Παύλος απόστολος ιησού χριστού διά θελήματος θεού και τιμόθεος ο αδελφός τοις εν κολοσσαίς αγίοις και πιστοίς αδελφοίς εν χριστώ. χάρις υμίν και ειρήνη από θεού πατρός ημών και κυρίου ιησού χριστού. ευχαριστούμεν τω θεώ και πατρί του κυρίου ημών ιησού χριστού πάντοτε περί υμών προσευχόμενοι, ακούσαντες την πίστιν υμών εν χριστώ ιησού και την αγάπην την εις πάντας τους αγίους διά την ελπίδα την αποκειμένην υμίν εν τοις ουρανοίς, ην προηκούσατε εν τω λόγω της αληθείας του ευαγγελίου του παρόντος εις υμάς, καθώς και εν παντί τω κόσμω και εστί καρποφορούμενον και αυξανόμενον, καθώς και εν υμίν αφ ης ημέρας ηκούσατε και επέγνωτε την χάριν του θεού εν αληθεία, καθώς εμάθετε από επαφρά του αγαπητού συνδούλου ημών, ος εστί πιστός υπέρ υμών διάκονος του χριστού. ο και δηλώσας ημίν την υμών αγάπην εν πνεύματι. διατούτο και ημείς αφ ης ημέρας ηκούσαμεν, ου παυόμεθα υπέρ υμών προσευχόμενοι και αιτούμενοι, ίνα πληροωθήτε την επίγνωσιν του θελήματος αυτού εν πάση σοφία και συνέσει πνευματική, περιπατήσαι υμάς αξίως του κυρίου εις πάσαν αρέσκειαν εν παντί έργω αγαθώ καρποφορούντες και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του θεού, εν πάση δυνάμει δυναμούμενοι κατά το κράτος της δόξης αυτού εις πάσαν υπομονήν και μακροθυμίαν μετά χαράς, ευχαριστούντες τω θεώ και πατρί τω ικανώσαντι ημάς εις την μερίδα του κλήρου των αγίων εν τω φωτί. ος ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους, και μετέστησεν εις την βασιλείαν του υιού της αγάπης αυτού, εν ω έχομεν την απολύτρωσιν την άφεσιν των αμαρτιών. ος εστίν εικών του θεού του αοράτου πρωτότοκος πάσης κτίσεως, ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι, είτε κυριότητες, είτε αρχαί, είτε εξουσίαι, τα πάντα δι αυτού και εις αυτόν έκτισται. και αυτός εστί προ πάντων, και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε. και αυτός εστί κεφαλή του σώματος της εκκλησίας, ος εστίν αρχή πρωτότοκος εκ των νεκρών, ίνα γένηται εν πάσιν αυτός πρωτεύων. ότι εν αυτώ ευδόκησε παν το πλήρωμα κατοικήσαι, και δι αυτού αποκαταλλάξαι πάντα εις αυτόν ειρηνοποιήσας διά του αίματος του σταυρού αυτού δι αυτού, είτε τα επί της γης, είτε τα εν τοις ουρανοίς, και υμάς ποτέ όντας απηλλοτριωμένους και εχθρούς τη διανοία εν τοις έργοις τοις πονηροίς, νυνί δε αποκατήλλαξεν εν τω σώματι της σαρκός αυτού διά του θανάτου, παραστήσαι υμάς αγίους και αμώμους και ανεγκλήτους κατενώπιον αυτού, είγε επιμένετε τη πίστει τεθεμελιωμένοι και εδραίοι και μη μετακινούμενοι από της ελπίδος του ευαγγελίου, ου ηκούσατε του κηρυχθέντος εν πάση τη κτίσει τη υπό τον ουρανόν, ου εγενόμην εγώ παύλος διάκονος. νυν χαίρω εν τοις παθήμασι μου υπέρ υμών και ανταναπληρώ τα υστερήματα των θλίψεων του χριστού εν τη σαρκί μου υπέρ του σώματος αυτού ο εστίν η εκκλησία, ης εγενόμην εγώ διάκονος κατά την οικονομίαν του θεού την δοθείσαν μοι εις υμάς, πληρώσαι τον λόγον του θεού, το μυστήριον το αποκεκρυμμένον από των αιώνων και από των γενεών, νυνί δε εφανερώθη τοις αγίοις αυτού, οις ηθέλησεν ο θεός γνωρίσαι τις ο πλούτος της δόξης μυστηρίου τούτου εν τοις έθνεσιν, ος εστί χριστός εν υμίν η ελπίς της δόξης, ον ημείς καταγγέλλομεν, νουθετούντες πάντα άνθρωπον, και διδάσκοντες εν πάση σοφία, ίνα παραστήσωμεν πάντα άνθρωπον εν χριστώ ιησού, εις ο και κοπιώ αγωνιζόμενος κατά την ενέργειαν αυτού την ενεργουμένην εν εμοί εν δυνάμει.

Θέλω γαρ υμάς ειδέναι ηλίκον αγώνα έχω περί υμών και των εν λαοδικεία και όσοι ουχ εωράκασι το πρόσωπον μου εν σαρκί, ίνα παρακληθώσιν αι καρδίαι αυτών συμβιβασθέντων εν αγάπη και εις πάντα πλούτον της πληροφορίας της συνέσεως εις επίγνωσιν του μυστηρίου του θεού και πατρός και του χριστού, εν ω εισί πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως απόκρυφοι. τούτο δε λέγω, ίνα μη τις υμάς παραλογίζηται εν πειθανολογία. ει γαρ και τη σαρκί άπειμι, αλλά τω πνεύματι συν υμίν ειμί χαίρων και βλέπων υμών την τάξιν και το στερέωμα της εις χριστόν πίστεως υμών. ως ουν παρελάβετε τον χριστόν ιησούν τον κύριον, εν αυτώ περιπατείτε, ερριζωμένοι και εποικοδομούμενοι εν αυτώ, και βεβαιούμενοι εν τη πίστει, καθώς εδιδάχθητε, περισσεύοντες εν αυτή εν ευχαριστία. βλέπετε μη τις υμάς έσται ο συλαγωγών διά της φιλοσοφίας και κενής απάτης κατά την παράδοσιν των ανθρώπων κατά τα στοιχεία του κόσμου και ου κατά χριστόν. ότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς, και εστέ εν αυτώ πεπληρωμένοι, ος εστίν η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας. εν ω και περιετμήθητε περιτομή αχειροποιήτω εν τη απεκδύσει του σώματος των αμαρτιών της σαρκός, εν τη περιτομή του χριστού, συνταφέντες αυτώ εν τω βαπτίσματι, εν ω και συνηγέρθητε διά της πίστεως της ενεργείας του θεού του εγείραντος αυτόν εκ νεκρών. και υμάς νεκρούς όντας εν τοις παραπτώμασι και τη ακροβυστία της σαρκός υμών συνεζωοποίησεν υμάς συν αυτώ, χαρισάμενος ημίν πάντα τα παραπτώματα, εξαλείψας το καθ ημών χειρόγραφον τοις δόγμασιν, ο ην υπεναντίον ημίν. και αυτό ήρεν εκ του μέσου προσηλώσας αυτό τω σταυρώ, απεκδυσάμενος τας αρχάς και τας εξουσίας εδειγμάτισεν εν παρρησία θριαμβεύσας αυτούς εν αυτώ. μη ουν τις υμάς κρινέτω εν βρώσει, η εν πόσει, η εν μέρει εορτής η νουμηνίας η σαββάτων, α εστί σκιά των μελλόντων, το δε σώμα χριστού. μηδείς υμάς καταβραβευέτω, θέλων εν ταπεινοφροσύνη και θρησκεία των αγγέλων, α μή εώρακεν εμβατεύων εική φυσιούμενος υπό του νοός της σαρκός αυτού, και ου κρατών την κεφαλήν, εξ ου παν το σώμα διά των αφών και συνδέσμων επιxορηγούμενον και συμβιβαζόμενον αύξει την αύξησιν του θεού. ει ουν απεθάνετε ουν τω χριστώ από των στοιχείων του κόσμου, τι ως ζώντες εν κόσμω δογματίζεσθε. μη άψη, μη γεύση, μη θίγης, α εστί πάντα εις φθοράν τη αποχρήσει κατά τα εντάλματα και διδασκαλίας των ανθρώπων, άτινα εστί λόγον μεν έχοντα σοφίας εν εθελοθρησκεία και ταπεινοφροσύνη και αφειδία σώματος, ουκ εν τιμή τινί προς πλησμονήν της σαρκός.

Ει ουν συνηγέρθητε τω χριστώ, τα άνω ζητείτε, ου ο χριστός εστίν εν δεξιά του θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε μη τα επί της γης. απεθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω χριστώ εν τω θεώ. όταν ο χριστός φανερωθή η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη. νεκρώσατε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, και την πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρεία, δι α έρχεται η οργή του θεού επί τους υιούς της απειθείας, εν οις και υμείς περιεπατήσατε ποτέ, ότε εζήτε εν αυτοίς. νυνί δε απόθεσθε και υμείς τα πάντα, οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματος υμών. μη ψεύδεσθε εις αλλήλους, απεκδυσάμενοι τον παλαιόν άνθρωπον συν ταις πράξεσιν αυτού, και ενδυσάμενοι τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ εικόνα του κτίσαντος αυτόν, όπου ουκ ένι έλλην και ιουδαίος, περιτομή, και ακροβυστία, βάρβαρος, σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τα πάντα και εν πάσι χριστός. ενδύσασθε ουν ως εκλεκτοί του θεού άγιοι και ηγαπημένοι σπλάγχνα οικτιρμού, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην. πραότητα, μακροθυμίαν, ανεχόμενοι αλλήλων, και χαριζόμενοι εαυτοίς, εάν τις πρός τινά έχει μομφήν καθώς και ο χριστός εχαρίσατο ημίν, ούτω και υμείς. επί πάσι δε τούτοις την αγάπην, ήτις εστί σύνδεσμος της τελειότητος, και η ειρήνη του θεού βραβευέτω εν ταις καρδίαις υμών, εις ην και εκλήθητε εν ενί σώματι, και ευχάριστοι γίνεσθε. ο λόγος του χριστού ενοικείτω εν υμίν πλουσίως εν πάση σοφία, διδάσκοντες και νουθετούντες εαυτούς ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς εν χάριτι, άδοντες εν τη καρδία υμών τω κυρίω. και παν ότι αν ποιήτε εν λόγω η εν έργω, πάντα εν ονόματι κυρίου ιησού, ευχαριστούντες τω θεώ και πατρί δι αυτού. αι γυναίκες υποτάσσεσθε τοις ανδράσιν ως ανήκεν εν κυρίω. οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας και μη πικραίνεσθε προς αυτάς. τα τέκνα υπακούετε τοις γονεύσι κατά πάντα, τούτο γαρ εστίν ευάρεστον εν κυρίω. οι πατέρες μη ερεθίζετε τα τέκνα υμών, ίνα μη αθυμώσιν. οι δούλοι υπακούετε κατά πάντα τοις κατά σάρκα κυρίοις, μη εν οφθαλμοδουλείαις ως ανθρωπάρεσκοι, αλλ εν απλότητι καρδίας φοβούμενοι τον θεόν, και παν ότι εάν ποιήτε εκ ψυχής εργάζεσθε, ως τω κυρίω και ουκ ανθρώποις, ειδότες από κυρίου απολήψεσθαι την ανταπόδοσιν της κληρονομίας. τω γαρ κυρίω χριστώ δουλεύετε. ο δε αδικών κομιείται ο ηδίκησε, και ουκ εστί προσωποληψία.

Οι κύριοι το δίκαιον και την ισότητα τοις δούλοις παρέχετε, ειδότες ότι και υμείς έχετε κύριον εν ουρανοίς. τη προσευχή προσκαρτερείτε γρηγορούντες εν αυτή εν ευχαριστία, προσευχόμενοι άμα και περί ημών ίνα ο θεός ανοίξη και ημίν θύραν του λόγου λαλήσαι το μυστήριον του χριστού, δι ο και δέδεμαι ίνα φανερώσω αυτό ως δει με λαλήσαι. εν σοφία περιπατείτε προς τους έξω, τον καιρόν εξαγοραζόμενοι. ο λόγος υμών πάντοτε εν χάριτι άλατι ηρτυμένος, ειδέναι πως δει υμάς ενί εκάστω αποκρίνεσθαι. τα κατ εμέ πάντα γνωρίσει υμίν τυχικός ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονος και σύνδουλος εν κυρίω, ον έπεμψα προς υμάς εις αυτό τούτο, ίνα γνω τα περί υμών, και παρακαλέση τας καρδίας υμών συν ονησίμω τω πιστώ και αγαπητώ αδελφώ ος εστίν εξ υμών, πάντα υμίν γνωριούσι τα ώδε. ασπάζεται υμάς αρίσταρχος ο συναιχμάλωτος μου και μάρκος ο ανεψιός βαρνάβα, περί ου ελάβετε εντολάς. εάν έλθη προς υμάς δέξασθε αυτόν, και ιησούς ο λεγόμενος ιούστος, οι όντες εκ περιτομής. ούτοι μόνοι συνεργοί εις την βασιλείαν του θεού, οίτινες εγενήθησαν μοι παρηγορία. ασπάζεται υμάς επαφράς, ο εξ υμών δούλος χριστού, πάντοτε αγωνιζόμενος υπέρ υμών εν ταις προσευχαίς, ίνα στήτε τέλειοι και πεπληρωμένοι εν παντί θελήματι του θεού. μαρτυρώ γαρ αυτώ ότι έχει ζήλον πολύν υπέρ υμών και των εν λαοδικεία και των εν ιεραπόλει. ασπάζεται υμάς λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός και δημάς. ασπάσασθε τους εν λαοδικεία αδελφούς, και νυμφάν και την κατ οίκον αυτού εκκλησίαν. και όταν αναγνωσθή παρ υμίν η επιστολή, ποιήσατε ίνα και εν τη λαοδικέων εκκλησία αναγνωσθή, και την εκ λαοδικείας ίνα και υμείς αναγνώτε. και είπατε αρχίππω. βλέπε την διακονίαν ην παρέλαβες εν κυρίω, ίνα αυτήν πληροίς. ο ασπασμός τη εμή χειρί παύλου. μνημονεύετε μου των δεσμών. η χάρις μεθ υμών. αμήν.

Τέλος της προς κολασσαείς επιστολής.