Παύλος απόστολος ιησού χριστού διά θελήματος θεού, τοις αγίοις τοις ούσιν εν εφέσω και πιστοίς εν χριστώ ιησού. χάρις υμίν και ειρήνη από θεού πατρός ημών και κυρίου ιησού χριστού, ευλογητός ο θεός και πατήρ του κυρίου ημών ιησού χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εν τοις επουρανίοις εν χριστώ, καθώς εξελέξατο ημάς εν αυτώ προ καταβολής κόσμου, είναι ημάς αγίους και αμώμους κατενώπιον αυτού εν αγάπη. προορίσας ημάς εις υιοθεσίαν διά ιησού χριστού εις αυτόν κατά την ευδοκίαν του θελήματος αυτού εις έπαινον δόξης της χάριτος αυτού, εν η εχαρίτωσεν ημάς εν τω ηγαπημένω, εν ω έχομεν την απολύτρωσιν διά του αίματος αυτού την άφεσιν των παραπτωμάτων, κατά τον πλούτον της χάριτος αυτού, ης επερίσσευσεν εις ημάς εν πάση σοφία και φρονήσει, γνωρίσας ημίν το μυστήριον του θελήματος αυτού κατά την ευδοκίαν αυτού, ην προέθετο εν αυτώ εις οικονομίαν του πληρώματος των καιρών ανακεφαλαιώσασθαι τα πάντα εν τω χριστώ, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης εν αυτώ. εν ω και εκληρώθημεν προορισθέντες κατά πρόθεσιν του τα πάντα ενεργούντος κατά την βουλήν του θελήματος αυτού, εις το είναι ημάς εις έπαινον δόξης αυτού τους προηλπικότας εν τω χριστώ, εν ω και υμείς ακούσαντες τον λόγον της αληθείας το ευαγγέλιον της σωτηρίας υμών εν ω και πιστεύσαντες εσφραγίσθητε τω πνεύματι της επαγγελίας τω αγίω, ος εστίν αρραβών της κληρονομίας ημών εις απολύτρωσιν της περιποιήσεως εις έπαινον της δόξης αυτού. διατούτο καγώ ακούσας την καθ υμάς πίστιν εν τω κυρίω ιησού και την αγάπην την εις πάντας τους αγίους, ου παύομαι ευχαριστών υπέρ υμών, μνείαν υμών ποιούμενος επί των προσευχών μου, ίνα ο θεός του κυρίου ημών ιησού χριστού ο πατήρ της δόξης δώη υμίν πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εν επιγνώσει αυτού πεφωτισμένους τους οφθαλμούς της καρδίας υμών, εις το ειδέναι υμάς τις εστίν η ελπίς της κλήσεως αυτού, και τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εν τοις αγίοις, και τι το υπερβάλλον μέγεθος της δυνάμεως αυτού εις ημάς τους πιστεύοντας κατά την ενέργειαν του κράτους της ισχύος αυτού, ην ενήργησεν εν τω χριστώ εγείρας αυτόν εκ των νεκρών, και εκάθισεν εν δεξιά αυτού εν τοις επουρανίοις υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας και δυνάμεως και κυριότητος και παντός ονόματος ονομαζομένου, ου μόνον εν τω αιώνι τούτω, αλλά και εν τω μέλλοντι. και πάντα υπέταξεν υπό τους πόδας αυτού, και αυτόν έδωκε κεφαλήν υπέρ πάντα, τη εκκλησία, ήτις εστί το σώμα αυτού, το πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου.

Και υμάς όντας νεκρούς τοις παραπτώμασι και ταις αμαρτίαις εν αις ποτέ περιεπατήσατε κατά τον αιώνα του κόσμου τούτου κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος του πνεύματος του νυν ενεργούντος εν τοις υιοίς της απειθείας, εν οις και ημείς πάντες ανεστράφημεν ποτέ εν ταις επιθυμίαις της σαρκός ημών, ποιούντες τα θελήματα της σαρκός και των διανοιών, και ήμεν τέκνα φύσει οργής ως και οι λοιποί. ο δε θεός πλούσιος ων εν ελέει διά την πολλήν αγάπην αυτού ην ηγάπησεν ημάς, και όντας ημάς νεκρούς τοις παραπτώμασι συνεζωοποίησε τω χριστώ. χάριτι εστέ σεσωσμένοι, και συνήγειρε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις εν χριστώ ιησού, ίνα ενδείξηται εν τοις αιώσι τοις επερχομένοις τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού εν χρηστότητι εφ ημάς εν χριστώ ιησού. τη γαρ χάριτι εστέ σεσωσμένοι διά της πίστεως, και τούτο ουκ εξ υμών, θεού το δώρον, ουκ εξ έργων, ίνα μή τις καυχήσηται. αυτού γαρ εσμέν ποίημα, κτισθέντες εν χριστώ ιησού επί έργοις αγαθοίς, οις προητοίμασεν ο θεός, ίνα εν αυτοίς περιπατήσωμεν. διό μνημονεύετε ότι υμείς ποτέ τα έθνη εν σαρκί οι λεγόμενοι ακροβυστία υπό της λεγομένης περιτομής εν σαρκί χειροποιήτου, ότι ήτε εν τω καιρώ εκείνω χωρίς χριστού, απηλλοτριωμένοι της πολιτείας του ισραήλ, και ξένοι των διαθηκών, της επαγγελίας ελπίδα μη έχοντες, και άθεοι εν τω κόσμω. νυνί δε εν χριστώ ιησού υμείς οι ποτέ όντες μακράν, εγγύς εγενήθητε εν τω αίματι του χριστού. αυτός γαρ εστίν η ειρήνη ημών, ο ποιήσας τα αμφότερα εν, και το μεσότοιχον του φραγμού λύσας την έχθραν εν τη σαρκί αυτού, τον νόμον των εντολών εν δόγμασι καταργήσας, ίνα τους δύο κτίση εν εαυτώ εις ένα καινόν άνθρωπον, ποιών ειρήνην, και αποκαταλλάξη τους αμφοτέρους εν ενί σώματι τω θεώ διά του σταυρού, αποκτείνας την έχθραν εν αυτώ, και ελθών ευηγγελίσατο ειρήνην υμίν τοις μακράν και τοις εγγύς. ότι δι αυτού έχομεν την προσαγωγήν οι αμφότεροι εν ενί πνεύματι προς τον πατέρα. άρα ουν ουκέτι εστέ ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του θεού εποικοδομηθέντες επί τω θεμελίω των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου αυτού ιησού χριστού, εν ω πάσα οικοδομή συναρμολογουμένη αύξει εις ναόν άγιον εν κυρίω. εν ω και υμείς συνοικοδομείσθε εις κατοικητήριον του θεού εν πνεύματι.

Τούτου χάριν εγώ παύλος ο δέσμιος του χριστού ιησού υπέρ υμών, είγε και ηκούσατε την οικονομίαν της χάριτος του θεού της δοθείσης μοι εις υμάς, ότι κατά αποκάλυψιν εγνώρισε μοι το μυστήριον, καθώς προέγραψα εν ολίγω, προς ο δύνασθε αναγινώσκοντες νοήσαι την σύνεσιν μου εν τω μυστηρίω του χριστού, ο ετέραις γενεαίς ουκ εγνωρίσθη τοις υιοίς των ανθρώπων, ως νυν απεκαλύφθη τοις αγίοις αποστόλοις αυτού και προφήταις εν πνεύματι αγίω, είναι τα έθνη συγκληρόνομα και σύσσωμα και συμμέτοχα της επαγγελίας αυτού εν τω χριστώ διά του ευαγγελίου, ου εγενόμην διάκονος κατά την δωρεάν της χάριτος του θεού την δοθείσαν μοι κατά την ενέργειαν της δυνάμεως αυτού. εμοί τω ελαχιστοτέρω πάντων εδόθη η χάρις αύτη εν τοις έθνεσιν ευαγγελίσασθαι τον ανεξιχνίαστον πλούτον του χριστού, και φωτίσαι πάντας τις η οικονομία του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω θεώ τω τα πάντα κτίσαντι διά ιησού χριστού, ίνα γνωρισθή νυν ταις αρχαίς και ταις εξουσίαις εν τοις επουρανίοις διά της εκκλησίας η πολυποίκιλος σοφία του θεού, κατ´α πρόθεσιν των αιώνων ην εποίησεν εν χριστώ ιησού τω κυρίω ημών, εν ω έχομεν την παρρησίαν και την προσαγωγήν εν πεποιθήσει διά της πίστεως αυτού. διό αιτούμαι μη εκκακείν εν ταις θλίψεσι μου υπέρ υμών, ήτις εστί δόξα υμών. τούτου χάριν κάμπτω τα γόνατα μου προς τον πατέρα του κυρίου ημών ιησού χριστού, εξ ου πάσα πατριά εν ουρανοίς και επί γης ονομάζεται, ίνα δώη υμίν κατά τον πλούτον της δόξης αυτού δυνάμει κραταιωθήναι διά του πνεύματος αυτού, εις τον έσω άνθρωπον κατοικήσαι τον χριστόν διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών, εν αγάπη ερριζωμένοι και τεθεμελιωμένοι, ίνα εξισχύσητε καταλαβέσθαι συν πάσι τοις αγίοις τι το πλάτος και μήκος και βάθος και ύψος. γνώναι τε την υπερβάλλουσαν της γνώσεως αγάπην του χριστού, ίνα πληρωθήτε εις παν το πλήρωμα του θεού. τω δε δυναμένω υπέρ πάντα ποιήσαι υπέρ εκ περισσού ων αιτούμεθα η νοούμεν κατά την δύναμιν την ενεργουμένην εν ημίν, αυτώ η δόξα εν τη εκκλησία εν χριστώ ιησού είς πάσας τας γενεάς του αιώνος των αιώνων αμήν.

Παρακαλώ ουν υμάς εγώ ο δέσμιος εν κυρίω, αξίως περιπατήσαι της κλήσεως ης εκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη. σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης. εν σώμα και εν πνεύμα, καθώς και εκλήθητε εν μιά ελπίδι της κλήσεως ημών. εις κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα. εις θεός και πατήρ πάντων, ο επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν ημίν. ενί δε εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του χριστού. διό λέγει. αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν, και έδωκε δόματα τοις ανθρώποις. το δε ανέβη τι εστίν ειμή ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης. ο καταβάς, αυτός εστί και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα.και αυτός έδωκε τους μεν αποστόλους, τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας εις οικοδομήν του σώματος του χριστού μέχρι καταντήσομεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του θεού εις άνδρα τέλειον εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του χριστού, ίνα μηκέτι ώμεν νήπιοι κλυδωνιζόμενοι και περιφερόμενοι παντί ανέμω της διδασκαλίας εν τη κυβεία των ανθρώπων εν πανουργία προς την μεθοδείαν της πλάνης. αληθεύοντες δε εν αγάπη αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα ος εστίν η κεφαλή ο χριστός, εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και συμβιβαζόμενον διά πάσης αφής της επιχορηγίας κατ ενέργειαν εν μέτρω ενός εκάστου μέρους την αύξησιν του σώματος ποιήται, εις οικοδομήν εαυτού εν αγάπη. τούτο ουν λέγω και μαρτύρομαι εν κυρίω, μηκέτι υμάς περιπατείν καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατεί εν ματαιότητι του νοός αυτών, εσκοτισμένοι τη διανοία, όντες απηλλοτριωμένοι της ζωής του θεού διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών, οίτινες απηλγηκότες εαυτούς παρέδωκαν τη ασελγεία εις εργασίαν ακαθαρσίας πάσης εν πλεονεξία. υμείς δε ουχ ούτως εμάθετε τον χριστόν, είγε αυτόν ηκούσατε και εν αυτώ εδιδάχθητε, καθώς εστίν αλήθεια εν τω ιησού αποθέσθαι υμάς κατά την προτέραν αναστροφήν τον παλαιόν άνθρωπον τον φθειρόμενον κατά τας επιθυμίας της απάτης. ανανεούσθαι δε τω πνεύματι του νοός υμών, και ενδύσασθαι τον καινόν άνθρωπον τον κατά θεόν κτισθέντα εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας. διό αποθέμενοι το ψεύδος λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού, ότι εσμέν αλλήλων μέλη. οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε. ο ήλιος μη επιδυέτω επί τω παροργισμώ υμών. μήδε δίδοτε τόπον τω διαβόλω, ο κλέπτων, μηκέτι κλεπτέτω, μάλλον δε κοπιάτω εργαζόμενος το αγαθόν ταις ιδίαις χερσίν, ιν έχη μεταδιδόναι τω χρείαν έχοντι. πας λόγος σαπρός εκ του στόματος υμών μη εκπορευέσθω, αλλ ει τις αγαθός προς οικοδομήν της χρείας, ίνα δω χάριν τοις ακούουσι. και μη λυπείτε το πνεύμα το άγιον του θεού, εν ω εσφραγίσθητε εις ημέραν απολυτρώσεως. πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία αρθήτω αφ υμών συν πάση κακία. γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί εύσπλαγχνοι χαριζόμενοι εαυτοίς, καθώς και ο χριστός εχαρίσατο ημίν.

Γίνεσθε ουν μιμηταί του θεού ως τέκνα αγαπητά, και περιπατείτε εν αγάπη, καθώς και ο χριστός ηγάπησεν ημάς, και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν τω θεώ εις οσμήν ευωδίας. πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία η πλεονεξία μήδε ονομαζέσθω εν υμίν, καθώς πρέπει αγίοις, και αισχρότης, και μωρολογία, η ευτραπελία τα ουκ ανήκοντα, αλλά μάλλον ευχαριστία. τούτο γαρ εστέ γινώσκοντες ότι πας πόρνος η ακάθαρτος η πλεονέκτης ος εστίν ειδωλολάτρης ουκ έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του χριστού και θεού. μηδείς υμάς απατάτω κενοίς λόγοις. διά ταύτα γαρ έρχεται η οργή του θεού επί τους υιούς της απειθείας. μη ουν γίνεσθε συμμέτοχοι αυτών. ήτε γαρ ποτέ σκότος, νυν δε φως εν κυρίω. ως τέκνα φωτός περιπατείτε. ο γαρ καρπός του πνεύματος εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία. δοκιμάζοντες τι εστίν ευάρεστον τω κυρίω. και μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε. τα γαρ κρυφή γινόμενα υπ αυτών, αισχρόν εστί και λέγειν. τα δε πάντα ελεγχόμενα, υπό του φωτός φανερούται. παν γαρ το φανερούμενον, φως εστί. διό λέγει. έγειραι ο καθεύδων, και ανάστα εκ των νεκρών, και επιφαύσει σοι ο χριστός. βλέπετε ουν πως ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι αλλ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισί. διατούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά συνιέντες τι το θέλημα του κυρίου. και μη μεθύσκεσθε οίνω εν ω εστίν ασωτία, αλλά πληρούσθε εν πνεύματι, λαλούντες εαυτοίς ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών τω κυρίω, ευχαριστούντες πάντοτε υπέρ πάντων εν ονόματι του κυρίου ημών ιησού χριστού τω θεώ και πατρί, υποτασσόμενοι αλλήλοις εν φόβω χριστού. αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω κυρίω, ότι ανήρ εστί κεφαλή της γυναικός, ως και ο χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός εστί σωτήρ του σώματος, αλλ ώσπερ η εκκλησία υποτάσσεται τω χριστώ, ούτω και αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν εν παντί. οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών, καθώς και ο χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν, και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση, καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι, ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την εκκλησίαν μη έχουσαν σπίλον η ρυτίδα η τι των τοιούτων, αλλ ίνα η αγία και άμωμος. ούτως οφείλουσιν οι άνδρες αγαπάν τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. ο αγαπών την εαυτού γυναίκα, εαυτόν αγαπά. ουδείς γαρ ποτέ την εαυτού σάρκα εμίσησεν, αλλά εκτρέφει και θάλπει αυτήν, καθώς και ο κύριος την εκκλησίαν, ότι μέλη εσμέν του σώματος αυτού εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού. αντί τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα, και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν το μυστήριον τούτο μέγα εστίν. εγώ δε λέγω εις χριστόν και εις την εκκλησίαν. πλήν και υμείς οι καθ ένα έκαστος την εαυτού γυναίκα ούτως αγαπάτω ως εαυτόν, η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα.

Τα τέκνα υπακούετε τοις γονεύσιν υμών εν κυρίω. τούτο γαρ εστί δίκαιον. τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, ήτις εστί πρώτη εντολή εν επαγγελία, ίνα ευ σοι γένηται, και έση μακροχρόνιος επί της γης. και οι πατέρες μη παροργίζετε τα τέκνα υμών, αλλ εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία κυρίου. οι δούλοι υπακούετε τοις κυρίοις κατά σάρκα μετά φόβου και τρόμου εν απλότητι καρδίας υμών ως τω χριστώ, μη κατ οφθαλμοδουλείαν ως ανθρωπάρεσκοι, αλλ ως δούλοι του χριστού ποιούντες το θέλημα του θεού εκ ψυχής μετ ευνοίας δουλεύοντες ως τω κυρίω και ουκ ανθρώποις, ειδότες ότι ο εάν τι έκαστος ποιήση αγαθόν, τούτο κομιείται παρά του κυρίου, είτε δούλος είτε ελεύθερος. και οι κύριοι τα αυτά ποιείτε προς αυτούς, ανιέντες την απειλήν, ειδότες ότι και υμών και αυτών ο κύριος εστίν εν ουρανοίς, και προσωποληψία ουκ εστί παρ αυτώ. το λοιπόν αδελφοί μου ενδυναμούσθε εν κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού. ενδύσασθε την πανοπλίαν του θεού, προς το δύνασθαι υμάς στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου, ότι ουκ εστίν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις. διατούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του θεού, ίνα δυνηθήτε αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά, και άπαντα κατεργασάμενοι στήναι. στήτε ουν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, και υποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης. επί πάσιν αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως, εν ω δυνήσεσθε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα σβέσαι, και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του πνεύματος ο εστί ρήμα θεού, διά πάσης προσευχής και δεήσεως προσευχόμενοι εν παντί καιρώ εν πνεύματι, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες εν πάση προσκαρτερήσει και δεήσει περί πάντων των αγίων και υπέρ εμού, ίνα μοι δοθή λόγος εν ανοίξει του στόματος μου εν παρρησία γνωρίσαι το μυστήριον του ευαγγελίου, υπέρ ου πρεσβεύω εν αλύσει, ίνα εν αυτώ παρρησιάσωμαι ως δει με λαλήσαι. ίνα δε ειδήτε και υμεισ´ τα κατ εμέ, τι πράσσω, πάντα υμίν γνωρίσει τυχικός ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος εν κυρίω, ον έπεμψα προς υμάς εις αυτό τούτο ίνα γώτε τα περί ημών, και παρακαλέση τας καρδίας υμών. ειρήνη τοις αδελφοίς και αγάπη μετά πίστεως από θεού πατρός και κυρίου ιησού χριστού. η χάρις μετά πάντων των αγαπώντων τον κύριον ημών ιησούν χριστόν εν αφθαρσία. αμήν.

Τέλος της προς εφεσίους επιστολής.