ΚΑὶ ἐγένετο ἄνθρωπος ἑῖς ἐξ ἀραμαθαῒμ σοφίμ, ἐξ ὄρους ἐφραΐμ, κὰι ὄνομα ἀυτῶ ἐλκανὰ ὑιὸς ἱεροὰμ ὑιοῦ ἡλιοῦ ὑιοῦ θωκὲ ὑιοῦ σώφ ἐξ ὄρους ἐφραΐμ. κὰι τούτω δύο γυναῖκες ὄνομα τῆ μιᾶ ἄννα, κὰι ὄνομα τῆ δευτέρα φεννάνα. κὰι ἦν τῆ φεννάνα παιδία, τῆ δὲ ἄννη ὀυκ ἦν παιδίον. κὰι ἀνέβαινεν ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἐξ ἡμερῶν ἐις ἡμέραν ἐκ πόλεως ἀυτοῦ ἐξ ἀραμαθαῒμ προσκυνεῖν κὰι θύειν τῶ κυρίω σαβαὼθ ἐν συλῶ, κὰι ἐκεῖ ἦν ἡλὶ κὰι ὁι δύο ὑιοὶ ἀυτοῦ ὀφνὶ κὰι φινεὲς ἱερεῖς τοῦ θεοῦ. κὰι ἐγένετο ἡμέρα, κὰι ἔθυσεν ἐλκανά, κὰι ἔδωκε τῇ φεννάνα γυναικὶ ἀυτοῦ κὰι πᾶσι τοῖς ὑιοῖς ἀυτῆς, κὰι ταῖς θυγατράσιν μερίδας. τῆ δὲ ἄννη ἔδωκε μερίδα μίαν κατὰ πρόσωπον, ὅτι ὀυκ ἦν ἀυτῆ παιδίον, πλὴν ὅτι ἠγάπα ὁ ἐλκανὰ τὴν ἄνναν ὑπὲρ τὴν φεννάναν. κὰι κύριος ἀπέκλεισε τὰ περὶ τὴν μήτραν ἀυτῆς, κὰι παρώργιζεν ἀυτὴν ἡ ἀντίζηλος ἀυτῆς, καί γε παροργισμῶ διὰ τὸ ἐξουθενεῖν ἀυτήν, ὅτι συνέκλεισε κύριος τὰ περὶ τὴν μήτραν ἀυτῆς, τοῦ μὴ δοῦναι ἀυτῆ παιδίον. ὅυτως ἐποίει ἐνιαυτὸν κατ᾿ ἐνιαυτόν, ἐν τῶ ἀναβαίνειν ἀυτὴν ἐις ὀῖκον κυρίου κὰι ἠθύμει κὰι ἔκλαιεν κὰι ὀυκ ἤσθιεν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ἐλκανὰ ὁ ἀνὴρ ἀυτῆς, ἄννα τί ἔστι σοι ὅτι κλαίεις; κὰι ἱνατί ὀυκ ἐσθίεις; κὰι ἱναί τύπτει σε ἡ καρδία σου; ὀυκ ἀγαθὸς ἐγώ σοι ὑπὲρ δέκα τέκνα; κὰι ἀνέστη ἄννα μετὰ τὸ φαγεῖν ἀυτοὺς ἐν συλῶ κὰι μετὰ τὸ πιεῖν. κὰι ἡλὶ ὁ ἱερεὺς ἐκάθητο ἐπὶ δίφρου, ἐπὶ τῶν φλιῶν ναοῦ κυρίου. κὰι ἀυτὴ κατώδυνος ψυχῆ, κὰι προσήυξατο ἄννα πρὸς κύριον, κὰι κλαίουσα ἔκλαυσε. κὰι ἤυξατο ἐυχὴν λέγουσα, κύριε σαβαὼθ ἐὰν ἐπιβλέπων ἐπιβλέψης ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης σου, κὰι μνησθῆς μου κὰι μὴ ἐπιλάθη τῆς δούλης σου, κὰι δῶς τῆ δούλη σου σπέρμα ἀνδρός, κὰι δώσω ἀυτὸν ἐνώπιόν σου δοτὸν ἕως ἡμέρας θανάτου ἀυτοῦ. κὰι σίδηρος ὀυκ ἀναβήσεται ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ὅτ᾿ ἐπλήθυνε προσευχομένη ἐνώπιον κυρίου, κὰι ἡλὶ ὁ ἱερεὺς ἐφύλασσε τὸ στόμα ἀυτῆς. κὰι ἀυτὴ ἐλάλει ἐν τῇ καρδία ἀυτῇς, τὰ δὲ χείλη ἀυτῆς ἐκινεῖτο κὰι φωνὴ ἀυτῆς ὀυκ ἠκούετο. κὰι ἐλογίσατο ἀυτὴν ἡλὶ ἐισμεθύουσαν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ἡλί, ἕως πότε μεθυσθήση; περιελοῦ τὸν ὀῖνον ἀπὸ σοῦ. κὰι ἀπεκρίθη ἄννα κὰι ἐῖπεν, ὀυχὶ κύριε. γυνὴ ἐν σκληρᾶ ἡμέρα ἐγώ ἐιμι, κὰι ὀῖνον κὰι μέθυσμα ὀυ πέπωκα, κὰι ἐκχεῶ τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον κυρίου, μὴ δὴ δῶς τὴν δούλην σου ἐις πρόσωπον ἐις θυγατέρα λοιμήν. ὅτι ἐκ πλήθους ἀδολεσχίας μου κὰι ἐκ πλήθους ἀθυμίας μου, ἐκτέτηκα ἕως τοῦ νῦν. κὰι ἁπεκρίθη ἡλὶ κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτήν, πορεύου ἐν ἐιρήνη, κύριος ὁ θεὸς ἰσραὴλ δώη σοι πᾶν ἄιτημά σου, ὃ ἠτήσω παρ᾿ ἀυτοῦ. ἡ δὲ ἐῖπεν, ἕυροι ἡ δούλη σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου. κὰι ἐπορεύθη ἡ γυνὴ τὴν ὁδὸν ἀυτῆς. κὰι ἔφαγε μετὰ τοῦ ἀνδρὸς ἀυτῆς κὰι ἔπιεν, κὰι τὸ πρόσωπον ἀυτῆς ὀυ συνέπεσιν ἔτι. ὀρθρίσαντες δὲ τοπρωῒ προσεκύνησαν τῶ κυρίω, κὰι ἐπορεύθησαν τὴν ὁδὸν ἀυτῶν. κὰι ἐισῆλθεν ἐλκανὰ ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ ἐις ἀραμαθαΐμ, κὰι ἔγνω ἄνναν τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ, κὰι ἐμνήσθη ἀυτῆς κύριος κὰι συνέλαβεν. ἐγένετο δὲ ἐν τῶ καιρῶ τῶν ἡμερῶν, κὰι ἔτεκεν ἄννα ὑιόν, κὰι ἐκάλεσε τὸ ὄνομα ἀυτοῦ σαμουὴλ λέγουσα, παρὰ κυρίου παντοκράτορος ἠτησάμην ἀυτόν. κὰι ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος ἐλκανὰ κὰι πᾶς ὁ ὀῖκος ἀυτοῦ θῦσαι ἐν συλῶ τὴν θυσίαν τῶν ἡμερῶν κὰι τὰς ἐυχὰς ἀυτοῦ. κὰι ἄννα ὀυκ ἀνέβη μετ᾿ ἀυτοῦ, ὅτι ἐῖπε τῶ ἀνδρὶ ἀυτῆς, ὀυκ ἀναβήσομαι ἕως τοῦ ἀναβῆναι τὸ παιδάριον μετ᾿ ἐμοῦ. ὅτ᾿ ἂν δὲ ἀπογαλακτίσω ἀυτό, κὰι ὀφθήσεται τῶ προσώπω κυρίου, κὰι καθήσεται ἐκεῖ ἕως ἀιῶνος. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ἐλκανὰ ὁ ἀνὴρ ἀυτῆς, ποίει τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου, κάθου ἕως ἂν ἀπογαλακτίσης ἀυτό, πλὴν στήσαι κύριος πᾶν τὸ ἐξελθὸν ἐκ τοῦ στόματός σου. κὰι ἐκάθησεν ἡ γυνὴ κὰι ἐθήλασε τὸν ὑιὸν ἀυτῆς, ἕως ὁῦ ἀπεγαλάκτισεν ἀυτόν. κὰι ἀνέβη μετ᾿ ἀυτοῦ ἐις συλὼ ἐν μόσχω τριετίζοντι κὰι ὄιφι σεμιδάλεως κὰι νέβελ ὄινου. κὰι ἐισῆλθον ἐις τὸν ὀῖκον κυρίου ἐν συλώ, κὰι τὸ παιδάριον μετ᾿ ἀυτῶν. κὰι προσήγαγον τὸ παιδάριον, κὰι ἔσφαξαν τὸν μόσχον. κὰι προσῆλθεν ἄννα ἡ μήτηρ τοῦ παιδαρίου πρὸς ἡλὶ κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ἐν ἐμοὶ κύριε ζῆ ἡ ψυχή σου, ἐγὼ ἡ γυνὴ ἡ καταστᾶσα ἐνώπιόν σου ἐν τούτω προσεύξασθαι πρὸς κύριον, ὑπὲρ τοῦ παιδαρίου τούτου προσηυξάμην πρὸς κύριον. κὰι ἔδωκέ μοι κύριος τὸ ἄιτημά μου ὃ ἠτησάμην παρ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐγὼ κιχρῶ ἀυτὸν τῶ κυρίω πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ζῆ ἀυτὸς χρῆσιν τῶ κυρίω.

Καὶ προσήυξατο ἄννα κὰι ἐῖπεν, ἐστερεώθη ἡ καρδία μου ἐν κυρίω, ὑψώθη κέρας μου ἐν θεῶ μου ἐπλατύνθη στόμα μου ἐπὶ ἐχθρούς μου, ὅτι ἐυφράνθην ἐν σωτηρία σου, ὅτι ὀυκ ἔστιν ἅγιος ὡς ὁ κύριος κὰι ὀυκ ἔστιν δίκαιος ὡς ὁ θεὸς ἡμῶν, κὰι ὀυκ ἔστιν ἅγιος πλὴν σοῦ. μὴ καυχᾶσθε κὰι μὴ λαλεῖτε ὑψηλὰ ἐις ὑπεροχήν. κὰι μὴ ἐξελθέτω μεγαλορρημοσύνη ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν, ὅτι θεὸς γνώσεων κύριος, κὰι θεὸς ἑτοιμάζων ἐπιτηδεύματα ἀυτοῦ. τόξον δυνατῶν ἠσθένησε, κὰι ἀσθενοῦντες περιεζώσαντο δύναμιν. πλήρεις ἄρτων ἠλαπτώθησαν, κὰι ὁι πεινῶντες παρῆκαν γῆν, ὅτι στεῖρα ἔτεκεν ἑπτά, κὰι ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησεν. κύριος θανατοῖ κὰι ζωογονεῖ, κατάγει ἐις ἅδου κὰι ἀνάγει. κύριος πτωχίζει κὰι πλουτίζει, ταπεινοῖ κὰι ἀνυψοῖ, ἀνιστᾶ ἀπὸ γῆς πένητα κὰι ἀπὸ κοπρίας ἐγείρει πτωχόν, τοῦ καθίσαι ἀυτὸν μετὰ δυναστῶν λαοῦ, κὰι θρόνον δόξης κατακληρονομῶν ἀυτοῖς, διδοὺς ἐυχὴν τῶ ἐυχομένω. κὰι ἐυλόγησεν ἔτη δικαίου, ὅτι ὀυκ ἐν ἰσχύϊ ἀνὴρ δυνατὸς ἐν τῇ ἰσχύϊ ἀυτοῦ. κύριος ἀσθενῆ ποιήσει ἀντίδικον ἀυτοῦ, κύριος ἅγιος. κύριος ἀνέβη ἐις ὀυρανοὺς κὰι ἐβρόντησεν. ἀυτὸς κρινεῖ ἄκρα γῆς δίκαιος ὢν, κὰι δώσει ἰσχὺν τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν κὰι ὑψώσει κέρας χριστοῦ ἀυτοῦ. κὰι κατέλιπον ἀυτὸν ἐνώπιον κυρίου ἐκεῖ κὰι προσεκύνησαν τῶ κυρίω, κὰι ἀπῆλθον ἐις ἀραμαθαῒμ ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτῶν. κὰι τὸ παιδάριον σαμουὴλ ἦν λειτουργῶν τῶ κυρίω πρὸ προσώπου ἡλὶ τοῦ ἱερέως. κὰι ὁι ὑιοὶ ἡλὶ τοῦ ἱερέως ὑιοὶ λοιμοί, κὰι ὀυκ ἐιδότες τὸν κύριον. κὰι τὸ δικαίωμα τοῦ ἱερέως παρὰ παντὸς τοῦ λαοῦ τοῦ θύοντος κὰι ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως ὡς ἂν ἡψήθη τὸ κρέας, κὰι κρεάγρα τριόδους ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι καθίει ἀυτὴν ἐν τῶ λουτῆρι ἢν ἐις τὴν χύτραν ἢ ἐις τὸ χαλκεῖον, κὰι πᾶν ὃ ἂν ἀνέβαινεν ἐν τῆ κρεάγρα ἐλάμβανεν ἑαυτῶ ὁ ἱερεύς. κατὰ τάδε ἐποίουν παντὶ ἰσραὴλ ἐν συλῶ τοῖς ἐρχομένοις θῦσαι τῶ κυρίω. κὰι πρὶν θυμιαθῆναι τὸ στέαρ ἐνώπιον κυρίου, ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως, κὰι ἔλεγε τῶ ἀνδρὶ τῶ θύοντι, δός κρέας ὀπτῆσαι τῶ ἱερεῖ κὰι ὀυ μὴ λάβω κρέας παρὰ σοῦ ἐφθὸν ἐκ τοῦ λέγητος. κὰι ἔλεγεν ὁ ἀνὴρ ὁ θύων, θυμιαθήτω πρότερον τὸ στέαρ ὡς καθήκει, κὰι τότε λήψη σεαυτῶ ἐκ πάντων ὧν ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου. κὰι ἔλεγεν ὀυχί, ἀλλ᾿ ἢ νῦν δώσεις, ἐι δὲ μή, λήψομαι κραταιῶς. κὰι ἦν ἡ ἁμαρτία τῶν παιδαρίων μεγάλη ἐνώπιον κυρίου σφόδρα, ὅτι ἠθέτουν τὴν θυσίαν κυρίου. κὰι σαμουὴλ ἦν λειτουργῶν ἐνώπιον κυρίου παιδάριον περιεζωσμένον ἐφούδ, κὰι διπλοΐδα μικρὰν ἐποίησεν ἀυτῶ ἡ μήτηρ ἀυτοῦ, κὰι ἀνέφερεν ἀυτῶ ἐξ ἡμερῶν ἐις ἡμέρας ἐν τῶ ἀναβαίνειν ἀυτὴν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς ἀυτῆς, θῦσαι τὴν θυσίαν τῶν ἡμερῶν. κὰι ἐυλόγησενἡλί τὸν ἐλκανὰ κὰι τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ λέγων, ἀνταποδώσοι κύριος σπέρμα ἕτερον ἐκ τῆς γυναικὸς ταύτης ἀντὶ τοῦ χρέους ὁῦ ἔχρησας τῶ κυρίω. κὰι ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ. κὰι ἐπεσκέψατο κύριος τὴν ἄνναν, κὰι συνέλαβεν ἔτι, κὰι ἔτεκε τρεῖς ὑιοὺς κὰι δύο θυγατέρας. κὰι ἐμεγαλύνθη τὸ παιδάριον σαμουὴλ ἐνώπιον κυρίου. κὰι ἡλὶ πρεσβύτης σφόδρα. κὰι ἤκουσεν ἃ ἐποίουν ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ τοῖς ὑιοῖς ἰσραὴλ πάντα, κὰι ὅτι συνεκοιμῶν{}το ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ μετὰ τῶν γυναικῶν τῶν παρεστη{}κυιῶν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς, ἱνατί ποιεῖτε κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα, ἃ ἐγὼ ἀκούω καταλαλούμενα καθ᾿ ὑμῶν ἐκ στόματος τοῦ λαοῦ κυρίου; μὴ τέκνα μή, ὅτι ὀυκ ἀγαθὴ ἦν ἡ ἀκοὴ ἣν ἐγὼ ἀκούω τοῦ ποιεῖν τὸν λαὸν μὴ λατρεύειν τῷ κυρίω. ἐὰν ἁμαρτῶν ἁμάρτη ἀνὴρ ἐις ἄνδρα, κὰι προσεύξονται περὶ ἀυτοῦ πρὸς κύριον. ἐὰν δὲ τῶ κυρίω ἁμάρτη ἀνήρ, τίς προσεύξεται ὑπὲρ ἀυτοῦ; κὰι ὀυκ ἤκουον τῆς φωνῆς τοῦ πατρὸς ἀυτῶν. βουλόμενος γὰρ ἐβούλετο κύριος διαφθεῖραι ἀυτούς. κὰι τὸ παιδάριον σαμουὴλ ἐπορεύετο κὰι ἐμεγαλύνετο, κὰι ἦν ἀγαθὸν μετὰ κυρίου και ἀνθρώπων. κὰι ἦλθεν ἄνθρωπος θεοῦ πρὸς ἡλί, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, τάδε λέγει κύριος, ἀποκαλυφθεὶς ἀπεκαλύφθην πρὸς τὸν ὀῖκον τοῦ πατρός σου ὄντων ἀυτῶν ἐν γῆ ἀιγύπτου δούλων τῶ ὄικω φαραώ, κὰι ἐξελεξάμην τὸν ὀῖκον τοῦ πατρός σου ἐκ πασῶν τῶν φυλῶν τοῦ ἰραὴλ ἱερατεύειν ἐμοί, τοῦ ἀναβαίνειν ἐπὶ τοὸ θυσιαστήριόν μου, κὰι θυμιᾶν θυμίαμα, κὰι ἄιρειν ἐφοὺδ ἐνώπιόν μου. κὰι ἔδωκα τῶ ὄικω τοῦ πατρός σου πάντα τὰ τοῦ πυρὸς τῶν θυσιῶν τῶν ὑιῶν ἰσραὴλ ἐις βρῶσιν. κὰι ἱνατί ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸ θυμίαμά μου κὰι ἐπὶ τὴν θυσίαν μου ἀναιδεῖ ὀφθαλμῶ; κὰι ἐδόξασας τοὺς ὑιοὺς σου ὑπὲρ ἐμὲ ἐν ἐυλογεῖσθαι ἀπαρχὴν πάσης θυσίας ἰσραὴλ ἔμπροσθέν μου; διὰ τοῦτο τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, ἐῖπον, ὁ ὀῖκός σου κὰι ὁ ὀῖκος τοῦ πατρός σου διελεύσονται ἐνώπιον ἐμοῦ ἕως ἀιῶνος. κὰι νῦν φησὶ κύριος μηδαμῶς ἐμοὶ, ὅτι τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω. κὰι ὁι ἐξουθενοῦντές με {} ἐξουθενωθήσονται. ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται κὰι ἐξολοθρεύσω τὸ σπέρμα σου κὰι τὸ σπέρμα τοῦ ὄικου τοῦ πατρός σου. κὰι ἐπιβλέψει κραταίωμα ναῶν ἐπὶ πᾶσιν ὁῖς ἀγαθυνεῖ τὸν ἰσραήλ. κὰι ὀυκ ἔσται πρεσβύτης ἐν τῶ ὄικω σου, κὰι ὀυκ ἔσται σοι πρεσβύτης ἐν τῶ ὄικω μου πάσας τὰς ἡμέρας. κὰι ἄνδρα ὃν ὀυκ ἐξολοθρεύσω σοι ἀπὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου, ποιήσω ἐκλείπειν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτοῦ, κὰι καταρρεῖν τὴν ψυχὴν ἀυτοῦ, κὰι πᾶν τὸ περισσεῦον τοῦ ὄικου σου πεσεῖται ἐν ῥομφαία ἀνδρῶν. κὰι τοῦτό σοι τὸ σημεῖον ὃ ἥξει ἐπὶ τοὺς δύο ὑιούς σου τούτοῦς, ὀφνὶ κὰι φινεές, ἐν ἡμέρα μιᾶ ἀποθανοῦνται ἀμφότεροι. κὰι ἀναστήσω ἐμαυτῶ ἱερέα πιστόν, ὃς πάντα τὰ ἐν τῆ καρδία μου κὰι τὰ ἐν τῆ ψυχῆ μου ποιήσει. κὰι ὀικοδομήσω ἀυτῶ ὀῖκον πιστὸν κὰι διελεύσεται ἐνώπιον τῶν χριστῶν μου πάσας τὰς ἡμέρας. κὰι ἔσται πᾶς ὁ ὑπολελειμμένος ἐν τῶ ὄικω σου ἥξει προσκυνῆσαι ἀυτῶ ἐν ὀβολῶ ἀργυρίου κὰι ἐν ἄρτω ἑνὶ λέγων, παράρριψόν με ἐπὶ μίαν τῶν ἱερατειῶν σου τοῦ φαγεῖν ἄρτον.

Καὶ τὸ παιδάριον σαμουὴλ ἦν λειτουργοῦν τῶ κυρίω ἐνώπιον ἡλὶ οτῦ ἱερέως, κὰι ῥῆμα κυρίου ἦν τίμιον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ὀυκ ἦν ὅρασις διαστέλλουσα. κὰι ἐγένετο ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ἡλὶ ἐκάθευδεν ἐν τῶ τόπω ἀυτοῦ, κὰι ὁι ὀφθαλμοὶ ἀυτοῦ ἤρξαντο ἀμαυροῦσθαι, κὰι ὀυκ ἐδύνατο βλέπειν. κὰι ὁ λύχνος τοῦ θεοῦ πρὶν ἢ κατασβεσθεῆναι, κὰι σαμουὴλ ἐκάθευδεν ἐν τῶ ναῶ κυρίου, ὁῦ ἦν ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ. κὰι ἐκάλεσε κύριος σαμουὴλ σαμουήλ. κὰι ἐῖπεν ἰδοὺ ἐγώ, κὰι ἔδραμε πρὸς ἡλὶ κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἐγὼ ὅτι κέκληκάς με. ὁ δὲ ἐῖπεν, ὀυ κέκληκά σε, ἀνάστρεφε κὰι κάθευδε. κὰι ἀνέστρεψε κὰι ἐκάθευδε. κὰι προσέθετο κύριος ἔτι καλέσαι τὸν σαμουήλ. κὰι ἐπορεύθη πρὸς ἡλὶ το δεύτερον κὰι ἐιςπεν, ἰδοὺ ἐγὼ ὅτι κέκληκάς με. κὰι ἐῖπεν ὀυ κέκληκά σε τέκνον, ἀνάστρεφε κὰι κάθευδε. κὰι σαμουὴλ πρὶν ἢ γνῶναι τὸν θεόν, κὰι πρὶν ἢ ἀποκαλυφθῆναι ῥῆμα κυρίου πρὸς ἀυτόν, κὰι προσέθετο κύριος καλέσαι σαμουὴλ ἐν τρίτω. κὰι ἀνέστη σαμουὴλ κὰι ἐπορεύθη πρὸς ἡλί, κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἐγὼ ὅτι κέκληκάς με. κὰι συνῆκεν ἡλὶ ὅτι κύριος κέκληκε τὸ παιδάριον. κὰι ἐῖπεν ἡλὶ τῶ σαμουήλ, ἀνάστρεφε κὰι κάθευδε τέκνον. κὰι ἔσται ἐὰν καλέση σε, κὰι ἐρεῖς λάλει κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου. κὰι ἐπορεύθη σαμουὴλ κὰι ἐκοιμήθη ἐν τῶ τόπω ἀυτοῦ. κὰι ἦλθε κύριος κὰι κατέστη κὰι ἐκάλεσεν ἀυτὸν ὡς ἅπαξ κὰι ἅπαξ, σαμουὴλ σαμουήλ. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ λάλει κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς σαμουήλ, ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὰ ῥήματα ἐν ἰσραήλ{,} ὥστε παντὸς ἀκούοντος ἀυτά, ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα ἀυτοῦ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐπεγερῶ ἐπὶ ἡλὶ πάντα ὅσα ἐλάλησα ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ ἄρξομαι κὰι ἐπιτελέσω. κὰι ἀνήγγειλα ἀυτῶ ὅτι ἐκδικιῶ ἐγὼ τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ ἕως ἀιῶνος ἐν ἀδικίαις ὑιῶν ἀυτοῦ, ἁῖς ἔγνω ὅτι κακολογοῦντες θεὸν ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ, κὰι ὀυκ ἐνουθέτει ἀυτούς. κὰι ὀυχ ὅυτως ὤμοσα τῶ ὄικω ἡλί, ἐι ἐξιλασθήσεται ἡ ἀδικία ὄικου ἡλὶ ἐν θυμιάματι ἢ ἐν θυσίαις ἕως τοῦ ἀιῶνος. κὰι κοιμᾶται σαμουὴλ ἕως πρωΐ, κὰι ὤρθρισε τοπρωῒ ικὰι ἤνοιξεν τὰς θύρας τοῦ ὄικου κυρίου. κὰι σαμουὴλ ἐφοβήθη ἀναγγεῖλαι τὴν ὅρασιν τῶ ἡλί.κὰι ἐῖπεν ἡλὶ πρὸς σαμουήλ, τέκνον. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἐγώ. κὰι ἐῖπε τί τὸ ῥῆμα τὸ λαληθὲν πρὸς σὲ τέκνον, μὴ δὴ κρύψης ἀπ᾿ ἐμοῦ ἐκ πάντων τῶν λόγων τῶν λαληθέντων ἐν τοῖς ὠσί σου. τάδε ποιήσαι σοι ὁ θεὸς κὰι τάδε προσθείη ἐὰν κρύψης ἀπ᾿ ἐμοῦ ῥῆμα. κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῶ σαμουὴλ πάντας τοὺς λόγους κὰι ὀυκ ἔκρυψεν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ῥῆμα. κὰι ἐῖπεν ἡλί, κύριος ἀυτὸς τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιον ἀυτοῦ ποιήσοι. κὰι ἐμεγαλύνθη σαμουήλ, κὰι ἦν ὁ κύριος μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ὀυκ ἔπεσεν ἀπὸ πάντων τῶν λόγων ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι ἔγνωσαν πᾶς ἰσραὴλ ἀπὸ δὰν κὰι ἕως βηρσαβαιὲ ὅτι πιστὸς σαμουὴλ ἐις προφήτην. κὰι προσέθετο κύριος τοῦ δηλωθῆναι ἀυτῶ ἐν συλῶ, κὰι ἀπεκαλύφθη κύριος πρὸς σαμουήλ, ἐν συλῶ κατὰ ῥῆμα κυρίου.

Καὶ ἐγένετο ῥῆμα σαμουὴλ πρὸς πάντα ἰσραήλ, κὰι συναθροίζονται ὁι ἀλλόφυλοι ἐις πόλεμον ἐπὶ ἰσραὴλ κὰι ἐξῆλθεν ἰσραὴλ ἐις ἀπάντησιν ἀυτοῖς ἐις πόλεμον. κὰι παρεμβάλλουσιν ἐπὶ ἀβεννέζερ. κὰι παρεμβάλλουσιν ὁι ἀλλόφυλοι ἐπὶ ἀφὲκ , κὰι παρατάσσονται ὁι ἀλλόφυλοι ἐις πόλεμον ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἔκλινεν ὁ πόλεμος, κὰι ἔπεσεν ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐνώπιον τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῆ παρατάξει ἐν τῶ πεδίω τέσσαρες χιλιάδες ἀνδρῶν. κὰι ἦλθεν ὁ λαὸς ἐις τὴν παρεμβολήν. κὰι ἐῖπον ὁι πρεσβύτεροι ἰσραήλ, διατί ἄρα ἔθραυσεν ἡμᾶς κύριος σήμερον ἐνώπιον τῶν ἀλλοφύλων; λάβωμεν πρὸς ἡμᾶς τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου ἡμῶν ἐκ συλώ, κὰι ἐξελθέτω ἐν μέσω ἡμῶν κὰι σώσει ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν. κὰι ἀπέστειλεν ὁ λαὸς ἐν συλῶ, κὰι ἦραν ἐκεῖθεν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου τῶν δυνάμεων, ὁῦ ἐπεκάθητο τὰ χερουβίν. κὰι ἀμφότεροι ὁι ὑιοὶ ἡλὶ μετὰ τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης τοῦ θεοῦ ὁφνὶ κὰι φινεές. κὰι ἐγένετο ὡς ἦλθεν ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ κυρίου ἐις τὴν παρεμβολήν, κὰι ἀνέκραξε πᾶς ἰσραὴλ φωνῆ μεγάλη, κὰι ἤχησεν ἡ γῆ. κὰι ἤκουσαν ὁι ἀλλόφυλοι τὴν φωνὴν τῆς κραυγῆς κὰι ἐῖπον, τίς ἡ φωνὴ τοῦ ἀλαλάγματος τούτου ἡ μεγάλη ἅυτη ἐν τῆ παρεμβολῆ τῶν ἑβραίων; κὰι ἔγνωσαν ὅτι ἡ κιβωτὸς τοῦ κυρίου ἥκει ἐις τὴν παρεμβολήν. κὰι ἐφοβήθησαν ὁι ἀλλόφυλοι σφόδρα κὰι ἐῖπον, ὁῦτος ὁ θεὸς ἀυτῶν ἥκει πρὸς ἀυτοὺς ἐις τὴν παρεμβολήν. ὀυαὶ ἡμῖν, ἐξελοῦ ἡμᾶς κύριε σήμερον, ὅτι ὀυ γέγονεν ὅυτως ἐχθὲς κὰι τρίτης. ὀυαὶ ἡμῖν, τίς ἐξελεῖται ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν θεῶν τῶν στερεωτέρων τούτων; ὁῦτοί ἐισιν ὁι θεοὶ ὁι πατάξαντες τὴν ἄιγυπτον ἐν πάση πληγῆ κὰι ἐν τῆ ἐρήμω. κραταιοῦσθε κὰι γίνεσθε ἐις ἄδρας ἀλλόφυλοι, ὅπως μὴ δουλεύσητε τοῖς ἑβραίοις, καθὼς ἐδούλευσαν ἡμῖν, κὰι ἔσεσθε ἐις ἄνδρας κὰι πολεμήσατε ἀυτούς. κὰι ἐπολέμησαν ὁι ἀλλόφυλοι πρὸς ἀυτούς, κὰι πταίει ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐνώπιον τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἔφυγεν ἕκαστος ἐις τὸ σκήνωμα ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο πληγὴ μεγάλη σφόδρα, κὰι ἔπεσαν ἐξ ἰσραὴλ τριάκοντα χιλιάδες ταγμάτων. κὰι ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἐλήφθη. κὰι ἀμφότεροι ὁι ὑιοὶ ἡλὶ ὀφνὶ κὰι φινεὲς ἀπέθανον. κὰι ἔδραμεν ἀνὴρ ἰεμιναῖος ἐκ τῆς παρατάξεως κὰι ἦλθεν ἐις συλῶ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, κὰι τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ διερρηγμένα, κὰι γῆ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ. κὰι ὅτε ἦλθεν, ἰδοὺ ἡλὶ ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ δίφρου ἀυτοῦ παρὰ τὴν πύλην σκοπεύων τὴν ὁδὸν, ὅτι ἦν ἡ καρδία ἀυτοῦ ἐξεστηκυιᾶ περὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ. κὰι ἄνθρωπος ἐισῆλθεν ἀναγγεῖλαι ἐις τὴν πόλιν. κὰι ἀνεβόησεν ὅλη ἡ πόλις. κὰι ἤκουσεν ἡλὶ τὴν φωνὴν τῆς βοῆς κὰι ἐῖπεν, τίς ἡ φωνὴ τῆς βωῆς ταύτης; κὰι ὁ ἄνθρωπος σπεύσας ἐισῆλθε, κὰι ἀπήγγειλε τῶ ἡλί, κὰι ἦν ἡλὶ ὑιὸς ἐννενήκοντα κὰι ὀκτὼ ἐτῶν, κὰι ὁι ὀφθαλμοὶ ἀυτοῦ ἐβαρύνθησαν κὰι ὀυκ ἔβλεπεν. κὰι ἐῖπεν ἡλὶ τοῖς ἀνδράσιν τοῖς παρεστηκόσιν ἀυτῶ, τίς ἡ φωνὴ τοῦ ἤχου τούτου; κὰι ἀπεκρίθη ὁ ἀνὴρ ὁ ἐληλυθώς, κὰι ἐῖπεν, ἐγώ ἐιμι ὁ ἥκων ἐκ τῆς παρεμβολῆς, ἐγὼ πέφευγα ἐκ τῆς παρατάξεως σήμερον. κὰι ἐῖπενἀυτῶ ἡλί, τί τὸ γεγονὸς ῥῆμα τέκνον; κὰι ἀπεκρίθη τὸ παιδάριον,κ κὰι ἐῖπεν, πέφευγεν ἀνὴρ ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου τῶν ἀλλοφύλων, κὰι πληγὴ μεγάλη γέγονεν ἐν τῶ λαῶ, κὰι ἀμφότεροι ὁι ὑιοί σου τέθνηκαν, κὰι ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἐλήφθη. κὰι ἐγένετο ὡς ἐμνήσθη τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ, κὰι ἔπεσεν ἀπὸ τοῦ δίφρου ἐις τὰ ὄπισθεν ἐχόμενα τῆς πύλης, κὰι συνετρίβη ὁ νῶτος ἀυτοῦ κὰι ἀπέθανεν, ὅτι πρεσβύτης ἦν ὁ ἄνθρωπος κὰι βαρύς, κὰι ἀυτὸς ἔκρινε τὸν ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἔτη. κὰι ἡ νύμφη ἀυτοῦ γυνὴ φινεὲς συνειληφυῖα τοῦ τεκεῖν, κὰι ἤκουσεν τὴν ἀγγελίαν ὅτι ἐλήφθη ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ, κὰι ὅτι τέθνηκεν ὁ πενθερὸς ἀυτῆς κὰι ὁ ἀνὴρ ἀυτῆς, κὰι ἐστένωσε κὰι ἔτεκεν, ὅτι ἐστράφησαν ἐπ᾿ ἀυτῆς ἁι ὠδῖνες ἀυτῆς, κὰι ἐν τῶ καιρῶ ἀυτῆς ἀποθνήσκει. κὰι ἐῖπον ἀυτῆ ἁι γυναῖκες ἁι παρεστηκυῖαι ἀυτῆ, μὴ φοβοῦ ὅτι ὑιὸν τέτοκας. κὰι ὀυκ ἀπεκρίθη, κὰι ὀυκ ἐνόησεν ἡ καρδία ἀυτῆς. κὰι ἐκάλεσεν ὄνομα τῶ παιδαρίω ἐχαβὼθ ὑπὲρ τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ κὰι ὑπέρ τοῦ πενθεροῦ ἀυτῆς κὰι ὑπὲρ τοῦ ἀνδρὸς ἀυτῇς, ὅτι ἀπέθανον. κὰι ἐῖπεν, ἀπώκισται δόξα ἀπὸ ἰσραὴλ διότι ἐλήφθη ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ.

Καὶ ὁι ἀλλόφυλοι ἔλαβον τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ, κὰι ἐισήνεγκαν ἀυτὴν ἐξ ἀβεννεζὲρ ἐις ἄζωτον. κὰι ἔλαβον ὁι ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ κὰι ἐισήνεγκαν ἀυτὴν ἐις τὸν ὀῖκον δαγών, κὰι παρέστησαν ἀυτὴν παρὰ δαγών. κὰι ὤρθρισαν ὁι ἀζώτιοι, κὰι ἐισῆλθον ἐις τὸν ὀῖκον δαγὼν τῆ ἐπαύριον. κὰι ἐῖδον, κὰι ἰδοὺ δαὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν ἐνώπιον τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ. κὰι ἤγειραν τὸν δαγών, κὰι κατέστησαν ἀυτὸν ἐπὶ τὸν τόπον ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο ὡς ὤρθρισαν τῆ ἐπαύριον το πρωῒ ὁι ἀζώτιοι, κὰι ἰδοὺ δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωποιν ἀυτοῦ ἐνώπιον τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ. κὰι ἡ κεφαλὴ δαγὼν κὰι ἀμφότερα τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν ἀυτοῦ ἀφηρημένα ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια τῶν σταθμῶν, κὰι ἀμφότεροι ὁι καρποί τῶν χειρῶν ἀυτοῦ πεπτωκότες ἐπὶ τὸ πρόθυρον. πλὴν ἡ ῥάχις δαγὼν ὑπελείφθη. διὰ τοῦτο ὀυκ ἐπιβαίνουσιν ὁι ἱερεῖς δαγών, κὰι πᾶς ὁ ἐισπορευόμενος ἐις ὀῖκον δαγὼν ἐπὶ τὸν σταθμὸν ὄικου δαγὼν ἐν ἀζώτω ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ἀλλ᾿ ὑπερβαίνοντες ὑπερβαίνουσιν. κὰι ἐβαρύνθη ἡ χεὶρ κυρίου ἐπὶ ἀζωτίους, κὰι ἐβασάνισε τοὺς ἀζωτίους, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς ἐις τὰς ἕδρας ἀυτῶν τὴν ἄζωτον κὰι τὰ ὅρια ἀυτῆς. κὰι ἐΙςδον ὁι ἄνδρες ἀζώτου ὅτι ὅυτως γέγονεν ἀυτοῖς, κὰι λέγουσιν ὀυ καθΐσεται ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἰσραὴλ μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι σκληρὰ ἡ χεὶρ ἀυτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς κὰι ἐπὶ δαγὼν τὸν θεὸν ἡμῶν. κὰι αποστέλλουσι κὰι συνάγουσι τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων ὁι ἀζώτιοι πρὸς ἑαυτούς. κὰι λέγουσιν ὁι ἀζώτιοι τί ποιήσομεν τῆ κιβωτῶ τοῦθεοῦ ἰσραήλ; κὰι λέγουσιν ὁι γεθαῖοι, μετελθέτω δὴ ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ. κὰι μετῆλθεν ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἰσραὴλ ἐις γὲθ. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ μετελθεῖν τὴν κιβωτὸν πρὸς τοὺς γεθαίους, κὰι γίνεται χεὶρ κυρίου ἐν τῆ πόλει, τάραχος μέγας σφόδρα, κὰι ἐπάταξε τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου ἐις τὰς ἕδρας. κὰι ἐξαποστέλλουσιν ὁι γεθαῖοι τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ ἐις ἀκάρωνα. κὰι ἐγενήθη ἑως ἐισῆλθεν ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἐις ἀκάρωνα, κὰι ἀνεβόησαν ὁι ἀκαρωνῖται λέγοντες, τί ἁπεστρέψατε τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ ἰσρ{αὴ}λ πρὸς ἡμᾶς θανατῶσαι ἡμᾶς κὰι τὸν λαὸν ἡμῶν; κὰι ἀποστέλλουσι κὰι συνάγουσι πάντας τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπαν, ἐξαποστείλατε τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ ἰσραήλ, κὰι ἀποκαταστήτω ἐις τὸν τόπον ἀυτῆς, κὰι ὀυ μὴ θανατώση ἡμᾶς κὰι τὸν λαὸν ἡμῶν. ότι ἐγένετο σύγχυσις θανάτου ἐν ὅλη τῆ πόλει βαρεῖα σφόδρα, ὡς ἐισῆλθεν ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἱσραήλ. κὰι ὁι ζῶντες κὰι ὁι ἀποθνήσκοντες ἐπλήγησαν ἐπὶ τὰς ἕδρας. κὰι ἀνέβη ἡ κραυγὴ τῆς πόλεως ἕως τοῦ ὀυρανοῦ.

Καὶ ἦν ἡ κιβωτὸς τοῦ κυρίου ἐν ἀγρῶ τῶν ἀλλοφύλων μῆνας ἑπτά. κὰι καλοῦσιν ὁι ἀλλόφυλοι τοὺς ἱερεῖς κὰι τοὺς μάντεις κὰι τοὺς ἐπαοιδοὺς ἀυτῶν, κὰι λέγουσιν ἀυτοῖς, τί ποιήσομεν τῇ κιβωτῶ τοῦ κυρίου; γνωρίσατε ἡμῖν ἐν τίνι ἐξαποστείλωμεν ἀυτὴν ἐις τὸν τόπον ἀυτῆς. κὰι ἐῖπον ἐι ἐξαποστέλλετε ὑμεῖς τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου τοῦ θεοῦ ἰσραήλ, μὴ ἐξαποστείλητε ἀυτὴν κενήν, ἀλλ᾿ ἢ ἀποδιδόντες ἀπόδοτε ἀυτῆ ὑπὲρ τῆς βασάνου δῶρα, κὰι τότε ἰαθήσεσθε, κὰι ἐξιλασθήσεται ὑμῖν, μὴ ὀυκ ἀποστῆ ἡ χεὶρ ἀυτοῦ ἀφ᾿ ὑμῶν. κὰι λέγουσι τί τὸ ὑπὲρ τῆς βασάνου ὃ ἀποδώσομεν ἀυτῇ; κὰι ἐῖπον, κατὰ ἀριθμὸν τῶν σατραπειῶν τῶν ἀλλοφύλων πέντε ἕδρας χρυσᾶς, ὅτι πταῖσμα ἐν ὑμῖν κὰι τοῖς ἄρχουσιν ὑμῶν κὰι τῶ λαῶ, κὰι πέντε μύας χρυσοῦς ὁμοίωμα τῶν μυῶν τῶν διαφθειρόντων τὴν γῆν ὑμῶν. κὰι δώσετε τῶ κυρίω θεῶ ἰσραὴλ δόξαν, ὅπως κουφίση τὴν χεῖρα ἀυτοῦ ἀφ᾿ ὑμῶν κὰι ἀπὸ τῶν θεῶν ὑμῶν κὰι ἀπὸ τῆς γῆς ὑμῶν. κὰι ἱνατί βαρύνετε τὰς καρδίας ὑμῶν, ὡς ἐβάρυνεν ἄιγυπτος κὰι φαραὼ τὴν καρδίαν ἀυτῶν; ὀυ χὶ ὅτε ἐνέπαιξαν ἀυτοῖς, ἐξαπέστειλαν ἀυτοὺς κὰι ἀπῆλθον.κὰι νῦν λάβετε κὰι ποιήσατε ἅμαξαν καινήν μίαν, κὰι λάβετε δύο βόας πρωτοτοκούσας ἄνευ τῶν τέκνων, ἐφ᾿ ἃς ὀυκ ἐπετέθη ζυγός. κὰι ζεύξατε τὰς βόας ἐν τῆ ἁμάξη, κὰι τὰ τέκνα ἀυτῶν ἀπαγάγετε ἀπὸ ὄπισθεν ἀυτῶν ἐις ὀῖκον. κὰι λήψεσθε τὴν κιβωτὸν κυρίου, κὰι θήσετε ἀυτὴν ἐπὶ τὴν ἅμαξαν, κὰι τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ ἀπόδοτε ἀυτῆ ὑπὲρ τῆς βασάνου, κὰι θήσετε ἐν θέματι ἐκ πλαγίων μέρους ἀυτῆς, κὰι ἐξαποστελεῖτε ἀυτήν. κὰι ἀπελεύσεται κὰι ὄψεσθε ἐι ἐις ὁδὸν ὁρίου ἀυτῆς πορεύσεται κατὰ βαιθσαμής, ἀυτὸς πεποίηκεν ἡμῖν τὴν κακίαν τὴν μεγάλην ταύτην. και ἐὰν μή, κὰι γνωσόμεθα ὅτι ὀυχὶ ἡ χεὶρ ἀυτοῦ ἧπται ἡμῶν, ἀλλὰ σύμπτωμα τοῦτο γέγονεν ἡμῖν. κὰι ἐποίησαν ὁι ἀλλόφυλοι ὅυτως, κὰι ἔλαβον δύο βόας πρωτοτοκούσας, κὰι ἔζευξαν ἀυτὰς ἐν τῆ ἁμάξη, κὰι τὰ τέκνα ἀυτῶν ἀπέκλεισαν ἐις ὀῖκον. κὰι ἔθεντο τὴν κιβωτὸν κυρίου ἐπὶ τὴν ἅμαξαν κὰι τὸ θέμα κὰι τοὺς μύας τοὺς χρυσοῦς, κὰι τὰς ἐικόνας τῶν ἑδρῶν ἀυτῶν. κὰι κατεύθυναν ἁι βόες ὲν τῆ ὁδῶ ἐις τὴν ὁδὸν βαιθσαμὴς ἐν τρίβω ἐν ἧ ἐπορεύοντο ἐκοπίων, κὰι ὀυκ ἐξέκλιναν δεξιὰν ὀυδὲ ἀριστεράν, ἐν ὁδῶ μιᾶ ἐπορεύοντο πορευόμεναι κὰι βοῶσαι. κὰι ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων ἐπορεύοντο ὀπίσω ἀυτῶν ἕως ὁρίων βαιθσαμής. κὰι ὁι ἐν βαιθσαμὴς ἐθέριζον θερισμὸν πυρῶν ἐν τῆ κυλάδι. κὰι ἦραν τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀυτῶν κὰι ἐῖδον τὴν κιβωτὸν κυρίου, κὰι ἐχάρησαν ἐις ἀπάντησιν ἀυτῇς. κὰι ἡ ἅμαξα ἐισῆλθεν ἐις ἀγρὸν ἰωσιὲ τοῦ ἐκ βαιθσαμής, κὰι ἔστη ἐκεῖ παρὰ λίθον μέγαν κὰι ἔσχισαν τὰ ξύλα τῇς ἁμάξης, κὰι τὰς βόας ἀνήνεγκαν ὁλοκαύτωσιν τῶ κυρίω. κὰι ὁι λευῖται ἀνήνεγκαν τὴν κιβωτὸν τοῦ κυρίου, κὰι τὸ θέμα τὸ μετ᾿ ἀυτῆς κὰι τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ, κὰι ἔθεντο ἐπὶ τῶ λίθω τῶ μεάλω. κὰι ὁι ἄνδρες ὁι βαιθσαμὴς ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώσεις, κὰι ἔθυσαν θυσίας τῶ κυρίω ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ὁι πέντε σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων ἑώρων κὰι ἀνέστρεψαν ἐις ἀκαρὼν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ἁῦται ἁι ἕδραι ἁι χρυσαῖ, ἃς ἀπέδωκαν ὁι ἀλλόφυλοι ὑπὲρ τῆς βασάνου τῶ κυρίω ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ὁι πέντε σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων ἑώρων κὰι ἀνέστρεψαν ἐις ἀκαρὼν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ἁῦται ἁι ἕδραι ἁι χρυσαῖ, ἃς ἀπέδωκαν ὁι ἀλλόφυλοι ὑπὲρ τῆς βασάνου τῶ κυρίω, τῆς ἀζώτου μίαν, κὰι τῆς γὲθ μίαν, κὰι τῆς γάζης μίαν, κὰι ἀσκάλωνος μίαν, κὰι ἀκαρὼν μίαν. κὰι μῦς χρυσοῖ κατὰ ἀριθμὸν πασῶν τῶν πόλεων τῶν ἀλλοφύλων τῶν πέντε σατραπειῶν, ἐκ πόλεως ἐστερεωμένης κὰι ἕως κώμης τοῦ φερεζαίου, κὰι ἕως λίθου τοῦ μεγάλου, ὁῦ ἐπέθησαν ἐπ᾿ ἀυτοῦ τὴν κιβωτὸν τῇς διαθήκης κυρίου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἐν ἀγρῶ ἰωσηὲ τοῦ βαιθσαμής. κὰι ἐπάταξεν ἄνδρας βαιθσαμής, ὅτι ἐῖδον τὴν κιβωτὸν τοῦ κυρίου. κὰι ἐπάταξεν ἐν ἀυτοῖς ἑβδομήκοντα ἄνδρας, κὰι πεντήκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκ τοῦ λαοῦ. κὰι ἐπένθησεν ὁ λαός, ὅτι ἐπάταξε κύριος ἐν τῶ λαῶ πληγὴν μεγάλην σφόδρα. κὰι ἐῖπον ὁι ἄνδρες ὁι ἐν βαιθσαμής, τίς δυνήσεται παραστῆναι ἐνώπιον κυρίου τοῦ ἁγίου τούτου; κὰι πρὸς τίνα ἀναβήσεται ἡ κιβωτὸς τοῦ κυρίου ἀφ᾿ ἡμῶν; κὰι ἀποστέλλουσιν ἀγγέλους πρὸς τοὺς κατοικοῦντας καριαθιαρὶμ λέγοντες, ἀπέστρεψαν ὁι ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν τοῦ κυρίου, κὰι κατάβητε κὰι ἀναγάγετε ὀυτὴν πρὸς ὑμᾶς{,}

Καὶ ἔρχονται ὁι ἄνδρες καριαθιαρὶμ κὰι ἀνάγουσιν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου. κὰι ἐισήγαγον ἀυτὴν ἐις ὀῖκον ἀβιναδὰβ τὸν ἐν τῶ βουνῶ. κὰι ἐλεάζαρ τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ ἡγίασε φυλάσσειν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου. κὰι ἐγένετο ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἦν ἡ κιβωτὸς ἐν καριαθιαρίμ, ἐπληθύνθησαν ἁι ἡμέραι. κὰι ἐγένοντο ἔικοσι ἔτη, κὰι ἐπέστρεψε πᾶς ὁ ὀῖκος ἰσραὴλ ὀπίσω κυρίου. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς πάντα ὀῖκον ἰσραὴλ λέγων, ἐι ἐν ὅλη καρδία ὑμῶν ὑμεῖς ἐπεστρέψατε πρὸς κύριον, περιέλεσθε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου ὑμῶν κὰι τὰ ἄλση, κὰι ἑτοιμάσατε τὰς καρδίας ὑμῶν πρὸς κύριον κὰι δουλεύσατε ἀυτῷ μόνω, κὰι ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐξῆραν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ τὰ βααλὶμ κὰι τὰ ἄλση ἀσταρώθ, κὰι ἐδούλευσαν τῶ κυρίω μόνω. κὰι ἐῖπε σαμουήλ, συναθροίσατε πάντα ἰσραὴλ ἐις μασηφά, κὰι προσεύξομαι πρὸς κύριον ὑπὲρ ὑμῶν. κὰι συνήχθη ὁ λαὸς ἐις μασηφὰ κὰι ὑδρεύοντο ὕδωρ, κὰι ἐκ χέουσιν ἐνώπιον κυρίου ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἐνήστευσαν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη κὰι ἐῖπον, ἡμάρτομεν τῶ κυρίω. κὰι ἐδίκασε σαμουὴλ τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ ἐις μασηφά. κὰι ἤκουσαν ὁι ἀλλόφυλοι, ὅτι συνήχθησαν ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ ἐις μασηφὰ πάντες. κὰι ἀνέβησαν ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἤκουσαν ὁι ὑιοὶ ἰσραήλ, κὰι ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπον ὁι ὑιοὶ ἰσραὴλ πρὸς σαμουήλ, μὴ παρασιωπήσης ἀφ᾿ ἡμῶν τοῦ βοᾶν πρὸς κύριον τὸν θεόν σου, κὰι σώσει ἡμᾶς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων. κὰι ἔλαβε σαμουὴλ ἄρνα γαλαθινὸν ἕνα, κὰι ἀνήνεγκεν ἀυτὸν ὁλοκαύτωσιν τῶ κυρίω σὺν παντὶ τῶ λαῶ. κὰι ἐβόησε σαμουὴλ πρὸς κύριον ὑπὲρ τοῦ ἰσραήλ, κὰι ἐπήκουσεν ἀυτοῦ ὁ κύριος. κὰι ἦν σαμουὴλ ἀναφέρων τὴν ὁλοκαύτωσιν. κὰι ὁι ἀλλόφυλοι προσῆγον ἐις πόλεμον ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἐβρόντησε κύριος ἐν φωνῆ μεγάλη ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους, κὰι συνεχύθησαν κὰι ἔπεσαν ἐνώπιον ἰσραήλ. κὰι ἐξῆλθον ἄνδρες ἰσραὴλ ἐκ μασηφὰ κὰι κατεδίωξαν τοὺς ἀλλοφύλους, κὰι ἐπάταξαν ἀυτοὺς ἕως ὑποκάτω βαιθχόρ. κὰι ἔλαβε σαμουὴλ λίθον ἕνα κὰι ἔστησεν ἀυτὸν ἀναμέσον μασηφὰ κὰι ἀναμέσον τῆς παλαιᾶς. κὰι ἐκάλεσε τὸ ὄνομα ἀυτοῦ ἀβεννέζερ, ὃ σημαίνει λίθος τοῦ βοηθοῦ. κὰι ἐῖπεν ἕως ἐνταῦθα ἐβοήθησεν ἡμῖν ὁ κύριος. κὰι ἐταπείνωσε κύριος τοὺς ἀλλοφύλους, κὰι ὀυ προσέθεντο ἔτι τοῦ ἐπελθεῖν ἐις ὅριον ἰσραήλ. κὰι ἐγένετο χεὶρ κυρίου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ σαμουήλ. κὰι ἀπεδόθησαν ἁι πόλεις ἃς ἔλαβον ὁι ἀλλόφυλοι παρὰ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, ἀπὸ ἀκαρὼν ἕως γὲθ, κὰι τὸ οὅριον ἀφείλοντο ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἦν ἐιρήνη ἀναμέσον ἰσραὴλ κὰι ἀναμέσον τοῦ ἀμορραίου. κὰι ἔκρινε σαμουὴλ τὸν ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἀυτοῦ. κὰι ἐπορεύετο κατ᾿ ἐνιαυτὸν κὰι ἐκύκλου βαιθὴλ κὰι τὴν γαλγὰλ κὰι τὴν μασηφᾶ. κὰι ἐδίκαζε τὸν ἰσραὴλ ἐν πᾶσι τοῖς τόποις τούτοις. ἡδὲ ἀποστροφὴ ἀυτοῦ ἦν ἐν ἀρμαθαΐμ, ὅτι ἐκεῖ ἦν ὁ ὀῖκος ἀυτοῦ, κὰι ἐδίκαζεν ἐκεῖ τὸν ἰσραήλ, κὰι ὠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῶ κυρίω.

Καὶ ἐγένετο ὡς ἐγήρασε σαμουήλ, κὰι κατέστησε τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ δικαστὰς τῶ ἰσραήλ. κὰι ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ. ὁ πρωτότοκος ἰωήλ, κὰι ὄνομα τοῦ δευτέρου ἀβιὰ δικασταὶ ἐν βηρσαβεαί. και ὀυκ ἐπορεύθησαν ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ ἐν τῆ ὁδῶ ἀυτοῦ. κὰι ἐξέκλιναν ὀπίσω τῆς συντελείας, κὰι ἐλάμβανον δῶρα, κὰι ἐξέκλινον δικαιώματα. κὰι συναθροίζονται πάντες ἄνδρες ἰσραήλ, κὰι παραγίνονται πρὸς σαμουὴλ ἐις ἀρμαθάμ. κὰι λέγουσιν ἀυτῶ, ἰδοὺ σὺ γεγήρακας, κὰι ὁι ὑιοί σου ὀυ πορεύονται ἐν τῆ ὁδῶ σου. κὰι νῦν κατάστησον ἐφ᾿ ἡμᾶς βασιλέα δικάζειν ἡμᾶς καθὼς πάντα τὰ ἔθνη. κὰι ἦν πονηρὸν τὸ ῥῆμα ἐν ὀφθαλμοῖς σαμουήλ, ὡς ἐῖπον, δός ἡμῖν βασιλέα τοῦ δικάζειν ἡμᾶς. κὰι προσηύξατο σαμουὴλ πρὸς κύριον. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς σαμουήλ, ἄκουε τῆς φωνῆς τοῦ λαοῦ, κατὰ πάντα ὅσα ἂν λαλήσωσι πρὸς σέ, διότι ὀυ σὲ ἐξουδενώκασιν, ἀλλἠ ἢ ἐμὲ ἐξουθενήκασιν τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐπ᾿ ἀυτῶν κατὰ πάντα τὰ ἔργα ἀυτῶν ἃ ἐποίησάν μοι ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἐξήγαγον ἀυτοὺς ἐξ ἀιγύπτου κὰι ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, κὰι ἐγκατέλιπόν με κὰι ἐδούλευσαν θεοῖς ἑτέροις, ὅυτως ἀυτοὶ ποιοῦσι κὰι σοί. κὰι νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς ἀυτῶν πλὴν ὅτι διαμαρτυρόμενος διαμαρτήρη ἀυτοῖς κὰι ἀπαγγελεῖς ἀυτοῖς τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως ὃς βασιλεύσει ἐπ᾿ ἀυτοῖς. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πάντας τοὺς λόγους κυρίου πρὸς πάντα τὸν λαὸν τοὺς ἀιτοῦντας παρ᾿ ἀυτοῦ βασιλέα. κὰι ἐῖπεν, τοῦτο ἔσται τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως τοῦ βασιλεύοντος ἐφ᾿ ὑμᾶς. τοὺς ὑιοὺς ὑμῶν λήψεται κὰι θήσεται ἀυτοὺς ἐν ἅρμασιν ἀυτοῦ κὰι ἐν ἱππεῦσιν ἀυτοῦ, κὰι προτρέχοντας τῶν ἁρμάτων ἀυτοῦ. κὰι θήσει ἀυτοὺς ἑαυτῶ χιλιάρχους κὰι ἑκατοντάρχους, κὰι ἀροτριᾶν τὴν ἀροτρίασιν ἀυτοῦ.κὰι θερίζειν θερισμὸν ἀυτοῦ, κὰι τρυγᾶν τρυγητὸν ἀυτοῦ, κὰι ποιεῖν σκεύη ἀυτοῦ πολεμικὰ κὰι σκεύη ἁρμάτων ἀυτοῦ. κὰι τὰς θυγατέρας ὑμῶν λήψεται ἐις μυρεψούς, κὰι μαγειρίσας κὰι ἐις πεσσούσας. κὰι τοὺς ἀγροὺς ὑμῶν κὰι τοὺς ἀμπελῶνας ὑμῶν,κὰι τοὺς ἐλαιῶνας ὑμῶν τοὺς ἀγαθοὺς λήψεται κὰι δώσει τοῖς δούλοις ἀυτοῦ. κὰι τὰ σπέρματα ὑμῶν ἀποδεκατώσει κὰι τοὺς ἀμπελῶνας ὑμῶν, κὰι δώσει τοῖς ἐυνούχοις ἀυτοῦ. κὰι τοῖς δούλοις ἀυτοῦ. κὰι τοὺς δούλους ὑμῶν κὰι τὰς δούλας ὑμῶν, κὰι τὰ βουκόλια ὑμῶν τὰ ἀγαθὰ κὰι τοὺς ὄνους ὑμῶν λήψεται, κὰι ἀποδεκατώσει ἐις τὰ ἔργα ἀυτοῦ. κὰι τὰ ποίμνια ὑμῶν ἀποδεκατώσει, κὰι ὑμεῖς ἔσεσθε ἀυτῶ ἐις δούλους. κὰι βοήσετε ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐκ προσώπου τοῦ βασιλέως ὑμῶν ὁῦ ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς, κὰι ὀυκ ἐπακούσεται ὑμῶν κύριος ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις. κὰι ὀυκ ἐβούλετο ὁ λαὸς ἀκούειν τὴν φωνὴν τοῦ σαμουήλ. κὰι ἐῖπον ἀυτῶ, ὀυχὶ ἀλλ᾿ ἢ ὅτι βασιλεὺς ἔσται ἐφ᾿ ἡμᾶς, κὰι ἐσόμεθα κὰι ἡμεῖς καθὼς πάντα τὰ ἔθνη. κὰι δικάσει ἡμᾶς ὁ βασιλεὺς ἡμῶν κὰι ἐξελεύσεται ἔμπροσθεν ἡμῶν. κὰι πολεμήσει τὸν πόλεμον ἡμῶν. κὰι ἤκουσε σαμουὴλ πάντας τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ κὰι ἐλάλησεν ἀυτοὺς ἐις τὰ ὦτα κυρίου. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς σαμουήλ, ἄκουσον τῆς φωνῆς ἀυτῶν κὰι βασίλευσον ἀυτοῖς βασιλέα. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς ἄνδρας ἰσραήλ, ἀποτρέχετε ἕκαστος ἐις τὴν πόλιν ἀυτοῦ.

Καὶ ἦν ἀνὴρ ἐκ τῶν ὑιῶν βενιαμίν, κὰι ὄνομα ἀυτῶ κίς, ὑιὸς ἀβιὴλ ὑιοῦ σαρὰρ ὑιοῦ βεχωρὰθ ὑιοῦ ἀφὲκ ὑιοῦ ἀνδρὸς ἰεμεναίου, ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύϊ. κὰι τούτω ὑιός, κὰι ὄνομα ἀυτῶ σαούλ, ἐυμεγέθης ἀνὴρ ἀγαθός, κὰι ὀυκ ἦν ἐν ὑιοῖς ἰσραὴλ ἀγαθὸς ὑπὲρ ἀυτόν, ὑπερωμίαν κὰι ἐπάνω ὑψηλὸς ὑπὲρ πᾶσαν τὴν γῆν. κὰι ἀπώλοντο ἁι ὄνοι κὶς τοῦ πατρὸς σαούλ. κὰι ἐῖπε κίς πρὸς σαοὺλ τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ, λάβε μετὰ σε{ }αυτοῦ ἓν τῶν παιδαρίων, κὰι ἀνάστητε κὰι πορεύθητε κὰι ζητήσατε τὰς ὄνους. κὰι διῆλθον δι᾿ ὄρους ἐφραΐμ, κὰι διῆλθον διὰ τῇς γῆς σαλισά, κὰι ὀυχ ἑῦρον. κὰι διῆλθον διὰ τῆς γῆς σααλίμ, κὰι ὀυκ ἦν, κὰι διῆλθον διὰ τῆς γῆς ἰεμιναίου, κὰι ὀυχ ἑῦρον. ἀυτῶν δὲ ἐλθόντων ἐις τὴν γῆν σίφ, κὰι ἐῖπεν σαοὺλ τῶ παιδαρίω ἀυτοῦ τῶ μετ᾿ ἀυτοῦ, δεῦρο κὰι ἀναστρέψωμεν, μὴ ἀνεὶς ὁ πατήρ μου τὰς περὶ τὰς ὄνους φροντίδας φροντίζει περὶ ἡμῶν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ τὸ παιδάριον, ἰδοὺ δὴ ἄνθρωπος θεοῦ ἐν τῆ πόλει ταύτη κὰι ἄνθρωπος ἔνδοξος πᾶν ὃ ἂν λαλήση παραγινόμενον παρέσται. κὰι νῦν πορευθῶμεν ἐκεῖ πρὸς ἀυτόν, ὅπως ἀναγγείλη ἡμῖν τὴν ὁδὸν ἡμῶν ἐφ᾿ ἣν πορευθῶμεν ἐπ᾿ ἀυτήν. κὰι ἐῖπε σαοὺλ τῶ παιδαρίω τῶ μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἰδοὺ πορευσόμεθα. κὰι τί ἐισοίσομεν τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ, ὅτι ἄρτοι ἐκλελοίπασιν ἐκ τῶν ἀγγείων ἡμῶν, κὰι πλεῖον ὀυκ ἔστι μεθ᾿ ἡμῶν τοῦ ἐισενεγκεῖν τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ, ἢ τοῦτο τὸ ὑπάρχον ἡμῖν; κὰι προσέθετο τὸ παιδάριον αποκριθῆναι τῶ σαούλ. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἕυρηται ἐν τῆ χειρί μου τέταρτον σίκλου ἀργυρίου, κὰι δώσεις τῶ ἀνθρώπω τοῦ θεοῦ, κὰι ἀπαγγελεῖ ἡμῖν τὴν ὁδὸν ἡμωςν. κὰι ἔμπροσθεν ἐν ἰσραὴλ τάδε ἔλεγον ἕκαστος ἀνήρ, κἐν τῶ πορεύεσθαι ἐπερωτᾶν τὸν θεόν. δεῦτε κὰι πορευθῶμεν πρὸς τὸν βλέποντα, ὅτι τὸν προφήτη ἐκάλει ὁ λαὸς ἔμπροσθεν ὁ βλέπων. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς οτ` παιδάριον ἀυτοῦ, ἀγαθὸν τὸ ῥῆμά σου, δεῦρο κὰι πορευθῶμεν. κὰι ἐπορεύθησαν ἐις τὴν πόλιν ὁῦ ἦν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐκεῖ. ἀυτῶν δὲ ἀναβαινόντων ἐις τὴν ἀνάβασιν τῆς πόλεως, κὰι ἀυτοί ἑυρίσκουσι κοράσια ἐξεληλυθότα ὑδρεύσασθαι ὕδωρ. κὰι λέγουσιν ἀυταῖς, μὴ ἔστιν ἐνταῦθα ὁ βλέπων; κὰι ἀπεκρίθη ἀυτοῖς τὰ κοράσια κὰι ἐῖπον, ἔστιν, ἰδοὺ πρὸ προσώπου ὑμῶν. ταχύνατε ὅτι νῦν ἥκει ἐις τὴν πόλιν διὰ τὴν ἡμέραν, ὅτι θυσία σήμερον τῶ λαῶ ἐν βαμᾶ. ὡς ἂν ἐισέλθητε ἐις τὴν πόλιν, ὅυτως ἑυρήσετε ἀυτὸν ἐν τῆ πόλει, πρὶν ἀναβῆναι ἀυτὸν ἐις βαμᾶ τοῦ φαγεῖν, ὅτι ὀυ μὴ φάγη ὁ λαὸς ἕως τοῦ παραγενέσθαι ἀυτόν, ἐπειδὴ ἀυτὸς ἐυλογεῖ τὴν θυσίαν, κὰι μετὰ ταῦτα ἐσθίουσιν ὁι ξένοι. κὰι νῦν ἀνάβητε, ὅτι διὰ τὴν ἡμέραν ἑυρήσετε ἀυτὸν ἐν τῆ πόλει. κὰι ἀναβαίνουσιν ἐις τὴν πόλιν. ἀυτῷν δὲ ἐισπορευομένων ἐις μέσην τὴν πόλιν, κὰι ἰδοὺ σαμουὴλ ἐξῆλθεν ἐις ἀπάντησιν ἀυτῶν, τοῦ ἀναβῆναι ἐις βαμᾶ. κὰι κύριος ἀπεκάλυψεν τὸ ὠτίον σαμουήλ ἡμέραν μίαν ἔμπροσθεν τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ἀυτὸν τὸν σαοὺλ λέγων, ὡς ὁ καιρὸς ὁῦτος ἄυριον ἀποστελῶ πρὸς σὲ ἄνδρα ἐνγῆ βενιαμίν. κὰι χρίσεις ἀυτὸν ἐις ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαόν μου ἰσραήλ, κὰι σώσει τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων, ὅτι ἐπέβλεψε ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τοῦ λαοῦ μου, διότι ἦλθεν ἡ βοὴ ἀυτῶν πρός με. κὰι σαμουὴλ ἐῖδε τὸν σαούλ, κὰι κύριος ἀπεκρίθη ἀυτῶ, ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος ὃν ἐῖπόν σοι, ὁῦτος κατάρξει ἐπὶ τὸν λαόν μου. κὰι προσῆλθεν σαοὺλ πρὸς σαμουὴλ ἐις μέσον τῆς πόλεως,κὰι ἐῖπεν, ἀπάγγειλον δή μοι, ποῖος ὁ ὀῖκος τοῦ βλέποντος. κὰι ἀπεκρίθη σαμουὴλ τῶ σαοὺλ κὰι ἐῖπεν, ἐγώ ἐιμι, ἀνάβηθι ἔμπροσθέν μου ἐις βαμᾶ, κὰι φάγε μετ᾿ ἐμοῦ σήμερον, κὰι ἐξαποστελῶ σε πρωῒ κὰι πάντα τὰ ἐν καρδία σου ἀπαγγελῶ σοι, κὰι περὶ τῶν ὅνων τῶν ἀπολωλυιῶν σοι σήμερον τριταίων, μὴ θῆς τὴν καρδίαν σου ἐν ἀυταῖς, ὅτι ἕυρηνται, κὰι τίνι τὰ ὡραῖα τοῦ ἰσραήλ, ὀυχὶ σοί, κὰι παντὶ τῶ ὄικω τοῦ πατρός σου; κὰι ἀπεκρίθη σαοὺλ κὰι ἐῖπεν, ὀυχὶ ὑιὸς ἀνδρὸς ἰεμιναίου ἐγώ ἐιμι τοῦ μικροτέρου σκήπτρου ἐκ τῶν φυλῶν τοῦ ἰσραήλ; κὰι ἡ πατριά μου ὀλιγοστὴ παρὰ πάσας τὰς πατριὰς τοῦ βενιαμίν. κὰι ἱνατί ἐλάλησας πρός με κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο; κὰι ἔλαβε σαμουὴλ τὸν σαοὺλ κὰι τὸ παιδάριον ἀυτοῦ κὰι ἐισήγαγεν ἀυτοὺς ἐις τὸ κατάλυμα, κὰι ἔταξεν ἀυτοῖς τόπον ἐν πρώτοις τῶν κεκλημένων ὡσεὶ τριάκοντα ἀνδρῶν. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ τῶ μαγείρω, δός μοι τὴν μερίδα ἣν ἔδωκά σοι, ἣν ἐῖπά σοι θεῖναι ἀυτὴν παρὰ σοί. κὰι ἦρεν ὁ μάγειρος τὴν κωλαίαν κὰι τὸ ἐπ᾿ ἀυτῆς, κὰι παρέθηκεν ἀυτὴν ἐνώπιον σαούλ. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ τῶ σαούλ, ἰδοὺ τὸ ὑπόλειμμα παράθες ἀυτὸ ἐνώπιόν σου κὰι φάγε, ὅτι ἐις μαρτύριον τέθηταί σοι παρὰ τοῦ λαοῦ, ἀπόκνιζε. κὰι ἔφαγε σαοὺλ μετὰ σαμουὴλ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι κατέβη ἐκ τῆς βαμᾶ ἐις τὴν πόλιν. κὰι ἔστρωσαν τῶ σαοὺλ ἐπὶ τῶ δώματι, κὰι ἐκοιμήθη κὰι ἐγένετο ὡς ἀνέβαινεν ὁ ὄρθρος κὰι ἐλάλησε σαμουὴλ τῶ σαοὺλ ἐπὶ τῶ δώματι λέγων, ἀνάστα κὰι ἐξαποστελῶ σε. κὰι ἀνέστη σαοὺλ κὰι ἐξῆλθεν ἀυτὸς κὰι σαμουὴλ ἕως ἔξω. ἀυτῶν καταβαινόντων ἐις ἄκρον τῆς πόλεως. κὰι σαμουὴλ ἐῖπε τῶ σαούλ, ἐῖπον τῶ παιδαρίω, κὰι διελθέτω ἔμπροσθεν ἡμῶν. σὺ δὲ στῆθι ὧδε σήμερον, κὰι ἄκουσον ῥῆμα θεοῦ.

Καὶ ἔλαβε σαμουὴλ τὸν φακὸν τοῦ ἐλαίου κὰι κατέχεεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ, κὰι ἐφίλησεν ἀυτόν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ὀυχὶ ὅτι κέχρικέ σε κύριος ἐις ἄρχοντα ἐπὶ τὴν κληρονομίαν ἀυτοῦ ὡς ἂν ἀπέλθης σήμερον ἀπ᾿ ἐμοῦ, κὰι ἑυρήσεις δύο ἄνδρας πρὸς τοῖς τάφοις ῥαχὴλ ἐν τοῖς ὁρίοις βενιαμὶν μεσημβρίας ἀλλομένους μεγάλα. κὰι ἐροῦσί σοι, ἕυρηνται ἁι ὄνοι ἃς ἀπορεύθητε ζητεῖν. κὰι ἰδοὺ ὁ πατήρ σου ἀποτετίνακται τὴν φροντίδα τῶν ὄνων, κὰι μεριμνᾶ περὶ ὑμῶν λέγων, τί ποιήσω περὶ τοῦ ὑιοῦ μου; κὰι ἀπελεύση ἐκεῖθεν κὰι ἐπέκεινα, κὰι ἥξεις ἕως τῆς δρυὸς τῆς θαβώρ, κὰι ἑυρήσεις ἐκεῖ τρεῖς ἄνδρας ἀναβαίνοντας πρὸς τὸν θεὸν ἐις βαιθήλ, ἕνα ἄιροντα τρεῖς ἐρίφους, κὰι ἕνα ἄιροντα τρεῖα ἀγγεῖα ἄρτων, κὰι ἕνα ἄιροντα ἀσκὸν ὄινου, κὰι ἐρωτήσουσί σε τὰ ἐις ἐιρήνην, κὰι δώσουσί σοι δύο ἀπαρχὰς ἄρτων. κὰι λήψη ἐκ τῆς χειρὸς ἀυτῶν. κὰι μετὰ ταῦτα ἐισελεύση ἐις τὸν βουνὸν τοῦ θεοῦ, ὁῦ ἐστὶν ἐκεῖ τὸ ἀνάστημα τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἔσται ὡς ἂν ἐισέλθης ἐκεῖ ἐις τὴν πόλιν. κὰι ἀπαντήσεις χορῶ προφητῶν καταβαινόντων ἐκ τῆς βαμᾶ, κὰι ἔμπροσθεν ἀυτῶν ναῦλαι κὰι τύμπανα κὰι ἀυλὸς κὰι κινύρα, κὰι ἀυτοὶ προφητεύοντες, κὰι ἐφαλεῖται ἐπὶ σὲ πνεῦμα κυρίου, κὰι προφητεύσεις μετ᾿ ἀυτῶν, κὰι στραφήση ἐις ἄνδρα ἄλλον. κὰι ἔσται ὅτ᾿ ἂν ἔλθη τὰ σημεῖα ταῦτα ἐπὶ σέ, ποίει πάντα ὅσα ἂν ἕυροι ἡ χείρ σου, ὅτι ὁ θεὸς μετὰ σοῦ. κὰι καταβήση ἔμπροσθέν μου ἐις γάλγαλα, κὰι ἰδοὺ ἐγὼ καταβαίνω πρὸς σέ, τοῦ ἀνενεγκεῖν ὁλόκαυτωσιν, κὰι θῦσαι ἐιρηνικὰς θυσίας, ἑπτὰ ἡμέρας διαλείψεις, ἕως τοῦ ἐλθεῖν με πρὸς σέ, κὰι γνωρίσαι σοι ἃ ποιήσεις. κὰι ἐγένετο ὥστε ἐπιστραφῆναι τὼ ὤμω ἀυτοῦ ἀπελθεῖν ἀπὸ σαμουήλ, κὰι μετέστρεψεν ἀυτῶ ὁ θεὸς καρδίαν ἄλλην. κὰι ἦλθε πάντα τὰ σημεῖα ταῦτα ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, κὰι ἔρχεται ἐκεῖθεν ἐις τὸν βουνόν. κὰι ἰδοὺ χορὸς προφητῶν ἐξ ἐναντίας ἀυτοῦ, κὰι ἐφήλατο ἐπ᾿ ἀυτὸν πνεῦμα τοῦ θεοῦ κὰι προεφήτευσε ἐν μέσω ἀυτῶν. κὰι ἐγένετο ὡς ἐῖδον ἀυτὸν πάντες ἐιδότες ἀυτὸν χθὲς κὰι τρίτης, κὰι ἰδοὺ κὰι ἀυτὸς ἦν ἐν μέσω τῶν προφητῶν προφητεύων, κὰι ἐῖπον ὁ λαὸς ἕκαστος πρὸς τὸνπλησίον ἀυτοῦ, τί τοῦτο τὸ γεγονὸς τῶ ὑιῶ κίς; ἢ κὰι σαοὺλ ἐν προφήταις; κὰι ἀπεκρίθη τὶς ἐξ ἀυτῶν, κὰι ἐῖπεν, κὰι τίς ὁ πατὴρ ἀυτοῦ; διὰ τοῦτο ἐγένετο ἐις παραβολήν, ἢ κὰι σαοὺλ ἐν προφήταις; κὰι συνετέλεσεν προφητεύων, κὰι ἔρχεται ἐις τὸν βαμᾶ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ πατράδελφος ἀυτοῦ κὰι τῶ παιδαρίω ἀυτοῦ, ποῦ ἐπορεύθητε; κὰι ἐῖπεν, ζητεῖν τὰς ὄνους, κὰι ἔιδομεν ὅτι ὀυκ ἦσαν, κὰι ἐισήλθομεν πρὸς σαμουήλ, κὰι ἐῖπεν ὁ πατράδελφος τοῦ σαούλ, ἀπάγγειλον δή μοι τί ἐῖπέν σοι σαμουήλ. κὰι ἐῖπεν σαοὺλ πρὸς τὸν ὀικεῖον ἀυτοῦ, ἀπαγγέλων ἀπήγγειλέ μοι, ὅτι ἕυρηνται ἁι ὄνοι. τὸ δὲ ῥῆμα τῆς βασιλείας ὀυκ ἀπήγγειλεν ἀυτῶ ὃ ἐῖπεν σαμουήλ. κὰι συνήγαγε σαμουὴλ πάντα τὸν λαὸν πρὸς κύριον ἐις μασηφά. κὰι ἐῖπεν πρὸς τοὺς ὑιοὺς ἰσραὴλ, τάδε ἐῖπεν κύριος ἰσραὴλ λέγων, ἐγὼ ἀνήγαγον τὸν ἰσραὴλ ἐξ {} ἀιγύπτου, κὰι ἐξειλόμην ὑμᾶς ἐκ χειρὸς φαραὼ βασιλέως ἀιγύπτου, κὰι ἐκ χειρὸς πασῶν τῶν βασιλειῶν τῶν ἐκθλιβουσῶν ὑμᾶς. κὰι ὑμεῖς σήμερον ἐξουδενώσατε τὸν θεὸν ὑμῶν, ὃς ἀυτός ἐστιν ὑμῶν σωτὴρ ἐκ πάντων τῶν κακῶν ὑμῶν κὰι τῶν θλίψεων ὑμῶν. κὰι ἔιπα τε ὀυχί, ἀλλ᾿ ἢ βασιλέα καταστήσεις ἐφ᾿ ἡμῶν. κὰι νῦν κατάστητε ἐνώπιον κυρίου κατὰ φυλὰς ὑμῶν κὰι κατὰ χιλιάδας ὑμῶν. κὰι προσήγαγε σαμουὴλ πάσας τὰς φυλὰς τοῦ ἰσραήλ, κὰι κατακληροῦται φυλὴ βενιαμίν. κὰι προσήγαγε τὴν φυληλ`ν βενιαμὶν κατὰ πατριάν, κὰι κατακληροῦται πατριὰ ἀμαπταρὶ ἐις ἄνδρας, κὰι κατακληροῦται σαοὺλ ὑιὸς κίς. κὰι ἐζήτει ἀυτόν, κὰι ὀυχ ἑυρίσκετο. κὰι ἐπηρώτησεν ἔτι σαμουὴλ ἐν κυρίω, ἐι ἔρχεται ἔτι ἐνταῦθα ὁ ἀνήρ. κὰι ἐῖπεν κύριος, ἰδοὺ ἀυτὸς κέκρυπται ἐν τοῖς σκεύεσιν. κὰι ἔδραμε κὰι ἔλαβεν ἀυτὸν ἐκεῖθεν, κὰι κατέστη σαοὺλ ἐν μέσω τοῦ λαοῦ, κὰι ὑψώθη ὑπὲρ πάντα τὸν λαὸν ὑπερωμίαν κὰι ἐπάνω. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ πρὸς πάντα τὸν λαόν, ἑωράκατε ὃν ἐκλέλεκται ἑαυτῶ ὁ κύριος, ὅτι ὀυκ ἔστιν ὅμοιος ἀυτῶ ἐν πᾶσιν ὑμῖν; κὰι ἔγνω πᾶς ὁ λαὸς κὰι ἐῖπεν, ζήτω ὁ βασιλεύς. κὰι ἐλάλησε σαμουὴλ πρὸς τὸν λαὸν τὸ δικαίωμα τῆς βασιλείας. κὰι ἔγραψεν ἐις βιβλίον, κὰι ἔθηκεν ἐνώπιον κυρίου. κὰι ἐξαπέστειλε σαμουὴλ πάντα τὸνλαὸν κὰι ἀπῆλθον ἕκαστος ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ. κὰι σαμουὴλ ἀπῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ ἐις γαβαά.κὰι ἐπορεύθησαν ὁι ὑιοὶ δυνάμεων, ὧν ἥψατο κύριος καρδίας ἀυτῶν μετὰ σαούλ. κὰι ὁι ὑιοὶ λοιμοὶ ἐῖπαν, τίς σώσει ἡμᾶς ὁῦτος; κὰι ἠτίμωσαν ἀυτὸν κὰι ὀυκ ἤνεγκαν ἀυτῶ δῶρα, κὰι ἐγενήθη κωφεύων.

Καὶ ἀνέβη ναὰς ὁ ἀμμανίτης, κὰι παρενέβαλεν ἐπί ἰαβὴς γαλαάδ. κὰι ἐῖπον πάντες ὁι ἄνδρες ἰαβὴς πρὸς ναὰς τὸν ἀμμανίτην, δι{ά}θου ὑμῖν διαθήκην κὰι δουλεύσομέν σοι. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτοὺς ναὰς ὁ ἀμμανίτης, ἐν τούτω διαθήσομαι ὑμῖν διαθήκην ἐν τῶ ἐξορύξαι ὑμῶν πάντα ὀφθαλμὸν δεξιόν, κὰι θήσομαι ἀυτὸν ἐις ὄνειδος ἐπὶ πάντα ἰσραὴλ. κὰι λέγουσιν ἀυτῶ ὁι ἄνδρες ἰαβής, ἄνες ἡμᾶς ἑπτὰ ἡμέρας κὰι ἀποστελοῦμεν ἀγγέλους ἐις πᾶν ὅριον ἰσραήλ. κὰι ἐὰν μὴ ἦ ὁ σώζων ἡμᾶς κὰι ἐξελευσόμεθα πρὸς ὑμᾶς. κὰι ἦλθον ὁι ἄγγελοι ἐις τὸν βουνὸν πρὸς σαούλ, κὰι ἐλάλησαν τοὺς λόγους τούτους ἐις τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ, και ἦραν πᾶς ὁ λαὸς τὴν φωνὴν ἀυτῶν, κὰι ἔκλαυσαν. κὰι ἰδοὺ σαοὺλ ἤρχετο κατόπισθεν τῶν βοῶν ἐξ ἀγροῦ, κὰι ἐῖπεν σαούλ, τί ἐστὶν τῶ λαῶ ὅτι κλαίουσιν; κὰι διηγήσαντο ἀυτῶ τὰ ῥήματα τῶν ἀνδρῶν ἰαβής, κὰι ἐφείλατο πνεῦμα κυρίου ἐπὶ σαοὺλ ὡς ἤκουσε τὰ ῥήματα ταῦτα, κὰι ἐθυμώθη ἐπ᾿ ἀυτοὺς ὀργῆ ἀυτοῦ σφόδρα. κὰι ἔλαβε δύο βόας κὰι ἐμέλισεν ἀυτάς, κὰι ἀπέστειλεν ἐις πᾶν ὅριον ἰσραὴλ ἐν χειρὶ τῶν ἀγγέλων λέγων, ὃς ὀυκ ἔστααι ἐκπορευόμενος ὀπίσω σαοὺλ κὰι ὀπίσω σαμουήλ, κατὰ τάδε ποιήσουσιν ταῖς βουσὶν ἀυτοῦ. κὰι ἔπεσεν ἔκστασις κυρίου ἐπὶ τὸν λαόν, κὰι ἐβόησαν ὡς ἀνὴρ ἑῖς. κὰι ἐπισκέπτεται ἀυτοὺς σαοὺλ ἐν βαζὴκ πάντα ἄνδρα ἰσραὴλ τριακοσίας χιλιάδας, κὰι ἄνδρας ἰούδα τριάκοντα χιλιάδας. κὰι ἐῖπε σαοὺλ τοῖς ἀγγέλοις τοῖς ἐλθοῦσι, τάδε ἀρεῖτε τοῖς ἀνδράσιν ἰαβὴς γαλαάδ, ἄυριον ὑμῖν ἔσται ἡ σωτηρία διαθερμάναντος τοῦ ἡλίου. κὰι ἦλθον ὁι ἄγγελοι ἐις τὴν πόλιν κὰι ἀνήγγειλαν τοῖς ἀνδράσιν ἰαβής, κὰι ἐυφράνθησαν. κὰι ἐῖπον ὁι ἄνδρες ἰαβὴς πρὸς ναὰς τὸν ἀμμονίτην, ἄυριον ἐξελευσόμεθα πρὸς ὑμᾶς, κὰι ποιήσετε ἡμῖν πᾶν τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιον ὑμῶν. κὰι ἐγένετο μετὰ τὴν ἄυριον κὰι διέξαξε σαοὺλ τὸν λαὸν ἐις τρεῖς ἀρχάς, κὰι ἐισεπορεύοντο ἐις μέσον τῆς παρεμβολῆς ἐν τῆ πρωϊνῆ φυλακῆ, κὰι ἔπληξε τοὺς ὑιοὺς ἀμμὼν ἕως ὁῦ διεθερμάνθη ἡ ἡμέρα. κὰι ἐγενήθη ὁι ὑπολελειμμένοι διεσπάρησαν, κὰι ὀυχ ὑπελείφθησαν ἐν ἀυτοῖς δύο ἐπὶ τὸ ἀυτό κὰι ἐῖπεν ὁ λαὸς πρὸς σαμουήλ, τίς ὁ ἐιπὼν σαοὺλ ὀυ βασιλεύσει ἐφ᾿ ἡμᾶς. παράδος τοὺς ἄνδρας κὰι θανατώσομεν ἀυτούς. κὰι ἐῖπεν σαοὺλ ὀυκ ἀποθανεῖται ὀυδεὶς ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη, ὅτι σήμερον ἐποίησεν κύριος σωτηρίαν ἐν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ πρὸς τὸν λαὸν λέγων, δεῦτε πορευθῶμεν ἐις γάλγαλα, κὰι ἐγκαινίσωμεν ἐκεῖ τὴν βασιλείαν. κὰι ἐπορεύθη πᾶς ὁ λαὸς ἐις γάλγαλα κὰι ἔχρισεν ἐκεῖ σαμουὴλ τὸν σαοὺλ ἐις βασιλέα ἐνώπιον κυρίου ἐν γαλγάλοις. κὰι ἔθυσαν ἐκεῖ θυσίας ἐιρηνικὰς ἐνὼπιον κυρίου. κὰι ἐυφράνθη ἐκεῖ σαοὺλ κὰι πάντες ἄνδρες ἰσραὴλ σφόδρα.

Καὶ ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς πάντα ἄνδρα ἰσραήλ, ἰδοὺ ἤκουσα τῆς φωνῆς ὑμῶν κὰι πάντα ὅσα ἔιπατέ μοι, κὰι ἐβασίλευσα ἐφ᾿ ὑμᾶς βασιλέα. κὰι νῦν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς διαπορεύσεται ἐνώπιον ὑμῶν. κὰι ἐγὼ γεγήρακα κὰι πεπολίωμαι, κὰι ἰδοὺ ὁι ὑιοί μου ἐν ὑμῖν ἐισίν. κὰι ἐγὼ ἰδοὺ ἀνέστραμμαι ἐνώπιον ὑμῶν ἐκ νεότητός μου κὰι ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἰδοὺ ἐγώ, ἀποκρίθητε κατ᾿ ἐμοῦ ἐνώπιον κυρίου κὰι ἐνώπιον τοῦ χριστοῦ ἀυτοῦ, ἐι μόσχον τίνος ὑμῶν ἔιληφα ἢ ὄνον τίνος ἔιληφα, ἢ τίνα ὑμῶν κατεδυνάστευσα, ἢ τίνα ἐξεπίεσα ὑμῶν, ἢ ἐκ χειρὸς τίνος ὑμῶν ἔιληφα ἐξίλασμα, ἢ ὑπόδημα; ἔιπατε κατ᾿ ἐμοῦ κὰι ἀποδώσω ὑμῖν; κὰι ἐῖπον πρὸς σαμουὴλ ὀυκ ἠδίκησας ἡμᾶς κὰι ὀυ κατεδυνάστευσας ἡμᾶς, ὀυκ ἔιληφας ἐκ χειρὸς ἡμῶν ὀυδέν. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς τὸν λαὸν, μάρτυς κύριος ἐν ὑμῖν, κὰι μάρτυς ὁ χριστὸς ἀυτοῦ ἐν τῇ ἡμέρα ταύτη, ὅτι ὀυχ ἑυρίκατε ἐν τῆ χειρί μου ὀυδέν. κὰι ἐΙςπεν ὁ λαὸς, μάρτυς. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς τὸν λαὸν λέγων, μάρτυς κύριος ὁ ποιήσας τὸν μωυσῆν κὰι τὸν ἀαρών, κὰι ὁ ἀναγαγὼν τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐξ ἀιγύπτου, κὰι νῦν κατάστητε, κὰι δικάσω ὑμᾶς ἐνώπιον κυρίου, κὰι ἀπαγγελῶ ὑμῖν πᾶσαν τὴν δικαιοσύνην κυρίου, ἣν ἐποίησεν ἡμῖν κὰι τοῖς πατράσιν ἡμῶν, ὡς ἐισῆλθεν ἰακὼβ κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ ἐις ἄιγυπτον, κὰι ἐταπείνωσεν ἀυτοὺς ἄιγυπτος. κὰι ἐβόησαν ὁι πατέρες ἡμῶν πρὸς κύριον, κὰι ἀπέστειλε κύριος τὸν μωυσῆν κὰι τὸν ἀαρών, κὰι ἐξήγαγε τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐξ ἀιγύπτου, κὰι κατώκισεν ἀυτοὺς ἐν τῶ τόπω τούτω. κὰι ἐπελάθοντο κυρίου τοῦ θεοῦ ἀυτῶν, κὰι ἀπέδοτο ἀυτοὺς ἐις χεῖρας σισάρα ἀρχιστρατήγου ἰαβίν βασιλέως ἀσώρ, κὰι ἐις χεῖρας ἀλλοφύλων. κὰι ἐις χεῖρας βασιλέως μωὰβ κὰι ἐπολέμησαν ἐν ἀυτοῖς. κὰι ἐβόησαν πρὸς κύριος κὰι ἐῖπον, ἡμάρτομεν ὅτι ἐγκατελίπομεν τὸν κύριον κὰι ἐδουλεύσαμεν τοῖς βααλὶμ κὰι τοῖς ἄλσεσι. κὰι νῦν ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν κὰι δουλεύσομέν σοι. κὰι ἐξαπέστειλε κύριος τὸν ἱεροβαὰλ κὰι τὸν βαρὰκ κὰι τὸν ἰεφθάε κὰι τὸν σαμουήλ, κὰι ἐξείλετο ὑμᾶς κυκλόθεν ἐκ χειρὸς τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν. κὰι κατωκήκατε πεποιθότες. κὰι ἔιδετε ὅτι ναὰς βασιλεὺς ὑιῶν ἀμμὼν ἦλθεν ἐφ᾿ ὑμᾶς κὰι ἔιπατε, ὀυχὶ ὅτι, βασιλεὺς βασιλεύσει ἐφ᾿ ἡμῶν. κὰι κύριος ὁ θεὸς ἡμωςν βασιλεὺς ὑμῶν. κὰι νῦν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς ὃν ἐξελέξασθε κὰι ὃν ἠτήσασθε. κὰι ἰδοὺ δέδωκε κύριος ἐφ᾿ ὑμᾶς βασιλέα, ὅπως ἂν φοβῆσθε τὸν κύριον κὰι δουλεύσητε ἀυτῶ κὰι ἀκούσητε τῆς φωνῆς ἀυτοῦ κὰι μὴ ἐρίζητε τῶ στόματι κυρίου, κὰι ἦτε κὰι ἡμεῖς κὰι ὁ βασιλεὺς ὁ βασιλεύων ἐφ᾿ ὑμᾶς πορευόμενοι ὀπίσω κυρίου θεοῦ ὑμῶν, κὰι ἐξελεῖται ὑμᾶς. ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε τῆς φωνῆς κυρίου, κὰι ἐρίσητε τῶ στόματι ἀυτοῦ, κὰι ἔσται χεὶρ κυρίου ἐφ᾿ ὑμᾶς κὰι ἐπὶ τὸν βασιλέα ὑμῶν. κὰι νῦν ἔτι κατάστητε κὰι ἴδετε τὸ ῥῆμα τὸ μέγα τοῦτο ὃ ποιήσει κύριος ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν. ὀυχὶ θερισμὸς πυρῶν σήμερον; ἐπικαλέσομαι κύριον κὰι δώσει φωνὰς κὰι ὑετόν. κὰι γνωςτε κὰι ἴδετε, ὅτι μεγάλη ἡ κακία ὑμῶν ἣν ἐποίησατε ἐνώπιον κυρίου, ἀντήσαντες ἑαυτοῖς βασιλέα. κὰι ἐπεκαλέσατο σαμουὴλ τὸν κύριον, κὰι ἔδωκε κύριος φωνὰς κὰι ὑετὸν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ἐφοβήθη πᾶς ὁ λαὸς τὸν κύριον σφόδρα κὰι τὸν σαμουήλ. κὰι ἐῖπε πᾶς ὁ λαὸς πρὸς σαμουὴλ ἐῦξαι ὑπὲρ τῶν δούλων σου πρὸς κύριον τὸν θεόν σου, ἵνα μὴ ἀποθάνωμεν, ὅτι προστεθήκαμεν ἐπὶ πάσας τὰς ἁμαρτίας κὰι κακίας ἡμῶν, ἀιτήσαντες ἑαυτοῖς βασιλέα. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ πρὸς τὸν λαόν, μὴ φοβεῖσθε, ὑμεῖς πεποιήκατε πᾶσαν τὴν κακίαν ταύτην πλὴν μὴ ἐκκλίνητε ἀπὸ ὄπισθεν τοῦ κρυίου, κὰι δουλεύσατε τῶ κυρίω ἐν ὅλη τῆ καρδία ὑμῶν, κὰι μὴ ἐκκλίνητε ὀπίσω τῶν μηθὲν ὄντων ὃι περανοῦσιν ὀυδέν, κὰι ὃι ὀυκ ἐξελοῦνται, ὅτι ὀυδέν ἐισιν, διότι ὀυκ ἀπώσεται κύριος τὸν λαὸν ἀυτοῦ διὰ τὸ ὄνομα ἀυτοῦ τὸ μέγα, ὅτι προσελάβετο κύριος ὑμᾶς ποιῆσαι ἐις λαὸν ἑαυτῶ. ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο ἁμαρτεῖν τῶ κυρίω τοῦ διαλείπειν προσευχόμενον ὑπὲρ ὑμῶν τῶ κυρίω, κὰι δηλώσω ὑμῖν τὴν ὁδὸν τὴν ἀγαθὴν κὰι τὴν ἐυθείαν. πλὴν φοβεῖσθε τὸν κύριον κὰι δουλεύσατε ἀυτῶ ἐν ἀληθεία κὰι ἐν ὅλη καρδία ὑμῶν, ὅτι ἔιδετε ὅσα ἐμεγάλυνε κύριος μεθ᾿ ὑμῶν. κὰι ἐὰν κακοποιοῦντες κακοποιήσητε, κὰι ὑμεῖς κὰι ὁ βασιλεὺς ὑμῶν ἀπολεῖσθε.

Υιὸς ἐνιαυτοῦ σαοὺλ ἐν τῶ βασιλεύειν ἀυτόν, κὰι δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ἰσραήλ. κὰι ἐξελέξατο ἑαυτῶ σαοὺλ τρεῖς χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ. κὰι ἦσαν μετὰ σαοὺλ δισχίλιοι ἐν μαχμὰς ἐν τῶ ὄρει βαιθὴλ, κὰι χίλιοι ἦσαν μετὰ ἰωναθὰν ἐν γαβαᾶ τοῦ βενιαμίν. κὰι τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ ἐξαπέστειλεν ἕκαστον ἐις τὸ σκήνωμα ἀυτοῦ. κὰι ἐπάταξεν ἰωναθὰν τὸ ὑπόστεμα τῶν ἀλλοφύλων τὸ ἐν τῶ βουνῶ. κὰι ἤκουσαν ὁι ἀλλόφυλοι, κὰι σαοὺλ ἐσάλπισεν σάλπιγγι ἐις πᾶσαν τὴν γῆν λέγων, ἠθετήκασιν ὁι δοῦλοι. κὰι πᾶς ἰσραὴλ ἤκουσαν λεγόντων, ὅτι ἔκοψε σαοὺλ τὸ ὑπόστεμα τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἐξουδένωσεν ἰσραὴλ τοὺς ἀλλοφύλους. κὰι ἀνέβη ὁ λαὸς ὀπίσω σαοὺλ ἐις γάλγαλα, κὰι ὁι ἀλλόφυλοι συνάγονται ἐις πόλεμον πρὸς τὸν ἰσραήλ. κὰι ἀναβαίνουσιν ἐπὶ τὸν ἰσραὴλ ἐις πόλεμον τριάκοντα χιλιάδες ἁρμάτων κὰι ἓξ χιλιάδες ἱππέων, κὰι λαὸς ὡσεὶ ἄμος ἡ παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης τῶ πλήθει. κὰι ἀναβαίνουσι κὰι παρεμβάλλουσιν ἐν μαχμὰς ἐξεναντίας κατὰ νώτου βαιθαβέν. κὰι ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐῖδεν ὅτι ἐκθλίβονται, κὰι ἀνεχώρησεν ὁ λαός, κὰι ἐκρύβη ἐν τοῖς σπηλαίοις κὰι ἐν ταῖς μάνδραις κὰι ἐν ταῖς πέτραις κὰι ἐν τοῖς βόθροις κὰι ἐν τοῖς λάκκοις. κὰι ὁι διαβαίνοντες διέβησαν τὸν ἰορδάνην ἐις γῆν γὰδ κὰι γαλαάδ. κὰι σαοὺλ ἔτι ἦν ἐν γαλγάλοις, κὰι πᾶς ὁ λαὸς ἐξέστησαν ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι διέλειπεν ἑπτὰ ἡμέρας τῶ μαρτυρίω ὡς ἐῖπεν σαμουήλ. κὰι ὀυ παρεγένετο σαμουὴλ ἐις γάλγαλα. κὰι ἐῖπε σαοὺλ ὀυκ ἦλθεν σαμουὴλ ἐις γάλγαλα κὰι διεσπάρη ὁ λαὸς ἀυτοῦ ἀπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν σαούλ, προσαγάγετε ὅπως ποιήσω ὁλοκαύτωσιν κὰι ἐιρηνικάς. κὰι ἀνήνεγκε τὴν ὁλοκαύτωσιν. κὰι ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν ἀναφέρων τὴν ὁλοκαύτωσιν, κὰι ἰδοὺ σαμουὴλ παρεγένετο. κὰι ἐξῆλθε σαοὺλ ἐις ἀπάντησιν τῶ σαμουὴλ τοῦ ἐυλογῆσαι ἀυτόν, κὰι ἐῖπε σαμουήλ, τί ἐποίησας; κὰι ἐῖπε σαοὺλ, διότι ἐῖδον ὅτι διεσπάρη ὁ λαὸς ἀπ᾿ ἐμοῦ, κὰι σὺ ὀυ παρεγένου ἐν τῶ μαρτυρίω τῶν ἡμερῶν ὡς διέταξας. κὰι ὁι ἀλλόφυλοι συνήχθησαν ἐις μαχμάς. κὰι ἐῖπον, νῦν καταβήσονται ὁι ἀλλόφυλοι πρός με ἐις γάλγαλα, κὰι τοῦ προσώπου κυρίου ὀυκ ἐδεήθην, κὰι ἐνεγκρατευσάμην κὰι ἀνήνεγκα τὴν ὁλοκαύτωσιν. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς σαοὺλ, μεματαίωταί σοι ὅτι ὀυκ ἐφύλαξας τὴν ἐντολήν μου, ἣν ἐνετείλατό σοι κύριος, ὡς ἡτοίμασεν ἂν τὴν βασιλείαν σου ἐπὶ ἰσραὴλ ἕως ἀιῶνος. κὰι νῦν ἡ βασιλεία σου ὀυ στήσεται. κὰι ζητήσει κύριος ἑαυτῶ ἄνθρωπον κατὰ τὴν καρδίαν ἀυτοῦ. κὰι ἐντελεῖται ἀυτῶ κύριος ἐις ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαὸν ἀυτοῦ, ὅτι ὀυκ ἐφύλαξας ὅσα ἐνετείλατό σοι ὁ κύριος. κὰι ἀνέστη σαμουήλ, κὰι ἀπῆλθεν ἐκ γαλγάλων ἐις βουνὸν βενιαμίν. κὰι ἐπεσκέψατο σαοὺλ τὸν λαὸν τὸν ἑυρεθέντα μετ᾿ ἀυτοῦ ὡς ἑξακοσίους ἄνδρας. κὰι σαοὺλ κὰι ἰωναθὰν ὑιὸς ἀυτοῦ, κὰι ὁ λαὸς ὁι ἑυρεθέντες μετ᾿ ἀυτῶν ἐκάθισαν ἐν γαβαᾶ βενιαμίν κὰι ὁι ἀλλόφυλοι παρεμβεβλήκησαν ἐν μαχμάς. κὰι ἐξῆλθε διαφθείρων ἐξ ἀγροῦ ἀλλοφύλων ἐν τρισὶν ἀρχαῖς. ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν γοφερὰ ἐπὶ τὴν γῆν σωγάλ. κὰι ἀρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν βαιθωρών, κὰι ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν γαβὲλ τὴν ἐκκύπτουσαν ἐπὶ γαῒ τὴν σαβαῒν τὴν ἔρημον. κὰι τέκτων σιδήρου ὀυχ ἑυρίσκετο ἐν πάση τῆ γῆ ἰσραήλ. ὅτι ἐῖπον ὁι ἀλλόφυλοι, μή ποτε ποιήσωσιν ὁι ἑβραῖοι ῥομφαίαν κὰι δόρυ. κὰι κατέβαινε πᾶς ἰσραὴλ ἐις γῆν ἀλλοφύλων χαλκεύειν ἕκαστος τὸ θεριστήριον ἀυτοῦ κὰι τὸ σκεῦος ἀυτοῦ, κὰι ἕκαστος τὴν ἀξίνην ἀυτοῦ κὰι τὸ δρέπανον ἀυτοῦ. κὰι ἦν ὁ τρυγητὸς ἕτοιμος τοῦ θερίζειν. ἐις δὲ τὰ σκεύη ἦσαν τρεῖς σίκλοι ἐις τὸν ὀδόντα κὰι τῆ ἀξίνη κὰι τῶ δρεπάνω, κὰι τοῦ κατορθῶσαι τὸ βούκεντρον ὑπόστασις ἦν ἡ ἀυτή. κὰι ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πολέμου κὰι ὀυχ ἑυρέθη ῥομφαία κὰι δόρυ ἐν χειρὶ παντὸς τοῦ λαοῦ τοῦ μετὰ σαοὺλ κὰι ἰωναθάν. κὰι ἡυρέθη τῷ σαοὺλ κὰι τῶ ἰωναθὰν τῶ ὑιῶ ἀυτοῦ. κὰι ἐξῆλθεν ἐξ ὑποστάσεως τῷν ἀλλοφύλων ἐν τῷ πέραν βαχμάς.

Καὶ γίνεται ἡμέρα, κὰι λέγει ἰωναθὰν ὑιὸς σαοὺλ τῶ παιδαρίω τῶ ἄιροντι τὰ σκεύη ἀυτοῦ, δεῦρο κὰι διαβῶμεν ἐις τὴν ὑπόστασιν τῶν ἀλλοφύλων τῶν ἐν τῶ πέραν ἐκείνω, κὰι τῶ πατρὶ ἀυτοῦ ὀυκ ἐῖπεν. κὰι σαοὺλ ἐκάθητο ἐπάνω τοῦ βουνοῦ, ὑπὸ τὴν ῥοὰν τὴν ἐν μαγδών. κὰι ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ ὡς ἑξακόσιοι ἄνδρες κὰι ἀχία ὑιὸς ἐχιτὼβ ἀδελφοῦ ἰωχαβὲδ ὑιοῦ φινεὲς ὑιοῦ ἡλὶ ἱερεὺς τοῦ κυρίου ἐν συλῶ ἄιρων ἐφούδ. κὰι ὁ λαὸς ὀυκ ἤδη, ὅτι πεπόρευται ἰωναθάν. κὰι ἀναμέσον τῆς διαβάσεως ὁῦ ἐζήτει ἰωναθὰν διαβῆναι ἐις τὴν ὑπόστασιν τῶν ἀλλοφύλων ἀκροτήριον πέτρας ἐντεῦθεν, κὰι ἀκροτήριον πέτρας ἐντεῦθεν, ὄνομα τῶ ἑνὶ βοζὴς κὰι ὄνομα τῶ ἄλλω σενά. τὸ ἀκροτήριον τὸ ἀπὸ βορρᾶ ἐχόμενον τῆς μαχμᾶς, κὰι τὸ ἀκροτήριον τὸ ἄλλο ἀπὸ νότου ἐχόμενον τῆς γαβαά. κὰι ἐῖπεν ἰωναθὰν πρὸς τὸ παιδάριον τὸ ἀῖρον τὸ ἀῖρον τὰ σκεύη ἀυτοῦ, δεῦρο κὰι διαβῶμεν ἐις τὴν ὑπόστασιν τῶν ἀπεριτμήτων τούτων ἔι πως ποιήσει τὶ κύριος ἡμῖν, ὅτι ὀυκ ἔστι τῶ κυρίω συνεχόμενον σώζειν ἐν πολλοῖς ἢ ἐν ὀλίγοις. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ, ποίει πᾶν ὃ ἂν ἡ καρδία σου θελήση, ἔγκλινον σεαυτόν, ἰδοὺ ἐγὼ μετὰ σοῦ ἐιμί. ὡς ἡ καρδία σου ἡ καρδία μου. κὰι ἐῖπεν ἰωναθάν, ἰδοὺ ἡμεῖς διαβαίνομεν πρὸς τοὺς ἄνδρας κὰι κατακυλισθησόμεθα πρὸς ἀυτούς. ἐὰν τάδε ἔιπωσι πρός ἡμᾶς, στῆτε ἐκεῖ ἕως ἂν ἐγγίσωμεν ὑμῖν. κὰι στησώμεθα ἐφ᾿ ἑαυτοὺς κὰι ὀυ μὴ ἀναβῶμεν ἐπ᾿ ἀυτούς. κὰι ἐὰν τάδε ἔιπωσι πρὸς ἡμᾶς, ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς, κὰι ἀναβησώμεθα, ὅτι παρέδωκεν ἀυτοὺς κύριος ἐις τὰς χεῖρας ἡμῶν. τοῦτο ἡμῖν τὸ σημεῖον. κὰι ἐισῆλθον ἀμφότεροι ἐις τὴν ὑπόστασιν τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπον ὁι ἀλλόφυλοι, ἰδοὺ ἐκπορεύονται ὁι ἑβραῖοι ἐκ τῶν τρωγλῶν ὁῦ ἐκρύβησαν ἐκεῖ. κὰι ἀπεκρίθησαν ὁι ἄνδρες τῆς ὑποστάσεως τῶν ἀλλοφύλων πρὸς ἰωναθὰν κὰι πρὸς τὸν ἄιροντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ κὰι λέγουσιν, ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς, κὰι γνωριοῦμεν ὑμῖν ῥῆμα. κὰι ἐῖπεν ἰωναθὰν πρὸς τὸν ἄιροντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ, ἀνάβηθι ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκεν ἀυτοὺς κύριος ἐις τὰς χεῖρας ἰσραήλ. κὰι ἀνέβη ἰωναθὰν ἐπὶ τὰς χεῖρας ἀυτοῦ κὰι ἐπὶ τοὺς πόδας ἀυτοῦ, κὰι ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ ὀπίσω ἀυτοῦ, κὰι ἔβλεψαν ὁι ἀλλόφυλοι κατὰ προσώπου ἰωναθάν, κὰι ἐπάταξεν ἐν ἀυτοῖς, κὰι ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ ἐπεδίδου ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο πληγὴ ἡ πρώτη ἣν ἐπάταξεν ἰωναθὰν κὰι ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ ὡς ἔικοσι ἄνδρας ἐν βολίσι κὰι ἐν πετροβόλοις κὰι ἐν κόχλαξι τοῦ πεδίου. κὰι ἐγένετο ἔκστασις ἐν τῆ παρεμβολῆ κὰι ἐν τῶ πεδίω. κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῆ ὑποστάσει, κὰι ὁι διαφθείροντες ἐξέστησαν κὰι ἀυτοί. κὰι ἐθα{}βήθη ἡ γῆ. κὰι ἐγένετο ἔκστασις παρὰ κυρίου. κὰι ἐῖδον ὁι σκοποὶ τοῦ σαοὺλ ἐν γαβαᾶ βενιαμίν, κὰι ἰδοὺ ἡ παρεμβολὴ τεταραγμένη ἔνθεν κὰι ἔνθεν. κὰι ἐῖπε σαοὺλ τῶ λαῶ τῶ μετ᾿ ἀυτοῦ, ἐπισκέψασθε δὴ κὰι ἴδετε τίς πεπόρευται ἐξ ἡμῶν. κὰι ἐπεσκέψαντο, κὰι ἰδοὺ ὀυχ ἑυρίσκετο ἰωναθὰν κὰι ὁ ἄιρωντὰ σκεύη ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν σαοὺλ τῶ ἀχία, προσάγαγε τὸ ἐφούδ, ὅτι ἦν ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐνώπιον ἰσραήλ. κὰι ἐγένετο ὡς ἐλάλησε σαοὺλ πρὸς τὸν ἱερέα, κὰι ὁ ἦχος ἐν τῆ παρεμβολῆ τῶν ἀλλοφύλων πορευόμενος ἐπορεύετο κὰι ἐπληθύνετο. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς τὸν ἱερέα, συνάγαγε τὰς χεῖράς σου. κὰι ἀνέβη σαοὺλ κὰι πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἔρχονται ἕως τοῦ πολέμου. κὰι ἰδοὺ ἐγένετο ῥομφαία ἀνδρὸς ἐπὶ τὸν πλησίον ἀυτοῦ, και σύγχυσις μεγάλη σφόδρα. κὰι ὁι δοῦλοι ὁι ὄντες χθὲς κὰι τρίτης μετὰ τῶν ἀλλοφύλων ὁι ἀναβάντες ἐις τὴν παρεμβολήν, ἐπεστράφησαν κὰι ἀυτοὶ ἐῖναι μετὰ ἰσραὴλ τῶν μετὰ σαοὺλ κὰι ἰωναθάν. κὰι πᾶς ἀνήρ ἰσραὴλ ὁι κρυπτόμενοι ἐν τῶ ὄρει ἐφραῒμ ἤκουσαν ὅτι πεφεύγασιν ὁι ἀλλόφυλοι. κὰι συνάπτουσι κὰι ἀυτοὶ ὀπίσω ἀυτῶν ἐις πόλεμον, κὰι ἔσωσε κύριος τὸν ἰσραὴλ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ὁ πόλεμος διῆλθε βηθαῦν. κὰι ἰσραὴλ ἦν μετὰ σαοὺλ ὡσεὶ δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν. κὰι ἦν ὁ πόλεμος διεσπαρμένος ἐις ὅλην τὴν πόλιν ἐν τῶ ὄρει ἐφραΐμ. κὰι σαοὺλ ἠγνόησεν ἄγνοιαν μεγάλην ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, κὰι ἀρᾶται τῶ λαῶ λέγων, ἐπι κατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον ἕως ἑσπέρας. κὰι ἐκδικήσω ἐις τὸν ἐχθρόν μου. κὰι ὀυκ ἐγεύσατο πᾶς ὁ λαὸς ἄρτου, κὰι πᾶσα ἡ γῆ ἦλθεν ἐις δρυμόν. κὰι ὁ δρυμὸς ἦν μελισσῶνος κατὰ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ, κὰι ἐισῆλθεν ὁ λαὸς ἐις τὸν μελισσῶνα, κὰι ἰδοὺ διεπορεύετο μέλι. κὰι ὀυκ ἦν ὁ ἐπιστρέφων τὴν χεῖρα ἐις τὸ στόμα ἀυτοῦ, ὅτι ἐφοβήθη ὁ λαὸς τὸν ὅρκον κυρίου. κὰι ἰωναθὰν ὀυκ ἀκηκόει ἐν τῶ ὁρκίζειν τὸν πατέρα ἀυτοῦ τὸν λαόν. κὰι ἐξέτεινεν τὸ ἄκρον τοῦ σκήπτρου ἀυτοῦ τοῦ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ κὰι ἀνέβαψεν ἀυτὸ ἐις τὸ κ{η}ρίον τοῦ μέλιτος, κὰι ἐπέστρεψε τὴν χεῖρα ἀυτοῦ ἐις τὸ στόμα ἀυτοῦ, κὰι ἐνέβλεψαν ὁι ὀφθαλμοὶ ἀυτοῦ. κὰι ἀπεκρίθη ἑῖς ἐκ τοῦ λαοῦ κὰι ἐῖπεν, ὅρκίσας ὥρκισεν ὁ πατήρ σου τὸν λαὸν λέγων, ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον σήμερον, κὰι ἐξελύθη ὁ λαός. κὰι ἔγνω ἰωναθὰν κὰι ἐῖπεν, ἀπήλαχεν ὁ πατήρ μου τὴν γῆν, ἴδε διότι ἐγευσάμην βραχύτι τοῦ μέλιτος τούτου, ἐῖδον ὁι ὀφθαλμοί μου, ἀλλ᾿ ὅτι ἐι κὰι ἔφαγεν ὁ λαὸς σήμερον ἐσθίων τῶν σκύλων τῶν ἐχθρῶν ἀυτοῦ ὧν ἑῦρε, νῦν ἂν μείζων ἐγεγόνει ἡ πληγὴ ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις. κὰι ἐπάταξεν ἂν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη τῶν ἀλλοφύλων πλείους ἢ ἐν μαχμάς. κὰι ἐκοπίασεν ὁ λαὸς σφόδρα, κὰι ὤρμησεν ὁ λαὸς ἐπὶ τὰ σκύλα. κὰι ἔλαβεν ὁ λαὸς ποίμνια κὰι βουκόλια κὰι τέκνα βοῶν, κὰι ἔσφαξαν ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι ἤσθιεν ὁ λαὸς σὺν τῷ ἅιματι. κὰι ἀπήγγειλαν τῶ σαοὺλ λέγοντες, ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς τῶ κυρίω τοῦ φαγεῖν ἐν τῶ ἅιματι. κὰι ἐῖπε σαοὺλ ἡμάρτητε. κυλίσατε δήμοι ἐνταῦθα λίθον μέγαν. κὰι ἐῖπε σαοὺλ διασπάρητε ἐν τῶ λαῶ κὰι ἔιπατε ἀυτοῖς, προσαγάγετε ἐνταῦθα ἕκαστος τὸν μόσχον ἀυτοῦ, κὰι ἕκαστος τὸ πρόβατον ἀυτοῦ, κὰι σφάξατε ἐπὶ τοῦ λίθου τούτου κὰι φάγετε, κὰι ὀυ μὴ ἁμάρτητε τῶ κυρίω τοῦ ἐσθίειν σὺν τῶ ἅιματι. κὰι προσήγαγε πᾶς ὁ λαὸς ἕκαστος τὸ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ τὴν νύκτα, κὰι ἔσφαζον ἐκεῖ. κὰι ὠκοδόμησε σαοὺλ τῶ κυρίω θυσιαστήριον, τοῦτο ἤρξατο σαοὺλ ὀικοδομῆσαι θυσιαστήριον τῶ κυρίω. κὰι ἐῖπε σαούλ, καταβῶμεν ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων τὴν νύκτα, κὰι διαρπάσωμεν ἀυτοὺς ἕως διαφωτίση τοπρωΐ, κὰι μὴ ὑπολείπωμεν ἐν ἀυτοῖς ἄνδρα. κὰι ἐΙςπον πᾶν τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου ποίει. κὰι ἐῖπεν ὁ ἱερεύς, προσέλθωμεν ἐνταῦθα πρὸς τὸν θεόν. κὰι ἐπηρώτησε σαοὺλ τὸν θεόν, ἐι καταβῶ ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἐι παραδώσεις ἀυτοὺς ἐις χεῖρας ἰσραήλ; κὰι ὀυκ ἀπεκρίθη ἀυτῶ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη κύριος. κὰι ἐῖπε σαούλ, προσαγάγετε ἐνταῦθα πάσας τὰς γωνίας τοῦ λαοῦ, κὰι γνῶτε κὰι ἴδετε ἐν τίνι γέγονεν ἡ ἁμαρτία ἅυτη σήμερον. ὅτι ζῆ κύριος ὁ σώσας τὸν ἰσραήλ, ὅτι ἐὰν ἀποκριθῆ κατὰ ἰωναθὰν τοῦ ὑιοῦ μου, θανάτω ἀποθανεῖται. κὰι ὀυκ ἦν ὁ ἀποκρινόμενος ἐκ παντὸς τοῦ λαοῦ. κὰι ἐῖπε παντὶ ἀνδρὶ ἰσραήλ, ὑμεῖς ἔσεσθε ἐις ἓν μέρος κὰι ἐγὼ κὰι ἰωναθὰν ὁ ὑιός μου ἐσόμεθα ἐις ἓν μέρος. κὰι ἐῖπεν ὁ λαὸς πρὸς σαούλ, τὸ ἀρεστὸν ἐνώπιόν σου ποίει. κὰι ἐῖπε σαούλ, κύριε ὁ θεὸς ἰσραὴλ δός δήλους. κὰι κατακληροῦται σαοὺλ κὰι ἰωναθάν, κὰι ἐξῆλθεν ὁ λαός. κὰι ἐῖπε σαούλ, βάλε κλῆρον ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι ἀναμέσον ἰωναθὰν τοῦ ὑιοῦ μου. κὰι ὃν ἂν κατακληρώσηται κύριος ἀποθανέτω. κὰι βάλλουσι κλήρους ἀναμέσον ἀυτοῦ κὰι ἀναμέσον ἰωναθάν, κὰι κατακληροῦται ἰωναθάν. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς ἰωναθάν, ἀπάγγειλόν μοι τί πεποίηκας. κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῶ ἰωναθὰν λέγων, γευσάμενος ἐγευσάμην ἐν ἄκρω τοῦ σκήπτρου τοῦ ἐν τῆ χειρί μου μικρὸν μέλιτος, κὰι ἰδοὺ ἐγὼ ἀποθνήσκω. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ σαούλ, τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς κὰι τάδε προσθείη, ὅτι θανάτω ἀποθανεῖται σήμερον ἰωναθάν. κὰι ἐῖπεν ὁ λαὸς πρὸς σαούλ, ἐι σήμερον θανάτω ἀποθανεῖται ὁ ποιήσας τὴν σωτηρίαν τὴν μεγάλην ταύτην ἐν τῶ ἰσραὴλ, ἵλεως, ζῆ κύριος ἐι{}πεσεῖται τῆς τριχὸς τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, ὅτι ἔλεος θεοῦ ἐποίησεν ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη. κὰι προσηύξατο ὁ λαὸς περὶ ἰωναθὰν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, κὰι ὀυκ ἀπέθανε. κὰι ἀνέβη σαοὺλ ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ὁι ἀλλόφυλοι ἀπῆλθον ἐις τὸν τόπον ἀυτῶν. κὰι σαοὺλ κατακληροῦται τοῦ βασιλεύειν ἐπὶ ἰσραηλ. κὰι ἐπολέμει κύκλω πάντας τοὺς ἐχθροὺς ἀυτοῦ ἐις τὴν μοὰβ κὰι ἐις τοὺς ὑιοὺς ἀμμών, κὰι ἐις τοὺς ὑιούς ἐδὼμ κὰι ἐις τοὺς βασιλέας σουβὰ κὰι ἐις τοὺς ἀλλοφύλους. ὁῦ ἂν ἐπέβλεψεν ἐσώζετο. κὰι ἐποίησεν δύναμιν, κὰι ἐπάταξε τὸν ἀμαλήκ, κὰι ἐξείλετο τὸν ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς τῶν καταπατούντων ἀυτόν. κὰι ἦσαν ὁι ὑιοὶ σαοὺλ ἰωναθὰν κὰι ἰησουί. κὰι μελχισουέ. κὰι ὀνόματα τῶν δύο θυγατέρων ἀυτοῦ, ὄνομα τῆ πρωτοτόκω μερόβ, κὰι ὄνομα τῆ δευτέρα μεχόλ. κὰι ὄνομα τῆ γυναικὶ σαοὺλ ἀχιναὰμ θυγάτηρ ἀχιμαάς. κὰι ὄνομα τῶ ἀρχιστρατήγω ἀυτοῦ ἀβενὴρ ὑιὸς νὴρ ὀικείου σαούλ. κὰι κὶς πατὴρ σαοὺλ κὰι νὴρ πατὴρ ἀβενὴρ ὑιοῦ ἀβιήλ. κὰι ἦν ὁ πόλεμος κραταιὸς σφόδρα ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους πάσας τὰς ἡμέρας σαούλ. κὰι ἰδὼν σαοὺλ ἅπαντα ἄνδρα δυνατόν, κὰι πάντα ἄνδρα ὑιὸν δυνάμεως, κὰι συνήθροισεν ἀυτοὺς πρὸς ἑαυτόν.

Καὶ ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς σαοὺλ ἐμὲ ἀπέσταλκεν ὁ κύριος τοῦ χρῖσαί σε ἐις βασιλέα ἐπὶ ἰσραὴλ τὸν λαὸν ἀυτοῦ. κὰι νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς τοῦ ῥήματος κυρίου. τάδε ἐῖπε κύριος σαβαώθ, νῦν ἐγὼ ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν ἀμαλὴκ τῶ ἰσραὴλ ὡς ἀπήντησεν ἀυτῶ ἐν τῆ ὁδῶ ἀναβαίνοντι ἐξ ἀιγύπτου. κὰι νῦν πορεύου κὰι πατάξεις τὸν ἀμαλήκ, κὰι ἐξολοθρεύσεις ἀν τὸν κὰι πάντα τὰ ἀυτοῦ. κὰι ἀναθεματιεῖς ἀυτὸν κὰι πάντα τὰ ἀυτοῦ, κὰι ὀυ μὴ φείση ἀυτοῦ. κὰι ἀποκτενεῖς ἀπὸ ἀνδρὸς κὰι ἕως γυναικός, κὰι ἀπὸ νηπίου κὰι ἕως θηλάζοντος. κὰι ἀπὸ μόσχου κὰι ἕως προβάτου, κὰι ἀπὸ καμήλου κὰι ἕως ὄνου. κὰι παρήγγειλε σαοὺλ τῶ λαῶ κὰι ἐπισκέπτεται ἀυτοὺς ἐν γαλγάλοις διακοσίας χιλιάδας ταγμάτων, κὰι δέκα χιλιάδας τῶν ἀδρῶν τοῦ ἰούδα. κὰι ἦλθε σαοὺλ ἕως τῆς πόλεως ἀμαλὴκ κὰι ἐνήδρευσεν ἐν τῶ χειμάρρω. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς τὸν κιναῖον, ἄπελθε κὰι ἔκκλινον ἐκ μέσου τοῦ ἀμαλήκ, κὰι ὀυ προσθῶ σε μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι σὺ ἐποίησας ἔλεος μετὰ τῶν ὑιῶν ἰσραήλ, ἐν τῶ ἀναβαίνειν ἀυτοὺς ἐξ ἀιγύπτου. κὰι ἐξέκλινεν ὁ κιναῖος ἐκ μέσου τοῦ ἀμαλήκ. κὰι ἐπάταξε σαοὺλ τὸν ἀμαλὴκ ἀπὸ ἐυιλὰτ ἕως σοὺρ τῆς ἐπὶ προσώπου ἀιγύπτου. κὰι συνέλαβε τὸν ἀγὰγ βασιλέα τοῦ ἀμαλὴκ ζῶντα, κὰι πάντα τὸν λαὸν ἀυτοῦ ἐξωλόθρευσεν ἐν στόματι ῥομφαίας. κὰι περιεποίησατο σαοὺλ κὰι ὁ λαὸς τὸν ἀγὰγ κὰι τὰ ἀγαθὰ τῶν ποιμνίων κὰι τῶν βουκολίων κὰι τῶν ἐδεσμάτων κὰι τῶν ἀμπελώνων κὰι πάντων τῶν ἀγαθῶν, κὰι ὀυκ ἐβούλοντο ἀυτὰ ἐξολοθρεῦσαι. πᾶν δὲ ἔργον ἠτιμωμένον κὰι ἀπεγνωσμένον ἀυτὸ ἐξωλόθρευσαν. κὰι ἐγένετο ῥῆμα κυρίου πρὸς σαμουὴλ λέγων, μεταμεμέλημαι ὅτι ἐβασίλευσα τὸν σαοὺλ ἐις βασιλέα, διότι ἀπεστράφη ἀπὸ ὄπισθέν μου, κὰι ὀυκ ἔστησε τοὺς λόγους μου. κὰι ἠθύμησε σαμουήλ, κὰι ἐβόησεν πρὸς κύριον ὅλην τὴν νύκτα. κὰι ὤρθρισε σαμουὴλ κὰι ἐπορεύθη ἐις ἀπάντησιν τῶ ἰσραήλ πρωΐ. κὰι ἀνήγγειλαν τῶ σαμουὴλ λέγοντες, ἥκει σαοὺλ ἐις τὸν κάρμηλον, κὰι ἰδοὺ ἀνέστακεν ἑαυτῶ χεῖρα. κὰι ἀπέστρεψε τὸ ἅρμα ἀυτοῦ, κὰι κατέβη ἐις γὰλγαλα. κὰι παρεγένετο σαμουὴλ πρὸς σαούλ, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ σαούλ, ἐυλογημένος σ{υ} τῶ κυρίω, ἔστησα ἅπαντα ὅσα ἐλάλησε κύριος. κὰι ἐιςπε σαμουήλ, κὰι τίς ἡ φωνὴ ἅυτη τοῦ ποιμνίου τούτου ἐν τοῖς ὠσί μου, κὰι ἡ φωνή τῶν βοῶν ὧν ἐγὼ ἀκούω; κὰι ἐῖπε σαούλ, ἐξ ἀμαλὴκ ἔνεγκα ἀυτὰ ἃ περιεποιήσατο ὁ λαὸς τὰ κράτιστα τῶν ποιμνίων κὰι τῶν βουκολίων, ὅπως τυθῆ κυρίω τῶ θεῶ σου, τὰ δὲ λοιπὰ ἐξωλόθρευσα. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρός σαούλ, ἄνες κὰι ἀπαγγελῶ σοι ὅσα ἐλάλησε κύριος πρός με τὴν νύκτα. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, λάλησον. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ πρὸς σαούλ, ὀυχὶ μικρὸς σὺ ἐνὼπιον σεαυτοῦ ἐις ἡγούμενον σκήπτρου φυλῶν ἰσραήλ, κὰι ἔχρισέ σε κύριος ἐις βασιλέα ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἀπέστειλέ σε ἐν ὁδῶ κύριος. κὰι ἐῖπέ σοι, πορεύθητι κὰι ἐξολόθρευσον τὸν ἀμαλὴκ τοὺς ἡμαρτηκότας ἐις ἐμέ, κὰι πολεμήσεις ἀυτοὺς ἕως ἂν συντελέσης ἀυτοὺς. κὰι ἱνατί ὀυκ ἤκουσας τῆς φωνῆς κυρίου ἀλλὰ ὥρμησας ἐπὶ τὰ σκύλα, κὰι ἐποίησας τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου; κὰι ἐῖπεν σαοὺλ πρὸς σαμουήλ, διὰ τὸ ἀκοῦσαί με τῆς φωνῆς τοῦ λαοῦ κὰι ἐπορεύθην ἐν τῇ ὁδῶ ἐν ἧ ἀπέστειλέ με κύριος, κὰι ἤγαγον τὸν ἀγὰγ βασιλέα ἀμαλήκ, κὰι τὸν ἀμαλὴκ ἐξωλόθρευσα. κὰι ἔλαβεν ὁ λαὸς τῷν σκύλων ποίμνια κὰι βουκόλια τὰς ἀπαρχὰς τοῦ ἀναθέματος τοῦ θῦσαι ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐν γαλγάλοις. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς σαούλ, ἐι θελητὸν τῶ κυρίω ὁλοκαυτώματα κὰι θυσίας ὡς τὸ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς ἀυτοῦ; ἰδοὺ γὰρ ἀκοὴ ἀγαθὴ ὑπὲρ θυσίαν, κὰι ἀκρόασις ὑπὲρ στέαρ κριῶν, ὅτι ἁμαρτία ὀιώνισμά ἐστι παραπικρασμός, ἀδικία κὰι θεραφὶν ὀδύνην κὰι πόνους ἐπάγουσιν. ἀνθ᾿ ὧν ἐξουδένωσας τὸ ῥῆμα κυρίου, ἐξουδενώσει σε κύριος τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς σαμουήλ, ἡμάρτηκα, ὅτι παρέβην τὸ ῥῆμα κυρίου κὰι τὸ ῥῆμά σου, ὅτι ἐφοβήθην τὸν λαόν, κὰι ἤκουσα τῆς φωνῆς ἀυτῶν. κὰι νῦν ἆρον δὴ τὸ ἁμάρτημά μου, κὰι ἀνάστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ, κὰι προσκυνήσω κυρίω τῶ θεῶ σου. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς σαούλ, ὀυκ ἀναστρέψω μετὰ σοῦ, ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥῆμα κυρίου, κὰι ἐξουδενώσει σε κύριος τοῦ μὴ ἐῖναι βασιλέα ἐπὶ ἰσραήλ. κὰι ἀπέστρεψε σαμουὴλ τὸ πρόσωπον ἀυτοῦ τοῦ ἀπελθεῖν, κὰι ἐπελάβετο σαοὺλ τοῦ πτερυγίου τῆς διπλοΐδος ἀυτοῦ, κὰι διέρρηξεν ἀυτό. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτὸν σαμουὴλ διέρρηξε κύριος τὴν βασιλείαν σου ἀπὸ ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς σου σήμερον, κὰι δώσει ἀυτὴν τῶ πλησίον σου τῶ ἀγαθῶ ὑπὲρ σέ. κὰι σχισθήσεται ἰσραὴλ ἐις δύο, κὰι ὀυκ ἐπιστρέψει ὀυδὲ μετανοήσει ὁ ἅγιος τοῦ ἰσραήλ, ὅτι ὀυχ ὡς ἄνθρωπός ἐστι τοῦ μετανοῆσαι. κὰι ἐῖπε σαούλ, ἡμάρτηκα, ἀλλὰ δόξασόν με ἐνώπιον τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ μου κὰι ἐνώπιον τοῦ ἰσραήλ. κὰι ἀνάστρεψον μετ᾿ ἐμοῦ κὰι προσκυνήσω κυρίω τῶ θεῶ σου. κὰι ἀνέστρεψε σαμουὴλ ὀπίσω σαούλ, κὰι προσεκύνησε τῶ κυρίω. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ προσαγάγετέ μοι τὸν ἀγὰγ βασιλέα ἀμαλήκ. κὰι προσῆλθεν πρὸς ἀυτὸν ἀγὰγ τρέμων. κὰι ἐῖπεν ὁ ἀγάγ, ἐι ὅυτω πικρὸς ὁ λάνατος. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς ἀγάγ, καθὼς ἠτέκνωσε γυναῖκας ἡ ῥομφαία σου, ὅυτως ἀτεκνωθήσεται ἐκ γυναικῶν ἡ μήτηρ σου. κὰι ἔσφαξε σαμουὴλ τὸν ἀγὰγ ἐνώπιον κυρίου ἐν γαλγάλοις. κὰι ἀπῆλθε σαμουὴλ ἐις ἀρμαθέμ. κὰι σαοὺλ ἀνέβη ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ ἐις τὸν βουνόν. κὰι ὀυ προσέθετο σαμουὴλ ἰδεῖν τὸν σαοὺλ ἕως ἡμέρας θανάτου ἀυτοῦ, ὅτι ἐπένθει σαμουὴλ ἐπὶ σαούλ, κὰι κύριος μετεμελήθη ὅτι ἐβασίλευσε τὸν σαοὺλ ἐπὶ ἰσραήλ.

Καὶ ἐῖπε κύριος πρὸς σαμουήλ, ἕως πότε πενθεῖς σὺ ἐπὶ σαούλ, κἀγὼ ἀπῶσμαι ἀυτὸν τοῦ μὴ βασιλεύειν ἐπὶ ἰσραήλ; πλῆσον τὸ κέρας σου ἐλαίου κὰι δεῦρο ἀποστελῶ σε ἕως βηθλεὲμ πρὸς ἰεσσαί, ὅτι ἑώρακα ἐν τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ ἐμοὶ ἐις βασιλέα. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πῶς πορευθῶ; κὰι ἀκούσεται σαοὺλ κὰι ἀποκτενεῖ με. κὰι ἐῖπε κύριος, λάβε ἐις τὴν χεῖρά σου δάμαλιν βοῶν κὰι ἐρεῖς, θῦσαι τῶ κυρίω ἥκω. κὰι καλέσεις τὸν ἰεσσαὶ κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ ἐις τὴν θυσίαν, κὰι γνωριῶ σοι ἃ ποιήσεις. κὰι χρίσεις μοι ὃν ἂν ἔιπω πρὸς σέ. κὰι ἐποίησε σαμουὴλ πάντα ὅσα ἐλάλησε κύριος. κὰι ἦλθεν ἐις βηθλεέμ, κὰι ἐξέστησαν ὁι πρεσβύτεροι τῆς πόλεως τῆ ἀπαντήσει ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπον, ἐιρήνη ἡ ἔισοδός σου; κὰι ἐῖπεν ἐιρήνη, θῦσαι τῶ κυρίω ἥκω, ἁγιάσθητε κὰι ἀνακλίθητε μετ᾿ ἐμοῦ σήμερον ἐις τὴν θυσίαν. κὰι ἡγίασε τὸν ἰεσσαὶ κὰι τοὺς ὑιοὺς ἀυτοῦ, κὰι ἐκάλεσεν ἀυτοὺς ἐις τὴν θυσίαν. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐλθεῖν ἀυτούς, κὰι ἐῖδε τὸν ἐλιάβ, κὰι ἐῖπεν, ἀλλ᾿ ἢ ἐνώπιον κυρίου ὁ χριστὸς ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς σαμουήλ, μὴ προσχῆς ἐις τὴν ὄψιν ἀυτοῦ μηδὲ ἐις τὴν ἕξιν τοῦ μεγέθους ἀυτοῦ, ὅτι ἐξουδένωκα ἀυτόν, ὅτι ὀυχ ὡς ἂν ἴδη ἄνθρωπος, ὅυτως ὄψεται ὁ θεός. ὅτι ὁ ἄνθρωπος ὄψεται ἐις πρόσωπον, ὁ θεὸς δὲ ἐις καρδίαν. κὰι ἐκάλεσε ἰεσσαὶ τὸν ἀμιναδάβ, κὰι παρῆλθε κατὰ πρόσωπον σαμουήλ. κὰι ἐῖπεν, ὀυδὲ τοῦτον ἐξελέξατο ὁ κύριος. κὰι παρήγαγεν ἰσσαὶ τὸν σαμαά. κὰι ἐῖπεν, ὀυδὲ ἐν τούτω ἐξελέξατο ὁ κύριος. κὰι παρήγαγεν ἰεσσαὶ τοὺς ἑπτὰ ὑιοὺς ἀυτοῦ ἐνώπιον σαμουήλ. κὰι ἐῖπε σαμουὴλ πρὸς ἰεσσαί, ὀυκ ἐξελέξατο κύριος ἐν τούτοις. κὰι ἐῖπεν σαμουὴλ πρὸς ἰεσσαί, μὴ ἐκέλοιπε τὰ παιδάρια σου; κὰι ἐῖπεν ἰεσσαί, ἔτι ἐστὶν ὁ μικρότερος. κὰι ἰδοὺ ποιμαίνει ἐν τῶ ποιμνίω. κὰι εῖπε σαμουὴλ πρὸς ἰεσσαί, ἀπόστειλον κὰι λάβε ἀυτόν, ὅτι ὀυμὴ κατακλ{ι}θῶμεν ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἀυτὸν ἐν ταῦθα. κὰι ἀπέστειλεν κὰι ἐισήγαγεν ἀυτὸν ἐνώπιον σαμουήλ. κὰι ἀυτὸς ἦν πυράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμῶν, κὰι ἀγαθὸς τῆ ὁ ράσει. κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς σαμουήλ, ἀνάστα χρίσον ἀυτόν, ὅτι ὁῦτός ἐστι. κὰι ἔλαβε σαμουὴλ τὸ κέρας τοῦ ἐλαίου, κὰι ἔχρισεν ἀυτὸν ἐν μέσω τῶν ἀδελφῶν ἀυτοῦ. κὰι ἐφήλατο πνεῦμα κυρίου ἐπὶ δαυὶδ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης κὰι ἐπέκεινα. κὰι ἀνέστη σαμουὴλ κὰι ἀπῆλθεν ἐις ἀρμαθέμ. κὰι πνεῦμα κυρίου ἀπέστη ἀπὸ σαούλ, κὰι ἔπνιγεν ἀυτὸν πνεῦμα πονηρὸν παρὰ κυρίου. κὰι ἐῖπον ὁι παῖδες σαοὺλ πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ πνεῦμα πονηρὸν παρὰ κυρίου πνίγει σε, ἐιπάτωσαν δὴ κύριε ὁι δοῦλοί σου ἐνώπιόν σου, κὰι ζητησάτωσαν τῶ κυρίω ἡμῶν ἄνδρα ἐιδότα ψάλλειν ἐν κινύρα. κὰι ἔσται ἐν τῶ ἐῖναι ἐπὶ σοὶ πνεῦμα πονηρὸν παρὰ θεοῦ, κὰι ψαλεῖ ἐν τῆ κινύρα ἀυτοῦ, κὰι ἀγαθόν σοι ἔσται. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς τοὺς παῖδας ἀυτοῦ, ἴδετε δήμοι ἄνδρα ἀγαθῶς ψάλλοντα, κὰι ἐισαγάγετε ἀυτὸν πρός με. κὰι ἀπεκρίθη ἑῖς τῶν παίδων ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἑώρακα ὑιὸν τοῦ ἰεσσαὶ ἐν τῆ βηθλεὲμ ἐπιστάμενον ψάλλειν, κὰι ὁ ἀνὴρ συνετός, κὰι ὁ ἄνθρωπος πολεμιστὴς δυνατὸς ἰσχύϊ, κὰι σοφὸς ἐν λόγω, κὰι ἀγαθὸς τῶ ἔιδει, κὰι κύριος μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστειλε σαοὺλ ἀγγέλους πρὸς ἰεσσαὶ λέγων, ἐξαπόστειλον πρός με δαυὶδ τὸν ὑιόν σου τὸν ἐν τῶ ποιμνίω. κὰι ἔλαβεν ἰεσσαὶ ὄνον, κὰι ἐπέθηκεν ἀυτῶ γόμορ ἄρτων κὰι ἀσκὸν ὄινου κὰι ἔριφον ἀιγῶν ἕνα, κὰι ἐξαπέστειλεν ἐν χειρὶ δαυὶδ τοῦ ὑιοῦ ἀυτοῦ πρὸς σαούλ. κὰι ἐισῆλθε δαυὶδ πρὸς σαοὺλ κὰι ἔστη ἐνώπιον ἀυτοῦ, κὰι ἠγάπησεν ἀυτὸν σαοὺλ σφόδρα. κὰι ἐγένετο ἀυτῶ δαυὶδ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστειλεν σαοὺλ πρὸς ἰεσσαὶ λέγων, παριστάσθω δὴ δαυὶδ ἐνώπιόν μου, ὅτι ἑῦρεν χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς μου. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐῖναι παρὰ θεοῦ πονηρὸν πνεῦμα ἐπί σαούλ, κὰι ἐλάμβανε δαυίδ τὴν κινύραν, κὰι ἔψαλλεν ἐν τῇ χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι ἀνέψυχε σαούλ, κὰι ἀγαθὸν ἦν ἀυτῶ, κὰι ἀφίστατο ἀπ᾿ ἀυτοῦ τὸ πνεῦμα τὸ πονηρόν.

Καὶ συνάγουσιν ὁι ἀλλόφυλοι τὰς παρεμβολὰς ἀυτῶν ἐις πόλεμον, κὰι συνάγονται ἐις σοχὼ τῆς ἰουδαίας. κὰι παρεμβάλλουσιν ἀναμέσον σοχὼ κὰι ἀναμέσον ἀζηκὰ ἐν ἀφεσδομίν. κὰι σαοὺλ κὰι ὁι ἄνδρες ἰσραὴλ συνήχθησαν, κὰι παρενέβαλον ἐν τῆ κοιλάδι τῆς δρυὸς ὁῦτοι κὰι ὁῦτοι, κὰι παρατάσσονται ἐις πόλεμον ἐξ ἐναντίας τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ὁι ἀλλόφυλοι ἵστανται ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐντεῦθεν. κὰι ἰσραὴλ ἵσαται ἐκ τοῦ ὄρους ἐντεῦθεν, κὰι ὁ ἀυλὼν ἀναμέσον ἀυτῶν. κὰι ἐξῆλθεν ἀνὴρ δυνατὸς ἐκ τῆς παρατάξεως τῶν ἀλλοφύλων, γολιὰθ ἦν ὄνομα ἀυτῷ ἐκ γέθ. ὕψος ἀυτῷ τεσσάρων πηχέων κὰι σπιθαμῆς, κὰι περὶκεφαλαία χαλκῆ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς ἀυτοῦ, κὰι θώρακα ἀλισιδοτὸν ἀυτὸς ἐνδεδυκώς. κὰι ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ θώρακος ἀυτοῦ πέντε χιλιάδες σίκλων χαλκοῦ κὰι σιδήρου. κὰι ἁι κνιμίδες ἀυτοῦ χαλκαῖ ἁι ἐπὶ τῶν σκελῶν ἀυτοῦ. κὰι ἀσπὶς χαλκῆ ἀναμέσον τῶν ὤμων ἀυτοῦ κὰι ὁ κοντὸς τοῦ δόρατος ἀυτοῦ ὡσεὶ μεσάντιον ὑφαινόντων, κὰι λόγχη ἡ ἐπ᾿ ἀυτῶ ἐξακοσίων σίκλων σιδήρου. κὰι ὁ ἄιρων τὰ ὅπλα ἀυτοῦ προεπορεύετο ἀυτοῦ ἔμπροσθεν. κὰι ἔστη κὰι ἐβόησεν ἐις τὴν παράταξιν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπε ἀυτοῖς, ἱνατί ἐκπορεύεσθε παρατάξασθαι ἐις πόλεμον ἐξ ἐναντίας ἡμῶν, ὀυκ ἐγώ ἐιμι ἀλλόφυλος, κὰι ὑμεῖς ἑβραῖοι τοῦ σαοὺλ; ἐκλέξασθε ἑαυτοῖς ἄνδρα κὰι καταβήτω πρός με. κὰι ἐὰν δυνηθῆ πολεμῆσαι μετ᾿ ἐμοῦ κὰι πατάξη με, ἐσόμεθα ὑμῖν ἐις δούλους. ἐὰν δὲ ἐγὼ καταδυναστεύσω ἀυτοῦ κὰι πατάξω ἀυτόν, ἔσεσθε ἡμῖν ἐις δούλους κὰι δουλεύσετε ἡμῖν. κὰι ἐῖπεν ὁ ἀλλόφυλος, ἰδοὺ ἐγὼ ὠνείδισα τὴν παράταξιν ἰσραὴλ ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη. δότε ὀῦν μοι ἄνδρα κὰι μονομαχήσομεν ἀμφότεροι. κὰι ἤκουσε σαοὺλ κὰι πᾶς ἰσραὴλ τὰ ῥήματα τοῦ ἀλλοφύλου ταῦτα, κὰι ἐξέστησαν κὰι ἐφοβήθησαν σφόδρα. κὰι δαυὶδ ὑιὸς ἀνδρὸς ἐφραθαίου ὁῦτος ἐκ βηθλεὲμ ἰούδα, κὰι ὄνομα ἀυτῶ ἰεσσαί, κὰι ἀυτῶ ὀκτὼ ὑιοί. κὰι ὁ ἀνὴρ πρεσβύτερος ἐν ἡμέραις σαοὺλ ἐληλυθὼς ἐν ἔτεσιν. κὰι ἐπορεύθησαν ὁι τρεῖς ὑιοὶ ἰεσσαὶ ὁι μείζονες ὀπίσω σαοὺλ ἐις τὸν πόλεμον. κὰι ὄνομα τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ τῶν πορευθέντων ἐις τὸν πόλεμον, ἐλιὰβ ὁ προτότοκος ἀυτοῦ, κὰι ὁ δεύτερος ἀμιναδάβ, κὰι ὁ τρίτος σαμά, κὰι δαυὶδ ἀυτὸς ὁ νεώτερος. κὰι ὁι τρεῖς ὁι μείζονες ἐπορεύθησαν ὀπίσω σαούλ. κὰι δαυὶδ ἀπῆλθε κὰι ἀνέστρεψεν ἀπὸ σαοὺλ ποιμαίνειν τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ἐν βηθλεέμ. κὰι προσῆγεν ὁ ἀλλόφυλος ὀρθρίζων κὰι ὀψίζων, κὰι ἐστηλώθη ἐναντίον ἰσραὴλ τεσσαράκοντα ἡμέρας. κὰι ἐῖπεν ἰεσσαὶ δαυὶδ τῶ ὑιῶ ἀυτοῦ, λάβε δὴ τοῖς ἀδελφοῖς σου τὸ ὀῖφι τοῦ ἀλφίτου τούτου κὰι τοὺς δέκα ἄρτους τούτους, κὰι δράμε ἐις τὴν παρεμβολὴν πρὸς τοὺς ἀδελφούς σου. κὰι τὰς δέκα τρυφαλίδας τοῦ γάλακτος ταύτας ἐσοίσεις τῶ χιλιάρχω, κὰι τοὺς ἀδελφούς σου ἐπισκέψη ἐις ἐιρήνην, κὰι ὅσα ἂν χρήζωσιν γνώση. κὰι σαούλ κὰι ἀυτοὶ κὰι πᾶς ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐν τῆ κοιλάδι τῆς δρυὸς πολεμοῦντες μετὰ τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ὤρθρισε δαυὶδ τοπρωῒ κὰι ἀφῆκε τὰ πρόβατα ἐπὶ φυλακῆ, κὰι ἔλαβε κὰι ἀπῆλθε καθὼς ἐνετείλατο ἀυτῶ ἰεσσαί. κὰι ἦλθεν ἐις τὴν στρογγύλωσιν κὰι τὴν δύναμιν τὴν ἐκπορευομένην ἐις τὴν παράταξιν. κὰι ἠλάλαξαν ἐπὶ τῶ πολέμω κὰι παρετάξαντο ἰσραήλ, κὰι ἀλλόφυλοι παρέταξαν ἐκ τῆς ἐναντίας παρατάξεως. κὰι ἀφῆκεν δαυὶδ τὰ σκεύη ἀυτοῦ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ ἐπὶ χεῖρα τοῦ σκευοφύλακος, κὰι ἔδραμεν ἐις τὴν παράταξιν, κὰι ἦλθε κὰι ἠρώτησε τοὺς ἀδελφοὺς ἀυτοῦ τὰ ἐις ἐιρήνην. κὰι ἀυτοῦ λαλοῦντος μετ᾿ ἀυτῶν, κὰι ἰδοὺ ἀνὴρ ὁ μεσαῖος ἀνέβαινεν, ὄνομα ἀυτῶ γολιὰθ ὁ φιλισταῖος ἐκ γὲθ ἐκ τῆς παρατάξεως τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἐλάλησε κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα. κὰι ἤκουσε δαυὶδ κὰι πᾶς ἀνὴρ ἰσραὴλ ἐν τῶ ἰδεῖν ἀυτοὺς τὸν ἄνδρα ἐφοβήθησαν σφόδρα. κὰι ἔφυγον ἐκ προσώπου ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀνὴρ ἐξ ἰσραήλ, ἐι ἑωράκατε τὸν ἄνδρα τὸν ἀναβαίνοντα τοῦτον, ὅτι ὀνειδίσαι τὸν ἰσραὴλ ἀνέβη, κὰι ἔσται ἀνὴρ ὃς ἂν πατάξη ἀυτὸν πλουτιεῖ ἀυτὸν ὁ βασιλεὺς πλούτω μεγάλω, κὰι τὴν θυγατέρα ἀυτοῦ δώσει ἀυτῶ, κὰι τὸν ὀῖκον τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ ποιήσει ἐλεύθερον ἐν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς τοὺς ἄνδρας τοὺς συνεστηκότας ἀυτῶ λέγων, τί ποιηθήσεται τῶ ἀνδρὶ ὃς ἂν πατάξη τὸν ἀλλόφυλον ἐκεῖνον, κὰι ἀφέλη ὄνειδος ἀπὸ ἰσραήλ; ὅτι τίς ἐστὶν ὁ ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμηκος ὁῦτος ὃς ὠνείδισε παράταξιν θεοῦ ζῶντος; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ὁ λαὸς κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο λέγων, ὅυτως ποιηθήσεται τῶ ἀνδρί ὃς ἂν πατάξη ἀυτόν. κὰι ἤκουσεν ἐλιὰβ ὁ ἀδελφὸς ἀυτοῦ ὁ μείζων ἐν τῶ λαλεῖν ἀυτὸν πρὸς τοὺς ἄνδρας, κὰι ὠργίσθη θυμῶ ἐλιὰβ ἐν τῶ δαυὶδ κὰι ἐῖπεν, ἱνατί τοῦτο κατέβης, κὰι ἐπὶ τίνα ἀφῆκας τὰ μικρὰ πρόβατα ἐκεῖνα ἐν τῆ ἐρήμω. ἐγὼ ὀῖδα τὴν ὑπερηφανίαν σου κὰι τὴν κακίαν τῆς καρδίας σου, ὅτι ἕνεκεν τοῦ ἰδεῖν τὸν πόλεμον κατέβης. κὰι ἐῖπε δαυίδ, τί ἐποίησα νῦν, ὀυχὶ ῥῆμα ἐστίν; κὰι ἀπέστρεψεν ἀπ᾿ ἀυτοῦ ἐις μέρος ἕτερον, κὰι ἐῖπεν ὅυτως. κὰι ἀπεκρίθησαν ἀυτῶ κατὰ τὸ ῥῆμα τὸ πρότερον. κὰι ἠκούσθησαν ὁι λόγοι δαυὶδ ὃυς ἐλάλησε. κὰι ἀνηγγέλησαν ἐνώπιον σαούλ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς σαούλ, μὴ συμπεσέτω ἡ καρδία τοῦ κυρίου μου ἐπ᾿ ἀυτόν, ὅτι δοῦλός σου πορεύσεται κὰι πολεμήσει μετὰ τοῦ ἀλλοφύλου τούτου. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς δαυίδ, ὀυ μὴ δυνήση πορευθῆναι πρὸς τὸν ἀλλόφυλον τοῦτον τοῦ πολεμῆσαι πρὸς ἀυτόν, ὅτι σὺ παιδάριον ἐῖ, ἀυτὸς δὲ ἀνήρ ἐστι πολεμιστὴς ἐκ νεότητος ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς σαούλ, ποιμαίνων ἦν ὁ{}δοῦλός σου ἐν τῶ ποιμνίω τῶ πατρὶ ἀυτοῦ. κὰι ὅταν ἤρχετο λέων ἢ ἄρκτος κὰι ἐλάμβανε πρόβατον ἐκ τῆς ἀγέλης, κὰι ἐξηρχόμην κατόπισθεν ἀυτοῦ κὰι ἐπάτασσον ἀυτὸν κὰι ἐξέσπων ἐκ τοῦ στόματος ἀυτοῦ, κὰι ἐι ἐπανίστατο ἐπ᾿ ἐμὲ ἐκράτουν τοῦ φάριγγος ἀυτοῦ κὰι ἐπάτασσον ἀυτὸν κὰι ἐθανάτουν ἀυτόν, κὰι τὸν λέοντα κὰι τὴν ἄρκτον ἔτυπτεν ὁ δοῦλός σου. κὰι ἔσται ὁ ἀλλόφυλος ὁῦτος ὁ ἀπερίτμητος ὡς ἓν τούτων. ὃς ὠνείδισε παράταξιν θεοῦ ζῶντος. κὰι ἐῖπε δαυίδ, κύριος ὁ θεὸς ἐξείλετό με ἐκ στόματος τοῦ λέοντος κὰι ἐκ χειρός τῆς ἄρκτου, ἀυτὸς ἐξελεῖταί με ἐκ χειρὸς τοῦ ἀλλοφύλου τοῦ ἀπεριτμήτου τούτου. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς δαυίδ, πορεύου κὰι ἔσται ὁ κύριος μετὰ σοῦ. κὰι ἐνέδυσε σαοὺλ τὸν δαυὶδ τὸν μανδίαν ἀυτοῦ, κὰι περὶκεφαλαίαν χαλκῆν ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ, κὰι ἐνέδυσεν ἀυτὸν θώρακα, κὰι ἐζώσατο δαυὶδ τὴν μάχαιραν ἀυτοῦ ἐπάνω τοῦ θώρακος ἀυτοῦ. κὰι ἰκοπίασε περιπατήσας δαυὶδ ἐν τῶ βαδίζειν ἐν ἀυτοῖς, ὅτι ἄπειρος ἦν. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς σαούλ, ὀυ μὴ δύνωμαι πορευθῆναι ἐν τούτοις, ὅτι ὀυ πεπείρασμαι, κὰι περιείλετο ἀυτὰ ἀπ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἔλαβε δαυὶδ τὴν ῥάβδον ἀυτοῦ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι ἐξελέξατο ἑαυτῶ πέντε λίθους λείους ἐκ τοῦ χειμάρρου. κὰι ἔθετο ἀυτοὺς ἐν τῶ καδίω τῶ ποιμενικῶ τῶ ὄντι ἀυτῶ ἐις συλλογήν. κὰι ἡ σφενδόνη ἀυτοῦ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι προσῆλθε πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἀλλόφυλον. κὰι ἐπορεύθη ὁ ἀλλόφυλος πορευόμενος κὰι ἐγγίζων πρὸς δαυίδ. κὰι ὁ ἀνὴρ ὁ ἄιρων τὸν θυρεὸν ἔμπροσθεν ἀυτοῦ. κὰι ἐπέβλεψεν ὁ ἀλλόφυλος κὰι ἐῖδε τὸν δαυίδ, κὰι ἐξουδένωσεν ἀυτόν, ὅτι ἦν παιδάριον, κὰι αυτὸς πυράκης μετὰ κάλλους ἀφθαλμῶν. κὰι ἐῖπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς δαυίδ, μὴ κύων ἐγώ ἐιμι ὅτι ἐξῆλθες ἐν ῥάβδω κὰι λίθοις ἐπ᾿ ἐμέ; κὰι κατηράσατο ὁ ἀλλόφυλος τὸν δαυίδ ἐν τοῖς θεοῖς ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς δαυίδ, δεῦρο πρός με κὰι δώσω τὰς σάρκας σου τοῖς πετεινοῖς τοῦ ὀυρανοῦ κὰι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον, σὺ ἔρχη πρός με ἐν ῥομφαία κὰι ἐν δόρατι κὰι ἐν ἀσπίδι, ἐγὼ δὲ ἔρχομαι πρὸς σὲ ἐν ὀνόματι κυρίου σαβαὼθ θεοῦ παρατάξεως ἰσραήλ, ἣν ὠνείδισας σήμερον. κὰι συγκλείσει σε κύριος σήμερον ἐις τὰς χεῖράς μου, κὰι ἀποκτενῶ σε κὰι ἀφελῶ τὴν κεφαλήν σου ἀπὸ σοῦ, κὰι δώσω τὰ κῶλά σου κὰι τὰ κῶλα τῆς παρεμβολῆς τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη τοῖς πετεινοῖς τοῦ ὀυρανοῦ κὰι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς. κὰι γνώσεται πᾶσα ἡ γῆ ὅτι ἔσται θεὸς ἐν ἰσραήλ, κὰι γνώσεται πᾶσα ἐκκλησία ἅυτη, ὅτι ὀυκ ἐν δόρατι ὀυδὲ ἐν μαχαίρα σώζει κύριος, ὅτι τοῦ κυρίου ὁ πόλεμος, κὰι παραδώσει ὑμᾶς ἐις τὰς χεῖρας ἡμῶν. κὰι ἀνέστη ὁ ἀλλόφυλος κὰι ἐπορεύθη κὰι ἤγγισεν ἐις συνάντησιν τῶ δαυίδ, κὰι δαυὶδ ἐτάχυνε κὰι ἐξῆλθε κὰι ἀυτὸς ἐις τὴν παράταξιν ἐις συνάντησιν τοῦ ἀλλοφύλου. κὰι ἐξέτεινε δαυὶδ τὴν χεῖρα ἀυτοῦ ἐις τὸ κάδιον, κὰι ἔλαβεν ἐκεῖθεν λίθον ἕνα, κὰι ἐσφενδόνησε κὰι ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον ἐις τὸ μέτωπον ἀυτοῦ, κὰι διέδυ ὁ λίθος ἐπὶ τὸ μέτωπον ἀυτοῦ, κὰι ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἐκραταιώθη δαυίδ ὑπὲρ τὸν ἀλλόφυλον τῆ σφένδονη κὰι τῶ λίθω ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη. κὰι ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτόν, κὰι ῥομφαία ὀυκ ἦν ἐν τῆ χειρὶ δαυίδ. κὰι ἔδραμε δαυὶδ κὰι ἐπέστη ἐπ᾿ ἀυτὸν κὰι ἔλαβε τὴν ῥομφαίαν ἀυτοῦ κὰι ἐξέσπασεν ἀυτὴν ἐκ τοῦ κουλεοῦ ἀυτῆς κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτόν, κὰι ἀφεῖλεν ἐν ἀυτῆ τὴν κεφαλὴν ἀυτοῦ. κὰι ἐῖδον ὁι ἀλλόφυλοι ὅτι τέθνηκεν ὁ δυνατὸς ἀυτῶν, κὰι ἔφυγον. κὰι ἀνέστησαν ἄνδρες ἰσραὴλ κὰι ἰούδα κὰι ἠλάλαξαν κὰι κατεδίωκον ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων ἕως τῆς ἐισόδου γὲθ κὰι ἕως τῆς πύλης ἀκκαρών. κὰι ἔπεσον τραυματίαι τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῆ ὁδῶ τῶν πυλῶν κὰι ἕως γὲθ κὰι ἕως ἀκκαρών. κὰι ἀνέστρεψαν ἄνδρες ἰσραὴλ ἐκκλίνοντος ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων, κὰι προενόμευσαν τὰς παρεμβολὰς ἀυτῶν. κὰι ἔλαβε δαυὶδ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀλλοφύλου κὰι ἀνήνεγκεν ἀυτὴν ἐις ἱερουσαλήμ. κὰι τὰ σκεύη ἀυτοῦ ἔθετο ἐν τῶ σκηνώματι ἀυτοῦ. κὰι ὡς ἐῖδε σαοὺλ τὸν δαυὶδ ἐκπορευόμενον ἐις ἀπάντησιν τοῦ ἀλλοφύλου, ἐῖπε πρὸς ἀβενὴρ τὸν ἄρχοντα τῆς δυνάμεως, ὑιὸς τίνος ὁ νεανίσκος ὁῦτος ἀβενήρ; κὰι ἀπεκρίθη ἀβενὴρ κὰι ἐῖπε, ζῆ ἡ ψυχή σου κύριέ μου βασιλεῦ ὀυκ ὀῖδα{·} κὰι ἐῖπεν βασιλεύς, ἐπερώτησον σὺ ὑιὸς τίνος ὁ νεανίας ὁῦτος, κὰι ὡς ἐπέστρεψε δαυὶδ πατάξας τὸν ἀλλόφυλον, παρέλαβεν ἀυτὸν ἀβενὴρ κὰι ἐισήγαγεν ἀυτὸν ἐνώπιον σαούλ. κὰι ἡ κεφαλὴ τοῦ ἀλλοφύλου ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν πρὸς ἀυτὸν σαούλ, ὑιὸς τίνος ἐῖ νεανία; κὰι ἐῖπε δαυίδ, ὑιὸς τοῦ δούλου σου ἰεσσαὶ τοῦ βηθλεεμίτου.

Καὶ ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν λαλῶν πρὸς σαούλ, κὰι ἡ ψυχή ἰωναθὰν συνεδεδέθη τῆ ψυχῆ δαυίδ, κὰι ἠγάπησεν ἀυτὸν ἰωναθὰν κατὰ τὴν ψυχὴν ἀυτοῦ. κὰι ἔλαβεν ἀυτὸν σαοὺλ ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνη κὰι ὀυκ ἀφῆκεν ἀυτὸν ἐπιστρέψαι ἐις τὸν ὀῖκον τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ. κὰι διέθετο ἰωναθὰν κὰι δαυίδ διαθήκην, ὅτι ἠγάπησεν ἀυτὸν κατὰ τὴν ψυχὴν ἀυτοῦ. κὰι ἐξεδύσατο ἰωναθὰν τὸν ἐπενδύτην τὸν ἐπ᾿ ἀυτῶ, κὰι ἔδωκεν ἀυτὸν τῶ δαυίδ, κὰι τὸν μανδύαν ἀυτοῦ κὰι ἕως τῆς ῥομφαίας ἀυτοῦ κὰι τοῦ τόξου κὰι τῆς ζώνης ἀυτοῦ. κὰι ἐξεπορεύετο δαυίδ συνιῶν ἐν πᾶσιν ὁῖς ἂν ἀπέστειλεν ἀυτὸν σαούλ. και κατέστησεν ἀυτὸν σαοὺλ ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τοῦ πολέμου. κὰι ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς παντὸς τοῦ λαοῦ, καί γε κὰι ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν δούλων σαούλ. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ ἐισπορεύεσθαι ἀυτούς, ὅτε ἐπέστρεψε δαυὶδ πατάξας τὸν ἀλλόφυλον, κὰι ἐξῆλθον ἁι χορεύουσαι κὰι ἄδουσαι ἐις ἀπάντησιν σαοὺλ τοῦ βασιλέως ἐκ πασῶν τῶν πόλεων ἰσραὴλ ἐν τυμπάνοις κὰι ἐν χαρμοσήνη κὰι ἐν κυμβάλοις. κὰι ἐξήρχοντο ἁι γυναῖκες ἁι παίζουσαι κὰι ἔλεγον, ἐπάταξε σαοὺλ ἐν χιλιάσιν ἀυτοῦ, κὰι δαυὶδ ἐν μυριάσιν ἀυτοῦ. κὰι ὠργίσθη σαοὺλ κὰι ἐφάνη πονηρὸν τὸ ῥῆμα σφόδρα ἐνώπιον σαοὺλ περὶ τοῦ λόγου τούτου. κὰι ἐῖπεν, ἔδωκαν τῶ δαυὶδ τὰς μυρίαδας, κὰι ἐμοὶ ἔδωκαν τὰς χιλιάδας. κὰι τί ἀυτῶ πλὴν ἡ βασιλεία; κὰι ἦν σαοὺλ ὑποβλεπόμενος τὸν δαυὶδ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης κὰι ἐπέκεινα. κὰι ἐγενήθη ἀπὸ τῇς ἐπαύριον, κὰι ἔπεσε πνεῦμα παρὰ θεοῦ πονηρὸν ἐπὶ σαούλ, κὰι προεφήτευσεν ἐν μέσω τοῦ ὄικου ἀυτοῦ. κὰι δαυὶδ ἔψαλλεν ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ ὡς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέρας κὰι τὸ δόρυ ἐν τῆ χειρὶ σαούλ, κὰι ἦρε σαοὺλ τὸ δόρυ κὰι ἐῖπε πατάξω ἐν δαυὶδ κὰι ἐν τῶ τοίχω. κὰι ἐξέκλινε δαυὶδ ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ δίς. κὰι ἐφοβήθη σαοὺλ ἀπὸ προσώπου δαυίδ, ὅτι ἦν κύριος μετ᾿ ἀυτοῦ κὰι ἀπὸ σαοὺλ ἀπέστη. κὰι ἀπέστησεν ἀυτὸν σαοὺλ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, κὰι κατέστησεν ἀυτὸν χιλίαρχον ἑαυτῶ. κὰι ἐξεπορεύετο κὰι ἐισεπορεύετο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. κὰι ἦν δαυίδ συνιὼν ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς ἀυτοῦ, κὰι κύριος μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖδε σαοὺλ ὡς ἀυτὸς συνιεῖ σφόδρα, κὰι ἐυλαβεῖτο ἀπὸ προσώπου ἀυτοῦ. κὰι πᾶς ἰσραὴλ κὰι ἰούδας ἠγάπα τὸν δαυίδ, ὅτι ἀυτὸς ἐξεπορεύετο κὰι ἐισεπόρευετο πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς δαυίδ, ἰδοὺ ἡ θηγάτηρ μου ἡμείζων μερὼβ δώσω σοι ἀυτὴν ἐις γυναῖκα, πλὴν γίνου μοι ἐις ὑιὸν δυνάμεως, κὰι πολέμει τοὺς πολέμους κυρίου. κὰι σαοὺλ ἐῖπε, μὴ ἔστω ἡ χείρ μου ἐπ᾿ ἀυτῶ, ἀλλ᾿ ἔστω ἐν ἀυτῶ ἡ χεὶρ τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς σαοὺλ τίς ἐιμὶ ἐγώ, κὰι τίς ἡ ζωὴ τῆς συγγενείας τοῦ πατρός μου ἐν ἰσραὴλ ὅτι ἔσομαι γαμβρὸς τοῦ βασιλέως; κὰι ἐγένετο ἐν τῶ καιρῶ τοῦ δοθῆναι τὴν μερὼβ θυγατέρα σαοὺλ τῶ δαυίδ, κὰι ἅυτη ἐδόθη τῶ ἐδριὴλ τῶ μαουλαθίτη ἐις γυναῖκα. κὰι ἠγάπησεν μεχὸλ ἡ θυγάτηρ σαοὺλ τὸν δαυίδ. κὰι ἀπηγγέλη τῶ σαούλ, κὰι ἤρεσεν ἐν ὀφθαλμοῖς ἀυτοῦ τὸ ῥῆμα. κὰι ἐῖπεν σαοὺλ δώσω ἀυτὴν ἀυτῶ, κὰι ἔσται ἀυτῶ ἐις σκάνδαλον, κὰι ἔσται ἐπ᾿ ἀυτῶ χεὶρ ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς δαυίδ, ἐν ταῖς δυσὶν ἐπιγαμβρεύσεις μοι σήμερον. κὰι ἐνετείλατο σαοὺλ τοῖς παισὶν ἀυτοῦ λέγων, λαλήσατε ὑμεῖς λάθρα τῶ δαυὶδ λέγοντες, ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς θέλει ἐν σοὶ κὰι πάντες ὁι παῖδες ἀυτοῦ ἀγαπῶσί σε, κὰι σὺ ἐπιγάμβρευσον τῶ βασιλεῖ. κὰι ἐλάλησαν ὁι παῖδες σαοὺλ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐις τὰ ὦτα δαυίδ. κὰι ἐῖπε δαυίδ, ἢ κοῦφόν ἐστιν ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν ἐπιγαμβρεῦσαι τῶ βασιλεῖ; ἐγὼ δὲ ἀνὴρ ταπεινὸς κὰι ὀυκ ἔντιμος. κὰι ἀπήγγειλαν τῶ σαοὺλ ὁι παῖδες ἀυτοῦ κατὰ πάντα τὰ ῥήματα ἃ ἐλάλησε δαυίδ. κὰι ἐῖπεν σαούλ, ἔιπατε τῶ δαυίδ, ὀυ βούλεται ὁ βασιλεὺς ἔδνα, ἀλλ᾿ ἢ ἑκατὸν ἀκροβυστίας ἀλλοφύλων, ἐκδικῆσαι ἐις ἐχθροὺς τοῦ βασιλέως. κὰι σαοὺλ ἐλογίσατο ἐμβαλεῖν τὸν δαυὶδ ἐις τὰς χεῖρας τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἀπήγγειλαν ὁι παῖδες σαοὺλ τῶ δαυίδ τὰ ῥήματα ταῦτα. κὰι ἐυθύνθη ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοῖς δαυὶδ ἐπιγαμβρεῦσαι τῶ βασιλεῖ. κὰι ὀυκ ἐπληρώθησαν ἁι ἡμέραι, κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι ἐπορεύθη ἀυτὸς κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις διακοσίους ἄνδρας. κὰι ἤνεγκε τὰς ἀκροβυστίας ἀυτῶν, κὰι ἐπλήρωσεν ἀυτὰς τῶ βασιλεῖ κὰι ἐπιγαμβρεύεται τῶ βασιλεῖ. κὰι δίδωσιν ἀυτῶ ὁ σαοὺλ τὴν μεχὸλ θυγατέρα ἀυτοῦ ἐις γυναῖκα. κὰι ἐῖδε σαοὺλ κὰι ἔγνω ὅτι κύριος μετὰ δαυίδ. κὰι μεχὸλ ἡ θυτάτηρ ἀυτοῦ κὰι πᾶς ἰσραὴλ ἠγάπα ἀυτόν. κὰι προσέθετο σαοὺλ φοβεῖσθαι ἀπὸ προσώπου δαυίδ ἔτι. κὰι ἐγένετο σαοὺλ ἐχθραίνων τῶ δαυὶδ πάσας τὰς ἡμέρας. κὰι ἐξῆλθον ὁι ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἐγένετο ἀφ᾿ ἱκανοῦ τῆς ἐξοδίας ἀυτῶν, κὰι δαυὶδ συνῆκε παρὰ πάντας τοὺς δούλους σαούλ. κὰι ἐτιμήθη τὸ ὄνομα ἀυτοῦ σφόδρα.

Καὶ ἐλάλησε σαοὺλ πρὸς ἰωναθὰν τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ κὰι πρὸς πάντας τοὺς παῖδας ἀυτοῦ, τοῦ θανατῶσαι τὸν δαυίδ. κὰι ἰωναθὰν ὁ ὑιὸς σαοὺλ ἠγάπα τὸν δαυὶδ σφόδρα. κὰι ἀνήγγειλεν ἰωναθὰν τῶ δαυὶδ λέγων, σαοὺλ ὁ πατήρ μου ζητεῖ θανατῶσαί σε, κὰι νῦν φύλαξαι ἄυριον πρωΐ, κὰι κρύβηθι κὰι κάθισον κρυφῆ, κὰι ἐγὼ ἐξελεύσομαι κὰι στήσομαι ἐχόμενος τοῦ πατρός μου ἐν ἀγρῶ ὁῦ ἂν ἦς σὺ ἐκεῖ. κὰι ἐγὼ λαλήσω περὶ σοῦ πρὸς τὸν πατέρα μου, κὰι ὄψομαι ὅτι ἂν ἦ, κὰι ἀπαγγελῶ σοι. κὰι ἐλάλησεν ἰωναθὰν περὶ δαυὶδ ἀγαθὰ πρὸς σαοὺλ τὸν πατέρα ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, μὴ δὴ ἀμαρτησάτω ὁ βασιλεὺς ἐις τὸν δοῦλον ἀυτοῦ τὸν δαυίδ, ὅτι ὀυχ ἥμαρτεν ἐις σέ, κὰι τὰ ἔργα ἀυτοῦ καλὰ σφόδρα, κὰι ἔθετο τὴν ψυχὴν ἀυτοῦ ἐν ταῖς χερσὶν ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξε τὸν ἀλλόφυλον. κὰι ἐποίησε κύριος σωτηρίαν μεγάλην. κὰι πᾶς ἰσραὴλ ἐῖδε κὰι ἐχάρησαν. κὰι ἱνατί ἁμαρτάνεις ἐις ἁῖμα ἀθῶον θανατῶσαι τὸν δαυὶδ δωρεάν; κὰι ἤκουσε σαοὺλ τῆς φωνῆς ἰωναθάν, κὰι ὤμοσε σαοὺλ λέγων, ζῆ κύριος ἐι ἀποθανεῖται; κὰι ἐκάλεσεν ἰωναθὰν τὸν δαυίδ, κὰι ἀπήγγειλεν ἀυτῶ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα. κὰι ἐισήγαγεν ἰωναθὰν τὸν δαυὶδ πρὸς σαούλ, κὰι ἦν ἐνώπιον ἀυτοῦ καθὼς ἐχθὲς κὰι τρίτην ἡμέραν. κὰι προσετέθη γενέσθαι πόλεμος, κὰι κατίσχυσε δαυὶδ κὰι ἐπολέμησε τοὺς ἀλλοφύλους, κὰι ἐπάταξε ἀυτοὺς πληγὴν σφόδρα μεγάλην. κὰι ἔφυγον ἐκ προσώπου ἀυτοῦ. κὰι ἐγένετο πνεῦμα πονηρὸν ἐπὶ σαοὺλ παρὰ κυρίου, κὰι ἀυτὸς ἐν τῶ ὄικω ἀυτοῦ ἐκάθητο κὰι δόρυ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι δαυὶδ ἔψαλλεν ἐν ταῖς χερσὶν ἀυτοῦ. κὰι ἐζήτει σαοὺλ πατάξαι ἐν δόρατι τὸν δαυίδ. κὰι ἀπέστη δαυὶδ ἐκ προσώπου σαούλ, κὰι ἐπάταξε τὸ δόρυ ἐις τὸν τοῖχον. κὰι δαυὶδ ἀπεχώρησε κὰι διεσώθη ἐν νυκτὶ ἐκείνη. κὰι ἀπέστειλε σαοὺλ ἀγγέλους ἐις τὸν ὀῖκον δαυὶδ φυλάξαι ἀυτὸν τοῦ θανατῶσαι ἀυτὸν τοπρωῒ. κὰι ἀπήγγειλε μεχὸλ ἡ γυνὴ ἀυτοῦ τῶ δαυὶδ λέγουσα, ἐὰν μὴ σὺ σώσεις τὴν ψυχήν σου τὴν κύκτα ταύτην, ἄυριον σὺ θανατωθήση. κὰι κατάγει μεχὸλ τὸν δαυὶδ διὰ τῆς θυρίδος. κὰι ἀπῆλθε κὰι ἔφυγε κὰι σώζεται. κὰι ἔλαβε μεχὸλ τὰ κενοτάφια, κὰι ἔθηκεν ἐπὶ τὴν κλίνην, κὰι στρογγύλωμα τριχῶν ἀιγωςν ἔθηκε πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ, κὰι ἐκάλυψεν ἀυτὰ ἱματίω. κὰι ἀπέστειλε σαοὺλ ἀγγέλους λαβεῖν τὸν δαυίδ. κὰι ἐῖπε μεχὸλ ἐνοχλεῖσθαι ἀυτόν. κὰι ἀπέστειλε σαοὺλ ἀγγέλους ἰδεῖν τὸν δαυὶδ λέγων, ἀγάγετε ἀυτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης πρός με τοῦ θανατῶσαι ἀυτόν. κὰι ἔρχονται ὁι ἄγγελοι, κὰι ἰδοὺ τὰ κενοτάφια ἐπὶ τῆς κλίνης κὰι στρογγύλωμα τῶν τριχῶν τῷν ἀιγῶν πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε σαοὺλ τῇ μεχὸλ ἱνατί ὅυτως παρελογίσω με κὰι ἐξαπέστειλας τὸν ἐχθρόν μου κὰι διεσώθη; κὰι ἐῖπε μεχὸλ πρὸς σαούλ, ἀυτὸς ἐῖπεν πρός με, ἐξαπόστειλόνμε, ἐι δὲ μὴ θανατώσω σε. κὰι δαυὶδ ἔφυγε κὰι διεσώθη, κὰι παραγίνεται πρὸς σαμουὴλ ἐις ἀρμαθαΐμ, κὰι ἀπαγγέλει ἀυτῶ πάντα ὅσα ἐποίησεν ἀυτῶ σαούλ. κὰι ἐπορεύθησαν σαμουὴλ κὰι δαυὶδ κὰι ἐκάλισαν ἐν ναβὰθ ἐν ῥαμᾶ. κὰι ἀπηγγέλη τῶ σαοὺλ λεγόντων, ἰδοὺ δαυίδ ἐν ναβὰθ ἐν ῥαμᾶ, κὰι ἀπέστειλε σαοὺλ ἀγγέλους λαβεῖν τὸν δαυίδ. κὰι ἐλθόντες ἐῖδον τὴν ἐκκλησίαν τῶν προφητῶν τῶν προφητευόντων, κὰι σαμουὴλ ἐιστήκει καθεστηκὼς ἐπ᾿ ἀυτῶν. κὰι ἐγένετο ἐπί τοὺς ἀγγέλους σαοὺλ πνεῦμα θεοῦ, κὰι προεφήτευσαν κὰι ἀυτοί. κὰι ἀπηγγέλη τῶ σαούλ, κὰι ἀπέστειλεν ἀγγέλους ἑτέρους, κὰι προεφήτευσαν κὰι ἀυτοί. κὰι προσέθετο σαοὺλ ἀποστεῖλαι ἀγγέλους τρίτους, κὰι προεφήτευσαν κὰι ἀυτοί. κὰι ἐθυμώθη σαοὺλ ὀργῆ.κὰι ἐπορεύθη κὰι ἀυτὸς ἐις ἀρμαθαῒμ,κὰι ἔρχεται ἕως φρέατος τῆς ἅλω τῆς ἐν σεχί, κὰι ἠρώτησε κὰι ἐῖπε, ποῦ σαμουὴλ κὰι δαυίδ; κὰι ἐῖπον, ἰδοὺ ἐν ναβὰθ ἐν ῥαμᾶ. κὰι ἐπορεύθη ἐκεῖθεν ἐις ναβὰθ ἐις ῥαμᾶ. κὰι ἐγένετο ἐπ᾿ ἀυτὸν πνεῦμα θεοῦ. κὰι ἐπορεύθη πορευόμενος κὰι προεφήτευσεν ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἀυτὸν ἐις ναβὰθ ἐις ῥαμᾶ. κὰι ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια ἀυτοῦ κὰι προεφήτευσεν ἐνώπιον σαμουήλ. κὰι ἔπεσε γυμνὸς ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην κὰι ὅλην τὴν νύκτα ἐκείνην. διὰ τοῦτο ἔλεγον, ἐι κὰι σαοὺλ ἐν προφήταις;

Καὶ ἀπέδρα δαυὶδ ἐξ ναβὰθ ἐκ ῥαμᾶ, κὰι ἔρχεται ἐις πρόσωπον ἰωναθάν. κὰι λέγει τί πεποίηκα, ἢ τί τὸ ἀδίκημά μου, ἢ τί ἥμαρτον ἐνώπιον τοῦ πατρός σου ὅτι ἐζήτει τὴν ψυχήν μου; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἰωναθὰν, μηδαμῶς σοι, μὴ ἀποθάνης. ἰδοὺ γὰρ ὀυ μὴ ποιήσει ὁ πατήρ μου μέγα ῥῆμα ἢ μικρὸν ὃ ὀυκ ἀποκαλύψει τὸ ὠτιόν μου. κὰι τί ὅτι ἀποκρύψει ὁ πατήρ μου ἀπ᾿ ἐμοῦ τὸ ῥῆμα τοῦτο; ὀυκ ἔστι τοῦτο. κὰι ἀπεκρίθη δαυὶδ τῶ ἰωναθάν, κὰι ἐῖπεν, γινώσκων ἐῖδεν ὁ πατήρ σου, ὅτι ἑῦρον χάριν ἐν όφθαλμοῖς σου. κὰι ἐῖπεν, μὴ γνώτω ταῦτα ἰωναθάν, ὅπως μὴ ἀναγγείλη τῶ δαυίδ. πλὴν ζῆ κύριος κὰι ζῆ ἡ ψυχή σου, ὅτι καθὼς ἐῖπον πεπλήρωται ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι ἀναμέσον τοῦ πατρός σου ἕως θανάτου. κὰι ἐῖπεν ἰωναθὰν πρὸς δαυίδ, τί ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, κὰι ποιήσω σοι; κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἰωναθάν, ἰδοὺ δὴ νουμηνία ἄυριον, κὰι ἐγὼ καθίσας καθίσομαι μετὰ τοῦ βασιλέως φαγεῖν. κὰι ἐξαποστελεῖς με κὰι {η}ρυβήσομαι ἐν τως πεδίω ἕως δείλης. ἐὰν ἐπισκεπτόμενος ἐπισκέψηταί με ὁ πατήρ σου, ἐρεῖς παραιτούμενος παρήτηται παρ᾿ ἐμοῦ δαυὶδ δραμεῖν ἕως βηθλεὲμ τῆς πόλεως ἀυτοῦ, ὅτι θυσία τῶν ἡμερῶν ἐκεῖ ὅλη τῆ φυλῆ. κὰι ἐὰν ἔιπη ὁ πατήρ σου, ἀγαθῶς ἐιρήνη τῶ δούλω σου. ἐὰν δὲ σκληρὰ ἀποκριθῆ σοι, γνῶθι ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ποιήσεις ἔλεος μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι ἐις διαθήκην κυρίου ἐισήγαγες τὸν δοῦλόν σου μετὰ σεαυτοῦ. κὰι ἐι ἔστιν ἀδικία ἐν τῶ δούλω σου, θανάτωσόν με σύ, κὰι ἕως τοῦ πατρός σου ἱνατί τοῦτο ἐισαγάγης με; κὰι ἐῖπεν ἰωναθάν, μηδαμῶς σοι, ὅτι ἐὰν γινώσκων γνῶ{} ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ σέ, κὰι μὴ ἁπαγγελῶ σοι; κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἰωναθάν, τίς ἀπαγγελεῖ μοι, ἐὰν ἀποκριθῆ ὁ πατήρ σου σκληρά. κὰι ἐῖπεν ἰωναθὰν πρὸς δαυίδ, πορεύου κὰι ἐξέλθωμεν ἐις ἀγρὸν. κὰι ἐκπορεύονται ἀμφότεροι ἐις ἀγρόν. κὰι ἐῖπεν ἰωναθὰν πρὸς δαυίδ, κύριος ὁ θεὸς ἰσραὴλ ὀῖδεν, ὅτι ἐὰν ἀνακρίνω τὸν πατέρα μου κατὰ καιρὸν τρισσῶς, κὰι ἰδοὺ ἀγαθὸν ἦ ὑπὲρ δαυίδ, κὰι ὀυμὴ ἁποστελῶ πρὸς σὲ ἐις τὸ πεδίον; τάδε ποιήσαι θεὸς τῶ ἰωναθὰν κὰι τάδε προσθείη, ἐὰν μὴ ἀνοίσω τὰ κακὰ ἐπὶ σὲ κὰι ἀποκαλύψω τὸ ὠτίον σου, κὰι ἀποστελῶ σε κὰι ἀπελεύση ἐις ἐιρήνην. κὰι ἔσται κύριος μετὰ σοῦ καθὼς ἦν μετὰ τοῦ πατρός μου. κὰι ἐὰν ἔτι ἐμοῦ ζῶντος ποιήσεις μετ᾿ ἐμοῦ ἔλεος κυρίου, κὰι ἐὰν θανάτω ἀποθάνω ὀυκ ἐξάρης ἔλεός σο{ι} ἀπὸ τοῦ ὄικου μου ἕως ἀιῶνος. κὰι μὴ, ἐν τῶ ἐξαίρειν κύριον τοὺς ἐχθροὺς δαυὶδ ἕκαστον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς, ἐξαρθήσεται τῶ ἰωναθὰν ἀπὸ τοῦ ὄικου δαυίδ, κὰι ἐκζητήσαι κύριος ἐκ χειρῶν ἐχθρῶν δαυίδ. κὰι προσέθετο ἰωναθὰν ὁμόσαι τῶ δαυὶδ διὰ τὸ ἀγαπᾶν ἀυτόν, ὅτι ἠγάπησεν ψυχὴν ἀγαπῶντος ἀυτόν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ ἰωναθάν, ἄυριον νουμηνία, κὰι ἐπισκοπῆ ἐπισκεφθήσεται ἡ καθέδρα σου. κὰι τρισσεύσεις κὰι ἐπισκέψη κὰι ἤξεις ἐις τὸν τόπον ὁῦ ἐκρύβης ἐκεῖ τῆ ἡμέρα τῆς ἐργασίας, κὰι καθίση παρὰ τῶ λίθω ἐκείνω. κὰι ἐγὼ τρισσεύσω ἐν ταῖς σχίζαις ἀκοντίζων, κὰι ἐκπέμπων ἐις τὴν ἀμαπταρά. κὰι ἰδοὺ ἀποστελῶ τὸ παιδάριον λέγων, δεῦρο ἑῦρέ μοι τὴν σχίζαν. ἐὰν ἔιπω τῶ παιδαρίω ὧδε ἡ σχὶζα ἀπὸ σοῦ κὰι ὧδε, λάβε ἀυτήν, παραγίνου, ὅτι ἐιρήνη σοι κὰι ὀυκ ἔστι λόγος πονηρός, ζῆ κύριος. ἐὰν δὲ τάδε ἔιπω τῶ νεανία, ἐκεῖ ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ κὰι ἐπέκεινα, πορεύου ὅτι ἐξαπέσταλκέ σε κύριος. κὰι περὶ τοῦ ῥήματος ὁῦ λελαλήκαμεν ἐγὼ κὰι σύ, ἰδοὺ κύριος μάρτυς ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι σοῦ ἕως ἀιῶνος. κὰι κέκρυπται δαυὶδ ἐν τῶ πεδίω. κὰι ἐγένετο νουμηνία, κὰι ἔρχεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ φαγεῖν, κὰι ἐκάθισεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν καθέδραν ἀυτοῦ καθὼς ἐιώθη παρὰ τὸν τοῖχον. κὰι προίφθασεν ἀυτὸν ἰωναθάν. κὰι ἐκάθισεν ἀβενὴρ ἐκ πλαγίων τοῦ σαούλ. κὰι ἐπεσκέπη ὁ τόπος τοῦ δαυίδ. κὰι ὀυκ ἐλάλησεν σαοὺλ ὀυδὲν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη, ὅτι ἐῖπεν σύμπτωμάτι φαίνεται, μὴ καθαρὸς ἐιναι, διότι ὀυ κεκάθαρται. κὰι ἐγένετο τῆ ἀπαύριον τοῦ μηνὸς τῆ ἡμέρα τῆ δευτέρα κὰι ἐπεσκέπη ὁ τόπος δαυίδ. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς ἰωναθὰν τὸν ὑιὸν ἀυτοῦ, τί ὅτι ὀυ παραγέγονεν ὑιὸς ἰεσσαὶ κὰι ἐχθὲς κὰι σήμερον ἐπὶ τὴν τράπεζαν; κὰι ἀπεκρίθη ἰωναθὰν τῶ σαοὺλ κὰι ἐῖπε, παρήτηται παρ᾿ ἐμοῦ δαυὶδ δραμεῖν, ἕως βηθλεὲμ τῆς πόλεως ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπέ μοι ἐξαπόστειλον δή με, ὅτι θυσία τῆς φυλῆς ἡμῖν ἐν τῆ πόλει, κὰι ἐνετείλαντο πρός με ὁι ἀδελφοί μου. κὰι νῦν ἐι ἑῦρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, ἀπελεύσομαι δὴ κὰι ὄψομαι τοὺς ἀδελφούς μου, διὰ τοῦτο ὀυ παραγέγονεν ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως. κὰι ἐθυμώθη σαοὺλ ἐπὶ ἰωναθὰν σφόδρα, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ὑιὲ κορασίων ἀυτομολούντων ὀυ γὰρ ὀῖδα ὅτι σὺ μέτοχος ἐῖ τῶ ὑιῶ ἰεσσαὶ ἐις ἀιχύνην σου, κὰι ἐις ἀισχύνην ἀποκαλύψεως μητρός σου; διότι πάσας τὰς ἡμέρας ὁ ὑιὸς ἰεσσαὶ ζῆ ἐπὶ τῆς γῆς, ὀυχ ἑτοιμασθήση σὺ ὀυ δὲ ἡ βασιλεία σου. νῦν ὀῦν ἀπόστειλον κὰι λάβε τὸν νεανίαν, ὅτι ὑιὸς θανάτου ἐστίν. κὰι ἀπεκρίθη ἰωναθὰν τῶ σαοὺλ πατρὶ ἀυτοῦ κὰι ἐῖπεν, ἱνατί ἀποθνήσκει; τί πεποίηκεν; κὰι ἐπῆρε σαοὺλ τὸ δόρυ ἐπὶ ἰωναθὰν τοῦ θανατῶσαι ἀυτόν. κὰι ἔγνω ἰωναθὰν ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία ἄυτη παρὰ τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ τοῦ θανατῶσαι δαυίδ. κὰι ἀνεπήδησεν ἰωναθὰν ἀπὸ τῆς τραπέζης ἐν ὀργῆ θυμοῦ. κὰι ὀυκ ἔφαγεν ἄρτον ἐν τῆ δευτέρα ἡμέρα τοῦ μηνός{·} ὅτι ἐθραύσθη ἐπὶ τὸν δαυίδ, ὅτι ἐβουλεύσατο ὁ πατὴρ ἀυτοῦ συντελέσαι ἀυτόν. και ἐγένετο πρωῒ κὰι ἐξῆλθεν ἰωναθὰν ἐις τὸ πεδίον, ἐις τὸ μαρτύριον καθὼς ἐτάξατο τῶ δαυίδ, κὰι παιδάριον μικρὸν μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν τῶ παιδαρίω, δράμε σὺ κὰι ἑῦρέ μοι τὰς σχίζας ἃς ἐγὼ ἀκοντίζω. κὰι τὸ παιδάριον ἔδραμε κὰι ἀυτὸς ἠκόντισε τὰ βέλη, κὰι παρήγαγεν ἀυτά. κὰι ἦλθε τὸ παιδάριον ἕως τοῦ τόπου τῶν βελῶν ὧν ἠκόντισεν ἰωναθάν. κὰι ἀνεβόησεν ἰωναθὰν ὀπίσω τοῦ παιδαρίου, κὰι ἐῖπεν, ἐκεῖ ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ κὰι ἐπέκεινα. κὰι ἀνεβόησε ἰωναθὰν ὀπίσω τοῦ παιδαρίου ἀυτοῦ λέγων, ταχύνας σπεῦσον κὰι μὴ στῆς. κὰι ἀνέλεξε τὸ παιδάριον ἰωναθὰν τὰς σχίζας, κὰι ἤνεγκε πρὸς τὸν κύριον ἀυτοῦ. κὰι τὸ παιδάριον ὀυκ ἔγνω ὀυδέν, πλὴν ἰωναθὰν κὰι δαυὶδ ἤδεισαν τὸ ῥῆμα. κὰι ἐπέθηκεν τὰ σκεύη ἀυτοῦ ἐπὶ τὸ παιδάριον ἀυτοῦ, κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, πορεύου ἐις τὴν πόλιν. κὰι ἐισῆλθε τὸ παιδάρνον ἐις τὴν πόλιν. κὰι δαυὶδ ἀνέστησε ἀπὸ τοῦ νεγήβ, κὰι ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι προσεκύνησεν ἀυτῶ τρὶς κὰι κατεφίλησεν ἕκαστος τὸν πλησίον ἀυτοῦ, κὰι ἔκλαυσεν ἔκαστος ἐπὶ τὸν πλησίον ἀυτοῦ, ἕως συντελείας μεγάλης δαυὶδ ὑπερέβαλεν. κὰι ἐῖπεν ἰωναθὰν πρὸς δαυίδ, πορεύου ἐις ἐιρήνην. κὰι ὡς ὁμωμόκαμεν ἡμεῖς ἀμφότεροι ἐν ὀνόματι κυρίου λέγοντες, κύριος ἔσται μάρτυς ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι σοῦ κὰι ἀναμέσον τοῦ σπέρματός μου κὰι τοῦ σπέρματός σου ἕως ἀιῶνος. κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι ἀπῆλθεν. κὰι ἰωναθὰν ἐισῆλθεν ἐις τὴν πόλιν.

Καὶ ἔρχεται δαυὶδ ἐις νοβὰ πρὸς ἀχιμέλεχ τὸν ἱερέα. κὰι ἐξέστη ὁ ἀχιμέλεχ τῆ ἀπαντήσει δαυίδ. κὰι ἐῖπε, τί ὅτι μόνος σὺ κὰι ὀυδεὶς μετὰ σοῦ; κὰι ἐῖπε δαυὶδ τῶ ἱερεῖ ἀχιμέλεχ, ὁ βασιλεὺς ἐντέταλταί μοι σήμερον ῥῆμα, κὰι ἐῖπε πρός με, μηδεὶς γνώτω μηδὲν περὶ τοῦ ῥήματος ὑπὲρ ὁῦ ἐγὼ ἐξαπέστειλά σε κὰι περὶ ὁῦ ἐντέταλμαί σοι. κὰι τοῖς παιδαρίοις διαμεμαρτύρημαι ἐν τόπω λεγομένω φελαννὶ άλμωνί. κὰι νῦν ἐι ἐισὶν ὑπὸ τὴν χεῖρά σου πέντε ἄρτοι, δός ἐις τὴν χεῖρά μου, ἢ ὃ ἂν ἕυρης. κὰι ἀπεκρίθη ὁ ἱερεὺς τῶ δαυὶδ κὰι ἐῖπεν, ὀυκ ἐισὶν ἄρτοι βέβηλοι ὑπὸ τὴν χεῖρά μου ἐιμὴ ὁ ἄρτος ὁ ἅγιος. ἐι ἔστι παιδάρια πεφυλαγμένα ἀπὸ γυναικὸς κὰι φάγωνται. κὰι ἀπεκρίθη δαυὶδ τῶ ἱερεῖ κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ἀλλὰ κὰι ἀπὸ γυναικὸς ἀπεσχήμεθα ἀπὸ τῆς ἐχθὲς κὰι τρίτης ἡμέρας. ἐν τῶ γὰρ ἐξελθεῖν με ἐις τὴν ὁδὸν γέγονε πάντα τὰ παιδάρια ἡγνισμένα, κὰι ἀυτὴ ἡ ὁδὸς βέβηλος, διότι σήμερον ἁγιασθήσεται διὰ τὰ σκεύη μου. κὰι ἔδωκεν ἀυτῶ ἀχιμέλεχ ὁ ἱερεὺς ἄρτους προθέσεως, ὅτι ὀυκ ἦν ἐκεῖ ἄρτος ἕτερος, ἀλλ᾿ ἢ ὁι ἄρτοι τοῦ προσώπου ὁι ἀφηρημένοι ἐκ προσώπου κυρίου, τοῦ παρατεθῆναι ἄρτους θερμοὺς ἐν ἡμέρα ἧ ἔλαβεν ἀυτούς. κὰι ἦν τις ἐκεῖ τῶν δούλων σαοὺλ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκειςνη συνεχόμενος ἐνώπιον κυρίου, ὄνομα ἀυτῶ δωὴκ ὁ ἰδουμαῖος νέμων τὰς ἡμιόνους σαούλ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀχιμέλεχ, ἴδε ἐι ἔστιν ἐνταῦθα ὑπὸ τὴν χεῖρά σου δόρυ ἢ μάχαιρα, ὅτι τὴν μάχαιράν μου κὰι τὰ σκεύη μου ὀυκ ἔιληφα ἐν τῆ χειρί μου, διότι τὸ ῥῆμα τοῦ βασιλέως ἦν κατὰ σπουδήν. κὰι ἐῖπεν ὁ ἱερεύς, ἰδοὺ ἡ ῥομφαία γολιὰθ τοῦ ἀλλοφύλου ὃν ἐπάταξας ἐν τῇ κοιλάδι ἠλά. κὰι ἅυτη ἐνειλυμένη ἐν ἱματίω ὀπίσω τῆς ἐπωμίδος. ἐι ταύτην λήψη σεαυτῶ λάβε δὴ ἀυτήν, ὅτι ὀυκ ἔστιν ἑτέρα πάρεξ ἀυτῆς ὧδε. κὰι ἐῖπε δαυίδ, ὀυκ ἔστιν ὥσπερ ἅυτη, δός μοι ἀυτήν. κὰι ἔδωκεν ἀυτὴν ἀυτῶ. κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι ἔφυγεν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐκ προσώπου σαούλ. κὰι ἀπῆλθε δαυὶδ πρὸς ἀκχὶς βασιλέα γέθ. κὰι ἐῖπον ὁι παῖδες ἀκχὶς πρὸς ἀυτόν, ὀυχ ὁῦτός ἐστιν δαυὶδ ὁ βασιλεὺς τῆς γῆς; ὀυχὶ τούτω ἐξήρχοντο ἁι χορεύουσαι λέγουσαι, ἐπάταξε σαοὺλ ἐν χιλιάσιν ἀυτοῦ, κὰι δαυὶδ ἐν μυρίασιν ἀυτοῦ. κὰι ἔθετο δαυὶδ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῆ καρδία ἀυτοῦ. κὰι ἐφοβήθη σφόδρα ἀπὸ προσώπου ἀκχὶς βασιλέως γέθ. κὰι ἠλλοίωσε τὸ προσώπον ἀυτοῦ ἐνώπιον ἀυτῶν. κὰι παρεφέρετο ἐν ταῖς χερσὶν ἀυτοῦ, κὰι ἔπιπτεν ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς πύλης. κὰι τὰ σίαλα ἀυτοῦ κατέρρει ἐπὶ τὸν πώγωνα ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀκχὶς πρὸς τοὺς παῖδας ἀυτοῦ, ἰδοὺ ἴδετε ἄνδρα ἐπίληπτον, κὰι ἱνατί ἐισηγάγετε ἀυτὸν πρός με; ἢ προσδέομαι ἐπιλήπτων ἐγώ, ὅτι ἐισενέγκατε ἀυτὸν ἐπιλήπτεσθαι ἐπ᾿ ἐμέ. ἐι ὁῦτος ἐισελεύσεται ἐις τὴν ὀικίαν μου;

Καὶ ἀπῆλθε δαυὶδ ἐκεῖθεν κὰι διεσώθη, κὰι ἔρχεται ἐις τὸ σπήλαιον τὸ ὀδολλάμ, κὰι ἀκούουσιν ὁι ἀδελφοὶ ἀυτοῦ κὰι πᾶς ὁ ὀῖκος τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ, κὰι καταβαίνουσι πρὸς ἀυτὸν ἐκεῖ. κὰι συνήγοντο πρὸς ἀυτὸν πᾶς ἐν ἀνάγκη ὤν, κὰι πᾶς ὑπόχρεως, κὰι πᾶς κατώδυνος ψυχῆ, κὰι ἦν ἐπ᾿ ἀυτῶν ἡγούμενος. κὰι ἐγένοντο μετ᾿ ἀυτοῦ ὡσεὶ τετρακόσιοι ἄνδρες, κὰι ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν ἐις μασσηφὰ τῆς μωάβ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς τὸν βασιλέα μωάβ, γινέσθωσαν δὴ ὁ πατήρ μου κὰι ἡ μήτηρ μου παρὰ σοὶ ἕως ὅτου γνῶ, τί ποιήσει μοι ὁ θεός. κὰι παρεκάλεσε τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως μωάβ, κὰι κατώκουν μετ᾿ ἀυτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας, ὄντος τοῦ δαυὶδ ἐν τῆ περιοχῆ. κὰι ἐῖπε γὰδ ὁ προφήτης πρὸς δαυίδ, μὴ κάθου ἐν της περιοχῆ, πορεύου κὰι ἥξεις ἐις γῆν ἰούδα. κὰι ἐπορεύθη δαυὶδ κὰι ἦλθε κὰι κατώκει ἐν πόλει χαρήθ. κὰι ἤκουσε σαοὺλ ὅτι ἔγνωσται δαυίδ, κὰι ὁι ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι σαοὺλ ἐκάθητο ἐν τῶ βουνῶ ὑπὸ τὴν ἄρουραν τὴν ἐν ῥαμᾶ, κὰι τὸ δόρυ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ, κὰι πάντες ὁι παῖδες ἀυτοῦ παρεστήκεισαν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπεν σαοὺλ πρὸς τοὺς παῖδας ἀυτοῦ τοὺς παρεστηκότας ἀυτῶ, ἀκούετε δὴ ὁι ὑιοὶ βενιαμίν, ἐι ἀληθῶς πᾶσιν ὑμῖν δώσει ὁ ὑιὸς ἰεσσαὶ ἀγροὺς κὰι ἀμπελῶνας, ἢ πάντας ὑμᾶς τάξει χιλιάρχους κὰι ἑκατοντάρχους; ὅτι συγκεῖσθε πάντες ὑμεῖς ἐπ᾿ ἐμέ, κὰι ὀυκ ἔστιν ὁ ἀποκάλύπτων τὸ ὠτίον μου, ἐν τῶ διατίθεσθαι τὸν ὑιόν μου διαθήκην μετὰ τοῦ ὑιοῦ ἰεσσαί. κὰι ὀυκ ἔστιν ὁ πονῶν περὶ ἐμοῦ ἐξ ὑμῶν κὰι ἀποκαλύπτων τὸ ὠτίον μου. ὅτι ἐπήγειρεν ὁ ὑιός μου τὸν δοῦλόν μου ἐπ᾿ ἐμὲ ἐις ἐχθρὸν ὡς ἡ ἡμέρα ἅυτη. κὰι ἀπεκρίνετο δωὴγ ὁ ἰδουμαῖος, ὁ καθεστηκὼς ἐπὶ τὰς ἡμιόνους σαούλ. κὰι λέγει, ἑώρακα τὸν ὑιὸν ἰεσσαὶ παραγενόμενον ἐις νοβὰ πρὸς ἀχιμέλεχ ὑιὸν ἀχιτὼβ τὸν ἱερέα. κὰι ἐπηρώτα ἀυτῶ διὰ τοῦ θεοῦ, κὰι ἐπισιτισμὸν ἔδωκεν ἀυτῶ, κὰι τὴν ῥομφαίαν γολιὰθ τοῦ ἀλλοφύλου ἔδωκεν ἀυτῶ. κὰι ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς καλέσαι τὸν ἀχιμέλεχ ὑιὸν ἀχιτὼβ τὸν ἱερέα κὰι πάντας τοὺς ὑιοὺς τοῦ πατρὸς ἀυτοῦ τοὺς ἱερεῖς τοὺς ἐν νοβᾶ. κὰι παρεγένοντο πάντες ἐις τὸν βασιλέα. κὰι ἐῖπε σαούλ, ἄκουε δὴ ὑιὲ ἀχιτώβ. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἐγὼ λάλει κύριε. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ σαούλ, ἱνατί συνέθου κατ᾿ ἐμοῦ σὺ κὰι ὁ ὑιὸς ἰεσσαὶ τοῦ δοῦναί σε ἀυτῶ ἄρτον κὰι ῥομφαίαν, κὰι ἐρωτᾶν σὲ ἀυτῶ διὰ τοῦ θεοῦ τοῦ θέσθαι ἀυτὸν ἐπ᾿ ἐμὲ ἐις ἐχθρόν, ὡς ἡ ἡμέρα ἅυτη; κὰι ἀπεκρίθη ἀχιμέλεχ τῶ βαασιλεῖ κὰι ἐῖπεν, κὰι τίς ἐν πᾶσι τοῖς δούλοις σου πιστὸς ὡς δαυὶδ; κὰι γαμβρὸς τοῦ βασιλέως κὰι ἄρχων παντὸς παραγγέλματός σου, κὰι ἔνδοξος ἐν τῶ ὄικω σου; ἢ σήμερον ἦργμαι ἐρωτᾶν ἀυτῶ διὰ τοῦ θεοῦ; μηδαμῶς μὴ δότω ὁ βασιλεὺς κατ`α τοῦ δούλου σου λόγον κὰι ἐφ᾿ ὅλον τὸν ὀῖκον τοῦ πατρός μου, ὅτι ὀυκ ἤδει ὁ δοῦλός σου ἐν πᾶσι τούτοις ῥῆμα μικρὸν ἢ μέγα. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς σαούλ, θανάτω ἀποθανῆ ἀχιμέλεχ σὺ κὰι πᾶς ὁ ὀῖκος τοῦ πατρός σου. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς παρατρέχουσι τοῖς ἐφεστηκόσιν ἐπ᾿ ἀυτόν, προσαγάγετε κὰι θανατώσατε τοὺς ἱερεῖς κυρίου, ὅτι ἡ χεὶρ ἀυτῶν μετὰ δαυίδ, διότι ἔγνωσαν ὅτι φέυγει ἀυτός, κὰι ὀυκ ἀπεκάλυψαν τὸ ὠτίον μου. κὰι ὀυκ ἠ βουλήθησαν ὁι παῖδες τοῦ βασιλέως ἐπενεγκεῖν τὰς χεῖρας ἀυτῶν ἀπαντῆσαι ἐις τοὺς ἱερεῖς κυρίου. κὰι ἐῖπεν ὁ βασιλεὺς τῶ δωήκ, ἐπίστρεφε σύ, κὰι ἀπάντα ἐις τοὺς ἱερεῖς. κὰι ἐπέστρεψε δωὴκ ὁ ἰδουμαῖος κὰι ἐθανάτωσεν ἀυτὸς τοὺς ἱερεῖς τοῦ κυρίου. κὰι ἀπέκτεινεν ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ὀγδοηκονταπέντε ἄνδρας, πάντας ἄιροντας ἐφούδ. κὰι τὴν νοβᾶ τὴν πόλιν τῶν ἱερέων ἐπάταξεν ἐν στόματι ῥομφαίας ἀπὸ ἀνδρὸς ἕως γυναικὸς ἀπὸ νηπίου κὰι ἕως θηλάζοντος, κὰι ἀπὸ μόσχου κὰι ὄνου κὰι προβάτου ἐπάταξεν ἐν στόματι ῥομφαίας. κὰι διασώζεται ὑιὸς ἑῖς τοῦ ἀχιμέλεχ ὑιοῦ ἀχιτώβ, ὄνομα ἀυτῶ ἀβιάθαρ, κὰι ἔφυγεν ὀπίσω δαυίδ. κὰι ἀπήγγειλεν ἀβιάθαρ τῶ δαυίδ, ὅτι ἐθανάτωσε σαοὺλ πάντας τοὺς ἱερεῖς. κὰι ἐῖπεν δαυίδ τῶ ἀβιάθαρ, ἤδειν ὅτι ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη ἐκεῖ ἦν δωὴκ ὁ ἰδουμαῖος, κὰι ἀπαγγέλλων ἀπαγγελεῖ τῶ σαούλ ἐγώ ἐιμι ὁ ἄιτιος τῶν ψυχῶν ὅλου τοῦ ὄικου τοῦ πατρός σου. κάθησο μετ᾿ ἐμοῦ κὰι μὴ φοβοῦ, ὅτι ἑῦ ἐὰν ζητῶ τῆ ψυχῆ μου ζητήσω κὰι τῆ ψυχῆ σου τόπον, ὅτι πεφύλαξαι σὺ παρ᾿ ἐμοί.

Καὶ ἀπήγγειλαν τῶ δαυὶδ λέγοντες, ἰδοὺ ὁι ἀλλόφυλοι πολεμοῦσιν ἐν τῇ κεϊλά, κὰι ἀυτοὶ διαρπάζουσιν τὰς ἅλω κὰι ἐπηρώτησε δαυὶδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων, ἐι πορευθῶ κὰι πατάξω τοὺς ἀλλοφύλους τούτους; κὰι ἐῖπε κύριος πρὸς δαυίδ, πορεύου κὰι πατάξεις τοὺς ἀλλοφύλους, κὰι σώσεις τὴν κεϊλά. κὰι ἐῖπον ὁι ἄνδρες τοῦ δαυὶδ πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ ἡμεῖς ἐνταῦθα ὄντες ἐν τῆ ἰουδαία φοβούμεθα, κὰι πῶς ἔσται ἐὰν πορευθῶμεν ἐις τὴν κεϊλὰ ἐις τὰς κοιλάδας τῶν ἀλλοφύλων. κὰι προσέθετο ἔτι δαυὶδ ἐπερωτῆσαι διὰ τοῦ κυρίου. κὰι ἀπεκρίθη ἀυτῶ κύριος, κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, ἀνάστηθι κὰι κατάβηθι ἐις κεϊλά, ὅτι ἐγὼ παραδίδωμι τοὺς ἀλλοφύλους ἐις τὰς χεῖράς σου. κὰι ἐπορεύθη δαυίδ κὰι ὁι ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ ἐις τὴν κεϊλά, κὰι ἐπολέμησε τοὺς ἀλλοφύλους. κὰι ἔφυγον ἐκ προσώπου ἀυτοῦ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς πληγὴν μέγαλην σφόδρα. κὰι ἀπήλασε τὰ κτήνη ἀυτῶν κὰι ἔσωσε δαυὶδ τοὺς κατοικοῦντας κεϊλά. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ φεύγειν ἀβιάθαρ τὸν ὑιὸν ἀχιμέλεχ πρὸς δαυὶδ ἐις κεϊλά, κατέβη ἔχων ἐφούδ ἐν τῆ χειρὶ ἀυτοῦ. κὰι ἀπήγγειλαν τῶ σαοὺλ λέγοντες, ὅτι ἥκει δαυὶδ ἐις κεϊλά. κὰι ἐῖπε σαούλ, πέπρακεν ἀυτὸν ὁ θεὸς ἐις τὰς χεῖράς μου, ὅτι ἀποκέκλεισται ἐισελθὼν ἐις πόλιν θυρῶν κὰι μοχλῶν. κὰι παραγγέλλει σαοὺλ παντὶ τῶ λαῶ ἐις πόλεμον καταβαίνειν ἐπὶ κεϊλὰ τοῦ συνέχειν τὸν δαυὶδ κὰι τοὺς ἄνδρας τοὺς μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἔγνω δαυίδ, ὅτι σαοὺλ παρεσιώπα περὶ ἀυτοῦ τὴν κακίαν. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀβιαθὰρ τὸνἱερέα προσάγαγε τὸ ἐφούδ. κὰι ἐῖπε δαυίδ, κύριε ὁ θεὸς ἰσραὴλ ἀκούων ἀκήκοεν ὁ δοῦλός σου, ὅτι ζητεῖ σαοὺλ ἐλθεῖν ἐπ᾿ ἐμὲ ἐις κεϊλὰ διαφθεῖραι τὴν πόλιν δι᾿ ἐμὲ ἐι ἀποκλεισθήσεται. κὰι νῦν ἐι καταβήσεται σαοὺλ καθὼς ἤκουσεν ὁ δοῦλός σου κύριε ὁ θεὸς ἰσραήλ ἀπάγγειλον τῷ δούλω σου. κὰι ἐῖπε κύριος καταβήσεται. κὰι ἐῖπε δαυίδ, ἐι παραδώσουσιν ὁι ἀπὸ τῆς κεϊλὰ ἐμὲ κὰι τοὺς ἄνδρας μου ἐις χεῖρας σαούλ; κὰι ἐῖπε κύριος παραδώσουσιν. κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ὡς ἑξασόσιοι, κὰι ἐξῆλθον ἐκ κεϊλὰ κὰι ἐπορεύοντο ὁῦ ἂν ἐπορεύοντο. κὰι ἀπηγγέλη τῶ σαοὺλ ὅτι διασέσωσται δαυὶδ ἐκ κεῖλά, κὰι ἀνῆκεν τοῦ ἐξελθεῖν. κὰι ἐκάθισε δαυὶδ ἐν τῆ ἐρήμω ἐν τοῖς στενοῖς. κὰι ἐκάθητο ἐν τῶ ὄρει ἐν τῆ ἐρήμω ζίφ. κὰι ἐζήτει σαοὺλ πάσας τὰς ἡμέρας τὸν δαυίδ. κὰι ὀυ παρέδωκεν ἀυτὸν κύριος ἐις τὰς χεῖρας ἀυτοῦ.κὰι ἐῖδε δαυὶδ ὅτι ἐξέρχεται σαοὺλ τοῦ ζητεῖν ἀυτόν. κὰι δαυὶδ ἦν ἐν τῆ ἐρήμω ζὶφ ἐν τῆ καινῆ. κὰι ἀνέστη ἰωναθὰν ὑιὸς σαοὺλ κὰι ἐπορεύθη πρὸς δαυὶδ ἐις τὴν καινήν, κὰι ἐκραταίωσε τὰς χεῖρας ἀυτοῦ ἐν τῶ κυρίω. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, μὴ φοβοῦ ὅτι ὀυ μή σε ἕυρη ἡ χεὶρ σαοὺλ τοῦ πατρός μου. κὰι σὺ βασιλεύσεις ἐπὶ τὸν ἰσραήλ, κὰι ἐγὼ ἔσομαί σοι ἐις δεύτερον. κὰι σαοὺλ ὁ πατήρ μου ἔγνω ὅυτως. κὰι διέθεντο ἀμφότεροι διαθήκην ἐνώπιον κυρίου. κὰι ἐκάθητο δαυὶδ ἐν τῆ καινῆ, κὰι ἰωναθὰν ἀπῆλθεν ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ. κὰι ἀνέβησαν ὁι ζιφαῖοι πρὸς σαοὺλ ἐπὶ τὸν βουνὸν λέγοντες, ὀυκ ἰδοὺ δαυὶδ κέκρυπται παρ᾿ ἡμῖν ἐν τοῖς στενοῖς ἐν τῆ καινῆ ἐν τῶ βουνῶ τοῦ ἐχελᾶ τοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ ἰεσσεμοῦν. κὰι νῦν πᾶν τὸ πρὸς τὴν ψυχὴν τοῦ βασιλέως ἐις κατάβασιν, καταβαινέτω πρὸς ἡμᾶς, ἀποκεκλεισμένοι γάρ ἐισιν ἐν ταῖς χερσὶ τοῦ βασιλέως. κὰι ἐῖπεν ἀυτοῖς σαοὺλ ἐυλογημένοι ὑμεῖς τῶ κυρίω, ὅτι ἐπονέσατε περὶ ἐμοῦ. πορεύθητε δὴ κὰι ἑτοιμάσατι ἔτι κὰι γνῶτε κὰι ἴδετε τὸν τόπον ἀυτοῦ ὁῦ ἐστὶν ὁποῦς ἀυτοῦ ἐν τάχει ἐκεῖ ὁῦ ἔιπατε, ὅτι ἐῖπεν ὁ σαοὺλ μή ποτε πανουργευσάμενος ὁῦτος πανουργεύσηται. κὰι ἴδετε κὰι γνῶτε ἐκ πάντων τῶν τόπων ὅπου ἀυτὸς κρύπτεται ἐκεῖ, κὰι ἐπιστρέψατε πρός με ἐις ἕτοιμον, κὰι πορεύσομαι μεθ᾿ ὑμῶν. κὰι ἔσται ἐι ἔστιν ἐπὶ τῆς γῆς, ἐξερευνήσω ἀυτὸν ἐν πᾶσι χιλιάσιν ἰούδα. κὰι ἀνέστησαν ὁι ζιφαῖοι κὰι ἐπορεύθησαν ἔμπροσθεν σαούλ, κὰι δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἐν τῆ ἐρήμω τῆ μαὼν καθ᾿ ἑσπέραν ἐκ δεξιῶν τοῦ ἰεσσεμοῦν. κὰι ἐπορεύθη σαοὺλ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ζητεῖν τὸν δαυίδ. κὰι ἀπηγγέλη τῶ δαυίδ, κὰι κατέβη ἐις τὴν πέτραν ἐν τῆ ἐρήμω τῆ μαών. κὰι ἤκουσεν σαοὺλ κὰι κατεδίωξεν ἐις τὴν ἔρημον τὴν μαὼν ὀπίσω δαυίδ. κὰι πορεύεται σαοὺλ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἐκ μέρους τοῦ ὄρους τούτου. κὰι δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἐκ μέρους τοῦ ὄρους τοῦ ἑτέρου. κὰι δαυὶδ ἦν σκεπαζόμενος πορεύεσθαι ἀπὸ προσώπου σαούλ. κὰι σαοὺλ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ παρεπλαγίαζον ἐπὶ δαυὶδ κὰι τοὺς ἄνδρας ἀυτοῦ τοῦ συλλαβεῖν ἀυτούς. κὰι ἄγγελος παρεγένετο πρὸς σαοὺλ λέγων, σπεῦδε κὰι ἧκε ὅτι ἐχύθησαν ὁι ἀλλόφυλοι ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἀνέστρεψε σαοὺλ τοῦ μὴ καταδιώκειν ὀπίσω δαυίδ, κὰι ἐπορεύθη ἐις συνάντησιν τῶν ἀλλοφύλων. διὰ τοῦτο ἐκλήθη ὁ τόπος ἐκεῖνος πέτρα ἡ μερισθεῖσα.

Καὶ ἀνέβη δαυὶδ ἐκεῖθεν κὰι ἐκάθησεν ἐν τοῖς στενοῖς ἐν γαδδί. κὰι ἐγένετο ὡς ἀνέστρεψε σαοὺλ ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἀπήγγειλαν ἀυτῶ λέγοντες, ἰδοὺ δαυὶδ ἐν τῆ ἐρήμω ἐν γαδδί. κὰι ἔλαβε μεθ᾿ ἑαυτοῦ τρεῖς χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκλεκτῶν ἐκ παντὸς τοῦ ἰσραήλ, κὰι ἐπορεύθη ζητεῖν τὸν δαυὶδ κὰι τοὺς ἄνδρας ἀυτοῦ κατὰ πρόσωπον τῇς θήρας τῶν ἐλάφων. κὰι ἦλθεν ἐπὶ τὰς ἀγέλας τῶν ποιμνίων τῶν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ. κὰι ἦν ἐκεῖ σπήλαιον, κὰι ἐισῆλθε σαοὺλ παρασκευάσασθαι. κὰι δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἐν τῶ σπηλαίω ἐσώτερον ἐκάθηντο ἐν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπον ὁι ἄνδρες δαυίδ πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ ἡ ἡμέρα ἅυτη, ἣν ἐῖπε κύριος πρὸς σέ, ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὸν ἐχθρόν σου ἐις τὰς χεῖράς σου, κὰι ποιήσεις ἀυτῶ τὸ ἀρεστὸν ἐν τοιςς ὀφθαλμοῖς σου. κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι ἀφεῖλε τὸ πτερύγιον τῆς διπλοῒδος σαοὺλ λαθραίως. κὰι ἐγένετο μετὰ ταῦτα, κὰι ἐπάταξεν τὸν δαυὶδ ἡ καρδία ἀυτοῦ, ὅτι ἀφείλετο τὸ πτερύγιον τῆς διπλοΐδος ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς τοὺς ἄνδρας ἀυτοῦ, μηδαμῶς ἐμοὶ παρὰ κυρίου, ἐι ποιήσω τὸ ῥῆμα τοῦτο τῶ κυρίω μου τῶ χριστῶ κυρίου ἐπενεγκεῖν χεῖρά μου ἐπ᾿ ἀυτόν, ὅτι χριστὸς κυρίου ὁῦτός ἐστιν. κὰι ἔπεισε δαυὶδ τοὺς ἄνδρας ἀυτοῦ ἐν λόγοις, κὰι ὀυκ ἔδωκεν ἀυτοῖς ἀναστῆναι κὰι θανατῶσαι τὸν σαούλ. κὰι ἀνέστη σαοὺλ και ἐξῆλθεν ἐις τὴν ὁδὸν ἐκ τοῦ σπηλαίου. κὰι ἐξῆλθεν δαυὶδ ὀπίσω σαοὺλ ἐκ τοῦ σπηλαίου. κὰι ἐβόησε δαυὶδ ὀπίσω σαοὺλ λέγων, κύριε βασιλεῦ. κὰι ἐπέβλεψε σαοὺλ ὀπίσω ἀυτοῦ. κὰι ἔκυψε δαυὶδ ἐπὶ πρόσωπον ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι προσεκύνησεν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς σαούλ, ἱνατί ἀκούεις τῶν λόγων τοῦ λαοῦ λεγόντων, ἰδοὺ δαυὶδ ζητεῖ τὴν ψυχήν σου. καί γε ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη ἑωράκασιν ὁι ὀφθαλμοί σου ὡς παρέδωκέ σε κύριος σήμερον ἐις τὰς χεῖράς μου ἐν τῶ σπηλαίω, κὰι ὀυκ ἐβουλήθην ἀποκτεῖναί σε, κὰι ἐφεισάμην σου. κὰι ἐῖπα ὀυκ ἐποίσω χεῖρά μου ἐπὶ τὸν κύριόν μου, ὅτι χριστὸς κυρίου ὁῦτός ἐστι κὰι πατήρ μου. κὰι ἰδοὺ τὸ πτερύγιον τῆς διπλοΐδος ἐν τῆ χειρί μου. ἐγὼ ἀφεῖλον τὸ πτερύγιον τῆς διπλοΐδος κὰι ὀυκ ἀπέκτεινά σε. κὰι γνῶθι κὰι ἴδε σήμερον ὅτι ὀυκ ἔστιν ἐν τῆ χειρί μου κακία ὀυδὲ ἀθέτησις ὀυδὲ ἀσέβεια, κὰι ὀυχ ἥμαρτον ἐις σέ. κὰι σὺ δεσμεύεις τὴν ψυχήν μου τοῦ λαβεῖν ἀυτήν. κρίναι κύριος ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι ἀναμέσον σου, κὰι ἐκδικήσαι μοι κύριος ἐκ σοῦ. ἡ δὲ χείρ μου ὀυκ ἔσται ἐπὶ σὲ καθὼς λέγεται ἐν παραβολῆ ἀρχαία. ἐξ ἀνόμων ἐξελεύσεται πλημμέλεια. κὰι ἡ χείρ μου ὀυκ ἔσται ἐπὶ σέ. κὰι νῦν ὀπίσω τίνος καταδιώκεις βασιλεῦ τοῦ ἰσραὴλ ὀπίσω τίνος ἐκπορεύη; ὀπίσω κυνὸς τεθνηκότος κὰι ὀπίσω ψύλλου ἑνός; γένοιτο κύριος ἐις κριτὴν κὰι δικαστὴν ἀναμέσον ἐμοῦ κὰι σοῦ, κὰι ἴδοι κύριος κὰι κρίναι τὴν δίκην μου κὰι δικάσαι μοι ἐκ χειρός σου. κὰι ἐγένετο ὡς συνετέλεσε δαυὶδ λαλῶν τὰ ῥήματα ταῦτα πρὸς σαούλ, κὰι ἐῖπε σαούλ, ἡ φωνή σου ἅυτη τέκνον δαυίδ; κὰι ἐπῆρε σαοὺλ τὴν φωνὴν ἀυτοῦ κὰι ἔκλαυσε. κὰι ἐῖπε πρὸς δαυίδ, δίκαιος σὺ ὑπὲρ ἐμέ, ὅτι σὺ μὲν ἀνταπέδωκάς μοι ἀγαθά, ἐγὼ δὲ ἀνταπέδωκά σοι κακά. κὰι σὺ ἀπήγγελκας σήμερον ἃ ἐποίησας μοι ἀγαθά, ὡς ἀπέκλεισέ με κύριος σήμερον ἐις τὰς χεῖράς σου, κὰι ὀυκ ἀπέκτεινάς με. κὰι ὅτι ἐι ἕυροι τὶς τὸν ἐχθρὸν ἀυτοῦ ἐν θλίψει, κὰι ἐκπέμψοι ἀυτὸν ἐν ὁδῶ ἀγαθῆ, κὰι κύριος ἀνταποδώσει ἀυτῶ ἀγαθά, καθὼς πεποίηκας σὺ σήμερον. κὰι νῦν ἰδοὺ ἐγὼ γινώσκω, ὅτι βασιλεύων βασιλεύσεις, κὰι στήσεται ἡ βασιλεία ἰσραὴλ ἐν χειρί σου. κὰι νῦν ὅμοσόν μοι κατὰ τους κυρίου, ἵνα μὴ ἐξολοθρεύσης τὸ σπέρμα μου ὀπίσω μου, κὰι μὴ ἀφανίσης τὸ ὄνομά μου ἐκ τοῦ ὄικου τοῦ πατρός μου. κὰι ὥμοσε δαυὶδ τῶ σαούλ. κὰι ἀπῆλθεν σαοὺλ ἐις τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ. κὰι δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἀνέβησαν ἐις μεσσαρὰ τὴν στενήν.

Καὶ σαμουὴλ ἀπέθανε, κὰι συναθροίζεται πᾶς ἰσραὴλ κὰι κόπτονται ἀυτὸν κὰι θάπτουσιν ἀυτὸν ἐν τῶ ὄικω ἀυτοῦ ἐν ἀρμαθαΐμ. κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι κατέβη ἐις τὴν ἔρημον φαράν. κὰι ἦν ἄνθρωπος ἐν τῆ ἐρήμω, κὰι ἡ ἐργασία ἀυτοῦ ἐν τῶ καρμήλω, κὰι ὁ ἄνθρωπος μέγας σφόδρα. κὰι τούτω πρόβατα τρισχίλια, κὰι ἀῖγες χίλιαι. κὰι ἐγένετο ἐν τῶ κείρειν ἀυτοὺς τὰ ποίμνια ἀυτοῦ ἐν τῶ καρμήλω, κὰι ὄνομα τῶ ἀνθρώπω ναβάλ, κὰι τῆ γυναικὶ ὄνομα ἀβυγάϊλ. κὰι ἦν ἡ γυνὴ ἀγαθὴ συνέσει κὰι καλὴ τῶ ἔιδει σφόδρα κὰι ὁ ἄνθρωπος σκληρὸς κὰι πονηρὸς ἐν ἐπιτηδεύμασι, κὰι ἄνθρωπος κυνικὸς. κὰι ἤκουσε δαυὶδ ἐν τῆ ἐρήμω ὅτι κείρει ναβὰλ ὁ καρμήλιος τὰ ποίμνια ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστειλε δαυὶδ δέκα παιδάρια. κὰι ἐῖπε πρὸς τὰ παιδάρια, ἀνάβητε ἐις τὸν κάρμηλον, κὰι ἥκατε πρὸς τὸν ναβάλ. κὰι ἀσπάσασθε ἀυτὸν ἐπὶ τῶ ὀνόματί μου ἐν ἐιρήνη, κὰι ἐρεῖτε ἀυτῶ τάδε, ἐις ὥρας κὰι σὺ ὑγιαίνων κὰι πάντα τὰ ὑγιαίνοντα κὰι ὁ ὀῖκός σου. κὰι νῦν ἰδοὺ ἀκήκοα ὅτι κείρουσί σοι νῦν ὁι ποιμένες σου ὃι ἦσαν μεθ᾿ ἡμῶν ἐν τῆ ἐρήμω, κὰι ὀυκ ἀπεκωλύσαμεν ἀυτούς, κὰι ὀυκ ἐνετειλάμεθα ἀυτοῖς ὀυδέν πάσας τὰς ἡμέρας, ὄντων ἀυτῶν ἐν τῶ καρμήλω. ἐρώτησον τὰ παιδάριά σου, κὰι ἀπαγγελοῦσί σοι. κὰι ἑυρέτω τὰ παιδάριά σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, ὅτι ἐφ᾿ ἡμέραν ἀγαθὴν ἥκομεν. δός δὴ ὃ ἂν ἕυρη ἡ χείρ σου, τοῖς παισί σου κὰι τῶ ὑιῶ σου δαυίδ. κὰι ἔρχεται τὰ παιδάρια δαυίδ, κὰι λαλοῦσι πρὸς ναβὰλ κατὰ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ τῶ ὀνόματι δαυίδ. κὰι ἀνεπήδησεν ναβάλ, κὰι ἀπεκρίθη τοῖς παισὶ δαυὶδ κὰι ἐῖπε, τίς δαυὶδ κὰι τίς ὑιὸς ἰεσσαΐ; σήμερον πεπληθυμένοι ἐισὶν ὁι δοῦλοι ὁι ἀποδιδράσκοντες ἕκαστος ἀπὸ προσώπου τοῦ κυρίου ἀυτοῦ. κὰι λήψομαι τοὺς ἄρτους μου κὰι τὸν ὀῖνόν μου κὰι τὰ θύματά μου ἃ τέθυκα τοῖς κείρουσί μοι τὰ πρόβατα, κὰι δώσω ἀυτὰ ἀνδράσιν, ὁῖς ὀυκ ὀῖδα πόθεν ἐισίν; κὰι ἀπεστράφη τὰ παιδάρια δαυὶδ ἐις τὴν ὁδὸν ἀυτῶν, κὰι ἀνέστρεψαν κὰι ἦλθον, κὰι ἀπήγγειλαν τῶ δαυὶδ κατὰ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα. κὰι ἐῖπε δαυὶδ τοῖς ἀνδράσιν ἀυτοῦ, ζώσασθε ἕκαστος τὴν μάχαιραν ἀυτοῦ. κὰι περιεζώσαντο τὰς μαχαίρας ἀυτοῦ, κὰι δαυὶδ κὰι ἀυτὸς ἐζώσατο τὴν μάχαιραν ἀυτοῦ, κὰι ἀνέβησαν ὀπίσω δαυὶδ τετρακόσιοι ἄνδρες, κὰι διακόσιοι ἐκάθισαν ἐπὶ τῶν σκευῶν. κὰι τῆ ἀβυγάϊλ γυναικὶ ναβὰλ ἀπήγγειλεν ἓν ἀπὸ τῶν παιδαρίων λέγων, ἰδοὺ ἀπέστειλε δαυὶδ ἀγγέλους ἐκ τῆς ἐρήμου ἐυλογῆσαι τὸν κύριον ἡμῶν, κὰι ἐξέκλινεν ἀπ᾿ ἀυτῶν. κὰι ὁι ἄνδρες ἀγαθοί ἡμῖν σφόδρα κὰι ὀυκ ἀπεκώλυσαν ἡμᾶς, ὀυδὲ ἐνετείλαντο ἡμῖν ὀυδὲν πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἦμεν παρ᾿ ἀυτοῖς ἐν τῶ ἐῖναι ἡμᾶς ἐν ἀγρῶ, ὡσεὶ τεῖχος ἦσαν περὶ ἡμᾶς κὰι τὴν ἡμέραν κὰι τὴν νύκτα πὰσας τὰς ἡμέρας ὄντων ἡμῶν μετ᾿ ἀυτῶν κὰι ποιμαινόντων τὰ ποίμνια. κὰι νῦν γνῶθι κὰι ἴδε τί ποιήσαις, ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία ἐπὶ τὸν κύριον ἡμῶν κὰι ἐπὶ τὸν ὀῖκον ἀυτοῦ, κὰι ἀυτὸς ὑιὸς λοιμός, κὰι ὀυκ ἔστι λαλῆσαι πρὸς ἀυτόν. κὰι ἔσπευσεν ἀβυγάϊλ κὰι ἔλαβε διακοσίους ἄρτους κὰι δύο ἀγγεῖα ὄινου, κὰι πέντε πρόβατα πεποιημένα, κὰι πέντε ὀῖφι ἀλφίτων, κὰι γόμορ ἓν σταφίδων, κὰι διακοσίους παλάθας, κὰι ἔθετο ἐπὶ τοὺς ὄνους. κὰι ἐῖπε τοῖς παιδαρίοις ἀυτῆς, πορεύεσθε ἔμπροσθέν μου, κὰι ἰδοὺ ἐγὼ ὀπίσω ὑμῶν παραγίνομαι, τῶ δὲ ἀνδρί ἀυτῆς νάβαλ ὀυκ ἀπήγγειλεν. κὰι ἐγένετο ἀυτῆς ἐπιβεβηκύιας ἐπὶ τὴν ὄνον, κὰι καταβαινούσης ἐν σκέπη τοῦ ὄρους. κὰι ἰδοὺ δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ κατέβαινον ἐις συνάντησιν ἀυτῆς, κὰι ὑπήντησεν ἀυτοῖς. κὰι δαυὶδ ἐῖπεν, ἴσως ἐις ἄδικον ἐφύλαξα πάντα τὰ τοῦ νάβαλ ἐν τῆ ἐρήμω. και ὀυκ ἠτησάμην λαβεῖν ἐκ πάντων τῶν ἀυτοῦ ὀυδέν. κὰι ἀνταπέδωκέ μοι πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθῶν. τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς τοῖς ἐχθροῖς δαυίδ, κὰι τάδε προσθείη, ἐι ὑπολείψομαι ἐκ πάντων τῶν ναβὰλ ἕως πρωῒ ὀυροῦντα πρὸς τοῖχον. κὰι ἐῖδεν ἀβυγάϊλ τὸν δαυίδ, κὰι σπεύσασα κατέβη ἀπὸ τῆς ὄνου, κὰι ἔπεσεν ἐνώπιον δαυὶδ ἐπὶ πρόσωπον ἀυτῆς, κὰι προσεκύνησεν ἀυτῶ ἐπὶ τὴν γῆν, κὰι ἐπὶ τοὺς πόδας ἀυτοῦ ἔπεσε, κὰι ἐῖπεν ἐν ἐμοὶ κύριέ μου ἡ ἀδικία, λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου ἐις τὰ ὦτά σου, κὰι ἄκουσον τὸν λόγον τῆς δούλης σου, μὴ δὴ θέσθω ὁ κύριός μου τὴν καρδίαν ἐπὶ τὸν ἄνδρα τὸν λοιμὸν τοῦτον ἐπὶ ναβάλ. ὅτι κατὰ τὸ ὄνομα ἀυτοῦ ὅυτως ἐστὶν ἀυτὸς ναβὰλ ὄνομα ἀυτοῦ, κὰι ἀφροσύνη μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἐγὼ ἡ δούλη σου ὀυκ ἐῖδον τὰ παιδάρια τοῦ κυρίου μου ἃ ἀπέστειλας. κὰι νῦν κύριέ μου ζῆ κύριος κὰι ζῆ ἡ ψυχή σου, καθὼς ἐκώλυσέ σε κύριος τοῦ μὴ ἐλθεῖν ἐις ἁῖμα ἀθῶον, κὰι σώζειν τὴν χεῖρά σου σοί. κὰι νῦν γένοιτο ὡς ναβὰλ ὁι ἐχθροί σου κὰι ὁι ζητοῦντες τῶ κυρίω μου κακά. κὰι νῦν λάβε τὴν ἐυλογίαν ταύτην, ἣν ἐνήνοχεν ἡ δούλη σου τῶ κυρίω μου, κὰι δώσεις τοῖς παιδαρίοις τοῖς παρεστηκόσι τῶ κυρίω μου. ἆρον δὴ τὸ ἀνόμημα τῆς δούλης σου, ὅτι ποιῶν ποιήσει ὁ κύριος τῶ κυρίω μου ὀῖκον πιστόν, ὅτι πόλεμον κυρίου ὁ κύριός μου πολεμήσει. κὰι κακία ὀυχ ἑυρεθήσεται ἐν σοὶ πώποτε. κὰι ἐὰν ἀναστῆ ἄνθρωπος καταδιώκων σε κὰι ζητῶν τὴν ψυχήν σου, κὰι ἔσται ἡ ψυχὴ τοῦ κυρίου μου ἐνδεδεμένη ἐν δεσμῶ τῆς ζωῆς παρὰ κυρίου τοῦ θεοῦ, κὰι τὴν ψυχὴν τῶν ἐχθρῶν σου σφενδονήσεις ἐν μέσω τῇς σφενδόνης. κὰι ἔσται ὅτ᾿ ἂν ποιήσει κύριος τῶ κυρίω μου κατὰ πάντα ἃ ἐλάλησεν ἀγαθὰ ἐπὶ σὲ, κὰι ἐντελεῖταί σοι κύριος ἐις ἡγούμενον ἐπὶ ἰσραήλ, κὰι ὀυκ ἔσται σοι τοῦτο βδελυγμὸς κὰι σκάνδαλον καρδίας τῶ κυρίω μου ἐκχέαι ἁῖμα ἀθῶον δωρεάν, κὰι σῶσαι χεῖρα κυρίου μου ἑαυτῶ. κὰι ἀγαθυνεῖ κύριος τῶ κυρίω μου κὰι μνησθήση τῆς δούλης σου, τοῦ καλῶς ποιῆσαι ἀυτῆ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ τῆ ἀβυγάϊλ, ἐυλογητὸς κύριος ὁ θεὸς ἰσραήλ, ὃς ἀπέστειλέ σε σήμερον ἐν ταύτη ἐις ἀπάντησίν μοι, κὰι ἐυλογητὸς ὁ τρόπος σου, κὰι ἐυλογημένη σὺ ἡ ἀποκωλύσασά με σήμερον ἐν ταύτη μὴ ἐλθεῖν ἐις ἅιματα, κὰι σῶσαι χεῖρά μου ἐμοί. πλὴν ζῆ κύριος ὁ θεὸς ἰσραὴλ ὃς ἀπεκώλυσέ με σήμερον τοῦ κακοποιῆσαί σοι. ὅτι ἐιμὴ ἔσπευσας κὰι παρεγένου ἐις ἀπάντησίν μου, ὀυκ ἂν ὑπελείφθη τῶ ναβὰλ ἕως φωτὸς τοῦ πρωΐ ὀυρῶν πρὸς τοῖχον. κὰι ἔλαβε δαυὶδ πάντα τὰ ἐκ τῆς χειρὸς ἀυτῆς ἃ ἤνεγκεν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῇ δαυίδ, ἀνάβηθι ἐις ἐιρήνην ἐις τὸν ὀῖκόν σου. βλέπε δὴ ὅτι ἤκουσα τῇς φωνῆς σου, κὰι ἐνετράπην τὸ πρόσωπόν σου. κὰι παρεγένετο ἀβυγάϊλ πρὸς ναβάλ. κὰι ἰδοὺ ἦν ἀυτῶ πότος ὡς ὁ πότος τῶν βασιλέων ἐν τῶ ὄικω ἀυτοῦ. κὰι ἡ καρδία ναβὰλ ἀγαθὴν ἐπ᾿ ἀυτῶ, κὰι ἀυτὸς μεθύων σφόδρα. κὰι ὀυκ ἀπήγγειλεν ἀβυγάϊλ τῷ ναβὰλ ῥῆμα μέγα ἢ μικρὸν ἕως φωτὸς τοῦ πρωΐ, κὰι ἐγένετο πρωΐ, κὰι ὡς ἐξένηψεν ἀπὸ τοῦ ὄινου ναβάλ, ἀπήγγειλεν ἀυτῶ ἡ γυνὴ ἀυτοῦ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα. κὰι ἐναπέθανεν ἀυτῶ ἡ καρδία ἀυτοῦ, κὰι ἀυτὸς γίνεται ὡς λίθος. κὰι ἐγένοντο ὡσεὶ δέκα ἡμέραι, κὰι ἐπάταξε κύριος τὸν ναβὰλ κὰι ἀπέθανεν. κὰι ἤκουσε δαυὶδ ὅτι ἀπέθανε ναβὰλ κὰι ἐῖπεν, ἐυλογητὸς κύριος ὁ θεὸς ὃς ἔκρινε τὴν κρίσιν τοῦ ὀνειδισμοῦ μου ἐκ χειρὸς ναβάλ, κὰι τὸν δοῦλον ἀυτοῦ περὶεποιήσατο ἐκ χειρ`ς κακῶν. κὰι τὴν κακίαν ναβὰλ ἐπέστρεψε κύριος ἐις τὴνκεφαλὴν ἀυτοῦ. κὰι ἀπέστειλε δαυὶδ κὰι ἐλάλησε περὶ ἀβιγάϊλ, λαβεῖν ἀυτὴν ἑαυτῶ ἐις γυναῖκα. κὰι ἦλθον ὁι παῖδες δαυὶδ πρὸς ἀβιγάϊλ ἐις τὸν κάρμηλον. κὰι ἐλάλησαν ἀυτῆ λέγοντες, δαυὶδ ἀπέσταλκεν ἡμᾶς πρὸς σὲ λαβεῖν σεαυτῶ ἐις γυναῖκα. κὰι ἀναστάσα προσεκύνησεν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν. κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ ἡ δούλη σου ἐις παιδαίσκην νίπτειν τοὺς πόδας τῶν παίδων τοῦ κυρίου μου. κὰι ἐτάχυνε κὰι ἀνέστη ἀβιγάϊλ κὰι ἐπέβη ἐπὶ τὸν ὄνον, κὰι πέντε κοράσια ἀυτῆς ἠκολούθησαν ἀυτῆ. κὰι ἐπορεύθη ὀπίσω τῶν ἀγγέλων δαυίδ, κὰι γίνεται ἀυτῶ ἐις γυναῖκα. κὰι τὴν ἀχιναὰμ ἔλαβεν ἑαυτῶ δαυὶδ ἐχ ἰζραήλ, κὰι ἦσαν ἀυτῶ ἀμφότεραι ἐις γυναῖκας· κὰι σαοὺλ ἔδωκε μεχὸλ τὴν θυγατέρα ἀυτοῦ τὴν γυναῖκα δαυὶδ τῶ φαλτὶ ὑιῶ λάϊς τῶ ἐκ γαλίμ.

Καὶ ἔρχονται ὁι ζηφαῖοι ἐις τὸν βουνὸν πρὸς σαοὺλ λέγοντες, ἰδοὺ δαυὶδ κέκρυπται παρ᾿ ἡμῖν ἐν τῶ βουνῶ τῶ ἐχελὰ τὸ κατὰ πρόσωπον τοῦ ἰεσσεμοῦν. κὰι ἀνέστη σαοὺλ κὰι κατέβη ἐ{}ς τὴν ἔρημον ζίφ. κὰι μετ᾿ ἀυτοῦ τρεῖς χιλιάδες ἀνδρῶν ἐκλεκτῶν ἐξ ἰσραὴλ τοῦ ζητεῖν τὸν δαυὶδ ἐν τῇ ἐρήμω ζίφ. κὰι παρενέβαλεν σαοὺλ ἐν τῶ βουνῶ τῶ ἐχελὰ ἐπὶ πρόσωπον ἰεσσεμοῦν τοῦ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ. κὰι ὁ δαυὶδ ἐκάθητο ἐν τῆ ἐρήμω. κὰι ἐῖδε δαυὶδ ὅτι ἤκει σαοὺλ ὀπίσω ἀυτοῦ ἐις τὴν ἔρημον. κὰι ἀπέστειλε δαυὶδ κατασκόπους, κὰι ἔγνω ὅτι ἥκει σαοὺλ ἕτοιμος ἐκεῖ. κὰι ἀνέστη δαυὶδ λάθρα κὰι ἐπορεύθη ἐις τὸν τόπον ὁῦ ἐκάθευδε ἐκεῖ σαούλ. κὰι ἐῖδε δαυὶδ τὸν τόπον ὁῦ ἐκοιμήθη ἐκεῖ σαούλ, κὰι ἀβενὴρ ὑιὸς νὴρ ἀρχιστράτηγος ἀυτοῦ ἐκεῖ, κὰι σαοὺλ ἐκάθευδενἐν λαπήνη. κὰι ὁ λαὸς παρεμβεβληκὼς κύκλω ἀυτοῦ. κὰι ἀπεκρίθη δαυὶδ κὰι ἐῖπε πρὸς ἀχιμέλεχ τὸν χεπταῖον κὰι πρὸς ἀβεσσάϊ ὑιὸν σαρουΐα ἀδελφὸν ἰοὰβ λέγων, τίς ἐισελεύσεται μετ᾿ ἐμοῦ ἐις τὴν παρεμβολὴν πρὸς σαούλ; κὰι ἐῖπεν ἀβεσσά, ἐγὼ ἐισελεύσομαι μετὰ σοῦ. κὰι ἐισπορεύονται δαυὶδ κὰι ἀβεσσάϊ ἐις τὸν λαὸν τὴν νύκτα. κὰι ἰδοὺ σαοὺλ καθεύδων ὕπνωσεν ἐν λαπήνη, κὰι τὸ δόρυ ἐμπεπηγὸς ἐις τὴν γῆν πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ. κὰι ἀβενὴρ κὰι ὁ λαὸς ἐκάθευδεν κύκλω ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπεν ἀβεσσάϊ πρὸς δαυίδ, ἀπέκλεισε κύριος τὸν ἐχθρόν σου σήμερον ἐις χεῖράς σου. κὰι νῦν πατάξω δὴ ἀυτὸν τῶ δόρατι ἅπαξ ἐις τὴν γῆν κὰι ὀυ δευτερώσω ἀυτῶ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀβεσσάϊ, μὴ διαφθείρης ἀυτόν, ὅτι τίς ἐποίσει χεῖρας ἀυτοῦ ἐις τὸν χριστὸν κυρίου κὰι ἀθωωθήσεται; κὰι ἐῖπε δαυὶδ ζῆ κύριος, ὅτι ἐὰν μὴ κύριος παίση ἀυτόν, ἢ ἡ ἡμέρα ἀυτοῦ ἔλθη κὰι ἀποθάνη, ἢ ἐις πόλεμον καταβῆ κὰι προστεθῆ, ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο παρὰ κυρίου ἐπενεγκεῖν χεῖρά μου ἐπὶ χριστὸν κυρίου. κὰι νῦν λάβε δὴ τὸ δόρυ τὸ πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ κὰι τὸν φακὸν τοῦ ὕδατος ἀπὸ πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ, κὰι ἀπέλθωμεν ἡμεῖς. κὰι ἔλαβε δαυὶδ τὸ δόρυ κὰι τὸν φακὸν τοῦ ὕδατος ἀπὸ πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ, κὰι ἀπῆλθον ἀυτοὶ. κὰι ὀυκ ἦν ὁ βλέπων κὰι ὀυκ ἦν ὁ γινώσκων κὰι ὀυκ ἦν ὁ ἐξεγειρόμενος, πάντες ὑπνοῦντες, ὅτι θάμβος κυρίου ἔπεσεν ἐπ᾿ ἀυτούς. κὰι διέβη δαυὶδ ἐις τὸ πέραν, κὰι ἔστη ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους μακρόθεν, κὰι πολλὴ ἡ ὁδὸς ἀναμέσον ἀυτῶν, κὰι προσεκαλέσατο δαυὶδ τὸν λαὸν, κὰι τῶ ἀβενὴρ ὑιῶ νὴρ ἐλάλησε λέγων, ὀυκ ἀποκριθήση ἀβενήρ; κὰι ἀπεκρίθη ἀβενὴρ κὰι ἐῖπεν, τίς ἐῖ ὁ καλῶν με, τίς ἐῖ σύ; κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀβενήρ, ὀυχί ἀνὴρ σύ; κὰι τίς ἐν ἰσραὴλ ὡς σύ; κὰι ἱνατί ὀυ φυλάσσεις τὸν κύριόν σου τὸν βασιλέα{;} ὅτι ἐισῆλθε ἑῖς ἐκ τοῦ λαοῦ διαφθεῖραι τὸν κύριόν σου τὸν βασιλέα, ὀυκ ἀγαθὸν τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ πεποίηκας. ζῆ κύριος, ὅτι ὑιοὶ θανάτου ὑμεῖς ὁι μὴ φυλάσσοντες τὸν κύριον ὑμῶν τὸν βασιλέα τὸν χριστὸν κυρίου. κὰι νῦν ἴδε ποῦ ἐστὶ τὸ δόρυ τοῦ βασιλέως, κὰι ὁ φακὸς τοῦ ὕδατος τὰ πρὸς κεφαλῆς ἀυτοῦ. κὰι ἐπέγνω σαοὺλ τὴν φωνὴν δαυίδ, κὰι ἐῖπεν ἡ φωνή σου ἅυτη τέκνον δαυίδ; κὰι ἐῖπε δαυίδ, φωνή μου κύριέ μου δοῦλος σὸς κύριε βασιλεῦ. κὰι ἐῖπεν ἱνατί τοῦτο καταδιώκει ὁ κύριός μου ὀπίσω τοῦ δούλου ἀυτοῦ; ὅτι τί ἥμαρτον; ἢ τίς ἐν ἐμοὶ κακία ἑυρέθη; κὰι νῦν ἀκουσάτω δὴ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς τὰ ῥήματα τοῦ δούλου ἀυτοῦ, ἐι ὁ θεὸς ἔπεισέ σε ἐπ᾿ ἐμέ, ὀσφρανθείη ἡ θυσία σου. ἐι δὲ ὑιοὶ ἀνθρώπων, ἐπικατάρατοι ὁῦτοι ἐνώπιον κυρίου, ὅτι ἐξέβαλόν με σήμερον μὴ στηριχθῆναι ἐν κληρονομία κυρίου, λέγοντες πορεύου δούλευε θεοῖς ἑτέροις. κὰι νῦν μὴ πέσοι τὸ ἁῖμά μου ἐπὶ τὴν γῆν ἐξ ἐναντίας προσώπου κυρίου. ὅτι ἐξελήλυθεν ὁ βασιλεὺς ἰσραὴλ ζητεῖν ψύλλον ἕνα, καθὼς καταδιώκει ὁ νυκτικόραξ ἐν τοῖς ὄρεσιν. κὰι ἐῖπε σαοὺλ ἥμαρτον, ἐπίστρεφε τέκνον δαυίδ, ὅτι ὀυ κακοποιήσω σε ἔτι ἀνθ᾿ ὧν ἔντιμος γεγένηται ἡ ψυχή μου ἐν ὀφθαλμοῖς σου ἐν τῆ ἡμέρα ταύτη, μεματαίωμαι, κὰι ἠ γνόηκα πολλὰ σφόδρα. κὰι ἀπεκρίθη δαυὶδ κὰι ἐῖπεν, ἰδοὺ τὸ δόρυ τοῦ βασιλέως, διελθέτω δὴ ἓν τῶν παιδαρίων κὰι λαβέτω ἀυτό. κὰι κύριος ἐπιστρέψει ἑκάστω τὰς δικαιοσύνας ἀυτοῦ κὰι τὴν πίστιν ἀυτοῦ. ὡς παρέδωκέ σε κύριος σήμερον ἐις χεῖράς μου, κὰι ὀυκ ἠθέλησα ἐπενεγκεῖν χεῖρά μου ἐπὶ χριστὸν κυρίου. κὰι ἰδοὺ καθὼς ἐμεγαλύνθη ἐν τῇ ἡμέρα ταύτη ἡ ψυχή σου ἐν ὀφθαλμοῖς μου, ὅυτως μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου ἐναντίον κυρίου, κὰι ἐκσπάσαι με κὰι ἐξέλοιτό με ἐκ πάσης θλίψεως. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς δαυίδ, ἐυλογημένος σὺ τέκνον δαυίδ, κὰι ποιῶν ποιήσεις κὰι δυνάμενος δυνήση. κὰι ἀπῆλθε δαυὶδ ἐις τὴν ὁδὸν ἀυτοῦ, κὰι σαοὺλ ἐπέστρεψεν ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ.

Καὶ ἐῖπε δαυὶδ ἐν τῆ καρδία ἀυτοῦ λέγων, νῦν προστεθήσομαι ἐν ἡμέρα μιᾶ ἐις χεῖρας σαούλ, κὰι ὀυκ ἔσται μοι ἀγαθὸν ἐὰν μὴ διασωθῶ ἐις γῆν ἀλλοφύλων κὰι ἀνῆ ἀπ᾿ ἐμοῦ σαοὺλ τοῦ ζητεῖν με ἐις πᾶν ὅριον ἰσραήλ, κὰι σωθήσομαι ἐκ χειρὸς ἀυτοῦ. κὰι ἀνέστη δαυὶδ κὰι διέβη ἀυτὸς κὰι ὁι ἑξακόσιοι ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἐπορεύθη πρὸς ἀκχὶς ὑιὸν μαὼχ βασιλέα γέθ. κὰι ἐκάθισε δαυὶδ πρὸς ἀκχὶς βασιλέα ἐν γὲθ ἀυτὸς κὰι ὁι ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ ἕκαστος κὰι ὁ ὀῖκος ἀυτοῦ, κὰι δαυὶδ κὰι ἀμφότεραι ἁι γυναῖκες ἀυτοῦ ἀχιναὰμ ἰζραηλίτις κὰι ἀβιγάϊλ ἡ γυνὴ ναβὰλ τοῦ καρμηλίου. κὰι ἀπηγγέλη τῶ σαοὺλ ὅτι πέφευγε δαυὶδ ἐις γέθ, κὰι ὀυ προσέθετο ἔτι ζητεῖν ἀυτόν. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀκχίς, ἐι δὴ ἕυρικε χάριν ὁ δοῦλός σου ἐν ὀφθαλμοῖς σου δότωσαν δή μοι τόπον ἐν μιᾶ τῶν πόλεων τῶν κατ᾿ ἀγρὸν κὰι καθίσομαι ἐκεῖ. κὰι ἱνατί κάθηται ὁ δοῦλός σου ἐν πόλει βασιλευομένη μετὰ σοῦ; κὰι ἔδωκεν ἀυτῶ ἀκχὶς ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη τὴν σεκελάγ. διὰ τοῦτο ἐγένετο ἡ σεκελὰγ τῶ βασιλεῖ τῆς ἰουδαίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἐγένετο ὁ ἀριθμὸς τῶν ἡμερῶν ὧν ἐκάθισε δαυὶδ ἐν ἀγρῶ τῶν ἀλλοφύλων μῆνες τέσσαρες. κὰι ἀνέβαινε δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ κὰι ἐπετίθεντο ἐπὶ τὸν γεσσουραῖον κὰι τὸν ἰεζραῖον κὰι ἐπὶ τὸν ἀμαληκίτην, ὅτι κατωκεῖτο ἡ γῆ ἡ ἀπὸ γεσσοὺρ κὰι ἕως γῆς ἀιγύπτου, κὰι ἔτυπτε τὴν γῆν, κὰι ὀυκ ἐζωογόνει ἄνδρα κὰι γυναῖκα, κὰι ἐλάμβανον ποίμνια κὰι βουκόλια κὰι ὄνους κὰι καμήλους κὰι ἱματισμόν. κὰι ἀνέστρεφον κὰι ἤρχοντο πρὸς ἀκχίς. κὰι ἐῖπεν ἀκχίς πρὸς δαυὶδ, ἐπὶ τίνα ἐπέθεσθε σήμερον; κὰι ἐΙςπε δαυὶδ πρὸς ἀκχίς, κατὰ νότον τῇς ἰουδαίας κὰι κατὰ νότον ἰεραμιὴλ κὰι κατὰ νότον τοῦ κενεζί. κὰι πάντα ἄνδρα κὰι γυναῖκα ὀυκ ἐζωογόνει δαυὶδ τοῦ ἐισαγαγεῖν ἐις γέθ, λέγων μή ποτε ἀπαγγείλωσι καθ᾿ ἡμῶν λέγοντες, τάδε ποιεῖ δαυὶδ. κὰι τοῦτο τὸ δικαίωμα ἀυτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἐκάθητο δαυὶδ ἐν ἀγρῶ τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐπιστεύθη ἀκχὶς ἐν δαυὶδ λέγων, ἤσχυνται ἀισχυνόμενος ἐν τῶ λαῶ ἀυτοῦ ἐν τῶ ἰσραήλ, κὰι ἔσται μου δοῦλος ἐις τὸν αιῶνα.

Καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις κὰι συναθροίζουσιν ὁι ἀλλόφυλοι τὰς παρεμβολὰς ἀυτῶν τοῦ ἐξελθεῖν ἐις πόλεμον ἐπὶ τὸν ἰσραήλ. κὰι ἐῖπεν ἀκχὶς πρὸς τὸν δαυίδ, γινώσκων γνώσει ὅτι μετ᾿ ἐμοῦ ἐξελεύση ἐις τὸν πόλεμον σὺ κὰι ὁι ἄνδρες σου. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀκχίς, ὅυτως νῦν γνώσει ἃ ποιήσει ὁ δοῦλός σου. κὰι ἐῖπεν ἀκχὶς πρὸς δαυίδ, ὅυτως ἀρχισωματοφύλακα θήσομαί σε πάσας τὰς ἡμέρας. κὰι σαμουὴλ ἀπέθανε, κὰι ἐκόψαντο ἀυτὸν πᾶς ἰσραήλ, κὰι θάπτουσιν ἀυτὸν ἐν ἀρμαθαῒμ ἐν τῇ πόλει ἀυτοῦ. κὰι σαοὺλ ἐξῆρε τοὺς ἐν γαστριμύθους κὰι τοὺς γνώστας ἀπὸ τῆς γῆς. κὰι συναθροίζονται ὁι ἀλλόφυλοι κὰι ἔρχονται κὰι παρεμβάλλουσιν ἐις σου νάμ. κὰι συναθροίζει σαοὺλ πάντα ἄνδρα ἰσραήλ, κὰι παρεμβάλλουσιν ἐις γελβουέ. κὰι ἐῖδε σαοὺλ τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων, κὰι ἐφοβήθη κὰι ἐξέστη ἡ καρδία ἀυτοῦ σφόδρα. κὰι ἐπηρώτησεν σαοὺλ διὰ τοῦ κυρίου. κὰι ὀυκ ἀπεκρίθη ἀυτῶ κύριος κὰι ἐν τοῖς ἐνυπνίοις κὰι ἐν τοῖς δήλοις κὰι ἐν τοῖς προφήταις. κὰι ἐῖπε σαοὺλ τοῖς παισὶν ἀυτοῦ, ζητήσατέ μοι γυναῖκα ἐγγαστρίμυθον κὰι πορεύσομαι πρὸς ἀυτὴν κὰι ἐκζητήσω ἐν ἀυτῆ. κὰι ἐῖπαν ὁι παῖδες ἀυτοῦ πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ γυνὴ ἐγγαστρίμυθος ἐν ἐνδώρ. κὰι ἠλλοιώθη σαοὺλ κὰι περιεβάλετο ἱμάτια ἕτερα, κὰι πορεύεται ἀυτὸς κὰι περιεβάλετο ἱμάτια ἕτερα, κὰι πορεύεται ἀυτὸς κὰι δύο ἄνδρες μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἦλθον πρὸς τὴν γυναῖκα νυκτός, κὰι ἐῖπεν ἀυτῇ σαούλ, μάντευσον δή μοι ἐν τῶ ἐγγαστριμύθω, κὰι ἀνάγαγέ μοι ὃν ἂν ἔιπω σοι. κὰι ἐῖπεν ἡ γυνὴ ἀυτῶ, ἰδοὺ σὺ ὀῖδας ἃ ἐποίησε σαούλ, ὡς ἐξωλόθρευσε τοὺς ἐγγαστριμύθους κὰι τοὺς γνώστας ἀπο τῇς γῆς, κὰι ἱνατί σὺ παγιδεύεις τὴν ψυχήν μου θανατῶσαι με; κὰι ὤμοσεν ἀυτῆ σαοὺλ κατὰ τοῦ θεοῦ λέγων, ζῆ κύριος, ἐι ἀπαντήσει σοι ἀδικία ἐν τῶ λόγω τούτω. κὰι ἐῖπεν ἡ γυνὴ τῶ σαούλ, τίνα ἀναγάγω σοι; κὰι ἐῖπε, τὸν σαμουὴλ ἀνάγαγέ μοι. κὰι ἐῖπεν ἡ γυνή, τὸν σαμουήλ; κὰι ἐβόησεν ἡ γυνὴ φωνῆ μεγάλη. κὰι ἐῖπεν ἡ γυνὴ πρὸς σαούλ, ἱνατί παρελογίσω με; κὰι σὺ ἐῖ σαούλ. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ ὁ βασιλεύς, μὴ φοβοῦ, τίνα ἑώρακας ἐιπέ; κὰι ἐῖπεν ἡ γυνὴ πρὸς σαούλ, θεοὺς ἐῖδον ἐγὼ ἀναβαίνοντας ἐκ τῆς γῆς. κὰι ἐῖπεν ἀυτῆ, τί ἔγνως; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, γέροντα ἀναβαίνοντα ἀναβεβλημένον διπλοΐδα. κὰι ἔγνω σαοὺλ ὅτι σαμουήλ ἐστιν ὁῦτος. κὰι ἔκυψεν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν κὰι προσεκύνησεν ἀυτῶ. κὰι ἐῖπε σαμουήλ, ἱνατί παρηνώχλησάς μοι τοῦ ἀναβῆναί με; κὰι ἐῖπε σαούλ, θλίβομαι σφόδρα, κὰι ὁι ἀλλόφυλοι πολεμοῦσιν ἐν ἐμοί, κὰι ὁ θεὸς ἀφέστηκεν ἀπ᾿ ἐμοῦ, κὰι ὀυκ ἐπακήκοέ μου ἔτι ὄυτε ἐν χειρὶ τῶν προφητῶν ὄυτε ἐν τοῖς ἐνυπνίοις. κὰι νῦν κέκληκά σε τοῦ γνωρίσαι μοι τί ποιήσω. κὰι ἐῖπε σαμουήλ, ἱνατί ἐπερωτᾶς με κὰι κύριος ἀφέστηκεν ἀπὸ σοῦ κὰι γέγονε μετὰ τοῦ πλησίον σου, κὰι ἐποίησεν ἀυτῶ καθὼς ἐλάλησεν ἐν χειρί μου. κὰι διαρρήξει κύριος τὴν βασιλείαν ἐκ χειρός σου, κὰι δώσει ἀυτὴν τῶ πλησίον σου τῶ δαυίδ, διότι ὀυχ ὑπήκουσας τῆς φωνηςς κυρίου, κὰι ὀυκ ἔπλησας θυμὸν ὀργῆς ἀυτοῦ ἐν τῶ ἀμαλήκ. διὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐποίησέ σοι κύριος ὅυτως τῆ ἡμέρα ταύτη. κὰι παραδώσει κύριος τὸν ἰσραὴλ μετἀ σοῦ ἐις χεῖρας ἀλλοφύλων, κὰι ἄυριον σὺ κὰι ὁι ὑιοί σου μετ᾿ ἐμοῦ. κὰι τὴν παρεμβολὴν ἰσραὴλ κὰι σὲ δώσει κύριος ἐις χεῖρας ἀλλοφύλων. κὰι ἔσπευσε σαοὺλ κὰι ἔπεσεν ἀπὸ στάσεως ἀυτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν κὰι ἐφοβήθη σφόδρα ἀπὸ τῶν λόγων σαμουήλ. κὰι ὀυκ ἦν ἐν ἀυτῶ ἔτι ἰσχὺς, ὅτι ὀυκ ἔφαγεν ἄρτον ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην κὰι ὅλην τὴν νύκτα. κὰι ἐισῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς σαούλ, κὰι ἐῖδεν ὅτι ἔσπευσεν σαοὺλ σφόδρα. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτόν, ἰδοὺ ἤκουσεν ἡ δούλη σου τῆς φωνῆς σου, κὰι ἐθέμην τὴν ψυχήν μου ἐν τῆ χειρί μου, κὰι ἤκουσα τοὺς λόγους σου ὃυς ἐλάλησάς μοι. κὰι νῦν ἄκουσον κὰι τῆς φωνῆς τῆς δούλης σου, κὰι παραθήσω ἐνώπιόν σου ψωμὸν ἄρτου κὰι φάγε, κὰι ἔσται ἐν σοὶ ἰσχὺς ὅτι πορεύη ἐν ὁδῶ. κὰι ἠπείθησε κὰι ὀυκ ἐβούλετο φαγεῖν. κὰι παρεβιάσαντο ἀυτὸν ὁι παῖδες ἀυτοῦ κὰι ἡ γυνή, κὰι ἤκουσε τῆς φωνῆς ἀυτῶν, κὰι ἀνέστη ἀπὸ τῇς γῆς κὰι ἐκάθισεν ἐπὶ τὸν δίφρον. τῆ δὲ γυναικὶ ἦν μοσχάριον γαλαθινὸν ἐν τῆ ὀικία, κὰι ἔσπευσε κὰι ἔθυσεν ἀυτό. κὰι ἔλαβεν ἄλευρα κὰι ἐφύρασε κὰι ἔπεψεν ἄζυμα, κὰι προσήνεγκεν ἐνώπιον σαοὺλ κὰι ἐνώπιον τῶν παίδων ἀυτοῦ, κὰι ἔφαγον. κὰι ἀναστάντες ἀπῆλθον τὴν νύκτα ἐκείνην.

Καὶ συναθροίζουσιν ὁι ἀλλόφυλοι πάσας τὰς παρεμβολὰς ἀυτῶν ἐις ἀφέκ. κὰι ἰσραὴλ παρενέβαλεν ἐν ναῒν τῇ ἐν ἰζραήλ. κὰι ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων παρεπορεύοντο ἐις ἑκατοντάδας κὰι χιλιάδας. κὰι δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ παρεπορεύοντο ἐπ᾿ ἐσχάτων μετὰ ἀκχίς. κὰι ἐῖπον ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων, τίνες ὁι παραπορευόμενοι ὁῦτοι; κὰι ἐῖπεν ἀκχὶς πρὸς τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων, ὀυχ ὁῦτός ἐστι δαυὶδ ὁ δοῦλος σαοὺλ τοῦ βασιλέως ἰσραήλ; ὃς γέγονε μετ᾿ ἐμοῦ ἤδη δεύτερον ἔτος σήμερον. κὰι ὀυχ ἑῦρον ἐν ἀυτῶ ὀυδὲν ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἐισῆλθε πρός με ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἐθυμώθησαν ἐπ᾿ ἀυτῶ ὁι σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων, κὰι λέγουσιν ἀυτῶ, ἀπόστρεψον τὸν ἄνδρα, κὰι ἀποστραφήτω ἐις τὸν τόπον ἀυτοῦ, ὁῦ κατέστησας ἀυτὸν ἐκεῖ, κὰι μὴ ἐρχέσθω μεθ᾿ ἡμῶν ἐις τὸν πόλεμον, κὰι μὴ γινέσθω ἐπὶβουλος τῆ παρεμβολῆ. κὰι ἐν τίνι διαλλαγήσεται ὁῦτος τῶ κυρίω ἀυτοῦ ἢ ὀυχὶ ἐν ταῖς κεφαλαῖς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων; ὀυχ ὁῦτος ἐστὶ δαυὶδ ὧ ἐξῆρχον ἁι χορεύουσαι λέγουσαι, ἐπάταξε σαοὺλ ἐν χιλιάσιν ἀυτοῦ, κὰι δαυὶδ ἐν μυριάσιν ἀυτοῦ; κὰι ἐκάλεσεν ἀκχὶς τὸν δαυὶδ κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ, ζῆ κύριος ὅτι ἐυθὺς σὺ κὰι ἀγαθὸς ἐν ὀφθαλμοῖς μου, κὰι ἡ ἔξοδός σου κὰι ἡ ἔισοδός σου μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῆ παρεμβολῆ, ὅτι ὀυχ ἑῦρον κατὰ σοῦ κακίαν ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἥκεις πρός με ἕως τῇς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν ὀυκ ἀγαθὸς σύ. κὰι νῦν ἀνάστρεφε κὰι πορεύου ἐις ἐρήνην, κὰι ὀυ μὴ ποιήσης κακίαν ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀκχίς, τί ἐποίησά σοι ἢ τί ἑῦρες ἐν τῶ δούλω σου ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἦμεν ἐνώπιόν σου κὰι ἕως ἡμέρας ταύτης, ὅτι οὀυ μὴ ἔλθω πολεμῆσαι τοὺς ἐχθροὺς τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως; κὰι ἀπεκρίθη ἀκχὶς κὰι ἐῖπε πρὸς δαυὶδ, ὀῖδα ὅτι ἀγαθὸς σὺ ἐν ὀφθαλμοῖς μου καθὼς ἄγγελος θεοῦ, ἀλλ᾿ ὁι στρατηγοὶ τῶν ἀλλοφύλων λέγουσιν, ὀυχ ἥξει μεθ᾿ ἡμῶν ἐις πόλεμον. κὰι νῦν ὄρθρισον τοπρωῒ σὺ κὰι ὁι παῖδες τοῦ κυρίου σου ὁι ἥκοντες μετὰ σοῦ, κὰι πορεύεσθε ἐις τὸν τόπον ὁῦ κατέστησα ὑμᾶς ἐκεῖ. κὰι ὀρθρίσατε ἐν τῆ ὁδῶ κὰι φωτισάτω ὑμῖν κὰι πορεύθητε. κὰι ὤρθρισε δαυὶδ ἀυτὸς κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ τοῦ ἀπελθεῖν τοπρωΐ κὰι φυλάσσειν τὴν γῆν τῶν ἀλλοφύλων. κὰι ὁι ἀλλόφυλοι ἀνέβησαν ἐπὶ ἰζραὴλ πολεμεῖν.

Καὶ ἐγενήθη ἐν τῶ παραγενέσθαι δαυὶδ κὰι τοὺς ἄνδρας ἀυτοῦ ἐις σικελὰγ τῆ ἡμέρα τῆ τρίτη, κὰι ἀμαλὴκ ἐπέθετο ἐπὶ τὸν νότον κὰι ἐπὶ σικελάγ. κὰι ἐπάταξαν τὴν σικελὰγ κὰι ἐνεπύρισαν ἀυτὴν ἐν πυρί. κὰι τὰς γυναῖκας κὰι πάντας τοὺς ἐν ἀυτῆ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου ὀυκ ἐθανάτωσαν ἄνδρα ὀυδὲ γυναῖκα, ἀλλ᾿ ἠχμαλώτευσαν, κὰι ἀπῆλθον ἐις τὴν ὁδὸν ἀυτῶν. κὰι ἦλθεν δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἐις τὴν πόλιν, κὰι ἰδοὺ ἐνεπύριστο ἐν πυρί. ἁι δὲ γυναῖκες ἀυτῶν κὰι ἁι θυγατέρες ἀυτῶν κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτῶν ἀιχμαλωτευόμενοι. κὰι ἐπῆρε δαυὶδ κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ τὴν φωνὴν ἀυτῶν, κὰι ἔκλαυσαν, ἕως ὅτου ὀυκ ἦν ἰσχὺς ἐν ἀυτοῖς τοῦ κλαίειν ἔτι. κὰι ἀμφότεραι ἁι γυναῖκες δαυὶδ ἠχμαλωτεύθησαν ἀχιναὰμ ἡ ἰζραηλίτις κὰι ἀβυγάϊλ ἡ γυνὴ ναβὰλ τοῦ καρμηλίου. κὰι ἐθλίβη δαυὶδ σφόδρα, ὅτι ἐῖπεν ὁ λαὸς λιθοβολῆσαι ἀυτόν, διότι κατόδυνος ψυχὴ παντὸς τοῦ λαοῦ ἑκάστου ἐπὶ τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ κὰι ἐπὶ ταῖς θυγατράσιν ἀυτοῦ. και ἐκραταιώθη δαυὶδ ἐν κυρίω θεῶ ἀυτοῦ. κὰι ἐῖπε δαυὶδ πρὸς ἀβιάθαρ τὸν ἱερέα ὑιὸν ἀχιμέλεχ, προσάγαγε τὸ ἐφούδ. κὰι προσήγαγεν ἀβιάθαρ τὸ ἐφοὺδ πρὸς δαυὶδ κὰι ἐπηρώτησε δαυὶδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων, ἐι καταδιώξω ὀπίσω τοῦ στρατεύματος τούτου, κὰι ἐι καταλήψομαι ἀυτούς; κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ κύριος, καταδίωκε, ὅτι καταλαμβάνων καταλήψη ἀυτούς, κὰι ἐξαιρούμενος ἐξαρῆ. κὰι ἐπορεῦθη δαυὶδ ἀυτὸς κὰι ὁι ἑξακόσιοι ἄνδρες ὁι μετ᾿ ἀυτοῦ, κὰι ἔρχονται ἕως τοῦ χειμάρρου τοῦ βοσόρ. κὰι καταλείπει ἐκεῖ διακοσίους ἄνδρας, κὰι κατεδίωξεν ἐν τετρακοσίοις ἀνδράσι. ὑπέστησαν δὲ ὁι διακόσιοι ἄνδρες, ὅι τινες ἐκάθησαν πέραν τοῦ χειμάρρου τοῦ βοσόρ. κὰι ἑυρίσκουσιν ἄνδρα ἀιγύπτιον ἐν ἀγρῶ, κὰι λαμβάνουσιν ἀυτόν, κὰι ἄγουσιν πρὸς δαυὶδ ἀυτόν. κὰι διδόασιν ἀυτῶ ἄρτον κὰι ἔφαγε, κὰι ὕδωρ ἐπότισαν ἀυτόν. κὰι ἔδωκαν ἀυτῶ κλάσμα παλάθης κὰι δύο σταφίδας κὰι ἔφαγεν, κὰι κατέστη τὸ πνεῦμα ἀυτοῦ ἐν ἀυτῶ, διότι ὀυ βεβρώκει ἄρτον κὰι ὀυ πεπώκει ὕδωρ τρισὶν ἡμέραις κὰι τρισὶ νυξίν. κὰι ἐῖπεν ἀυτῶ δαυίδ, πόθεν ἐῖ κὰι τίνος ἐῖ σύ; κὰι ἐῖπεν τὸ παιδάριον τὸ ἀιγύπτιον, δοῦλός ἐιμι ἐγὼ ἀνδρὸς ἀμαληκίτου, κὰι ἐγκατέλειπέ με ὁ κύριος μου, ὅτι ἠνωχλήθην ἐγὼ σήμερον τριταῖος. ἡμεῖς δὲ ἐπεθέμεθα ἐπὶ νότου τοῦ χορεθί, κὰι ἐπὶ τὰ τῇς ἰουδαίας μέρη, κὰι ἐπὶ νότον τῇς χειλέβ, κὰι τὴν σικελὰγ ἐνεπρήσαμεν ἐν πυρί. κὰι ἐῖπε πρὸς ἀυτὸν δαυίδ, ἐι κατάξεις με ἐπὶ τὸ στράτευμα τοῦτο; κὰι ἐῖπεν, ὄμοσον δή μοι κατὰ τοῦ θεοῦ μὴ θανατῶσαί με, κὰι μὴ παραδοῦναί με ἐις χεῖρας τοῦ κυρίου μου, κὰι κατάξω σε ἐπὶ τὸ σύστρεμμα τοῦτο. κὰι ὤμοσεν ἀυτῶ, κὰι κατήγαγεν ἀυτόν. κὰι ἰδοὺ ἀυτοὶ διακεχυμένοι ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς ἐσθίοντες κὰι πίνοντες κὰι ἑορτάζοντες ἐπὶ πᾶσι τοῖς σκύλοις τοῖς μεγάλοις ὁῖς ἔλαβον ἐκ γῆς ἀλλοφύλων, κὰι ἐκ γῆς ἰούδα. κὰι ἦλθεν ἐπ᾿ ἀυτοὺς δαυίδ, κὰι ἐπάταξεν ἀυτοὺς ἀπὸ ἑωσφόρου κὰι ἕως ἑσπέρας κὰι τῇς ἐπαύριον. κὰι ὀυ διεσώθη ἐξ ἀυτῶν ἀνήρ, ἀλλ᾿ ἢ τετρακόσια παιδάρια ἃ ἐπέβη ἐπὶ καμήλων, κὰι ἔφυγεν. κὰι ἀφείλετο δαυὶδ πάντα ὅσα ἔλαβεν ὁ ἀμαλήκ, κὰι ἀμφοτέρας τὰς γυναῖκας ἀυτοῦ ἐξείλετο. κὰι ὀυ διεφώνησεν ἀυτοῖς ἀπὸ μικροῦ κὰι ἕως μεγάλου, κὰι ἕως ὑιῶν κὰι θυγατέρων, κὰι ἀπὸ τῶν σκύλων κὰι ἕως πάντων ὧν ἔλαβον ἀυτῶν τὰ πάντα ἀπέστρεψε δαυίδ. κὰι ἔλαβε δαυὶδ πάντα τὰ ποίμνια ἀυτῶν κὰι τὰ βουκόλια, κὰι ἀπήγαγεν ἔμπροσθεν τῶν σκύλων. κὰι τοῖς σκύλοις ἐκείνοις ἐλέγετο, ταῦτα σκῦλα δαυίδ. κὰι παραγίνεται δαυὶδ πρὸς τοὺς διακοσίους ἄνδρας τοὺς ἀπολειφθέντας τοῦ πορευθῆναι ὀπίσω δαυίδ, ὃυς ἐκάθισεν ἐν τῶ χειμάῤῥω βοσόρ. κὰι ἐξῆλθον ἐις ἀπάντησιν δαυὶδ κὰι ἐις ἀπάντησιν τοῦ λαοῦ τοῦ μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι προσῆλθε δαυὶδ ἕως τοῦ λαοῦ, κὰι ἠρώτησεν ἀυτοὺς τὰ ἐις ἐιρήνην. κὰι ἀπεκρίθη πᾶς ἀνὴρ πονηρὸς κὰι λοιμὸς τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν τῶν πορευθέντων μετὰ δαυὶδ κὰι ἐῖπον, διότι ὀυ κατεδίωξαν μεθ᾿ ἡμῶν, ὀυ δώσομεν ἀυτοῖς ἐκ τῶν σκύλων ὧν ἐξηρήμεθα, ἀλλὰ ἕκαστος τὴν γυναῖκα ἀυτοῦ κὰι τὰ τέκνα ἀυτοῦ ἀπαγαγέσθωσαν, κὰι ἀποστραφήτωσαν. κὰι ἐιςπε δαυίδ, ὀυ ποιήσετε ἀδελφοί μου ὅυτως μετὰ τὸ παραδοῦναι κύριον ἡμῖν τοὺς ὑπεναντίους, κὰι φυλάξαι ἡμᾶς κὰι παραδοῦναι τὸ σύστρεμμα τὸ ἐπελθὸν ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐις χεῖρας ἡμῶν. κὰι τίς ἀκούσεται τῶν λόγων ὑμῶν τούτων; ὅτι ὀυχ ἥπτους ἡμῶν ἐισί, διὰ τοῦτο κατὰ τὴν μερίδα τοῦ καταβάντος ἐις τὸν πόλεμον, ὅυτως ἔσται ἡ μερὶς τοῦ καθημένου ἐπί τὰ σκεύη, κὰι μεριοῦνται κατὰ τὸ ἀυτό. κὰι ἐγένετο ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης κὰι ἐπέκεινα κὰι ἐγένετο ἐις πρόσταγμα κὰι ἐις δικαίωμα τῶ ἰσραὴλ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. κὰι ἦλθε δαυὶδ ἐις σικελάγ, κὰι ἀπέστειελ τοῖς πρεσβυτέροις ἰούδα κὰι τοῖς πλησίον ἀυτοῦ τῶν σκύλων λέγων, ἰδοὺ ἐυλογία ὑμῖν ἐκ τῶν σκύλων τῶν ἐχθρῶν κυρίου. κὰι τοῖς ἐν βαιθήλ, κὰι τοῖς ἐν ῥαμᾶ νότου, κὰι τοῖς ἰαθὴρ κὰι τοῖς ἐν ἀρωὴρ κὰι τοῖς ἐν σιφαμώθ, κὰι τοῖς ἐν ἐσθημοά, κὰι τοῖς ἐν ῥαχάλ, κὰι τοῖς ἐν ταῖς πόλεσι ἰεραμιήλ, κὰι τοῖς ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ κενὶ κὰι τοῖς ἐν ἐρμᾶ, κὰι τοῖς ἐν βὴρ ἀσάν, κὰι τοῖς ἐν ἀθάχ, κὰι τοῖς ἐν χεβρών, κὰι ἐις πάντας τοὺς τόπους ὃυς διῆλθε δαυὶδ ἐκεῖ ἀυτὸς κὰι ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ.

Καὶ ἀλλόφυλοι ἐπολέμουν ἐν ἰσραήλ, κὰι ἔφυγον ἄνδρες ἰσραὴλ ἐκ προσώπου τῶν ἀλλοφύλων, κὰι πίπτουσιν τραυματίαι ἐν τῶ ὄρει γελβουέ. κὰι συνάπτουσιν ὁι ἀλλόφυλοι τῶ σαοὺλ κὰι τοῖς ὑιοῖς ἀυτοῦ, κὰι τύπτουσιν ὁι ἀλλόφυλοι τὸν ἰωναθὰν κὰι τὸν ἀβιναδάβ κὰι τὸν μελχισουὲ ὑιοὺς σαούλ. κὰι βαρύνεται ὁ πόλεμος ἐπὶ σαούλ. κὰι ἑυρίσκουσιν ἀυτὸν ὁι ἀκοντισταὶ ἄνδρες τοξόται, κὰι ἐτραυμάτισαν ἀυτὸν ἐις τὰ ὑποχόνδρια. κὰι ἐῖπε σαοὺλ πρὸς τὸν ἄιροντα τὰ σκεύη ἀυτοῦ, σπάσαι τὴν μάχαιράν σου κὰι ἐκκέντησόν με ἐν ἀυτῆ, μήποτε ἔλθωσιν ὁι ἀπερίτμητοι ὁῦτοι κὰι ἀποκτείνωσί με κὰι ἐμπέξωσιν ἐν ἐμοί. κὰι ὀυκ ἐβούλετο ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ, διότι ἐφοβήθη σφόδρα. κὰι ἔλαβε σαοὺλ τὴν μάχαιραν ἀυτοῦ, κὰι ἔπεσεν ἐπ᾿ ἀυτήν. κὰι ἐῖδεν ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ ὅτι τέθνηκε σαούλ, κὰι ἔπεσεν κὰι ἀυτὸς ἐπὶ τὴν μάχαιραν κὰι ἀπέθανεν μετ᾿ ἀυτοῦ. κὰι ἀπέθανε σαοὺλ κὰι ὁι τρεῖς ὑιοὶ ἀυτοῦ κὰι ὁ ἄιρων τὰ σκεύη ἀυτοῦ, κὰι πάντες ὁι ἄνδρες ἀυτοῦ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνη κατὰ τὸ ἀυτό. κὰι ἐῖδον ἄνδρες ἰσραὴλ ὁι ἐν τῶ πέραν τῆς κοιλάδος κὰι ὁι ἐν τῶ πέραν τοῦ ἰορδάνου, ὅτι ἔφυγον ἄνδρες ἰσραήλ, κὰι ὅτι τέθνηκε σαοὺλ κὰι ὁι ὑιοὶ ἀυτοῦ, κὰι καταλείπουσι τὰς πόλεις ἀυτῶν κὰι φεύγουσι. κὰι ἔρχονται ὁι ἀλλόφυλοι κὰι κατοικοῦσιν ἐν ἀυταῖς. κὰι ἐγενήθη τῆ ἐπαύριον κὰι ἔρχονται ὁι ἀλλόφυλοι ἐκδύσαι τοὺς τραυματίας, κὰι ἑυρίσκουσι τὸν σαοὺλ κὰι τοὺς τρεῖς ὑιοὺς ἀυτοῦ πεπτωκότας ἐν τῶ ὄρει γελβουέ. κὰι ἀποκεφαλίζουσιν ἀυτὸν κὰι ἐκδιδύσκουσιν ἀυτὸν τὰ σκεύη ἀυτοῦ, και ἀποστέλλουσιν ἐις γῆν ἀλλοφύλων κύκλω ἐυαγγελιζόμενοι τοῖς ἐιδώλοις ἀυτῶν κὰι τῶ λαῶ ἀυτῶν, κὰι ἀνέθηκαν τὰ σκεύη τοῦ σαοὺλ ἐις τὸ ἀστάρτιον, κὰι τὸ σῶμα ἀυτοῦ κατέπηξαν ἐν τῶ τείχει βασιθσάν. κὰι ἀκούουσι περὶ ἀυτοῦ ὁι κατοικοῦντες ἰαβὴς τῆς γαλααδίτιδος ὅσα ἐποίησαν ὁι ἀλλόφυλοι τῶ σαούλ, κὰι ἀνέστησαν πάντες ὁι ἄνδρες δυνάμεως,κὰι ἐπορεύθησαν ὅλην τὴν νύκτα κὰι ἔλαβον τὸ σωςμα σαοὺλ κὰι τὸ σῶμα τῶν ὑιῶν ἀυτοῦ ἀπὸ τοῦ τείχους βεθσάν, κὰι ἤνεγκαν ἀυτοὺς ἐις ἰαβὴς. κὰι κατέκαυσαν ἀυτοὺς ἐκεῖ, κὰι ἔλαβον τὰ ὀστᾶ ἀυτῶν κὰι ἔθαψαν ὑπὸ τὴν ἄρουραν ἐν ἰαβὴς κὰι ἐνήστευσαν ἑπτὰ ἡμέρας.