτοῖς πάντας τοὺς λόγους τούτους, ὃυς συνέταξεν ἀυτῶ ὁ θεός. ἀπεκρίθη δὲ πᾶς ὁ λαὸς ὁμοθυμαδόν, κὰι ἐῖπαν, πάντα ὅσα ἐῖπεν ὁ θεός, ποιήσομεν, κὰι ἀκουσόμεθα. ἀνήνεγκε δὲ μωυσῆς πάντας τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ πρὸς τὸν θεόν. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, ἰδοὺ ἐγὼ παραγίνομαι πρός σε ἐν στύλω νεφέλης, ἵνα ἀκούση ὁ λαὸς λαλοῦντός μου πρός σε, {κάι} σοι πιστεύσωσιν ἐις τὸν ἀιῶνα. ἀνήγγειλε δὲ μωυσῆς τὰ ῥήματα τοῦ λαοῦ πρὸς κύριον. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, καταβὰς διαμάρτυραι τῶ λαῶ, κὰι ἅγνισον ἀυτοὺς σήμερον κὰι ἄυριον, κὰι πλυνάτωσαν τὰ ἱμάτια ἀυτῶν, κὰι ἔστωσαν ἕτοιμοι ἐις τὴν ἡμέραν τὴν τρίτην. τῆ γὰρ ἡμέρα τῆ τρίτη καταβήσεται κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ σινά, ἐναντίον παντὸς τοῦ λαοῦ, κὰι ἀφοριεῖς τὸν λαὸν κύκλω, λέγων προσέχετε ὑμῖν ἑαυτοῖς τοῦ ἀναβῆναι ἐις τὸ ὄρος, κὰι θίγειν τι ἀυτοῦ. πᾶς ὁ ἁψάμενος τοῦ ὄρους, θανάτω τελευτήσει. ὀυχ ἅψεται ἀυτοῦ χεὶρ. ἐν γὰρ λίθοις λιθοβοληθήσεται ἢ βολίδι κατατοξευθήσεται, ἐάν τε ἄνθρωπος ἐάν τε κτῆνος, ὀυ ζήσεται. ὅτ᾿ ἂν δὲ ἁι φωναὶ κὰι ἁισάλπιγγες ἀπέλθη ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἐκεῖνοι ἀναβήσονται ἐπὶ τὸ ὄρος. κὰι κατέβη μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους πρὸς τὸν λαὸν κὰι ἡγίασεν ἀυτούς. κὰι ἔπλυναν τὰ ἱμάτια ἀυτῶν. κὰι ἐῖπεν τῶ λαῶ, γίνεσθε ἕτοιμοι, τρεῖς ἡμέρας μὴ προσέλθητε γυναικί. ἐγένετο δὲ τῆ ἡμέρα τῇ τρίτη γενηθέντος πρὸς ὄρθρον, κὰι ἐγένοντο φωαὶ κὰι ἀστραπαὶ κὰι νεφέλαι γνοφώδεις ἐπ᾿ ὄρους σινά. φωνὴ τῆς σάλπιγγος ἤχει μέγα. κὰι ἐπτοήθη πᾶς ὁ λαός, ὃς ἦν ἐν τῆ παρεμβολῆ. και ἐξήγαγε μωυσῆς τὸν λαὸν ἐις τὴν συνάντησιν τοῦ θεοῦ ἐκ τῆς παρεμβολῆς. κὰι παρέστησαν ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ σινά, τὸ δὲ ὄρος τὸ σινὰ ἐκαπνίζετο ὅλον, διὰ τὸ καταβεβηκέναι τὸν θεὸν ἐπ᾿ ἀυτὸ ἐν πυρί. ἀνέβαινε δὲ ὁ καπνὸς ὡσεὶ καπνὸς καμίνου. κὰι ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα. ἐγένοντο δὲ ἁι φωναὶ τῆς σάλπιγγος προβαίνουσαι ἰχυρότεροι σφόδρα. μωυσῆς ἐλάλει. ὁ δὲ θεὸς ἀπεκρίνατο ἀυτῶ φωνῆ. κατέβη δὲ ὁ κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ σινὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, κὰι ἐκάλεσεν κύριος μωυσῆν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ ὄρους. κὰι ἀνέβη μωυσῆς. κὰι ἐῖπεν ὁ κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, καταβὰς διαμάρτυραι τῶ λαῶ, μήποτε ἐγγίσωσι πρὸς τὸν θεὸν κατανοῆσαι, κὰι πέσωσιν ἀπ᾿ ἀυτῶν πλῆθος. κὰι ὁι ἱερεῖς ὁι ἐγγίζοντες τῶ κυρίω ἁγιασθήτωσαν, μή ποτε ἀπαλλάξη ἀπ᾿ ἀυτῶν κύριος. κὰι ἐῖπεν μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν, ὀυ δυνήσεται ὁ λαὸς ἀναβῆναι ἐις τὸ ὄρος τὸ σινά, σὺ γὰρ διαμεμαρτύρησαι ἡμῖν, λέγων, ἀφόρισαι τὸ ὄρος κὰι ἁγίασαι ἀυτό. ἐῖπε δὲ ἀυτῶ κύριος, βάδιζε, κατάβηθι, κὰι ἀνάβηθι σὺ κὰι ἀαρὼν μετὰ σοῦ, ὁι δὲ ἱερεῖς κὰι ὁ λαὸς μὴ βαδιζέσθωσαν ἀναβῆναι πρὸς τὸν θεόν, μή ποτε ἀπολέση ἀπ᾿ ἀυτῶν κύριος. κατέβη δὲ μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν, κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς.

κὰι ἐλάλησε κύριος πάτας τοὺς λόγους τούτους, λέγων, ἐγώ ἐιμι κύριος ὁ θεός σου, ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς ἀιγύπτου ἐξ ὄικου δουλείας, ὀυκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ, ὀυ ποιήσεις ἑαυτῶ ἔιδωλον, ὀυδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῶ ὀυρανῶ ἄνω κὰι ὅσα ἐν τῆ γῆ κάτω κὰι ὅσα ἐν τοῖς ὕδασι ὑπὸ κάτω τῆς γῆς, ὀυ προσκυνήσεις ἀυτοῖς, ὀυδὲ μὴ λατρεύσεις ἀυτοῖς. ἐγὼ γάρ ἐιμι κύριος ὁ θεός σου, θεὸς ζηλωτὴς ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας {} ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην κὰι τετάρτην γενεὰν τοῖς μισοῦσί με, κὰι ποιῶν ἔλεος ἐις χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσί με, κὰι τοιςς φυλάσσουσιτὰ προστάγματά μου. ὀυ λήψη τὸ ὄνομα κύριου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίω. ὀυ γὰρ μὴ καθαρίσει κύριος τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα ἀυτοῦ ἐπὶ ματαίω. μνήσθητι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγίζειν ἀυτήν. ἓξ ἡμέρας ἐργᾶ, κὰι ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου. τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη σάββατα κυρίω τῶ θεῶ σου. ὀυ ποιήσεις ἐν ἀυτῆ πᾶν ἔργον σὺ κὰι ὁ ὑιός σου κὰι ἡ θυγάτηρ σου ὁ παῖς σου κὰι ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου κὰι τὸ ὑποζύγιόν σου, κὰι πᾶν κτῆνός σου, κὰι ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί. ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραις ἐποίησε κύριος τὸν ὀυρανὸν κὰι τὴν γῆν κὰι τὴν θάλασσαν κὰι πάντα τὰ ἐν ἀυτοῖς, κὰι κατέπαυσεν τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη. διὰ τοῦτο ἠυλόγησε κύριος τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην, κὰι ἡγίασεν ἀυτήν. τίμα τὸν πατερά σου κὰι τὴν ματερά σου, ἵνα ἐῦ σοι γένηται κὰι ἵνα μακροχρόνιος γένη ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσί σοι. ὀυ φονεύσεις. ὀυ μοιχεύσεις. ὀυ κλέψεις. ὀυ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ. ὀυκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου. ὀυκ ἐπιθυμήσεις τὴν ὀικίαν τοῦ πλησίον σου, ὀυδὲ τὸν ἀγρὸν ἀυτοῦ, ὀυδὲ τὸν παῖδα ἀυτοῦ, ὀυδὲ τὴν παιδίσκην ἀυτοῦ, ὄυτε τοῦ βοὸς ἀυτοῦ, ὄυτε τοῦ ὑποζυγίου ἀυτοῦ, ὄυτε παντὸς σκέυους ἀυτοῦ, ὄυτε ὅσα τῶ πλησίον σου ἐστί. κὰι πᾶς ὁ λαὸς ἑώρα τὴν φωνήν, κὰι τὰς λαμπάδας, κὰι τὴν φωνὴν τῆς σάλπιγγος, κὰι τὸ ἴρος τὸ καπνίζον. φοβηθέντες δὲ πᾶς ὁ λαὸς ἔστησαν μακρόθεν, κὰι ἐῖπαν πρὸς μωυσῆν, λάλησον σὺ ἡμῖν, κὰι μὴ λαλείτω πρὸς ἡμᾶς ὁ θεός, μή ποτε ἀποθάνωμεν. κὰι λέγει ἀυτοῖς μωυσῆς, θαρσεῖτε. ἕνεκεν γὰρ τοῦ πειράσαι ὑμᾶς παρεγενήθη ὁ θεὸς πρὸς ὑμᾶς, ὅπως ἂν γένηται ὁ φόβος ἀυτοῦ ἐν ὑμῖν, ἵνα μὴ ἁμαρτάνητε. ἑιστήκει δὲ πᾶς ὁ λαὸς μακρόθεν, μωυσῆς δὲ ἦλθεν ἐις τὸν γνόφον, ὁῦ ἧν ὁ θεός. ἐῖπε δὲ κύριος πρὸς μωυσῆν, τάδε ἐρεῖς τῷ ὄικω ἰακώβ, κὰι ἀναγγελεῖς τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, ὑμεῖς ἑωράκατε, ὅτι ἐκ τοῦ ὀυρανοῦ λελάληκα πρὸς ὑμᾶς. ὀυ ποιήσετε ἑαυτοῖς θεοὺς ἀργυροῦς, κὰι θεοὺς χρυσοῦς, ὀυ ποιήσετε ὑμῖν ἀυτοιςς θυσιαστήριον. ἐκ γῆς ποιήσετέ μοι, κὰι θύσετε ἐπ᾿ ἀυτοῦ τὰ ὁλοκαυτώματα, κὰι τὰ σωτήρια ὑμῶν, τὰ πρόβατα κὰι τοὺς μόχους ὑμῶν ἐν παντὶ τόπω, ὁῦ ἐὰν ἐπονομάσω τὼ ὄνομά μου ἐκεῖ. κὰι ἥξω πρός σε κὰι ἐυλογήσω σε. ἐὰν δὲ θυσιαστήριον ἐκ λίθων ποιήσης μοι, ὀυκ ὀικοδομήσεις ἀυτοὺς τμητούς. τό γὰρ ἐγχειρίδιόν σου ἐπιβέβληκας ἐπ᾿ ἀυτούς, κὰι μεμίανται. ὀυκ ἀναβήση ἐν ἀναβαθμίσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου, ὅπως ἂν μὴ ἀνακαλύψης τὴν ἀχημοσύνην σου ἐπ᾿ ἀυτοῦ.

κὰι ταῦτα τὰ δικαιώματα, ἃ παραθήσεις ἐνώπιον ἀυτῶν. ἐὰν κτήση παῖδα ἑβραῖον, ἓξ ἔτη δουλεύσει σοι, τῶ δὲ ἑβδόμω ἀπελεύσεται ἐλεύθερος δωρεάν. ἐὰν ἀυτὸς μόνος ἐισέλθη, κὰι μόνος ἐξελεύσεται. ἐὰν δὲ γυνὴ συνεισέλθη μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι γυνὴ ἐξελεύσεται μετ᾿ ἀυτοῦ. ἐὰν δὲ ὁ κύριος ἀυτοῦ δῶ ἀυτῶ γυναῖκα, κὰι τέκη ἀυτῶ ὑιοὺς ἢ θυγατέρας, ἡ γυνὴ κὰι τὰ παιδία ἔστρωσαν τῶ κυρίω ἀυτῆς, ἀυτὸς δὲ μόνος ἐξελεύσεται. ἐὰν δὲ ἀποκριθεὶς ἔιπη ὁ παῖς, ἠγάπηκα τὸν κύριόν μου, κὰι τὴν γυναῖκά μου κὰι τὰ παιδία, ὀυκ ἀποτρέχω ἐλεύθερος, προσάξει ἀυτὸν ὁ κύριος ἀυτοῦ πρὸς τὸ κριτήριον τοῦ θεοῦ, κὰι τότε προσάξει ἀυτὸν πρὸς τὴν θύραν επὶ τὸν σταθμόν, κὰι τρυπήσει ἀυτοῦ ὁ κύριος τὸ ὀῦς τῶ ὀπητίω, κὰι δουλεύσει ἀυτῶ ἐις τὸν ἀιῶνα. ἐὰν δέ τις ἀπόδωται τὴν θυγατέρα ἀυτοῦ ὀικέτιν, ὀυκ ἀπελεύσεται, ὥσπερ ἀποτρέχουσιν ἁι δοῦλαι. ἐὰν μὴ ἐυαρεστήση τῶ κυρίω ἑαυτῆς, ἣν ἀυτὸς καθομολογήσατο ἀυτήν, ἀπολυτρώσει ἀυτήν, ἔθνει δὲ ἀλλοτρίω ὀυ κύριός ἐστι πωλεῖν ἀυτήν, ὅτι ἠθέτησεν ἐν ἀυτῆ. ἐὰν δὲ τῶ ὐιῶ ἀυτοῦ καθομολογήσηται ἀυτήν, κατὰ τὸ δικαίωμα τῶν θυγατέρων ποιήσει ἀυτῆ. ἐὰν δὲ ἄλλην λάβη ἑαυτῶ, τὰ δέοντα κὰι τὸν ἱματισμὸν κὰι τὴν ὁμιλίαν ἀυτῆς ὀυκ ἀποστερήσει. ἐὰν δὲ τὰ τρία ταῦτα μὴ ποιήση ἀυτῆ, ἐξελεύσεται δωρεὰν ἄνευ ἀργυρίου. ἐὰν πατάξη τίς τινα, κὰι ἀποθάνη, θανάτω θανατούσθω. ἐὰν δὲ ὀυχ ἑκών, ἀλλὰ ὁ θεὸς παρέδωκεν ἐις τὰς χεῖρας ἀυτοῦ, δώσω σοι τόπον ὁῦ φεύξεται ἐκεῖ ὁ φονεύσας. ἐὰν δέ τις ἐπίθηται τῷ πλήσιον τοῦ ἀποκτεῖναι ἀυτὸν δόλω, κὰι καταφύγη, ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου λήψη ἀυτὸν θανατῶσαι. ὃς τύπτει πατερά ἀυτοῦ ἢ ματερά ἀυτοῦ, θανάτω θανατούσθω. ὁ κακολογῶν πατερά ἀυτοῦ ἢ ματερά ἀυτοῦ, θανάτω τελευτάτω. ὃς ἐὰν κλέψη τινὰ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι καταδυναστεύσας ἀυτὸν ἀποδῶται, κὰι ἐυρεθῆ ἐν ἀυτῶ, θανάτω τελευτήσει. ἐὰν διαμάχωνται δύο ἄνδρες κὰι πατάξη τις τὸν πλησίον λίθω ἢ πυγμῆ, κὰι μὴ αποθάνη, κατακλιθῆ δὲ ἐπὶ τὴν κοίτην, ἐὰν ἐξαναστὰς ὁ ἄνθρωπος περιπατήση ἔξω ἐπὶ ῥάβδον ἀυτοῦ, ἀθῶος ἔσται ὁ πατάξας, πλὴν τῆς ἀργίας ἀυτοῦ, ἀποτίσει κὰι τὰ ἰατρεῖα. ἐὰν δέ τις πατάξη τὸν παῖδα ἀυτοῦ ἢ τὴν παιδίσκην ἀυτοῦ ἐν ῥάβδω, κὰι ἀποθάνη ὑπὸ τὰς χεῖρας ἀυτοῦ, δίκη ἐκδικηθήτω. ἐὰν δὲ διαβιώση ἡμέραν μίαν ἢ δύο, ὀυκ ἐκδικηθήσεται, τὸ γὰρ ἀργύριον ἀυτοῦ ἐστι. ἐὰν δὲ μάχωνται δύο ἄνδρες, κὰι πατάξουσι γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν, κὰι ἐξέλθη τὸ παιδίον ἀυτῆς μὴ ἐξεικονισμένον, ἐπιζήμιον ζημιωθήσεται, καθ᾿ ὅτι ἂν ἐπιβάλη ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικός, κὰι δώσει μετὰ ἐξιώματος. ἐὰν δὲ ἐξεικονισμένον ἦ, δώσει ψυχὴν ἀντὶ ψυχῆς, ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ, ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος, χεῖρα ἀντὶ χειρός, πόδα ἀντὶ ποδός, κατάκουμα ἀντί κατακαύματος, τραῦμα ἀντὶ τραύματος, μώλωπα ἀντὶ μώλωπος. ἐὰν δέ τις πατάξη τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ ὀικέτου ἀυτοῦ, ἢ τὸν ὀφθαλμὸν τῆς θεραπαίνης ἀυτοῦ, κὰι ἐκτυφλώση, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ ἀυτούς ἀντὶ τοῦ ἰφθαλμοῦ ἀυτῶν. ἐὰν δέ τις τὸν ὀδόντα τοῦ ὀικέτου ἀυτοῦ, ἢ τὸν ὀδόντα τῆς θεραπαίνης ἀυτοῦ ἐκκόψη, ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ ἀυτοὺς, ἀντὶ τοῦ ὀδόντος ἀυτῶν. ἐὰν δὲ κερατίση ταῦρος ἄνδρα ἢ γυναῖκα, κὰι ἀποθάνη, λίθοις λιθοβοληθήσεται ὁ ταῦρος, κὰι ὀυ βρωθήσεται τὰ κρέα ἀυτοῦ, ὁ δὲ κύριος τοῦ ταύρου ἀθῶος ἔσται. ἐὰν δὲ ὁ ταῦρος κερατιστὴς ἦ πρὸ τῆς ἐχθὲς κὰι πρὸ τῆς τρίτης, κὰι διαμαρτύρωνται τῶ κυρίω ἀυτοῦ, κὰι μὴ ἀφανίση ἀυτόν, ἀνελῆ δὲ ἄδρα ἢ γυναῖκα, ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται, κὰι ὁ κύριος ἀυτοῦ προσυναποθανεῖται. ἐὰν δὲ λύτρα ἐπιβληθῆ ἀυτῶ, δώσει λύτρα τῆς ψυχῆς ἀυτοῦ ὅσα ἂν ἐπιβάλωσιν ἀυτῶ. ἐὰν δὲ ὑιὸν κερατίση ἢ θυγατέρα, κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦτο ποιήσουσιν ἀυτῶ. ἐὰν δὲ παῖδα κερατίση ὁ ταῦρος ἢ παιδίσκην, ἀργυρίου τριάκοντα δίδραγμα δώσει τῶ κυρίω ἀυτῶν, κὰι ὁ ταῦρος λιθοβοληθήσεται. ἐὰν δέ τις ἀνοίξη λάκκον ἢ λατομήση λάκκον, κὰι μὴ καλύψη ἀυτόν, κὰι ἐμπέση ἐκεῖ μόχος, ἢ ὄνος, ὁ κύριος τοῦ λάκκου ἀποτίσει, ἀργύριον δώσει τῶ κυρίω ἀυτῶν, τὸ δὲ τετελευτηκὸς ἀυτῶ ἔσται. ἐὰν δὲ κερατίση τινὸς ταῦρος τὸν ταϋρον τοῦ πλησίον, κὰι τελευτήση, ἀποδώσονται τὸν ταῦρον τὸν ζῶντα, κὰι διελοῦνται τὸ ἀργύριον ἀυτοῦ, κὰι τὸν ταῦρον τὸν τεθνηκότα διελοῦνται. ἐὰν δὲ γνωρίζεται ὁ ταῦρος ὅτι κερατιστής ἐστι πρὸ τῆς ἐχθὲς κὰι πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας, κὰι διαμεμαρτυρημένοι ὦσι τῶ κυρίω ἀυτοῦ, κὰι μὴ ἀφανίση ἀυτόν, ἀποτίσει ταῦρον ἀντὶ ταύρου, ὁ δὲ τετελευτηκὼς ἀυτῶ ἔσται.

ἐὰν δέ τις κλέψη μόχον ἢ πρόβατον κὰι σφάξη ἀυτό, ἢ ἀποδῶται, πέντε μόχους ἀποτίσει ἀντὶ τοῦ μόχου, κὰι τέσσαρα πρόβατα ἀντὶ τοῦ προβάτου. ἐὰν δὲ ἐν τῶ διωρύγματι ἑυρεθῆ ὁ κλέπτης, κὰι πληγεὶς ἀποθάνη, ὀυκ ἔστιν ἀυτῶ φόνος. ἐὰν δὲ ἀνατείλη ὁ ἥλιος ἐπ᾿ ἀυτῶ, ἔνοχός ἐστιν, ἀνταποθανεῖται. ἐὰν δὲ μὴ ὑπαρχη ἀυτῶ, πραθήτω ἀντὶ τοῦ κλέμματος ἀυτοῦ, ἐὰν δὲ καταληφθῆ κὰι ἑυρεθῆ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ τὸ κλέμμα ἀπό τε ὄνου ἕως προβάτου ζῶντα, διπλᾶ ἀυτὰ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ καταβοσκήση τις ἀγρὸν ἢ ἀμπελῶνα, κὰι ἀφῆ τὸ κτῆνος ἀυτοῦ καταβοσκῆσαι ἀγρὸν ἕτερον, ἀποτίσει ἐκ τοῦ ἀγροῦ ἀυτοῦ κατὰ τὸ γένημα ἀυτοῦ. ἐὰν δὲ πάντα τὸν ἀγρὸν καταβοσκήση, τὰ βέλτιστα τοῦ ἀγροῦ ἀυτοῦ ἢ τὰ βέλτιστα τοῦ ἀμπελῶνος ἀυτοῦ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ἐξελθὸν πῦρ ἕυρη ἀκάνθας, κὰι προσεμπρίση ἅλωνας ἢ στάχεις ἢ πεδίον, ἀποτίσει ὁ τὸ πῦρ ἐκκαύσας. ἐὰν δέ τις δῶ τῶ πλησίον ἀργύριον ἢ σκεύη φυλάξαι, κὰι κλαπῆ ἐκ τῆς ὀικίας τοῦ ἀνθρώπου, ἐὰν ἑυρεθῆ ὁ κλέψας, ἀποτίσει διπλοῦν, ἐὰν δὲ μὴ ἑυρεθῆ ὁ κλέψας, προσελεύσεται ὁ κύριος τῆς ὀικίας ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, κὰι ὁμεῖται ἦ{}μὴν μὴ ἀυτὸν πεπονηρεῦσθαι ἐφ᾿ ὅλης τῆς παρακαταθήκης τοῦ πλησίον κατὰ πᾶν ῥητὸν ἀδίκημα, περί τε μόχου, κὰι ὑποζυγίου, κὰι προβάτου, κὰι ἱματίου, κὰι πάσης ἀπωλείας τῆς ἐγκαλουμένης, ὅ τι ὀῦν ἂν ἦ, ἐνώπιον τοῦ θεοῦ ἐλεύσεται ἡ κρίσις ἀμφοτέρων. κὰι ὁ ἁλοὺς διὰ τοῦ θεοῦ ἀποτίσει διπλοῦν τῶ πλησίον ἀυτοῦ. ἐὰν δέ τις δῶ τῶ πλησίον ὑποζύγιον ἢ πρόβατον ἢ μόχον ἢ πᾶν κτῆνος φυλάξαι, κὰι συντριβῆ ἢ τελευτήση ἢ ἀιχμάλωτον γένηται, κὰι μηδεὶς γνῶ, ὅρκος ἔσται τοῦ θεοῦ ἀναμέσον ἀμφοτέρων, ἦμὴν μὴ ἀυτὸν πεπονηρεῦσθαι ἑπὶ τῆς παρακαταθήκης τοῦ πλησίον, κὰι ὅυτως προσδέξεται ὁ κύριος ἀυτοῦ, κὰι ὀυμὴ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ κλαπῆ παρ᾿ ἀυτοῦ, ἀποτίσει τῶ κυρίω, ἀυτοῦ. ἐὰν δὲ θηριάλωτον γένηται, ἄξει ἀυτὸ ἀπὶ τὴν θύραν, κὰι ὀυκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ἀιτήσει τις παρὰ τοῦ πλησίον, κὰι συντριβῆ ἢ ἀποθάνη ἢ ἀιχμάλωτον γένηται, ὁ δὲ κύριος ἀυτοῦ μὴ ἦ μετ᾿ ἀυτοῦ, ἀποτιννύων ἀποτίσει. ἐὰν δὲ ὁ κύριος ἀυτοῦ ἦ μετ᾿ ἀυτοῦ, ὀυκ ἀποτίσει. ἐὰν δὲ μισθωτὸς ἦ, ἔσται ἀυτῶ ἀντὶ τοῦ μισθοῦ ἀυτοῦ. ἐὰν δὲ ἀπατήση τις παρθένον ἀμνήστευτον, κὰι κοιμηθῆ μετ᾿ ἀυτῆς, φερνῆ φερνιεῖ ἀυτὴν ἑαυτῶ γυναῖκα. ἐὰν δὲ ἀνανεύων ἀνανεύση, κὰι μὴ βούληται ὁ πατὴρ ἀυτῆς δοῦναι ἀυτὴν ἀυτῶ γυναῖκα, ἀργύριον ἀποτίσει τῶ πατερὶ καθ᾿ ὅσον ἐστὶν ἡφερνὴ τῷν παρθένων. φαρμακοὺς ὀυ περιβιώσετε. πάντα κοιμώμενον μετὰ κτήνους θανάτω ἀποκτενεῖ τε ἀυτούς. ὁ θυσιάζων θεοῖς ἑτέροις ἐξολοθρευθήσεται, πλὴν κυρίω μόνω. κὰι προσήλυτον ὀυκακώσετε, ὀυ δὲ μὴ θλίψετε ἀυτόν. ἦ τε γὰρ προσήλυτοι ἐν γῆ ἀιγύπτου. πᾶσαν χήραν κὰι ὀρφανὸν ὀυ κακώσετε ἀυτούς. ἐὰν δὲ κακώσητε ἀυτούς, κὰι κράξαντες καταβονήσωσι πρός με, ἀκοῆ ἐισακόυσομαι τῆς βοῆς ἀυτῶν, κὰι ὀργισθήσομαι θυμῶ, κὰι ἀποκτενῶ ὑμᾶς μαχαίρα, κὰι ἔσονται ἁι γυναῖκες ὑμῶν χῆραι, κὰι τὰ τέκνα ὑμῶν ὀρφανά. ἐὰν δὲ ἀργύριον ἐκδανίσης ἀδελφῶ τῶ πενιχρῶ, παρὰ σοῦ ὀυκ ἔση ἀυτὸν κατεπείγων, ὀυκ ἐπιθήσης ἀυτῶ τόκον. ἐὰν δὲ ἐνεχύρισμα ἐνεχυριάσης τὸ ἱμάτιον τοῦ πλησίον, πρὸ δυσμῶν ἡλίου ἀποδώσεις ἀυτὸ ἀυτῶ. ἔστι γὰρ τοῦτο περιβόλαιον ἀυτοῦ μόνον τοῦτο τὸ ἱμάτιον ἀχημοσύνης ἀυτοῦ, ἐν τίνι κοιμηθήσεται; ἐὰν ὀῦν καταβοήση πρός με, ἐισακούσομαι ἀυτοῦ. ἐλεήμων γάρ ἐιμι. θεοὺς ὀυ κακολογήσεις, κὰι ἄρχοντα τοῦ λαοῦ σου ὀυκ ἐρεῖς κακῶς. ἀπαρχὰς ἅλωνος κὰι ληνοῦ σου ὀυκαθυστερήσεις. τὰ πρωτότοκα τῶν ὑιῶν σου δώσεις ἐμοί. ὅυτω ποιήσεις τὸν μόχον σου κὰι τὸ πρόβατόν σου κὰι τὸ ὑποζύγίον σου. ἑπτὰ ἡμέρας ἔσται ὑπὸ τὴν ματερά, τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ὀγόη ἀποδώσεις μοι ἀυτό. κὰι ἄνδρες ἅγιοι ἔσεσθέ μοι. κὰι κρέας ἐν ἀγρῶ θηριάλω τον ὀυκ ἔδεσθε, τῶ κυνὶ ἀπορρίψετε ἀυτό.

ὀυ παραδέξη ἀκοὴν ματαίαν. ὀυ συγκαθίση μετὰ ἀδίκου γενέσθαι μάρτυς ἄδικος. ὀυκ ἔση μετὰ πλειόνων ἐπὶ κακία. ὀυ προστεθήση μετὰ πλήθους ἐκκλίναι κρίσιν, κὰι πένητα ὀυκ ἐλεήσεις ἐν κρίσει. ἐὰν δὲ συναντήσης τῶ βοὶ τοῦ ἐχθροῦ σου, ἢ τῶ ὑποζυγίω ἀυτοῦ πλανομένοις, ἀποστρέψας ἀποδώσεις ἀυτῶ. ἐὰν δὲ ἴδης τὸ ὑποζύγιον τοῦ ἐχθροῦ σου πεπτωκὸς ὑπὸ τὸν γόμον ἀυτοῦ, ὀυ παρελεύση ἀυτό, ἀλλὰ συγεγερεῖς ἀυτὸ μετ᾿ ἀυτοῦ. ὀυ διαστρέψεις κρίμα πένητος ἐν κρίσει ἀυτοῦ. ἀπὸ παντὸς κρίματος ἀδίκου ἀποστήση. ἀθῶον κὰι δίκαιον ὀυκ ἀποκτενεῖς. κὰι ὀυ δικαιώσεις τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων. κὰι δῶρα ὀυ λήψη. τὰ γὰρ δῶρα ἐκτυφλοῖ ὀφθαλμοὺς βλεπόντων, κὰι λυμαίνεται ῥήματα δίκαια. κὰι προσήλυτον ὀυ κακώσετε, ὀυδὲ μὴ θλίψετε. ὑμεῖς γὰρ ὄιδατε τὴν ψυχὴν τοῦ προσηλύτου. ἀυτοὶ γὰρ προσήλυτοι ἦτε ἐν γῆ ἀιγύπτου. ἓξ ἔτη σπερεῖς τὴν γῆν σου κὰι συνάξεις τὰ γεννήματα ἀυτῆς, τῶ δὲ ἑβδόμω ἄφεσιν ποιήσεις, κὰι ἀνήσεις ἀυτήν, κὰι ἔδονται ὁι πτωχοὶ τοῦ ἔθνους σου. τὰ δὲ ὑπολειπόμενα ἀυτῶν ἔδεται τὰ θηρία τὰ ἄγρια. ὅυτω ποιὴσεις τὸν ἀμπελῶνά σου, κὰι τὸν ἐλαιῶνά σου. ἓξ ἡμέρας ποιήσεις τὰ ἔργα σου, τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη ἀναπάυση, ἵνα ἀναπαύσηται ὁ βοῦς σου κὰι τὸ ὑποζύγιόν σου, κὰι ἀναψύξη ὁ ὑιὸς τῆς παιδίσκης σου κὰι ὁ προσήλυτος. πάντα ὅσα ἔιρηκα πρὸς ὑμᾶς, φυλάξεσθε. κὰι ὄνομα θεῶν ἑτέρων ὀυκ ἀναμνήσεσθε, ὀυδ᾿ ὀυμὴ ἀκουσθῆ ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν. τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑορτάζετέ μοι. τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξεσθε ποιεῖν. ἑπτὰ ἡμέρας ἔδεσθε ἄζυμε, καθάπερ ἐνετειλάμην σοι κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ μηνὸς τῶν νέων. ἐν γὰρ ἀυτῶ ἐξῆλθες ἐξ ἀιγύπτου. ὀυκ ὀφθήση ἐνώπιόν μου κενός. κὰι ἑορτὴν τοῦ θερισμοῦ πρωτογεννημάτων ποιήσεις τῶν ἔργων σου, ὧν ἐὰν σπερεῖς ἐν τῶ ἀγρῶ σου. κὰι ἑορτὴν συντελείας ἐπ᾿ ἐξόδου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν τῆ συναγωγῆ τῶν ἔργων σου τῶν ἐκ τοῦ ἀγροῦ σου. τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. ὅταν γὰρ ἐκβάλω ἔθνη ἀπὸ πρωσόπου σου, κὰι πλατύνω τὰ ὅριά σου, ὀυ θύσεις ἐπὶζύμη ἁῖμα τοῦ θύματός μου, ὀυδὲ μὴ κοιμηθῆστέαρ τῆς ἑορτῆς μου ἕως πρωΐ. τὰς ἀπαρχὰς τῶν πρωτογεννημάτων τῆς γῆς σου ἐισοίσεις ἐις τὸν ὀῖκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. ὀυκ ἐψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι ματερὰς ἀυτοῦ. κὰι ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ πρωσόπου σου, ἵνα φυλάξη σε ἐν τῆ ὁδῶ, ὅπως ἐισαγάγη σε ἐις τὴν γῆν, ἣν ἡτοίμασά σοι. πρόσεχε σεαυτῶ, κὰι ἐισάκουε ἀυτοῦ, μὴ ἀπείθει ἀυτῶ, ὀυ γὰρ μὴ ὑποστείληταί σε. τὸ γὰρ ὄνομά μου ἐστὶν ἐπ᾿ ἀυτῶ. ἐὰν ἀκοῆ ἀκούσης τῆς ἐμῆς φωνῆς, κὰι ποιήσης πάντα ὅσα ἐντέλλομαί σοι, ἐχθρεύσω τοῖς ἐχθροῖς σου, κὰι ἀντικείσομαι τοιςς ἀντικειμένοις σου. πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελός μου ἡγόυμενός σου, κὰι ἐισάξει σε πρὸς τὸν ἀμορραῖον, κὰι χεπταῖον, κὰι φερεζαῖον, κὰι χαναναῖον, κὰι γεργεσαῖον, κὰι ἐυαῖον, κὰι ἰεβουσαῖον, κὰι ἐκτρίψω ἀυτούς. ὀυ προσκυνήσεις τοῖς θεοῖς ἀυτῶν, ὀυδ᾿ ὀυμὴ λατρεύσεις ἀυτοῖς. ὀυ ποιήσεις κατὰ τὰ ἔργα ἀυτῶν, ἀλλὰ καθαιρέσει καθέλεις ἀυτούς, κὰι συντρίβων συντρίψεις τὰς στήλας{τ} ἀυτῶν, κὰι λατρεύσεις κυρίω τῶ θεῶ σου, κὰι ἐυλογήσω τὸν ἄρτον σου κὰι τὸν ὀῖνόν σου, κὰι τὸ ὕδωρ σου, κὰι ἀποστρέψω μαλακίαν ἀφ᾿ ὑμῶν. ὀυκ ἔσται ἐν ὑμῖν ἄτεκνος, ὀυδὲ ἄγονος, ὀυδὲ στεῖρα ἐπὶ τῆς γῆς σου. τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν σου ἀναπληρώσω, κὰι τὸν φόβον μου ἀποστελῶ ἡγούμενόν σου, κὰι ἐκστήσω πάντα τὰ ἔθνη, ἐις ὃυς σὺ ἐκπορεύση ἐις ἀυτούς, κὰι δώσω πάντα τοὺς ὑπεναντίους σου φυγάδας, κὰι ἀποστελῶ τὰς σφηκίας προτέρας σου. κὰι ἐκβαλῶ τοὺς ἀμορραίους, κὰι ἐυαίους, κὰι χαναναίους. κὰι χεπταίους ἀπὸ σοῦ. ὀυκ ἐκβαλῶ ἀυτοὺς ἀπὸ προσώπου σου ἐν ἐνιαυτῶ ἑνί, ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημος κὰι πολλὰ γένηται ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τῆς γῆς, κατὰ μικρὸν μικρὸν ἐκβαλῶ ἀυτοὺς ἀπὸ σοῦ, ἕως ἂν ἀυξηθῆς κὰι κληρονομήσης τὴν γῆν. κὰι θήσω τὰ ὅριά σου ἀπὸ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσης ἕως τῆς θαλάσσης τῆς φιλιστιείμ, κὰι ἀπὸ τῆς ἐρήμου κὰι ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου ἐυφράτου. κὰι παραδώσω ἐις τὰς χεῖρας ὑμῶν τοὺς ἐγκαθημένους ἐν τῆ γῆ. κὰι ἐκβαλῶ ἀυτοὺς ἀπὸ σοῦ, ὀυ συγκαθίση ἀυτοῖς. κὰι τοῖς θεοῖς ἀυτῶν ὀυ θήσεις διαθήκην. κὰι ὀυκ ἐγκαθήσονται ἐν τῆ γῆ σου, ἵνα μὴ ἁμαρτάνειν σε ποιήσωσι πρός με. ἐὰν γὰρ δουλεύσης τοῖς θεοῖς ἀυτῶν, ὁῦτοι ἔσονταί σοι πρόσκομμα.

κὰι μωυσῆ ἐῖπεν, ἀνάβηθι πρὸς κύριον σὺ κὰι ἀαρὼν κὰι ναδὰβ κὰι ἀβιούδ, κὰι ἑβδομήκοντα τῷν πρεσβυτέρων ἰσραήλ, κὰι προσκυνήσουσι μακρόθεν τῶ κυρίω, κὰι ἐγγιεῖ μωυσῆς μόνος πρὸς τὸν θεόν, ἀυτοὶ δὲ ὀυκ ἐγγιοῦσιν, ὁ δὲ λαὸς ὀυ συναναβήσεται μετ᾿ ἀυτῶν. ἐισῆλθε δὲ μωυσῆς, κὰι διηγήσατο τῶ λαῶ πάντα τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ κὰι τὰ δικαιώματα. ἀπεκρίθη δὲ πᾶς ὁ λαὸς φωνῆ μιᾶ, λέγοντες, πάντας τοὺς λόγους, ὃυς ἐλάλησε κύριος, ποιήσομεν, κὰι ἀκουσόμεθα. κὰι ἔγραψε μωυσῆς πάντα τὰ ῥήματα. ὀρθρίσας δὲ μωυσῆς τοπρωΐ ὠκοδόμησε θυσιαστήριον ὑπὸ τὸ ὄρος, κὰι δώδεκα λίθους ἐις τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ ἰσραήλ. κὰι ἐξαπέστειλε τοὺς νεανίσκους τῶν ὑιῶν ἱσραήλ, κὰι ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώματα, κὰι ἔθυσαν θυσίαν σωτηρίου τῶ θεῶ μοχάρια. λαβὼν δὲ μωυσῆς τὸ ἥμισυ τοῦ ἅιματος ἐνέχεεν ἐις κρατῆρα, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ ἅιματος προσέχεεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. κὰι λαβὼν τὸ βιβλίον τῆς διαθήκης, ἀνέγνω ἐις τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ. κὰι ἐῖπεν, πάντα ὅσα ἐλάλησε κύριος, ποιήσομεν, κὰι ἀκουσόμεθα. λαβὼν δὲ μωυσῆς τὸ ἁῖμα κατεσκέδασε τοῦ λαοῦ. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ τὸ ἁῖμα τῆς διαθήκης, ἧς διέθετο κύριος πρὸς ὑμᾶς {} πάντων τῶ λόγων τούτων. κὰι ἀνέβη μωυσῆς κὰι ἀαρὼν κὰι ναδὰβ κὰι ἀβιούδ, κὰι ἑβδομήκοντα τῶν πρεσβυτέρων ἰσραήλ, κὰι ἴδον τὸν τόπον ὁῦ ἑιστήκει ὁ θεὸς τοῦ ἰσραήλ, κὰι τὰ ὑπὸ τοὺς πόδας ἀυτοῦ ὡσεὶ ἔργον πλήνθου σαπφείρου, κὰι ὥσπερ ἐῖδος στερεώματος τοῦ ὀυρανοῦ τῆ καθαριότητι. κὰι τῶν ἐπιλέκτων τοῦ ἰσραὴλ ὀυ διεφώνησεν ὀυδὲ ἑῖς. κὰι ὤφθησαν ἐν τῶ τόπω τοῦ θεοῦ κὰι ἔφαγον κὰι ἔπιον. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, ἀνάβηθι πρός με ἐις τὸ ὄρος, κὰι ἴσθη ἐκεῖ, κὰι δώσω σοι τὰ πύξια τὰ λίθινα τὸν νόμον κὰι τὰς ἐντολάς, ἃς ἔγραψα νομοθετῆσαι ἀυτοῖς. κὰι ἀναστὰς μωυσῆς κὰι ἰησοῦς ὁ παρεστηκὼς ἀυτῶ, ἀνέβησαν ἐις τὸ ὄρος τοῦ θεοῦ, κὰι τοῖς πρεσβυτέροις ἐῖπον, ἡσυχάζετε ἀυτοῦ, ἕως ἂν ἐπιστρέψωμεν πρὸς ὑμᾶς. κὰι ἰδοὺ ἀαρὼν κὰι ὢρ μεθ᾿ ὑμῶν. ἐάν τινι συμβῆ κρίσις, προσπορευέσθωσαν ἀυτοῖς. κὰι ἀνέβη μωυσῆς ἐις τὸ ὄρος, κὰι ἐκάλυψε ἡ νεφέλη τὸ ὄρος, κὰι κατέβη ἡ δόξα τοῦ θεοῦ ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ σινά, κὰι ἐκάλψυεν ἀυτὸ ἡ νεφέλη ἓξ ἡμέρας. κὰι ἐκάλεσε κύριος τὸν μωυσῆν τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη ἐκ μέσου τῆς νεφέλης. τὸ δὲ ἐῖδος τῆς δόξης κυρίου ὡσεὶ πῦρ φλέγων ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους ἐναντίον τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐισηλθε μωυσῆς ἐις τὸ μέσον τῆς νεφέλης, κὰι ἀνέβη ἐις τὸ ὄρος, κὰι ἦν ἐκεῖ ἐν τῶ ὄρει τεσσαράκοντα ἡμέρας κὰι τεσσαράκοντα νύκτας.

κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἐῖπον τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι λαβέτωσάν μοι ἀπαρχὰς παρὰ πάντων, ὁῖς ἂν δόξη τῆ καρδία. λήψεσθε τὰς ἀπαρχάς μου. κὰι ἅυτη ἐστὶν ἡ ἀπαρχή, ἣν λήψεσθε παρ᾿ ἀυτῶν, χρυσίον, ἀργύριον, χαλχόν, ὑάκινθον, πορφύραν, κόκκινον διπλοῦν, κὰι βύσσον κεκλωσμένην, κὰι τρίχας ἀιγείας, κὰι δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, κὰι δέρματα ὑακίνθινα, κὰι ξύλα ἄσηπτα, κὰι λίθους σαρδίου, κὰι ἔλαιον ἐις τὴν φαῦσιν, θυμιάματα ἐις τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, κὰι ἐις τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματος, κὰι λίθους ἐις τὴν γλυφὴν ἐις τὴν ἐπωμίδα, κὰι τὸν ποδήρην. κὰι ποιήσεις μοι ἁγίασμα, κὰι ὀφθήσομαι ἐν ὑμῖν. κὰι ποιήσεις μοι κατὰ πάντα ὅσα ἐγὼ δεικνύω σοι ἐν τῶ ὄρει, τὸ παράδειγμα τῆς σκηνῆς, κὰι τὸ παράδειγμα πάντων τῶν σκευῶν ἀυτῆς, κὰι ὅυτω ποιήσεις. κὰι ποιήσεις κοιβωτὸν μαρτυρίου ἐκ ξύλθν ἀσήπτων, δύο πήχεων κὰι ἡμίσους τὸ μῆκος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ πλάτος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ ὕψος. κὰι καταχρυσώσεις ἀυτὴν χρυσίω καθαρῶ, ἔσωθεν κὰι ἔξωθεν χρυσώσεις ἀυτήν, κὰι ποιήσεις ἀυτῆ κυμάτια χρυσᾶστρεπτὰ κύκλω. κὰι ἐλάσεις ἀυτῆ τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦς, κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὰ τέσσαρακλίτη, δύο δακτυλίους ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ ἓν, κὰι δύο δακτυλίους ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ δεύτερον. ποιήσεις δὲ ἀναφορεῖς ἐκ ξύλων ἀσήπτων, κὰι καταχρυσώσεις ἀυτοὺς χρυσίω. κὰι ἐισάξεις τοὺς ἀναφορεῖς ἐις τοὺς δακτυλίους τοὺς ἐν τοῖς κλίτεσι τῆς κιβωτοῦ, ἄιρειν τὴν κιβωτὸν ἐν ἀυτοῖς. ἐν τοῖς δακτυλίοις τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης ἔσονται ὁι ἀναφορεῖς ἀκίνητοι. κὰι ἐμβαλεῖς ἐις τὴν κιβωτὸν τὰ μαρτύρια, ἃ ἂν δῶσοι. κὰι ποιήσεις ἱλαστήριον ἐπίθεμα χρυσίου καθαροῦ, δύο πήχεων κὰι ἡμίσους τὸ μῆκος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ πλάτος. κὰι ποιήσεις δύο χερουβὶμ χρυσᾶ τορευτά, κὰι ἐπιθήσεις ἀυτὰ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ ἱλαστηρίου. ποιηθήσονται χερουβίμ, ἑῖς ἐκτοῦ κλίτους τούτοῦ, κὰι χεροὺβ ἑῖς ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ δευτέρου τοῦ ἱλαστηρίου. κὰι ποιήσεις τοὺς δύο χερουβὶμ ἐπὶ τὰ δύο κλίτη. ἔσονται ὁι δύο χερουβίμ, ἐκτείνοντες τὰς πτέρυγας ἐπάνωθεν, συ σκιαζόντες ταῖς πτέρυξιν ἀυτῶν ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου, κὰι τὰ πρόσωπα ἀυτῷν ἐις ἄλληλα, ἐις τὸ ἱλαστήριον ἔσονται τὰ πρόσωπα τῶν χερουβίμ. κὰι ἐπιθήσεις τὸ ἱλαστήριον ἐπὶ τὴν κιβωτὸν ἄνωθεν. κὰι ἐις κιβωτὸν ἐμβαλεῖς τὰ μαρτύρια ἃ δώσω σοι. κὰι γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖθεν, κὰι λαλήσω σοι ἄνωθεν τοῦ ἱλαστηρίου ἀναμέσον τῶν δύο χερουβὶμ, τῶν ὄντων ἐπὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου, κατὰ πάντα ὅσα ἂν ἐντελλομαί σοι πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ. κὰι ποιήσεις τράπεζαν ἐκ ξύλων ἀσήπτων, δύο πήχεων τὸ μῆκος, κὰι πήχεος τὸ ἑῦρος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ ὕψος. κὰι καταχρυσώσεις ἀυτ`ν χρυσίω καθαρῶ. κὰι ποιήσεις ἀυτῆ στρεπτὰ κυμάτια χρυσᾶ κύκλω. κὰι ποιήσεις ἀυτῆ στεφάνην παλαιστοῦ κύκλω. κὰι ποιήσεις στρεπτὸν κυμάτιον κύκλω τῆ στεφάνη, κὰι ποιήσεις ἀυτῆ τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦς. κὰι ἐπιθήσεις τοὺς τέσσαρας δακτυλίους ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη τῶν ποδῶν ἀυτῆς ὑπὸ τὴν στρεπτὴν στεφάνην. κὰι ἔσονται ὁι δακτύλιοι ἐις θήκας τοῖς ἀναφορεῦσιν, ὥστε ἄιρειν τὴν τράπεζαν. κὰι ποιήσεις τοὺς ἀναφορεῖς ἐκ ξύλων ἀσήπτων. κὰι καταχρυσώσεις ἀυτοὺς χρυσίω καθαρῶ. κὰι ἀρθήσεται ἐν ἀυτοῖς ἡ τράπεζα. κὰι ποιήσεις τὰ τρύβλια ἀυτῆς, κὰι τὰς θυΐσκας, κὰι τὰ σπόνδια, κὰι τοὺς κυάθους, ἐν ὁῖς σπείσεις ἐν ἀυτοῖς, χρυσίου καθαροῦ ποιήσεις ἀυτά. κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἄρτους ἐνωπίους ἐνώπιόν μου διαπαντός. κὰι ποιήσεις λυχνίαν, ἐκ χρυσίου καθαροῦ τορευτὴν ποιήσεις τὴν λυχνίαν. ὁ καυλὸς ἀυτῆς, κὰι ὁι καλαμίσκοι, κὰι ὁι κρατῆρες, κὰι ὁι σφαιροτῆρες, κὰι τὰ κρίνα ἐξ ἀυτῆς ἔσται. ἓξ δὲ καλαμίσκοι ἐκπορευόμενοι ἐκ πλαγίων, τρεῖς καλαμίσκοι τῆς λυχνίας ἐκ τοῦ κλίτοῦς ἀυτῆς τοῦ ἑνός, κὰι τρεῖς καλαμίσκοι τῆς λυχνίας ἐκ τοῦ κλίτοῦς τοῦ δευτέρου. κὰι τρεῖς κρατῆρες ἐκτετυπωμένοι καρυίσκους. ἐν τῶ ἑνὶ καλαμίσκω, σφαιροτὴρ κὰι κρίνον. κὰι τρεῖς κρατῆρες ἐκτετυπωμένοι καρυίσκους. ἐν τῶ ἑνὶ καλαμίσκω σφαιροτὴρ κὰι κρίνον. ὅυτω τοῖς ἓξ καλαμίσκοις τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τῆς λυχνίας. κὰι ἐν τῆ λυχνία τέσσαρες κρατῆρες ἐκτετυπωμένοι καρυίσκους. ἐν τῶ ἑνὶ καλαμίσκω ὁι σφαιροτῆρες. κὰι τὰ κρίνα ἀυτῆς ὡς σφαιροτὴρ ὑπὸ τοὺς δύο καλαμίσκους ἐξ ἀυτῆς. κὰι σφαιροτὴρ ὑπὸ τοὺς δύο καλαλαμίσκους ἐξ ἀυτῆς, ὅυτω τοιςς ἓξ καλαμίσκοις τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τηςς λυχνίας. κὰι ὁι καλαμίσκοι κὰι ὁι σφαιροτῆρες ἐξ ἀυτῆς ἔστωσαν ὅλοι τορευτοὶ ἐξ ἑνὸς χρυσίου καθαροῦ.λ κὰι ποιήσεις τοὺς λύχνους ἀυτῆς ἑπτά. κὰι ἐπιθήσεις τοὺς λύχνους ἀυτῆς, κὰι φανοῦσιν ἐκ τοῦ ἑνὸς προσώσου ἀυτῆς. κὰι τὸν ἐπαρυστῆρα ἀυτῆς, κὰι τὰ ὑποθέματα ἀυτῆς ἐκ χρυσίου καθαροῦ. τάλαντον χρυσίου καθαροῦ ποιήσεις πάντα τὰ σκεύη ταῦτα. ὅρα ποιήσης κατὰ τὸν τύπον τὸν δειχθέντα σοι εν τῶ ὄρει.

κὰι τὴν σκηνὴν ποιήσεις, δέκα ἀυλαίας ἐκ βύσσου κεκλωσμένης, κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου χερουβίμ. ἐργασία ὑφάντου ποιήσεις ἀυτάς. μῆκος τῆς ἀυλαίας τῆς μιᾶς ὀκτὼ κὰι ἔικοσι πηχῶν, κὰι ἑῦρος τεσσάρων πήχεων ἡ ἀυλαία ἡ μία ἔσται. μέτρον τὸ ἀυτὸ ἔσται πάσαις ταῖς ἀυλαίαις. πέντε δὲ ἀυλαῖαι ἔσονται ἐξαλλήλων συνεχόμεναι ἡ ἑτέρα ἐκ τῆς ἑτέρας. κὰι πέντε ἀυλαῖαι ἔσονται ἐξαλλήλων συνεχόμεναι, ἡ ἑτέρα ἐκ τῆς ἑτέρας. κὰι ποιήσεις ἀγκύλας ὑακινθίνας ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς ἀυλαίας τῆς μιᾶς, ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους ἐις τὴν συμβολήν. κὰι ὅυτω ποιήσεις ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς ἀυλαίας τῆς ἐξωτέρας πρὸς τῆ συμβολῆ τῆ δευτέρα. πεντήκοντα δὲ ἀγκύλας ποιήσεις τῆ ἀυλαία τῆ μιᾶ, κὰι πεντήκοντα ἀγκύλας ποιήσεις ἐκ τοῦ μέρους τῆς ἀυλαίας κατὰ τὴν συμβολὴν τῆς δευτέρας, ἀντιπρόσωποι ἀντιπίπτουσαι ἐις ἀλλήλας ἑκάστη. ποιήσεις κρίκους πεντήκοντα χρυσοῦς. κὰι συνάψεις τὰς ἀυλαίας ἑτέραν τῆ ἑτέρα τοῖς κρίκοις. κὰι ἔσται ἡ σκηνὴ μία. κὰι ποιήσεις δέρρεις τριχίνας σκέπην ἐπὶ τῇς σκηνῆς, ἕνδεκα δέρρεις ποιήσεις ἀυτάς. τὸ μῆκος τῇς δέρρεως τῆς μιᾶς ἔσται τριάκοντα πήχεων, κὰι τεσσάρων πήχεων τὸ ἑῦρος τῆς δέρρεως τῆς μιᾶς, μέτρον τὸ ἀυτὸ ἔσται ταῖς ἕνδεκα δέρρεσι. κὰι συνάψεις τὰς πέντε δέρρεις ἐπὶ τὸ ἀυτό, κὰι τὰς ἓξ δέρρεις ἐπὶ τὸ ἀυτό. κὰι ἐπιδιπλώσεις τὴν δέρρειν τὴν ἕκτην κατὰ πρόσωπον τῆς σκηνῆς. κὰι ποιήσεις ἀγκύλας πεντήκοντα ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς δέρρεως τῆς μιᾶς, τῆς ἀνὰ μέσον κατὰ τὴν συμβολήν. κὰι πεντήκοντα ἀγκύλας ποιήσεις ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς δέρρεως, τῆς συναπτούσης τῆς δευτέρας. κὰι ποιήσεις κρίκους χαλκοῦς πεντήκοντα. κὰι συνάψεις τοὺς κρίκους ἐκ τῶν ἀγκύλων, κὰι συνάψεις τὰς δέρρεις, κὰι ἔσται ἕν. κὰι ὑποθήσεις τὸ πλεονάζον ἐν ταῖς δέρρεσι τῆς σκηνῆς τὸ ἥμισυ τῆς δέρρεως τὸ ὑπολείπόμενον ὑποκαλύψεις τὸ πλεονάζον τῶν δέρρεων τῆς σκηνῆς. ἐπικαλύψεις ὀπίσω τῆς σκηνῆς, πῆχυν ἐκ τούτου, κὰι πῆχυν ἐκ τούτου, ἐκ τοῦ ὑπερέχοντος τῶν δέρρεων, ἐκ τοῦ μήκους τῶν δέρρεων τῆς σκηνῆς. κὰι ἔσται συγκαλύπτων ἐπὶ τὰ πλάγια τῆς σκηνῆς ἔνθεν κὰι ἔνθεν, ἵνα καλύπτη. κὰι ποιήσεις κατακάλυμμα τῆς σκηνῆς δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, κὰι ἐπικαλύμματα δέρματα ὑακΐνθινα ἐπάνωθεν. κὰι ποιήσεις στύλους τῆς σκηνῆς ἐκ ξύλων ἀσήπτων. δέκα πήχεων ποιήσεις τὸν στύλον τὸν ἕνα, κὰι πήχεως ἑνὸς κὰι ἡμίσους τὸ πλάτος τοῦ στύλου τοῦ ἑνὸς, δύω ἀγκωνίσκους τῶ στύλω τῶ ἑνί, ἀντιπίπτοντας ἕτερον τῶ ἑτέρω. ὅυτω ποιήσεις πᾶσι τοῖς στύλοις τῆς σκηνῆς. κὰι ποιήσεις τοὺς στύλους τῆς σκηνῆς ἔικοσι στύλους ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ πρὸς νότον. κὰι τεσσαράκοντα βάσεις ἀργυρᾶς ποιήσεις τοῖς ἔικοσι στύλοις. δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνὶ ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ, κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνὶ ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι τὸ κλῖτος τὸ δεύτερον πρὸς βορράν, ἔικοσι στύλους κὰι τεσσαράκοντα βάσεις ἀυτῶν ἀργυρᾶς. δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνὶ ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ, κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνὶ ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι ἐκ τῶν ὀπίσω τῆς σκηνῆς κατὰ τὸ μέρος τὸ πρὸς θάλασσαν ποιήσεις ἓξ στύλους. κὰι δύο στύλους ποιήσεις ἐπὶ τῶν γωνιῶν τῆς σκηνῆς ἐκ τῶν ὀπισθίων. κὰι ἔσονται ἐξ ἴσου κάτωθεν. κὰι κατὰ τὸ ἀυτὸ ἔσονται ἴσοι ἐκ τῶν κεφαλῶν ἐις σύμβλησιν μίαν. ὅυτω ποιήσεις ἀμφοτέραις ταῖς γωνίαις ταῖς δυσίν. ἴσαι ἔστωσαν. κὰι ἔσονται ὀκτὼ στύλοι. κὰι βάσεις ἀυτῶν ἀργυραῖ δεκαέξ. κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνὶ ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι ποιήσεις μοχλοὺς ἐκ ξύλων ἀσήπτων πέντε τοῖς στύλοις ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους τῆς σκηνῆς. κὰι πέντε μοχλοὺς τοῖς στύλοις τῶ κλίτει τῆς σκηνῆς τῶ δευτέρω, κὰι πέντε μοχλοὺς τοῖς στύλοις τῶ ὀπισθίω κλίτει τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς θάλασσαν. κὰι ὁ μοχλὸς ὁ μέσος ἀναμέσον τῶν στύλων διικνείσθω ἀπὸ τοῦ ἑνὸς κλίτους ἐις τὸ ἕτερον κλίτος. κὰι τοὺς στύλους κατα χρυσώσεις χρυσίω. κὰι τοὺς δακτυλίους ποιήσεις χρυσοῦς, ἐις ὃυς ἐισάξεις τοὺς μοχλούς. κὰι καταχρυσώσεις τοὺς μοχλοὺς χρυσίω. κὰι ἀναστήσεις τὴν σκηνὴν κατὰ τὸ ἐῖδος τὸ δεδειγμένον σοι ἐν τῶ ὄρει. κὰι ποιήσεις καταπέτασμα ἐξ ὑακίνθου κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου, κὰι βύσσου νενησμένης. ἔργον ἑφαν τὸν ποιήσεις ἀυτὸ χερουβὶμ. κὰι ἐπιθήσεις ἀυτὸ ἐπὶ τεσσάρων στύλων ἀσήπτων κεχρυσωμένων χρυσίω. κὰι ἁι κεφαλίδες ἀυτῶν χρυσαῖ. κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν τέσσαρες ἀργυραῖ. κὰι θήσεις τὸ καταπέτασμα ἐπὶ τοὺς στύλους. κὰι ἐισοίσεις ἐκεῖ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου. κὰι διοριεῖ τὸ καταπέτασμα ὑμῖν ἀναμέσον τοῦ ἁγίου κὰι ἀναμέσον τοῦ ἁγίου τῶν ἁγίων. κὰι κατακαλύψεις τῶ καταπετάσματι τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου ἐν τῶ ἁγίω τῶν ἁγίων. κὰι θήσεις τὴν τράπεζαν ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος, κὰι τὴν λυχνίαν ἀπέναντι τῆς τραπέζης ἐπὶ μέρους τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς νότον. κὰι τὴν τράπεζαν θήσεις ἐπὶ μέρους τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς βορράν. κὰι ποιήσεις ἐπίσπαστρον ἐξ ὑακίνθου κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης, ἔργον ποικιλτοῦ. κὰι ποιήσεις τῷ καταπετάσματι πέντε στύλους, κὰι χρυσώσεις ἀυτοὺς χρυσΐω. κὰι ἁι κεφαλίδες ἀυτῶν χρυσαῖ. κὰι χονεύσεις ἀυτοῖς πέντε βάσεις χαλχᾶς.

κὰι ποιήσεις θυσιαστήριον ἐκ ξύλων ἀσήπτων, πέντε πηχῶν τὸ μῆκος, κὰι πέντε πηχῶν τὸ ἑῦρος. τετράγωνον ἔσται τὸ θυσιαστήριον, κὰι τριῶν πήχεων τὸ ὕψος ἀυτοῦ. κὰι ποιήσεις τὰ κέρατα ἐπὶ τῶν τεσσάρων γωνιῶν. ἐξ ἀυτοῦ ἔσται τὰ κέρατα. κὰι καλύψεις ἀυτὰ χαλκῶ. κὰι ποιήσεις στεφάνην τῶ θυσιαστηρίω. κὰι τὸν καλυπτῆρα ἀυτοῦ, κὰι τὰς φιάλας ἀυτοῦ, κὰι τὰς κρεάγρας ἀυτοῦ, κὰι τὸ πύριον ἀυτοῦ, κὰι πάντα τὰ σκέυη ἀυτοῦ ποιήσεις χαλκᾶ. κὰι ποιήσεις ἀυτῶ ἐχάραν ἔργω δικτυωτῶ χαλκῆν. κὰι ποιήσεις τῇ ἐχάρα τέσσαρας δακτυλίους χαλκοῦς ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη. κὰι ὑποθήσεις ἀυτοὺς ὑπὸ τὴν ἐχάραν τοῦ θυσιαστηρίου κάτωθεν. ἔσται δὲ ἡ ἐχάρα ἕως τοῦ ἡμίσους τοῦ θυσιαστηρίου. κὰι ποιήσεις ἀναφορεῖς τῶ θυσιαστηρίω ἐκ ξύλων ἀσήπτων, κὰι περιχαλκώσεις ἀυτοὺς χαλκῶ. κὰι ἐισάξεις τοὺ ς ἀναφορεῖς ἐις τοὺς δακτυλίους. κὰι ἔστωσαν ὁι ἀναφορεῖς κατὰ τὰ πλευρὰ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῶ ἄιρειν ἀυτό. κοῖλον σανιδωτὸν ποιήσεις ἀυτό. κατὰ τὸ παραδειχθέν σοι ἐν τῶ ὄρει, ὅυτω ποιήσεις ἀυτό. κὰι ποιήσεις ἀυλὴν τῆ σκηνῆ. ἐις τὸ κλῖτος τὸ πρὸς λίβα ἰστία τῆς ἀυτλῆς ἐκ βύσσου κεκλωσμένης. μῆκος ἑκατὸν πηχῶν τῶ ἑνὶ κλίτει. κὰι ὁι στύλοι ἀυτῶν ἔκοσι, κὰι βάσεις ἀυτῶν ἔικοσι χαλκαῖ. κὰι ὁι κρίκοι ἀυτῶν κὰι ἁι ψαλίδες ἀυτῶν ἀργυραῖ. ὅυτω τῶ κλίτει τῶ πρὸς βορρὰν ἰστία ἑκατὸν πήχεων τὸ μῆκος. κὰι ὁιστύλοι ἔικοσι. κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν ἔικοσι χαλκαῖ. κὰι ὁι κρίκοι ἀυτῶν κὰι ἁι ψαλίδες τῶν στύλων κὰι ἁι βάσεις {}ηργυρωμέναι ἀργυρίω. τὸ δὲ ἑῦρος τῆς ἀυλῆς τὸ κατὰ θάλασσαν ἰστία πεντήκοντα πήχεων. στύλοι ἀυτῶν δέκα, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν δέκα. κὰι ἑῦρος τῆς ἀυλῆς τῆς πρὸς ἀνατολὰς ἰστία πεντήκοντα πήχεων. στύλοι ἀυτῶν δέκα, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν δέκα. κὰι πέντε κὰι δέκα πήχεων τῶν ἰστίων τὸ ὕψος κλίτει τῶ ἑνί. στύλοι ἀυτῶν τρεῖς, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν τρεῖς. κὰι τὸ κλίτος τὸ δεύτερον δεκαπέντε πήχεων τῶν ἰστίων τὸ ὑίψος. στύλοι ἀυτῶν τρεῖς, κὰι βάσεις ἀυτῶν τρεῖς. κὰι τῆ πύλη τῆς ἀυλῆς κάλυμμα ἔικοσι πήχεων τὸ ὕψος ἐξ ὑακίνθου κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης τῆ ποικιλία τοῦ ῥαφιδευτοῦ. κὰι στύλοι ἀυτοῦ τέσσαρες, κὰι ἁι βάσεις ἀυτοῦ τέσσαρες. πάντες ὁι στύλοι τῆς ἀυλῆς κύκλω κατηργυρωμένοι ἀργυρίω. κὰι ἁι κεφαλίδες ἀυτῶν ἀργυραῖ. κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν χαλκαῖ. τὸ δὲ μῆκος τῆς ἀυλῆς ἑκατὸν ἐφ᾿ ἑκατόν. κὰι τὸ ἑῦρος πεντήκοντα ἐπὶ πεντήκοντα. κὰι ὕψος πέντε πήχεων ἐκ βύσσου κεκλωσμένης. κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν χαλκαῖ. πᾶσα ἡ κατασκευὴ κὰι πάντα τὰ ἐργαλεῖα κὰι ὁι πάσσαλοι τῆς ἀυλῆς χαλκοῖ. κὰι σὺ σύνταξον τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι λαβέτωσάν σοι ἔλαιον ἐξ ἐλαιῶν ἄτρυγον καθαρόν κεκομμένον ἐις φῶς, ἵνα καίηται λύχνος διαπαντὸς ἐν τῆ σκηνῆ τοῦ μαρτυρίου. ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος τοῦ ἐπὶ τῆς διαθήκης καύσει ἀυτὸ ἀαρὼν κὰι ὁιοὶ ἀυτοῦ ἀφ᾿ ἑσπέρας ἕως πρωΐ, ἐναντίον κυρίου, νόμιμον ἀιώνιον ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν παρὰ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ.

κὰι σὺ προσαγάγου πρὸς ἑαυτόν, τόντε ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου, κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ ἐκ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, ἱερατεύειν μοι, ἀαρὼν κὰι ναδάβ, κὰι ἀβιούδ, κὰι ἐλεάζαρ, κὰι ἰθάμαρ ὑιοὺς ἀαρών. κὰι ποιήσεις στολὴν ἁγίαν ἀαρὼν τῶ ἀδελφῶ σου ἐις τιμὴν κὰι δόξαν. κὰι σὺ λάλησον πᾶσι τοῖς σοφοῖς τῆ διανοία, ὅυς ἐνέπλησα πνεύματος σοφίας κὰι ἀισθήσεως. κὰι ποιήσουσι τὴν στολὴν τὴν ἁγίαν ἀαρὼν ἐις τὸ ἅγιον, ἐν ἧ ἱερατεύσει μοι. κὰι ἁῦται ἁι στολαί, ἃς ποιήσουσι. {}ιστήθιον, κὰι τὴν ἐπωμίδα, κὰι τὸν ποδήρην, κὰι χιτῶνα κοσυμβωτόν, κὰι κίδαριν, κὰι ζώνην. κὰι ποιήσουσι στολὰς ἁγίας ἀαρὼν κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ ἐις τὸ ἱερατεύειν μοι. κὰι ἀυτοὶ λήψονται τὸ χρυσίον, κὰι τὴν ὑάκινθον, κὰι τὴν πορφύραν, κὰι τὸ κόκκινον, κὰι τὴν βύσσον. κὰι ποιήσουσι τὴν ἐπωμίδα ἐκ βύσσου κεκλωσμένης, ἔργον ὑφαντὸν ποικιλτοῦ. δύο ἐπωμίδες ἔσονται ἀυτῶ συνέχουσαι ἑτέρα τὴν ἑτέραν, ἐπὶ τοῖς δυσὶ μέρεσιν ἐξηρτισμέναι. κὰι τὸ ὕφασμα τῷν ἐπωμίδων ὅ ἐστιν ἐπ᾿ ἀυτῶ, κατὰ τὴν ποίησιν ἐξ ἀυτοῦ ἔσται ἐκ χρυσίου, κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου διανενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης. κὰι λήψη δύο λίθους σμαράγδους, κὰι γλύψεις ἐν ἀυτοῖς τὰ ὀνόματα τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. ἓξ ὀνόματα ἐπὶ τὸν λίθον ἕνα. κὰι ἓξ ὀνόματα τὰ λοιπὰ ἐπὶ τὸν λίθον τὸν δεύτερον κατὰ τὰς γενέσεις ἀυτῶν, ἔργον λιθουργικῆς τέχνης. γλύμμα σφραγίδος διαγλύψεις τοὺς δύο λίθους ἐπὶ τοῖς ὀνόμασι τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι θήσεις τοῦς δύο λίθους ἐπὶ τῶν ὤμων τῆς ἐπωμίδος. λίθοι μνημόσυνόν ἐισι τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ. κὰι ἀναλήψεται ἀαρὼν τὰ ὀνόματα τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐναντίον κυρίου ἐπὶ τῶν δύο ὤμων ἀυτοῦ, μνημόσυνον {} ἀυτῶν. κὰι ποιήσεις ἀσπιδίσκας ἐκ χρυσίου καθαροῦ. κὰι ποιήσεις δύο κροσσωτὰ ἐκ χρυσίου καθαροῦ, καταμεμιγμένα ἐν ἄνθεσιν ἔργον πλοκῆς. κὰι ἐπιθήσεις τὰ κροσσωτὰ πεπλεγμένα ἐπὶ τὰς ἀσπιδίσκας, κατὰ τὰς παρωμίδας ἀυτῶν ἐκ τῶν ἐμπροσθίων. κὰι ποιήσεις λόγιον τῶν κρίσεων ἔργον ποικιλτοῦ. κατὰ τὸν ἀρυθμὸν τῆς ἐπωμίδος ποιήσεις ἀυτὸ ἐκ χρυσὶου, κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου νενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης ποιήσεις ἀυτό. τετράγωνον ἔσται διπλοῦν σπιθαμῆς τὸ μῆκος, κὰι σπιθαμῆς τὸ ἑῦρος. κὰι καθυφανεῖς ἐν ἀυτῶ ὕφασμα κατὰ λίθον τετράστιχον. στίχος λίθων ἔσται σάρδιον, τοπάζιον, κὰι σμάραγδος, ὁ στίχος ὁ ἑῖς. κὰι ὁ στίχος ὁ δεύτερος, ἄνθραξ, κὰι σάπφειρος, κὰι ἰάσπις. κὰι ὁ στίχος ὁ τρίτος, λιγύριον, κὰι ἀχάτης, κὰι ἀμέθυστος. κὰι ὁ στίχος ὁ τέταρτος, χρυσόλιθος, κὰι βήρυλλος, κὰι ὀνύχιον, {}κεκαλυμμένα χρυσίω, κὰι συνδεδεμένα ἐν χρυσίω. ἔστωσαν κατὰ στίχον ἀυτῶν, κὰι ὁι λίθοι ἔστωσαν ἐκ τῷν ὀν ομάτων τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, δεκαδύο κατὰ τὰ ὀνόματα ἀυτῶν. γλυφαὶ σφραγίδων ἑκάστου κατ᾿ ὄνομα ἔστωσαν ἐις τὰς δώδεκα φυλάς. κὰι ποιήσεις ἐπὶ τὸ λογεῖον κροσσοὺς συμπεπλεγμένους, ἔργον ἀλυσιδωτὸν ἐκ χρυσίου καθαροῦ. κὰι ποιήσεις ἐπὶ τὸ λογεῖον δύο δακτυλίους χρυσοῦς. κὰι ἐπιθήσεις τοὺς δύο δακτυλίους τοὺς χρυσοῦς ἐπ᾿ ἀμφοτέρας τὰς ἀρχὰς τοῦ λογείου. κὰι ἐπιθήσεις τοὺς κροσσοὺς κὰι τὰ ἀλυσιδωτὰ χρυσίου ἐπὶ τοὺς δύο δακτυλίους ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ λογείου. κὰι δύο κλίτη τῶν δύο κροσσῶν ἐπιθήσεις ἐπὶ τὰ δύο ἐμπλόκια. κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος ἐξ ἐναντίας κατὰ πρόσωπον. κὰι ποιήσεις δύο δακτυλίους χρυσοῦς. κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὰ δύο πτερύγια τοῦ λογείου, ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀπ᾿ ἄκρου τοῦ ὀπισθίου τῆς ἐπωμίδος ἔσωθεν. κὰι ποιήσεις δύο δακτυλίους χρυσοῦς, κὰι ἐπιθήσεις ἐπ᾿ ἀμφοτέρους τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος κάτωθεν ἀυτοῦ, κατὰ πρόσωπον κατὰ τὴν συμβολήν ἄνωθεν τῆς συνυφῆς τῆς ἐπωμίδος. κὰι σφίγξεις τὸ λογεῖον ἀπὸ τῶν δακτυλίων τῶν ἐπ᾿ ἀυτοῦ ἐις τοὺς δακτυλίους τῆς ἐπωμίδος συνεχομένους ἐκ τῆς ὑακίνθου, συμπεπλεγμένους ἐις τὸ ὕφασμα τῆς ἐπωμίδος, ἵνα μὴ χαλᾶται τὸ λογεῖον ἀπὸ τῆς ἐπωμίδος. κὰι λήψεται ἀαρών. κὰι λήψεται ἀαρὼν τὰ ὀνόματα τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ λογείου τῆς κρίσεως ἐπὶ τοῦ στήθους, ἐισιὼν ἐις τὸ ἅγιον μνημόσυνον ἐναντίον τοῦ θεοῦ. κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆς κρίσεως τὴν δήλωσιν κὰι τὴν ἀλήθειαν. κὰι ἔσται ἐπὶ τοῦ στήθους ἀαρών, ὅταν ἐισπορεύηται ἐις τὸ ἅγιον ἐναντίον κύριου. κὰι ἐισοίσει ἀαρὼν τὰς κρίσεις τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐπὶ τοῦ στήθους ἐναντίον κύριου διαπαντός. κὰι ποιήσεις ὑποδύτην ποδήρην, ὅλον ὑακίνθινον. κὰι ἔσται τὸ {}στόμιον ἐξ ἀυτοῦ μέσον, ὧ ἀνέχον κύκλω τοῦ {}στομίου ἔργον ὑφαντοῦ, τὴν συμβολὴν συνυφασμένην ἐξ ἀυτοῦ, ἵνα μὴ ῥαγῆ. κὰι ποιήσεις ἐπὶ τὸ λῶμα τοῦ ὑποδύτου κάτωθεν, ὡς ἐξανθούσης ῥόας ῥοῒσκους ἐξ ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου διανενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης, ἐπὶ τοῦ λώματος τοῦ ὑποδύτοῦ κύκλω. κὰι ἔσται ἀαρὼν ἐν τῶ λειτουργεῖν ἀκουστὴ ἀυτοῦ, ἐισιόντι ἐις τὸ ἅγιον ἄναντι κύριου, κὰι ἐξίοντι, ἵνα μὴ ἀποθάνη. κὰι ποιήσεις πέταλον χρυσοῦν καθαρόν. κὰι ἐκτυπώσεις ἐν ἀυτῶ ἐκτύπωμα σφραγίδος ἁγίασμα κύριου. κὰι ἐπιθήσεις ἀυτὸ ἐπὶ ὑακίνθου κεκλωσμένης. κὰι ἔσται ἐπὶ τῆς μίτρας, κατὰ πρόσωπον τῆς μίτρας ἔσται. κὰι ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώπου ἀαρών. κὰι ἐξαρεῖ ἀαρὼν τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἁγίων, ὅσα ἂν ἁγιάσωσι ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ παντὸς δόματος τῶν ἁγίων ἀυτῶν. κὰι ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώπου ἀαρὼν διαπαντὸς δεκτὸν ἀυτοῖς ἔναντι κυρίου. κὰι ὁι κοσύμβοι τῶν χιτώνων ἐκ βύσσου. κὰι ποιήσεις κίδαριν βύσσινον. κὰι ζώνην ποιήσεις, ἔργον ποικιλτοῦ. κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀαρὼν ποιήσεις χιτῶνας, κὰι ζώνας. κὰι κιδάρεις ποιήσεις ἀυτοῖς ἐις τιμὴν κὰι δόξαν. κὰι ἐνδύσεις ἀυτὰ ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου, κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι χρίσεις ἀυτούς, κὰι ἐμπλήσεις ἀυτῶν τὰς χεῖρας. κὰι ἁγιάσεις ἀυτούς, ἵνα ἱερατεύσωσί μοι. κὰι ποιήσεις ἀυτοῖς {}σκέλη λινά, καλύψαι ἀσχημοσύνην χρωτός ἀυτῶν, ἀπὸ ὀσφύος ἕως μηρῶν ἔσται. κὰι ἕξει ἀαρὼν ἀυτὰ κὰι ὑιοὶ ἀυτοῦ, ὅταν ἐισπορεύονται ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ἢ ὅταν προπορεύονται λειτουργεῖν πρὸς τὸ θυσιαστήριον τοῦ ἁγίου. κὰι ὀυκ ἐπάξονται πρὸς ἑαυτοὺς ἁμαρτίαν, ἵνα μὴ ἀποθάνωσι. νόμιμον ἀιώνιον ἀυτῶ, κὰι τῷ σπέρματι ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτόν.

κὰι ταῦτά ἐστιν ἃ ποιήσεις ἀυτοῖς, ἁγιάσαι ἀυτούς, ὥστε ἱερατεύειν μοι. λήψη μοχάριον ἐκ βοῶν ἕν, κὰι κριοὺς δύο ἀμώμους, κὰι ἄρτους ἀζύμους πεφυραμένους ἐν ἐλαίω, κὰι λάγανα ἄζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίω. σεμίδαλιν ἐκ πυρῶν ποιήσεις ἀυτά. κὰι ἐπιθήσεις ἀυτὰ ἐπὶ κανοῦν ἕν, κὰι προσοίσεις ἀυτὰ ἐπὶ τῶ κανῶ, κὰι τὸ μοχάριον κὰι τοὺς δύο κριοὺς κὰι ἀαρὼν κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ προσάξεις ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι λούσεις ἀυτοὺς ἐν ὕδατι. κὰι λαβὼν τὰς στολὰς ἐνδύσεις ἀαρὼν τὸν ἀδελφόν σου, κὰι τὸν χιτῶνα τὸν ποδήρην, κὰι τὴν ἐπωμίδα, κὰι τὸ λόγιον. κὰι συνάψεις ἀυτὸ τὸ λόγιον πρὸς τὴν ἐπωμίδα, κὰι ἐπιθήσεις τὴν μίτραν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ, κὰι ἐπιθήσεις τὸ πέταλον τὸ ἁγίασμα ἐπὶ τὴν μίτραν. κὰι λήψη τοῦ ἐλαίου τοῦ χρίσματος, κὰι ἐπιχεεῖς ἀυτὸ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ, κὰι χρίσεις ἀυτόν. κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ προσάξεις, κὰι ἐνδύσεις ἀυτοὺς χιτῶνας, κὰι ζώσεις ἀυτοὺς ταιςς ζώναις, κὰι {}θήσεις ἀυτοῖς τὰς κιδάρεις, κὰι ἔσται ἀυτοῖς ἱερατεία ἐμοὶ ἐις τὸν ἀιῶνα. κὰι τελειώσεις τὰς χεῖρας ἀαρὼν κὰι τὰς χεῖρας τῷν ὑιῶν ἀυτοῦ. κὰι προσάξεις τὸν μόχον ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἐπιθήσουσι ἀαρὼν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ τὰς χεῖρας ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ μόχου, ἔναντι κύριου, {} παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι σφάξεις τὸν μόχον ἔναντι κυρίου παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι λήψη ἀπὸ τοῦ ἅιματος τοῦ μόχου, κὰι θήσεις ἐπὶ τῶν κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου τῶ δακτύλω σου. τὸ δὲ λοιπὸν πᾶν ἁῖμα ἐγχεεῖς παρὰ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου. κὰι λήψη πᾶν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆς κοιλίας, κὰι τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατος, κὰι τοὺς δύο νεφρούς, κὰι τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ ἀυτῶν, κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. τὰ δὲ κρέα τοῦ μόχου, κὰι τὸ δέρμα, κὰι τὴν κόπρον κατακάυσεις ἐν πυρὶ ἔξω τῆς παρεμβολῆς. ἁμαρτία γάρ ἐστιν. κὰι τὸν κριὸν λήψη τὸν ἕνα, κὰι ἐπιθήσουσιν ἀαρὼν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ τὰς χεῖρας ἀυτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ. κὰι σφάξεις τὸν κριόν, κὰι λαβὼν τὸ ἁῖμα προχεεῖς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλω, κὰι τὸν κριὸν διχοτομήσεις κατὰ μέλη. κὰι πλυνεῖς τὰ ἐνδόσθια κὰι τοὺς πόδας ὕδατι, κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὰ διχοτομήματα σὺν τῆ κεφαλῆ. κὰι ἀνοίσεις ὅλον τὸν κριὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ὁλοκαύτωμα κυρίω ἐις ὀσμὴν ἐυωδίας, θυσίασμα κυρίω ἐστίν. κὰι λήψη τὸν κριὸν τὸν δεύτερον, κὰι ἐπιθήσει ἀαρὼν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ τὰς χεῖρας ἀυτῶν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ κριοῦ, κὰι σφάξεις ἀυτόν, κὰι λήψη τοῦ ἅιματος ἀυτοῦ, κὰι ἐπιθήσεις ἐπὶ τὸν λοβὸν τοῦ ὠτὸς ἀαρὼν τοῦ δεξιοῦ, κὰι ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ποδὸς τοῦ δεξιοῦ, κὰι ἐπὶ τοὺς λοβοὺς τῶν ὠτῶν τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ τῶν δεξιῶν, κὰι ἐπὶ τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν ἀυτῶν τῶν δεξιῶν, κὰι ἑπὶ τὰ ἄκρα τῶν ποδῶν ἀυτῶν τῶν δεξιῶν. κὰι λήψη ἀπὸ τοῦ ἅιματος τοῦ ἀπὸ θυσιαστηρίου, κὰι ἀπὸ τοῦ ἐλαίου τῆς χρίσεως, κὰι ῥανεῖς ἐπὶ τὸν ἀαρὼν κὰι ἐπὶ τὴν στολὴν ἀυτοῦ, κὰι ἐπὶ τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ, κὰι ἐπὶ τὰς στολὰς τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἁγιασθήσεται ἀυτός, κὰι ἡστολὴ ἀυτοῦ, κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ, κὰι ἁι στολαὶ τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ. τὸ δὲ ἁῖμα τοῦ κριοῦ προχεεῖς πρὸς τὸ θυσιαστήριον κύκλω. κὰι λήψη ἀπὸ τοῦ κριοῦ τὸ στέαρ ἀυτοῦ, κὰι τὸ στέαρ τὸ καλύπτον τὴν κοιλίαν, κὰι τὸν λοβὸν τοῦ ἥπατος, κὰι τοὺς δύο νεφρούς, κὰι τὸ στέαρ τὸ ἐπ᾿ ἀυτοῶν, κὰι τὸν βραχίονα τὸν δεξιόν. ἔστι γὰρ τελείωσις ἅυτη. κὰι ἄρτον ἕνα ἐξ ἐλαίου, κὰι λάγανον ἓν ἀπὸ τοῦ κανοῦ τῶν ἀζύμων τῶν προτεθειμένων ἔναντι κυρίου. κὰι ἐπιθήσεις τὰ πάντα ἐπὶ τὰς χεῖρας ἀαρών, κὰι ἐπὶ τὰς χεῖρας τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ, κὰι ἀφοριεῖς ἀυτὰ ἀφόρισμα ἔναντι κυρίου. κὰι λήψη ἀυτὰ ἐκ τῶν χειρῶν ἀυτῶν, κὰι ἀνοίσεις ἐ῾πὶ τὸ θυσιαστήριον τῆς ὁλοκαυτώσεως ἐις ὀσμὴν ἐυωδίας ἔναντι κυρίου, κάρπωμά ἐστι κυρίω. κὰι λήψη τὸ στηθύνιον ἀπο τοῦ κριοῦ τῆς τελειώσεως, ὅ ἐστιν ἀαρών, κὰι ἀφοριεῖς ἀυτὸ ἀφόρισμα ἔναντι κυρίου, κὰι ἔσται σοι ἐν μερίδι{.} κὰι ἁγιάσεις τὸ στηθύνιον ἀφόρισμα, κὰι τὸν βραχίονα τοῦ ἀφαιρέματος, ὃς ἀφώρισται κὰι ὃς ἀφήρηται ἀπὸ τοῦ κριοῦ τῆς τελειώσεως ἀπὸ τοῦ ἀαρών, κὰι ἀπὸ τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ. κὰι ἔσται ἀαρών, κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ νόμιμον ἀιώνιον παρὰ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. ἔστι γὰρ ἀφάιρεμα τοῦτο. κὰι ἀφάιρεμα ἔσται παρὰ τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν θυμάτων τῶν σωτηρίων ἀφάιρεμα κυρίω. κὰι ἡ στολὴ τοῦ ἁγίου, ἥ ἐστιν ἀαρών, ἔσται τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτὸν, χρισθῆναι ἀυτοὺς ἐν ἀυτοῖς, κὰι τελειῶσαι τὰς χεῖρας ἀυτῶν. ἑπτὰ η{μέρας ἐνδύσεται ἀυτὰ ὁ ἱερεὺς ἀντ᾿ ἀτοῦ ἐκ τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ, ὃς ἐισελεύσεται ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου λειτουργεῖν ἐν τῶ ἁγίω. κὰι τὸν κριὸν τῆς τελειώσεως λήψη, κὰι ἐψήσεις τὰ κρέα ἐν τόπω ἁγίω. κὰι ἔδονται ἀαρὼν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ τὰ κρέα τοῦ κριοῦ, κὰι τοὺς ἄρτους τοὺς ἐν τῷ κανῶ παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. ἔδονται ἀυτὰ ἐν ὁῖς ἡγιάσθησαν ἐν ἀυτοῖς τελειῶσαι τὰς χεῖρας ἀυτῶν ἁγιάσαι ἀυτούς. ἀλλογενὴς ὀυκ ἔδεται ἀπ᾿ ἀυτῶν, ἔστι γὰρ ἅγια. ἐὰν δὲ καταλειφθῆ ἀπὸ τῶν κρεῶν τῆς θυσίας τῆς τελειώσεως κὰι τῶν ἄρτων ἕως πρωΐ, κατακαύσεις τὰ λοιπὰ πυρί, ὀυ βρωθήσεται, ἁγίασμα γάρ ἐστι. κὰι ποιήσεις ἀαρὼν κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ ὅυτω κατὰ πάντα ὅσα ἐνετειλάμην σοι. ἑπτὰ ἡμέρας τελειώσεις ἀυτῶν τὰς χεῖρας. κὰι τὸ μοχάριον τὸ τῆς ἁμαρτίας, ποιήσεις τῆ ἑμέρα τοῦ καθαρισμοῦ. κὰι καθαριεῖς τὸ θυσιαστήριον ἐν τῶ ἁγιάζειν σε ἐπ᾿ ἀυτῶ. κὰι χρίσεις ἀυτὸ ὥστε ἁγιάσαι ἀυτό. ἑπτὰ ἡμέρας καθαριεῖς τὸ θυσιαστήριον, κὰι ἁγιάσεις ἀυτό. κὰι ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον ἁγίων. πᾶς ὁ ἁπτόμενος τοῦ θυσιαστηρίου ἁγιασθήσεται. κὰι ταῦτά ἐστιν ἃ ποιήσεις ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους δύο τὴν ἡμέραν ἐνδελεχῶς, κάρπωμα ἐνδελεχισμοῦ. τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα ποιησεις το πρωΐ, κὰι τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεις τοδειλινόν. κὰι δέκατον σεμιδάλεως πεφυραμένης ἐν ἐλαίω κεκομμένω τετάρτω τοῦ ἵν. κὰι σπονδὴν τὸ τέταρτον τοῦ ἳν ὄινου τῶ ἀμνῶ τῶ ἑνί. κὰι τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεις τοδειλινόν, κατὰ τὴν θυσίαν τὴν πρωϊνήν, κὰι κατὰ τὴν σπονδὴν ἀυτοῦ. ποιήσεις ἐις ὀσμὴν ἐυωδίας κάρπωμα κυρίω, θυσίαν ἐνδελεχισμοῦ ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἔναντι κυρίου, ἐν ὁῖς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖ, ὥστε λαλῆσαί σοι. κὰι τά{ }ζομαι ἐκεῖ τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι ἁγιασθήσεομαι ἐν δόξη μου. κὰι ἁγιάσω τῆν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, κὰι τὸ θυσιαστήριον, κὰι ἀαρών, κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ ἁγιάσω, ἱερατεύειν μοι. κὰι ἐπικληθήσομαι ἐν τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, κὰι ἔσομαι ἀυτῶν θεός, κὰι γνώσονται, ὅτι ἐγώ ἐιμι κύριος ὁ θεὸς ἀυτῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ἀυτοὺς ἐκ γῆς ἀιγύπτου, ἐπικληθῆναι ἀυτοῖς, κὰι θεὸς ἐῖναι ἀυτῶν.

κὰι ποιήσεις θυσιαστήριον θυμιάματος, ἐκ ξύλων ἀσήπτων ποιήσεις ἀυτό, πήχεος τὸ μῆκος, κὰι πήχεος τὸ ἑῦρος, τετράγωνον ἔσται, κὰι δύο πήχεων τὸ ὕψος. ἐξ ἀυτοῦ ἔσται τὰ κέρατα ἀυτοῦ. κὰι καταχρυσώσεις ἀυτὸ χρυσίω καθαρῶ τὴν ἐχάραν ἀυτοῦ, κὰι τοὺς τοίχους ἀυτοῦ κύκλω, κὰι τὰ κέρατα ἀυτοῦ. κὰι ποιήσεις ἀυτῶ στρεπτὴν στεφάνην χρυσῆν κύκλω, κὰι δύο δακτυλίους χρυσοῦς καθαροὺς ποιήσεις ἀυτῶ ὑπὸ τὴν στεφάνην τὴν στρεπτὴν ἀυτοῦ, ἐις τὰ δύο κλίτη ποιήσεις ἐν δυσὶ πλευροῖς. κὰι ἔσονται ψαλίδες ταῖς σκυτάλαις, ὥστε ἄιρειν ἀυτὸ ἐν ἀυταῖς. κὰι ποιήσεις σκυτάλας ἐκ ξύλων ἀσήπτων. κὰι καταχρυσώσεις ἀυτὰς χρυσίω. κὰι θήσεις ἀυτὸ ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος, τοῦ ὄντος ἐπὶ τῆς κυβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου. ἐν ὁῖς γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖ. κὰι θυμιάσει ἐπ᾿ ἀυτοῦ ἀαρὼν θυμίαμα σύνθετον λεπτὸν τοπρωῒ πρωΐ. ὅταν ἐπισκευάση τοὺς λύχνους, θυμιάσει ἐπ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ὅταν ἐξάπτη ἀαρὼν τοὺς λύχνους ὀψὲ, θυμιάσει ἐπ᾿ ἀυτοῦ θυμίαμα ἐνδελεχισμοῦ, διαπαντὸς ἔναντι κυρίου ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν. κὰι ὀυκ ἀνοίσετε ἐπ᾿ ἀυτῷ θυμίαμα ἕτερον, κάρπωμα κὰι θυσίαν, κὰι σπονδὴν ὀυ σπείσετε ἐπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐξιλάσεται ἀαρὼν ἐπὶ τῶν κεράτων ἀυτοῦ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ. ἀπὸ τοῦ ἅιματος τοῦ καθαρισμοῦ τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ ἐξιλασμοῦ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ καθαριεῖ ἀυτὸ ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν, ἅγιον τῶν ἁγίων ἐστὶ τῶ κυρίω. κὰι ἐλάλησεν κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἐὰν λάβης συλλογισμὸν τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐν τῆ ἐπισκοπῆ ἀυτῶν, κὰι δώσουσιν ἕκαστος λύτρα τῆς ψυχῆς ἀυτοῦ τῶ κυρίω, κὰι ὀυκ ἔσται ἐν ἀυτοῖς πτῶσις ἐν τῆ ἐπισκοπῆ ἀυτῶν. κὰι τοῦτό ἐστιν ὃ δώσουσιν ὅσοι ἂν παραπορεύονται ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιμ, τὸ ἥμισυ τοῦ διδράγμου, ὅ ἐστι κατὰ τὸ δίδραγμον τὸ ἅγιον ἔικοσι ὀβολοὶ τὸ δίδραγμον, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ διδράγμου ἐιςφορὰ κυρίω. πᾶς ὁ παραπορευόμενος ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ ἐικοσαετοῦς κὰι ἐπάνω, δώσουσι τὴν ἐισφορὰν τῶ κυρίω. ὁ πλουτῶν ὀυ προσθήσει, κὰι ὁπενόμενος ὀυκ ἐλαπτονήσει ἀπὸ τοῦ ἡμίσους τοῦ διδράγμου ἐν τῶ διδόναι τὴν ἐισφορὰν κωρίω ἐξιλάσασθαι {} τῶν ψυχῶν ὑμῶν. κὰι λήψη τὸ ἀργύριον τῆς ἐισφορᾶς παρὰ τῷν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι δώσεις ἀυτὸ ἐις τὸ κάτεργον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἔσται τοῖς ὑιοῖς ἰσραὴλ μνημόσυνον ἔναντι κυρίου ἐξιλάσασθαι {} τῶν ψυχῶν ὑμῶν. κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ποίησον λουτηρα χαλκοῦν, κὰι βάσιν ἀυτῶ χαλκῆν, ὥστε νίπτεσθαι. κὰι θήσεις ἀυτὸν ἀνὰ μέσον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου. κὰι ἐκχεεῖς ἐις ἀυτὸν ὕδωρ. κὰι νίψεται ἀαρὼν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ ἐξ ἀυτοῦ τὰς χεῖρας ἀυτῶν κὰι τοὺς πόδας ἀυτῶν. ὅταν ἐισπορεύωνται ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου νίψονται ὕδατι, κὰι ὀυ μὴ ἀποθάνωσιν. ἢ ὅταν προσπορεύωνται πρὸς τὸ θυσιαστήριον λειτουργεῖν κὰι ἀναφέρειν τὰ ὁλοκαυτώματα κυρίω, νίψονται τὰς χεῖρας κὰι τοὺς πόδας ἀυτῶν ὕδατι, ἵνα μὴ ἀποθάνωσιν. κὰι ἔσται ἀυτοῖς νόμιμον ἀιώνιον ἀυτῶ κὰι ταῖς γενεαῖς ἀυτοῦ μετ᾿ ἀυτόν. κὰι ἐλάλησε κύριο πρὸς μωυσῆν, λέγων, κὰι σὺ λάβε ἡδύσματα τὸ ἄνθος σμύρνης ἐκλεκτῆς πεντακοσίους σίκλους, κὰι κιναμώμου ἐυώδους τὸ ἥμι συ τούτου διακοσίους κὰι πεντήκοντα σίκλους, κὰι καλάμου ἐυώδους διακοσίους πεντήκοντα, κὰι ἱέρεως πεντακοσίους σίκλους τοῦ ἁγίου, κὰι ἔλαιον ἐξ ἐλαιῶν ἕν. κὰι ποιήσεις ἀυτὸ ἔλαιον χρίσμα ἅγιον μύρον μυρεψικὸν τέχνη μυρεψοῦ. ἔλαιον χρίσμα ἅγιον ἔσται. κὰι χρίσεις ἐξ ἀυτοῦ τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, κὰι τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τὴν λυχνίαν, κὰι τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμίαματος, κὰι τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ, κὰι τὴν τράπεζαν, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τὸν λουτῆρα, κὰι τὴν βάσιν ἀυτοῦ. κὰι ἁγιάσεις ἀυτά. κὰι ἔσται ἅγια τῶν ἁγίων. πᾶς ὁ ἁπτόμενος ἀυτῶν, ἁγιασθήσεται. κὰι ἀαρὼν κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ χρίσεις, κὰι ἁγιάσεις ἀυτοὺς ἱερατεύειν μοι. κὰι τοῖς ὑιοῖς ἰσραὴλ λαλήσεις, λέγων, ἔλαιον ἄλειμμα χρίσεως ἅγιον ἔσται τοῦτο ὑμῖν ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν. ἐπὶ σάρκα ἀνθρώπου ὀυ χρισθήσεται. κὰι κατὰ τὴν σύνθεσιν ταύτην ὀυ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖς ὡσάυτως ἅγιόν ἐστι κὰι ἁγίασμα ἔσται ὑμῖν. ὃς ἂν ποιήση ὡσάυτως, κὰι ὃς ἂν δῶ ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἀλλογενεῖ, ἐξολοθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, λάβε σεαυτῶ ἡδύσματα, στακτήν, ὄνυχα, κὰι χαλβάνην ἡδυσμοῦ, κὰι λίβανον διαφανῆ, ἶσον ἴσω ἔσται, κὰι ποιήσουσιν ἀυτὸ θυμίαμα μυρεψικὸν ἔργον μυρεψοῦ, μεμιγμένον καθαρὸν ἔργον ἅγιον. κὰι συγκόψεις ἐκ τούτων λεπτόν, κὰι θήσεις ἀπέναντι τοῦ μαρτυρίου ἐν τῆ σκηνῆ τοῦ μαρτυρίου, ὅθεν γνωσθήσομαί σοι ἐκεῖ. ἅγιον τῶν ἁγίων ἔσται ὑμῖν θυμίαμα. κατὰ τὴν σύνθεσιν ταύτην ὀυ ποιήσετε ὑμῖν ἑαυτοῖς. ἁγίασμα ἔσται ὑμῖν κυρίω. ὃς ἂν ποιήση ὡσάυτως ὥστε ὀσφραίνεσθαι ἐν ἀυτῶ, ἀπολεῖται ἐκ τοῦ λαοῦ ἀυτοῦ.

κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἰδοὺ ἀνακέκλημαι ἐξ ὀνόματος τὸν βεσελεὴλ τὸν τοῦ ὀυρὶ ὑιοῦ ὥρ, τῆς φυλῆς ἰούδα, κὰι ἐνέπλησα ἀυτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίας κὰι συνέσεως κὰι ἐπιστήμης ἐν παντὶ ἔργω διανοεῖσθαι, κὰι ἀρχιτεκτονεῖν ἐργάζεσθαι τὸ χρυσίον, κὰι τὸ ἀργύριον, κὰι τὸν χαλκόν, κὰι τὴν ὑάκινθον, κὰι τὴν πορφύραν, κὰι τὸ κόκκινον τὸ νηστόν, κὰι τὴν βύσσον τὴν κεκλωσμένην, κὰι ἐις τὰ λιθουργικὰ ἔργα, κὰι ἐις τὰ τεκτονικὰ τῶν ξύλων, ἐργάζεσθαι κατὰ πάντα τὰ ἔργα. κὰι ἐγὼ δέδωκα ἀυτὸν κὰι τὸν ἐλιὰβ τὸν τοῦ ἀχισαμὰκ ἐκ φυλῆς δάν. κὰι παντὶ συνετῶ καρδία δέδωκα σύνεσιν. κὰι ποιήσουσι πάντα ὅσα συνέταξά σοι. τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, κὰι τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης, κὰι τὸ ἰλαστήριον τὸ ἐπ᾿ ἀυτῆς, κὰι τὴν διασκευὴν τῆς σκηνῆς, κὰι τὰ θυσιαστήρια, κὰι τὴν τράπεζαν, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τὴν λυχνίαν τὴν καθαράν, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τὸν λουτῆρα, κὰι τὴν βάσιν ἀυτοῦ, κὰι τὰς στολὰς τὰς λειτουργικὰς ἀαρών, κὰι στολὰς τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ ἐις τὸ ἱερατέυειν μοι, κὰι τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, κὰι τὸ θυμίαμα τῆς συνθέσεως τοῦ ἁγίου, κατὰ πάντα ὅσα ἐνετειλάμην σοι, ποιήσουσιν. κὰι ἐλάλησεν κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, κὰι σὺ λάλησον τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, λέγων, ὁρᾶτε, κὰι τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε. ἔστι γὰρ σημεῖον παρ᾿ ἐμοὶ κὰι ἐν ὑμῖν ἐις τὰς γενεὰς ὑμῶν, ἵνα γνῶτε ὅτι ἐγὼ κύριος ὁ ἁγιάζων ὑμᾶς. κὰι φυλάξεσθε τὸ σάββατον, ὅτι ἅγιόν ἐστιν ὑμῖν. ὁ βεβηλῶν ἀυτό, θανάτω θανατωθήσεται. πᾶς ὅστις ποιήσει ἐν ἀυτῶ ἔργον, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ ἀυτῆς. ἓξ ἡμέρας ποιήσεις ἔργα, τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη σάββατα ἀνάπαυσις ἁγία τῶ κυρίω. πᾶς ὅστις ποιήσει ἔργον τῆ ἡμέρα τῶν σαββάτων, θανατωθήσεται. κὰι φυλάξουσιν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὰ σάββατα ποιεῖν ἀυτὰ ἐις τὰς γενεὰς ἀυτῶν. διαθήκη ἀιώνιος ἐν ἐμοὶ κὰι τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, σημεῖόν ἐστιν ἀιώνιον. ὅτι ἐν ἓξ ἡμέραις ἐποίησε κύριος τόν τε ὀυρανὸν κὰι τὴν γῆν, κὰι τῆ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη ἐπαύσατο κὰι κατέπαυσε. κὰι ἔδωκε μωυσῆ ἡμίκα κατέπαυσε λαλῶν ἀυτῷ ἐν τῶ ὄρει τῶ σινὰ τὰς δύο πλάκας τοῦ μαρτυρίου, πλάδκας λιθίνας γεγραμμένας τῶ δακτύλω τοῦ θεοῦ.

κὰι ἰδὼν ὁ λαός, ὅτι κεχρόνικε μωυσῆς καταβῆναι ἐκ τοῦ ὄρους, συνέστη ὁ λαὸς ἐπὶ ἀαρών, κὰι λέγουσιν ἀυτῶ, ἀνάστηθι, κὰι ποίησον ἡμῖν θεούς, ὃι προπορεύσονται ἡμῶν. ὁ γὰρ μωυσῆς ὁῦτος ὁ ἄνθρωπος ὃς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς ἀιγύπτου, ὀυκ ὄιδαμεν τί γέγονεν ἀυτῶ. κὰι λέγει ἀυτοῖς ἀαρών, {}έλεσθε τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοιςς ὠσὶ τῶν γυναικῶν ὑμῶν κὰι θυγατέρων, κὰι ἐνέγκατε πρός με. κὰι {}είλαντο πᾶς ὁ λαὸς τὰ ἐνώτια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοιςς ὠσὶν ἀυτῶν, κὰι ἤνεγκαν πρὸς ἀαρών. κὰι ἐδέξατο ἐκ τῶν χειρῶν ἀυτῷνκὰι ἔπλασεν ἀυτὸ ἐν τῶ γραφίδι. κὰι ἐποίησεν ἀυτὸ μόχον χωνευτόν. κὰι ἐῖπαν, ὁῦτοι ὁι θεοί σου ἰσραήλ, ὅιτινες ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆς ἀιγύπτου. κὰι ἰδὼν ἀαρὼν ὠκοδόμησεν θυσιαστήριον κατέναντι ἀυτοῦ. κὰι ἐκήρυξεν ἀαρών, λέγων, ἑορτὴ κυρίου ἄυριον. κὰι ὀρθρίσας τῆ ἐπάυριον ἀνεβίβασεν ὁλοκαυτώματα. κὰι προσήνεγκεν θυσίαν σωτηρίου, κὰι ἐκάθισεν ὁ λαὸς φαγεῖν κὰι πιεῖν, κὰι ἀνέστησαν παίζειν. κὰι ἐλάλησεν ὁ κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, βάδιζε τοτάχος κατάβηθι, ἠνόμησε γὰρ ὁ λαός σου, ὃυς ἐξήγαγες ἐκ γῆς ἀιγύπτου. παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆς ὁδοῦ, ἧς ἐνέτειλα ἀυτοις. ἐποίησαν ἑαυτοῖς μόχον κὰι προσκεκυνήκασι ἀυτῶ, κὰι τεθύκασιν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπαν, ὁῦτοι θεοί σου ἰσραήλ, ὅιτινες ἀνεβίβασάν σε ἐκ γῆς ἀιγύπτου. κὰι νῦν ἔασόν με, κὰι θυμωθεὶς ὀργῆ ἐις ἀυτούς, ἐκτρίψω ἀυτούς. κὰι ποιήσω σε ἐις ἔθνος μέγα. κὰι ἐδεήθη μωυσῆς ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ. κὰι ἐῖπεν, ἱνατί κύριε θυμῆ ὀργῆ ἐις τὸν λαόν σου, ὃυς ἐξήγαγες ἐκ γῆς ἀιγύπτου ἐν ἰχύι μεγάλη κὰι ἐν τῶ βραχίονι τῶ ὑψηλῶ, μή ποτε ἔιπωσι ὁι ἀιγύπτιοι, λέγοντες, μετὰ πονηρίας ἐξήγαγεν ἀυτοὺς ἀποκτεῖναι ἐν τοῖς ὄρεσιν, κὰι ἐξαναλῶσαι ἀυτοὺς ἀπὸ τῆς γῆς. παῦσαι τῆς ὀργῆς τοῦ θυμοῦ σου, κὰι ἵλεως γίνου ἐπὶ τῆ κακία τοῦ λαοῦ σου, μνησθεὶς ἁβραὰμ κὰι ἰσαὰκ κὰι ἰακὼβ τῶν σῶν ὀικετῶν, ὁῖς ὥμοσας ἀυτοῖς κατὰ σεαυτοῦ. κὰι ἐλάλησας πρὸς ἀυτούς, λέγων, πολυπληθυνῶ τὸ σπέρμα ὑμῶν ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ ὀυρανοῦ τῶ πλήθει. κὰι πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην ἣν ἐῖπας δοῦναι τῶ σπέρματι ἀυτῶν, κὰι καθέξουσιν ἀυτὴν ἐις τὸν ἀιῶνα. κὰι ἱλάσθη κύριος {} τῆς κακίας, ἧς ἐῖπεν ποιῆσαι πρὸς τὸν λαὸν ἀυτοῦ. κὰι ἀποστρέψας μωυσῆς, κατέβη ἀπὸ τοῦ ὄρους. κὰι ἁι δύο πλάκες τοῦ μαρτυρίου ἐν ταῖς χερσὶν ἀυτοῦ, πλάκες λίθιναι ἐγγεγραμμέναι ἐξ ἀμφοτέρων τῷν μερῶν ἀυτῶν, ἔνθεν κὰι ἔνθεν ἦσαν γεγραμμέναι, κὰι πλάκες ἔργον θεοῦ ἦσαν, κὰι ἡ γραφὴ γραφὴ θεοῦ ἐστι κεκολαμμένη ἐν ταῖς πλαξίν. κὰι ἀκούσας ἰησοῦς τῆς φωνῆς τοῦ λαοῦ κραζόντων, λέγει πρὸς μωυσῆν, φωνὴ πολέμου ἐν τῆ παρεμβολῆ. κὰι λέγει, ὀυκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατιχύν, ὀυδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆς, ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων ὄινου ἐγὼ ἀκούω. κὰι ἡνίκα ἤγγιζε τῆ παρεμβολῆ ὁρᾶ τὸν μόχον κὰι τοὺς χορούς. κὰι ὀργισθείς θυμῶ μωυσῆς, ἔρ᾿ ῥιψεν ἀπὸ τῶν χειρῶν ἀυτοῦ τὰς δύο πλάκας, κὰι συνέτριψεν ἀυτὰς ὑπὸ τὸ ὄρος. κὰι λαβὼν τὸν μόχον ὃν ἐποίησαν, κατέκαυσεν ἀυτὸν πυρί, κὰι κατήλασεν ἀυτὸν λεπτόν, κὰι ἔσπειρεν ἀυτὸν ἐπὶ τὸ ὕδωρ, κὰι ἐπότισεν ἀυτὸ τοὺς ὑιοὺς ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν μωυσῆς τῶ ἀαρών, τί ἐποίησέ σοι ὁ λαὸς ὁῦτος, ὅτι ἐπήγαγες ἐπ᾿ ἀυτοὺς ἁμαρτίαν μεγάλην; κὰι ἐῖπεν ἀαρὼν πρὸς μωυσῆν, μὴ ὀργίζου κύριε, σὺ ὀῖδας τὸ ὅρμημα τοῦ λαοῦ τούτου. λέγουσι γάρ μοι ποίησον ἡμῖν θεοὺς ὃι προπορεύσονται ἡμῶν{·} ὁ γὰρ μωυσῆς ὁῦτος ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐξ ἀιγύπτου, ὀυκ ὄιδαμεν τί γέγονεν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπα ἀυτοῖς, τίνι ὑπάρχει χρυσίον, {}έλεσθε. κὰι ἔδωκάν μοι, κὰι ἔρριψα ἐις τὸ πῦρ, κὰι ἐξῆλθεν ὁ μόχος ὁῦτος. κὰι ἰδὼν μωυσῆς τὸν λαὸν ὅτι διεσκέδασται, διεσκέδασε γὰρ ἀυτοὺς ἀαρὼν ἐπίχαρμα τοῖς ὑπεναντίοις ἀυτῶν, ἔστη μωυσῆς ἐπὶ τῆς πύλης τῆς παρεμβολῆς. κὰι ἐῖπεν, ἔι τις πρὸς κυρίου, ἴτω πρός με. συνῆλθον ὀῦν πρὸς ἀυτὸν πάντες ὁι ὑιοὶ λευί. κὰι λέγει ἀυτοῖς, τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, θέτε ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ ρομφαίαν ἐπὶ τὸν μηρόν, κὰι διέλθετε κὰι ἀνακάμψατε ἀπὸ πύλης ἐις πύλην διὰ τῆς παρεμβολῆς, κὰι ἀποκτείνατε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν ἀυτοῦ, κὰι ἕκαστος τὸν πλησίον ἀυτοῦ, κὰι ἕκαστος τὸν ἔγγισα ἀυτοῦ. κὰι ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ λευὶ καθὰ ἐλάλησεν ἀυτοῖς μωυσῆς. κὰι ἔπεσον ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη τρεῖς χιλιάδες ἀνδρῶν. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς μωυσῆς, ἐπληρώσατε τὰς χεῖρας ἡμῶν τήμερον κυρίω ἕκαστος ἐν τῷ ὑιῶ κὰι ἐν τῶ ἀδελφῶ, δοθῆναι ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐυλογίαν. κὰι ἐγένετο μετὰ τὴν ἄυριον, ἐῖπε μωυσῆς πρὸς τὸν λαόν, ὑμεῖς ἡμαρτήκατε ἁμαρτίαν μεγάλην. κὰι νῦν ἀναβήσομαι πρὸς τὸν θεόν, ἵνα ἐξιλάσωμαι {} τῆς ἁμαρτίας ὑμῶν. ἐπέστρεψε δὲ μωυσῆς πρὸς κύριον. κὰι ἐῖπε, δέομαι κύριε, ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς ὁῦτος ἁμαρτίαν μεγάλην, κὰι ἐποίησαν ἑαυτοῖς θεοὺς χρυσοῦς. κὰι νῦν ἐι μὲν ἀφίης ἀυτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ἀυτῶν, ἄφες. ἐι δὲ μὴ, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆς βίβλου σου ἧς ἔγραψας. κὰι ἐῖπεν κύριος πρὸς μωυσῆν, ἔι τις ἡμάρτηκεν ἐνώπιόν μου, ἐξαλείψω ἀυτὸν ἐκ τῆς βίβλου μου. νῦν δὲ βάδιζε, κὰι ὁδήγησον τὸν λαὸν τοῦτον ἐις τὸν τόπον, ὃν ἐῖπά σοι, ἰδοὺ ἄγγελός μου προπορεύσεται πρὸ προςώπου σου. ἧ δ᾿ ἂν ἡμέρα ἐπισκέπτωμαι, κὰι ἐπάξω ἐπ᾿ ἀυτοὺς τὴν ἁμαρτίαν ἀυτῶν. κὰι ἐπάταξε κύριος τὸν λαὸν {} τῆς ποιήσεως τοῦ μόχου, ὁῦ ἐποίησεν ἀαρών.

κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, πορεύου κὰι ἀνάβηθι ἐντεῦθεν σὺ κὰι ὁ λαός σου, ὃυς ἐξήγαγες ἐκ γῆς ἀιγύπτου, ἐις τὴν γῆς, ἣν ὤμοσα τῶ ἁβραὰμ κὰι τῶ ἰσαὰκ κὰι τῶ ἰακώβ. λέγων, τῶ σπέρματι ὑμῶν δώσω ἀυτήν. κὰι συναποστελῶ τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου. κὰι ἐκβαλεῖ τὸν ἀμορραῖον, κὰι χεπταῖον, κὰι φερεζαῖον, κὰι γεργεσαῖον, κὰι ἐυαῖον, κὰι ἰεβουσαῖον, κὰι χαναναῖον. κὰι ἐισάξω σε ἐις γῆν ῥέουσαν γάλα κὰι μέλι. ὀυ γὰρ μὴ συναναβῶ μετὰ σοῦ, διὰ τὸ λαὸν σκληροτράχηλόν σε ἐῖναι, ἵνα μὴ ἐξαναλώσω σε ἐν τῆ ὁδῶ. κὰι ἀκούσας ὁ λαὸς τὸ ῥῆμα τὸ πονηρόν τοῦτο, κατεπένθησαν ἐν πενθικοῖς. κὰι ἐῖπε κύριος τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, ὑμεῖς λαὸς σκληροτράχηλος, ὁρᾶτε μὴ πληγὴν ἄλλην ἐπαγάγω ἐφ᾿ ὑμᾶς, κὰι ἐξαναλώσω ὑμᾶς. νῦν ὀῦν ἀφέλεσθε τὰς στολὰς τῶν δοξῶν ὑμῶν, κὰι τὸν κόσμον, κὰι δείξω σοι ἃ ποιήσω σοι. κὰι {}είλαντο ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὸν κόσμον ἀυτῶν, κὰι τὴν στολὴν ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ χωρήβ. κὰι λαβὼν μωυσῆς τὴν σκηνήν, ἔπηξεν ἔξω τῆς παρεμβολῆς μακρὰν ἀπὸ τῆς παρεμβολῆς. κὰι ἐκλήθη σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἐγεν´νετο, πᾶς ὁ ζητῶν τὸν κύριον, κὰι ἐξεπορεύετο ἐις τὴν σκηνὴν ἔξω τῆς παρεμβολῆς. ἡνίκα δ᾿ ἂν ἐισεπορεύετο μωυσῆς ἐις τὴν σκηνὴν τὴν ἔξω τῆς παρεμβολῆς, ἑιστήκει πᾶς ὁλαὸς σκοπεύοντες ἕκαστος παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς ἀυτοῦ. κὰι κατενοοῦσαν ἀπιόν τος μωυσῆ ἕως τοῦ ἐισελθεῖν ἀυτὸν ἐις τὴν σκηνήν. ὡς δὲ ἐισῆλθε μωυσῆς ἐις τὴν σκηνήν, κατέβαινεν ὁ στύλος τῆς νεφέλης, κὰι ἵστατο ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς, κὰι ἐλάλει μωυσῆ. κὰι ἑώρα πᾶς ὁ λαὸς τὸν στύλον τῆς νεφέλης ἑστῶτα ἐπὶ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς. κὰι ἵστατο πᾶς ὁ λαός. κὰι προσεκύνησαν ἕκαστος ἀπὸ τῆς θύρας τῆς σκηνῆς ἀυτοῦ. κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, ἐνώπιος ἐνωπίω, ὡσεί τις λαλήσαι πρὸς τὸν ἑαυτοῦ φίλον. κὰι ἀπελύετο ἐις τὴν παρεμβολήν. ὁ δὲν θεράπων ἰησοῦς ὁ ὑιὸς ναυὴ νέος ὀυκ ἐξεπορεύετο ἐκ τῆς σκηνῆς. κὰι ἐῖπε μωυσῆς πρὸς κύριον, ἰδοὺ σύ μοι λέγεις, ἀνάγαγε τὸν λαὸν τοῦτον, σὺ δὲ ὀυκ ἐδήλωσάς μοι, ὃν συναποστελεῖς μετ᾿ ἐμοῦ. σὺ δέ μοι ἐῖπας, ὀῖδάσε παρὰ πάντας, κὰι χάριν ἔχεις παρ᾿ ἐμοί. ἐι ὀῦν ἕυρηκα χάριν ἐναντίον σου, ἐμφάνησόν μοι σεαυτὸν γνωστῶς, ἵνα ἴδω σε, ὅπως ἂν ὦ ἑυρηκὼς χάριν ἐναντίον σου, κὰι ἵνα γνῶ, ὅτι λαός σου τὸ ἔθνος τὸ μέγα τοῦτο. κὰι λέγει, ἀυτὸς προπορεύσομαί σου, κὰι καταπαύσω σε. κὰι λέγει πρὸς ἀυτόν, ἐι μὴ σὺ ἀυτὸς πορεύη μεθ᾿ ἡμῶν, μή με ἀναγάγης ἐντεῦθεν. κὰι πῶς γνωστὸν ἔσται ἀληθῶς, ὅτι ἑύρηκα χάριν παρὰ σοὶ ἐγώ τε κὰι ὁ λαός σου. ἀλλ᾿ ἢ συμπορευομένου σου μεθ᾿ ἡμῶν, κὰι ἐνδοξασθησόμεθα ἐγώ τε κὰι ὁ λαός σου παρὰ πάντα τὰ ἔθνη, ὅσα ἐπὶ τῆς γῆς ἐστιν. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, κὰι τοῦτόν σοι τὸν λόγον, ὃν ἔιρηκας, ποιήσω. ἑύρηκας γὰρ χάριν ἐνώπιόν μου, κὰι ὀῖδά σε παρὰ πάντας. κὰι λέγει, δεῖξόν μοι τὴν σεαυτοῦ δόξαν. κὰι ἐῖπεν, ἐγὼ παρελεύσομαι πρότερός σου τῆ δόξη μου, κὰι καλέσω ἐπὶ τῶ ὀνόματί μου, κύριος ἐναντίον σου. κὰι ἐλεήσω, ὃν ἂν ἐλεῶ. κὰι ὀικτειρήσω ὃν ἂν ὀικτειρῶ. κὰι ἐῖπεν, ὀυδυνήση ἐιδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. ὀυ γὰρ μὴ ἴδη ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν μου, κὰι ζήσεται. κὰι ἐῖπε κύριος, ἰδοὺ τόπος παρ᾿ ἐμοί, κὰι στήσεις ἐπὶ τῆς πέτρας. ἡμίκα δ᾿ ἂν παρέλθη ἡ δόξα μου, κὰι θήσω σε ἐις ὀπὴν τῆς πέτρας, κὰι σκεπάσω τῆ χειρί μου ἐπὶ σέ, ἕως ἂν παρέλθω. κὰι ἀφελῶ τὴν χεῖρά μου. κὰι τότε ὄψει τὰ ὀπίσω μου, τὸ δὲ πρόσωπόν μου ὀυκ ὀφθήσεταί σοι.

κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, λάξευσον σε αυτῶ δύο πλάκας λιθίνας, καθάπερ κὰι ἁι πρῶται, κὰι ἀνάβηθι πρός με ἐις τὸ ὄρος, κὰι γράψω ἐπὶ τῶν πλακῶν τὰ ῥήματα, ἃ ἦν ἐν ταῖς πλαξὶν ταῖς πρώταις, ἃς συνέτριψας, κὰι γίνου ἕτοιμος ἐις τοπρωῒ, κὰι ἀναβήσεις ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ σινά, κὰι στήση μοι ἐκεῖ ἐπ᾿ ἄκρου τοῦ ὄρους. κὰι μηδεὶς ἀναβήτω μετὰ σοῦ, μὴ δὲ ὀφθήτω ἐν παντὶ τῶ ὄρει. κὰι τὰ πρόβατα κὰι ὁι βόες μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄρους ἐκείνου. κὰι ἐλάξευσε δύο πλάκας λιθίνας, καθάπερ κὰι ἁι πρῶται. κὰι ὀρθρίσας μωυσῆς τοπρωΐ, ἀνέβη ἐις τὸ ὄρος τὸ σινά, καθότι συνέταξεν ἀυτῶ κύριος. κὰι ἔλαβε μωυσῆς μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὰς δύο πλάκας τὰς λιθίνας. κὰι κατέβη κύριος ἐν νεφέλη, κὰι παρέστη ἀυτῶ ἐκεῖ, κὰι ἐκάλεσε τῶ ὀνόματι κυρίου, κὰι παρῆλθε κύριος πρὸ προσώπου ἀυτοῦ. κὰι ἐκάλεσε κύριος κύριος ὁ θεὸς ὀικτίρμων κὰι ἐλεήμων, μακρόθυμος κὰι πολυέλεως κὰι ἀληθινός, κὰι δικαιοσύνην διατηρῶν, κὰι ποιῶν ἔλεος ἐις χιλιάδας, ἀφαιρῶν ἀνομίας, κὰι ἁμαρτίας, κὰι ἀδικίας, κὰι τὸν ἔνοχον ὀυ καθαριεῖ, ἐπάγων ἀνομίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, κὰι ἐπὶ τέκνα τέκνων, ἐπὶ τρίτην κὰι τετάρτην γενεάν. κὰι σπεύσας μωυσῆς κύψας ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνει τῶ κυρίω. κὰι ἐῖπεν, ἐι ἕυρηκα χάριν ἐναντίον σου, συμπορευθήτω ὁ κύριός μου μεθ᾿ ἡμῶν. ὁ λαὸς γὰρ σκληροτράχηλός ἐστιν. κὰι ἀφελεῖς σὺ τὰς ἀνομίας ἡμῶν, κὰι τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν. κὰι ἐσόμεθά σοι. κὰι ἐιπε κύριος πρὸς μωυσῆν, ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθήκην ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ σου. κὰι ποιήσω ἔνδοξα, ἃ ὀυ γέγονεν ἐν πάση τῆ γῆ, κὰι ἐν παντὶ ἔθνει. κὰι ὄψεται πᾶς ὁ λαός, ἐν ὁῖς ἐῖ σύ, τὰ ἔργα κύριου, ὅτι θαυμαστά ἐστιν, ἃ ἐγὼ ποιήσω σοι ἐκεῖ. πρόσεχε σὺ πάντα ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι. ἰδοὺ ἐγὼ ἐκ βαλᾶ πρὸ προσώπου ὑμῶν τὸν ἀμορραῖον, κὰι τὸν χαναναῖον, κὰι τὸν χεπταῖον, κὰι τὸν φερεζαῖον, κὰι τὸν ἐυαῖον, κὰι τὸν γεργεσαῖον, κὰι τὸν ἰεβουσαῖον. πρόσεχε ἁυτῶ, μή ποτε διαθῆς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, ἐις ἣν σὺ ἐισπορεύη ἐν ἀυτῆ, μή ποτε γένηται πρόσκομμα ἐν ὑμῖν. τοὺς βωμοὺς ἀυτῶν καθελεῖτε, κὰι τὰς στύλας ἀυτῶν συντρίψετε, κὰι τὰ ἄλση ἀυτῶν ἐκκόψετε, κὰι τὰ γλυπτὰ τῶν θεῶν ἀυτῶν κατακάυσετε πυρί, ὀυ γὰρ μὴ προσκυνήσετε θεῶ ἑτέρω. ὁ γὰρ κύριος ὁ θεὸς ζηλωτὸν ὄνομα, θεὸς ζηλωτής ἐστιν, μή ποτε θῆς διαθήκην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆς γῆς, κὰι ἐκπορνεύσωσιν ὀπίσω τῶν θεῶν ἀυτῶν, κὰι θύσωσι τοῖς θεοῖς ἀυτῶν, κὰι καλέσωσί σε, κὰι φάγης τῶν θυσιῶν ἀυτῶν, κὰι λάβης τῶν θυγατέρων ἀυτῶν τοῖς ὑιοῖς σου κὰι τῶν θυγατέρων σου δῶς τοῖς ὑιοῖς ἀυτῶν, κὰι ἐκπορνεύσωσιν ἁι θυγατέρες σου ὀπίσω τῶν θεῶν ἀυτῶν, κὰι ἐκπορνεύσωσιν τοὺς ὑιούς σου ὀπίσω τῶν θεῶν ἀυτῶν. κὰι θεοὺς χονευτοὺς ὀυ ποιήσεις σεαυτῶ. τὴν ἑορτὴν τῶν ἀζύμων φυλάξη, ἑπτὰ ἡμέρας φάγη ἄζυμα, καθάπερ ἐντέταλμαί σοι, ἐις τὸν καιρὸν ἐν μηνὶ τῶν νέων. ἐν γὰρ τῶ μηνὶ τῶν νέων ἐξῆλθες ἐξ ἀιγύπτου. πᾶν διανοῖγον μήτραν, ἐμοὶ τὰ ἀρσενικά. πρωτότοκον μόχου κὰι προβάτου. κὰι πρωτότοκον ὑποζυγίου λυτρώση προβάτω. ἐὰν δὲ μὴ λυτρώση, τιμὴν δώσεις ἀυτοῦ. πᾶν πρωτότοκον τῶν ὑιῶν σου λυτρώση. ὀυκ ὀφθήση ἐνώπιόν μου κενός, ἓξ ἡμέρας ἐργᾶ, τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβόμη καταπάυσεις, τῶ σπόρω κὰι τῶ ἀμητῶ καταπάυσεις. κὰι ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεις μοι, ἀρχὴν θερισμοῦ πυρῶν, κὰι ἑορτὴν συναγωγῆς μεσοῦντος τοῦ ἐνιαυτοῦ. τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ ἰσραήλ. ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη ἀπὸ προσώπου σου, κὰι πλατυνῶ τὰ ὅριά σου, ὀυκ ἐπιθυμήσει ὀυδεὶς τῆς γῆς σου, ἡμίκα ἂν ἀναβαίνης ὀφθῆναι ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀυ σφάξεις ἐπὶ ζύμη ἁῖμα θυσιάσματός μου, κὰι ὀυκ κοιμηθήσεται ἐις τοπρωῒ θυσιάσματα ἑορτῆς τοῦ πάχα. τὰ πρωτογεννήματα τῆς γῆς σου ἐισοίσεις ἐις τὸν ὀῖκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. ὀυχ ἑψήσεις ἄρνα ἐν γάλακτι {} ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς μωυσῆν, γράψον σεαυτῶ τὰ ῥήματα ταῦτα, ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην, κὰι τῶ ἰσραήλ. κὰι ἦν ἐκεῖ μωυσῆς ἔναντι κυρίου τεσσαράκοντα ἡμέρας κὰι τεσσαράκοντα νύκτας. ἄρτον ὀυκ ἔφεγεν κὰι ὕδωρ ὀυκ ἔπιεν. κὰι ἔγραψε τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ τῶν πλακῶν τῆς διαθήκης, τοὺς δέκα λόγους. ὡς δὲ κατέβαινεν μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους σινά, κὰι ἁι δύο πλάκες ἐπὶ τῶν χειρῶν μωυσῆ. καταβαίνοντος δὲ ἀυτοῦ ἐκ τοῦ ὄρους, κὰι μωυσῆς ὀυκ ἤδει, ὅτι δεδόξασται ἡ ὄψις τοῦ χρωτὸς τοῦ προσώπου ἀυτοῦ ἐν τῶ λαλεῖν ἀυτὸν ἀυτῶ. κὰι ἴδεν ἀαρὼν κὰι πάντες ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὸν μωυσῆν, κὰι ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψις τοῦ χρωτὸς τοῦ προσώπου ἀυτοῦ. κὰι ἐφοβήθησαν ἐγγίσαι ἀυτῶ. κὰι ἐκάλεσεν ἀυτοὺς μωυσῆς, κὰι ἐπεστράφησαν πρὸς ἀυτὸν ἀαρὼν κὰι πάντες ὁι ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς. κὰι ἐλάλησεν ἀυτοῖς μωυσῆς. κὰι μετὰ ταῦτα προσῆλθον πρὸς ἀυτὸν πάντες ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ. κὰι ἐνεταίλατο ἀυτοῖς πάντα, ὅσα ἐλάλησε κύριος πρὸς ἀυτὸν ἐν τῶ ὄρει σινά. κὰι ἐπεὶ κατέπαυσε λαλῶν πρὸς ἀυτούς, ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ κάλυμμα. ἡμίκα δ᾿ ἂν ἐισεπορεύετο μωυσῆς ἔναντι κυρίου λαλεῖν ἀυτῶ, {}ηρεῖτο τὸ κάλυμμα, ἕως τοῦ ἐκπορεύεσθεαι. κὰι ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσι τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ ὅσα ἐνετείλατο ἀυτῶ κύριος. κὰι ἴδον ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον μωυσῆ, ὅτι δεδόξασται. κὰι {}έθηκε μωυσῆς κάλυμμα ἐπὶ τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ ἕως ἂν ἐισέλθηλαλε{ῖ}ν ἀυτῶ.

κὰι συνήθροισε μωυσῆς πᾶσαν συναγωγὴν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτούς, ὁῦτοι ὁι λόγοι, ὃυς ἐῖπε κύριος ποιῆσαι ἀυτούς. ἓξ ἡμέρας ποιήσεις ἔργα. τῆ δὲ ἡμέρα τῆ ἑβδόμη κατάπαυσις ἅγιον σάββατον, ἀνάπαυσις τῶ κυρίω. πᾶς ὁ ποιῶν ἐν ἀυτῆ ἔργον, τελευτάτω. ὀυ καύσεται πῦρ ἐν πάση τῆ κατοικία ὑμῶν ἐν τῆ ἡμέρα τῶν σαββάτων. ἐγὼ κύριος. κὰι ἐῖπε μωυσῆς πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν ὑιῶν ἰσραήλ, λέγων, τοῦτο τὸ ῥῆμα, ὃ συνέταξε κύριος, λέγων, λάβε παρ᾿ ὑμῶν ἀυτῶν ἀφάιρεμα κυρίω. πᾶς ὁ καταδεχόμενος τῆ καρδία ὄισουσι τὰς ἀπαρχὰς κυρίω, χρυσίον, ἀργύριον, χαλκόν, ὑάκινθον, πορφύραν, κόκκινον διπλοῦν διανενησμένον, κὰι βύσσον κεκλωσμένην, κὰι τρίχας ἀιγείας, κὰι δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, κὰι δέρματα ὑακίνθινα, κὰι ξύλα ἄσηπτα, κὰι ἔλαιον ἐις τὴν φαῦσιν, κὰι θυμίαμα ἐις τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως κὰι ἐις τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματος, κὰι λίθους σαρδίους, κὰι λίθους ἐις τὴν γλυφήν, ἐις τὴν ἐπωμίδα, κὰι ἐις τὸ λογεῖον. κὰι πᾶς ὁ σοφὸς τῆ διανοία ἐν ὑμῖν, ἐλθὼν ἐργαζέσθω πάντα ὅσα συνέταξε κύριος. τὴν σκηνὴν, τὰ παραρύματα, κὰι τὰ κατακαλύμματα, κὰι τὰ διατόνια, κὰι τοὺς στύλους, κὰι τοὺς μοχλούς, κὰι τοὺς πασσάλους, κὰι τὰς βάσεις, τὴν κιβωτόν, κὰι τοὺς ἀναφορεῖς ἀυτῆς, κὰι τὸ ἱλαστήριον, κὰι τὸ καταπέτασμα, κὰι τὴν τράπεζαν, κὰι τοὺς ἀναφορεῖς ἀυτῆς, κὰι πάντα τὰ σκέυη ἀυτῆς, κὰι τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, κὰι τὴν λυχνίαν τοῦ φωτός, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τοὺς λύχνους ἀυτῆς, κὰι τὸ ἔλαιον τοῦ φωτός. κὰι τὸ θυσιαστήριον τοῦ θυμιάματος, κὰι τοὺς ἀναφορεῖς ἀυτοῦ, κὰι τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, κὰι θυμίαμα τῆς συνθέσεως, κὰι τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας τῆς σκηνῆς, κὰι τὸ θυσιαστήριον τοῦ ὁλοκαυτώματος, κὰι τὴν ἐχάραν ἀυτοῦ τὴν χαλκῆν, κὰι τοὺς ἀναφορεῖς ἀυτοῦ, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ, κὰι τὸν λουτῆρα κὰι τὴν βάσιν ἀυτοῦ. κὰι τὰ ἰστία τῆς ἀυλῆς, κὰι τοὺς στύλους ἀυτῆς, κὰι τὰς βάσεις ἀυτῆς. κὰι τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας τῆς ἀυλῆς, κὰι τοὺς πασσάλους τῆς σκηνῆς, κὰι τοὺς πασσάλους τῆς ἀυλῆς, κὰι τὰ χοινία ἀυτῶν, κὰι τὰς στολὰς τὰς ἁγίας ἀαρὼν τοῦ ἱερέως, κὰι τὰς στολάς, ἐν ἁῖς λειτουργήσουσιν ἐν ἀυταῖς ἐν τῶ ἁγίω, κὰι τοὺς χιτῶνας τοῖς ὑιοῖς ἀαρὼν τῆς ἱερατείας, κὰι τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος, κὰι τὸ θυμίαμα τῆς συνθέσεως. κὰι ἐξῆλθε πᾶσα συναγωγὴ ὑιῶν ἰσραὴλ ἀπὸ μωυσῆ, κὰι ἤνεγκεν ἕκαστος ὧν ἔφερεν ἀυτῶν ἡ καρδία, κὰι ὁῖς ἔδοξε τῆ ψυχῆ ἀυτῶν, ἤνεγκαν ἀφαίρεμα κυρίω ἐις πάντα τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι ἐις πάντα τὰ κάτεργα ἀυτῆς, κὰι ἐις πάσας τὰς στολὰς τοῦ ἁγίου. κὰι ἤνεγκαν ὁι ἄνδρες παρὰ τῶν γυναικῶν πασῶν, ὧν ἔδοξε τῆ διανοία, ἤνεγκαν σφραγίδας, κὰι ἐνώτια, κὰι δακτυλίους, κὰι ἐμπλόκια, κὰι {}δέξια, κὰι πᾶν σκεῦος χρυσοῦν. κὰι πάντες ὅσοι ἤνεγκαν ἀφαίρεμα χρυσίου κυρίω. κὰι πᾶς ὧ ἑυρέθη παρ᾿ ἀυτῶ ὑάκινθος, κὰι πορφύρα, κὰι κόκκινον, κὰι βύσσος, κὰι δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, κὰι δέρματα ὑακίνθινα, ἤνεγκαν. κὰι πᾶς ὁ ἀφαιρῶν τὸ ἀφαίρεμα, ἀργύριον κὰι χαλκοῦν ἤνεγκαν τὰ ἀφαιρέματα τῶ κυρίω. κὰι παρ᾿ ὁῖς ἑυρέθη ξύλα ἄσηπτα ἐις πάντα τὰ ἔργα τῆς κατασκευῆς, ἤνεγκαν. κὰι πᾶσα γυνὴ σοφὴ τῆ διανοία ταῖς χερσὶν νήθειν, ἤνεγκαν νενησμένα τὴν ὑάκινθον, κὰι τὴν πορφύραν, κὰι τὸ κόκκινον, κὰι τὴν βύσσον. κὰι πᾶσαι ἁι γυναῖκες, ἁῖς ἔδοξε τῆ διανοία ἀυτῶν ἐν σοφία, ἔνησαν τὰς τρίχας τὰς ἀιγείας. κὰι ὁι ἄρχοντες ἤνεγκαν τοὺς λίθους τῆς σμαράγδου, κὰι τοὺς λίθους τῆς πληρώσεως ἐις τὴν ἐπωμίδα, κὰι ἐις τὸ λόγιον, κὰι τὰς συνθέσεις, κὰι τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, κὰι τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματος. κὰι πᾶς ἀνὴρ κὰι γυνὴ ὧν ἔφερεν ἡ διάνοια ἀυτῶν, ἐισελθόντες ποιεν πάντα τὰ ἔργα, ὅσα συνέταξε κύριος ποιῆσαι ἀυτὰ διὰ μωυσῆν, ἤνεγκαν ἀφαίρεμα ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κυρίω. κὰι ἐῖπε μωυσῆς τοῖς ὑιοῖς ἰσραήλ, ἰδοὺ ἀνακέκληκεν ὁ θεὸς ἐξ ὀνόματος τὸν βεσελεὴλ τὸν τοῦ ὀυρὶ ὑιοῦ ὤρ, ἐκ φυλῆς ἰούδα, κὰι ἐνέπλησεν ἀυτὸν πνεῦμα θεῖον σοφίας κὰι συνέσεως κὰι ἐπιστήμης πάντα ἀρχιτεκτονεῖν κατὰ πάντα τὰ ἔργα τῆς ἀρχιτεκτονίας ποιεῖν τὸ χρυσίον κὰι τὸ ἀργύριον κὰι τὸν χαλκόν, κὰι λιθουργῆσαι τὸν λίθον, κὰι κατεργάζεσθαι τὰ ξύλα, κὰι ποιεῖν ἐν παντὶ ἔργω σοφίας. κὰι προβιβάσαι γε ἔδωκεν ἐν τῆ διανοία ἀυτῶ τε κὰι ἐλιὰβ τῶ τοῦ ἀχισαμὰχ ἐκ τῆς φυλῆς δάν. κὰι ἐνέπλησεν ἀυτοὺς σοφίας κὰι συνέσεως κὰι διανοίας, συνιέναι ποιῆσαι πάντα τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου, τὰ ὑφαντά τὰ ποικιλτά, ὑφάναι τῶ κοκκίνω κὰι τῆ βύσσω, κὰι ποιεῖν πᾶν ἔργον ἀρχιτεκτονίας κὰι ποικιλίας.

κὰι ἐποίησε βεσελεὴλ κὰι ἐλιὰβ κὰι πᾶς σοφὸς τῆ διανοία, ὧ ἐδόθη σοφία κὰι ἐπιστήμη ἐν ἀυτοις, συνίεναι ποιεῖν πάντα τὰ ἔργα τὰ κατὰ τὰ ἅγια καθήκοντα, κατὰ πάντα ὅσα συνέταξε κύριος. κὰι ἐκάλεσε μωυσῆς τὸν βεσελεὴλ κὰι ἐλιὰβ κὰι πάντας τοὺς ἔχοντας τὴν σοφίαν, ὁῖς ἔδωκεν ὁ θεὸς ἐπιστήμην ἐν τῆ καρδία, κὰι πάντας τοὺς ἑκουσίως βουλομένους προσπορεύεσθαι πρὸς τὰ ἔργα, ὥστε συντελεῖν ἀυτά. κὰι ἔλαβον παρὰ μωυσῆ πάντα τὰ ἀφαιρέματα, ἃ ἤνεγκαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐις πάντα τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου ποιεῖν ἀυτά. κὰι ἀυτοί προσεδέχοντο ἔτι τὰ προσφερόμενα παρὰ τῶν φερόντων πρωῒ πρωῒ. κὰι παρεγίνοντο πάντες ὁι σοφοὶ ὁι ποιοῦντες πάντα τὰ ἔργα τοῦ ἁγίου, ἕκαστος κατὰ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον, ὅ ἀυτοὶ ἐιργάζοντο. κὰι ἐῖπαν πρὸς μωυσῆν, ὅτι πλῆθος φέρει ὁ λαὸς παρὰ τὰ ἔργα ὅσα συνέταξε κύριος ποιῆσαι. κὰι προσέταξε μωυσῆς, κὰι ἐκήρυξεν ἐν τῆ παρεμβολῆ, λέγων, ἀνὴρ κὰι γυνὴ μήκετι ἐργαζέσθωσαν ἐις τὰς ἀπαρχὰς τοῦ ἁγίου. κὰι ἐκωλύθη ὁ λαὸς ἔτι προσφέρειν. κὰι τὰ ἔργα ἦν ἀυτοῖς ἱκανά, ἐις τὴν κατασκευὴν ποιῆσαι ἀυτά, κὰι προσκατέλειπον. κὰι ἐποίησε πᾶς σοφὸς τῆ διανοία ἐν τοιςς ἐργαζομένοις τὴν σκηνὴν δέκα ἀυλαίας ἐκ βύσσου κεκλωσμένης, κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας,κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου, χερουβὶν ἐργασία ὑφαντοῦ ἐποίησεν ἀυτάς. τὸ μῆκος τῆς ἀυλαίας τῆς μιᾶς ὀκτὼ κὰι ἔικοσι πηχέων, κὰι τὸ ἑῦρος τεσσάρων πηχέων ἡ ἀυλαία ἡ μία ἦν. μέτρον τὸ ἀυτὸ ἦν πάσαις ταῖς ἀυλαίαις. πέντε δὲ ἀυλαῖαι ἦσαν ἐξ ἀλλήλων συνεχόμεναι ἡ ἑτέρα ἐκ τῆς ἑτέρας. κὰι πέντε ἀυλαῖαι ἦσαν ἐξ ἀλλήλων συνεχόμεναι ἡ ἑτέρα ἐκ τῆς ἑτέρας. κὰι ἐποίησεν ἀγκύλας ὑακινθίνας ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς ἀυλαίας τῆς μιᾶς, ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους ἐις τὴν συμβολήν. κὰι ὅυτως ἐποίησε ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς ἀυλαίας τῆς ἐξωτέρας πρὸς τῆ συμβολῆ τῆ δευτέρα. πεντήκοντα δὲ ἀγκύλας ἐποίησε τῆ ἀυλαία τῇ μιᾶ, κὰι πεντήκοντα ἀγκύλας ἐποίησε ἐκ τοῦ μέρους τῆς ἀυλαίας κατὰ τὴν συμβολὴν τῆς δευτέρας, ἀντιπρόσωποι ἀντιπίπτουσαι ἐις ἀλλήλας ἑκάστη. κὰι ἐποίησε κρίκους πεντήκοντα χρυσοῦς. κὰι συνῆψε τὰς ἀυλαίας ἑτέραν τῆ ἑτέρα τοις κρίκοις. κὰι ἐγένετο ἡ σκηνὴ μία. κὰι ἐποίησε δέρρεις τριχίνας σκέπειν ἐπὶ τὴν σκηνήν. ἕνδεκα δέρεις ἐποίησεν ἀυτάς. τὸ μῆκος τῆς δέρρεως τῆς μιᾶς ἦν τριάκοντα πηχέων, κὰι τεσσάρων πηχέων τὸ ἑῦρος τῆς δέρρεως τῆς μιᾶς. μέτρον τὸ ἀυτὸ ἦν τοῖς ἕνδεκα δέρρεσι. κὰι συνῆψε τὰς πέντε δέρρεις ἐπὶ τὸ ἀυτό, κὰι τὰς ἓξ δέρρεις ἐπὶ τὸ ἀυτό. κὰι ἐποίησεν ἀγκύλας πεντήκοντα ἐπὶ χείλους τῆς δέρρεως τῆς μιᾶς, τῆς ἀναμέσον κατὰ τὴν συμβολήν. κὰι πεντήκοντα ἀγκύλας ἐποίησεν ἐπὶ τοῦ χείλους τῆς δέρρεως τῆς συναπτούσης τῆς δευτέρας. κὰι ἐποίησε κρίκους χαλκοῦς πεντήκοντα. κὰι συνῆψε τοὺς κρίκους ἐκ τῶν ἀγκυλῶν, κὰι συνῆψε τὰς δέρρεις, κὰι ἐγένετο ἓν. κὰι ἐποίησε κατακάλυμμα τῆς σκηνῆς δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, κὰι ἐπικαλύμματα δέρματα ὑακίνθινα ἐπάνωθεν. κὰι ἐποίησε στύλους τῆς σκηνῆς ἐκ ξύλων ἀσήπτων, δέκα πηχέων τὸν στύλον τὸν ἕνα, κὰι πήχεος ἑνὸς κὰι ἡμίσους τὸ πλάτος τοῦ στύλου τοῦ ἑνός. δύο ἀγκωνίσκοι τῶ στύλω τῶ ἑνὶ ἀντιπίπτοντες ἕτερος τῶ ἑτέρω, ὅυτως ἐποίησε πᾶσι τοῖς στύλοις τῆς σκηνῆς. κὰι ἐποίησε τοὺς στύλους τῆς σκηνῆς ἔικοσι στύλους ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ πρὸς νότον. κὰι τεσσαράκοντα βάσεις ἀργυρᾶς ἐποίησε τοῖς ἔικοσι στύλοις. δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι δύο βάσεις τῶ στύλοω τῶ ἑνί, ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι τὸ κλίτος τὸ δεύτερον τὸ πρὸς βορρὰν ἔικοσι στύλους κὰι τεσσαράκοντα βάσεις ἀυτῶν ἀργυρᾶς. δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι ἐκ τῶν ὀπίσω τῆς σκηνῆς κατὰ τὸ μέρος τὸ πρὸς θάλασσαν, ἐποίησεν ἓξ στύλους. κὰι δύο στύλους ἐποίησεν ἐπὶ τῶν γωνιῶν τῆς σκηνῆς ἐκ τῶν ὀπισθίων. κὰι ἦσαν ἐξ ἴσου κάτωθεν. κὰι κατὰ τὸ ἀυτὸ ἦσαν ἴσοι ἐκ τῶν κεφαλῶν ἐις σύμβλησιν μίαν. ὅυτως ἐποίησεν ἀμφοτέραις ταῖς γωνίαις ταῖς δυσί. κὰι ἦσαν ὀκτὼ στύλοι, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν ἀργυρᾶι δεκαέξ. δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, κὰι δύο βάσεις τῶ στύλω τῶ ἑνί, ἐις ἀμφότερα τὰ μέρη ἀυτοῦ. κὰι ἐποίησε μοχλοὺς ἐκ ξύλων ἀσήπτων πέντε τοῖς στύλοις ἐκ τοῦ ἑνὸς μέρους τῆς σκηνῆς. κὰι πέντε μοχλοὺς τοῖς στύλοις τῶ κλίτει τῆς σκηνῆς τῶ δευτέρω. κὰι πέντε μοχλοὺς τοῖς στύλοις τῶ ὀπισθίω κλίτει τῆς σκηνῆς, τῶ πρὸς θάλασσαν. κὰι ὁ μοχλὸς ὁ μέσος ἀναμέσον τῶν στύλων διικνεῖτο ἀπὸ τοῦ ἑνὸς κλίτους ἐις τὸ ἕτερον κλίτος. κὰι τοὺς στύλους κατεχρύσωσεν χρυσίω, κὰι τοὺς δακτυλίους ἀυτῶν ἐποίησε χρυσοῦς ἐις θήκας τοῖς ἀναφορεῦσι. κὰι κατεχρύσωσε τοὺς μοχλοὺς χρυσίω, κὰι ἐποίησε καταπέτασμα ἐξ ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου, κὰι βύσσου νενησμένης. ἔργον ὑφαν τὸν ἐποίησεν ἀυτὸ χερουβίμ. κὰι ἐπέθηκεν ἀυτὸ ἐπὶ τεσσάρων στύλων ἀσήπτων κεχρυσωμένων χρυσίω. κὰι ἁι κεφαλίδες ἀυτῶν χρυσᾶι, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν τέσσαρες ἀργυραῖ. κὰι ἐποίησεν ἐπίσπαστρον τῆ θύρα τῆς σκηνῆς ἐξ ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου κεκωλσμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης, ἔργον ποικιλτοῦ. κὰι τοὺς στύλους ἀυτοῦ πέντε, κὰι τὰς κεφαλίδας ἀυτῶν. κὰι κατεχρύσωσε τὰς κεφαλίδας ἀυτῶν χρυσίω. κὰι ἐχώνευσεν ἀυτοῖς πέντε βασεις χαλκᾶς,

κὰι εποίησε βεσελεὴλ τὴν κιβωτὸν ἐκ ξύλων ἀσήπτων, δύολπηχέων κὰι ἡμίσους τὸ μῆκος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ πλάτος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ ὕψος, κὰι κατεχρύσωσεν ἀυτὴν χρυσίω καθαρῶ ἔσωθεν κὰι ἔξωθεν. κὰι ἐποίησεν ἀυτῆ κυμάτιον στρεπτὸν χρυσοῦν κύκλω. κὰι ἐχώνευσεν ἀυτῆ τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦς ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη ἀυτοῦ· δύο δακτυλίους ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ ἕν, κὰι δύο δακτυλίους ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ δεύτερον. κὰι ἐποίησεν ἀναφορεῖς ἐκ ξύλων ἀσήπτων, κὰι κατεχρύσωσεν ἀυτοὺς χρυσίω. κὰι ἐισήγαγε τοὺς ἀναφορεῖς ἐις τοὺς δακτυλίους τοὺς ἐν τοῖς κλίτεσι τῆς κιβωτοῦ, ἄιρειν τὴν κιβωτὸν ἐν ἀυτοῖς. κὰι ἐποίησε τὸ ἱλαστήριον ἐπίθεμα χρυσίου καθαροῦ δύο πηχέων κὰι ἡμίσους τὸ μῆκος, κὰι πήχεος κὰι ἡμίσους τὸ πλάτος. κὰι ἐποίησε δύο χερουβὶμ χρυσᾶ τορευτά, κὰι ἐπέθηκεν ἀυτὰ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν κλιτῶν τοῦ ἱλαστηρίου. χεροὺβ ἑῖς ἐκ τοῦ κλίτους τούτου, κὰι χεροὺβ ἑῖς ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ δευτέρου τοῦ ἱλαστηρίου. κὰι ἐποίησε τοὺς δύο χερουβὶμ ἐπὶ τὰ δύο κλίτη ἀυτοῦ. κὰι ἦσαν ὁι δύο χερουβὶμ ἐκτείνοντες τὰς πτέρυγας ἐπάνωθεν, συσκιάζοντες ταῖς πτέρυξιν ἀυτῶν ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου, κὰι τὰ πρόσωπα ἀυτῶν ἐις ἄλληλα ἐις τὸ ἱλαστήριον ἦσαν τὰ πρόσωπα τῶν χερουβίμ. κὰι ἐποίησε τράπεζαν ἐκ ξύλων ἀσήπτων, δύο πηχέων τὸ μῆκος, κὰι πήχεος τὸ ἑῦρος, κὰι πήχεος κὰι ἡ μίσους τὸ ὕψος. κὰι κατεχρύσωσεν ἀυτὴν χρυσίω καθαρῶ. κὰι ἐποίησεν ἀυτῆ στρεπτὸν κυμάτιον χρυσοῦν κύκλω. κὰι ἐποίησεν ἀυτῆ στεφάνην παλαιστοῦ κύκλω. κὰι ἐποίησε στρεπτὸν κυμάτιον κύκλω τῆ στεφάνη. κὰι ἐχώνευσεν ἀυτῆ τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦς. κὰι ἐπέθηκε τοὺς τέσσαρας δακτυλίους ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη τῶν ποδῶν ἀυτῆς ὑπὸ τὴν στρεπτὴν στεφάνην. ἦσαν ὁι δακτύλιοι ἐις θήκας τοῖς ἀναφορεῦσιν, ὥστε ἄιρειν τὴν τράπεζαν. κὰι ἐποίησε τοὺς ἀναφορεῖς ἐκ ξύλων ἀσήπτων, κὰι κατεχρύσωσεν ἀυτοὺς χρυσίω, ὥστε ἄιρειν τὴν τράπεζαν. κὰι ἐποίησε τὰ σκεύη τῆς τραπέζης, τὰ τρυβλία ἀυτῆς κὰι τὰς θυΐσκας κὰι τοὺς κυάθους κὰι τὰ σπονδεῖα ἐν ὁῖς σπείσει ἐν ἀυτοῖς χρυσίου καθαροῦ. κὰι ἐποίησε τὴν λυχνίαν ἐκ χρυσίου καθαροῦ, τορευτὴν ἐποίησε τὴν λυχνίαν. ὁ καυλὸς ἀυτῆς κὰι ὁι καλαμίσκοι κὰι ὁι κρατῆρες κὰι ὁι σφαιροτῆρες κὰι τὰ κρίνα ἐξ ἀυτῆς ἦσαν. ἓξ δὲ καλαμίσκοι ἐκπορευόμενοι ἐκ πλαγίων. τρεῖς καλαμίσκοι τῆς λυχνίας ἐκ τοῦ κλίτους ἀυτῆς τοῦ ἑνός, κὰι τρεῖς καλαμίσκοι τῆς λυχνίας ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ δευτέρου. κὰι τρεῖς κρατῆρες ἐκτετυπωμένοι καρυΐσκους. ἐν τῶ ἑνὶ καλαμίσκω σφαιροτὴρ κὰι κρίνον, κὰι τρεῖς κρατῆρες ἐκτετυπωμένοι καρυΐσκους, ἐν τῶ ἑνὶ καλαμίσκω σφαιροτὴρ κὰι κρίνον. ὅυτω τοῖς ἓξ καλαμίσκοις τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τῆς λυχνίας. κὰι ἐν τῆ λυχνία τέσσαρες κρατῆρες ἐκτετυπωμένοι καρυΐσκους. ἐν τῶ ἑνὶ καλαμίσκω ὁι σφαιροτῆρες κὰι τὰ κρίνα ἀυτῆς. ὁ σφαιροτὴρ ὑὸ τοὺς δύο καλαμίσκους ἐξ ἀυτῆς, κὰι σφαιροτὴρ ὑπὸ τοὺς δύο καλαμίσκους ἐξ ἀυτῆς. ὅυτω τοῖς ἓξ καλαμίσκοις τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τῆς λυχνίας, κὰι ὁι καλαμίσκοι κὰι ὁι σφαιροτῆρες ἐξ ἀυτῆς ἦσαν ὅλοι τορευτοὶ ἐξ ἐνὸς χρυσίου καθαροῦ. κὰι ἐποίησε τοὺς λύχνους ἀυτῆς ἑπτά. κὰι τὰς λαβίδας ἀυτῆς κὰι τὰς ἐπαρυστρίδας ἀυτῆς χρισίου καθαροῦ. τάλαντον χρυσίου καθαροῦ ἐποίησεν ἀυτήν, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς. κὰι ἐποίησε θυσιαστήριον θυμιάματος ἐξ ξύλων ἀσήπτων, πήχεος τὸ μῆκος ἀυτοῦ, κὰι πήχεος τὸ ἑῦρος ἀυτοῦ τετράγωνον, κὰι δύο πυχέων τὸ ὕψος ἀυτοῦ. ἐξ ἀυτοῦ ἦσαν τὰ κέρατα ἀυτοῦ. κὰι κατεχρύσωσεν ἀυτὸ χρυσίω καθαρῶ, τὴν ἐχάραν ἀυτοῦ, κὰι τοὺς τοίχους ἀυτοῦ, κὰι τὰ κέρατα ἀυτοῦ. κὰι ἐποίησεν ἀυτῶ στρεπτὴν στεφάνην χρυσῆν κύκλω. κὰι δύο δακτυλίους χρυσοῦς καθαροὺς ἐποίησεν ἀυτῶ ὑπὸ τὴν στεφάνην τὴν στρεπτὴν ἀυτοῦ ἐις τὰ δύο κλίτη ἀυτοῦ ἐν τοῖς δυσὶ πλευροῖς ἀυτοῦ ἐις θήκας τοῖς ἀναφορεῦσιν, ἄιρειν ἀυτὸ ἐν ἀυτοῖς. κὰι ἐποίησε τοὺς μοχλοὺς ἐκ ξύλοων ἀσήπων, κὰι κατεχρύσωσεν ἀυτοὺς χρυσίω. κὰι ἐποίησε τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως τὸ ἕγιον, κὰι τὴν σύνθεσιν τοῦ θυμιάματος καθαρὸν ἔργον μυρεψοῦ.

κὰι ἐποίησε θυσιαστήριον ὁλοκαυτώματος ἐκ ξύλων ἀσήπτων, πέντε πηχέων τὸ μῆκος, κὰι πέντε πηχέων τὸ μῆκος, κὰι πέντε μηχέων τὸ ἑῦρος, τετράγωνον ἦν τὸ θυσιαστήριον, κὰι τριῶν πηχέων τὸ ὕψος ἀυτοῦ. κὰι ἐποίησε τὰ κέρατα ἐπὶ τῶν τεσσάρων γωνιῶν, ἐξ ἀυτοῦ ἦσαν τὰ κέρατα. κὰι ἐκάλυψεν ἀυτὰ χαλκῶ. κὰι ἐποίησε στεφάνην τῶ θυσιαστηρίω, κὰι τὸν καλυπτῆρα ἀυτοῦ, κὰι τὰς φιάλας ἀυτοῦ, κὰι τὰς κρεάγρας ἀυτοῦ, κὰι τὸ πυρεῖον ἀυτοῦ, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ ἐποίησε χαλκᾶ. κὰι ἐποίησεν ἀυτῶ ἐχάραν ἔργω δικτυοτῶ χαλκῆν. κὰι ἐποίησε τΗς ἐχάρα τέσσαρας δακτυλίους χαλκοῦς ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη. κὰι ὑπέθηκεν ἀυτοὺς ὑπὸ τὴν ἐχάραν τοῦ θυσιαστηρίου κάτωθεν. κὰι ἦν ἡ ἐχάρα ἕως ἡμίσους τοῦ θυσιαστηρίου. κὰι ἐποίησε τοὺς ἀναφορεῖς τῶ θυσιαστηρίω ἐκ ξύλων ἀσήπτων, κὰι περιεχάλκωσεν ἀυτοὺς χαλκῶ. κὰι ἐισήγαγε τοὺς ἀναφορεῖς κατὰ τὰ πλευρὰ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῶ ἄιρειν ἀυτό. κοῖλον σανιδωτὸν ἐποίησεν ἀυτό. κὰι ἐποίησε τὸν λουτῆρα τὸν χαλκοῦν, κὰι τὴν βάσιν ἀυτοῦ χαλκῆν ἐκ τῶν κατόπτρων τῶν νηστευσασῶν, ἃι ἐνήστευσαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἐποίησε τὴν ἀυλὴν τὰ πρὸς λίβα, ἰστία τῆς ἀυλῆς ἐκ βύσσου κεκλωσμένης ἑκατὸν ἐφ᾿ ἑκατόν. κὰι ὁι στύλοι ἀυτῶν ἔικοσι, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν ἔικοσι χαλκαῖ. κὰι ὁι κρίκοι ἀυτῶν κὰι ἁι ψαλίδες ἀυτῶν ἀργυραῖ. κὰι τὸ κλῖτος τὸ πρὸς βορρὰν ἑκατὸν ἐφ᾿ ἑκατόν. κὰι ὁι στύλοι ἀυτῶν ἔικοσι, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν ἔικοσι χαλκαῖ. κὰι ὁι κρίκοι ἀυτῶν κὰι ἁι ψαλίδες ἀυτῶν ἀργυραῖ. κὰι τὸ κλῖτος τὸ πρὸς θάλασσαν ἀυλαῖαι πεντήκοντα πηχέων, στύλοι ἀυτῶν δέκα, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν δέκα. κὰι ὁι κρίκοι ἀυτῶν κὰι ἁι ψαλίδες ἀυτῶν ἀργυραῖ. κὰι τὸ κλῖτος τὸ πρὸς ἀνατολὰς πεντήκοντα πηχέων ἰστία, πέντε κὰι δέκα πηχέων τὸ κατὰ νώτου. κὰι ὁι στύλοι ἀυτῶν τρεῖς, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν τρεῖς. κὰι ἐπὶ τοῦ νώτου τοῦ δευτέρου ἔνθεν κὰι ἔνθεν κατὰ τὴν πύλην τῆς ἀυλῆς, ἀυλαῖαι πέντε κὰι δέκα πηχέων. κὰι ὁι στύλοι ἀυτῶν τρεῖς, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν τρεῖς. πᾶσαι ἁι ἀυλαῖαι τῆς σκηνῆς ἐκ βύσσου κεκλωσμένης. κὰι ἁι βάσεις τῶν στύλων ἀυτῶν χαλκαῖ, κὰι ἁι ἀγκύλαι ἀυτῶν ἀργυραῖ, κὰι ἁι κεφαλίδες ἀυτῶν {}ηργυρωμέναι ἀργυρίω, κὰι ὁι στύλοι {}ηργυρωμένοι ἀργυρίω πάντες ὁι στύλοι τῆς ἀυλῆς. κὰι τὸ καταπέτασμα τῆς πύλης τῆς ἀυλῆς ἔργον ποικιλτοῦ ἐξ ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου νενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης ἔικοσι πηχέων τὸ μῆκος, κὰι τὸ ὕψος κὰι τὸ ἑῦρος πέντε πηχέων ἐξισούμενον τοῖς ἰστίοις τῆς ἀυλῆς. κὰι ὁι στύλοι ἀυτῶν τέσσαρες, κὰι ἁι βάσεις ἀυτῶν τέσσαρες χαλκαῖ, κὰι ἁι ἀγκύλαι ἀυτῶν ἀργυραῖ, κὰι ἁι κεφαλίδες ἀυτῶν {}ηργυρωμέναι ἀργυρίω. κὰι πάντες ὁι πάσσαλοι τῆς ἀυλῆς κύκλω χαλκοῖ. κὰι ἅυτη ἡ σύνταξις τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καθὰ συνετάγη μωυσῆ, τὴν λειτουργίαν ἐῖναι τῶν λευιτῶν διὰ ἰθάμαρ τοῦ ὑιοῦ ἀαρὼν τοῦ ἱερέως. κὰι βεσελεὴλ ὁ τοῦ ὀυρὶ ἐκ τῆς φυλῆς ἰούδα ἐποίησε καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐλιὰβ ὁ τοῦ ἀχισαμὲχ ἐκ τῆς φυλῆς δάν, ὃς ἠρχιτεκτώνευσεν τὰ ὑφαντὰ κὰι τὰ ῥαφιδευτὰ κὰι τὰ ποικιλτά, ὕφανε τῶ ὑακίνθω κὰι πορφύρα, κὰι κοκκίνω νενησμένω κὰι βύσσω. πᾶν τὸ χρυσίον ὃ κατειργάσθη ἐις τὰ ἔργα κατὰ πᾶσαν τὴν ἐργασίαν τῶν ἁγίων, ἐγένετο χρυσίου τοῦ τῆς ἀπαρχῆς, ἐννέα κὰι ἔικοσι τάλαντα, κὰι ἑπτακόσιοι κὰι τριάκοντα σίκλοι κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον. κὰι ἀργυρίου κὰι ἀφαίρεμα παρὰ τῶν ἐπεσκεμμένων ἀνδρῶν τῆς συναγωγῆς ἑκατὸν τάλαντα, κὰι χίλιοι ἑπτακόσιοι ἑβδομηκονταπέντε σίκλοι. δραχμὴ μία τῆ κεφαλῆ τὸ ἥμισυ τοῦ σίκλου, κατὰ τὸν σίκλον τὸν ἅγιον. πᾶς ὁ παραπορευόμενος ἐις τὴν ἐπίσκεψιν ἀπὸ ἐικοσαετοῦς κὰι ἐπάνω ἐις τὰς ἑξηκοντα μυριάδας κὰι τριχιλίους κὰι πεντακοσίους πεντήκοντα. κὰι ἐγενήθη τὰ ἑκατὸν τάλαντα τοῦ ἀργυρίου ἐις τὴν χώνευσιν τῶν κεφαλίδων τῆς σκηνῆς, κὰι ἐις τὰς κεφαλίδας τοῦ καταπετάσματος. ἑκατὸν κεφαλίδες ἐις τὰ ἑκατὸν τάλαντα, τάλαντον τῆ κεφαλίδι. κὰι τοὺς χιλίους ἑπτακοσίους ἑβδομηκονταπέντε σίκλους ἐποίησεν ἐις τὰς ἀγκύλας τῶν στύλων. κὰι κατεχρύσωσε τὰς κεφαλίδας ἀυτῶν, κὰι κατεκόσμησεν ἀυτούς. κὰι ὁ χαλκὸς τοῦ ἀφαιρέματος τριακόσια ἑβδομήκοντα τάλαντα, κὰι διχίλιοι κὰι τετρακόσιοι σίκλοι. κὰι ἐποίησαν ἐξ ἀυτοῦ τὰς βάσεις τῆς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν σὺν τῆ ἐχάρα ἀυτοῦ, κὰι πάντα τὰ σκεύη τοῦ θυσιαστηρίου, κὰι τὰς βάσεις τῆς ἀυλῆς κύκλω, κὰι τὰς βάσεις τῆς πύλης τῆς ἀυλῆς, κὰι τοὺς πασσάλους τῆς σκηνῆς, κὰι τοὺς πασσάλους τῆς ἀυλῆς κύκλω.

κὰι τὴν καταληφθεῖσαν ὑάκινθον κὰι πορφύραν κὰι τὸ κόκκινον ἐποίησαν στολὰς λειτουργικὰς ἀαρών, ἐις τὸ λειτουργεῖν ἐν ἀυταῖς ἐν τῶ ἁγίω, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησαν τὴν ἐπωμίδα ἐκ χρυσίου, κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου νενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης. κὰι ἐτμήθη τὰ πέταλα τοῦ χρυσίου τρίχες, ὥστε συνυφάναι σὺν τῆ ὑακίνθω κὰι τῆ πορφύρα, κὰι σὺν τῷ κοκκίνω τῶ διανενησμένω, κὰι σὺν τῆ βύσσω τῆ κεκλωσμένη, ἔργον ὑφαντὸν ἐποὶησαν ἀυτὸ ἐπωμίδας συνεχούσας ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ἔργον ὑφαν τὸν ἐις ἄλληλα συμπεπλεγμένον καθ᾿ ἑαυτό. ὀξ ἀυτοῦ ἐποίησαν κατὰ τὴν ἀυτοῦ ποίησιν ἐκ χρυσίου κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου διανενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησαν ἀμφοτέρους τοὺς λίθους τῆς σμαράγδου συμπεπορπημένους κὰι {}σιαλωμένους χρυσίω, γεγλυμμένους κὰι κεκολαμμένους ἐκκόλαμμασφραγίδος ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, κὰι ἐπέθηκαν ἀυτοὺς ἐπὶ τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος, λίθοι μνημοσύνου ἐισὶν τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησαν λόγιον, ἔργον ὑφαντὸν τῆ ποικιλία, κατὰ τὸ ἔργον τῆς ἐπωμίδος, ἐκ χουσίου, κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου διανενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης, τετράγωνον διπλοῦν ἐποίησαν τὸ λόγιον. σπιθαμῆς τὸ μῆκος, κὰι σπιθαμῆς τὸ ἑῦρος διπλοῦν. κὰι συνυφάνθη ἐν ἀυτῶ ὕφασμα κατὰ λίθον τετράστιχον. στίχος λίθων, σάρδιον κὰι τοπάξιον κὰι σμάραγδος ὁ στίχος ὁ ἑῖς. κὰι ὁ στίχος ὁ δεύτερος, ἄνθραξ κὰι σάπφειρος κὰι ἰάσπις. κὰι ὁ στίχος ὁ τρίτος λιγύριον κὰι ἀχάτης κὰι ἀμέθυστος. κὰι ὁ στίχος ὁ τέταρτος χρυσόλιθος κὰι βηρύλλιον κὰι ὀνύχινον {}κεκυκλωμένα χρυσίω, κὰι συνδεδεμένα χρυσίω. κὰι ὁι λίθοι ἦσαν ἐκ τῶν ὀνομάτων τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ δώδεκα, ἐκ τῶν δώδεκα ὀνομάτων ἀυτῶν ἐγγεγλυμμέναι σφαγίδες. ἕκαστος ἐκ τοῦ ἑαυτοῦ ὀνόματος ἐις τὰς δώδεκα φυλάς. κὰι ἐποίησαν ἐπὶ τὸ λόγιον κροσσοὺς συμπεπλεγμένους, ἔργον ἐμπλοκίου, ἐκ χρυσίου καθαροῦ. κὰι ἐποίησαν δύο ἀσπιδίσκας χρυσᾶς, κὰι δύο δακτυλίους χρυσοῦς. κὰι ἐπέθηκαν τοὺς δύο δακτυλίους τοὺς χρυσοῦς ἐπ᾿ αμφοτέρας τὰς ἀρχὰς τοῦ λογίου. κὰι ἐπέθηκαν τὰ ἐμπλόκια ἐκ χρυσίου ἐπὶ τοὺς δύο δακτυλίους ἐπ᾿ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν τοῦ λογίου. κὰι ἐις τὰς δύο συμβολὰς τὰ δύο ἐμπλόκια. κὰι ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰς δύο ἀσπιδίσκας τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος ἐξ ἐναντίας κατὰ πρόσωπον. κὰι ἐποίησαν δύο δακτυλίους χρυσοῦς. κὰι ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰ δύο πτερύγια ἀπ᾿ ἄκρου τοῦ λογίου ἐπὶ τὸ ἄκρον τοῦ ὀπισθίου τῆς ἐπωμίδος ἔσωθεν. κὰι ἐποίησαν δύο δακτυλίους χρυσοῦς, κὰι ἐπέθηκαν ἐπ᾿ ἀμφοτέρους τοὺς ὤμους τῆς ἐπωμίδος κάτωθεν ἀυτοῦ, κατὰ πρόσωπον κατὰ τὴν συμβολὴν ἄνωθεν τῆς συνυφῆς τῆς ἐπωμίδος. κὰι συνέσφιξε τὸ λόγιον ἀπὸ τῶν δακτυλίων τῶν ἐπ᾿ ἀυτοῦ ἐις τοὺς δακτυλίους τῆς ἐπωμίδος, συνεχομένους ἐκ τῆς ὑακίνθου συμπεπλεγμένους ἐις τὸ ὕφασμα τῆς ἐπωμίδος, ἵνα μὴ χαλᾶται τὸ λόγιον ἀπὸ τῆς ἐπωμίδος, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησαν τὴν ὑποδύτην ὑπὸ τὴν ἐπωμίδα, ἔργον ὑφαντόν, ὅλον ὑακίνθινον. τὸ δὲπεριστόμιον τοῦ ὑποδύτου ἐν τῶ μέσω διυφασμένον συμπλεκτόν, ὧ ἀνέχον κύκλω τὸ {}στόμιον ἀδιάλυτον. κὰι ἐποίησαν ἐπὶ τοῦ λώματος τοῦ ὑποδύτου κάτωθεν ὡσεὶ ἐξανθούσης ῥοᾶς ῥοΐσκους, ἐξ ὑακίνθου, κὰι πορφύρας, κὰι κοκκίνου νενησμένου, κὰι βύσσου κεκλωσμένης. κὰι ἐποίησαν κώδωνας χρυσοῦς. κὰι ἐπέθηκαν τοὺς κώδωνας ἐπὶ τὰ λώματα τοῦ ὑποδύτου κύκλω ἀναμέσον τῶν ῥοΐσκων. κώδωνας χρυσοῦς κὰι ῥοΐσκους ἐπὶ τοῦ λώματος τοῦ ὑποδύτου κύκλω, ἐις τὸ λειτουργεῖν, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησαν χιτῶνας βυσσίνους, ἔργον ὑφαντὸν ἀαρὼν κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ. κὰι τὰς κιδάρεις ἐκ βύσσου, κὰι τὴν μίτραν ἐκ βύσσου, κὰι τὰ {}σκέλη ἐκ βύσσου κεκλωσμένης, κὰι τὰς ζώνας ἀυτῶν ἐκ βύσσου κὰι ὑακίνθου, κὰι πορφύρας κὰι κοκκίνου κεκλωσμένου, ἔργον ποικιλτοῦ, ὃν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησαν τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦν, ἀφόρισμα τοῦ ἁγίου χρυσίου καθαροῦ. κὰι ἔγραψαν ἐπ᾿ ἀυτοῦ γράμματα ἐκτετυπωμένα σφραγίδος ἁγίασμα κυρίω. κὰι ἐπέθηκαν ἐπ᾿ ἀυτῶ λῶμα τὸ ὑακίνθινον, ὥστε ἐπικεῖσθαι ἐπὶ τὴν μίτραν ἄνωθεν, ὃν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι συνετελέσθη πᾶν ἔργον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ κατὰ πάντα ὅσα συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ, κὰι ἤνεγκαν τὴν σκηνὴν πρὸς μωυσῆν, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τοὺς δακτυλίους ἀυτῆς, κὰι τοὺς στύλους ἀυτῆς, κὰι τοὺς μοχλοὺς ἀυτῆς, κὰι τοὺς πασσάλους ἀυτῆς, κὰι τὰς βάσεις ἀυτῆς, κὰι τάς διφθέρας δέρματα κριῶν ἠρυθροδανωμένα, κὰι τὰ κατακαλύμματα δέρματα ὑακίνθινα, κὰι τὸ καταπέτασμα, κὰι τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, κὰι τοὺς διωστῆρας ἀυτῆς, κὰι τὸ ἱλαστήριον, κὰι τὴν τράπεζαν, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, κὰι τὴν λυχνίαν τὴν καθαράν, κὰι τοὺς λύχνους ἀυτῆς λύχνους τῆς καύσεως, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς, κὰι τὸ ἔλαιον τοῦ φωτός, κὰι τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν, κὰι τὸ ἔλαιον τῆς χρίσεως, κὰι τὸ θυμίαμα τῆς συνθέσεως, κὰι τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας τῆς σκηνῆς, κὰι τὸ θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν, κὰι τὴν ἐχάραν ἀυτοῦ τὴν χαλκῆν, κὰι τοὺς ἀναφορεῖς ἀυτοῦ, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ, κὰι τὸν λουτῆρα, κὰι τὴν βάσιν ἀυτοῦ, κὰι τὰ ἰστία τῆς ἀυλῆς, κὰι τοὺς στύλους κὰι τὰς βάσεις ἀυτῆς, κὰι τὸ ἐπίσπαστρον τῆς πύλης τῆς ἀυλῆς, κὰι τὰ χοινία ἀυτῆς, κὰι τοὺς πασσάλους ἀυτῆς, κὰι πάντα τὰ ἐργαλεῖα τὰ ἐις τὰ ἔργα τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι τὰς στολὰς τὰς λειτουργικὰς ἐις τὸ λειτουργεῖν ἐν ἀυταῖς ἐν τῶ ἁγίω, στολὰς τοῦ ἁγίου, ἅι ἐισιν ἀαρών, κὰι τὰς στολὰς τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ ἐις τὴν ἱερατείαν. κατὰ πάντα ὅσα συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ, ὅυτως ἐποίησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πᾶσαν τὴν παρασκευήν. κὰι ἴδε μωυσῆς πάντα τὰ ἔργα, κὰι ἦσαν πεποιηκότες ἀυτὰ ὃν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ, ὅυτως ἐποίηαν ἀυτά, κὰι ἐυλόγησεν ἀυτοὺς μωυσῆς.

κὰι ἐλάλησε κύριος πρὸς μωυσῆν, λέγων, ἐν ἡμέρα μιᾶ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου νουμηνία, στήσεις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, κὰι θήσεις ἐκεῖ τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, κὰι σκεπάσεις τὴν κιβωτὸν τῶ καταπετὰσματι. κὰι ἐισοίσεις τὴν τράπεζαν, κὰι προσθήσεις τὴν πρόθεσιν ἀυτῆς. κὰι ἐισοίσεις τὴν λυχνίαν, κὰι ἐπιθήσεις τοὺς λύχνους ἀυτῆς. κὰι θήσεις τὸ θυσιαστψ´ριον τὸ χρυσοῦν ἐις τὸ θυμιάσαι ἐναντίον τῆς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἐπιθήσεις κάλυμμα τοῦ καταπετάσματος ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς. κὰι τὸ θυσιαστήριον τῷν καρπωμάτων θήσεις παρὰ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι θήσεις τὸν λουτῆρα ἀναμέσον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου κὰι ἀναμέσον τοῦ θυσιαστηρίου, κὰι θήσεις ἐν ἀυτῶ ὕδωρ. κὰι θήσεις τὴν ἀυλὴν κύκλω. κὰι θήσεις τὸ καταπέτασμα τῆς πύλης τῆς ἀυλῆς. κὰι λήψη τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος, κὰι χρίσεις τὴν σκηνήν, κὰι πάντα τὰ ἐν ἀυτῆ. κὰι ἁγιάσεις ἀυτὴν κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτῆς. κὰι ἔσται ἅγια. κὰι χρίσεις τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων, κὰι πάντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ. κὰι χρίσεις τὸν λουτῆρα, κὰι τὴν βάσιν ἀυτοῦ, κὰι ἁγιάσεις ἀυτόν. κὰι ἁγιάσεις τὸ θυσιαστήριον. κὰι ἔσται τὸ θυσιαστήριον ἅγιον τῶν ἁγίων. κὰι προσάξεις ἀαρὼν κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι λούσεις ἀυτοὺς ὕδατι. κὰι ἐνδύσεις ἀαρὼν τὰς στολὰς τὰς ἁγίας, κὰι χρίσεις ἀυτόν, κὰι ἁγιάσεις ἀυτόν, κὰι ἱερατεύσει μοι. κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ προσάξεις κὰι ἐνδύσεις ἀυτοὺς χιτῶνας, κὰι ἀλείψεις ἀυτοὺς ὃν τρόπον ἤλειψας τὸν πατέρα ἀυτῶν, κὰι ἱερατεύσουσί μοι. κὰι ἔσται, ὥστε ἐῖναι ἀυτοῖς χρίσμα ἱερατείας ἐις τὸν ἀιῶνα, ἐις τὰς γενεὰς ἀυτῶν. κὰι ἐποίησε μωυσῆς πάντα ὅσα ἐνετείλατο ἀυτῶ κύριος, ὅυτως ἐποίησε. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ μηνὶ τῶ πρώτω τῶ δευτέρω ἔτει ἐκπορευομένων ἀυτῶν ἐξ ἀιγύπτου νουμηνία, ἐστάθη ἡ σκηνὴ. κὰι ἔστησε μωυσῆς τὴν σκηνήν, κὰι ἐπέθηκε τὰς κεφαλίδας, κὰι διενέβαλε τοὺς μοχλούς, κὰι ἔστησεν τοὺς στύλους ἀυτῆς, κὰι ἐξέτεινε τὰς ἀυλαίας ἐπὶ τὴν σκηνήν, κὰι ἐπέθηκαν τὸ κάλυμμα τῆς σκηνῆς ἐπ᾿ ἀυτὴν ἄνωθεν, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι λαβὼν τὰ μαρτύρια ἐνέβαλεν ἐις τὴν κιβωτόν, κὰι ὑπέθηκεν τοὺς διωστῆρας ὑπὸ τὴν κιβωτόν,κὰι ἐπέθηκεν τὸ ἱλαστήριον ἐπάνω τῆς κιβωτοῦ. κὰι ἐισήνεγκε τὴν κιβωτὸν ἐις τὴν σκηνήν, κὰι ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τοῦ καταπετάσματος, κὰι ἐσκέπασε τὴν κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, ὃν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐπέθηκε τὴν τράπεζαν ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ἐπὶ τὸ κλῖτος τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου τὸ πρὸς βορρὰν ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος τῆς σκηνῆς. κὰι προσέθηκεν ἐπ᾿ ἀυτῆς τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔναντι κύριου, ὃν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἔθηκε τὴν λυχνίαν ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου ἐναντίον τῆς τραπέζης, ἐις τὸ κλῖτος τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς νότον. κὰι ἐπέθηκεν τοὺς λύχνους ἀυτῆς ἔναντι κυρίου, ὅν τρόπον συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἔθηκε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν ἐν τῆ σκηνῆ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος. κὰι ἐθυμίασεν ἐπ᾿ ἀυτοῦ τὸ θυμίαμα τῆς συνθέσεως, καθάπερ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἔθηκε τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας τῆς σκηνῆς, κὰι τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων ἔθηκε παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἀνήνεγκεν ἐν ἀυτῶ ὁλοκαύτωμα κὰι θυσίαν, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἐποίησε τὸν λουτῆρα ἀναμέσον τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, κὰι ἀναμέσον τοῦ θυσιαστηρίου. κὰι ἐπέθηκεν ἐν ἀυτῶ ὕδωρ, ἵνα νίπτωνται ἐξ ἀυτοῦ μωυσῆς κὰι ἀαρὼν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ τὰς χεῖρας ἀυτῶν κὰι τοὺς πόδας, ἐισπορευομένων ἀυτῶν ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ἢ ὅταν προπορεύωνται πρὸς τὸ θυσιαστήριον λειτουργεῖν, ἐνίπτοντο ἐξ ἀυτοῦ, καθὰ συνέταξε κύριος τῶ μωυσῆ. κὰι ἔστησε τὴν ἀυλὴν κύκλω τῆς σκηνῆς κὰι τοῦ μαρτυρίου, κὰι ἔθηκε τὸ ἐπίσπαστρον τῆς θύρας τῆς ἀυλῆς. κὰι συνετέλεσε μωυσῆς πάντα τὰ ἔργα. κὰι ἐκάλυψε ἡ νεφέλη τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, κὰι δόξης κυρίου ἐπλήσθη ἡ σκηνή. κὰι ὀυκ ἠδυνήθη μωυσῆς ἐισελθεῖν ἐις τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ὅτι ἐπεσκίασεν ἐπ᾿ ἀυτὴν ἡ νεφέλη, κὰι δόξης κυρίου ἐπλήσθη ἡ σκηνή. ἡνίκα δ᾿ ἂν ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς, ἀνεζέυγνυσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ σὺν τῆ ἀπαρτία ἀυτῶν. ἐι δὲ μὴ ἀνέβη ἡ νεφέλη, ὀυκ ἀνεζέυγνυσαν ἕως τῆς ἡμέρας ἧς ἀνέβη ἡ νεφέλη. νεφέλη γὰρ ἦν ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας, κὰι πῦρ ἦν ἐπ᾿ ἀυτῆς νυκτὸς ἐναντίον παντὸς ἰσραὴλ ἐν πάσαις ταῖς ἀναζυγαῖς ἀυτῶν.